Wyspa Ember

Już na starcie ten dzień nie zapowiadał się najlepiej. Najpierw niemiła pobudka, potem poranne zapasy z siatką i uwięzionymi w niej dwoma innymi osobami. Po prostu nie mogło zacząć się lepiej. Mag sam próbował wygramolić się z siatki, jednak szybciej by usnął, oplatając się włóknami niczym w kokonie, niż wylazł o własnych siłach. Po zrzuceniu na bok przez ziomka w kapturze Raekwon dobitniej poczuł ból z różnych części ciała.
-Zatłukę...-Ill stanął w końcu na równe nogi, otrzepując ramiona z nieistniejącego kurzu, a następnie poprawiając czapkę.
-W porządku.-odparł zachrypniętym głosem na pytanie dziewczyny. W obecnym stanie miał wszystko gdzieś, więc nie obchodziło go, czy Villen zostanie wypuszczony z siatki oraz czy koleś w kapturze zaprowadzi ich do obozu, gdzie będą mogli wykonać swoja misję. Zaczął najzwyczajniej w świecie iść z powrotem do swojego pokoju.
-Wracam za dziesięć minut. Może zostały jakieś ochłapy z wczorajszej kolacji. Jestem głodny...-zwrócił się do pozostałej trójki.
-Wam też radzę coś zjeść. Tyle wrażeń przed nami.-w jego głosie dało się słyszeć lekki sarkazm. Raekwon nie posługiwał się sarkazmem, jednak w obecnym humorze miał to najzwyczajniej gdzieś. Chciał coś zjeść, ochlapać zaspaną mordę wodą, wziąć jakiś szybki prysznic i dopiero wtedy przyszykować się do drogi. Nie chciał też wyjść na nieobytego z wodą obszczymura, który kąpie się raz w tygodniu, albo i rzadziej. Do głowy wpadł mu pomysł, by wykorzystać sytuację i wejść nie do tego pokoju, co powinien, czyli do tego z napisem "infekcja", ale po krótkiej chwili zastanowienia zrezygnował. To, co jest za tymi drzwiami nie było jego sprawą i nie powinien się mieszać.

W sumie, w obecnej sytuacji nie był pewny gdzie się znalazł... pod kim czy też na kim. Zupełny nie ogar. No dobra, więc pomińmy szamotaninę w siatce i wróćmy do momentu, gdzie już wilczkowi udało się stanąć na równe nogi i przyjąć tłumaczenia jak się okazało "przewodnika", czy kim on tam jest. Obecnie, za takie przywitanie Villen najchętniej rozszarpałby go na strzępy po czym udał się spać czy coś. Jednak w obecnej sytuacji warknął coś niewyraźnie pod nosem i przeciągnął się porządnie, by po nocy w formie wilka pobudzić trochę ten ludzki układ kostny. Skrzyżował ramiona i nie zamierzał się odzywać, tylko obserwował sytuację... wcale a wcale nie był zadowolony z tego przywitania...

