Złomowisko Artail

Liczba postów : 358 Dołączył/a : 03/07/2013

First topic message reminder :

Cytat :: Oddalone o 5 kilometrów od miasta złomowisko, gdzie składowane są wszelkiego rodzaju produkty metaliczne, które nie są już potrzebne. Można tu znaleźć od pojedynczych kawałków złomu, po te większe, będące, na przykład, kiedyś częścią kotła hutniczego, czy też same filary ze stali.
Pole ma 10 hektarów i ogrodzone jest betonowym murem o wysokości 3,5 metra.
Złomowisko ma dwa wejścia - po bokach na przeciwko siebie. Na wejście przypada dwóch strażników, lecz w praktyce jest tylko jeden. Ah te cięcia w budżecie.
Raz na tydzień przyjeżdża dostawa z miasta, by móc odłożyć tu niechciany surowiec.
'Przybytek' często odwiedzają panowie żule, by móc sprzedać worek puszek, ale również i innych przedmitowów. Raz gość przytachał ze sobą wielką rynnę bloku mieszkalnego.

Liczba postów : 5599 Dołączył/a : 10/05/2013

MG:

Źródła jednak nie udało się zlokalizować. Albo inaczej, im głębiej w ziemię "wnikał" książę, tym bardziej miał wrażenie, że ta energia pochodzi z coraz to większych obszarów. Wobec tego użył swojej florystycznej burzy, samemu stając się jej centrum. A efekt miało oj, naprawdę ładny. Nie dość, że zaczęło porywać wszelaką roślinność, coby sobie pomóc, to jeszcze golemy, które znalazły się w jego zasięgu dodatkowo obrywały. Co dało wręcz synergiczny efekt. Widział, że się wycofały, jednak wyraźne były ubytki w ich ciałach. Te jednak, będąc już poza zasięgiem wiru, zaczęły się regenerować, jednak nic nie zapowiadało, jakoby kusiło ich "zaatakowanie" Orchidaesa, będącego w centrum tego cyklonu kwiatów. Ba! Wirowanie roślinności nawet całkiem solidnie go osłaniało, a z jego kontrolą cudzych pnączy wydostanie się było bajecznie proste. Teraz tylko... co dalej?

Prince: 37 MM, Floral Storm 1/5, boli brzuch, rwący ból kręgosłupa, pnącza krępują
Grey: 22 MM
Anifandes: 50 MM

Liczba postów : 271 Dołączył/a : 30/03/2015

Zadziałało? Świetnie. Nie zmieniło to jednak nazbyt sytuacji wróżka. Chociaż jego wspaniałości, glorii i chwały starczyłoby na oświetlenie niejednego ludzkiego miasta, nie to teraz zdawało się najważniejsze. Jego pokłady magiczne wydawały się nazbyt ograniczone, aby mógł podjąć znacznie dłuższe działania. Westchnął, czy też raczej stęknął dość ciężko, spoglądając w kierunku, w którym to powinny znajdować się wrogie mu jednostki. Miał teraz tylko dwie możliwości, a przynajmniej tylko te przychodziły mu do głowy. Oczywiście za taką nie brał w ogóle czekania na boskie zbawienie, czy pomoc. Zważywszy na upływający czas spróbował dwóch rzeczy... Na samym początku spróbował jakoś połączyć się z korzeniem, który to uprzednio go pętał, aby jakoś za jego pośrednictwem przesłać magiczną moc do golemów. Jaki miał w tym cel? Chciał jakoś za pomocą sprawnej kontroli pchnąć je w odmęty wiru. Zadanie trudne i mało prawdopodobne, ale... a nuż uda się jego książęcej mości przy odpowiednim wysiłku. Co jeśli nie przyniesie to żadnego efektu? Nie. Nie siądzie w kąciku czekając na osąd. Spróbuje skupić się na przepływie mocy w otoczeniu. Na wszelkiej naturze, która mu towarzyszyła, a którą to pochłaniało jego zaklęcie. Spróbowałby w chwili wytchnienia i spokoju wyłapać każdy, choćby najmniejszy listek, a następnie resztką energii, którą posiadał, spróbowałby ruszyć się razem z roślinnym sztormem w kierunku wrogich golemów. Wszystko po to, aby to góra poszła do Mahometa, a nie oni do Orchidaesa.

