Obóz Wojskowy

First topic message reminder :

Obóz wojskowy ustawiony na południe od Maple Coraggio w związku z zaistniałą sytuacją wyjątkową, gromadzący spore siły, składające się głównie wielu różnych najemników oraz magów, choć kilka namiotów zdaje się rozmiarami przypominać kilkupiętrowe budynki. Tak czy inaczej, zbierają się tu dość spore siły.


Podróż do Bosco trwała w sumie tydzień. Razem z piątką magów podróżowało... ze stu innych? Pociąg wlókł się powoli, również z powodu kilku różnych opóźnień, takich jak doczepianie wagonów, które ostatecznie dowiozły magów do obozu wojskowego. Tam razem z dwudziestką innych osób dostał czerwoną przepaskę na rękę z numerem 2, po czym zostali oddelegowani do namiotów z czerwonym obramowaniem drzwi. Prawdziwy podział na grupy uderzeniowe. Namioty były pięcioosobowe i piątka magów z Fiore znalazła się właśnie w jednym z nich, który najwyraźniej miał być dla nich domem na najbliższy czas. Resztę informacji mają podobno uzyskać potem od jednego z posłańców.

Walka szybko zmierzała do końca. Przynajmniej dla Lilith, która miała tego świadomość. Czuła, że już nie przyda się w bitwie, a może najwyżej zawadzać. Musiała zdać się na resztę magów. Liczyć na to, że dadzą radę pokonać pozostałe bestie. W tym momencie zadanie było już stosunkowo proste - oba potwory były ranne, trzeba było je jeszcze wykończyć. Dziewczynie pozostawało powoli się wycofać. Miała już poczucie bycia przydatną, do tej pory nie była bezużyteczna - teraz chciała jedynie przeżyć i odpocząć. Pierwsza kwestia zdawała się dużo trudniejsza. Dlatego, pomimo wycieńczenia, Lily skupiła się na zapewnieniu sobie bezpieczeństwa.
Postarała się ustać na nogach jeszcze chwilę i rozejrzeć się dookoła. Dopiero co obie bestie zostały powalone, więc okolica powinna być stosunkowo bezpieczna. Dziewczyna nie robiła sobie nadziei na to, że w tym stanie da radę dowlec się z powrotem do budynku, więc spróbowała wypatrzeć w okolicy jakąkolwiek większą stertę gruzu, murek, czy też cokolwiek innego, za czym mogłaby się ukryć i znaleźć chwilę oddechu. Nie znała poziomu inteligencji tych potworów, ale jeśli jest on wyższy niż wygląda - zaatakowana chwilę temu bestia mogłaby być żądna zemsty. A w takim wypadku lepiej byłoby nie stać na widoku - nawet w sporej odległości. Jeśli udałoby się znaleźć coś takiego, Lilith powolnym i ostrożnym krokiem ruszyłaby w odpowiednim kierunku starając się nie mdleć z wycieńczenia, by za chwilę siąść, położyć się, czy po prostu paść na ziemię. Jednak w wypadku nie wypatrzenia dookoła niczego nadającego się, dziewczyna podjęłaby drogę powrotną do budynku mając nadzieję, że któryś z magów pomoże jej dotrzeć na miejsce bez większych problemów.

Co miał teraz ze sobą zrobić Prince? Wróżek nie miał zbyt wiele do gadania. Nie dość, że jego polecenia zostały zignorowane, to jeszcze nie posiadał za wiele energii magicznej. Stęknął jedynie, przyzywając sobie Hiasint(D), coby zjeść jeden z kwiatków, aby odzyskać odrobinę siły. Kusiło go walnięcie kogoś, coby przypomnieć o swojej egzystencji, jednak zmęczenie i obolałe ciało skutecznie to uniemożliwiały, przez co on sam musiał zdać się na innych. Oczywiście pomagałby w miarę swoich możliwości poprzez poganianie, czy nakazywanie uników i odwrotów taktycznych oraz ogólny nadzór sytuacji. Ot jedynie werbalna i kontrolna pomoc, która mogła przerodzić się w jakieś próby wyswobodzenia i odlecenia na wypadek zagrożenia.

Andree wolała by walczyć na pierwszej linii, jednak jako rycerz z wykształcenia wiedziała, że lepiej będzie trzymać się założonego przez resztę planu, tak też niechętnie ale z poczuciem obowiązku przywidziała [b]Strażnicę Duchowej Twierdzy[/b] i stanęła przed atakującymi z dystansu magami, gotowa w każdej chwili unieść swą tarczę i zablokować choć część płomieni stworów - jeśli jednak te podeszły by bliżej to cóż, dziewczę stara się zwrócić na nich swą uwagę krzykami i odciągnąć od magów, których miała bronić, w miarę możliwości jednak woli uniknąć samej walki, 1 vs 1 z tymi bestiami nie było dobrym pomysłem - przynajmniej przy obecnym uzbrojeniu Andree.

