Katedra Angeldria

First topic message reminder :

Jedna z trzech wielkich katedr w Fiore. Ogromna katedra, której główna nawa zwieńczona jest kopułą, na której od środka umiejscowione są płaskorzeźby przedstawiające ogromną ilość aniołów. Nie ma w tym nic dziwnego, podobno wieki temu miejsce to było miejscem objawienia, gdzie widziano setki aniołów, które przyczyniły się do natychmiastowego rozkwitu kwiatów na tymże obszarze. Dlatego dominuje w niej motyw aniołów i kwiatów. Boczne nawy są prostokątne i pełne przepychu. Masa obrazów i rzeźb, zdobione ławki dla wiernych, wszystko to sprawia, że wnętrze wygląda przecudnie. Z zewnątrz, jest to czysty, biały budynek, umiejscowiony we wschodniej części Crocus. W słoneczne dni, zdaje się lśnić delikatnym światłem, co spowodowane jest dbaniem o jego nieskazitelny wręcz wygląd z zewnątrz.


Jakoś tak się złożyło, że 5 magów dostała zaproszenie... zaproszenie do jednej z trzech wielkich katedr w Fiore. I to nie byle jakiej. Odbudowanej ostatnimi czasu katedrze w dawnej stolicy królestwa. Wielki, biały budynek zwieńczony kopułą przyozdobiony masą płaskorzeźb i kwiatów. I choć w okolicy widać było, że miasto wciąż jeszcze się odbudowywało, zdecydowanie ten budynek był już wykończony. Po wejściu przez ogromne drzwi widać było kilku modlących się kapłanów, ale Ryu z Raekwonem dostrzegli znany im duet mężczyzn gadających ze starszym z kapłanów, który zdawał się widzieć zbyt wiele wiosen. A ich pracodawcy (którzy swoja drogą jako jedyni byli nie kapłanami i nie modlili się) wyróżniali się przez to, choć jeszcze zatrudnionych magów nie widzieli.

Od tego postu termin CAŁY CZAS to 3 dni od posta MG. Jak ktoś nie może to PW/GG w razie czego.

Emil mówi jakieś czadowe rzeczy, ale o ile rozumiem, zupełnie niezwiązane z naszym kłopotem. Przynajmniej ktoś ma z niego pożytek.
Za to z Lamia Scale nie ma pożytku, sądząc po komentarzu Illa. To boli, ale co my możemy? Mogę zacząć biegać gdzieś sama, próbując coś znaleźć i narażając się na niebezpieczeństwo gdyby mi się udało, albo zostać z grupą i robić sztuczny tłum. Chętnie poszłabym gdziekolwiek, choćby do tego nieskończonego korytarza, ale rozum mówi "nie". Nawet jeśli przez to i ja zostanę skrytykowana...
Tak właściwie to i mnie ciekawi, czemu Lindow tak powiedział. Czyżby jego czujniki w końcu zaczęły działać? Przecież przez cały czas nic tutaj nie wyczuł, więc... może nie znaczy to, że niczego tu nie ma, tylko że moc mu szwankuje? Założenie jest takie, że Jabłko nie kłamie, a wyraźnie gadało o demonicznej mocy. Jaki właściwie związek miałyby mieć demony z artefaktami? - Czego my szukamy...
Jakbym umiała rysować, to bym sobie naszkicowała ten grób i poszła porównać z poprzednim. Cóż, nie umiem. Ale już trochę się mu przyjrzałam, otoczeniu też.
- Chyba wrócę do tamtego grobu - oznajmiam zimno i od razu wcielam ten genialny plan w życie, odwracając się na pięcie. Co może mi się stać? Już przetarliśmy tę ścieżkę. Niemniej będę uważać, jak zawsze, choć najbardziej skupiam się na pamiętaniu wyglądu sarkofagu.