Liczba postów : 5599 Dołączył/a : 10/05/2013

MG:

Niestety, ale pnącza nie współpracowały aż tak bardzo. Były tworem powstałym przy pomocy jakiejś magii, ale miały prosty cel. Nie były następnie kontrolowane przez ich twórcę, toteż Orchidaes nie miał aż tak dużego problemu z ich kontrolą, jednakowoż nie kontrolował ich idealnie. Tak samo, wsłuchanie się w naturę mu się udało. Ba! Nawet na nią wpłynął i wir ruszył na golemy. Jednak nie w tak zawrotnej prędkości jakby to rudzielec chciał. Poruszał się powoli, a roślinne istoty spokojnie go ominą. Nawet zaczęły to robić. Ale przynajmniej sam Prince miał trochę spokoju, bo nie skupiały się na nim.

Prince: 37 MM, Floral Storm 2/5, boli brzuch, rwący ból kręgosłupa, pnącza krępują
Grey: 22 MM
Anifandes: 50 MM

Liczba postów : 271 Dołączył/a : 30/03/2015

Szczęście w nieszczęściu. Pech chciał, że niektóre czynności nie przystawały jego książęcej mości. Niby mógłby znaleźć jakiś kij do bejsbola i wjechać w przeciwników na płonącej deskorolce z iście rudym temperamentem, jednak... ani jego magia, ani jego zdolności, ani też ekwipunek, czy pozycja nie przyzwalały na takie zachowanie. Może temperament mówił coś z deko innego, ale nie mógł o tym teraz myśleć nazbyt niepoważnie. Musiał się skupić. Jego zaklęcie może ruszyło, ale... zbyt wolno. Nie widząc więc innej okazji, postanowił dać przeciwnikom zasmakować ich sztuczki, a dokładniej spętać nogi jednego i drugiego golema za pomocą Root(D), aby następnie resztkę swoich mocy przeznaczyć na przyspieszenie liściastego sztormu natury. Byle tylko zdołał jakoś dopaść przeciwników nim dorwie go reumatyzm. Starość nie radość, młodość nie inkubator, prawda?

Liczba postów : 5599 Dołączył/a : 10/05/2013

MG:

Unieruchomienie się udało tylko w przypadku Grey. Golem Anifandes z łatwością zneutralizował działanie zaklęcia i odleciał trochę w bok. Dookoła niego pojawiło się trochę kwiatów, a jego energia zdawała się wzrosnąć - zupełnie jakby szykował się do jakiegoś ataku od boku. Natomiast tornado zaczęło powoli obejmować także i wróżkę. I w tym całym harmidrze każdy chyba zapomniał, że tuż za Prinsem leżał kamulec z wbitym weń mieczem. I jakoś nikt go za bardzo nie chciał. A broń to broń w końcu, czyż nie?

Prince: 23 MM, Floral Storm 3/5, Root 1x 1/2, boli brzuch, rwący ból kręgosłupa, pnącza krępują
Grey: 22 MM, Lekko pokaleczona i poobijana
Anifandes: 43 MM