Przed szkołą:
Walka w tymże miejscu dobiegała już końca. Bestia była ranna, a magów było wielu. I choć niektórzy byli ranni i zmęczeni, tak niektórzy mieli jeszcze trochę energii, więc gdy bestia próbowała wyszukać, kto tak ją zranił, inna kula ognia ją uderzyła, a z ziemi wyrósł kolec, który przebij jej nogę. Do uszu magów dobiegło pstryknięcie, a wraz z nim... wybuch. Zupełnie jakby ktoś wysadził bestię. Gdy opadł dym, widać było tylko jej szczątki.
-Zebrać rannych w jednym miejscu, ci, którzy mają jeszcze energię magiczną ustawią się w grupach 2 lub 3 osobowych i ochraniają rannych. Ci osłabieni robią im za wsparcie! - padło tłumaczenie jednego z poleceń, a grupa zaczęła wykonywać ową czynność.

Andree:
Siłowanie się na magie i ten dziwny płomień trwało. I nagle magowie mogli to poczuć... drgania ziemi. Zupełnie jakby zbliżało się coś dużego... i kłopotliwego. Mimo wszystko, padło polecenie, które mag przy Andree przetłumaczył jako coś w stylu "Przestawać nie". Padło coś jeszcze, ale tego niestety nie dało się dosłyszeć tutaj. Faktem jednak pozostaje, że piątka ludzi odbiegła w bok i wbiegła do jakiegoś budynku. Co gorsza... magowie zaczynali przegrywać owe siłowanie się z bestiami. I pewnie zaraz by potężna kula ognia wypełniła przestrzeń między budynkami, gdyby nie z okien budynku, do którego wbiegła owa piątka, nie wydobyło się kolejne natarcie na odsłonięte bestie, co skutecznie utrudniło im działalność i zmusiło do podziału siły ognia. Jedna bestia chyba dodatkowo zmarła. Po chwili siłowanie ustąpiło, a oczom magów ukazały się ostatnie dwie, żyjące bestie. Drgania podłoża nie ustały. Jedna, była bez ramienia, a druga praktycznie cała zdrowa. Zaryczała głośno, gdy nagle magów spowił gigantyczny cień. Drgania wówczas nie było. Spojrzeli w górę. Dostrzegli giganta, który wyskoczył w przód w stronę czerwonego stwora, a następnie potężnym młotem praktycznie zmiótł go stamtąd. A ranna bestia? Była zdziwiona pojawieniem się nowej siły na froncie, przez co szybka ofensywa magów zakończyła jej żywot.
-Wszyscy zdrowi? - rozległ się niski głos giganta, który się wyprostował. Odziany był w prostą, skórzaną zbroję i prosty młot bojowy, jakby surowo ociosany z kawałka skały. Wysoki na oko na jakieś 6 metrów, choć z twarzy zdawał się być dość młody. Po chwili ponowił to pytanie w kilku innych językach, choć dało się wyczuć dość... toporną mowę. Ot, najprostsze sformułowania, których się nauczył.

Andree: 40 MM | Strażnica Duchowej Twierdzy |Wygnieciona Kocia zbroja, uwiera jak się ją założy
Yugata: 73 MM | | możliwe złamanie żebra lub żeber, mało odczuwalny ból
Prince: 28 MM || Bolące całe ciało, osłabiony
Lilith: 14 MM | Sfera Energii 1/1, Sfera Energii 1/1, Sfera Energii 1/1, Sfera Energii 1/1 | Wycieńczona
Tsubaki: 64 MM | Ból całego ciała

