Sklep Magiczny

Liczba postów : 1148 Dołączył/a : 10/08/2012

First topic message reminder :

Na wzgórzu w pobliżu miasta wznosi się dość nierzucający się sklep magiczny. Cały budynek jest postawiony z cegieł pomalowanych na biało. W środku zaś jest... normalnie. Jakieś klucze, książki i inne duperele. A za ladą sprzedawca dość łasy na pieniążki...

Liczba postów : 992 Dołączył/a : 28/01/2013

MG:

Osobnik stojący po drugiej stronie lady w końcu postanowił zmienić swoją pozycję jaką przyjmowało jego ciało podczas rozmowy z potencjalnymi klientami. Miał z tym jednak problemy, gdy podnosił głowę 3 razy ona spadała na ladę, za każdym razem z większej wysokości raz z większym hałasem. Udało mu się w końcu po tym trzech uderzeniach, które też najwyraźniej pomogły mu w budzeniu się, przyjąć postawę wyprostowaną i spojrzeć do przybyłych z góry. Facet miał około 2 metrów wzrostu, co nie było widoczne przez klientów, gdy ci weszli do środka.
- Ładne ostrze, widać bardzo dobre oko twórcy... Będzie się dało je naprawić, to będzie kosztowało 5.000 . Za dodatkowe jeśli dobrze liczę, 15.000 jestem w stanie sprawić, że żaden niemagiczny przedmiot nie będzie mógł doprowadzić twojej broni do podobnego stanu. No chyba, że chcesz coś jeszcze, to już będzie więcej, znacznie więcej kosztowało. A co do jego nowych właściwości to zależnie od tego co będziesz chciał i na jak długo, to będę mógł wtedy powiedzieć ci cenę - powiedział wielkolud po czym sięgnął pod ladę z której wyciągnął otwarty słoik z ciastkami w dwóch kolorach, niebiesko-pomarańczowym, który położył na nią.
- Pierwszy za darmo. Następne sporo będą kosztowały. Jedna strona to smak o którym pomyślicie, druga natomiast niespodzianka, nigdy nie wiadomo jaka strona jaką ma właściwość - powiedział tłumacząc trochę na temat słodyczy sprzedawca, po czym skierował swoją głowę w stronę chyba najniższej istoty żywej jaka znajdowała się w tym pomieszczeniu.
- Trochę tego masz. A co ciebie by interesowało ? - powiedział wielkolud, który dopiero w tym momencie otworzył oczy. Były całkowicie białe.

Dołączył/a : 26/12/2014

To jakiś rytuał, czy może ból istnienia zmusza tego osobnika do uderzania głową w blat? Albo też zmęczenie. Zdziwiony, drapiąc się po głowie patrzę na to jak rośnie i przez moment nie docierają do mnie jego słowa, gdyż skupiam się na jego wzroście. I tak już chyba tutaj jest, że załatwią wszystko, tylko należałoby wiedzieć czego się chce. Szybko więc należałoby się zdecydować.
- Co do naprawy, to raczej będzie mnie stać i na jedno i na drugie. Zaś jeśli chodzi o dodatkowe właściwości, to żeby paraliżował zranionego. Wystarczy na dwie, trzy sekundy, ale gwałtownie i mocno, choćby przy najdrobniejszym zranieniu - chyba tak by było najlepiej.
Widząc zaś słoik z ciastkami uśmiecham się lekko, na samą myśl o tym co mogłyby robić. Zamienią mnie w owce? Sprawią, że zacznę latać? Narobią halucynacji? Nie mam pojęcia, ale czasem można zrobić coś dla zabawy.
- To może wezmę cztery, jeśli będzie mnie na to stać - deklaruję, po czym mimowolnie zaglądam do sakiewki Wróżka i widząc ile dostaję lekkiego wytrzeszczu.
- Łał... Jesteś bogatszy ode mnie... - oznajmiam zdumiony, iż taki Wróżek dorobił się o wiele większego majątku. Czyżby to oznaczało, że jestem taki beznadziejny, czy może to on jest rzeczywiście taki wspaniały?

