Aiuola Mondo

First topic message reminder :

MG

Miasto niedaleko stolicy Bosco. Dużo by się rozpisywać o jego infrastrukturze, więc z ważniejszych kwestii - jest to miasto które rozbudowywane było pierścieniowo. Kolejne "Warstwy" narastały dookoła starszych. Tak więc obrzeża miasta są całkiem nowe a w centrum znajduje się tzw. Stary rynek. Aktualnie w centrum rynku znajduje sie ogromna kamienna arena. Wysoka na 3 metry od ziemi kamienna bryła ma średnicę 20 metrów. Na życzenie zarządcy miasta otoczona została drewnianymi trybunami przekształcając się w coś na wzór stadionu. Dookoła jak zwykle tłoczą się różne stragany i straganiki. Tylko teraz ze względu na turniej, jest ich więcej. Zapisy znajdowały się niedaleko wejścia na arenę. Przy drewnianej budce siedział nieco grubszy mężczyzna w białym fraczku, który notował "Imiona" każdego uczestnika. Do turnieju zostało jeszcze kilka minut, mimo że zapisy miały trwać jeszcze trzy dni. Kolejka była długa, stało w niej jeszcze pewnie ze sto osób. Osoby te z nieskrywanym zainteresowaniem, przyglądały się innym uczestnikom. Część tych którzy dali radę się zapisać, krążyła już po straganach, a część siedziała na trybunach. Co uważniejsza osoba mogła dostrzec tutaj nawet takie sławy jak kapitan magicznej policji, Erre czy sama Persefona Wyrmbane. Tak więc jakąkolwiek formę miał mieć turniej, wybicie się na nim nie miało być prostą sprawą.

//Termin: 30.02 -> Żart, 02.03, ale nie będę wam pisał terminów. Zawsze macie 72h na post. Czasem może być więcej, ale nie będzie mniej. Zapisy zapisami, ale liczę tylko osoby, które napisały chociaż jeden post. Dopóki chociaż ten jeden post się nie pojawi, zakładam że się jeszcze nie pojawiliście na turnieju. Możecie założyć jak wam wygodnie że albo nadal stoicie w kolejce, albo już się zapisaliście. Na trybuny wstęp darmowy, nawet bez zapisu do turnieju.//

Białowłosy jak tylko udało mu się zapisać do tego turnieju rozpoczął poszukiwania miejsca na trybunach, gdzie mógłby spokojnie czekać na swoją walkę. Dobrego miejsca siedzącego z którego również miałby możliwość oglądania aktualnego starcia w którym jak się okazało brały udział osoby które znał. Interesowało go jak im pójdzie w tym pojedynku oraz to z czym zmierzą się oraz co to potrafi, bo inaczej nie mógł określić tego co było dane mu zobaczyć, gdy przeciskał się na widowni. Coś mu mówiło, że lepiej jakby przygotował się na wszystko, gdyż równie osobliwy obiekt może pojawić się podczas jego walki. Po pewnym czasie udało mu się znaleźć miejsce siedzące na trybunach, gdzie mógł spokojnie czekać na swoją kolej jak i przyglądać się temu co obecnie działo się na arenie.

MG

Nemyu schował paczkę za pazuchę, nie mając do zrobienia z nią niczego lepszego. Tym samym wszedł w posiadanie 500 gram nieznanego sobie środka o nieznanych właściwościach. Co to było? Do czego służyło? Dlaczego to dostał? Te myśli nie bardzo przemykały przez czuprynę chłopaka który aż zanadto skupiony był na szamaczniu chipsów i obserwowaniu tego co działo się poniżej, na arenie. Jednak nie wiedział, że tuż za nim usiadł Samael. A Samael widział bardzo dobrze, jak Nemyu chowa jakąś podejrzaną paczkę z podejrzaną zawartością.