Termin: 25.12.2015 godz. 11.15

Nie miał zbyt wiele do roboty. Musiał jedynie dostosować się do poleceń, które w dodatku nie należały do niego. Stęknął jedynie, będąc najpewniej dalej niesionym przez ratowanego przez niego wybawiciela, który upierdliwie dotrzymywał mu towarzystwa. Z nim, czy bez udałby się pewnie we wskazanym kierunku, uważając na otoczenie, a i mając na uwadze swoje względne wyczerpanie i niebojową posturę. Takie już było życie, a jakieś metody wojaczki dla Orchidaesa skończyły się już teraz. Nieco go to irytowało, że chciałoby się stwierdzić, iż ma jakiś zespół napięcia przedmiesiączkowego, jednak nie zgadzała się tu zarówno rasa, co i płeć, więc problem pewnie leżał gdzie indziej. Może właśnie w fakcie, iż to nie on tutaj dowodził oraz w braku jego autorytetu wśród tych upierdliwych ludzi. Aż z nudy sprawdziłby, czy aby na pewno wszystko w porządku z tym upierdliwym, co reszta dzieciakiem, rzucając tylko proste i stosunkowo krótkie: - Ne, ty tam mały człowieczku - nic ci nie jest? - nieskomplikowane prychnięcie, które było tyle proste, co względnie sprawne jak na stan rudzielca, ale to nie tak, że on się przejmował, czy coś.

Wreszcie walka zakończyła się. Lilith była okropnie zmęczona, ale jednak cieszyła się mając świadomość, że się przydała w walce, może nawet bardzo. Była odrobinę zawiedziona tym, że usłyszała suche rozkazy zamiast jakichkolwiek pochwał dla grupy, ale szybko przypomniała sobie, że obecnie znajdowała się w wojsku - brak entuzjazmu, tylko polecenia. Przewróciła oczyma i powoli ruszyła w stronę reszty oddziału. Udała się nieopodal tworzących się grupek, by "robić za wsparcie". Uśmiechnęła się smętnie wyobrażając sobie jak by to wyglądało - nie miała siły nawet by dopingować ewentualnych walczących, co dopiero wspierać ich w jakikolwiek inny sposób. Tęsknie spojrzała na miejsce, w którym zbierani byli ranni. Gdyby tak iść tam i dołączyć do tych poszkodowanych..? Nimi przynajmniej ktoś miał się zająć. A tego właśnie wtedy najbardziej pożądała Lily. Nie próbowała jednak żadnych oszustw i starała się przynajmniej sprawiać wrażenie gotowej do pomocy w ewentualnej walce. Spróbowała znaleźć coś, na czym można usiąść i odpocząć chwilę. Póki było to jeszcze możliwe.

Przed szkołą:
Tak naprawdę tylko osoby stojące na warcie... stały. Spokojnie, choć widać było, że zmęczone były. Znaczna większość osób z obu oddziałów jednakowoż... siedziała, robiąc tym samym za wsparcie. Rannych było zaś najmniej. Co było pocieszające, chociaż wliczając w to kilka osób, które zmarło w pojedynku z "szarakiem", to nie wyglądało to, aż tak kolorowo. Mimo wszystko. Był spokój. Cisza i spokój. Do momentu, gdy ktoś czegoś nie zawołał, a w wąskim przejściu między budynkami, przez które przeszła wcześniej grupa poszukiwawcza, nie pojawił się cień... duży. Znacznie większy niż powinien. Lilith po wzroście mogła kojarzyć tylko i wyłącznie tamtego szaraczka. Z cienia. I tylko po wzroście. Oczywiście, zostało to zaanonsowane i wiele osób szykowało się do dalszej batalii, choć... jeszcze nikogo nie dało się zauważyć.

Andree: 40 MM | Strażnica Duchowej Twierdzy |Wygnieciona Kocia zbroja, uwiera jak się ją założy
Yugata: 73 MM | | możliwe złamanie żebra lub żeber, mało odczuwalny ból
Prince: 28 MM | | Bolące całe ciało, osłabiony
Lilith: 14 MM | | Zmęczona
Tsubaki: 64 MM | Ból całego ciała

Termin: 29.12.2015 godz. 19.30

...nigdy nie zrozumie magów. Nie miał pojęcia jak tego typu aktywności mogą być dla nich pracą, czy rozrywką. Z pewnością była to bezsensowna jatka, a przynajmniej tak jawiła się w oczach wróżka. Ten dzielnie bronił ludzką ferajnę, jednak czy dostał jakieś podziękowania? Nie. Zdążył już ich poznać na tyle, że nawet na nie nie liczył. Prychnął jedynie, a może raczej stęknął, przewracając się na inny bok, aby odpoczywać, kiedy nagle pojawił się cień. Złote tęczówki poruszyły się mimowolnie w jego kierunku, aby sprawdzić, co jest jego źródłem, jednak - póki nie było to konieczne, wróżek nie miał zamiaru się ruszać. Nie miał sił na zbędne, niepotrzebne akcje. Oczywiście w razie zagrożenia, niczym najprawdziwszy strateg, spierdzieliłby na koniec formacji, gdzie mógłby złapać jeszcze parę oddechów.

