Góry Mylne

First topic message reminder :


Grupka magów miała spotkać się w schronisku górskim po stronie Fiore. Sam budynek był dosyć popularny, toteż dodatkowo mieli szukać osoby, siedzącej samotnie przy dużym stole w kącie. No i z rozłożoną na nim mapą. Ten ostatni szczegół umożliwił grupce zlokalizowanie pracodawcy. Wyglądał na śpiącego, ale patrząc na ilość osób w schronisku, chyba trzymał to miejsce od kilku godzin. Czyli w sumie od rana. Był to wysoki mężczyzna z brązowymi włosami. Jakoś jeszcze się trzymał, ale kiepsko. Gdy dostrzegł magów lekko się uśmiechnął i podniósł rękę. W sumie to patrzył głównie na Illa.
-Hej! Co tam? - spytał zmęczonym głosem, wstając i uściskiem ręki witając się ze Spine'm. Następnie spojrzał na innych zebranych -Jestem Thomas West i to ja was zatrudniłem. Zanim zaczniemy, chcecie coś zjeść? Czegoś się napić? Jakieś pytania? - zaczął dość spokojnie, acz widać było, że najchętniej jednak by się zdrzemnął.

Kwestia zgubienia się na tej misji będzie zależała od tego... czy się nie zgubicie. Trudno mi to opisać, ale chyba odkryjecie o co chodzi. Możliwe też, że będzie trzeba dość dużo żmudnych postów na pisanie poświęcić, więc im szybciej, tym lepiej.
Termin: 22 IV 2016 godz. 24.00

Samael:
-Ta, w porządku. - odparł West wyprostowując się i rozglądając po okolicy. Pewnie szukał czegoś poza tunelem, dlatego tylko odpowiedział -Jak już jesteśmy na dole, to sprawdźmy co tu jest. I liczmy, że spotkamy resztę. - mruknął, po czym ruszył w stronę tunelu. Szli tak przez moment, gdy West w końcu odpowiedział -Nie wiem, spadając straciłem rachubę, w którym kierunku tak naprawdę się udaliśmy. Ale musimy zachować czujność. - skwitował. Szli tak przez kilkanaście minut, gdy nagle West zatrzymał się przy skale. -Spójrz. - powiedział, wskazując na niewielkie, pomarańczowo-rudawe zabarwienie. Można by je pomylić z osadem. -Ten sam osad spotkaliśmy w Górach Południowych. Chyba się zbliżamy. - ocenił.

Raekwon:
Próba zdobycia choćby niewielkiej próby osady była... trudna. Delikatny nawet nacisk pocisku na osad sprawiał, że ten chciał wprost oderwać się od ściany. Wykorzystując jednak swoją siłę, by sprzeciwić się temu, początkowo tylko mocniej odpychał broń. Jednak w końcu, udało mu się jakoś sprzeciwić te wszystkie siły i ruszyć. A nawet delikatne przesunięcie wywołało ilość iskier, które można by porównać z tymi, wydalanymi podczas cięcia metalu. Koniec końców, jednak kilka gramów tego tajemniczego materiału udało mu się zdobyć, choć było to męczące osiągnięcie. Mimo wszystko jednak, mógł zaraz ruszyć dalej. A im bardziej wgłąb, tym więcej tego osadu znajdowało się na ścianach. Także na suficie zaczął on się pojawiać. Gdzieś w oddali usłyszał jakiś głuchy dźwięk. Jakby coś spadło.

Never:
Wyłom w ścianie nie pomagał zbytnio w przeciśnięciu się przez niego, ale gdy tyko superbohater podszedł bliżej, kawałek skały pod nim się ułamał, a ten runął w dół. Miał szczęście (cwaniak), gdyż nie była to duża wysokość, a co ważniejsze, nic się nie waliło. Tylko echo wzięło się poniosło na duży dystans. Zbliżając się w stronę punktu, chłopak mógł dostrzec, że ma on rozmiary mniej więcej piętrowego domu i kształtem przypomina... róg. Lśniący lekkim światłem, ale róg.

