Sklep Magiczny

Irina ze smutną minką patrzyła, jak jeden ze złotych kluczów jednak nie zostaje sprzedany. No trudno. Najwyżej kiedyś później będzie musiała go złapać w jakimś ciemnym zaułku...
Sama zaczęła się zastanawiać, jakich kluczów poszukuje, musiała jednak najpierw poczekać, aż chłopak dokona transakcji, dlatego na razie po prostu stała i czekała na swoją kolej. Była trochę poddenerwowana, pierwszy raz szła kupić klucz w sklepie. Może dlatego że dopiero teraz miała na nie hajs.

MG:

Handlarz patrzył się raz na policjanta, który przyszedł do niego z kluczami do sprzedania, a na same klucze, które znajdowały się obecnie na jego ladzie. Przed sobą miał tutaj ciekawe przedmioty, które mógł w przyszłości, może nawet w ciągu tego samego dnia sprzedać z zyskiem. Pomimo bycia śpiącym, chęć zarobienia i posiadania pieniędzy zawsze jest czymś co chyba charakteryzuje każdego zajmującego się takim lub podobnym zawodem. Brak jednak jednego tak cennego klucza sprawiała, że zastanawiał się nad tym, czy może jednak nie pokłócić się o niego.
- Niech ci będzie, 300.000:klejnotów: i będzie tak jak mówisz, będziesz go miał przy sobie tak długo jak chcesz, nie będziesz mógł go używać i nie zniknie bez powodu. Oczywiście o ile sam go nie zgubisz, nie wyrzucisz czy ktoś ci go ukradnie bądź zabierze siłą - powiedział w końcu sprzedawca, po dłuższym czasie przyglądania się raz na klienta, a raz na pokazane przez niego przedmioty oraz po solidnym ziewnięciu trwającym kilkadziesiąt sekund. Wypłacił Finnowi odpowiednią kwotę, magiczne klucze wrzucił do woreczka, który wyciągnął z kieszeni, a następnie schował go do miejsca z którego go wyjął i zwrócił się drugiego klienta, a dokładnie klientki. Tej która mogła być ostatnią w najbliższym czasie, którą jeśli szybko obsłuży, uda mu się zrobić wszystko, aby zamknąć sklep i pójść spać w czym nikt nie będzie przeszkadzał.
- A co ciebie interesuje ? - powiedział sprzedawca, po raz kolejny ziewając co nie ukrywał oraz nie zakrywał ręką ust, tak samo jak w poprzednim przypadku.

Czy na tym miał się skończyć jego wieczór w sklepie magicznym? Otóż nie. Nie przyszedł tutaj sprzedać kluczy. Przyszedł tutaj także po swoje zamówienie. Co prawda, wykonał je u innego sprzedawcy, czy też poprosił go o odłożenie ów przedmiotu w ilości sztuk dwie, jednak liczył na to, że te nie zostały wyprzedane lub ich cena drastycznie nie wywindowała w górę*.
- Chciałbym jeszcze odebrać... to - powiedział, przesuwając po blacie karteczkę z opisem jego zamówienia, a zarazem z danymi osoby zamawiającej ów przedmiot. Miał teraz fundusze i to całkiem niemało, toteż mógł sobie na to pozwolić. Mimo wszystko, nie była to ostatnia kwestia. Zostawała jeszcze sprawa niecierpiąca zwłoki. Niektórzy mogliby powiedzieć, że aż nim miotało, aby zapytać o ten pasek na broń miotaną. - Ile kosztowałby pasek na trzy sztylety do rzucania, w którym o takie sztylety - tu przerwał wypowiedź pokazując na jeden ze swoich miotających sztylecików - odnawiałyby się po zużyciu wszystkich trzech? - zadał dość dziwne pytanie, chociaż po myślach krążyło mu to, że może mógłby wziąć taki pasek na pięć sztuk. Tak. Chociaż to pewnie droższe wtedy...

//Sztylety do rzucania -> Każdy z osobna ma długość mniej więcej 19 cm przy dziewięciu-centymetrowym ostrzu i wadzę koło 40 g/sztuka.
*jeśli trzeba to może to być wycenione inaczej, jak było wcześniej, czy coś.

Zamówienie sprzed egzaminu:

MG

Sprzedawca po raz kolejny się pomylił, czuł było niezadowolenie, że jeszcze przez pewien czas będzie musiał zająć się tą dwójką klientów, nieco dłużej niż myślał przed chwilą. Może i na twarzy nie było widać tego całego niezadowolenia jak dało się poczuć, że zamierza jak najszybciej obsłużyć tych, który obecnie byli w jego sklepie. Wziął od Finna kartę, którą przeczytał co najmniej kilka razy, aby mieć chyba pewno, że dobrze rozumie to co tam było napisane, jak i wysłuchał to, co miał on mu do powiedzenia. Szczególnie na temat innego przedmiotu, jakim była zainteresowana osoba, która przed chwilą sprzedała tutaj niemałą ilość kluczy.
- Cena za jeden taki sztylet pozostanie taka, jaka jest napisana na tej twojej kartce. Co do samego paska, za takim zapłacisz 40.000 , po rzuceniu wszystkich trzech sztyletów, po pewnym czasie (1 tura) odnawiają się. Są to zwykłe sztylety, nie mają w sobie nic niezwykłego - powiedział mężczyzna.

