Promenada

First topic message reminder :

Promenada ciągnie się nieprzerwanie wzdłuż plaży, wybrzeża oraz nabrzeża portowego miasta. Ten brukowany trakt jest częstym miejscem spacerów zarówno mieszkańców jak i odwiedzającyh Hargeon.

---

 Odetchnąłem głęboko, idąc powoli nieco wyboistą promenadą. Moja walizka lekko stukotała, przeskakując kółeczkami z kamienia na kamień.
 Po pięciu dniach spędzonych na statku, podrużując z Neverbeen, byłem strasznie zadowolony z możliwości przejścia się po stałym lądzie. Prawdę mówiąc nie lubię podróżować drogą morską... ciężko znoszę bujanie, zwłaszcza gdy spadam w nocy (albo w dzień) z koi...
 Zastanawiałem się nad tym co mnie czeka tu w Fiore. Przede wszystkim ten kraj był dla mnie wielką niewiadomą... Znaczy, przed wyjazdem spędziłęm sporo czasu w bibliotece, przeglądając wszelkie przewodniki i tym podobne, w celu znalezienia informacji, ale znając życie nie widziałęm nawet czubka góry lodowej.
 Przystanąłem na chwilę pod drzewem. Było w miarę ciepło (na tyle, żebym zdjął swój płaszcz, który teraz przewieszony w pół niosłem w lewej ręce) a na niebie nie było śladu nawet jednej chmurki. Słoneczne refleksy tańczyły po powierzchni morza. Nie wiedziałem dokładnie, w którym punkcie miasta jestem ani gdzie się dalej udać.
Ruszyłem więc dalej, rozglądając się za kimś, kto mnie oświeci.

MG

No i Pheam ruszył a rybki zareagowały, dokładnie tak, jak Pace tego oczekiwał. Nie było tak trudno prawda? W końcu, po tak długim czasie, udało mu się opanować wszelkie części składowe zaklęcie. Teraz tylko dla przypieczętowania tego efektu, pozostało już normalnie "użyć" zaklęcia. Oraz je nazwać, prawda? Ponieważ każde zaklęcie, potrzebuje nazwy. A przynajmniej tak jest najłatwiej. Bo teraz Pace musiał sprawić, by na samą nazwę, samą myśl o nazwie zaklęcia, aktywowało się ono. Nie, powoli i rozbite na części, a złożone już do kupy. Pełne. Ale to powinna być prościzna...

Odetchnąłem głęboko, starać się zebrać wszystko do kupy. Ponownie przypomniałem sobie wszelkie części zaklęcia. Teraz szło to szybciej. Obrazy, które pojawiały mi się w głowie, które sobie wyobrażałem, były esencją tego zaklęcia.
Rekiny, które krążą wokół mnie, które zdają się być i należeć całkowicie do mnie i pod moją kontrolą.
Stworzenia w mojej głowie atakowały i na mój rozkaz jak i każdego przeciwnika, który bez mojej wiedzy, wszedł w obszar przez nie patrolowany.
Myśląc o tym, co udało mi się już osiągnąć, wplatałem moc magiczną w przewijające się obrazy.
-Water Creation: Sharks- wypowiedziałem nazwę nowo stworzonego zaklęcia i czekałem z zaciętym wyrazem na twarzy na przeciwników Gaeleana.
Kiedy któryś z nich zbliżył się frontowo, rozkazywałem rekinom atakować cel za pomocą gestów. Nie wykorzystywałem jednak wszystkich stworzeń, co najmniej jeden zawsze musiał znajdować się na tyłach na wypadek ukrytego przeciwnika.

MG

I tak też Packowi udało się tym razem już bez większych problemów użyć swojego nowego zaklęcia. Rekinki krążyły sobie dookoła Packa, a gdy ten został zaatakowany klonem, rzuciły się na cel. Na inny rzuciły się zgodnie z ruchem dłoni Packa. No pełen sukces, w pełni opanował zaklęcie i wcale nie zajęło mu to tak dużo czasu jak planował. Tylko co teraz? Bo z tego co mówił Gaelean, były dwa zaklęcia którymi musieli się zająć, ale cóż, to mogło poczekać, w końcu czasem trzeba odpocząć co nie?