Rozglądanie się na boki, sprawiło że Ejji dostrzegł kilka osób od których biła ta sama aura co od niego samego. Aura na którą pewnie nawet nie zwracał uwagi, ale czasami jak się na kogoś patrzy to się ma takie "Ej, on na pewno jest niezły w te klocki". I tak miał teraz Ejji obserwując trybuny. To nie tak że każdy uczestnik był słaby. Czuł że przynajmniej 1 na 4 osoby była tutaj na jego poziomie. Może nawet silniejsza. Fakt, to stawiało go pewnie gdzieś w top 25%, ale kto by pomyślał że jest już aż tak silny? W tymczasie Will swoje spojrzenie skupił na nieco innej osobie, a mianowicie na wiekowym organizatorze tego turnieju. Niestety był zbyt daleko by przyjrzeć się mu bliżej, więc ciężko byłoby coś o nim powiedzieć. Chociaż pi raza oko wyglądał na jakieś 80 lat. Chociaż pozory umiały mylić...

Blondyn chwilę analizował słowa Cassandry, nie odpowiadając wprost na jej pytania. Zamiast tego spojrzał na meżćzyznę i rzucił kilka słów w nieznanym dziewczynie języku. Po krótkiej dyskusji zamilkł i raz jeszcze przyjrzał się Cassandrze. Chwilę minęło nim w końu pstryknął palcami.-Cassandra Dusthert. No i wszystko staje się jasne.-Oznajmił.-No przynajmniej dla mnie.-Bezradnie wzruszył ramionami, bo przecież nie wiedza Cassandry nie była jej winą.-Wygraj swój mecz, a odpowiem na twoje pytania. Do tego czasu cóż, uznaj się za szczęściarę. Gdyby nie chłopcy, pewnie byłabyś już martwa.-Wskazał spokojnie ranę Cassandry która już niemal zniknęła a następnie rzucił kilka słów i wszyscy pochwali bronie i wrócili na swoje miejsca. Sam blondyn wskazał jedno z miejsc Cassandrze-Może pooglądamy ten występ wspólnie, nim sama staniesz na arenie?-Zapytał chłopiec zajmując jedno z wolnych miejsc.-Bruno. Bruno Aldini-Przedstawił się blondyn ale na Cassandre już nie patrzył, zajęty obserwowaniem walki.

Red spojrzała na Fema, uśmiechając się lekko, zadowolona tym że chłopak pokazywał chociaż trochę weselszą część siebie. Niestety poruszył kwestie na który Red nie bardzo się znała. Dla niej cała ta walka była jakaś chaotyczna.-Oni w ogóle nie współpracują.-Zauważyła dziewczyna. W sumie nie wiedziała czy tak być powinno czy nie, ale jeśli byli we trzech, to działając razem mieli większe szanse na zwycięstwo. Tymczasem magowie na dole w ogóle tego nie robili. Każdy bił się sam. A raczej faceci, bo dziewczyna biegała za jednym z nich, ale czy faktycznie dawała z siebie wszystko by mu pomóc? A moze magowie współpracowali, tylko Red tego nie widziała i nierozumiała, bo nie znała ich stylu walki?

No właśnie a skoro o walce mowa... Daxowi udało się odpalić dwa pierwsze zaklęcia i oprzeć się o potwora, kiedy to Hotaru aktywowała własne zaklęcie. Tornado niestety nie zadziałało do końca tak, jak się tego dziewczyna spodziewała. Przede wszystkim Dax został pociagnięty za nogę i rzucony ze sporą siłą o ziemię. Na szczęście chłopak był wytrzymały i jakoś szczególnie ogromnej krzywdy mu to nie zrobiło. Jednak, tornado otoczyło nie fragment potwora, a całość. Tak, że zarówno Hocia jak i Tora, znaleźli się we wnętrzu Hociowego tornada. Następnie Tora dwa razy perdolnął laserem w celu zniszczenia bestii. Finalnie, on i Hocia słaniali się na nogach po pobycie w tornadzie. Natomiast potwór... połączenie zimna i ciepła wpłynęło na niego w dość prosty sposób. Najpierw zimno usztywniło go i spowolniło. Następnie laser Tory roztopił potwora drastycznie zmniejszając jego objętość a potem ponownie zaczął się usztywniać i spowalniać. Koniec końców więc, stwór miał problemy z poruszaniem i z konsystencją, która miejscami trochę za bardzo się lała, a miejscami trochę zbyt sztywniała. Niestety nadal żył, a z maną i siłami było średnio.