Wszyscy wygramoli się z siatki, więc i Marone dostała swe odpowiedzi. Tak więc wiedziała już jak zwracać się do przewodnika, no i dostała wytłumaczenie tego co tu zaszło - reakcji bezwarunkowej. No cóż...skoro tak, to niech tak będzie - czemu miała nie wierzyć? Pewnie nie codziennie spaceruje się po znajomym korytarzu i natrafia na wilka, prawda? Dzięki temu, nie miała zamiaru już do tego wracać. Najważniejsze, że w tej chwili wszystko już było...um...w jako takim porządku. Chwilę później jednak poznali dane celu...
- Foche?
Powtórzyła pytająco. Toż to było...dziwne! Takim nazwiskiem nazwano vice-gubernatora, który nie był z tego specjalnie zadowolony, a tu się okazuje, że przywódca rebelii ma takie samo nazwisko?! O co chodziło?! Czy to rodzina? A może...ktoś tutaj się pod kogoś podszywa? Huh...chcąc nie chcąc, przez to jedno, małe nazwisko, utwierdzała się tylko w przekonaniu, że będzie próbowała rozmawiać z 'celem', a nie go atakować. Przynajmniej miała taką nadzieję bo kto wie co z nią by zrobili jakby odkryli kim jest naprawdę?
Po tym - ku zdziwieniu Marone - nastąpiła charakteryzacja. W tym momencie zazdrościła Villenowi przemiany w wilka bo dzięki temu, nie musiał się chociaż przebierać...Jakby pewnie sama jasnowłosa wzięła się za swą przemianę, to przypuszczalnie nie zrobiła by z siebie starszej kobiety, ale cóż...może dzięki temu łatwiej będzie nabrać rebelię? No i zmieniono jej kolor włosów, więc tym bardziej nie powinno być do siebie podobna i...i sądziła, że tyle wystarczyło, ale nie...albowiem po tym dotarła do jej uszu szokująca propozycja...
- Co?! - nawet głos z tego szoku podniosła - Znaczy...ekhm...nie, dziękuję. Myślę, że już wystarczająco mnie ucharakteryzowałeś, więc nie widzę powodu bym miała ścinać włosy...Dlaczego tak uważasz? - oczywiście nawet nie wzięła nożyczek. Ba...zrobiła dwa kroki do tyłu - ...Mogę je po prostu spiąć. Będą wyglądały na krótkie...no i nikt się nie połapie w ich długości...Zaraz wrócę.
Mówiła prędko, po czym wzięła pelerynę - tak samo szybko - jednak nożyczek już nie! Po tym pospiesznym krokiem udała się w kierunku swego tymczasowego pokoju, gdzie zamknęła za sobą drzwi i odetchnęła...Co to to nie! Nie da sobie włosów ściąć, a już na pewno nie dla podejrzanej misji, gdzie nie było mowy wcześniej o zabijaniu! Co on sobie myślał?! Czy on wie...pewnie nie wie ile włosy znaczą dla kobiety! Nie po to je zapuszczała tyle lat, by teraz, gdy są super długie i lśniące, dać je ściąć dla czegoś takiego! Urgh!
Mamrocząc tak niezadowolenie pod nosem, użyła swego pwm 'rzeczy' by wyczarować sobie wstążkę i kilka charakterystycznych, acz nie zbyt bogatych - raczej zwyczajnych - spinek (np. z opowieści o Mulan, ale i innych księżniczkach). Dzięki temu upięła swoje włosy w niski kok, tak by nie można było mieć pewności jakiej długości są jej włosy. Po tym, zamiast wyjść musiała coś sprawdzić...Użyła ponownie owego pwm, tym razem jednak tylko po to by wyczarować lusterko, które miało posłużyć do już można się domyśleć czego - kolejnego pwm! Ściślej mówiąc 'Lustereczko'. Tak więc spojrzała w lustro i...
- Lustereczko, lustereczko, powiedz przecie, gdzie Krynik Foche znajduje się na tym świecie.
Przydatne pwm bo wystarczyło znać albo imię i nazwisko poszukiwanego, albo samo imię, nazwisko lub pseudonim jeśli wróżka wie jak ów persona wygląda. Teraz teoretycznie miała i imię i nazwisko, więc...użyła tego tylko po to by dowiedzieć się jak owy osobnik wygląda...Co prawda dalej jej się nie podobała bardziej propozycja ścięcia włosów - gdzie podobnie mruknęła coś pod nosem - ale fakt faktem, zastanawiało ją ciągle o co chodzi z tym nazwiskiem!

Ill nie miał siły na wydzieranie się na temat charakteryzacji.
-A ten róż na włosach to potrzebny? Blizny są spoko, ale różowy to nie mój kolor.-rzekł ospale w stronę mężczyzny. Spodziewał się więcej po orzeźwiającym prysznicu, ze będzie żywszy i bardziej chętny do współpracy, ale różowe włosy to nie było to... Blizny nawet mu się podobały. Pewnie kiedyś w przyszłości dorobi się podobnych.
-Jedyna uwaga to zmienić ten paskudny kolor na jakiś inny. Nieważne jaki, byleby nie był podobny do tego.-chłopak wskazał palcem swoją głowę. Nie czuł się za dobrze be swojej czapy. Miał ja od zawsze, a teraz będzie musiał ją porzucić na cześć... kurwa różowych włosów.
-Sam dostała jakieś ubrania, a ja mam iść w tym, w czym jestem teraz? Mamy sie wtopić w tłum, czy będziemy udawać kogoś specyficznego?-Raekwon zadawał kolejne pytania w stronę Johna, mając przed sobą ten straszny obraz różowych włosów. Nie mógł znieść myśli, że będzie wyglądał niczym jakiś pieprzony klaun z cyrku.