Liczba postów : 271 Dołączył/a : 30/03/2015

Wydawać by się mogło, że to zwyczajne papierki. Zapewne z tego powodu rudzielec spojrzał zaskoczony na Tima. Nie sądził, że to może być coś wartościowego. Zwłaszcza zważywszy na to, że ludzie korzystali z papieru do wielu mniej higienicznych rzeczy. Ten z kolei był kolorowy i nieco inny, ale by robiło to aż takie znaczenie? Westchnął. Wszystko po to, aby jego wzrok napotkał coś, co przypominało kolorową, niemalże błyszczącą się ulotkę, która musiała tutaj pozostać po poprzednim kliencie. Przyglądał się jej przez dłuższy czas, zastanawiając nad tym, co przedstawiała. - ...Sacred Relict... - mruknął jedynie pod nosem, aby spojrzeć na sprzedawcę i wzdrygnąć się na widok jego oczu. Aż go ciarki przeszły, a ten prawdopodobnie wydał z siebie nawet ciut zaskoczony i przerażony pisk, chociaż najpewniej zrzuciłby winę na jakąś dziewczynkę za oknem. Tak. - Brrr... straszne i ohydne... - dopowiedział jeszcze pod nosem, próbując wyzbyć się tego obraz z głowy, aby to przesłonić się ulotką przed jakimkolwiek kontaktem wzrokowym, a następnie dopowiedzieć jeszcze: - To ja może ten Relikt...

Liczba postów : 992 Dołączył/a : 28/01/2013

MG:

Sprzedawca wysłuchał to co mają do powiedzenia dwie istoty, które obecnie znajdowały się w jego sklepie, a przynajmniej próbował to zrobić. Ciągle ziewał, jego głowa co pewien czas ruszała ponownie w stronę znajdującego się znacznie niżej lady, zapewne po ponownym pozostaniu samemu w tym miejscu zrobi sobie drzemkę. O ile oczywiście wytrzyma do tego momentu stan w jakim obecnie znajdował się ten olbrzym sugerował, że teoretycznie w każdym momencie może paść na ziemię i zasnąć. Wracając do jego klientów, gdy ci przestali mówić o tym co chcieli otrzymać, sprzedawca wyciągnął kolejne dwie rzeczy, które znajdowały się jeszcze przed chwilą pod ladą. Jedną była jakaś broszura, natomiast drugim notesik mały, do którego dołączony był jeszcze mniejszy ołówek.
- Tu masz informacje o tym, czym jest Sacred Relict, ile kosztuje i także kilka propozycji dla ciebie - te słowa wraz z broszurą skierował w stronę Princa, po czym zaczął coś wypisywać w tym swoim notesiku. Były to cztery wyrazy jeden pod drugim, po którym nastąpiło zrobienie krzywej linii i wypisanie czegoś co wyglądało jak cyfry, których było łącznie pięć. Jednak co to były dokładnie za wyrazy jak i jaka liczba została napisana na sam koniec, tego żaden z klientów nie wiedział, gdyż sposób pisania był bardzo niewyraźny.
- To tak... Przy użyciu trochę swojej mocy magicznej (25 MM) na tej twojej naprawionej broni pojawi się coś, co będzie wyglądało na zielony bluszcz... Zaczynać będzie się on od rękojeści, a zakończy się na samym końcu ostrza i będzie on widoczny przez pewien czas (2 posty), będziesz musiał trzymać go przynajmniej w jednej ręce... W tym czasie, jeśli zrobisz ranę o długości co najmniej 20 cm, nie ważne jak głęboka lub przebijesz na wylot jakąś cześć jego ciała, wtedy zostanie twój przeciwnik całkowicie sparaliżowany (1 post)... Potem będzie czuł się przez pewien czas (1 post) odrętwiały... To jest w przypadku, jeśli twoim oponentem jest człowiek, w przypadku znacznie większy wrogów odrętwienie będzie słabsze jak i rana będzie musiała być większa - powiedział sprzedawca proponując swój pomysł na wzmocnienie broni szermierza, gdy ta zostanie naprawiona.