Kule - Stracone
Rekinki - zdobyte

Water creation: Sharks(B+) - Pace tworzy trzy rekiny pływające dookoła niego. Każdy z rekinów przy uderzeniu w przeciwnika zadaje obuchowe obrażenia rangi C. Rekiny mogą popłynąć tam, gdzie gestem nakaże im Pacek. Maksymalnie na dystans 30 metrów z prędkością rzuconego kamienia. Jednakże, jeśli ktoś zbliży się do Packa na 3 metry, rekinki same zareagują natychmiast rzucając się na taką osobę. Ich prędkość drastycznie wtedy wzrasta i poruszają się niczym strzała wystrzelona z łuku. Rekinki utrzymują się tak długo jak nie zostaną zniszczone. Zaklęcie ponownie użyć można dopiero gdy wszystkie rekinki znikną no i rzecz jasna można go użyć tylko na sobie.

Szczęśliwy padłem na nagie skały, leżąc w kałuży wody, która zebrała się pode mną od kilkudziesięciu prób wyuczenia się zaklęcia.
Z błogim uśmiechem na twarzy czułem się idealnie. Spojrzałem na Black, chcąc uzyskać choć trochę uznania w jej oczach. Nie znałem jej na tyle długo by wiedzieć, co ją cieszy i czy pozytywnie zareaguje na mój sukces...
-Uff... nareszcie-
Uniosłem się do góry i podparłem łokciami. Rzuciłem wzrokiem w kierunku Gaeleana.
-Został Wodny Deszcz, prawda?-
Smok jednak zdawał się skończyć na dzisiaj z treningiem... Czyżby miał dla nas jakieś zadanie?
Minęło chyba dużo więcej czasu niż sobie zdawałem, niedługo nadejdzie czas spotkania z Pheamem, Albią i Red...
Mimo wykończenia, nadal chciałem zrobić coś, by poprawić swoje umiejętności... Zdawałem sobie jednak sprawę, że jeśli Gaelean postanowił na dzisiaj skończyć, nic już nie wskóram, a jedyne co mi pozostało, to samotne doskonalenie swojej magii i zdolności bojowych.

MG

Gaelean mruknął coś i spokojnie spojrzał na odpoczywającego Packa.-To będzie prostsze. Tak sądzę.-I z jaskini zaczęła padać woda, imitując zaklęcie maga. Zapewne była to prezentacja tego, co miał osiągnąć. Po chwili, woda, która na nim osiadła, zaczęła się poruszać. Jednak nie płynęła w dół, a w górę gdzie połączyła się w bańkę dookoła jego głowy, odcinając dopływ tlenu. Rozwalona bańka, przez padający deszcz, zaraz się naprawiała. Gaelean przerwał działanie zaklęcia.-Dasz radę?-Zapytał spokojnie.-Deszcz powinien poruszać się razem z tobą. No i automatycznie atakować każdego kto znajdzie się w zasięgu działania. Spokojnie, obronię Black.-Powiedział Gaelean. Tym razem Pacek miał więc ćwiczyć, na Black i swoim nauczycielu.

Uśmiechnąłem się na wiadomość, że Gaelean nie ma zamiaru skończyć na tym i dalej będzie mnie uczył.
Wstałem szybko i przygotowałem się na kolejną solidną porcję treningu.
Znikąd zaczął padać deszcz. Pokiwałem głową, nie bardzo rozumiejąc, co mam dzięki temu osiągnąć. Potrafiłem już to robić, jednak nie zdążyłem upomnieć o tym Smoka, gdyż cała woda, która na mnie osiadła, zaczęła poruszać się ku mojej głowie i po chwili blokować dostęp powietrza.
Kusiło mnie, by aktywować Sacred Relict, jednak coś mówiło mi, że działanie zaklęcia zaraz ustanie.
Kiedy płuca paliły już od braku oddechu i myślałem, że zaraz pozwolę, by cała ta woda wtoczyła się do środka, Gaelean przerwał zaklęcie.
Padłem na kolana ciężko oddychając.
-Nie powiem, dość pomysłowe zaklęcie. Nigdy nie myślałem o tym w ten sposób. Spróbujmy zatem-
Usiadłem na ziemi i rozpocząłem ten sam proces wizualizacji zaklęcia, jak przy Water Sharks. Cóż, jeśli to jest kluczem do wszystkich zaklęć, nauka powinna już zawsze wyglądać prościej niż kiedyś. Próby wpłynięcia eternano na to co chciałem zrobić wymagały o wiele więcej czasu niż używanie wyobraźni i karmienie jej niewielkimi pokładami magicznej mocy.
Wyobraziłem sobie więc, jak w powietrzu materializują się tysiące kropel wody, jak razem tworzą deszcz. Głęboko oddychając, zagłębiłem się w myślach. Widziałem jak każda z kropel osiada na wizualizowanych przeciwnikach. W myślach wywołałem prawdziwą ulewę, zdolną przemoczyć wszystkich do ostatniej suchej nitki. Kiedy zebrałem już odpowiednią ilość, wyobraziłem sobie, jak cała zebrana woda wędruje prosto ku głowom przeciwników, jak zamienia się w bańkę, która po prostu zaczyna ich topić. Mimo woli uśmiechnąłem się na tą myśl. Możliwość takiej kontroli nad kilkoma ludźmi w moim zasięgu i wywołanie u nich strachu przed brakiem powietrza. Cieszyło mnie to, czułem się silniejszy. Wyobraziłem sobie także, jak za moim pstryknięciem palców zaklęcie ustaje.
Kiedy byłem już pewien, że mam wszystkie elementy, całą wizję zacząłem karmić mocą magiczną, aż w końcu, kiedy wszystko było na miejscu, użyłem zaklęcia, które przed chwilą wykiełkowało w mojej głowie.
A kiedy pojawią się przeciwnicy, kiedy zbierze się na nich woda, będę gotowy do ponownego aktywowania zaklęcia.