Huh...nie chciała nikogo wystraszyć. To był...odruch bezwarunkowy! Każda normalna dziewczyna postąpiłaby zapewne podobnie, o ile nie gorzej - wszak zapuszcza się włosy by były długie i ładne, a nie po to by je ścinać z byle powodu. Tak tak...kamuflaż na misji, której nie miała zamiaru wypełniać nie był aż tak ważnym powodem, więc...ulżyło jej, gdy John uznał, że nie musi ścinać - a przynajmniej nie nalegał, więc to był plus.
Tak czy inaczej w pokoju, po użyciu lustereczka czekał ją niemały szok...Szok wielki! Niby spodziewała się ujrzeć kogoś nieznajomego albo samego vice-gubernatora, a tutaj...mężczyzna z korytarza?! O co chodziło?! Serce zaczęło jej walić mocniej z tego zaskoczenia, więc musiała wziąć kilka oddechów głębszych...więc 'John' to nie prawdziwe imię...albo pseudonim...nieważne...Co tu robi ktoś kogo mają zabić? Przyszedł zgładzić ich pierwszy, ale widok wilka zburzył jego plany? A może...może dostali nie prawdziwe nazwisko celu? W końcu skoro teoretyczny cel jest tuż przy nich...Co było najgorsze? Że w główce Marone pojawiła się kolejna dziesiątka wyjaśnień co do tego, a pojęcia nie miała co jest prawdziwe...
- ...Co? - ocknęła się słysząc pukanie - Ah, tak...już idę...chwileczkę...
...Po co im kamuflaż skoro to on jest za drzwiami?! Dzięki temu doskonale wie jak wyglądają...Z drugiej strony jeśli by w tym miejscu zdradziła co wie to obawiała się, że towarzysze mogą od razu się na niego rzucić, albo przybiegnie ktoś od gubernatora...No, a problemik polegał na tym, że ciągle nie darzyła vice, specjalnym zaufaniem...Po krótkiej chwilce, lusterko zniknęło, a ona otworzyła drzwi i wyszła na korytarz.
- Przepraszam za zwłokę...
Rzekła krótko i nie zbyt głośno, wiedząc już co zrobi...Odkryje jego tożsamość, ale nie tutaj - tutaj bowiem ktoś mógłby ich złapać, ale...ugh...a co jeśli odejdą za daleko, a tam już będą czekać jego ludzie? Z tego też powodu miała zamiar iść z 'Johnem', a gdy tylko wyjdą za drzwi budynku, oddalą się zaledwie na jakieś 5-8 metrów, Samantha wtedy się zatrzyma...i jeśli faktycznie do tego dojdzie to jej głos będzie spokojny, delikatny i zwyczajny - bez niby podejrzeń...
- ...Możesz nam pokazać twarz? Trochę trudno mogłoby cię potem znaleźć, nie wiedząc jak wyglądasz...
No co? W końcu była to prawda...teoretycznie...Głównie ją ciekawiło co owy osobnik odpowie. Do tej pory nie wydawał się zły, więc tym bardziej jasnowłosa, nie wiedziała, która strona konfliktu jest tą właściwą. Naturalnie istniała opcja, że to tylko aktorstwo, ale...ugh...Nie miała zamiaru wyjść poza teren 'bogatszej' części wyspy, dopóki nie rozwiałaby swych niektórych wątpliwości...także i tej o tożsamości Johna, ale...wpierw chciała usłyszeć wyjaśnienie, dotyczące ukrywania twarzy.