Grey:
Wróżka ruszyła dalej z buta. Czy co ona tam miała na stópkach. Idąc tak, nagle zobaczyła niewielką szczelinę, pokazującą jej widok na dużą, pustą przestrzeń. A wtem usłyszała też donośny huk niesiony echem. Jakby coś spadło. Do tego, dostrzegła, że w oddali jakiś niewielki punkt lśni światłem.

Never: 120 MM
Grey: Osłabiona
Raekwon: Zmęczony
Nadal rzucacie kością, Never nawet 2 razy, pierwszy za Nevera, drugi za Grey

Termin: 3 dni od tego posta czuję się wolny by odpisać. Ale może się okazać, że odpiszę dopiero w weekend

Gdy Illowi udało się zdobyć choć szczyptę materiału poczuł ulgę. Kto by się spodziewał, że okaże się to tak męczące zadanie. Na szczęście dla niego nie miał nad sobą nikogo, kto mógłby go poganiać, lub przeszkadzać mu w robocie. Mógł w spokoju popracować i mógł w spokoju odpocząć po robocie. Następne metry wgłąb góry pokonywał wolniej, starając się sukcesywnie poruszać naprzód. W końcu jednak postanowił przysiąść przy ścianie i posiedzieć dłuższą chwilę, wyregulować oddech, dać odpocząć dłoniom i stopom. Mógł sobie na to pozwolić. Dłuższa wycieczka pod górę, kilka zjazdów już wewnątrz góry, teraz mini robótka z pozyskaniem wydawałoby się dobrego materiału... Może West nawet odpali mu niewielki bonus w zamian za możliwość zbadania cennego odbijającego pyłu. Drobny dodatek za pracę w ciężkich warunkach...
-... a jak nie, shurikeny będą się lepiej odbijać...-dodał na głos z uśmiechem. Rozglądając się po korytarzu Ill dostrzegł fragmenty odbijającego materiału również na suficie.
-Już blisko...- echo poniosło jego głos w ciemność, w zamian oddając głuchy odgłos. Ill znieruchomiał.
-Wali się? Ktoryś debil zaczął zabawę bez reszty? Coś, lub ktoś jeszcze pełza po tych tunelach?- w miejsce notesika, który z uwagi na materiał pomiędzy kartkami został ostrożnie włożony do torby, pojawiły się trzy shurikeny, choć jeszcze na żadnym nie widniała niebieskawa poświata od zaklęcia. Ill szybko stanął na równe nogi, po czym zaczął kierować się w kierunku, z którego doszedł tajemniczy huk. W razie gdyby góra się waliła, wiedział, gdzie ma spierdalać. W razie gdyby natrafił na coś innego, niż West i resztę również wiedział, co ma robić.

The member 'Raekwon' has done the following action : Rzut kością

---

'K6' : 6

PERSPEKTYWA NEVERA
Woaaaaaaah!
Uaaaaaaw!
Ufff... na szczęście wylądowałem bezpiecznie. Mam dziwne wrażenie, że ostatnio coś latam wyjątkowo dużo. Yosh! Czas przygotować zaklęcie do latania! (po prostu wykombinuj sobie magiczne skrzydła, łatwiej i szybciej będzie. Albo obudź ten smoczy klejnot - przyp. Grey) W każdym wypadku nie pozostało mi nic innego jak iść do punktu! Co okazało się być... Rogiem! To musiał być skarb! Więc nie mogłem się dłużej wahać! Po prostu pobiegłem w jego stronę i zacząłem się mu przyglądać... Uuuch... artefakt, artefakt, artefakt...
(jak wypadnie jakakolwiek 1 to Never-kun go weźmie - przyp. Grey)

PERSPEKTYWA GREY
I nareszcie dotarłam na miejsce... Już coś widziałam w oddali, jednak co to było... Tego nie wiedziałam, musiałam podejść bliżej. Tak więc uważając wciąż na nogi postanowiłam podejść bliżej do tego miejsca... I najlepiej do tego miejsca. Miałam przynajmniej nadzieję, że Never-kun nie wpakował się w żadne tarapaty... To mogło być niebezpieczne. (fufufu, jakby coś mojemu kochanemu się miało stać. Najwyżej go trochę poturbują, bo mimo że bez przerwy mu się coś dzieje, MG chyba za bardzo lubią go przeprowadzać przez wszystkie nieszczęścia i żal by było, gdyby zginął-przyp. Grey)