//Nie edytować postów bo następnym razem zabije.//

Cassandra: -
Hotaru: W czepku urodzony +0.1lvl do końca walki. 21MM. Chce ci się wymiotować, strasznie boli głowa, słaniasz się na nogach.
Torashiro: 34MM. Rana nad lewym biodrem. Płytka ale szczypie. Równie płytka rana poniżej gardła i jedna nad pępkiem. Okrutnie kręci ci się w głowie i masz problemy z równowagą i zmysłami
Pheam: -
Red: -
Hans: Low temperature 1/2 posty, Frozen Domain 1/4 posty. 52MM, nieco poparzone dłonie, delikatnie poparzony tors i stopa. Obolała klatka piersiowa i lekkie problemy ze złapaniem oddechu
Ejji(Eddie): -
Will: -
Samael: -
Ayako: -
Nemyu: -

Użyła tornada, jednak nie było ono dobrym pomysłem. Jednak coś poszło do przodu. Zadziało się tutaj. Hotaru uśmiechnęła się lekko. Oddychała głęboki. Nigdy nie sądziła, że jej tornado może dać takiego kopa. Sama nie nada się do walki, jednak mogła zrobić bardzo ważną rzecz - uleczyć Tore. Podejdzie do chłopaka i spróbuje użyć na nim leczenia rangi C. Zawsze była niezdarna, a pełno rzeczy nie wychodziło jej tak jak powinno. Włoży wszystkie własne siły, by chłopak był zdolny do walki. Z Daxem musiało im się udać. Sama dziewczyna skupia się, tylko i wyłącznie na chłopaku by mógł działać razem z magiem. Stara się powstrzymać wszystkie własne słabości. Oddychać powoli i głęboko. Czuła się okropnie, ale jedno z nich musiało dalej działać. Współpraca chłopaków była w tej chwili najlepszym pomysłem jaki jej przychodził na myśl.

Cass zmarszczyła brwi i wykrzywiła usta w podkówkę ku dołowi. Dlaczego nie chciał odpowiedzieć na jej pytania? Nie powiedział nawet o co w tym wszystkim chodzi, stwierdził tylko, że dla niego to jasne. Ale nie wydawało jej się, żeby dalsze jojczenie na temat zadanych pytań przyniosło jakikolwiek efekt. Ale powiedział coś czego nie zrozumiała, może chociaż na to odpowie...
- Wygraj swój miecz? O co ci chodzi? - zapytała wciąż z tym niezadowolonym wyrazem twarzy. - I dzięki za pomoc, ale myślę że jakoś dałabym sobie radę.
W międzyczasie Cass zauważyła, że wszyscy wokół pochowali swoją broń, postanowiła zrobić to samo i odesłać rynsztunek do alternatywnej przestrzeni.
- Czemu nie. - odpowiedziała i tym razem ona wzruszyła ramionami. Skinęła głową kiedy się przedstawił. Nawet odruchowo chciała zrobić to samo. Ale on przecież jakoś wiedział kim jest. Poza tym już skupił się na arenie, Cass zrobiła to samo.

William miał drobną przewagę względem większości osób. Pomijając już wszelkie, medyczne pierdółki, chłopak znał język tutejszych osóbek. Dlatego też pomijając powrót do obserwacji walki, przysłuchałby się jeszcze okolicznym rozmowom. Czasem to właśnie plotki niosły za sobą najwięcej informacji. Dlatego też zwyczajnie towarzyszyłby szermierzowi, wysłuchując jego słów.
- Skoro tak uważasz - powiedział jedynie w kwestii tych wszystkich spraw, które zostały aktualnie poruszone. Jakoś wszelka ochota na konspiracje fioryjską prysnęła i nastolatek nie miał zamiaru dalej drążyć tematu. Dlatego też zwyczajnie przebywał na trybunach i pilnował własnego otoczenia oraz wysłuchiwał oraz wypatrywał, czy nic ciekawego się nie dzieje. - Nie idzie im za dobrze - skomentowałby jedynie całe to zamieszanie na arenie, które między innymi zawierało ciskanie sojusznikami. Kompletny brak zgrania i... szansa na zarobek jako pan doktor?