-O ile to znowu nie różowy, to ujdzie.-Ill nie znosił tego koloru. Nie mógł go zdzierżyć, a co dopiero na własnej głowie. W sumie mógłby to być nawet kolor wymiocin po zeszłodniowej imprezie. Chłopak obejrzał końcówki.
-Może być.-chłopak szybko ubrał płaszcz od tajemniczego kontaktu, Johna. Teraz wystarczyło wymyślić jakąś bujdę na swój temat, użyć jako historii i wysadzić nie tylko tego całego Foche'a, ale i gościa ze snajperką oraz cały ten pieprzony obóz. Swoja drogą, sporo tych Foche'ów. Foche tu, Foche tam, Foche w obozie, Foche poza obozem...
-Wszystko ładnie pięknie.-rzekł w stronę Johan, jak i reszty. Byli już w sumie gotowi, ale Sam nagle zniknęła za drzwiami swojego pokoju.
-Aż tak się przejęła tymi włosami?-Ill patrzył lekko zdziwiony. Dopiero kiedy John zapukał do drzwi, dziewczyna wreszcie się pojawiła.
-No i dobra. Wyruszamy.-Raekwon udał się za kontaktem oraz Sam. Nie wiedział, jak długa będzie droga, a dziesięć bombek może nie wystarczyć. W drodze Ill postanowił zrobić jeszcze dwadzieścia mini kulek zagłady.
-Jak sie bawić, to się bawić.-chłopak dziwnie się uśmiechał. Jego plan był bardzo prosty. Jedynie Sam była mały problemem, gdyż tylko jej średnio pasowało wykonanie misji zgodnie z instrukcjami Quena. Wróżki przecież nie zabijają. Tak mówią... Może Ill'owi uda się ją przekonać? A może Villen da radę? Zobaczymy.

+20 ładunków

Teraz przyszła pora na przygotowania do misji, o ile jemu się poszczęściło, tak jego towarzyszą nieco mniej. Oboje mieli problem z włosami, to z długością, to z kolorem. Potrafiłby poniekąd zrozumieć Sam, futra on by się nie pozbył w końcu, chociaż czy można to wszystko tak porównać? Ogólnie to mógł latać na różowo, chociaż rzucałoby się to w oczy... co by utrudniało poruszanie się w wszelakim terenie. Dlatego był nawet zadowolony, z fakty że mógł zostać sobą. Od początku był gotowy do drogi, dlatego gdy tylko ruszyli, trzymał się z tyłu grupy, rozglądając się dookoła. Nie zmieniał się w wilka, jeszcze nie było potrzeby.

Chcąc nie chcąc miała świadomość tego, że ponownie może się mylić...że to inni mają rację, a ona przesadza, ale już taki miała charakter. Nie zabije przecież niewinnego człowieka bo inny nieznajomy jegomość to zlecił - powinien iść z czymś takim do nielegalnej gildii! Ugh...Właściwie wiedziała...czy też raczej miała nadzieję, że akurat Villen nie zrobi nic złego, jeśli Marone go poprosi - nie raz mówił, że pieniądze mu nie są potrzebne, więc...chyba nie będzie aż tak zły jak się wszystko obróci do góry nogami?
W każdym razie...cała okolica jeszcze spała? Nic dziwnego może, ale...cała? Sam strażnik również wyglądał dość sennie. Hm...przecież jeśli jest się w strefie wojny, gdzie może w każdym momencie atak nastąpić to czy nie powinni tego pilnować jacyś ludzie? Czy może to znowu obawy jasnowłosej dawały o sobie znać niepotrzebnie? Cóż...albo byli źle przygotowani albo faktycznie coś było nie tak. Nic więc dziwnego, iż tym bardziej, wróżka nie zrezygnowała z zatrzymania się i tego co miała zrobić. Aczkolwiek fakt, że bez problemu osobnik twarz pokazał był troszeczku zaskakujący - w pozytywnym sensie oczywiście, albowiem teraz chociaż wiedzieli jak ów człowiek wygląda.
- A...przepraszam za tą prośbę, ale mam nadzieję, że nie była nie na miejscu - w końcu lepiej wiedzieć z kim się pracuje - Chodzi o to, że...przed wyjściem z pokoju użyłam pewnego zaklęcia, które po tym co powiedziałeś, przyprawiło mnie o więcej pytań. To zajmie tylko chwilkę - zapewniła wciąż delikatnie, po czym - dalej nie ruszając się z miejsca - postanowiła wykonać to co w pokoju czyli...dzięki pwm wyczarować chciała lusterko, a następnie użyć drugiego pwm ze słowami - Lustereczko, lustereczko, powiedz przecie, gdzie Krynik Foche znajduje się na tym świecie - po tym - jeśli zadziała tak jak w pokoju, czyli ukaże mężczyznę przed nimi - miała zamiar obrócić ów lustro w kierunku Johna by sam ujrzał...właściwie siebie. Z tego też powodu, dodałaby wyjaśniające zdanie - Dzięki temu mogę dowiedzieć się jak ktoś wygląda lub, gdzie się znajduję...W pokoju po wypowiedzeniu nazwiska jakie podałeś, ukazała się Twoja osoba w korytarzu. Możesz nam to wyjaśnić?
Jej ton głosy był...nie był ostry, a wciąż łagodny i spokojny - może jakby miała pewność co się dzieje to kto wie...zapewne i by mogła emanować negatywnymi emocjami, ale póki co chciała wiedzieć o co chodzi. Okłamał ich? Dlaczego? Vice gubernator też kłamał? Co było prawdą?
Swoją drogą nie chciała by rozpętała się tutaj jakaś wojna, więc JEŚLI Villen lub Rae zaatakują Johna, a ten nic nie zrobi - nie wykaże agresywnych ruchów - to Marone ma zamiar użyć zaklęcia magicznej fasolki by wyczarować trzy grube pnącza...po jednym na każdego mężczyznę co by obwiązały się wokół nich i uniosły do góry. Może to by wszystkich powstrzymało od niepotrzebnej potyczki...Oczywiście jeśli tylko jeden z nich wykaże coś takiego to tylko jego - i Johna - oplątują, ale i tak miały się trzy pojawić...Oczywiście JEŚLI zaszłaby potrzeba bo fakt faktem, wolałaby nie używać w tej chwili magii.