Wyglądało na to, że wcale nie kosztowało to tak wiele. Przynajmniej nie tak wiele, jak mógłby przypuszczać policjant. Może przywykł już do przesadnych cen, wiedząc jakie koszta miewały klucze gwiezdnych duchów, ale teraz czuł się mile zaskoczony. Odliczył odpowiednią kwotę 116 tysięcy klejnotów z tej kupki, którą otrzymał od sprzedawcy, aby otrzymać odpowiednie produkty.
- Dziękuję - powiedział jeszcze, chowając zarówno przedmioty, co pozostałe sto osiemdziesiąt cztery tysiące w bezpieczne miejsce, aby później odnieść je do banku. Ruszył w kierunku wyjścia, jednak nim opuścił sam budynek raz jeszcze spojrzał na sprzedawcę. Właściwie to byłaby chyba pewna forma przysługi, albo coś takiego. - Myślę, że można je sprzedać przynajmniej o połowę drożej. Są doświadczone - dopowiedział jeszcze opuszczając sklep. Nie widziało mu się zbytnio stanie naprzeciwko komuś, kogo miał większość życia za przyjaciela. Dlatego też najbliższe chwile mogły okazać się dość... trudne.

zt

Radny wszedł spokojnym krokiem do sklepu. Jego cel tutaj był prosty.
-Dzień dobry, poproszę Sacred Relict. - krótko, jasno i przystępnie przekazał to, na czym mu zależy i to, czego oczekuje po sprzedawcy w tym przybytku. I na razie tylko to go interesowało. Nic więcej, nic mniej. Spokojnie czekał, aż jego rozmówca przekaże mu towar, który to czarnuch chciał właśnie nabyć, by samemu w zamian oddać pracownikowi sklepu swoje ciężko zarobione (lub nie) pieniądze. Prosty rachunek, a jaki skuteczny.

MG:

Ledwo co jeden klient wyszedł, to pojawił się następny, taką wiadomość dało się wyczytać z twarzy sprzedawcy, który stał po drugiej stronie lady, gdy Bjorn wszedł do środka. Mężczyzna próbował to ukrywać jednak zmęczenie, które również było widoczne na jego twarzy powodowało, że to ukrycie tego było obecnie dla niego zbyt trudne. Ten wyraz twarzy zniknął, gdy Radny powiedział krótko i dokładnie czego chciał, takich klientów ten handlarz lubił najbardziej. Wchodzą, co najwyżej tylko chwilę się zastanawiają nad tym co chcą, płacą, biorą towar po czym wychodzą równie szybko. Sprzedawca parę chwil pogrzebał pod ladą, a następnie w szafce, która znajdowała się już za nim, po czym wyciągnął przed BJ biuletyn.
- Choć wygląda niepozornie, zawiera w sobie wszystkie SR jakie zapewne ciebie zainteresują - powiedział śpiący sprzedawca, przesuwając po ladzie ulotkę bliżej w stronę Bjorna.

(niestety, sprzedawca nie miał zbyt dużego szczęścia, jako że pojawiła się kolejna grupa tym bardziej kłopotliwych osób - przyp. Grey)
PERSPEKTYWA GREY
W czasie przygód Never-kuna i mnie przez uszy przelatywały mi słowa "Sacred Relict" oraz że jest on bardzo potężny, zmieniający życie i w ogóle zarąbisty...
Mimo że cholernie drogi i jakoś nie zauważyłam, żeby osoby stawały się prawdziwymi potęgami z nim. Bardziej wyglądało mi to na "hajp", zwłaszcza tym faktem, że te przedmioty są "custom made" oraz "popatrz jak rośnie z użytkownikiem".
Mimo tego sceptycyzmu nie mogłam jednak apriori tego odrzucić. Różne rzeczy śmiertelnicy produkowali. Jedne bardziej, drugie mniej potężne. Najlepszym wyjściem było samemu się przekonać, zwłaszcza że i tak musieliśmy się udać do sklepu magicznego po kilka rzeczy.
Od razu kiedy weszliśmy, to Never-kunowi oczy się zaświeciły i zaczął patrzeć na magiczne rzeczy ze świecącymi oczami. Ja chciałam zaś mieć to jak najszybciej za sobą, poza tym zdaje się że osoba która weszła, czarnoskóry przedstawiciel magów, wybierała coś z ulotki, więc ja postanowiłam skorzystać z okazji.
- Dzień dobry. Słyszałam że są tutaj do sprzedaży Sacred Relicty. Chciałabym zobaczyć dostępne modele i przekonać się, czy rzeczywiście są takie silne jak o nich mówią.
Powiedziałam do sprzedawcy, podlatując bliżej. Jeśli nie to, to będzie coś innego. Bo moje myśli już krążyły wokół różnych rzeczy (a nie tylko wokół tego przereklamowanego produktu - przyp. Grey)