The member 'Never Winter' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'K6' : 2

--------------------------------

#2 'K6' : 3

Szli tym razem we dwóch i jak na razie nic nieprzyjemnego im się nie zdarzyło w tym czasie, chociaż Wróżek liczył, że bardzo szybko znajdą pozostałą trójkę. Chociaż może to było zbyt optymistyczne myślenie, przecież Samael dobrze pamiętał usłyszane słowa, że te jaskinie są rozległe. Mogą minąć godziny, a nawet znacznie więcej i nie natrafią w tym czasie na kogoś z grupy. Tak czy siak nie zamierzał przestać myśleć, że ich w końcu spotkają jak i nie stracić czujności, pomimo tego że ich było dwóch nie oznaczało, że nic się im nie może się stać. Kiedy nagle West zatrzymał się, oraz wskazał na coś, Wróżek zrobić to samo oraz przyjrzał się temu na co mężczyzna zauważył.
- Czy ten osad lepiej nie dotykać czy coś podobnego ? Czy może niewiele wiesz na jego temat ? - powiedział mag błyskawic w dalszym ciągu stojąc w miejscu, oczywiście w dalszym ciągu nie starając się stracić czujności.

The member 'Samael' has done the following action : Rzut kością

---

'K6' : 2

Raekwon:
Gdy odgłos zniknął, mag ostrożnie ruszył w przód. Jednak jego ostrożność wzrosła, gdy nagle dostrzegł jasny blask za rogiem. Gdy go minął, widział, jak coś jasno świeci, jakieś... 50 metrów przed nim max. Jednocześnie odczuł potężną ilość energii magicznej, dochodzącą od tego... światła. Było ono jednak łagodne. Spokojne. Jakby kojące. W ogóle go nie przerażało, jakby wręcz... zachęcało do zbliżenia się.

Never:
Róg był duży. Nawet gdyby wyrzutnik kości się spsuł, Never nie miał po prostu... jak go wziąć. Ale biła od niego potęga. Wielka, ogromna ilość energii magicznej. Tylko... nic się nie działo. Była jakaś niezręczna cisza, która nie pasowała do przedmiotu o tak wielkiej sile, którą był w stanie wyczuć nawet Never. A to już było coś. Nawet superbohater czuł respekt przed... rogiem. Ale czemu? Nie wiedział (nie, żeby to było coś nowego).

Grey:
Wróżka musiała się przecisnąć, a następnie ruszyć przed siebie. Z daleko wyczuwała już ogromną ilość mocy, którą owe światło emanowało. Mimo tego, że było jej znajome... nie mogła sobie przypomnieć skąd. Ale czuła, że musi uważać. Ta energia... nie zdawała się być jej przyjazna.

Samael:
West spojrzał na Samaela i powiedział:
-Niewiele o nim wiemy. Każde trafienie w niego odbija się ze znacznie zwiększoną siłą. - mruknął, po czym ruszył dalej -Lepiej nie ruszać go bez potrzeby. Może kiedyś przebadam go dokładniej. - i szli dalej korytarzami, gdy nagle odczuli potężną ilość energii. Zupełnie jakby nagle pojawił się tu naprawdę potężny mag, choć nic nie zapowiadało jakiejkolwiek chęci ataku. Bardziej zdawało się, że była to przyjazna... miłą energia.

