Sklep Magiczny

Sprzedawca pokiwał twierdząco głową:
-Jak dla tak znanego mężczyzny i to w pakiecie, to nawet kosztowałoby to 130.000 .Ale! W ramach gratisu może Pan wybrać miejsce lokalizacji tatuażu oraz jego kształt! Gdyby jednak chciał Pan opcję standardową, wówczas jeszcze 400 byśmy dodali. Oczywiście, Pan rozumie - zniszczenie tego tatuaży, jego usunięcie bądź wycięcie sprawi, że zdolność zostanie automatycznie utracona, chyba, że go Pan jakoś odzyska. Jakaś blizna czy rana nie zniszczą go, acz wypalenie już może. - powiedział raczej pro forma. Wszak mimo wszystko - był to magiczny "przedmiot". W formie atramentu pod skórą, ale wciąż. No i czekał na odpowiedź policjanta.

Z kolei Will miał inny bajer. W sprawie EXPa - dostał taką samą ofertę co kilku wcześniej przed nim kupujących. Nic się tu nie zmieniło. Naturalnie - tabletki też mu zaoferowali. Taki młody, a już lekoman. W sprawie natomiast tego przedmiotu mężczyzna tak podrapał się po głowie, podrapał, podumał. I... powiedział:
-10.000 . Satysfakcjonuje to pana? - spytał, spoglądając na młodego mistrza kaczuszek.

Oferta nie wydawała się tak kosztowna. Owszem, niejedna osoba złapałaby się za głowę, płacząc za oddalającymi się pieniądzmi, ale białowłosy miał nieco odłożone. Mimo wszystko, spróbował pierw sięgnąć po jakiś notesik i długopis, aby to naszkicować odpowiedni symbol, a następnie poprawić go jeszcze ze dwa razy. Wszystko po to, aby pokazać ów malunek sprzedawcy.
- Mniej więcej taki... pomiędzy barkami - powiedziałby jeszcze oficer policji magicznej, unikając jakiegoś tłumaczenia względem narysowanego symbolu. W końcu skojarzenie ze słońcem mogło wydać się nieco zbyt oczywiste dla niektórych, a jednak mało powiązane. Zresztą, pominąwszy tę kwestię, wydawał się bardziej stosowny, aniżeli jakieś zwierzątko, czy symbol religijny. Co prawda, niektóre kulty czciły słoneczne bóstwa, ale nie w tym rzecz. - Nie musi być duży - dopowiedziałby jeszcze, szykując należną zapłatę oraz pozostawiając kartkę z notesiku do wglądu osoby pracującej w tym miejscu. Sam z kolei po otrzymaniu tatuażu najpewniej opuściłby sklep, ale wszystko zależy czy nie będzie musiał niczego więcej dopowiedzieć.

//Poglądowo, a przynajmniej centralna część. P.S. do ceny ostatecznej wliczona retoryka i pasywka, czy mam doliczyć odpisując w banku?

Nie zmieniłby swojego postanowienia. Nie był w końcu jakąś kobietą o blond włosach. Zresztą, jakby nie spojrzeć, to każdy aspekt rozwoju się liczył, zwłaszcza jeśli ten tyczył się rozwoju ludzkości. Niektórzy z takich pobudek potrafili stworzyć skrzydła. Inne osoby umiały nawet w pełni zmechanizować własne ciało, aby doprowadzić je na wyższy, niemalże nadludzki poziom. Taki właśnie zdawał się być ówczesny okres, który non stop polegał na transhumanizmie - zupełnie tak, jak jedna z członkiń jego gildii. Dlatego też nastolatek dokonałby odpowiedniej transakcji, wykładając na stół dokładną kwotę, aby następnie dopowiedzieć proste: - EXP w płynie.
Powiedziawszy to, odczekałby na odpowiedni produkt, aby nieco później przyjrzeć mu się uważnie i zażyć go. Najlepiej poznać jego działanie niemalże natychmiastowo, zwłaszcza gdy jest się odpornym na większość znanych światu trucizn i chorób. Nie przybył tu jednak tylko w tej jednej sprawnie, bo miał jeszcze pewien przedmiot na sprzedaż. Nie znał się na magicznych przedmiotach, a przynajmniej nie na tyle, aby móc się nazwać jakimś specjalistą. Mimo wszystko, wypadało wypowiedzieć jakieś własne zdanie. Zwłaszcza, że liczył na nieco lepszą wycenę. - Piętnaście tysięcy, może być? - podbiłby nieco stawkę, licząc na to, że sprzedawca przytaknie. Jeśli jednak tak się nie stało, najwyżej sprzedałby to za dziesięć. Oczywiście, jeśli zaoferowałby cenę pomiędzy, mógłby pewnie też na nią przystać. To zawsze jeden, czy dwa tysiące więcej w kieszeni.