A co jeśli dziwnym trafem lusterko zawiedzie i nie pokaże tym razem Johna? Wtedy...wpierw jasnowłosa przyjrzy się temu co lustro pokazuje, a później by przeprosiła i prawdopodobnie ruszyła dalej wraz z resztą. No...chyba, że lustereczko pokaże coś równie zaskakującego co wcześniej - wtedy należało to ogarnąć na miejscu.

//Kiri, ale ja mam specjalną torbę do tego typu rzeczy xD//

Raekwon szedł w ciszy, dokładnie w środku grupy. Rzeczywiście, nagły i niespodziewany wybuch jednej z bombek mógł się zakończyć nieciekawie, dlatego wszystkie 30 ładunków umieścił w swojej torbie. Tam będą bezpieczniejsze i nawet nagłe rozpoczęcie biegu i potrząsanie, lub podrzucanie torbą nie byłoby w stanie ich zdetonować. Fakt, że miasto wyglądało na opustoszałe obrazował lęk mieszkańców. Żaden z tych ludzi nie ważył się wystawić nosa za drzwi, by przypadkiem nie oberwać rykoszetem, lub zginąć od przyjacielskiego ognia. Kiedy Sam sie zatrzymała, on jedynie zrobił kilka kroków na przód, zatrzymując się po lewej stronie od dziewczyny (na godzinie 9 względem Johna). Spoglądał to na dziewczynę, to na współpracownika. Był lekko skołowany, ale nadążał. Mężczyzna wreszcie ukazał pozostałej trójce swoje łyse oblicze. Ill przyjrzał się jego twarzy, zwracając uwagę na charakterystyczna brodę. To pewnie dzięki niej będzie wiedział, z kim ma do czynienia, kiedy dojdzie do rozdzielenia i ponownego połączenia grupy. Ill zaczął się lekko niecierpliwić, kiedy blondynka zaczęła zadawać kolejne pytania Johnowi. Mogła to robić w drodze do obozu, jednak kiedy dziewczę wyczarowało lusterko i wypowiedziała zaklęcie, które po wypowiedzeniu imienia Krynik Foche ukazało mężczyznę stojącego tuż obok nich, Ill nie zastanawiał się zbyt długo. W dłoni chłopaka natychmiast znalazło się cztery ładunki, umieszczone pomiędzy palcami prawej dłoni.
-Prosimy o wyjaśnienia, panie Foche. I gdzie jest pański kolega z pukawką...- mruknął w stronę Johna, a może Krynika... Jeżeli mężczyzna zacznie uciekać, to będzie oznaczało przyznanie sie do winy i zielone światło dla "zwierzątek" Raekwona, by uczepić się jego płaszcza i po dwóch, może trzech sekundach uwolnić całą nagromadzoną energię. Kto wie, może zdąży wrócić jeszcze do posiadłości i dospać jeszcze te kilka godzin.

