Szczyt Góry Hakobe

First topic message reminder :

MG

Niektórzy z was dotarli już na szczyt góry, na której odbywało wydarzenie, które mogło zmienić historię Fiore. Był to ostatni przystanek przed latającą wyspą ostatnie miejsce, gdzie mogliście nieco odpocząć. Pierwsi dotarli samotnicy, nie zrzeszeni w żadnej gildii co mogło nieco dziwić i hańbić grupy, które powinny być lepiej zgrane i szybciej przejść swoją drogę. Co zaś zobaczyliście bardziej was pewnie interesowało. Ano ponad wami znajdowała się wcześniejsza wyspa, którą zobaczyliście u podnóża góry. Z dołu wydawało się malutka, dopiero teraz zauważyliście jej ogrom, który mógłby was przytłaczać. Jak się jednak można było dostać na jej powierzchnię ze szczytu góry? Nie było żadnej drabinki, ani niczego innego. Jedynie strop światła, który unosił piasek ze szczytu Hakobe ku górze. Wyglądało to jak jakiś teleport, tak jak w ilustrowanych książkach o ufo porywającym niegrzeczne dzieci. Tyle, że tym razem działo się to naprawdę. Nie powinniście tutaj za długo siedzieć, ponieważ robiło się już zimno i mogliście przemarznąć. Wiedzieliście również, że po wejściu w snop światła przedostaniecie się do celu waszej wędrówki, gdzie rozegra się decydująca walka. Czy w tak nielicznej grupie byliście jednak na nią gotowi? Decyzję pozostawiam wam. Od tej pory osoby, które zakończyły swoje stoki mogą udać się teleportem na latającą wyspę - Atlantydę. Niech jednak najpierw napiszą w tym temacie jak wchodzą w snop światła.

Chain nadal stała... Escanor wydawał się zdziwiony tym, że dziewczyna była w środku...
Nie dawała jednak poznać po sobie, że jest tą sytuacją lekko rozdrażniona.
Wypowiedź Escanora skwitowała milczeniem...
Za to kiedy zadał pytanie, Chain ruszyła się pod ścianę i oparła się o nią. Westchnęła.
-Byłam ciekawa co tu robisz... Nie miałam pojęcia, że tutaj mieszkasz. Właściwie...-
Zawahała się dziewczyna, myśląc czy powiedzieć całą prawdę. Doszła jednak do tego, że nie ma co ukrywać, bo Escanor i tak zwietrzy kłamstwo...
-Podczas tamtej misji, gdzie się poznaliśmy, nie osiągnęliśmy celu. Myślałam, że białowłosy mag, który też był w jaskini, zdobył pionek, ale jednak nie... Miałam nadzieję, a może raczej obawę, że jesteś tutaj, bo ponownie idziesz go odnaleźć... Dlatego Cię śledziłam-
Chain wzruszyła ramionami. Właściwie był to jedyny powód... i tak nie bardzo miała co robić...
-Ładny miecz...- wskazała na oręż leżący na parapecie, by nie było wątpliwości, o czym mówi.

Mężczyzna w ciszy stał i słuchał słów dziewczyny. Po czym widać było, że słuchał? Po tym, że gdy westchnął, zdecydował się na nie odpowiedzieć. Wszak, gdyby ich nie słuchał, nie byłby w stanie na nie odpowiedzieć.
-Uznaj, że to moje miejsce wypadowe. - skwitował kwestię "mieszkania" w tym miejscu, po czym wyjaśnił -Zwykle, spał tutaj ktoś inny, kto się przypałętał i nie był w stanie zrozumieć, jak bardzo nie jest mi potrzebny. - po czym westchnął na wspomnienie misji. -Mówiłem, że to nie miejsce dla was. Może chociaż tamta dziewczyna by wtedy przeżyła. - skomentował ofiarę tamtych wydarzeń, po czym dodał -A ten pionek? W sumie już mnie nie obchodzi. - odpowiedział beznamiętnie, jednakże, z taką dziwną siłą w głosie, że trudno byłoby mu nie uwierzyć. Zaś na miecz... uśmiechnął się? Znaczy inaczej, nieznacznie uniósł do góry jeden z kącików ust, po czym dodał -To tylko jeden z powodów, dla którego nie musisz się o mnie martwić. Prędzej martw się o siebie. Nie jest to szczyt budownictwa, a noce są tu dla ludzi zimne. - skomentował na spokojnie, po czym się obrócił i dodał -Również szermierz? - spytał raczej retorycznie, spoglądając na oba oręże przy pasie wróżki.