- 100k;
+ EXP w płynie;
- EXP w płynie(?);

Zakapturzony nastolatek przekroczył progi sklepu magicznego. Podczas jego nieobecności wiele się wydarzyło. Co prawda, minęło już trochę czasu od jego powrotu, jednak młodszy z braci Hoshino ciągle nie dowierzał w zniszczenia, jakie spotkały Magnolię, czy śmierć niektórych członków jego gildii. Równie szokującym zdawało się odejście Alezji, czy wybór kolejnego mistrza gildii, jednak sam nie miał większej opinii na ten temat. Mógł jedynie liczyć na to, że białowłosy rzeczywiście okaże się dobrym i nieco... wytrwalszym mistrzem. Sam nie miał większych potrzeb względem osoby na tym stołku.
- Dzień dobry... - powiedziałby jedynie niepewnie, poprawiając swój kaptur, coby nie wyściubiać z niego za bardzo nosa. Wszystko po to, by następnie wyciągnąć odliczoną kwotę. - Poproszę Sacred Relict - powiedziałby spokojnie nastolatek, wyciągając jeszcze ze swojego plecaka magiczną czapkę. Najpierw chciał załatwić jednak sprawę zakupu, a dopiero potem podpytać o pewną z możliwości. Dokładniej o lekką... przeróbkę.
- Czy mógłbym wymienić ten przedmiot na inny o podobnych właściwościach? N-Najlepiej jakiś krawat... - dopowiedziałby jeszcze, myśląc o tym, co mogłoby najbardziej pasować, a jedynym tropem zdawały się wszelkie, potencjalnie eleganckie elementy ubioru.


- Czapka - Zielona czapka z daszkiem w białe paski. Kosztem 5MM za post pozwala Sorze latać. Zachowując normalną prędkość i normalną zwrotność. Czapka nie ma ograniczenia wysokości, czy czasu trwania. Tak długo jak chłopak płaci, tak długo może pomykać w przestworzach.

Finn został zaprowadzony do osobnego pokoju, gdzie po kilkunastu minutach wyszedł z lekkim bólem pleców oraz nowym, zaklętym tatuaż. Cena naturalnie uwzględniała wszystkie walory mężczyzny, jego wspaniałą mowę czy wcześniejsze dokonania. Tak więc - ten był już wolny jak ptak. Mógł zostać lub też ewentualnie zostać i poplotkować, utrudniając sprzedawcy dzielne wciskanie szmelcu innym klientom.

Tymczasem drugi osobnik zajęty był zażywaniem specyfików o nie do końca jasno ustalonym przeznaczeniu. I coś poczuł. Jakby był gotów opanować nowe umiejętności! Choćby nawet i w podstawowym zakresie. Ale poza tym wyraził również zainteresowanie podbiciem ceny przedmiotu.
-A niech będzie 12.000 . I ani klejnota wiecej! - powiedział przystając na propozycję podbicia ceny.
Will +22 PD

Ale był też jeszcze jeden petent. I ten miał aż dwie sprawy do załatwienia. Sprzedawca ostrożnie wyciągnął niewielkie pudełeczko, w którym na czerwonym materiale znajdowała się srebrna kulka. Sacred Relict. Ten przedmiot wymagał szczególnej ostrożności, by na pewno dostarczyć go klientowi w jak najlepszym stanie. Z kolei druga kwestia była bardziej... problematyczna.
-Chodzi Panu o zmianę struktury? Naturalnie, jest to możliwe... 5.000 będzie kosztowała taka modyfikacja. - poinformował o drugiej kwestii, a następnie czekał, aż młody mag zdecyduje się cokolwiek wybrać.

