Szczyt Góry Hakobe

First topic message reminder :

MG

Niektórzy z was dotarli już na szczyt góry, na której odbywało wydarzenie, które mogło zmienić historię Fiore. Był to ostatni przystanek przed latającą wyspą ostatnie miejsce, gdzie mogliście nieco odpocząć. Pierwsi dotarli samotnicy, nie zrzeszeni w żadnej gildii co mogło nieco dziwić i hańbić grupy, które powinny być lepiej zgrane i szybciej przejść swoją drogę. Co zaś zobaczyliście bardziej was pewnie interesowało. Ano ponad wami znajdowała się wcześniejsza wyspa, którą zobaczyliście u podnóża góry. Z dołu wydawało się malutka, dopiero teraz zauważyliście jej ogrom, który mógłby was przytłaczać. Jak się jednak można było dostać na jej powierzchnię ze szczytu góry? Nie było żadnej drabinki, ani niczego innego. Jedynie strop światła, który unosił piasek ze szczytu Hakobe ku górze. Wyglądało to jak jakiś teleport, tak jak w ilustrowanych książkach o ufo porywającym niegrzeczne dzieci. Tyle, że tym razem działo się to naprawdę. Nie powinniście tutaj za długo siedzieć, ponieważ robiło się już zimno i mogliście przemarznąć. Wiedzieliście również, że po wejściu w snop światła przedostaniecie się do celu waszej wędrówki, gdzie rozegra się decydująca walka. Czy w tak nielicznej grupie byliście jednak na nią gotowi? Decyzję pozostawiam wam. Od tej pory osoby, które zakończyły swoje stoki mogą udać się teleportem na latającą wyspę - Atlantydę. Niech jednak najpierw napiszą w tym temacie jak wchodzą w snop światła.

Escanor nawet nie drgnął, gdy dziewczyna zwiększyła swoją siłę. A siła z szybkością większość przeciwników znacząco demotywuje i zwykle winien doprowadzić do zwycięstwa dziewczyny. Ale mężczyzna nie wyglądał na zaskoczonego. Nadal trwał w miejscu i tylko przyjmował na siebie ataki, sprawnie zbijając każdy z nich. Jego twarz nie wyrażała emocji. W pewnym jednak momencie, wykonał szybkie pchnięcie. Dziewczyna odruchowo cofnęła się krok do tyłu, coby nie zostać dźgniętą, ale wtedy szybkim ruchem nadgarstka zablokował jej broń do ucieczki, a potężnym szarpnięciem wyrwał ją jej z dłoni tak, że wbiła się w śnieg na polanie obok nogi Escanora.
-No... powoli, powoli. - stwierdził z lekkim westchnięciem mężczyzna prostując się te półtora kroku od Chain i luźno trzymając miecz z boku.

Chain atakowała w szale bitewnym, kiedy nagle wszystko się skończyło. Szpada wypadła jej z ręki, a raczej została z niej wyrwana.
Przestała atakować, bo i nie miała czym.
Za to zmęczenie wywołane nieświadomym użyciem magii nagle się zdwoiło.
Białowłosa ciężko dyszała a na czole pojawiły się pierwsze krople potu.
A-ale jak to? Idolki się przecież nie pocą! Jak to możliwe, to na pewno stopione bryłki śniegu, które spadły z drzew...
Dziewczyna westchnęła i odetchnęła z ulgą. To na pewno śnieżynki. Ona się przecież nie poci.
Nagle jednak Chain wróciła do obecnej sytuacji. Spojrzała na Escanora z wyrzutem
-Hej, co to miało być? Nie powinieneś od tak móc wytrącić mi broni z ręki!-
Czułą jednak pewnego rodzaju dumę. Słowa Escanora były chyba pochwałą. W końcu atakowała dłużej, szybciej i mocniej niż wcześniej. I nie dostałą nagany, jak ostatnie kilka razy... Pomimo pewnego rodzaju rozczarowania, że nie trwało to dłużej, uśmiechnęła się, bo chyba w końcu jej wyszło. A fakt, że została rozbrojona w tak szybki sposób tylko dowodził, jak wytrawnym szermierzem jest Escanor. A teraz ją trenował. Może się jeszcze wiele od niej nauczyć. Szkoda tylko, że zapewne będzie to jedyna taka okazja. Chain wątpiła, żeby drugi raz mogła odnaleźć Escanora. Ale odnalezienie go, to jedna sprawa. Musiał jeszcze zechcieć ją ćwiczyć...

