Plac na Rozdrożu

// Mam nadzieję, że dostaniemy wynagrodzenie za to w lamach.. xDD

Chlorowodór..? Spoko. A skoro sama nie mogła buteleczki dosięgnąć, to należało poinformować towarzysza. Najlepiej coś w stylu "3 półka od góry, 2 od lewej - chlorowodór!", albo jeśli buteleczka ma w sobie coś charakterystycznego: kształt/kolor/napis - to przekaże informację o położeniu odczynników w ten prostszy i krótszy sposób.
Jeśli jest w stanie dosięgnąć karła, to próbuje go chwycić za kostkę i ściągnąć gwałtownie z szafki, tak, aby poleciał w kierunku ziemi. Jeśli akcja się uda, to w momencie, kiedy karzeł będzie spadał, ona odsunie się jak najdalej w kierunku stółbardzdużystół (<3)/ Huanga, ale tak, aby przypadkiem mu nie przeszkadzać. Nie zależnie od powodzenia akcji, uważa na wszystko, co mógłby Karzeł w nią rzucić (całkowitym nawiasem - kojarzy mi się z Irytkiem). Jeśli jednak nie dosięgnie go, to zaczyna dyplomację:
- Jesteśmy znajomymi Kristen! - Zawołała się w kierunku karła, na tyle głośno, aby i inne posągi usłyszały. Zaraz potem zwróciła się do dzieci: - Waszej matki! Dlaczego atakujecie..? Naprawdę możemy porozmawiać! - Chociaż przedtem została zignorowana, to może chociaż teraz.. Uh, uh, jak nie wyjdzie, to rozgląda się za czymś, za czego pomocą mogłaby karła zrzucić lub też strącić. Przy okazji pomoże Huangowi zaklęciem Vapeur Amélioré, rzuconym na zmysł równowagi piekarza. Teraz powinno być z górki ~.

Szczerze to zaczynało być obrzydliwe, owszem czułem wstręt do tych rzeczy. Za to jak potraktowali doktorka i jak zrobiliby z innymi ludźmi gdyby tylko wyszli stąd na wolność. Nie można do tego dopuścić, dlatego też już postanowiłem, że muszą przestac się ruszać. Natychmiast biorę butelkę z chlorowodorem, którą wskazała mi lub powiedziała mi o niej Rose. Sprawdzam czy je zdatna do rzucenia i wykorzystując chwili "zachwiania" pana piekarza celuje i rzucam prosto w jego kamienny łeb. Miejmy nadzieję, że tym razem już uda się załatwić go na dobre. Chwilowo nie wtrącam się w pertraktacje Rose, jestem zajęty piekarzem no i pilnuje bo by karzeł nie zaatakował nam tyłów. Niech towarzyszka zajmie ich gadaniną, może uda się cokolwiek dowiedzieć, zanim pośle się ich na tamten świat?

/ se będzie krótko, bo nie mam co pisać -x-.

Wredne karzełkę, nie dało się złapać. Tylko, co zrobić, aby ów posąg z szafki strącić? Ciągle rozgląda się nad jakimś rzucidawełkiem, czy kijaszkiem. Wtedy właśnie mogła dojrzeć Kristen. O, fajnie, że wpadła, może im pomoż... Zaraz, co?
- Eh? - Rzuciła niezwykle elokwentnie, chcąc niechcąc skupiając się na przybyłej. - Co ty tu robisz?
Czyżby Rosalie wywołała właśnie przysłowiowego wilka z lasu? Cóż, gdyby to było możliwe, to jednym okiem zerkałaby na karła, a drugim na Kristen. Co tu się działo?