Na pytanie Ryudogona Raekwon przybrał lekko zastanowioną minę. Kciuk oraz palec wskazujący powędrowały pod brodę chłopaka, a on jakby wydał z siebie cichutkie mruknięcie. Zamarł w takiej pozycji na kilka sekund, po czym nagle powieki maga na milisekundę nieco bardziej się rozwarły.
Ill podszedł do maga trzymającego kulę, po czym wziął ją i rzekł zachrypniętym głosem:
-Gdy pierwszy raz zobaczyliśmy tą kulę, stała na kamiennym ołtarzu, lub grobie. Co szkodzi spróbować.-po czym podszedł do kamiennej płyty.
-W porządku.-mruknął w stronę dziewczyny. Nie zamierzał jej zatrzymywać. Może spacerek po katakumbach sprawił, że w jej umyśle również pojawił się pomysł. Choćby przeszukania poprzedniego grobu. Po odprowadzeniu jej wzrokiem do wyjścia zaczął kłaść kulę na kolejnych miejscach kamiennej podobizny, zaczynając od głowy, przez złączone dłonie, okolice brzucha, kolana, by skończyć na stopach.

Minerva:
Zapomniana przed wiekami czarownica wreszcie się ocknęła. I to w dobrym momencie, bo usłyszała, że przez wejście na dach dochodziły jakieś głosy. Jakieś zamieszanie czy coś takiego. Jak wyglądało wejście? Cóż, przypominało niewielki budyneczek, wręcz klitkę z drzwiami, za którymi pewnie były schody. I chyba ktoś chciał wejść na dach.

Misja:
Magowie dyskutowali i dyskutowali. A Jabłko nie komentowało niczego. Ot, zniknęło, przestając kraść już manę Hectora. Zwłaszcza, że Raekwon rzucił się na Jabłko, po krótkim pożegnaniu Lilin, ale dotknięcie go przyprawiło go tylko o wibrujący ból głowy i sprawiło, że jabłko upadło. Ale za to, przez ułamek sekundy... Raekwon widział tę kobietę. Była na polanie. Delikatnie się uśmiechała. Odziana była w jasnozielone szaty i miała przy sobie drewnianą, szeroką i płaską zarazem miskę z różnymi owocami i plonami. Po chwili jednak wrócił do mroków Angeldrii. Jones szybko chwycił Emila przez materiał i przekazał go tak Raekwonowi mówiąc:
-Radzę nie dotykać gołą dłonią Jabłka. - rzucił, po czym z zainteresowaniem przyglądał się poczynaniom Illa. I jak dotknięcie głowy nic nie dało, tak Jabłko, umieszczone na złączonych dłoniach kobiety sprawiło, że... coś skrzypnęło i zdawało się ono umieścić w tym miejscu na trochę dłuższą chwilę. Pomieszczenie rozeszło się zapachem zbóż, a kamienne płaskorzeźby z kwiatami, zdawały się nabierać barw swoich realnych odpowiedników. Po chwili jednak wszystko zniknęło i tylko niewielkie złote żyły przechodziły po kamiennym sarkofagu.

Lilin:
Tymczasem czarodziejka Lamii sobie poszła do pierwszego grobu. Trochę jej to zajęło, uważała oczywiście na wszystko i mogła teraz porządnie przyjrzeć się grobowi. Płaskorzeźby otaczające to miejsce były podobne, z tym, że grób z płaskorzeźbą kobiety miał więcej ozdób w kształcie zbóż, drzew owocowych i kwiatów, ten natomiast był zdobiony w kształty leśne i kwiatowe. I zamiast kobiety był tu jakiś młodzieniec. Zdawał się mieć nie więcej niż piętnaście lat. Choć jego rzeźba była dokładnie w tej samej pozycji, co tamtej kobiety.