Chain pokiwała głową w zrozumieniu. Wszak nie było co komentować tego miejsca. Raczej trudno byłoby tu mieszkać.
-Tamta dziewczyna?- spytała dziewczyna w zasadzie bez jakiegoś zainteresowania. Nie było jej nic wiadomo na temat jakiegoś tutejszego tragicznego zdarzenia i w sumie średnio było jej to do życia potrzebne.
-Czyli przepadł... No cóż, trudno. Nie mój już w tym interes...-
Pionek najwidoczniej przepadł... Ale cóż, wynagrodzenie za misje i tak już Chain otrzymała. Liczyła tylko na jakiś dodatkowy zarobek za niego... A do Sucharka daleko nie miała...
-W zasadzie miałam zamiar go przejąć... Jak widzisz, byłam przygotowana, żeby ruszyć za Tobą do jaskiń...-
Na pytanie Escanora, Chain pokiwała lekko głową, zastanawiając się nad odpowiedzią.
Jeśli powie, że walczy tak dobrze, że mogłaby sobie z nim poradzić, może będzie się chciał o tym przekonać, a wtedy pewnie dostałaby ostre bęcki... Postanowiła więc ponownie powiedzieć prawdę.
-W zasadzie, dopiero się uczę... Nie jestem w tym najlepsza, ale radzę sobie nie najgorzej...-

Mężczyzna spokojnie słuchał, a jego mimika twarzy, a także i zachowanie w zupełności nie zdradzały jakiegokolwiek przejawu zainteresowania się Chain. A mimo wszystko słuchał. Może i wyglądałoby to dla potencjalnej osoby, jakby robił to od niechcenia, ale robił. Stał i słuchał wróżki z zaplecionymi na klatce piersiowej rękoma.
-Nie byłabyś w stanie odebrać mi pionka. -krótko podsumował cały wywód Chain beznamiętnym tonem. Ale przynajmniej powstrzymał się od westchnięcia... przynajmniej do czasów jej wypowiedzi dotyczących poziomu umiejętności władania mieczem. Wtedy już westchnął -Dwa miecze? Jeden i tarcza? Jeden? - zadał kolejne pytania, uważnie spoglądając na czarodziejkę swoimi mocno czarnymi oczyma.

Chain wzruszyła ramionami...
-Może i tak, a może i nie...-
Nie mógł być pewien na 100%. Wszak raczej nie wie, jaką magią dysponuje dziewczyna... A magia potrafi wszystko...
-Ale skoro nie masz pionka to i tak się nie dowiemy...-
Chain zastanawiała się, czy długo tak będzie czekała na rozwój sytuacji... Niby sobie gawędzą, niby zaczął z nią rozmawiać... Niby się zainteresował...
Ale nigdy nie wiadomo, kiedy po prostu odwróci się i pójdzie w swoją stronę...
Kiedy Escanor zadał pytanie, przez chwilę Białowłosa nie wiedziała, co mężczyzna ma na myśli...
Po chwili jednak zrozumiała, że pyta on o miecze...
-W zasadzie to jeden... Drugi kupiłam dopiero niedawno... Nie miałam jeszcze okazji, żeby potrenować walkę dwoma ostrzami... Tarcza za to... jest zbyt mało subtelna...-
Chain uważała, że tarcza odbiera walce swojej dostojności, piękna i czaru...
Prawdziwa sztuka zaczyna się wtedy, kiedy do orbrony i ataku służy ci jedynie dzierżone ostrze, a nie kawał okutego drewna.

Mężczyzna westchnął. Czy był bowiem jakiś większy sens w dalszej dyskusji na ten temat? Znał swoją siłę, a zdolności Chain oszacował w tamtej jaskini. Jednakże był na tyle inteligentny, by nie wdawać się w dalsze dysputy z wróżką. Wszak kobiety i policjanta ponoć nikt nigdy nie przekonał, więc czy był sens w próbowaniu zrobienia tego teraz? Spoglądał na dziewczynę spokojnie, nawet nie zmieniając wyrazu twarzy. W skupieniu słuchał jej słów dotyczących mieczy i jedynie westchnął... znowu. Może to nawyk a nie załamanie?
-Jeden miecz ma większą siłę. zwłaszcza z odpowiednio długą rękojeścią. Dwa miecze dają większe pole manewrów do ataku, zaś tarcza daje ogromne zdolności defensywne, kosztem mobilności. Kwestia tego, co wolisz. - powiedział spokojnie, po czym wskazał na swoje ostrze, które z pewnością było porządnie wykonaną, misterną robotą, pewnie i sporo wartą, ale czy to było istotne? -Ja wolę jeden miecz. - krótko skomentował, patrząc na Chain, po czym dodał -Jeśli chcesz to możesz do północy gdzieś w pobliżu poćwiczyć. Powiem ci co robisz źle, a co gorzej. - zaproponował beznamiętnym tonem, mimo wszystko nie spuszczając wzroku z Chain.