MG:

Kolejni klienci, którzy coś chcą od biednego i zmęczonego sprzedawcy, który najchętniej zamknąłby swój sklep na cztery spusty i pójść spać. A spać to przynajmniej tak z tydzień lub więcej, mężczyzna chyba stał obecnie tylko i wyłącznie dzięki sile woli oraz tego, że miał te cechy, które oznaczają chyba większość jak nie wszystkich zajmujących się handlem. Chcą zarobić dużo oraz szybko, a właśnie taka dwójka po jeden konkretny przedmiot tutaj przybyli, tak więc handlarz zrobił to samo co w przypadku poprzedniego klienta. Sprzedawca parę chwil pogrzebał pod ladą, najwyraźniej licząc, że może tym razem w tym miejscu znajdzie to co potrzebuje, jednak los chciał inaczej. Musiał tak samo jak w poprzednim przypadku w szafce, która znajdowała się już za nim, po czym wyciągnął przed dwójką zainteresowanych biuletyn.
- Silne są. Siła to wysoka cena - powiedział sprzedawca krótko, kierując biuletyn bliżej tej dwójki, licząc na to, że znajdą w nim to co potrzebują szybko, dzięki czemu po krótkim pobycie opuszczą jego sklep. Takie same myśli miał na temat klienta, który wszedł kilka chwil wcześniej, a który tak samo jak ci tutaj był zainteresowany jednym konkretnym przedmiotem.

PERSPEKTYWA GREY
Przejrzałam zawartość ulotki. Po kilku zdaniach reklamowych bzdur przyszedł moment na prezentację. Opisano dwa, moim zdaniem nie za silne Sacred Relicty, za to dalej...
-... "Aby zobaczyć więcej propozycji, należy zapłacić cenę z góry"? Co do...
Naprawdę... jeśli to co napisali to był limit tego, to nie było sensu dalej myśleć o tym Sacred Relictcie. Byle zwykły zrobiony przeze mnie artefakt miał więcej mocy od niego. Nie wiem czym się ludzie tak podniecali. W każdym wypadku...
- W takim razie... Potrzebuję magicznej zbroi broni... to drugie jednak nie musi być jakieś silne.
I tak Never-kun nie będzie mógł jej użyć... A zbroja na pewno mu pomogłaby w przeżyciu. Podałam jeszcze pewne cechy, jakie byłyby dla mnie optymalne oraz ilość pieniędzy, jaką mogłam wydać, po czym czekałam na reakcję sklepikarza... Miałam tylko nadzieję, że z tych rzeczy będzie PRZYNAJMNIEJ jakiś użytek, w końcu to całkiem dużo pieniędzy.

Drogę z Magnolii do Clover para z Grimoire pokonała w ten sam sposób co wcześniej. Tak było najszybciej, a Shinji lubił formę faniksa. Poza tym Melody na taki sposób podróży nie narzekała i szybko znaleźli się nieopodal miasta. Resztę drogi do magicznego sklepu pokonali na piechotę. Szybko znaleźli się na miejscu.
- Dobry~ - rzucił energicznie mag przejęcie kiedy tylko przekroczył próg. - Dobry. - powtórzył kiedy ktoś się pojawił, bądź kiedy zlokalizował właściciela i do się do niego zbliżył. - Szukam czegoś i zastanawiam się czy może będziecie mieli coś takiego. Chodzi mi o magiczny przedmiot chroniący przed hipnozą, przejęciem umysłu czy ogólnie broniący przed jakimiś atakami mentalnymi. Najlepiej jakby się to wygodnie nosiło i takie coś broniło pasywnie, przez cały czas. Znajdzie się takie coś? I ile by kosztowało? - kiedy powiedział już o co chodzi czekał na odpowiedź. To był jego główny powód odwiedzenia magicznego sklepu, ale myślał też o czymś jeszcze.
- Myślałem też o czymś czym mógłbym się obronić przed normalnym atakiem magicznym czy fizycznym. Jakiś sygnet, naszyjnik czy bransoleta, która po przelaniu w nią magiczną moc osłaniałaby mnie jakąś barierą czy czymś takim. Zależnie od tego ile mocy w nią bym przelał tym mocniejszą barierę bym stworzył. Więc... macie coś takiego czy za bardzo przekombinowałem myśląc o tym? - zapytał i zaśmiał się niepewnie.

