Plac wokół katedry

First topic message reminder :

Cała Kardia otoczona jest 20m szerokości pasem z kostki brukowej przy końcach której stoją olbrzymie żeliwne latarnie. Za terenami z kostki brukowej zaczyna się z powrotem dzielnica mieszkalna. Wejść do Kardi są trzy, zachodnie, wschodnie i główne. Dwa pierwsze zamykane są na noc.

Dzieciak był trochę przybity faktem, że nie było tu ani siostrzyczki, ani braciszka. Sama Hocia nie za bardzo wiedziała co z nim zrobić, ale szczęśliwie - znalazł on w siedzibie gildii kilka innych dzieciaków by się trochę z nimi zabawić. Natomiast sama Gordwig pewnie sama za wiele by nie zdziałała, gdyby nie pomoc jej nakama. Jedna bowiem bardzo dobra analityczka pozwoliła jej określić, że od misji na terenach Bosco, gdzie powstało Norgath, nikt nie słyszał o Yugacie. Analizując natomiast zawiłe tłumaczenie chłopaka wskazała różowowłosej coś ciekawego. Bodrow. Niewielką wieś, gdzie swego czasu były zombie, a ostatnimi czasy - zabito potwora. Z tego co jej było wiadomo, był tam ktoś dostatecznie silny by wyrwać drzewo. Zresztą, sam Kensei potwierdził, że zna tę nazwę. No i, co było szczególnie dziwne, nie zgłoszono żadnych zaginięć dzieci, które by odpowiadały mu rysopisem. Czy to od rodziców, czy też z domów dziecka. Zupełnie jakby nikt go nie szukał.

Decydowanie to jedna z najtrudniejszych czynności, jaką ludzie muszą wykonywać. Im bardziej Hotaru rozwlekała decyzję w czasie dotyczącą wyprawy na Bosco, tym bardziej przekonywała się, że powinna wybrać się tam z malcem. Poza tym wszystkie gwiazdy na niebie podpowiadały jej to. W końcu po długich godzinach rozmyślań, zdecydowała się, że czas wybrać się do Bodrow. Oczywiście musiała o tym wpierw powiedzieć Kenseiowi.
- Kensei - zawołała chłopca w gildii - pojedziesz ze mną do Bosco?
Właściwie niezależnie od decyzji chłopca, Hotaru zacznie przygotowania na wyprawę. Sprawdzi najkrótszą drogę, spakuję się, a następnego dnia wyjedzie poza granicę Fiore. Trzeba powiedzieć, że miała naprawdę ambitny plan.

Chłopiec spojrzał na różowowłosą, początkowo nie rozumiejąc o co chodzi, ale szybko się zorientował, rozpromienił i zapytał:
-Do braciszka i siostrzyczki?! TAAK! - oj, jaki radosny chłopiec, o jak wesoły chłopiec. Pomagał nawet Hoci w pakowaniu, tak, że już następnego dnia mogli wesoło udać się w podróż. Do Bosco! Ku chwale! Ku prawdzie! Ku pomocy nieznajomemu dziecku! Jakże szlachetny cel...

Hotaru z/t, kontynuuj TUTAJ