Liczba postów : 271 Dołączył/a : 30/03/2015

Z początku wróżek skupił się na swoim podarku, prawie że kompletnie ignorując to, o czym mówił Tim. Jakoś radość z własnego przedmiotu oraz jego znaczenia zdawała się przeważać i autentycznie zajmować uwagę rudzielca. Ten jednak nie pozostawał taki obojętny. Wyłapał pewną część o roślinnych właściwościach ostrza, a mając to na uwadze - musiał zadać jeszcze jedno pytanie.
- ...czy można wydłużyć ten czas odpowiednią magią od em... natury? - dopytał się karzełek, wcale nie myśląc nad tym, że jego zdolności mogłyby być w stanie podtrzymać bluszcz przy dłuższym życiu. Znacznie dłuższym, jeśli się uprzeć, jednak nie każdy z zebranych musiał to wiedzieć. Przynajmniej te informacje, czy plany do zrealizowania mogłyby pozostać w jego głowie przez jeszcze pewien czas.

Spoiler:

Liczba postów : 142 Dołączył/a : 13/01/2016

Yamamoto dokuśtykał się do Clover. Jego celem było jedno miejsce. Sklep magiczny. Nie miał za wiele finansów, jednak celem mężczyzny było zakupienie tak naprawdę jednego, góra dwóch przedmiotów. Wszedł do sklepu i niestety... widział magów. Ech, że też muszą oni tu egzystować. Cierpliwość jednak musiała mu się kiedyś opłacić. Jak nie umrą dziś, to umrą wkrótce. Czy tego chcą, czy nie chcą. Kiwnął więc głową na powitanie wszystkim, a gdy sprzedawca by się nim zainteresował powiedziałby, z czym on to do niego przyszedł.
-Chciałbym przedmiot, najlepiej w formie pierścienia, do którego mógłbym wysyłać niewielkie istoty, wielkości mniej więcej szarańczy. Najlepiej, by będąc wewnątrz tego pierścienia czy też innego wymiaru, po prostu zatrzymywał się im upływ czasu. By się nie starzały i nie umierały. - powiedział dość spokojnie, następnie zaś miał jeszcze jedno zamówienie -Jednocześnie chciałbym jakiś przedmiot, który przed nimi generowałby mi tarczę ochronną lub sprawiał, że nie byłyby mną zainteresowane. Ile łącznie może wynieść taki komplet? - spytał dość spokojnie i bez większych emocji. Był teraz tylko cholernym pasjonatem owadów... trochę niebezpiecznych, ale owadów.

Dołączył/a : 26/12/2014

Spoglądając to na wróżka, to na podłogę, to gdzieś na bok, słucham tego co mówi pan sprzedawca. Wszystko wydaje się w porządku, aczkolwiek najważniejsze jest to, żeby Furrashu było całe.
- Może być. Tylko ile to będzie kosztowało? - dopytuję, bo to całkiem istotna kwestia, jakby nie patrzeć. Co prawda dość formalna, ale jednak istotna. Sięgam po portfelik z oszczędnościami, czekając na to co to będzie. W międzyczasie Prince odbiera swój Sacred Relict. Uśmiecham się lekko do niego, gdyż jego radość jest całkiem pocieszająca. Nie muszę więc przejmować się tym, iż przyszedł tu zupełnie na darmo.
Co zaś do przybyłego staruszka... Dziwni ludzie wchodzą i kupują dziwne rzeczy, ale co mnie w to wnikać? Jego sprawa...

Liczba postów : 992 Dołączył/a : 28/01/2013

MG:

Różni sprzedawcy mają różne zasady, ten akurat najwyraźniej miał taką, według której stara się w jednym czasie obsłużyć jednego lub pewną grupę klientów. Tak można wytłumaczyć to, że stojący za ladą nie odpowiedział nic mężczyźnie, który przed paroma chwila wszedł do tego budynku. Nawet nie spojrzał na niego, chociaż mogło się wydawać, że na jego twarzy pojawił się grymas, najpewniej dlatego, że zanim znowu się zdrzemnie minie sporo czasu.
- Za samo sprawienie, że twoje ostrze będzie posiadało taką właściwość chce 70.000 . Jednak skoro będziesz chciał również je u mnie naprawić oraz sprawić, że żaden niemagiczny przedmiot nie będzie wstanie go zniszczyć myślę, że mogę dać ci małą zniżkę. Za wszystko będę chciał 80.000 , a co do samych ciastek, chce 5.000 za jedno - powiedziała najwyższa w dalszym ciągu osoba w tym sklepie, po czym zwróciła się do najmniejszego w tym gronie. - Można próbować, jednak jaki będzie efekt próby manipulacji to już loteria - kolejne słowa zostały wypowiedziane po czym po raz kolejny zwrócił się sprzedawca do szermierza. - A bym zapomniał, na istotach z bardzo silną wolą lub niezwykłymi ciałami, paraliż może być słabszy - kolejne słowa, wypowiedziane przez bardzo śpiącego osobnika.

Dołączył/a : 26/12/2014

To... Całkiem sporo wychodzi za to. Drapię się niepewnie po głowie. Tak oto prawie wszelkie oszczędności zanikną i znowu trzeba będzie się rozglądać za jakąś robótką. Ale na cóż innego miałbym owe klejnoty wydawać? Spoglądam na Furrashu i stwierdzam, że warto jednak byłoby zainwestować coś więcej w ten mieczyk. Wzruszam lekko ramionami, po czym odliczam 80.000 waluty, którą kładę na ladzie.
- To ciastka może sobie daruję... - mówię z niepewnym uśmiechem, a potem czekam, aż mieczyk będzie gotowy. Potem zaś chyba można ruszać w dalszą drogę, w poszukiwaniu nowych przygód!
- Dziękuję niezmiernie, no i do widzenia! - mówię, zgarniam mieczyk Prince'a i wybiegam ze sklepu, usatysfakcjonowany, że Kagayaki i Furrashu znowu są w komplecie. To teraz wszystko zależy gdzie nogi poniosą.

[z/t x2, Ejji i Prince]

Liczba postów : 992 Dołączył/a : 28/01/2013

MG:

Wysoki sprzedawca kiwnął głową w stronę dwójki klientów z którymi praktycznie już skończył prowadzić transakcję kupna-sprzedaży. A im prędzej wszyscy opuszczą jego sklep, tym prędzej pójdzie ponownie spać i może wtedy nikt nie będzie mu przeszkadzał. Tak więc najpierw odebrał biuletyn na temat SR do Prince jak i dwukolorowe ciastka, które oba przedmioty schował pod ladą. Następnie wyciągnął z kieszeni dużą chustę, rozłożył ją na blacie, a następnie zaczął umieszczać w nim powoli fragmenty miecza, po czym zwinął ją i udał się na zaplecze. Było słychać tłuczenie, było słychać gwizdy, było też słychać ciche, ale jednak wybuchy, dosłownie przez minutę. Po tym czasie, mężczyzną wrócił z mieczem całym i wyglądającym jak wcześniej zawiniętym w materiale, którym przekazał szermierzowi, a materiał sobie zostawił. Tak więc po otrzymaniu pieniędzy za obie transakcje i opuszczeniu tej dwójki jego sklepu, mógł on zająć się tym, który czekał na swoją kolej.
- Pierścień... Na palec serdeczny... Pojemność na 100 takich niewielkich owadów... Wewnątrz nic nie będzie im się działo, nie będą starzeć się... Jeśli jednak ktoś uszkodzi znacznie pierścień lub go zniszczy, one giną... Możesz je do środka umieszczać bez żadnych strat, wypuszczenie będzie trochę pochłaniało trochę twojej pomocy (25 MM)... Możesz ich wypuścić tyle ile chcesz na raz, jednak zawsze płacisz tyle samo... Te które z niego wylatują nie są tobą zainteresowane, ale tylko te.... Cena za coś takiego to 65.000 - sprzedawca chwilę zastanowił się, a przynajmniej na takiego wyglądał, choć nadal był śpiący to najwyraźniej usłyszał z czym ten tylko nieco niższy od niego przyszedł do tego sklepu.