To bardzo dobrze widać, że walczącym nie idzie najlepiej. Biedni... A to dopiero pierwszy potworek. Pozostaje im życzyć powodzenia w kolejnych rundach, o ile dotrwają do następnych. A jeśli nie... To mi przyjdzie mierzyć się z tą kupą gołębiego mięsa? Cudownie... Te walki, to jednak może nie być okazja na tak łatwy zarobek... Chyba trzeba będzie się nieco postarać...
- No nie idzie, to prawda - odpowiadam Williamowi, bo cóż innego miałbym mu powiedzieć? Jakąś taktykę na stwora zacząć z nim objaśniać? Zwrócić uwagę na stan pogodowy? Czemu niby miałbym w ogóle zwracać na niego uwagę? Czy poza byciem mistrzem w gildii jest kimś więcej? No właśnie...

Czemu one są takie dobre, a takie niezdrowe? Raczej nie powinien jeść ich przed walką, ale przyprawy zawarte w tych ziemniaczanych pysznościach zdecydowanie przekupiły język bruneta. Jadł więc i jadł, analizując walkę. Owszem, olewał to co się działo na trybunach, booo no jednak potyczki z potworami są dużo ciekawsze, przynajmniej powinny być. Jednak pozycja wróżkowego Teamu była dosyć nieciekawa. Strzelił faceplama i sobie w czoło, gdy zaklęcie Hotaru zadziałało na nią jak i na Torę. Nie wiedział dokładnie na czym ono polega, ale skoro jak dotąd używała go na potworze, były negatywne efekty. No i jak rzuciło Hansem po ziemi, aua. Przeciągnie się i przeczesze palcami grzywę włosów. Jeżeli takie rzeczy się tu dzieją to w co on się wpakował...

Gdy genialny plan okazuje się być przejebanym planem, ale w sumie trochę unicestwili tej bestii. Gorzej, że skończyli znacznie w gorszym stanie. Gdy Hotaru zaczęła go uzdrawiać spojrzał na nią kątem oka. Musieli to skończyć. Aktywował Yume no Shinka - Dragon Eye, by przy pomocy magiwizji sprawdzić, czy zlokalizuje jakieś źródło, centrum zdolności tej bestii. Wyjąłby również Witkę Wieczności i w krótkich, żołnierskich słowach powiedziałby Hoci jak się przy jej pomocy uleczyć. Dodatkowo cały czas uważnie obserwował to coś, gotów do uników i odskoków. Nie zostało mu wiele many. Stwora też za wiele nie zostało. Liczył, że przedmiot ten jakoś pozwoli mu zlokalizować chociażby słaby punkt resztek Gołompa. A gdyby taki znalazł to użyłby Promienia Energii (A), by taki punkt wyeliminować. Że też wcześniej o tym przedmiocie nie pamiętał. A jak nie to cóż, będzie próbował po prostu z buta skopać resztki bestii i je zmiażdżyć. Gdyby jednak jakoś zaczął się odbudowywać to by przestał. W razie czego umki i uniki przed atakami. I próba ogarnięcia siebie. I w ostateczności, gdyby nie nakurwiał laserem to Energetyczne Ciało (PWM). A gdyby nic nie zapowiadało jakiegoś rychłego końca to laserem z łapki w stronę głównej masy ciała tego stwora. A niech zdechnie lub chociaż wyeliminują jego znaczną część. Tak, zawsze coś. Chyba...

MG

Dalsza walka potoczyła się szybko. Jak już można było się domyśleć, skrajne temperatury były minusem stwora. Rzecz jasna kiedy obrywał tylko ciepłem, szybko się regenerował, jednak zimno blokowało jego zdolności regeneracyjne, a w połączeniu z ciepłem tworzyło wodę między częściami samego stwora, przyspieszając jego dezintegracje. Więc pomimo że Hans nie był zbyt przytomny w tej chwili, Torze udało się wykończyć potwora. Chociaż w oczach widowni ich współpraca ssała bardzo mocno. Z losowo zebranej grupy ludzi, nie ma się co dziwić, ale na widowni byli też tacy którzy wiedzieli o ich powiązaniach. W każdym razie same Yume no Shinkai powiedziało Torze jedynie że potwór cały sam w sobie był zlepkiem magii, nie posiadał magicznego słabego punktu. Źródła, jak to magów. Tak samo arena zdawała się magiczna. A jak, dowiedział się Tora po zejściu z niej. Kiedy ją opuścili, opuściło ich też zmęczenie i rany. Zupełnie jak na IMach.