Mężczyzna stał i westchnął.
-Chciwość. - jakby od niechcenia, po czym wskazał na dziewczynę mieczem, tak, że ten zatrzymał się kilka centymetrów od niej -W walce takie pytanie byłoby twoim ostatnim. Albo próbujesz odzyskać szablę, albo próbujesz walczyć rapierem. - dodał spokojnie, uważnie spoglądając na nią swoimi głębokimi, czarnymi oczami. Czekał... cierpliwie czekał nawet nie drgając, gdy delikatny wiatr zmusił te dwa niesforne kosmyki jego białych włosów, do delikatnego uniesienia się na nim. Spoglądał niewzruszony, wyglądał niemalże jak rzeźba, na którą założono ubrania i jakąś perukę, gdyż tylko one zdawały się ulegać wpływom ruchu powietrza.

Chain wzruszyła ramionami na wytłumaczenie Escanora... Chciwość... szkoda, że nic jej to nie mówiło...
Co zaś do kolejnych słów, Chain zmarszczyła brwi i wymamrotała...
-W walce byłabym martwa już ze trzy razy...-
Powoli czuła męczący wpływ spowodowany użyciem magii wspomagającej. Jeszcze nie było najgorzej, tym bardziej, że zaklęcia wydawały się jeszcze działać, ale upływu magii nie można było powstrzymać.
Chain wydawała się zdziwiona. Nie wiedziała, że jest w stanie nieświadomie używać magii... A tym razem najwyraźniej się to stało.
Białowłosa jednak stanęła na przeciwko Escanora w pozycji startowej i wystrzeliła do przodu jak strzała, rapier układając jak do pchnięcia.
Kiedy jednak była z półtora metra od niego, nadal biegnąć, przelała do rapiera odpowiednią ilość energii magicznej, by wydłużyć go o pół metra. Escanor powinien mieć nie lada problem z blokiem czegoś takiego.
Ale zapewne mu się uda... Chain chciała tylko odzyskać szablę a korzystając z zamieszania, jakie z pewnością wywoła wydłużenie się ostrza, dziewczyna drugą dłonią zdoła schwytać szablę...
Po ataku odskakuje do tyłu, po czym ponownie wyskakuje w kierunku Escanora, tym razem stosując na przemian cięcia rapierem i szablą.
Cięcia z góry! Cięcia z dołu! Pchnięcie! Cięcia z boków! Pchnięcie! Cięcia z góry!
Chain przykładała się do każdego ataku, każdy z nich starała się wymierzyć idealnie, każdy z nich miał za zadanie zmusić Escanora do akcji. Niech w końcu pokaże jej, że nie ma z nim szans. Zwyczajnie, Chain była powoli sfrustrowana. Escanor nie ruszał się z miejsca, a i nie wydawał się nawet troszeczkę zmęczony, podczas gdy Białowłosa powoli opadała z sił...

Mężczyzna wyglądał na niewzruszonego słowami Chain. Spokojnie stał, gdy ta przypuściła szarże. Ustawił ostrze do zbicia jej rapieru, gdy nagle zmuszony został do uniku. Uśmiechnął się mimo wszystko na to.
-O to chodzi. - mruknął, gdy ostrze minęło jego ciało o milimetry, a następnie zaczął blokować kolejny szturm wróżki na siebie. Stał w miejscu, a jego twarz znów przybrała obojętny wyraz. Ale wtedy też Chain wyczuła coś dziwnego. Jakąś tajemniczą... morderczą aurę. Od Escanora. Ale wraz z nią... przestała odczuwać zmęczenie. W sumie, to czuła się dobrze. Nawet można by powiedzieć, że wypoczęta.

Dziewczyna odczuła, że odzyskuje siły... Nie... to nie odzyskiwanie sił... To zmęczenie ustępowało.
Chain zdekoncentrowała się na chwilę ale szybko przypuściła kolejny atak.
Męczyło ją już machanie mieczem w jedną i w drugą. Musiała znaleźć sposób na zakończenie, które zadowoli Escanora na tyle, że uzna pierwszą lekcję za zakończoną.
Nie...
Skarciła się w umyśle dziewczyna. To jedyna szansa na taką naukę, na zwiększenie swoich możliwości, a białowłosa myśli tylko o tym, żeby jak najszybciej skończyć.
To właśnie dlatego nie może na równi walczyć z przyjaciółmi z gildii... Bo nie ma w sobie wytrwałości...
Chain znalazła w sobie nową siłę, nową zażartość... Naciskała mocniej i mocniej, atakując z różnych stron i wykonując co jakiś czas pchnięcia. Co prawda przeszła całkowicie do ofensywy, nie myśląc o obronie. A wprawniejszy przeciwnik mógłby to łatwo wykorzystać. Determinacja jednak zwyciężała.
Chain starała się wybrać moment, by, przy zwiększonej szybkości, przemknąć pod ramieniem Escanora za jego plecy i wykonać ukośne cięcie z góry na dół.

