Zachodni stok

First topic message reminder :

MG

To tutaj swoją podróż miała rozpocząć gildia Dead Head Caucus. Waszego mistrza gildii tutaj nie było, nie mieliście pojęcia co mieliście zrobić. Tak więc to już od was zależy jak się zorganizujecie i co postanowicie zrobić. Najlepiej chyba zebrać się do kupy i wyruszyć do góry. Wasze morale bez mistrza mogły jednak dosyć szybko podupaść. Powodzenia

--

Członkowie DHC są zobowiązani napisać tutaj post będący zapisem do eventu. Mają czas do 13-stego. Poza postem zapisującym możecie sobie pisać swobodnie do tego czasu. Możecie się poznać, zaprzyjaźnić i w ogóle. Nie ma kolejności i możecie pisać po kilka postów.

MG


Tym razem odpowiedzi wzięła na siebie ponownie męska część grupki. Czy tym razem udało się trafić w obie odpowiedzi? Tak! Brawo - króliczki radośnie skakały na znak Waszego zwycięstwa.

Tutaj nastąpiła krótka przerwa, w której mogliście ustalić między sobą czy warto postarać się o skrót.



STAN GRUPY:

Makbet - Boli twarz, boli nos.
Ayano - Wszystko Cię boli (zwłaszcza głowa i plecy).
Houjin - Boli twarz, plecy, siedzenie, lekko rozcięta warga. 90% MM.

Czas na odpis mija w środę o godzinie 17:30
Ponieważ Makbet ma nieobecność usprawiedliwioną, zezwalam na pisanie paru postków - możecie sobie porozmawiać między sobą. Czas na odpis będzie dłuższy jeśli Makbet nie odpisze. ALE - jeśli Makbet odpisze, czas się skończy, a Wy (Ayano i Houjin) nie dacie posta to się nie zdziwcie jak Was ominę.

Po raz kolejny udowodniłem swój geniusz, który stał na poziomie dużo wyższym niż przeciętnego człowieka. Niech króliki lepiej się zakopią, a nie próbują pokonać mnie w zagadkach. Gy usłyszałem ostatnie zagadki zwiesiłem nisko głowę, bardzo nisko. Zabawne... One naprawdę myślą, że są w stanie wygrać ze mną w tą grę. Nie mogłem się powstrzymać to takie zabawne. Zacząłem delikatnie się śmiać. Potem coraz głośniej, aż w końcu wybuchłem
- BUAHAHAHAHAHAHAHAH - krzyknąłem tak, że mogła zejść lawina, ale trudno. Wtedy użyję skrzydeł i polecę nieco nad ziemię. - Odpowiedzią na dziesiąte pytanie jest PIĘĆ!!! Pozostała ich nadal piątka, w tym jeden martwy i cztery żywe. Nikt nie sprzątnął ciała królika. Naprawdę myślałyście nędzne istoty, że możecie ze mną rywalizować? - zwrócił się w stronę futrzaków, a nastepnie do swojej drużyny - Odpowiedzią na to wcześniejsze jest prezent... Niech ktoś z was odpowie im bo mi się nie chce.... Za łatwe te ich zadania...
Po tych słowach czekał na reakcję królików. Wiedział, że i tak nie ma po co próbować uciekać przed ich atakiem.

- Emm... To pierwsze... Ktoś kupił coś dla kogoś.. Jakiś prezent, czy coś w tym stylu.. Tak mi się przynajmniej wydaję.
Dziewczynka nie dość, że po obijana to jeszcze ma mówić odpowiedzi na zagadki. W takim razie proszę bardzo powiedziała. Zasłoniła swoją twarz rękoma jakby króliki chciały znowu ją uderzyć no bo co? Ona nie chcę być jakimś workiem treningowym. No na pewno na niego nie wyglądała nie miała żadnego dziwnego zdjęcia nienawidzonej przez kogoś osoby.. A jeśli to ona jest nienawidzona przez kogoś? Eee.. Tam może i to jest możliwe, ale co tam! Nawet jakby była to worki są mięciutkie i na nich nie ma siniaków, tak jak na razie ciele Ayano... W sumie nawet pasuję jej taka posada, ale od króliczków już by nie chciała dostać w twarz o nie... Albo w sumie.. Nie żadnego podobnego zamiaru nie będzie miała od króliczków nie chcę dostać, są za słodkie.