Raekwon: 153 MM | Wibrujący ból głowy
Ryudogon: 50 MM
Minerva: 70 MM

Termin: 10.11.2015 godz. 15.30

Kwiaty, wszędzie kwiaty, ale nic mi to nie daje. Niemożliwe, żeby to miało jakiś związek z zielskiem wyrastającym pomiędzy kamieniami w mauzoleum, a nawet gdyby miało, nigdy tego nie rozgryzę. Notuję w zeszycie sobie tylko wiadome szczegóły o tym obiekcie w porównaniu z grobem kobiety, po czym korzystam z faktu, że tym razem nikogo tu chyba nie ma i po prostu badam to wszystko z bliska oraz dłońmi. Nie liczę na nic konkretnego, zresztą niewskazane byłoby gdyby coś mi tu wybuchło, gdy jestem sama... Ale chcę się upewnić, że nic się tu nie rusza, a materiały, z których to jest wykonane, nie różnią się pomiędzy grobami. Następnie wyruszam w drogę powrotną do grupy.

Lindow ponownie zamknął się od świata i nikomu nic nie odpowiadał. Pozostał dalej obserwatorem zajść jakie następowały. Kiedy Reakwon położył Emila w miejscu, które jak zauważył wcześniej odstępowało wyglądem od reszty trumny, cofnął się automatycznie. Złote żyły, zapach zbóż, kwiaty. Nic z tego nie rozumiał, jedynie podtrzymywał swoje zmysły w gotowości. Jeżeli wyczuje energie otchłani, zareaguje.
Liczył ostatecznie, że Lilin wróci skąd przyszła. Potrzebował ją do planu jaki miał zamiar zrealizować.

Choć niepożądany ból spowodowany dotknięciem Jabłka świdrował teraz głowę bladego maga, niespodziewanie zobaczył on coś, co tylko utwierdziło go w swoich przekonaniach spod góry.
-Spokojnie. To przecież niepierwszy raz.-odparł Jonesowi spoglądając przy okazji na grób z pulsującymi złotymi żyłami.
Chłopak szybko doszedł do wniosku, iż Jabłko jest przedmiotem pokazującym przeszłość w zależności od pomieszczenia, lub tego, do czego się go przyłoży. Pod górą byli tamci dwaj strażnicy, tutaj była dziewczyna z płyty. Ciekawe, czy przy poprzednim grobie ujrzy tamtego mężczyznę.
-Spróbujcie teraz ruszyć, ale niczego nie zabierajcie. Ja idę do poprzedniej komnaty. Jones, West, chodźcie ze mną.-polecił, po czym schował owiniętą w materiał od Jonesa złotą kulę  do swojej torby. Zapach ziół oraz kwiatów mógł uwolnić się po uruchomieniu jakiegoś mechanizmu chroniącego wieko przed otwarciem, jednak Ill nie mógł teraz tego przetestować, gdyż miał o wiele ważniejszy cel do zrealizowania. Ból głowy wciąż lekko przeszkadzał, jednak nie utrudniał poruszania się. Chłopak niemalże biegiem ruszył w stronę poprzedniej komnaty z grobem mężczyzny z zamiarem sprawdzenia, czy położenie Jabłka na skrzyżowanych dłoniach mężczyzny również uruchomi tajemniczy mechanizm, a jeśli się uda, to i sprawdzenia grobu.

Minerva:
Wiedźma stała. W miejscu. I nic nie robiła. A na dach właśnie wysypali jej się strażnicy. Ot, kontrola. Wszak jakiś czas temu napadła na księdza. Dostrzegłszy ją, szybko padło polecenie o wsparcie i 5 żołnierzy zaczęła ustawiać się półokregiem, twarzą do czarodziejki.

Lilin:
Obmacanie nic szczególnego nie dało. Ot, dobrej jakości rzeźby i płaskorzeźby wykonane w marmurze. Piękne i kunsztowne, ale nic poza tym.

Reszta:
Lindow nie wyczuł jakichś zmian. Ot, coś się zmieniło, ale nie wiadomo było co. Ill tymczasem kazał dwójce magów zbadać to miejsce, a sam ruszył z pracodawcami do pierwszego grobu.