Liczba postów : 271 Dołączył/a : 30/03/2015

Nie mógł teraz myśleć o innych rzeczach. Wróżek z pewnością nie miał nazbyt podzielnej uwagi. Jego zaklęcie, dwójka przeciwników, czy jego własne ego - nie pozostawało tutaj wiele miejsca na kamień, który sam i tak nie zamierzał ustąpić. Skoro nie mógł dobyć go wcześniej, dlaczego miałoby się to udać właśnie teraz? Nie bacząc jednak na to w zaistniałej sytuacji spróbował zostawić swój roślinny sztorm, aby ten doszczętnie pochłonął jednego z golemów. Sam nawet by przytrzymał kopię Grey, czy nawet spróbował w jakiś... fizyczny sposób naruszyć jej strukturę, coby ta sama się posypała. Nie zmieniało to jednak faktu, że to właśnie drugi przeciwnik zdawał się coś szykować. Właśnie dlatego Orchidaes był gotów, aby skorzystać z jednego z przeciwników jako tarczy, czy ważniejsze... odskoczyć w bezpieczniejsze miejsce. W takiej sytuacji wybrałby oczywiście drogę taką, aby atak znajomego mu golema trafił w kamulec z mieczem. A nuż ten jakoś się upruszy. Sam z kolei schowałby się za nim, czekając na reakcję drugiego. Czy ten się zbliży? Będzie atakował? Liczył na to, że ten podleci lub podejdzie, a wtedy uczepiając się go aktywowałby drugie Floral Storm, pozwalając sobie na to, aby nie puścić przeciwnika nim ten się nie rozpadnie oraz by cała roślinność osłabiła kamień trzymający ostrze. Gdyby jednak nie było już innej opcji... cóż... spróbowałby nawet sięgnąć po ostrze, ale nie na siłę. Biedne jego korzonki, nieprawdaz?

Liczba postów : 5599 Dołączył/a : 10/05/2013

MG:

Książę skupił się na unieruchomieniu Grey, co mu się udało, a jej golemie ciało ładnie cierpiało. Grunt, że jako magiczny twór nie odczuwała raczej z tego powodu bólu. Ta jednak mimo wszystko jakoś się trzymała, a Orchidaes widział, jak próbuje reperować swoje ciało, jednak z racji, że ona sama była zrobiona z roślinności, która to wzmacniała tornado, średnio to szło. Gorzej z Anifandesem, który sprawił, że jedno z okolicznych drzew... wstało. Wstało i ruszyło na wróżka. Ten miał jako swoją tarczę naturalnie, golema Grey, jednak potężne uderzenie gałęzią było tak zaskakująco giętkie i precyzyjne, że samej wróżce nic nie zrobiło, ale zmusiło rudzielca do zwiększenia dystansu. Widział też, jak korzenie przestają więzić Grey, a ta próbuje wydostać się poza zasięg Floral Storm, choć średnio jej to szło. A Anifandes? Klęczał na ziemi, nie za wiele się ruszając.

Prince: 23 MM, Floral Storm 4/5, ~~Root 1x 2/2~~, boli brzuch, rwący ból kręgosłupa, pnącza krępują
Grey: 22 MM, Pokaleczona i poobijana, spore rany na całym ciele
Anifandes: 10 MM

Liczba postów : 271 Dołączył/a : 30/03/2015

Wszystko zależało od dystansu. Wszystko polegało teraz na tym, że w zaistniałej sytuacji musiał uważać z własną mocą magiczną. Pozwolił aby roślinny wir dalej trawił 'Szarego' golema. Wolałby co prawda skończyć to, co zaczął, jednak nie mógł teraz ignorować drugiego przeciwnika. Zważywszy na jego niemożność poruszania lub tego pozory, rudzielec aktywowałby swoje Sacred Relict. Wszystko po to, aby metrowe pnącze wyrosło za jego przeciwnikiem. Zdejmując przy tym swój płaszczyk i luzując tym samym dostęp tlenu do płuc, miał zamiar zgnieść wrogiego golema gałęzią. Choćby jej wielokrotnymi uderzeniami, aż z Anifandesowej kreacji zostałaby zwykła papka. Wtedy dopiero mógłby skupić się na drugiej wróżce, uważając na agresywne drzew.

Oczywiście najpierw zmniejszyłby dystans między sobą, a sprawnym golemem, jeśli zaszłaby taka potrzeba. Co więcej, jeśli drzewo by napierało w późniejszej fazie, spróbowałby zatrzymać je swoim świętym reliktem. Najważniejsze zdawało się jednak to, że jeśli drzewo byłoby zajęte lub unieruchomione, a Grey rozpadałaby się dalej lub nie wydawała zdolna do walki, karzełek mógłby podejść do ostrza i raz jeszcze, na spokojnie spróbować je wyciągnąć. Bez pośpiechu, bez ponaglania, kontrolując zarówno swoją magię, co jej potencjalny obieg w broni. Zobaczymy czy korzonki znów go porwą, czy może gałęzią miotną o drzewa.