Escanor od niechcenia zbijał ataki dziewczyny, chyba nawet pozwolił jej przejść za jego plecy, by następnie przy pomocy prostych bloków zbijać jej natarcia. Takowa wymiana trwała troszkę, a owa dziwna, tajemnicza, na swój sposób przerażająca aura nadal żyła. No i... Chain się nie męczyła. Czuła się cały czas w pełni sił. W pewnym momencie nastąpił impas, gdy wróżka musiała przygotować się do kolejnej szarży.
-Prawdziwa furia w natarciu a udawana to dwie różne rzeczy. A ta druga, to potężna broń. - skomentował, po czym wskazał na Chain. A wtedy dziewczyna zorientowała się, że ramiona jej ubrania, barki na nim są... przecięte. Zupełnie tak, jakby ktoś je rozciął mieczem, a na dodatek nie trafił w jej skórę.

Chain starała się ruszać naprawdę szybko, ciągle pozostając w ruchu i zmieniając pozycje. Przechodząc za plecy Escanora, rozpierała ją duma, kiedy mogła wykonać w końcu swoje upragnione, miażdżące cięcie.
Tylko...
Escanor jak zwykle zbił jej cios jak gdyby nikt nie znaczył...
Wróżka odskoczyła do tyłu, kiedy Escanor powiedział coś o furii... Nie było to jednak najważniejsze, ponieważ Chain poczuła, jak bluzka staje się luźniejsza i... ZSUWA SIĘ NA DÓŁ.
Po chwili dziewczyna rzuciła okiem na swoje ramiona. Nie było żadnego nacięcia. Tylko goła skóra...
Zaraz zaraz... Goła skóra?
GDZIE DO CHOLERY PODZIAŁ SIĘ JEJ STANIK?!
Szczęśliwie nadal znajdował się tam, gdzie miał, ponieważ trzymał się jeszcze jakoś na tylnym zapięciu. Chain puściła oba miecze i szybko chwyciła się za piersi, by uniemożliwić miseczkom zsunięcie się na dół.
Zaczerwieniona spojrzała na Escanora oskarżycielskim wzrokiem.
-Kono Hentai!-
Dziewczyna ostrożnie podniosła swój oręż, pojedynczo, schowała je do pochw i pobiegła do szopki, by założyć płaszcz, który zdjęła przed treningiem.

Gdy dziewczyna powoli się schylała po broń, Escanor zjawił się przy niej, złapał ją za czoło i pchnął dwa metry dalej, na śnieg, na którym wylądowała. Po chwili przy niej wylądował jej oręż, który to mężczyzna do niej kopnął.
-W walce nie ma przerwy. Jeśli chcesz założyć ubranie, musisz się do niego dostać i zyskać dość czasu. - mruknął beznamiętnie, spoglądając w oczy Chain. Spoglądał prosto w nie, zupełnie jakby nie obchodziły go walory wróżki. A może był jednym ze szczęśliwców, którzy widzieli nieocenzurowaną wersję jej nagrań z Neverbean. Ale to by znaczyło, że musiałby za takową zapłacić. Czy było go na to stać? Nie wyglądał na takiego. W chwili obecnej stał te 2 metry od Chain, wskazując ją swym mieczem.