Raekwon i Lilin:
Po jakimś czasie tam dobiegli. Lilin właśnie skończyła obmacywać płaskorzeźbę młodego mężczyzny, może nawet chłopca, gdy Spine położył na jego dłoniach Jabłko. Efekt był podobny. Złote żyły pokrywające marmurową postać oraz zapach pól, łąk i kwiatów wymieszany z zapachem lasu. I również... tajemniczy, dziwny odgłos, jakby coś się ruszało, jakieś dźwignie czy też przekładnie, ale skryte przed wzrokiem magów.

Raekwon: 153 MM | ból głowy
Ryudogon: 50 MM
Minerva: 70 MM

Termin: 15.11.2015 godz. 16.30

Ryu jedynie westchnął z założonymi rękami zdając sobie sprawę z tego, że praktycznie te katakumby są irytujące tak bardzo jak kolejki w Lidlu podczas japońskiego tygodnia, gdy wszystkie gimbusy rzucają się na mrożone, krabowe paluszki. Jedynie zaczął się rozglądać za czymś, czy coś się zmieniło i inne takie, ale cóż, może otworzyło się jakieś tajemne przejście? Ryu spróbuje tylko poruszać grobami czy czymś czy czasem któryś nie jest luźny i takie tam inne pierdoły, które mogłyby pomóc w szukaniu.

-Kolejna część odblokowana... Ciekawe ile jeszcze zostało...-pomyślał wsłuchując się w odgłosy przesuwających się gdzieś trybików. Wątpił, żeby to rozwiązało zagadkę, jednak w głębi miał nadzieję, że tak się stanie. Niby nadzieja matką głupich, jednak Ill nie uważał się za specjalnie mądrego. Jabłko wylądowało z powrotem w torbie, zaś blady mag podszedł do nagrobnej płyty.
-Panowie. Pomóżcie.-zwrócił się w stronę Jonesa i Westa. Reszta została w tamtej komnacie, a Lilin... Lilin niech dalej maca groby. Może coś znajdzie. Nie na darmo wziął ich ze sobą. Może tamci dwaj także usłyszeli dziwne odgłosy i postanowili ruszyć płytę, a że wyglądali na bardziej przypakowanych, niż Ill, mogli sobie poradzić z tamtą płytą, kiedy obydwa groby były otwarte.
-Nie przesuwajmy całej płyty. Tylko trochę, poświecimy i zobaczymy, co dalej.-jeśli Illowi oraz reszcie udało się choćby ruszyć płytę, blady mag zrobił, jak zaplanował - jedynie oświetlił jedynie wnętrze grobu.
-Pójdę po kapłanów. Może pozwolą otworzyć cały.-to była optymistyczna wersja, jednak kogoś należało powiadomić. Jeżeli wszystko szło dobrze, Ill zawrócił na górę z zamiarem pogadania z najstarszym kapłanem.
Bardziej prawdopodobne było to, że grób ani ruszy, a grupie nie pozostanie nic innego, jak ruszyć dalej. Szybka zbiórka w drugiej komnacie i kontynuacja do trzeciej, a jeśli nie ma trzeciej komnaty z trzecim pięknie zdobionym grobem, to pora wejść w któryś z pobocznych tuneli.

Właściwie to mnie dziwi, że coś udało się zrobić, ale nie okazuję zdumienia. Obserwuję z aprobatą, jak to coś zaczyna świecić, po czym moje oczy - tak jakby myślały, że są uszami - bez pomocy reszty głowy próbują podążać za dźwiękami jakichś domniemanych mechanizmów pochowanych w murach świątyni. Widać moje oczy mają takie "widzimisię", a ja zwykle nie obracam głowy, gdy nasłuchuję, bo w ten sposób zepsułabym sobie układ odniesienia. Słuch mam nienajgorszy więc staram się ustalić, co i skąd dochodzi.
- Dobra robota. Przy tamtym grobie było tak samo? - zwracam się do Illa, gdy rumor ustanie. Odsunę się od grobu - i to na bezpieczną odległość, najlepiej wyjdę za barierkę do korytarza - dopiero, gdy kolega postanowi spróbować go otworzyć. Będę mieć ich na oku.
Bardzo mnie dziwi zapach, który pojawił się w powietrzu, ale... to chyba nic groźnego? Wydaje się znajomy i jednoznacznie związany z florystycznymi zdobieniami...
- Nadzieja matką głupich, ale pójdę zobaczyć, czy coś się zmieniło w mauzoleum.
Skoro dzieją się tu rzeczy niczym z książki o Indianinie Dżonsie, chyba powinnam sprawdzić. Ponownie więc oddalam się jak emo, chyba że sytuacja tutaj stałaby się nagle ciekawsza, niż przypuszczałam - zależy, czy powiedzie się próba otwarcia grobu i co w związku z tym się ewentualnie okaże.