Liczba postów : 5599 Dołączył/a : 10/05/2013

MG:

Książę był zwycięski w tej walce. GolemGrey cierpiała, Golem Anifandes dostał mocno po ryjku i został mocno obity, tak, że ledwo już drgał spod napierającego nań korzenia. Gorzej, że drzewo nie zaprzestało ataku. Wykonało kilka potężnych zamachów, choć wtedy Święte Drzewo Wróżek przyszło z pomocą i zablokowało te ataki, dając czas rudzielcowi na dotarcie do miecza i jego... dobycie. Tak, Orchidaesowi udało się dobyć miecz i odczuł od razu płynącą od tego ostrza energię. I choć jego Sacred Relict został zniszczony, a przynajmniej korzeń z niego, to dwójka golemów była w stanie konającym i jedynym przeciwnikiem było drzewo, które rozpoczęło atak od opadającej, gigantycznej gałęzi na głowę rudzielca.

Prince: 23 MM, ~~Floral Storm 5/5~~, boli brzuch, rwący ból kręgosłupa
Grey: 22 MM, Pokaleczona i poobijana, spore rany na całym ciele, mocno zraniona
Anifandes: 10 MM, Wykończony, mocno obity

Liczba postów : 271 Dołączył/a : 30/03/2015

Niejednokrotnie mówiono mu, że nie powinien polegać na jednym typie zaklęć. Ba! Jego zaklęcie co prawda potrafiło nie tylko uleczyć rany, ale też zadać obrażenia. Nie zmieniało to jednak, że było dość kosztowne, a samo leczenie daleko człowieka nie zaprowadzi. Może jako jeden z tych wspanialszych wróżek dałby radę coś zdziałać, jednak nie zmieniało to faktu, że kosztowność i czasochłonność leczniczej magii działały zdecydowanie na jej niekorzyść. Dlatego też rudzielec postanowił spróbować czegoś innego. Raczej nie mógł pozwolić, aby to ostrze podlegało takiemu nagłemu testowi. Zważywszy na zaistniałą sytuację, postanowił przenieść się za atakujący go konar, czy też nieco z boku niego przy pomocy swojego innego zaklęcia rangi C, a dokładniej Naddion. Wszystko po to, aby to swoją niewprawną w szermierce ręką wykonać cięcie takie, które miałoby teoretycznie przepołowić drzewo. Sam z kolei jeśli to by nie wyszło, oddaliłby się nieco do tyłu, biorąc ze sobą oczywiście dobytą broń.

Liczba postów : 5599 Dołączył/a : 10/05/2013

MG:

Rudzielec przeniósł się, unikając ataku drzewnego tworu, a następnie ciął orężem. Potężny miecz z łatwością rozciął pień drzewnej istoty, a Orchidaes mógł patrzeć, jak to ent upada, a następnie zamienia się w zwykłe, powalone drzewo... Jednak, choć z taką łatwością powalił tak gigantyczny wytwór magii, odczuł również ogromne zmęczenie. Ale za to... zdobył oręż. A przynajmniej nic nie zapowiadało, jakby zaraz miał ktoś go zaatakować i nie dać czasu na odsapniecie. Wszak... był w sanktuarium. Chyba.