W tym momencie Lily wręcz marzyła o tym by wrócić do obozu, rzucić się na łóżko i spać. Jak najdłużej. A nawet niekoniecznie spać - byleby móc odpocząć chwilę na czymś miększym niż ziemia przed zniszczoną szkołą. Jednak z braku czegokolwiek innego cała grupa musiała zadowolić się tym, co było. Ale nawet to szybko minęło. Trudno opisać zawód, jaki czuła Lily, kiedy ktoś zawołał ostrzegając grupę przed następnym zagrożeniem. Znów było trzeba stawać w gotowości do walki, znów było trzeba uważać na swoje życie. Dziewczyna nie ociągała się z powstaniem, zrobiła to od razu, ale nic poza tym. Stała w miejscu obserwując podejrzany cień. Przynajmniej, póki nie działo się nic innego. W razie zagrożenia była gotowa do ruszenia w tył, byleby znaleźć się dalej od niebezpieczeństwa. Lilith nie była zdatna do dalszej walki, więc nie zostało jej nic więcej. W tej sytuacji mogła już tylko skupić się na nie przeszkadzaniu walczącym i unikaniu wszystkiego, co mogło zagrozić jej samej. I tak właśnie wyglądał jej plan na najbliższy czas.

Przed szkołą:
Nikomu nie chciało się walczyć w kolejnej bitwie, ale mus to mus. Przygotowani i gotowi do walki, do ostatniej kropli krwi, obserwowali, jak powoli zbliżał się właściciel owego cienia. I poczuli ulgę. Nie był to bowiem żaden z potworów, natomiast były to zaginione "jedynki" wraz z jednym gigantem. Dobrze, że teraz ilość osób wzrosła ponad dwukrotnie, toteż wszyscy poczuli już się lepiej i pewniej. Nie musieli wszak teraz się zbytnio niczego obawiać, bo z taką dodatkową siłą ognia, raczej powinno być już łatwo.
-Co się stało? - padło polecenie dowódcy "jedynki" czerwonej, które następnie zostało przetłumaczone także i na fioryjski, coby każdy mógł jakoś odpowiedzieć, by ładnie przyjąć do wiadomości takowe informacje i być świadom wydarzeń ostatnich kilkunastu minut.
[Andree dołącza do grupy przed szkołą]

Andree: 40 MM | Strażnica Duchowej Twierdzy |Wygnieciona Kocia zbroja, uwiera jak się ją założy
Yugata: 73 MM | | możliwe złamanie żebra lub żeber, mało odczuwalny ból
Prince: 28 MM | | Bolące całe ciało, osłabiony
Lilith: 14 MM | | Zmęczona
Tsubaki: 64 MM | Ból całego ciała

Termin: 03.01.2016 godz. 12.00

Choć jeden raz coś, co zapowiadało kłopoty tak naprawdę okazało się dobrą nowiną. Zwykle jest wręcz przeciwnie, więc Lily odetchnęła z ulgą, prawdopodobnie tak jak pozostali. Chyba nikt już nie miał sił na dalszą walkę, więc jeśli w tym momencie mieliby stawiać czoła jakiemukolwiek zagrożeniu, wszystko mogłoby się skończyć bardzo źle.
Dziewczyna na powrót spoczęła na ziemi kontynuując odpoczynek. Poczęła liczyć nowo przybyłych by mieć przynajmniej jakiekolwiek informacje o ilości magów. Im więcej, tym lepiej. A na pewno bezpieczniej. Niedługo potem zamieniła siedzenie na leżenie. Może i było niewygodnie, ale jak najlepsze wykorzystanie każdej błogiej chwili odpoczynku i względnego bezpieczeństwa było najmądrzejszym, co można było w tej chwili zrobić. Lilith nie miała zamiaru zwracać uwagi na opowieści o ostatnich wydarzeniach. Doskonale wiedziała co stało się tutaj, w końcu sama uczestniczyła w tym wszystkim. Natomiast przygody "jedynek" najzwyczajniej w świecie jej nie obchodziły.

...odetchnął z ulgą. Niestety, nie obchodziło go składanie raportów, dlatego wróżek postanowił odpoczywać. Chwila relaksu była tym, czym aktualnie zajmował się rudzielec, a cała reszta wydarzeń nijak go obchodziła. Wszystko go nie interesowało, acz to raczej dlatego, że nie miał zamiaru bawić się w informatora. Walić to wszystko. Prychnął jedynie pod nosem, rozglądając się po zebranych i spoglądając, czy marne pionki kopnęły w kalendarz, bawiąc się w rządzenie mniejszymi ludkami. Zwłaszcza tamta niebieskowłosa despotka. Dlatego też czekał na to, aż cała reszta podrzędnych ludków opisze sytuacje, a on sam wyciągnie z tego informacje. A nuż w końcu coś się rozjaśni, a oni w międzyczasie zrobią coś z tym ich zmęczeniem.