Niby miała być już pod katedrą ale ten lot na miotle to jej się chyba przyśnił. Mniejsza. - Dobry wieczór...? - przywitała sie grzecznie z gośćmi, ale chyba nie mieli dobrych zamiarów. I dobrze. Bel pewnie jest głodny, sama Minerva też. Pięciodaniowa kolacja zawsze w cenie, normalnie szwedzki stół, tylko jeszcze fajnie nie być zwierzyną, a łowcą. Ziewnęła zasłaniając dłonią usta, przy czym jednocześnie użyła Sabatu Czarownic, Czarciego Sługę i Jack'o'lantern. Zadanie miał koteł prosty - rzucić się z pazurami i kłami na najbliższego żołnierza i go rozszarpać, zaś ogniki miota w pozostałych żołnierzy - po jednym na każdego. W zasadzie pozwala się bawić kotowi. Jeżeli będzie mógł żołnierza zagryźć - zrobi to. Jeżeli będzie mógł go zrzucić (sobą czy ogonem) to zrzuci bo o jednego kretyna mniej. Byle jak najszybciej się ich pozbyć. No i przede wszystkim robi za tarczę dla Minervy. Przed wszelakimi spellami i innymi cudami, zaś sama Minerva w najgorszym przypadku posiłkuje się miotłą, by ewentualnie na niej zwiać jeżeli koteł nie wyrobi. A kota i tak do niej telepnie jak się za bardzo oddali.

Ryudogon:
Niestety, groby, mimo magicznego efektu... nie zmieniły się. Ot, nadal nie dało się ich ruszyć. Tylko... żyły zaczęły powoli blaknąć, acz pewnie jeszcze trochę wytrzymają.

Raekwon i Lilin:
Niestety... płyta nagrobna ani drgnęła. Nawet z pomocą dwójki pracodawców. Toteż cała czwórka ruszyła dalej aż do mauzoleum. Czy coś się zmieniło? Cóż... w środku pomieszczenia widoczne były takie same złote żyły, ale prosty, kamienny grób, umieszczony na samym końcu zdawał się być miejscem, gdzie żyły się zbliżały. Nie było ich na zewnątrz budynku. Ale nic się nie działo. Nawet zapachu nie było, jak przy dwóch wcześniejszych grobach. Gdzieś w oddali widać było Ryudogona powoli bawiącego się grobami, które jednak nadal drgnąć nie chciały. Pozostały więc dwa korytarze niejako. Na prawo i na lewo od wejścia do Mauzoleum.

Minerva:
Cóż, fakt. Może i by zleciała. Ale i tak, z racji na niedawny atak miasto było patrolowane, a pewnie i sama świątynia jakoś dodatkowo chroniona. Tak czy inaczej była tutaj już grupka osób, którą można unicestwić. Trzy ogniki poleciały i wybuchły rozbijając całą formację osób. A Bel szybko wziął i zagryzł jednego pana. Ogonem odrzucając innego, który głucho gruchnął o ścianę. Ogólnie... raczej GG dla nich. Kot może i nie potrzebował za dużo czasu. Kilku mężczyzn było zranionych po wybuchu i to dość mocno, a tarabaniący się wszędzie Bel nie ułatwiał im sprawy. Cóż... nieciekawie mieli... to fakt. A Minerva sobie paczyła jak cierpią.