Chwilę po tym jak Foche uwierzył w lusterko i słowa Marone, oraz zaczął wyjaśnienia, jasnowłosa dezaktywowała lustro, z uwagą słuchając tego co mężczyzna miał do powiedzenia. O dziwo bez problemu  przyznał się do tego kim, do tego, że jest celem i, że mogliby go teraz zlikwidować - czego wróżka nie chciała nawet przed tym jak się dowiedzieli z kim mają do czynienia.
- ...Nie mogę mówić za mych towarzyszy, ale...odkąd tylko usłyszałam, że zadaniem jest morderstwo, miałam wątpliwości, więc chętnie się dowiem więcej na temat tego co się tutaj dzieje - odrzekła spokojnie, robiąc krok w przód, czym zasygnalizowała, iż nie ma zamiaru nikogo zabijać, a pójdzie dalej do obozu Krynika - ...Skoro jednak mówisz 'my' to masz na myśli i innych? To po co się mieliśmy przebierać? Teraz to zbędne skoro wiemy kim jesteś?
Przypuszczała, że 'John' albo chciał grać kogoś od vice gubernatora i dlatego wymyślił tą przebierankę albo może jego ludzie nie wiedzieli o tym co planuje i tym sposobem nie chciał by magowie zostali przypadkiem zabici? Cóż...nie wiedziała jaka jest odpowiedź, więc jej ton pozostał łagodny i delikatny. Po prostu chciała wiedzieć czy dalej muszą być ucharakteryzowani czy mogą wrócić do swego normalnego wyglądu...Nie żeby jej coś kostium przeszkadzał, ale jak w swojej skórze człowiek zawsze lepiej się czuje, prawda?
- A...wybaczcie za moją decyzję, ale naprawdę...mam swoje wątpliwości - zwróciła się teraz do Villa i Illa - A co do pokoju z napisem infekcja...Nie za wiele się dowiedziałam, poza faktem, że strasznie tam ciemno i nic nie widać - westchnęła - ...Coś może Ci wiadomo na ten temat? - zwróciła się z powrotem do mężczyzny - I...wiesz może, dlaczego żołnierze nazwali vice-gubernatora, Foche?
Pytania nie miały być nachalne, więc i ton pozostawał łagodny oraz mniej pewny. Z drugiej strony mieli pełne prawo do pytań - należałoby w końcu poznać jakąś prawdę, a nie ciągle ktoś ich okłamywał! I komu tu wierzyć? Zwłaszcza, iż te dwa pytanka ze strony Marone to było nic w porównaniu do innych pytań, które miotały się w jej główce...Oczywiście jeśli ruszą to miała zamiar iść za 'Johnem'.

No cóż, nic nie może być łatwe prawda? W sumie to zaczynało być oczywiste, że coś jest na tej wyspie nie tak. Coś jest nie tak z tym zleceniem. Chcąc nie chcąc magowie zostali wciągnięci w konflikt na wyspie, który defacto zaczynał być coraz bardziej skomplikowany. Czy też może wilczkowi się tak wydawało? Ogólnie, Samantha miała okazje do świętowania! W końcu coś zaczynało się układać, kolejne informacje spadały na nich jak grom. Będą mieli okazje przyjrzeć się drugiej stronie medalu. Villen nie zamierzał się rzucać na przewodnika, który był ich celem. Facet pokazał, że ma tak zwane jaja, przychodząc tutaj sam... a może jednak nie był sam? Wilk pociągnął nosem rozglądając się lekko. Może coś wyczuje? Mniejsza o to, skoro mają razem iść, proszę bardzo...
- Coś się tam prawdopodobnie rozkłada... - mruknął na temat "Infekcji" - coś.. lub ktoś...
Powiedział obojętnym tonem i ziewnął lekko, zasłaniając usta. Dla niego mógłby być to trup gubernatora... mało przejmująca informacja.