Liczba postów : 142 Dołączył/a : 13/01/2016

Yamamoto był cierpliwy. Nie śpieszyło mu się. Magowie zdążą umrzeć. A z tym pierścieniem? Cud. Dał sprzedawcy pieniądze, a pierścień nałożył na prawy palec.
-Będzie idealny. Dziękuję bardzo. - powiedział spokojnie do mężczyzny, skinąwszy głową za przedmiot. 100 to trochę mało, ale po kolei. Bez pośpiechu. Upewniwszy się, że wszystkie formalności ma już za sobą, odwrócił się do pracodawcy, uprzednio kulturalnie się z nim żegnając i kuśtykając o lasce opuścił przybytek. No bo po co miałby on tutaj jeszcze trwać, prawda?

Pierścień - Potrafi przechować do 100 szarańczy. Wewnątrz pierścienia nic im się nie dzieje, nie starzeją się, nie umierają. W przypadku poważnego uszkodzenia pierścienia bądź jego zniszczenia, owady w środku zamknięte umierają. Chowanie owadów do pierścienia jest darmowe, wypuszczanie ich natomiast kosztuje 25 MM. Można wypuszczać dowolną ilość owadów, jednak koszt jest zawsze taki sam. Wypuszczone z pierścienia owady nie są zainteresowane Yamamoto.

z/t

Liczba postów : 4279 Dołączył/a : 17/11/2012

Nie posiadał najlepszych wspomnień z tym miejscem. Z pewnością sklep nie kojarzył mu się najlepiej, a wszystko to za sprawą poprzedniego właściciela. Westchnął dość ciężko, spoglądając na wejście, aby w końcu znaleźć się w budynku. Nie bawił się w specjalne powitania od progu. Podszedł do lady, a jeśli nie widział nigdzie sprzedawcy, wtedy też nacisnąłby jakiś dzwoneczek, czy spróbował zasygnalizować swoją obecność.
- Dobry - powiedział spokojnie, próbując jakoś nie zareagować na potencjalne dziwy tego miejsca. Sięgnął wtedy też do kieszonki, z której wyciągnął swoje klucze, te gwiezdne. - Chciałbym je sprzedać. - dopowiedział jeszcze policjant, czekając na wycenę i zastanawiając się nad tym, jak może spożytkować dane fundusze. W końcu dwa złote klucze oraz piętnaście srebrnych kluczy, a dokładniej dwa rangi B, sześć rangi C, cztery rangi D oraz 3 poziomu podstawowej właściwości magii. Raczej powinien dostać za to wszystko pokaźną sumkę, zważywszy na jego kupieckie, czy negocjacyjne zdolności retoryki, czy ogólnie pojętą reputacje i renomę.

Liczba postów : 198 Dołączył/a : 13/02/2016

Wkroczyła do sklepu magicznego, który na szczęście był już otwarty. Zdjęła kaptur i widząc innego klienta postanowiła poczekać i porozglądać się po ewentualnych półkach i poszukać czegoś ciekawego. Nie zdążyła się jednak dobrze rozejrzeć, gdy kątem oka dostrzegła... Gwiezdne klucze. Na ladzie, a ten facet chciał je właśnie sprzedać. Zainteresowana podeszła bliżej, zerkając na pęk kluczy.
- Mmm... A ja bym chciała zakupić te klucze, może nie wszystkie, ale parę na pewno - odezwała się, kierując swoje słowa do tego mężczyzny, który to te klucze sprzedawał. Dostrzegła dwa złote klucze i to te klucze właśnie ją najbardziej interesowały.