-Tym meczu. Walce.-Powiedział blondyn do Cassandry, bo oto drużyna Tory skończyła pojedynek i nadeszła kolej następnej drużyny. Tym razem na arenę wyszła świetnie znana przynajmniej części magów Persefona. Wraz z dwoma towarzyszami, stanęła na arenie, kiedy to przyzwany został ogromny potwór. Posiadał dwie głowy i mierzył jakieś 3 metry. Skórę miał fioletową niczym śliwka.-Ja się tym zajmę-Powiedziała kobieta i ruszyła sama, wdając się w wymianę ciosów na pięści ze stworem. Siła uderzenia była na tyle duża że odczuli ją nawet widzowie. A ciosy leciały jeden za drugim, zarazem ze strony demona jak i dziewczyny. Ba! Przez chwilę wyglądało to tak, jakby demon był spychany. Jednak im dłużej trwała walka, tym bardziej to Persefona przechodziła do defensywy, aż w pewnym momencie śliwkowa skóra, poszarzała, niczym pokryta jakąś dziwną formą zbroi a na rękach potwora pojawiły się kolce, co można było dostrzec, zwłaszcza przez krew, ściekającą z dłoni Persefony, która teraz oddaliła się nieco od stworzenia...

Ponadto przysłuchując się rozmową Boscańczyków, do uszu Willa dość często docierało nazwisko Monte-Greccio. Częściej niż powinno. Razem z słowami takimi jak panicz, jak i łajza. Ciężko było wyłapać o co dokładniej chodzi w tym hałasie i wśród tylu ludzi, ale mogły to być całkiem ciekawe informacje, gdyby tak je zdobyć. Nie umknęło też jego uwadze to, że jakiś koleś właśnie skarżył policji, wskazując na Nemyu, że jest on w posiadaniu dużej ilości narkotyków. Poza tym czy Nemyu przypadkiem, nie był z jego własnej gildii?

- Aha... - mruknęła Cass chociaż nadal nie wiedziała o co tamtemu chodzi. Czy w ogóle była mowa o tym, że można było na tej arenie wygrać jakiś miecz? Z resztą mniejsza z tym, może faktycznie coś takiego było tylko ona sama nie doczytała, albo zapomniała. Ale o co chodziło z tym, że miała wygrać swój miecz? Tego kompletnie nie mogła zrozumieć. Westchnęła i odwróciła spojrzenie z powrotem w kierunku areny. Nawet ona kojarzyła kobietę, która miała ze swoją drużyną teraz walczyć. Jedna z dziesięciu świętych magów. W tym momencie Cass postanowiła się skupić na arenie. Zobaczyć jaka jest różnica między kimś kto określany jest mianem świętego maga, a nią samą. Tak się zainteresowała obecną walką, że na chwilę zapomniała o tym o czym gadał ten blondas.

Rozmowa się nie kleiła, a całe zamieszanie wydawało się nie nieść za sobą żadnych, pożytecznych informacji. Słysząc jedynie pogłoski, które mówiły coś o tym, jakby członek jego gildii miał coś za uszami, nastolatek poprawił jedynie kaptur, aby nie być dostrzeżonym przez osoby, które mógł znać, ale niekoniecznie wiedziały, że znajdował się tutaj. Do tego nastolatek postanowił dalej obserwować zmagania, jednak nie należał do specjalnie rozmownych osób, dlatego też spojrzał na szermierza w pewnym momencie, wzdychając przy tym i ostatecznie rezygnując z wypowiedzenia własnych wątpliwości względem wcześniej spotkanej osoby. W końcu nie miał się tym przejmować, a jeśli to się stanie, pozostanie jakoś zająć się tą sprawą.