MG

Tak więc Pace wyobraził sobie cały proces, a następnie raz jeszcze spróbował przekuć go w faktyczny efekt, używając zaklęcia na Black i Gaeleanie. I faktycznie tak jak to przypuszczał, udało mu się wywołać deszcz. Krople nawet zaczęły drżeć po czym szybko opadły na ziemię, razem z wyczerpanym Pacem. Gaelean zaśmiał się rozbawiony działaniem ucznia.-Za dużo na raz. Poza tym tutaj jest zbyt wiele elementów by próbować je kontrolować. Naucz je, a potem daj im wolność-Łatwiej powiedzieć niż zrobić, ale może po tym długim treningu, Pace wpadnie na coś ciekawego?

Z łatwością udało mi się wywołać deszcz. W końcu to już miałem opanowane. Ale chyba jednak wziąłem na siebie za dużo jak na jeden raz. Wskazówki Gaeleana były wielce przydatne, ale jak widać, do każdego zaklęcia trzeba było mierzyć siły na zamiary.
Nie denerwowałem się niepowodzeniem tak jak przy wcześniejszym zaklęciu. Teraz byłem pewien, że prędzej czy później jakoś do tego dojdę.
Słysząc konstruktywną krytykę Smoka, już wiedziałem, że ponownie muszę dać moim tworom wolną wolę i dać im działać. Ale pojawiły się jeszcze wątpliwości.
-Jeśli jakiś sojusznik znajdzie się w polu działania, będę w stanie go ochronić? Czy jeśli nauczę wodę po prostu atakować ludzi w pobliżu, będę w stanie uwarunkować, kogo dokładnie ma topić?-
Rzadko wybierałem się sam na misje, a teraz zawsze będzie towarzyszyła mi Black. Być może jedną osobę będę w stanie wyswobodzić, ale jeśli ruszę razem z Pheamem i Red? Gaelean jest tu i teraz. Później już ich nie ochroni i będą zdani na moją i własną moc.
Na to jednak przyjdzie pora później.
Teraz musiałem skupić się na zaklęciu.
Deszcz był już opanowany. Potrafiłem tworzyć go już w każdym miejscu, tak jak to było przy Bloody Rain.
Pora na dalsze elementy. Nauczyć wodę działać samą. By rekiny miały własną wolę, wystarczyło sobie wyobrazić, że ją mają i działają same. Czy zapomniałem o tym w poprzedniej wersji zaklęcia?
Wydaje mi się, że wszystko było na miejscu.
Tym razem poprzednie wizje połączyłem z myślą, popartą odpowiednim ładunkiem mocy. Z rozkazem, by woda, która utworzy się z deszczu, zaatakowała przeciwnika bez mojej ingerencji. Tak jak celem każdej pojedynczej kropli, jest by opaść na ziemię i wsiąknąć w ziemię, tak celem tych kropel były okolice głowy moich przeciwników. Wyobraziłem sobie siebie, kiedy jedyne co robię, to po prostu aktywuję deszcz, a wszystko co dzieje się później, jest całkowicie niezależne od mojej woli. Woda sama z siebie robi to, co ma robić, to czego ją nauczyłem.
Kiedy i tym razem wydawało mi się, że wszystko jest gotowe, ponownie zacząłem tkać zaklęcie.