Chain chyba się nawet trochę ucieszyła, że w końcu znalazła jakiś temat z Escanorem.
To była tak ogromna satysfakcja, kiedy w końcu było można zmusić typa do gadania. Oczywiście starała się po sobie nic nie pokazać, ale minimalny uśmiech sam wysunął się na twarz.
-Nie mam wystarczająco siły, by zadawać silne ciosy dwu ręcznym czy półtora ręcznym mieczem... Dlatego stawiam na zręczność i szybkość, by zdążyć przed przeciwnikiem, zamiast go złamać. Lekkie, jednoręczne miecze z dodatkową... opcją są dla mnie najlepsze-[b]
Taka chyba była nawet prawda... Siły nie miała... jeszcze. Kiedyś w końcu, za pomocą swojej magii sprawi, że będzie miała wystarczająco siły, by walczyć mieczem dwuręcznym przez trzy dni i jeszcze trzymając na barana dziesięciu Escanorów.
-To chyba najlepszy pomysł... Swoją drogą... dzięki-
Chain wyszła na dwór i zajęła wyznaczone przez mężczyznę miejsce... Znalazła je za domkiem... Miejsce było dobrze osłonięte drzewami i krzakami, tworzyły swoiste pomieszczenie, dzięki czemu nie było tutaj zbyt wiele śniegu...
Chain westchnęła, wyciągnęła jedną szablę i zaczęła... Nie bardzo wiedziała jak ma walczyć z niczym, więc robiła wyuczone sekwencje.
Wypad, pchnięcie, blok, odskok,
Wypad, zza głowy, blok, odskok,
Wypad, pchnięcie, blok, odskok...
I tak dziewczyna powtarzała zapamiętane kroki, licząc, że Escanor poprawi to, co było w jej technice źle...

Dziewczyna była zadowolona z sukcesu, a Escanor na jej inne słowa jedynie wydał z siebie jakiś pomruk. Cóż... przynajmniej nie westchnął. Wyszli na dwór. Miejsce było rzeczywiście w miarę dobre, nie licząc i tak chłodu tego miejsca. Dziewczyna wyjęła miecz i zastanawiała się jak zacząć, aż w końcu spróbowała zrobić wypad... próbowała, gdyż po chwili tuż przed nią znalazł się Escanor wykonując wznoszące cięcie od jej prawego uda, chcąc najpewniej ją zaatakować. Dziewczyna jakoś zablokowała silne uderzenie, a następnie odskoczyła do tyłu.
-Musisz być gotowa na atak z każdej strony. - powiedział mężczyzna prostując się, nawet nie starając się utrzymać jakiejś gardy. Ostrze jego miecza spokojnie było skierowane w dół, pod kątem. Zupełnie, jakby trzymał je od niechcenia. -Spróbuj mnie zranić. - skomentował na spokojnie, po czym obrócił się już frontalnie do Chain i ruszył powolnym krokiem w jej stronę, z mieczem nadal niedbale skierowanym w śnieg.

Dziewczyna wyszła na dwór, z zadowoleniem stwierdzając, że Escanor idzie za nią.
W pewnej chwili Chain pomyślała, że mężczyzna po prostu znalazł jej zajęcie, co by wyszła z domku i dała mu spokój. Ale on najwyraźniej chciał Białowłosą Wróżkę sprawdzić czy potrenować.
Może Escanor miał nadzieję, że Chain następnym razem, jak przyjdzie im się przypadkowo spotkać, da sobie radę sama, a nie będzie wymagała pomocy, jak ostatnio w jaskiniach.
Kiedy tylko Chain rozpoczęła wyuczoną sekwencję, bardziej wyczuła niż zobaczyła, że zbliża się atak. Zablokowała cięcie, choć dość niezdarnie, zaskoczona zachowaniem Escanora.
-Mógłbyś przynajmniej wspomnieć, że chcesz potrenować ze mną...-
Udając naburmuszenie odpowiedziała Chain. Mimo wszystko cieszyła się, że będzie trenowała z Escanorem. To o wiele lepsze niż walka na sucho... Dlatego na twarz Białowłosej wyszedł mały uśmiech.
Miała dość jasne polecenie. Dziewczyna musiała spróbować zranić wysokiego mężczyznę. Czuła jednak, że nie będzie to proste zadanie. Mimo niedbałej pozycji, Escanor atakował i wykonywał ruchy błyskawicznie.