Odetchnął głęboko, gdy króliki oznajmiły, że jednak ma rację. To było takie prawdziwe "uff". Spojrzał na dwoje towarzyszy, którzy wstawali ze śniegu. Jako, że i tak wszyscy już na wszystko odpowiedzieli, nie miał nic do gadania, więc po prostu stał i marzł w głowę, bo cóż innego mógł, robić. Przy okazji co jakiś czas ocierał swoją twarz ręką, by upewnić się, że na pewno nic aż tak bardzo mu się nie stało. Bolało, ale trzeba było powiedzieć "hurra" i do przodu.

//Przepraszam, że po czasie, ale dopiero dziś udało mi się dorwać do Internetu.

MG


Tym razem po Waszych odpowiedziach...nie stało się nic. No, a przynajmniej przez krótkąchwilę co mogłoby być niepokojące albowiem ani nie atakowały ani się nie cieszyły. Cóż to znaczyło?

Po tym momentalnie wszystkie króliczki odskoczyły, a Wy momentalnie poczuliście jak się zapadacie. Niestety nie było czasu na reakcję i już po chwili znaleźliście się pod śniegiem...W momencie, gdy Wasze twarze przedzierały się przez śnieg, przez chwilę zabrakło Wam powietrza. Na szczęście tlen szybko wrócił, tak samo jak przestrzeń. Co się stało? Przebrneliście przez zaspę śniegu i podłoża by teraz spadać! Zapewne Kyouma użyłby skrzydełek, ale ten chwilowy brak powietrza wydłużył Wasze reakcje. I cieszcie się bo dzięki temu nikt nie zmarnował many. Co się stało? Zawiśliście w powietrzu! Dziesięć metrów do podłoża i dziesięć metrów do 'sufitu'. Co zaś się tyczy okolicy - było to nic innego jak zwykła jaskninia ze stalaktytami i stalagmitami oraz malutkim strumyczkiem na środku. Pod Wami było skalne podłoże, ale...jak zejść bezpiecznie na dół i uwolnić się od siły, która Was uratowała?


STAN GRUPY:

Makbet - Boli twarz, boli nos.
Ayano - Wszystko Cię boli (zwłaszcza głowa i plecy).
Houjin - Boli twarz, plecy, siedzenie, lekko rozcięta warga. 90% MM.

Czas na odpis mija w niedzielę o godzinie 15:00
Makbet - masz usprawiedliwioną nieobecność, więc spx :3
Ayano i Houjin - MACIE UMIEŚCIĆ W PODPISACH ODNOŚNIKI DO KP.

Ojoooj, chyba jednak im nie wyszło. Już, już przygotował się na atak króliczków, gdy to nagle nie stało się prawie nic. Prawie robi wielką różnicę. Króliki nie odgryzły im nosów, nie zaczęły uczulać ich na rozkoszność, a... zniknęły. Zniknęły dlatego, bo pojawili się pod śniegiem. Nie pomyślał o tym, że zginie pod śniegiem! Nie, nie, nie! Umrze z ręki kogoś, kogo nie urodziła kobieta i gdy ruszy się las birnamski! Owszem, śniegu niewątpliwie kobieta zrodzić nie mogła, ale co do lasu birnamskiego to powstały już pewne zastrzeżenia. Zabrakło mu tchu, gdy tak wybuchowo analizował swoje myśli i nagle... wzleciał w górę. Kiedy się obejrzał, zauważył jakieś ciemne kolce, które szły i w górę i w dół. Chwila zamyślenia. Tak! To jaskinia! Kamienie! Radość, żyjemy!
Ale z pewnym zastrzeżeniem.
- Czy wam też się zdaje, że latanie teraz nie jest najlepszym pomysłem?