MG

Pace miał wątpliwości, ale to dobrze. To pokazywało że myśli nad tym co robi i nad własnym otoczeniem. W każdym razie Gaelean pokręcił przecząco łbem.-Będziesz musiał się nauczyć, by trzymać bliskich poza zasięgiem działania. Nie każdego zaklęcia, użyjesz w każdej sytuacji.-Prościej mówiąc - musiały zaistnieć warunki, które sprawią że zaklęcie będzie jak najużyteczniejsze. Pace wziął się za trening i po chwili udało mu się dokonać tego co chciał. Faktycznie rzeczy szły mu dużo szybciej. Pozostał już tylko ostatni element, sprawić żeby deszcz poruszał się z nim jako centrum, a nie żeby padał w miejscu rzucenia.

Pokiwałem w zrozumieniu głową. Czyli nie będzie to tak łatwe jak myślałem. Jedyną drogą było wyuczenie się innych, wystarczająco silnych zaklęć, jeśli tego będę mógł używać tylko w określonych sytuacjach.
Najważniejsze było jednak to, że nie spędzałem nad tym zaklęciem tyle czasu ile nad wodnymi rekinami.
A jeśli wszystko, co pozostało, to sprawić, żeby deszcz poruszał się razem ze mną, to jestem już na półmetku.
Wyobraziłem sobie, jak stoję w centrum mojego zaklęcia, jak deszcz pada na planie idealnego koła. Ja jestem jego źródłem i to ja je kontroluje.
W myślach zrobiłem krok do przodu i tak samo zauważyłem, jak mokra plama powiększyła się o niecały metr w stronę, w którą ruszyłem. Byłem centrum tego zaklęcia i to miało pozostawać niezmienne.
-Water Creation: Deadly Rain- mruknąłem, by ponownie aktywować wytrenowane przed chwilą zaklęcie i ruszyłem do przodu, chcąc zobaczyć, czy wszystko wykonałem tak jak trzeba.

MG

Niestety coś nie działało. Zaklęcie wciąż padało w miejscu rzucenia. Może tutaj tak prosta sztuczka jak zdanie się na wyobraźnię nie mogło wystarczyć? A skoro nie za pomocą wyobraźni, to jak inaczej mógł zrobić to Pace? Zaszedł już tak daleko, a to zdawało się że już ostatnie podrygi. Jeszcze chwila i wytrenuje to zaklęcie, ulepszając swój ostatni slaby punkt. A tedy pozostanie uczyć się już tylko nowych, bardziej zabójczych zaklęć niż te które miał wcześniej. A może nie zabójczych? Może bardziej... obronnych?

Nie pomogło? No to nic, znowu wrócimy do kombinowania. Zdezaktywowałem zaklęcie i zacząłem się zastanawiać.
Skoro jest to zaklęcie obszarowe, to moja magia działa na jakimś terenie. Problem w tym, że zaklęcie zostaje związane z owym terenem, a nie ze mną.
Raz użyte zaklęcie, działa w owym miejscu, a magia pretenduje to, w którym miejscu dokładnie.
Jedyne co mi przychodzi do głowy, to związać to zaklęcie nie z obszarem, a ze mną, z moim ciałem.
Czy jednak kontrolowanie całego obszaru, kiedy się przesuwam, nie będzie zbyt energochłonne?
Nie wiem, jeśli nie spróbuję.
Tym razem, kiedy użyłem zaklęcia, starałem się sprawić, by jego centrum, idealnie pokryło się ze mną. Skoro sięgam magią dokładnie na tyle, a nie na więcej terenu wokół mnie, przesuwając się, nadal musiałem do tego miejsca "dosięgnąć". No cholera, nie możliwością jest, by to zaklęcie zostawało w jednym miejscu. No rozumiem, gdyby na samym użyciu się tutaj kończyło, ale zaklęcie nadal ma coś do zrobienia.
Wiem!
Dam temu zaklęciu karmić się moją magią jeszcze w czasie trwania. Przy przesuwaniu się, za pomocą eternano, mogę sprawić, by przesuwało się razem ze mną, by na nowo działało na danym terenie.
To już chyba będzie dość magiochłonne, ale samo zaklęcie też nie trwa aż tak długo, by wyczerpać mnie do cna.
Jak więc pomyślałem, tak zrobiłem. Water Creation: Deadly Rain!