W końcu piekarz został wysłany do krainy wiecznych łowów. Wszystko dzięki chemii a także wyczulonym zmysłom Rose. Po chwili ni stąd ni z owąd w drzwiach stanęła Kristen. Było to dla mnie zaskoczeniem choć od początku coś nie podobało mi się w tej kobiecie..
- Rose uważaj bo skoro ona tu jest to znaczy, że może mieć coś z tym wspólnego i może nie być tą za kogo się podaje... Mam rację Kristen?
Byłem ciekaw jak odpowie na moje zarzuty i w jaki sposób "odpowie" w końcu jest niema prawda? Cały czas ją obserwuję, lecz uważam też na karła i inne konstrukty nie chcę bowiem by zaszły nas od tyłu i zaskoczyły. Trzeba przyznać, że robi się coraz dziwniej lecz to już chyba ostatni akt tego przedstawienia..

Nie czekałem na to co zrobi Kristen od razu stanąłem tuż obok Rose by móc jakby co interweniować. Gdy nowoprzybyła wypowiedziała swoją kwestię i wyczarowała kulę z kamienia ja również się przygotowałem.
- Pożałujesz, że mnie wtedy nie zastrzeliłaś..
Wyczarowałem zwykła naginatę i stanąłem przed Rose. Gdy kola leciała w jej stronę zrobiłem zamach i silnym ciosem z góry na dół odbiłem pocisk Kristen ( może go przepołowię moja broń jest ostra a cios silny to kto wie?) Gdy już udaje mi się obronić swoją towarzyszkę nie czekam na brawa tylko natychmiast kontratakuję. Biegnę w stronę przeciwniczki. Licząc, że Rose mi w jakiś sposób pomoże. (kolejny raz zmysły popsuje) Gdy jestem w odległości odpowiedniej do walki moją bronią zaczynam atak. Zamach z lewej do prawej na wysokości brzucha ofiary. Następnie frontkick w splot słoneczny. Później atak drzewcem w głowę a wszystko kończę Highkickiem prawą nogą w mordę Kristen. Uważam by nie wejść w jakieś chemikalia. Jestem szybki i sprawny staram się jak najszybciej ją załatwić. Może gdy ją pokonam to powie nam o co w tym wszystkim chodzi..

- Nie widzę celu w twoich poczynaniach... - Mruknęła oschle, w sumie bardziej do siebie. - Fajnie się zamieniało własne dzieci w kamień? - To już powiedziała głośniej, surowo, chłodno. Można zrozumieć wszystko, ale rodzice nienawidzących własnych dzieci..? Eh. W duchu podziękowała Hungowi za ochronę, choć pewnie nigdy nie przyznałaby się do tego na głos. Gdyby nie on, pewnie odchyliłaby się w jeden z boków, schodząc z toru kamyczka - co i pewnie zrobi, jeśli (broń Szatanie, Anubisie, Maat i Posejdonie) jakimś cudem jej towarzysz nie zablokuje pocisku. Swoją drogą powinna podziękować w jakiś sposób za ochronę jej czterech liter, tak? Więc jeśli Rose zauważy, że Kristen odbiera sygnał zmysłem wzroku (@_@ wtf, jak to brzmi. / po polskiemu - gapi się na coś, co się rusza, np. Huanga), zaklęciem Emport, co powinno skutecznie wyłączyć jej zmysł wzroku. A skoro Łysy zajął się Kristen, to Rose uważa na posągi (szczególnie najbliższego jej karła). Jakby któryś chciał przeszkodzić, to ponownie używa Emport, tym razem na zmysł równowagi niegrzecznego posągu.

A więc się zaczęło... Jej pierwszy dzień życia na własną rękę. W sumie, zawsze mogła wrócić do domu, ale poddawanie się nie leżało w naturze Houki. Nie chciała rezygnować, dopóki nie pozna świata, nie przeżyje przygód, nie spotka nowych ludzi. Tak, to był jej cel - żyć na całego, oddychać pełną piersią, nie żałować swoich wyborów. Miała już też gotowy plan działania. Po pierwsze chciała się dostać do miasteczka Oshibana, znajdującego się po drugiej stronie góry Hakobe. W Oshibanie wsiądzie w pociąg, którym będzie mogła dojechać do Magnolii, a kto wie, może i dalej... Póki co jednak, musi opuścić miasto... Tylko w którą stronę idzie się do Góry Hakobe?

[z/t]