Trzymał miecz skierowany w dół i zbliżał się do Wróżki. Chain przez chwilę się wahała, czy też ma ruszyć ku niemu, ale przyjęła pozycję standardową i ze swoją szablą ruszyła naprzód. Nie trzymała jej jednak uniesionej ku górze, jak nakazywała pozycja startowa. Trzymała miecz podobnie jak Escanor, tylko trochę wyżej. Tak, by w razie ataku, odpowiedzieć przeciwstawnym ruchem...
Ale to Wróżka miała próbować zranić Escanora. Musiała więc poza obroną też się bronić.
Podchodząc do mężczyzny, wykonała szybkie, po czym wykonała cięcie z obrotu ze strony, w którą odbił jej miecz przeciwnik. Wiedziała, że odkrywa się co nieco przed Escanorem, ale liczyła na to, że będzie jeszcze zajęty parowaniem jej pchnięcia.

Escanor nic nie mówił, spoglądając po prostu na dziewczynę, która próbowała go chyba naśladować. Mimo wszystko, pozwolił jej na pierwszy atak. Tylko pierwszy. Zbił bowiem jej miecz tak, że minął jego ciało o centymetry, samemu gwałtownie skracając dystans. Łokieć jego prawej ręki, w której to dzierżył miecz był zaledwie 20 centymetrów od samej Chain, wszak zbił atak na lewo. Następnie zaś po prostu uderzył prawym przedramieniem, a raczej będąc dokładniejszym, przepchał nim Chain za szyję na tyle szybko, że nawet nie zorientowała się, kiedy to poleciała na ziemię, na lewym boku, jakieś dwa metry od Escanora.
-Nigdy nie opuszczaj tak gardy, nie wiedząc kim jest twój przeciwnik. - mruknął spokojnie stojąc wyprostowany, nadal w dość bezładnej pozycji. Ot, byle sobie postać z mieczem nawet nie ułożonym w gardzie.

Chain wyraźnie się zdenerwowała. Wylądowała na tyłku w zaspie śniegu. Spojrzała na Escanora z wyrzutem, ale zacisnęła zęby. To jest trening. Ma okazję poćwiczyć z kimś kto ma więcej wiedzy na temat szermierki i nie zamierzała odpuścić czy się skarżyć.
Wstała na równe nogi i wyciągnęła rapier. Teraz trzymała dwa ostrza.
-Mówiłam, że dopiero się uczę-
Bądź co bądź, Chain była wdzięczna za rady, więc pokiwała głową i tym razem ostrożniej ruszyła na Escanora.
Szablą w prawej ręce i rapierem w lewej wyprowadzała serię szybkich lekkich pchnięć. W razie możliwości, atak blokowała szablą, a rapierem dalej wykonywała pchnięcia. Jeśli zdarzyłby się atak Escanora, którego nie sposób było zablokować, Chain odskakiwała do tyłu, ale natychmiast napierała z powrotem, blokując cięcia szablą i starając się nie przyjmować ciężaru uderzenia a spychać go w bok.

Mężczyzna nie przejął się słowami Chain. Poczekał aż ta wstanie i przygotuje się do kolejnego natarcia. Spokojnie trzymając swoje ostrze przed sobą zbijał na boki pchnięcia, jakby od niechcenia, jednocześnie komentując:
-Pchnięcie dopiero mocne i głębokie zadaje prawdziwie potężne i druzgocące obrażenia. Dlatego pomaga trzymać na dystans przeciwnika. - powiedział raczej coś oczywistego, po czym... gwałtownym i szybkim ruchem niemalże jednocześnie zbił obie bronie wróżki na boki robiąc sobie miejsce na własne pchnięcie. Dziewczyna to widziała, również to, że wystarczyłby mu ułamek sekundy, by jego miecz wszedł między piersi Chain. Nie zrobił tego jednak, tylko szybkim wykrokiem znalazł się tuż przy jej ciele, a następnie lewą ręką pchnął ją w brzuch. Było to o dziwo dość delikatnie odczuwalne, pod względem bólu, ale pod względem odlecenia na jakieś trzy metry to już bardziej. Mimo wszystko, dziewczyna się utrzymała. -Różnorodność natarcia, zmiana stylu, zaskoczenie i dywersja. Tym się wygrywa. Nie powtarzalnym schematem. - dodał po chwili dość beznamiętnie.