- Też mi się tak zdaję.. Z resztą to wszystko jest jakieś takie dziwne, trzeba szybko wrócić na powierzchnię.. Jakieś sugestie panowie?
Ayano starała się chwycić jakiegoś stalaktyta i popchnąć się tak, żeby jakoś spadła na ziemię. Gdyby już jednak dziewczyna szybciej spadała na ziemię to na pupe, wolniej też. Stara się jakoś złagodzić upadek i nie trafić na jakiegoś stalagmita, czy podobne skalne rzeźby. Stara się wszystko ogarnąć, co jest w tej dziwnej jaskini i czy jest jakieś wyjście. Jeśli jednak nie będzie dane Ayano być na dole.To patrzy z nadzieją na chłopaków i na to, że oni mają jakiś pomysł. Jak nie? To Ayano pewnie kiedyś coś wymyśli, ale te wszystkie skalne rzeźby wyglądały, jak te z książki of geografii u mnie. No, ale panienka na pewno na jednej próbie myślenia by nie skończyła. Jej próby myślenia za pewnie byłyby jak powstanie Kościuszkowskie raz się uda raz nie.

Znalazłem się w jaskinii latając. Potem jeden z towarzyszy zauważył, że latamy.
- Nie zgadzam się z tobą przyjacielu. - oznajmiłem - Jako powszechnie znany naukowiec stwierdzam, że nie latamy, a lewitujemy w wyniku niespodziewanego zaniku grawitacji punktowego lub obszarowego tego jeszcze nie ustaliłem.
Po tych słowach zacząłem sobie pływać żabką w przestworzach. Spróbowałem żabką popłynąć w dół jaskini tak jakby zanurkować. Jeżeli nie przyniosło mi to efektów staram się dopłynąć do jakiegoś stalak ... tego z dołu nawet geniusz może nie pamiętać i trzymając się go dostać się na dół. Jeżeli i to nie pomoże dalej sobie wiszę. Jeżeli jednak nagle zniknie niewidzialna siła przygotowuję się do upadku. W końcu to 10 metrów. Jeżeli zacznę spadać użyję skrzydeł, aby wyhamować upadek.

MG


Ayano i Kyouma postanowili spróbować złapać kamienne 'kolce' - nadmieńmy, iż pływanie żabką w doł nie dało efektu. Nim jednak w ogóle, któreś z nich choćby dotknęło części jaskini, zaczęli spadać! Dlaczego? Albowiem popłynęli w bok i widać...miało to jakieś znaczenie. Niestety Makbeta zostawili za sobą, więć chłopak wciąż sobie dryfował.
Houjin wyczarował ponownie skrzydła co uratowało go od uderzenia w ziemię. Ayano niestety nie miała takiej mocy, więc było pewne, że zrobi sobie biedactwo krzywdę! Gdyby nie to co się stało...Malutki strumyczek nagle się powiększył do rozmiarów sporej rzeczki, do której spadała dziewczyna. Aczkolwiek zamiast 'walnąć' o powierzchnię wody, ze środka wyłonił się rybi ogon, który odbił blondynkę jak piłeczkę pingpongową wprost w ręce Houjina. Nie było to na tyle silne by stracił swe skrzydełka, ale uderzył o jeden z kaminnych kolców wystających z ziemi.
W każdym razie zielony ogon schował się pod wodę, z której po chwili wyskoczyło prędko 'coś', usadawiając się na brzegu. Teraz również mogliście się przyjrzeć owu czemuś co uratowało Ayano przed upadkiem. Było to nic innego jak...syrena! (LINK)
- Dzieciaczki się zgubiły.
Wcale nie brzmiało to jak pytanie. Bardziej jak pewne stwierdzenie, ale nie wyglądała na kogoś kto się tym przejął.


STAN GRUPY:

Makbet - Boli twarz, boli nos.
Ayano - Wszystko Cię boli, ale jest znośnie. Po uderzeniu ogonem bolą Cię świeżo cztery litery i plecy.
Houjin - Boli twarz, siedzenie <- ale znośnie jest. Lekko rozcięta warga. Odezwał się ponowny ból pleców przez walnięcie w kamien co jest...bolesne. 80% MM.

Czas na odpis mija w środę o godzinie 16:00 - macie nieco więćej czasu bo w środe sama bede dopiero popołudniu.
Ayano - umieść odnośnik do KP w podpisie.