Nie mógł zaprzeczyć, nabycie tatuażu nie należało do najprzyjemniejszych doznań. Mimo wszystko, po dokonaniu zakupów, mógł opuścić w końcu to miejsce i wrócić do wykonywania własnych obowiązków. Podziękował za produkt, a następnie ruszył w kierunku wyjścia i najpewniej tyle go tutaj widziano. Pozostawało więc mieć nadzieje, że podczas jego nieobecności żadne demoniczne siły nie postanowiły napaść katedry, ani jej pozostałości. Mogłoby się to okazać dość problematyczne, zwłaszcza że stolica zdawała się być częstym atakiem różnych sił, zarówno tych demonicznych, czy dawniej Inkwizycji. No nic... jeśli tego nie sprawdzi, to raczej się nie przekona...

zt

Jeden klient z głowy, a drugi lada moment także skończy swoje zakupy. Brązowowłosy przytaknął jedynie głową na ofertę, będąc gotowym by dokonać odpowiedniej transakcji. Nie wypadało mu się targować, a i tak uzyskał nieco więcej, aniżeli wstępna oferta. Nie chciał też zajmować więcej cudzego czasu, czy tracić własnego. Wszystko to po to, aby schować odpowiednią sumę pieniędzy, a następnie opuścić sklep. Miał w końcu parę rzeczy do zorganizowania, a do tego wszystkiego zbliżała się rocznica śmierci pana P. Co prawda, pozostawał do tego jeszcze dobry miesiąc, jednak nie wypadało tego jakoś ignorować... chyba. W końcu mowa tu o założycielu ich gildii...

zt?

Pomijając już sprawę srebrnej kuli, która mogła wydawać się dość kontrowersyjnym nabytkiem, nastolatek postanowił skupić się na drugiej kwestii. W końcu nie bez przyczyny znalazł się w tym sklepie. Niektórzy mogliby go nawet posądzić o skąpstwo, a on sam mógłby rozważać nietypową, niemalże jońską inflacje. Zupełnie tak, jakby przeludnienie i rzadkość towaru jakim wydawały się magiczne artefakty zdawał się podnosić ich cenę nawet przy zwyczajnej zmianie. Niewiele by brakło, aby za nielegalne praktykowanie magii zamknięto go w jakimś lochu lub po cichu pozbyto się jego osoby bez zbędnych świadków. Na szczęście lub też nie, żyli w Fiore.
- Nie dałoby rady nieco taniej? Mam jeszcze tylko... trzy tysiące siedemset klejnotów i t-to... - dopowiedziałby jeszcze, wskazując na kupon ze zniżką do sklepu z bronią. Co prawda, nie działał on tutaj, jednak któż wie, co mogłoby z tego wyniknąć. I tak raczej nie byłby najlepszym gościem w takim sklepie, a nuż może dostanie ten lekki upust lub ponowne rozpatrzenie ceny.

Sprzedawca odprowadził wzrokiem i miło pożegnał się z opuszczającym jego przybytek klientami. A nuż jeszcze kiedyś tu wrócą. Tymczasem był jeszcze jeden klient, który niestety... cierpiał na brak finansów. A na to już nic nie można było zrobić.
-Pan wybaczy, ale ten kupon tu nie działa. A za tą cenę mogę panu zagwarantować pełną skuteczność przeniesienia właściwości. Za 3 tysiące, istnieje tylko 60% szans, że takie działanie przyniesie skutek. - poinformował ze smutkiem w głosie. Nie lubił robić coś "a może". Wolał dać pełnię skuteczności dla klienta.

Niestety mu się nie udało. Nastolatek nie posiadał wystarczających funduszy, a ryzykowanie w kwestii podarku mogło wydawać się niemniej niebezpieczne. Co prawda - mógłby udać się do jakiegoś banku, jednak kto by mu udzielił pożyczki ot tak? Istniała też opcja z pójściem do najbliższej katedry i modlitwą do samego Sukue o jakieś błogosławieństwo, czy rychły zarobek. W końcu ludzie zwracali się do bóstw z różnymi problemami. Mimo wszystko, nie mógłby czegoś takiego zrobić, a żebranie też wydawało się nie do końca uczciwą czynnością. Istniała też opcja, w której to zwyczajnie spróbowałby wytargować zniżkę jako znana osobowość, jednak nie po to ukrywał swoją osobę tak długo, aby teraz to wszystko się zmieniło.
- W... w takim razie dziękuję i p-przepraszam za kłopot... - dopowiedział jeszcze, kończąc wszelkie wydatki, aby niedługo później opuścić sklep i udać się w sobie tylko znaną drogę. Może po to, aby odnaleźć swój skrawek dzieła pozbawionego trosk z rąk miłosiernego Sukue, a może to aby jakoś sprostać problemom, które mu się nagromadziły.

zt

Znowu tu, ale tym razem na zakupach. Nie mam nic ciekawego do sprzedaży, chociaż... ale nad tym się zastanowię. Wpierw trochę poszalejmy, kasą potrzepmy na lewo i prawo! Jeeej! Od razu podeszłam do kasy i z entuzjazmem zapytałam sprzedawcę o to co mnie interesowało:
- Ma pan jakieś techniki na sprzedaż? - bo jakaś przewaga przeciwko tym, tym, tym magom jest potrzebna!
- Takie dla niemagów i magów. - dorzuciłam po chwili aby od początku nie było niedopowiedzeń i niepotrzebnego złoszczenia się z mojej strony. Nie chcę tak szybko psuć sobie humorku.