Ne El Ras'Fel:

Liczba postów : 271 Dołączył/a : 30/03/2015

Wcale nie tak młody wróżek mógł pozwolić sobie na chwilę wytchnienia. Przysiadłby sobie spokojnie, czy też raczej przykucnął, aby zaczerpnąć nieco głębszy oddech. Wszystko po to, aby powtórzyć tę czynność parę razy, a następnie stęknąć ze zmęczenia. Pokazywało to idealnie, że jeszcze długa droga, jednak dzierżąc ten miecz z pewnością stanie się krótsza. Może dzięki temu będzie w stanie spojrzeć prosto w oczy tym, których zostawił za sobą. Osoby, które to nauczyły go wielu rzeczy i na swój sposób były dla niego mentorami. Niektórych nie znał osobiście, innych nie poznał nawet z imienia, a jeszcze niektórych znał aż nad to... i właśnie to bolało tutaj najbardziej. Kiedy to było już po wszystkim, mógł pozwolić sobie na wspominki, czy nawet uronienie łezki lub dwóch. Choćby za samego Nymphalesa i jego los, czy Charlie. Dopiero wtedy, kiedy pozwoliłby sobie na odrobinę wypoczynku, spróbowałby znaleźć wyjście, acz uprzednio odnajdując raz jeszcze wierzbę, coby się z nią pożegnać.

Liczba postów : 5599 Dołączył/a : 10/05/2013

MG:

Ostrze ciążyło we wróżkowych rękach, jednak sama jego obecność dawała mu coś. Pewność siebie? Tak czy inaczej, był to ważny krok w książęcych zmaganiach o jego królewską posadę. Gdy chwilę odpoczął udał się do Wierzby, gdzie ją pożegnał, a ta z sympatycznym uśmiechem pożegnała go. Jednak to co dostrzegł rudowłosy to to, że to miejsce zaczynało... obumierać? Tak mogło się zdawać, choć też, gdyby dokładniej się przyjrzeć, świat ten zdawał się bardziej rozpadać, kawałek po kawałku. Czyżby Sanktuarium przestawało istnieć? A może bez miecza, jego forma musiała się zmienić? Tak czy inaczej, musiał się pośpieszyć.

Liczba postów : 271 Dołączył/a : 30/03/2015

Sytuacja nieco się zmieniła. Chociaż wróżek pozwolił sobie na chwilę wytchnienia, ta najwyraźniej nie mogła przeciągać się w nieskończoność. Nie mogąc wiele poradzić, spojrzał tylko raz jeszcze na wierzbę.
- W-Wszystko będzie w porządku? Spotkamy się jeszcze? - dopytał się tylko, chociaż zakładał z góry, że znał odpowiedź. Co więcej, spróbowałby znaleźć jakieś nasiona, albo cokolwiek co mogłoby mieć z nią związek. Nawet jeśli staruszka miała dokonać tutaj swojego żywota, nikt nie zabroni mu przecież pozwolić jej 'potomstwu' poznać nieco świata. Przynajmniej tak mógłby jej jakoś pomóc. Chyba, że ta miała jakąś inną formę lub lepszy pomysł na pożegnanie. Zrobiwszy co mógł, spróbowałby opuścić to miejsce. W końcu nie chciał raczej samemu wyparować, prawda?

Liczba postów : 5599 Dołączył/a : 10/05/2013

MG:

Wierzba ze spokojem i lekkim, pokornym uśmiechem spojrzała na rudzielca.
-Nie wiem jakie ścieżki cię poprowadzą młody książę. Ale o mnie się nie martw. Sanktuarium znika z tego świata, ale jego świat będzie w nim nadal istniał. Twój czas tu mija, ale czas sanktuarium trwa. - powiedziała spokojnie, ale za to Orchidaes znalazł kilka nasionek wierzby, a następnie... opuścił Sanktuarium. Znajdował się przed drzewem, które powoli malało, wracając do swojej wpierw sadzonkowej, a następnie do nasionka, by ostatecznie zniknąć pod toną gruzu. Na pobliskim złomie siedział Anifandes, który spojrzał na Orchidaesa, wstał i skłonił się.
-Udało się, Wasza Miłość? - spytał pokornie.

+ Magiczne Nasionka Wierzby Płaczącej - po zasadzeniu info do Tory

» Złomowisko za miastem
» Obóz Uniwersytetu Artail
» Otwarcie bram Artail
» Gabinet głównego zarządcy Artail