Liczba postów : 992 Dołączył/a : 28/01/2013

MG:

Już sprzedawca myślał, że wraz z wyjściem tamtego kuśtykającego mężczyzny z laską będzie mógł podejść do drzwi na zewnątrz, obrócić kartę na "ZAMKNIĘTE", aby było widoczne z ulicy. A następnie będzie mógł zamknąć to wyjście z jego sklepu po czym pójdzie spać, zapewne na bardzo długo, aż się porządnie nie wyśpi. Jednak los zdecydował inaczej, do pomieszczenia wszedł ktoś, kto najwyraźniej postanowił jakąś transakcje z nim zrobić, bo ludzie przychodzą tutaj właśnie w tym celu. Nadal bardzo śpiący i na dodatek z wyrazem na twarzy, który raczej nie sugerował zadowolone z faktu przybycia klienta, przyjrzał się temu co zostało do niego powiedziane i mu zaprezentowane. Na ladzie pojawiło się ciekawe przedmioty, jednak to, że Finn przyszedł tutaj je sprzedać sprawiło, że to niezadowolenie na jego twarzy zniknęło, a pojawiło się zamiast niego zainteresowanie.
- Ładne, ładne... Mogę znać powód chęci pozbycia się takiej kolekcji ? - zapytał sprzedawca, gdy wziął jeden z złotych kluczy do swojej ręki i który zaczął przyglądać się bliżej w celu upewnienia się, czy jest on prawdziwy. - Kupię je od ciebie za 350.000 - po paru minutach bliższej obserwacji i odłożeniu na ladę klucza do reszty powiedział do policjanta.
Po raz kolejny w ostatnim czasie na jego twarzy pojawiło się niezadowolenie, gdyż do jego sklepu weszła kolejna osoba, która może coś od niego chcieć coś kupić. Przez co od razu na jej widok stwierdził, że wizja snu w najbliższym czasie oddaliła się, okazało się jednak po chwili, że może jednak nic od niego nie kupi.
- Tu handlować mogę tylko i wyłącznie ja, jeśli chcecie to wyjdźcie na dwór... Albo poczekaj, aż ja kupię je od niego... 400.000 - może i mężczyzna był śpiący, jednak wizja zarobku jaką miał przed sobą i to szybkiego spowodowało, że zwiększył cenę za jaką może kupić te przedmioty.

Liczba postów : 4279 Dołączył/a : 17/11/2012

Oho. Nie tylko policjant ucieszył się z tych odwiedzin. Mimowolny uśmiech pojawił się na twarzy oficera, jakby odczuwał swego rodzaju sadystyczną pasję z tego, że dołożył komuś roboty u schyłku dnia. Mimo wszystko, westchnął, pozostawiając jednak delikatny uśmiech, który jakoś utrzymywał się pomimo niezręcznego pytania. - ...przyczyna losowa - odpowiedział względnie uprzejmie, jednak samo spojrzenie mówiło wystarczająco, że wolał nie drążyć tego tematu. Sam nie miał dokładniej pojęcia, co się wydarzyło. Zawiódł duchy, a może te zawiodły jego osobę i nie chciały się pokazać? Być może wina leżała po obu stronach, albo też znajdywała się w zupełnie innym miejscu. Wszystko to było aż nazbyt problematyczne w wyjaśnieniach. Nie było też na nie czasu, bo do pomieszczenia wkroczyła kolejna osoba. Spojrzenie jasnowłosego chłopaka zdawało się omieść nieznajomą, jednak na zwyczajnym ocenieniu jej osoby się skończyło. Miał nieco inny cel, aniżeli poznawanie przypadkowej kobiety w sklepie.
- Trzysta dwadzieścia, albo nie... Trzysta tysięcy bez tego jednego... - powiedział tu, wskazując na klucz Bliźniąt, aby chwilę później podnieść go z blatu. Wiedział jednak, że tak łatwo to nie pójdzie, a jakąś formę musiał ów przedmiot przyjąć, aby nie zniknąć ot tak. - Wliczając do tego pozostawienie go w moich rękach bez możliwości używania. Ot, pamiątka po ważnym przyjacielu, która nie zniknie bez powodu... - powiedział spokojnie policjant, mając na myśli oczywiście to, że zarówno klucz zostanie uznany za jego własność mimo nie posiadania magii GD, co otrzyma on za pozostałe klucze 300 tysięcy. W końcu zarobek w postaci klienta czekał tuż obok - chyba.

» Turniej Magiczny
» Wielki Turniej Magiczny
» Sklep z bronią
» Sklep z zabawkami
» Sklep Płatnerski