Never: 120 MM
Grey: Osłabiona
Raekwon: Zmęczony
Nadal rzucacie kością, Never nawet 2 razy, pierwszy za Nevera, drugi za Grey

Termin: 3 dni od tego posta czuję się wolny by odpisać. Ale może się okazać, że odpiszę dopiero w weekend

Podążając za zanikającym odgłosem, blady mag doszedł do wniosku, że kogoś, lub czegoś odpowiedzialne za jego wydanie już nie ma. A szkoda, gdyż Ill chciał przede wszystkim odnaleźć Westa. Miał przecież dla niego ciekawy prezent. Gdy jednak dostrzegł świetlisty blask za rogiem wystawił blady łeb, obserwując zjawisko zza winkla. Gdy upewnił się, że na razie nic mu nie zagraża, wyłonił się całkowicie zza rogu, przyglądając się światłu, jak i miejscu, z którego dochodziło. Światło dawało kojące uczucie, co sprawiło, że mag schował shurikeny z powrotem do torby.
-West?!-rzucił donośnie w eter. Nie widział zbyt wiele, więc po cichu liczył na echo, które zrobi za niego robotę oraz że podróżnik usłyszy znajomy głos. Z wystawioną przed siebie latarką zaczął pomału iść w kierunku blasku, jednak przystanął kilka metrów wgłąb pomieszczenia. Wolną ręką sięgnął do torby, po czym mając w pamięci wydarzenia z gór na południu, stworzył jedną bombkę, którą podrzucił do góry i kilka sekund później aktywował, wywołując jasny blask mający za zadanie rozświetlić otoczenie. Choć Raekwon nie był do końca przekonany, czy jedna bombka rozświetli całe pomieszczenie, pozwoliła mu określić, czy droga do światła jest czysta i wolna od zagrożeń. Ill nie chciał natrafić na żadne uskoki, czy niespodziewane zapadnie. Wystarczająco dużo razy obił sobie tyłek w tych górach. Gdy droga była bezpieczna, blady mag ponownie ruszył w kierunku światła, próbując przypomnieć sobie uczucie tuż po tym, jak naładował tamtą złotą kulę i umocnił pieczęć chroniącą tajemnice za drzwiami na kolejne eony. Czy tamto kojące światło było tak samo kojące jak to tutaj?

The member 'Raekwon' has done the following action : Rzut kością

---

'K6' : 6

Może i niewiele dowiedział się Białowłosy od Westa na temat tego osadu, jednak nawet bez jego ostrzeżenia nie zamierzał go bez potrzeby ruszać. Trzeba było za to przyznać, że ten osad zainteresował Wróżka, gdyż był ciekaw, czy istnieje jakiś limit ile może odbić oraz co się stanie gdy zostanie on przekroczony. Tak czy siak udając się dalej zaskoczyło go to co poczuł co zapewne było widać jeśli w świetle.
- Czy ty też czujesz tą ilość energii ? Czy coś takiego lub podobnego miałeś okazję poczuć w tych Górach Południowych ? - zadał krótkie pytanie Sam znajdującemu się obok niemu mężczyźnie. Niby zdawało się być, że ktoś lub coś, co wytwarza tą ilość energii nie ma złych zamiarów i jest przyjazne, jednak i tak nie wiedział mag błyskawic, do czego tak naprawdę zbliża się idąc tym korytarzem.

The member 'Samael' has done the following action : Rzut kością

---

'K6' : 3

PERSPEKTYWA NEVERA
- Hmmmm...
Zatrzymałem się w pół kroku... W sumie, to ciężko byłoby coś tutaj zrobić. Jak można by było go zabrać? Wywieźć? Odciąć i schować? Może Samael-sempai ma coś miniaturyzującego? Szkoda że go nie ma... (taaa, kapsułkę miniaturyzującą każdy ma, Never-kun - przyp. Grey).
Hmmm, czułem w ogóle... że to musiało być coś potężnego! Byłem pod mocną admiracją! Czyżby... czyżby gdyby udało mi się to zdobyć, to zostałbym superbohaterem?!?!
- Muszę znaleźć sposób, aby go uruchomić! Uoooow!
Pozostało okrążyć i sprawdzić wszystko co było tutaj! Na pewno musiał tu być jakiś przycisk! Nie pozostało nic innego jak go znaleźć i nacisnąć! (byleby nie był to przycisk z czaszką - przyp. Grey)