Nie wyszło tak jak chcieli, ale przynajmniej im się udało. Dax jedynie westchnął ciężko i odpalił papierosa opuszczając arenę. Spojrzał jedynie na resztą i pokazał im kciuk do góry po czym poszedł po swoje rzeczy do Fema, u którego zostawił plecak. Teraz tylko czekać na kolejny dzień, ale będą musieli następnym razem bardziej się zgrać, niestety ale nieznajomość zdolności innych zbyt dużo nie pomaga, tym bardziej, że nie mógł sobie przypomnieć o magii Tory, a tornado chyba nie działało tak jak chcieli, ale co się będzie tym przejmował, teraz to był koniec. Trzeba będzie popracować nad zaklęciami, by przygotować się na ewentualny powrót potwora podobnego do tego. Dax oglądał walkę, która właśnie trwała przechodząc po trybunach. Zastanawiał się nad mocami tego potwora...
- Może się adaptować - przeszło mu jedynie po myśli widząc jak się zmienia po wymianie ciosów. No cóż, nie jego broszka, swojego powalili więc no.

Koniec walk. Nie była z siebie stuprocentowo zadowolona. Musiałaby popracować z chłopakami nad współpracą. Dax używał magii lodu, ale czego używał Tora? Nie wiedziała. Miała aż taką sklerozę? Westchnęła cicho. Po walce poszła usiąść na trybuny. Wzięła ze sobą paczkę ciastek i obserwowała walkę. Rozglądała się też za jakąś znajomą twarzą. Nie lubiła siedzieć sama, a nie wiedziała, gdzie podział się Torashiro.

Darksworth zaśmiał się krótko, słysząc słowa Red.
-Typowe Fairy Tail. Tam współpraca zawsze ssała. Każdy robił rzeczy po swojemu i potem kończyliśmy w poważnych tarapatach...-powiedział i uśmiechnął się na te wspomnienia, przypominając sobie te wszystkie błędy magów FT. Eh... stare czasy. Westchnął. Walka jego dawnych towarzyszy dobiegła końca. Jakoś udało im się to zrobić. Chociaż widowni chyba nie spodobało się to, co widzieli. Ale ważne, że dali sobie radę. Teraz na arene weszła kolejna drużyna. Nie znał tych ludzi, ale najwidoczniej kobieta była jakaś super silna, bo postanowiła sobie wysolować demona. Darksworth patrzył z podziwiem, jak mocno uderzała... jednak szybko dostrzegł, że coś było nie tak. Potwór wydawał się przystosowywać do walki i kobieta zaczęła się wycofywać. Najwidoczniej nie miało to być takie łatwe, jak mogło się wydawać.

Dziewczyna słuchała swojego krewnego, próbując połączyć fakty tego świata. Jak umrzesz, to można cię wskrzesić dziwnym rytuałem. Brzmi spoko, bo w końcu umieranie brzmi tak... nudno?
Dziewczyna chwilę się zastanawiała, czy pójście z nieznajomym, nawet jeśli był martwy, który podawał się za członka jej rodziny, czego nie potrafiła za nic potwierdzić bądź stwierdzić, że to nieprawda, było dobrym pomysłem. To nie tak, że mu nie wierzyła, po prostu... Była ostrożna. Nie znała tego świata i nie znała jego zasad (czy raczej nie pamiętała) i nie wiedziała co jest dobre, a co nie - Mmm... Poczekaj chwilkę - rzuciła mu krótko i przymknęła oczy, próbując wyczuć jego intencje (PWM Intentions). Jeśli były negatywne dziewczyna zada pytanie - I naprawdę jesteś moim krewnym? - aby upewnić się, że duch mówi prawdę (PWM Verdict). Jeśli jednak intencje były pozytywne bądź neutralne, dziewczyna otworzy oczy i lekko się uśmiechnie - Niech będzie. Pomogę jak potrafię, ale musimy się śpieszyć, bo chyba niedługo będzie moja kolej walki - wyjaśniła. Nie chciała się spóźnić. Ale nie potrafiła też odmówić martwemu człowiekowi. Miała po prostu za dobre serce.