Chain już się odwracała, by pójść po swoje rzeczy, kiedy w dość brutalny sposób została osadzona na śniegu.
Dziewczyna zacisnęła zęby, żeby nie rzucić się z łapami na tego zboczeńca... Nie obchodziło jej, że Escanor jest silniejszy, przewyższa ją umiejętnościami o dziesiątki lat, dysponuje wielką mocą... To wszystko nie miało znaczenia. Zadrwił z niej, poniżył, praktycznie rozebrał...
-Ty obmierzły, stary zboczeńcu... Powinnam się domyślić, do czego zmierzasz od samego początku...-
Co będzie później, jeśli nadal nie sprosta jego oczekiwaniom? Zedrze z niej spodnie? Później bieliznę? A jeśli mu się nie postawi, zrobi z Chain co zechce?
Dziewczyna podniosła się, zawiązała sobie ramiączka, chwyciła oręż i wystrzeliła do przodu z niespotykaną wcześniej szybkością. No, przynajmniej ona nigdy wcześniej nie doświadczyła u siebie takiej siły...
Chain zaatakowała Escanora, od dwóch stron tnąc mieczami, by zetrzeć się z nim, krzyżując szable.
Była wściekła, nie zależało już jej na tym, by sprostać i wypełnić polecenia jej "nauczyciela". Pomimo tego, że wiedziała, że nie ma szans, chciała go zmiażdżyć, zniszczyć i zdeptać. Nie była to jednak nienawiść... Wróżki jej nie odczuwają... To była wściekłość za to, że ją poniżył i że w ten sposób Chain poniża własną gildię. Wiedziała za to jedno. Zawsze będzie się podnosić... Nawet po porażce...

Escanor nie wyglądał na przejętego wyzwiskami Chain. Ba, nie wyglądał nawet na takiego, który by planował ją rozebrać. To, że wróżka chodziła w stroju, którego delikatne naruszenie od razu zostawia ją w stroju Ewy nie było przecież jego winą. Może po prostu lubiła czuć się kobietą wyzwoloną? Tak czy inaczej, pozwolił jej szybko się przygotować, a następnie patrzył jak rosła w niej nienawiść, złość, gniew i strach. Ciemna strona zbiera swe ziarno w każdym. Mężczyzna widząc takie natarcie po prostu równie szybko, a może nawet i szybciej od Chain zbliżył się do niej tak, że praktycznie nie miała jak wykonać swoich cięć, a następnie dłonią pchnął ją kilka metrów w tył.
-Mówiłem o kontrolowaniu swoich emocji. Nie o dawaniu się im porwać. - westchnął.

Sponsorem dzisiejszego posta jest Imperator Palpatine.

Dziewczyna była u kresu wyczerpania emocjonalnego... To, że fizycznie nie była w stanie odczuwać zmęczenia, tak psychicznie było z nią coraz gorzej. Nie była w stanie nawet zadrapać Escanora, a do tego ten starzec mówił jej cały czas, żeby powstrzymała swoje emocje i zaczęła je kontrolować...
Kiedy Siwowłosy pchnął Chain do tyłu, mógł ujrzeć w jej oczach zalążki łez...
-Mówisz mi, że mam kontrolować swoje emocje- zaczęła podniesionym głosem -kiedy ja nie potrafię. Całe życie nie kieruję się niczym innym jak gniewem czy złością. W swoim krótkim życiu byłam już wykorzystywana w wojnie, chociaż nie walczyłam w sposób o którym myślisz. Przegrywałam i wygrywałam bitwy, żyłam tylko dzięki temu, że kochałam i nienawidziłam. A ty mi każesz wyzbyć się wszystkich emocji, lub jak mówisz, mam zacząć je kontrolować-
Łzy płynęły już rzewnie, emocja całkowicie wzięły górę. Na wspomnienia tych wszystkich rzeczy, które przeżyła, tych wszystkich chwil, które wycierpiała... Nie sposób było wymazać...
Po chwili Chain stłumiła szloch i spojrzała na Escanora...
-Naucz mnie, jak być tak nieczułym jak ty-
Tylko tyle potrafiła teraz wykrztusić...