PERSPEKTYWA GREY
Uhhh... to nie wyglądało przyjaźnie. Cokolwiek to było, miałam złe przeczucia. Chociaż... wyglądało dziwnie znajomo (kto by pomyślał - przyp. Grey) Przejście bez żadnej obstawy mogło być ryzykowne, zwłaszcza że moje zdolności ofensywne były obecnie bliskie zeru (albo jeszcze mniejsze - stupids nerfs - przyp. Grey), ale staniem tutaj i czekaniem na cud nic nie wskórałam.
Poza tym, cóż, jeśli to był jakiś wróg, zawsze mogłam pertraktować i kupić czas. Po czym zebrać całą moc tego miejsca. A nawet jeśli by się coś mi stało, to... nie przepadałam za zostawianiem Never-kuna całkowicie bezbronnego, ale obecnie i tak niewiele może zrobić. Nie było co się wahać, ruszyłam przed siebie... Jednak zachowując odpowiednią ostrożność i rozglądając się wokoło. Starałam się również nie rzucać w oczy (czyli standard D&D - przyp. Grey)

The member 'Never Winter' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'K6' : 4

--------------------------------

#2 'K6' : 4

Raekwon i Never:
Jakoś tak się złożyło, że róg, bo to był gigantyczny róg, jak się okazało. Taki do grania. Ale chyba przez giganta, bo człowiek nie miał szans go unieść. Nie bez magii. A co dopiero zadąć weń. Ale za to, Ill dostrzegł Nevera. Więc tak! Happy reunion! Ale wtedy... poczuli jak nagle ucieka z nich ogromna ilość energii magicznej. Blask, który natomiast czuł Ill był inny. Jakby innego źródła niż to, co czuł w Górach Południowych.
-Czego tu szukacie śmiertelnicy? Miejsce to zostało zapieczętowane nie bez powodu. - odezwał się dudniący, kobiecy głos... z rogu. Na dodatek, rozjaśnił się bardziej, w wyniku czego Raekwon dostrzegł, że ściany tej ogromnej jaskini były pokryte owym osadem, który to on z wielkim trudem zeskrobywał.

Samael:
Duet przystanął, czując ten rodzaj energii. West natomiast skoncentrował się, by jak najrzetelniej odpowiedzieć wróżkowi.
-W Górach Południowych była również ogromna ilość energii. Najpierw negatywnej, ale później zapieczętowaliśmy ją pozytywną. Tylko tamta pozytywna była... inna. - mruknął, a po chwili usłyszeli głuchy odgłos. Jakby dźwięk odbijający się echem po górach uległ zniekształceniu, przez co nic nie dało się zrozumieć. -Lepiej się pośpieszmy. - mruknął, po czym ruszył do przodu. Po kilku minutach natrafili na wyjście z tunelu. Sam mógł dostrzec, że znaleźli się w ogromnej, najwidoczniej naturalnej jaskini, ale... w całości pokrytej owym tajemniczym osadem, którego lepiej nie tykać. Natomiast w oddali lśniło im się coś jaskrawym światłem. Prawie nie potrzebowali teraz latarek. Ale tylko prawie.

Grey:
Wróżka ruszyła dalej, gdy nagle obiekt zalśnił jaskrawym światłem, a ona odczuła, jak coś pobiera energię Neverowi w dość sporej ilości. Dodatkowo, po chwili odczuła, jak ziemia się trzęsie od głosu, który niósł się echem. Nie mogła go niestety zrozumieć, ale definitywnie dobiegł on od tego oto świetlistego obiektu w oddali. W miarę jak się ostrożnie zbliżała, dostrzegła jakiś niewielki ruch w jego pobliżu, a szła już... no cho cho, kilka minut. A końca trasy widać nie było. Znaczy było coś tam widać, bo obiekt bardzo mocno świecił, ale no. Wiadomo, o co chodzi. Miała problem z oceną odległości.

Never: 82 MM
Grey: Osłabiona
Raekwon: 98 MM, Zmęczony
Nadal rzucacie kością, Never nawet 2 razy, pierwszy za Nevera, drugi za Grey

Termin: 3 dni od tego posta czuję się wolny by odpisać. Ale może się okazać, że odpiszę dopiero w weekend, czyli klasyk