Chain znowu lekko się nachmurzyła... Jak miała walczyć z tym wielkim klocem?
Uderzenie lekko zaparło jej dech w płucach. Nie było silne, ale dość mocno ją odrzuciło.
-Jak mam wykonywać skuteczne cięcia, skoro jesteś ode mnie większy i potężniejszy. Jedynym sposobem jest przebicie twojej osłony szybkim pchnięciem-
Chain westchnęła... Postanowiła zastosować się do rad Escanora i tym razem zastosować różne ataki.
Przywołała w myślach treningi pod okiem Mistrza Lutela. Stanęła ponownie naprzeciwko Escanora i tym razem zdecydowanym krokiem ruszyła naprzód. Używała tylko szabli. Rapier schowała wcześniej do pochwy. Sekwencje Mistrza Lutela dotyczyły tylko jednego miecza. Dodanie dodatkowych zachwiałoby rytmem, a jeszcze nie ćwiczyła walki dwoma mieczami.
Ruszyła prosto i zdecydowanie. Chciała być szybko i śmiercionośna. Nieświadomie udało się jej użyć na sobie Aura Velocità. Szybkość wzrosła dwukrotnie.
Zaczęła od pchnięcia, by Escanor nadal myślał, że nie chce robić nic innego.
Drugie pchnięcie.
Teraz, szybkim, płynnym ruchem, Chain rozpoczęła Sekwencję Piątą
Cios z boku! Z lewej! Z prawej! Z lewej zza głowy!
Kolej na Sekwencję Trzecią
Pchnięcie! Pchnięcie! Krok w tył! Zasłona! Z lewej! Z prawej zza głowy! Cięcie z boku!
Przejście na Sekwencję Piątą
Pchnięcie! Cioś z boku! Z lewej! Z prawej! Z lewej zza głowy!
Chain nie będzie wiecznie zbierać batów. Robiła to najszybciej jak potrafiła.

Mężczyzna nie przejął się słowami dziewczyny. Nie planował się z nią kłócić. Albo dostosuje się do jego rad, albo po prostu będzie cały czas dostawała. Dla niego to było prosto, gdy wskazywał po prostu błędy w jej rozumowaniu bądź działaniu... a przynajmniej to, co on sam za takowe uważał. Tak czy inaczej dziewczyna zaatakowała, używając gdzieś w podświadomości jednego ze swoich zaklęć. Ruszyła szybko na Escanora, który... delikatnie się uśmiechnął. O dziwo, nadal bez trudu nadążał i blokował ataki dziewczyny, ale przynajmniej nie planował jej na razie jakoś atakować. I tak sobie bojowali i bojowali, acz w pewnym momencie mężczyzna, który do tego czasu powolutku się wycofywał... po prostu stanął. Stanął i dalej blokował, na swój sposób zmuszając dziewczynę do zatrzymania dalszego natarcia ciałem i walce praktycznie w miejscu. Dziewczyna atakowała, a mężczyzna średnio się tym przejmował, po prostu blokując i stojąc w miejscu. I na jego twarz ponownie wróciła obojętność, gdy przyglądał się poczynaniom Chain.

Chain oczekiwała odpowiedzi ale chyba się jej nie doczeka. Musiała sama próbować i czekać na rady. Zadane pytania zwyczajnie pozostawały bez odpowiedzi...

Białowłosa nacierała i nacierała. Powoli brakło jej tchu. Podwójna szybkość zużywała podwójne ilości siły. Na jej czole pojawiły się pierwsze oznaki potu. Ale nie poddawała się. Parła dalej jak mogła. Nie chciała odstąpić tym razem.
Sekwencja pierwsza
Z lewej! Z prawej! Z lewej zza głowy! Z prawej od dołu! Pchnięcie!
Ponownie nieświadomie użyła magii. Tym razem nawet nie poczuła jak zaczęła wzmacniać się Aura Forze. Być może dlatego, że właśnie sił zaczynało jej brakować a może dlatego, że postanowiła za wszelką cenę ruszyć Escanora z miejsca.
Sekwencja Trzecia
Pchnięcie! Pchnięcie! Krok w tył! Z lewej! Z prawej zza głowy! Cięcie z boku!
Dodatkowo w swoje sekwencje wplatała zasłony. Chain wiedziała już, że Escanor w każdej chwili może zaatakować, zmieniając swoją statyczną pozycję. Nauczyła się już, by zawsze być gotowa na wszystko. Różnorodność natarcia, zmiana stylu, zaskoczenie i dywersja.
Tak jak mówił Escanor. Nie do końca wiedziała w jaki sposób zastosować dywersję, ale niemniej, była na nią gotowa.