...Posiłki? Spore posiłki. Andree pierwszy raz widziała giganta i musiała przyznać, że chłop robił niezłe wrażenie, dziewczyna będąc dzieckiem często bawiła się w waleczne olbrzymi zamiast głupie księżniczki, więc takie spotkanie było niczym spełnienie jakiegoś pomniejszego marzenia!
- Suuper.
Odparła sama do siebie dziewuszka, jej oczy świeciły się niczym światełka a ogon tym bardziej wykazywał jej podekscytowanie. Wkrótce grupa dotarła przed szkołę, która najwyraźniej również była miejscem walki, jednak samą błękitnowłosą obchodził teraz tylko gigant w którego wpatrywała się niczym w słodkiego szczeniaczka.

Przed szkołą:
No i tak jakoś się zebrali. Podliczając straty i nie straty z ponad 100 magów, którzy winni się tu zebrać, dotrwało około 60, wliczając w to rannych. No i gigant. Po kilkunastu minutach uzgodnień i omówień pomiędzy dowódcami wśród oddziałów rozeszła się wieść, że w mieście było więcej stworów, dlatego giganci wyruszyli szybciej, aniżeli było to planowane. No i ogólnie wysłano też "czwórki", by obadały miasto i oznaczyły obszary, które trzeba oczyścić. Szczęśliwie, bądź nie obszar przy szkole został oczyszczony w momencie batalii. Przynajmniej dało się jakoś podliczyć. Z 28 magów należących do "dwójki", przetrwało tylko 18. Ale za to, dostali kupony! Jeden za szarego i 3 za czerwonego stwora. W sumie 105 tysięcy beri do podziału. No nic tylko brać. Tak czy inaczej, mieli teraz chwilę spokoju. Wkrótce mogli sobie zaanektować pomieszczenia w klasie, oczywiście zgodnie z wytycznymi i nasza piątka ponownie trafiła do jednej klasy. Chociaż dostarczono im łóżka polowe i całą resztę. Nazajutrz natomiast mieli wcześnie rano wstać, by ruszyć w góry i szukać źródła tych stworzeń.

Andree: 40 MM | | + 15 PD
Yugata: 73 MM | | + 18 PD
Prince: 28 MM | | +20 PD
Lilith: 14 MM | | +25 PD
Tsubaki: 64 MM | +18 PD
Dywizja: 105.000 beri na 18 osób

Teraz tak, dostosuję się do was. Ta misja może dalej potoczyć się na dwa kierunki: dłuższy, podczas którego normalnie możecie wydać swoje PD, rozwijać postać itp. itd., ja ewentualnie określę czas trwania nauki, ale będzie trwała dłużej (ale za to więcej hajsów) lub krótszy, który liczę, że sprawnym tempem skończymy do połowy lutego, ale wtedy mniej nagród. Ewentualnie po tym krótszym może być podział na tych, co chcą zostać i kontynuować, a tych, co chcą już sobie stąd iść. Po prostu... dajcie znać co chcecie.

Jeśli chcecie dłuższą, możecie nauczyć się dowolnego spella rangi D/C lub ulepszyć sobie zaklęcie do max rangi B+. Spelle B i A uczone są odpowiednio przez dzień/dwa, podniesienie ich poziomu do A/A+ to jeden dzień. Umiejki do drugiego poziomu ot tak, trzeci poziom jeden dzień.

Termin: 07.01.2016 godz. 15.00

Westchnął... Nie miał nic więcej do roboty, toteż po ogarnięciu siebie, jak i sytuacji - ruszył odpoczywać. Nie myślał zbytnio o niczym innym, a jedynie o tym, aby zdrzemnąć się, zregenerować swoje siły i jakoś działać dalej. Niezbyt go też obchodziły liczby, bo czym one były w ogromie wszechświata, a tym bardziej jego wspaniałości. Jakby nie spojrzeć - każdy z nich na to się pisał. Dla marnych paru groszy. No cóż... Takie życie maga, acz nie sądził, żeby kiedykolwiek miał otwarcie popierać ów zależność, czy metody pracy. One po prostu były...

Nie wiem, czy to nie ciut mało PD/kasy ;/ Przynajmniej względem osób afczących pół walki, czy ogółem 461 klejnotów na łebka. Co do tego pewnie dostosuję się do reszty, acz no...