Melciałka poznaje świat. Kolejny lot był już dla niej prawdziwą frajdą, a widoki, które okazały się jej oczom na pewno zapamięta na długo. Z góry wszystko wygląda inaczej, piękniej, lepiej, doskonalej. Jak ostatnio trzymała się białowłosego nieco niepewna. Weszła za nim przez drzwi sklepowe uważnie oglądając otoczenie. A więc tutaj sprzedawali te sławne sacred relict, a także praktycznie wszystkie magiczne artefakty. No ciekawie powiem szczerze.
- Witam. Powiedziała na wstępie delikatnym głosem. Niech najpierw jej towarzysz ogarnie to co chciał ogarnąć. W sumie ten zakup byłby mądrym pomysłem, ale SR bardziej ciekawiła białowłosą. Co dostanie? Czy będzie to silne i da radę w ogóle funkcjonować? Gdy więc Mejiro skończy mówić co chce, ta po chwilce odezwie się.
- Poproszę Sacred Relict. Nie wiedziała jak to działa, a o samym SR usłyszała kiedyś, od kogoś coś na sterowcu. *rozmawiałam z Donem, jakoś bez powodu fabularnego z tym problemu nie bd*

Również i Anka zawitała tego pięknego dnia do sklepu magicznego. Drzwi uchyliły się powoli wprawiając dzwoneczek przy nich w ruch, zaś sama dziewczyna powoli pokonała próg na swoim wózku. Joistick był dość pomocny. Jeden ruch palca, a ten sam jechał, bez jakiegokolwiek nakładu sił dziewczyny. Im dłużej jednak przemieszczała się w tak niekonwencjonalny sposób, tym bardziej chciała stanąć w końcu na własnych nogach. Nie dało się ukryć, że po kilku godzinach siedzenia na nim zaczynał boleć tyłek. Ale co zrobisz?

W każdym razie musiała się jakoś dozbroić na podróż. Nie wiedziała, ile jej ona zajmie ani jak bardzo będzie upierdliwa, ale był jeden taki przedmiot, który zdawał jej się przydać na całą wyprawę. - To samo, co ta pani poproszę. - rzuciła cicho do sprzedawcy podjeżdżając bliżej lady i czekając na zamówienie. Trochę jej się śpieszyło. Demony na uciekających wyspach są kłopotliwe.

MG

//Przejmuję. Never, daj znać jeszcze raz czego właściwie oczekujesz bo z postu to nie wynika. Sam, jak będziesz gotów się tym na powrót zająć, daj znać i mogę ci na luziku oddać tych tutaj//

Sprzedawca zamrugał zdziwiony słysząc słowa Gray. I już zamierzał odpowiedzieć, ale do sklepu weszły kolejne osoby, zagłuszając część słów wróżki, przez co nie bardzo wiedział on czego ona oczekuje po magicznych przedmiotach dla siebie. Za to następne osoby były dość dokładne. Dwóm dziewczynom od razu wręczył magiczne ulotki. Musiały tylko zapłacić a następnie z ulotki wybrać SR które najbardziej im odpowiada. Nieco bardziej problematyczny był Shinji...-Witam szanowną klientelę, tak. Proszę pana dysponujemy ogromnym spektrum przedmiotów odpowiadających przedstawionym wymaganiom. W jakiej grupie cenowej będziemy szukali pańskiego rozwiązania? Wolałby pan nieco tańszy i słabszy przedmiot, czy jednak skoro stawia pan na szali swoje życie jako wspaniały mag, wyda pan nieco więcej by uzyskać jak najlepszy efekt?-Powiedział zacierając rączki. Klienci to dobro. Zazwyczaj.

- Hmm... - Mejiro zaczął się zastanawiać. Wiedział ile ma pieniędzy, po prostu nie był pewny, na który ze wspomnianych przedmiotów chciał wydać więcej pieniędzy. To pierwsze było po prostu w ramach przygotowania do zbliżającej się misji. To drugie było raczej z myślą o bardziej długoterminowym wykorzystaniu. Dlatego uznał to drugie za ważniejsze.
- Więc to do obrony mentalnej... będzie coś ciekawego za jakieś 50 tysięcy? A to drugie z trochę wyższej pułki. Jakieś 100-120 tysięcy? - zabrzmiało to trochę jak pytanie, bo nie wiedział czy w takich cenach dostanie coś sensownego co go zadowoli. A jakby się nie znalazło to najwyżej nie weźmie. Albo zdecyduje się tylko na jeden itemek. Zobaczy się co sprzedawca miał do powiedzenia.