.

MG

Sprzedawcy mieli to do siebie że albo byli małomówni, albo bardzo gadatliwi. Podobnie miała się kwestia klientów. Tak też pierwszym była Amney, która przyszła i wpierw się patrzyła wyczekująco, aż w końcu zaczęła skrzeczeć i charczeć, trochę pluć a nawet sapać. Tak też sprzedawca dobry człowiek, podał jej szklankę wody. I wtedy też do sklepu wpakował się kolejny klient. Ten dla odmiany gadał bardzo dużo. I gadał trochę bez sensu. Sprzedawca powoli podrapał się po głowie, próbując przetworzyć wiadomości, aż w końcu poddał się i westchnął.-Jeszcze raz. Wolniej.-Orzekł. Tak być musi ta sprawa załatwiona. A nie jak w Dessertio, na szybko za wielbłąda.

//Amney, przecież ty nie umiesz mówić. Ezro, Tora wywalił cię poprzednim razem ze sklepu, znaczy zrobił ci przymusowy "z/t" tak więc jesteś zmuszony złożyć swe zamówienie od nowa//

//zorientowałem się po czasie, a Ezra już napisał i edytować nie chciałem.

Ach, no tak. Zapomniałam się. Głos mi zanikł jakiś czas temu, a mimo to trudno jest przyzwyczaić się do takich rzeczy. No nic, ale szklanki to z wodą nie chcę! Na cholerę mi? Odsunęłam ją ładnie w stronę sprzedawcy bo jeszcze humor mi się nie popsuł aby nią rzucać. A na wolnym miejscu poudawałam, że piszę po blacie a następnie chwyciłam się za gardło. Nie wiem jak to odbierze, ale może dotrze do niego, że nie mogę mówić.

Mag ponownie wkroczył do sklepu i skinął sprzedawcy głową na powitanie:
- Przemyślałem pana odpowiedź oraz to czego dokładnie potrzebuję. - westchnął ciężko. - Jak już wspominałem: interesuje mnie głównie prosta, ale wytrzymała zbroja. Jednocześnie chciałbym, żeby nie ważyła zbyt dużo, więc przydałby się jakiś urok, który sprawiłby że nie będzie mnie spowalniać. Zależy mi na ochronie, jednak nie chcę tracić zbyt dużo ze swoich możliwości manewrowania na polu bitwy. Biorąc pod uwagę podane wcześniej ceny, mogę zapłacić łącznie do 24.000 klejnotów za zbroję osłaniającą nogi od kolan w dół wraz ze stopami, o ile będzie wykonana z nieco lepszych materiałów. To chyba rozsądna cena, prawda? Zaś co do osłony torsu... Chodzi mi o zbroję mogącą wytrzymać postrzał z broni palnej, nie mówiąc już o łukach czy kuszach. Co prawdopodobnie zwiększy jej koszt... Dodatkowo powinna posiadać kołnierz chroniący przed ciosami w szyję. Po namyśle, chcę także aby okrywała plecy. Co do stawki - ze względu na materiały i dodatkowe elementy - powiedzmy, że coś w granicy 35.000 - 40.000 klejnotów? Całość ma być pokryta czarną emalią. Aha, niech będzie bez zbędnych ozdobień, ma mnie chronić a nie wyglądać. I nie chcę nawet słyszeć o jakichkolwiek kolcach...

Al Sorna postukał lekko palcem o rękojeść miecza, jakby rozmyślając nad czymś jeszcze. Po chwili odezwał się ponowie.
- Zastanawiam się czy dodatkowy urok nie będzie zbyt drogi... Ile kosztowałaby mnie możliwość "schowania" takiej zbroi w powiedzmy talizmanie lub pierścieniu i przywołanie na siebie? Zmieściłbym się w granicy 30.000 klejnotów? W końcu ten urok nie będzie chował całej zbroi...