MG

I tak oto znów się sprawy nieco inaczej potoczyły i ku zaskoczeniu chyba każdego, Pacek momentalnie ogarnął o co chodzi. Dokładnie tak, to on musiał być centrum zaklęcia. Nie mniej, udało się! Dzięki temu stworzył zaklęcie, swoje własne. Nie działało w 100% tak jak powinno, ale było Packowe. Czy takie nie są lepsze? Gaelean mruknął z zadowoleniem a Black od niechcenia zaklaskała. Tak o to Packowi udało się nadpisać swoje słabe zaklęcia, zmieniając je w coś zdecydowanie silniejszego.

Tracisz Blood Rain
Zyskujesz:
???(A) - Pacek przez jeden do trzech postów gromadzi nad sobą swoją energię magiczną. Gdy gromadzenie energii się zakończy(lub Pacek zakończy je wcześniej), zaczyna padać deszcz. W pierwszym poście padania nic się nie dzieje. Od drugiego postu jednak, każda osoba w zasięgu działania zaklęcia, zaczyna dusić się, ze względu na wodę, która zamiast osiadać na ubraniach i skórze, czy ściekać na ziemię, zaczyna piąć się ku głowie, by tam utworzyć dookoła niej, bańkę z wody. Średnica tego zaklęcia wynosi 20 metrów i porusza się wraz z Packiem. Zaklęcie trwa od 1 do 3 postów podduszania i pobiera od 11 do standardowych 33MM, w zależności od tego ile postów było przygotowywane. Jeżeli przeciwnik był już bardzo mokry, tura dodatkowo normalnie poświęcana na zmoczenie przeciwnika, tutaj zmienia się w dodatkową turę podduszania. Jeżeli pada naturalny deszcz, Pacek nie musi castować zaklęcia i zamiast tego od razu użyć dowolną z długości zaklęcia(1-3 posty podduszania/11-33MM)

Ukłoniłem się lekko w formie żartu, gdy tylko usłyszałem oklaski. Wyglądałoby na to, że aktualne zaklęcia, które chciałem zmienić, zostały już zmienione i nie miałem zamiaru ich więcej używać, bo te od Gaeleana miały o wiele większy potencjał.
Zastanawiając się co teraz począć, usiadłem na kamieniu i spojrzałem na Gaeleana.
-Co z Pheamem i Albą? Chyba trochę zmieniły nam się plany. Masz dla mnie jeszcze jakieś zadania?-
Cóż, nie wiedziałem, czy Smok ma jeszcze jakieś zaklęcia w zanadrzu do wyszkolenia, czy zamierza powierzyć mi inną misję. Mógłbym zająć się rozwijaniem swojego Sacred Relict, a do tego potrzebowałbym pewnego artefaktu...
-Gaeleanie, nie wiesz może gdzie odnajdę jakikolwiek artefakt związany z wodą? Myślę, że dzięki niemu byłbym w stanie zwiększyć swoje możliwości. Swoje i mojego Sacred Relictu-
Cóż, wiedza mojego nauczyciela jest chyba naprawdę ogromna, także nie zdziwiłbym się, gdyby posiadał odpowiedzi nawet na największe zagadki tego świata.

MG

Gaelean przyglądał się chwilę Black i Packowi w milczeniu. Dziewczynka podeszła do Pacea i kopnęła go w kostkę.-Kazałeś mi czekać co? Teraz lepiej się postaraj. Gaeleanie, dziękuję za pomoc jemu uniżonemu słudze.-Skłoniła się "Smokowi" jednocześnie dłonią, próbując(Bo siły wiele nie miała) pochylić głowę Packa. Stwór dmuchnął w nich swym oddechem.-Mieliście spotkać się tutaj z Albą... jednak coś mi mówi że wasze przeznaczenie jest inne...-Powiedział smok.-Daleko na północy stąd znajduje się państwo zwane Ishvanem. Tam w mieście Ne'Rea odnajdźcie trop kobiety imieniem Rachel. Kamishirosawa Rachel. Myślę że właśnie to powinniście uczynić, choć nie wiem jak potoczą się przez to wasze losy. Gdziekolwiek pójdziecie i cokolwiek zrobicie, niechaj duchy tej planety wspierają was w podróży dzieci.-Powiedział Gaelean i również schylił głowę przed Packiem i Black, owiewając ich powietrzem wydmuchanym z nozdrzy.