Oni się chwycili, a on nie i wyszło na to, że jest hipsterem. Co gorsza, on dryfował, a oni gdzieś spadli. Hmm... To chyba nie powinno mieć miejsca, prawda?
- Ayano? Kyouma? - rzucił w przestrzeń niezbyt głośno. W takich miejscach nie powinno się głośno zachowywać, co jak co, ale to akurat wiedział. Rozejrzał się uważnie. Czarno i bez spadających w dół. Chyba czas było się przejąć czyimś losem, bo zostanie tu samemu, w ogóle zostanie samemu groziło... czymś okropnym. Spróbował złapać kolec, żeby znaleźć się tam, gdzie jego towarzysze, chyba że to nie wina kolców. To byłoby naprawdę przerażające.

Tak więc Ayano wyrównała ze mną swoje rachunki. Jak widać była dość mściwym stworzonkiem i nie doceniła faktu, że przy króliczkach miała zaszczyt znaleźć się pod geniuszem VIII wieku. Jeżeli miałem jeszcze skrzydła, po po takim uderzeniu nie było to pewne to postanowiłem je złożyć, aby nieco je ochronić przed ewentualnymi obrażeniami. No i teraz pojawiła się przed nim prawdziwa syrenka, która zarzuciła im, że się zgubili niby.
Wcale się nie zgubiliśmy - oznajmiłem - Po prostu chwilowo straciliśmy orientację w terenie mała syrenko. Nie miałabyś może ochoty pomóc nam wydostać się z tej nory?
Liczyłem, że rybka przystanie na tą prośbę i nie będzie robić specjalnych problemów. Przecież jak na razie nic jej jeszcze nie zrobiliśmy.

Dziewczyna wywinęła ładny numer. Normalnie moglibyśmy zacząć klaskać jej na szczęście szybko zebrała się w sobie. Mimo że bolał ją tyłek i plecy. Otrząchnęła. Spojrzała się tym wzrokiem na Hyoujirna.
- Emm... Od tak sobie raczej nam nie pomoże, tak więc czego chcesz za pomoc nam?
No i Ayano pewnie się zdziwi, jak nic, a jak nic to pewnie jakiś tajemny plan, a jak coś to wyślę chłopaków, a ona da syrence serniczka i będę go sobie zajadały. Om nom, nom. Serniczek dobra rzecz. Może ździebko się przestraszyła widząc potwora, ale za kijka nie po sobie tego poznać. W końcu jest najemnikiem .

MG


Zacznijmy od tego, że ani Ayano ani Kyouma niczego się nie chwycili by spaść, ale cóż...Makbet próbował iść za przykładem, którego nie było i co prawda nawet nie dotknął żadnych kolców, ale 'wydryfował' z pola grawitacyjnego i spadł wprost do rzeczki, robiąc 'chlup'. Podkreślmy, że nie było tak ciemno jak chyba Makbet pisał bo zaznaczałam wcześniej jak jaskinia wygląda, więc widoczność jest jako taka.
W każdym razie chłopakowi nie stało się nic strasznego - o dziwo rzeczka była głębsza niż się zdawało, więc nie uderzył o dno i mógł spokojnie wypłynąć, a tam co? Ten sam widok syrenki, którą powinien widzieć już wcześniej, tak jak i reszta bo się nie ukrywała.
- Mała syrenko? Jak miło - zaczęła Wam odpowiadać - Pomóc...pomóc...Och, Wasza mała niewolnica ma słuszność. Jak coś chcesz musisz coś dać - wskoczyła z powrotem do wody by po chwili znaleźć się za Makbetem. Trwało to chwilę, a rzeczka była spora, więc chłopak jeszcze był w wodzie - Przepuszczę małą blondyne jak zostawi mi dwóch chłopaczków.
Rzekła tajemniczo, obejmując tym samym Makbeta w pasie i przytulając się do niego. Co zaś tyczy się jeszcze jaskini. Prowadziła i w prawo i w lewo, ale tak jak tutaj jakaś widoczność była, tam tak trudno było dostrzec czy, któreś przejście prowadzi na zewnątrz. W dodatku na logikę, na górze przyszliście z prawej strony, więc trzeba by udać się w lewo. Zaryzykujecie sami czy oddacie męską część syrence?
- Smacznie pachniesz, piękny.
Wymruczała do ucha podrywanego Makbeta...Tylko czy to był podryw czy mówiła dosłownie?