Raekwon: 153 MM
Ryudogon: 50 MM
Minerva: 7 MM | Sabat Czarownic 1/2, Czarci Sługa 1/3+2

Termin: 20.11.2015 godz. 21.30

- Może tu też trzeba coś włączyć? Ale chyba nie ma gdzie...
Niestety te groby tutaj są raczej proste jak cepy. Rozglądając się, podchodzę do tego, przy którym zbiegają się ścieżki. Może coś przeoczyliśmy? Może teraz da się go ruszyć? Spróbuję, ale myślę, że jeszcze mamy coś do zrobienia żeby przejść ten poziom.
Tylko nawet jeśli go przejdziemy, nie wiadomo co nas czeka...
Na dobrą sprawę nie wiem, czy chcemy uruchomić tu wszystkie magiczne mechanizmy. Nie chcę wysadzić katedry. Problem może zaistnieć jeszcze jeden - zdawało mi się, że światełka w tamtym pomieszczeniu zaczynały słabnąć. Jeżeli mamy coś uruchomić na końcach tych dwóch nieskończonych korytarzy, niemożliwe jest zdążyć zanim zgasną. Tak czy inaczej będziemy musieli to sprawdzić.
- Ill, masz jakieś doświadczenie... myślisz że stanie się coś złego, gdy uruchomisz Emilem wszystko, co trzeba?

Kolejny fragment układanki dopasowany. Ill wiedział, gdzie zbiegają się poszczególne ścieżki. Stojąc przed centralnym grobem blady mag miał teraz małą zagwozdkę. Nie chciał przedwcześnie otwierać centralnego grobu, nie wiedząc, czy nie wywoła kolejnego pocisku czarnej energii i nie pośle kogoś z grupy na tamten świat. Z drugiej strony coś korciło go, by przyłożyć Jabłko i zobaczyć, co się stanie. Musiał chwilę pomyśleć, przeanalizować sytuację i szybko wyciągnąć wnioski. Przymknął oczy i pogrążył się w swoich przemyśleniach, z których wyrwała go towarzyszka. Powieki chłopaka uniosły się do góry, a blady łeb obrócił się w stronę Lilin.
-Oby nie...-odparł zachrypniętym głosem. Nie chciał opowiadać o wydarzeniach spod góry, głównie ze względu na Jonesa i Westa, którzy pewnie jeszcze w ciszy wspominają śmierć Sammy'ego.
-Zawołajcie tamtych. Trzeba sprawdzić tamte korytarze. Nie traćmy czasu...
-... już i tak straciliśmy go za dużo.-dokończył w myślach. Wziął pochodnię po czym skierował się w stronę lewego korytarza. Zdecydowanym krokiem ruszył w głąb tunelu.

A patrzyła, a jak! Nawet ziewnęła widząc, jak Bel ich leje. - Nuuuda... - rzuciła nieco zawiedziona. Liczyła na jakieś przedstawienie. A tymczasem jak kot właśnie solował pięciu żołnierzy strasznie ich gnębiąc. Tymczasem Bel postanowił się rzucić na kolejnych jegomościów ponownie chociaż zatopić w nich swoje kły, kolejnych starając się strącić ogonem. A co u Minervy? Mogłaby niby posiedzieć i popatrzeć, ale postanowiła chwycić za puginał i doskoczyć do strażnika zatapiając mu nóż w karku. Ale do którego? Zapewne do tego najbardziej konającego. Niech zna jej dobre serce. Jeżeli by zaś nie mogła, to do najbliższego. Gdyby to jednak było niebezpieczne i groziłoby Minervie uszkodzenie się, to jednak da se siana i pozwoli kotełkowi zgarnąć całą chwałę. Żarciem się podzielą. Bel dalej pilnuje, by nic nie doskoczyło samo z siebie do Minervy w razie czego uderzajac takiego delikwenta łapą.