Soundtrack

Mężczyzna stał spokojnie, pozwalając Chain się wygadać, a także i popłakać. Gdy tak mówiła, powoli podszedł do niej, a każdy krok wydawał przy sobie ciche skrzypnięcia śniegu, gdy zbliżał się do wróżki. W międzyczasie schował swój miecz do pochwy, stając praktycznie może z pół metra od Crono. Następnie... położył swoją dłoń na jej głowie, jakby delikatnie ją patając.
-Emocje są czymś pięknym. Ale skoro uczestniczyłaś w wojnie, to wiesz, że piękno nie ma żadnego znaczenia. Uchowaj to piękno w sobie. Każdy gniew, każdą radość, każdy smutek, każdą euforię, każdą nienawiść i każdą miłość. Chroń ich. Walcz o nie. - powiedział spokojnie, następnie kucnął naprzeciwko Chain, tak że jego czarne jak nicość oczy znajdowały się na wysokości jej oczu. -Jeśli pozwolisz im wypłynąć będziesz niczym więcej jak marionetką, a ten, kto będzie cię kontrolował zniszczy to piękno. - następnie zdjął swoją dłoń z jej głowy i ostrożnie nabrał śnieżnego puchu w garść, pokazując go jej. -Jest delikatny. Wrażliwy. Pełen emocji. Zupełnie jak ty. Łatwy do rozproszenia i rozrzucenia. Ale jeśli się zechce... - tu ostrożnie ścisnął dłoń, a następnie ją otworzył ukazując twardszy zbity śnieg -Całe jego piękno będzie ukryte w twarde i silnej powłoce. - następnie zaś wstał i odwrócił się do niej plecami, dodając jeszcze -Musisz umieć dostrzec cały świat w ziarnku piasku. Nawet ono posiada swoje emocje i piękno w nim zawarte. A mimo tego, skryło się w tak niepozornej, twardej formie.

Chain była coraz bardziej zrezygnowana. Osunęła się na ziemię, cicho łkając.
-Ale w mojej wojnie to właśnie było najważniejsze... Mamiłam ludzi moim pięknem, głosem... Przechodzili na stronę moich rodziców i Ruchu Oporu tylko dlatego, że wywierałam na nich wpływ... Byłam propagandową lalką... To prawda, w czystym starciu liczy się chłodny umysł, ale... chyba nie jestem jeszcze na tyle dojrzała, by zachowywać zimną krew w tak skrajnych sytuacjach...-
Chain spojrzała na Escanora, chcąc doszukać się zrozumienia w jego oczach.
Nikt jeszcze nigdy nie usłyszał tego, co teraz wyrzucała z siebie Białowłosa. Pierwszy raz w historii ktoś wywarł na niej takie uczucie. Nie potrafiła trzymać się na wodzy, nie potrafiła utrzymać maski. Zupełnie jakby wszystkie tamy zniknęły...
-Ty doskonale wiesz, jak panować nad emocjami, jak trzymać je głęboko ukryte. Ja... muszę się jeszcze tego nauczyć...-
Chain wstała, otrzepała ubranie ze śniegu i ponownie przyjęła pozycję bojową...
-A ty potrafisz mnie tego nauczyć-

Białowłosa ponownie ruszyła na Escanora. Było można zauważyć, że jest bardziej opanowana, chociaż emocje nadal wykrzywiały jej twarz...
Powoli, metodycznie oceniała sytuację i wyszukiwała swoich okazji. Analizowała każdy moment walki... Kiedyś osiągnie perfekcję. A Escanor jej w tym pomoże.

Mężczyzna stał, uważnie słuchając słów Chain. Nie przerywał jej. W sumie nawet zbytnio nie próbował jej pocieszyć po tym wszystkim, co on sam jej powiedział. Ale wiedział, że musiała to z siebie wyrzucić. Kiedyś. Szybciej lub wolniej, mu lub komuś innemu. Dlatego jej nie przerywał.
-Moje opanowanie emocji wynikło z mojej wojny. Gdy trzeba było poświęcić to co najważniejsze dla wszystkich. Nasz skarb. Znając cenę musiałem na siebie przyjąć wszystko. A nie jest to coś prostego. I wiele czasu minie, nim to opanujesz. - przestrzegł Chain, po czym stanął do walki. Chain wyraźnie teraz analizowała sytuację, co było widać. Mężczyzna może i nie zwolnił tempa swoich natarć, ale gdy wróżka przyglądała się jego działaniom, wyraźnie dawała radę zablokować jego ofensywę. Nie było to proste. Uderzenia były mocne, niby proste, ale nie raz i nie dwa pod sam koniec mężczyzna zmieniał trajektorię ataku. -Dobrze. Widzisz swojego przeciwnika. Teraz widź jeszcze jego luki. Kilka ci pokażę... - to mówiąc... atakował dalej. Ale tym razem wróżka dostrzegła znacznie bardziej niechlujny sposób ofensywy. Mężczyzna specjalnie dawał jej otwarcia, by mogła spróbować skontrować, ale za każdym razem były one zbijane. -Analizujesz moją ofensywę, co jest dobre. Ale instynkt musi zadziałać od razu, gdy widzisz lukę. Nie gdy ją przeanalizujesz. - skomentował Escanor w trakcie zwarcia.