STAN GRUPY:

Makbet - Boli twarz, boli nos. Siedzisz w rzece, więc cały mroky i obejmowany od tyłu przez syrene.
Ayano - Wszystko Cię boli, ale jest znośnie. Po uderzeniu ogonem bolą Cię świeżo cztery litery i plecy.
Houjin - Boli twarz, siedzenie <- ale znośnie jest. Lekko rozcięta warga. Odezwał się ponowny ból pleców przez walnięcie w kamien co jest...bolesne. 80% MM.

Czas na odpis mija w piątek o godzinie 18:05
Jak macie jakieś pytania albo coś nie zrozumiałe to pisać na pw bo nie chce Was karać za nierozumienie czegoś bo to może być moja wina~

No dobra, nie było tak ciemno, jak sądził na początku, a ponadto, jakimś dziwnym trafem znalazł się nagle, w sensie chlupnął, w wodzie. Ponadto słyszał jakiś głos i był on w miarę... ładny? Tak, tak można było to ująć. Cóż, było mu mokro, jeszcze niedawno zimno, więc trudno stwierdzić, czy głos mógł mu sprawić na tyle przyjemności, by poczuł się znacznie lepiej i zapomniał o swoich chwilowych dolegliwościach. Otóż nie. Było mu zimniej, bo siedział zapewne w zimnej wodzie, głowa i nos wciąż go bolały od pierwszego króliczego ataku. Ponadto coś się na nim zacisnęło. Nie czuł tego tak dokładnie, albowiem generalnie miał na sobie okrycie zwane kurtką, więc wiedział jedynie, że jest to bliżej nieokreślone coś. Gdy spojrzał w dół, okazało się, że jest to rybi ogon, a gdy połączył fakty i odwrócił wzrok, by spojrzeć na właściciela tego czegoś, zdał sobie sprawę, że siedzi w okowach syreny. O, super. Cudownie. Przełknął ślinę, ale wolał się nie odzywać. Gniew takiej postaci mógł się dlań skończyć... mógł się dla nich wszystkich skończyć nieprzyjemnie. Nawet dla jego kochanej włóczni, kochanki życia. Kiedy powiedziała, że pięknie pachnie, przełknął ślinę. Poczuł się dziwnie, tym bardziej, że miał ogromną ochotę poderżnąć komuś piękne gardziołko. Komuś, kto właśnie to powiedział. Krew poleciała by tak pięknie... Z drugiej strony - przynajmniej nie był sam. Trzeba szukać plusów. Nie patrzył teraz na swoich towarzyszy, a jedynie na stworzenie, które go więziło. Czy się bał? Bał się tego, co mógłby zrobić, a co wcale by mu nie pomogło...

- Emmm... Może to i głąby, ale ich nie zostawię.
Skwitowała swoją odpowiedź Ayano i poprawiła włosy z miłym uśmieszkiem. Może i są debilami, ale się przydali z króliczkami to za pewnie niedługo też się przydadzą. W każdym razie tak łatwo jej towarzysze pewnie się przydadzą, ale czy przyjaciele to słowo względne, bo tak naprawdę.. Dopiero ich poznała, ale co tam! Ayś nie jest taka głupia by chłopa oddać! Oni też są potrzebni, a jakby mogła żyć bez nich.. Nudno by było nie miała by się z kim kłócić, ani kogo bić, a wtedy byłoby po prostu nudno. Jakoś ta syrenka się jej nie podobała, była po prostu dziwna. Patrzyła na nią i wtedy już po prostu zbierało się jej na wymioty, przecież syrenki powinny być najpiękniejszymi kobietami z ogonami na ziemi. Ale jak to powiedział jej jeden kolega ze starej gildii, takiej syreny ani usmarzyć, ani zrobić z nią ten tegos.