Wyspa Ember

W końcu dostali się do środka, jakoś cały ten przepych nie uderzył w wilka, może dlatego, że nie zwracał uwagi na takie rzeczy? Jedyne na co zwrócił uwagę, to te drzwi z napisem Infekcja. Co za nimi było? Laboratoria, strefa kwarantanny czy może zupełnie co innego, a owy napis miał ich tylko odstraszyć? Kiedy przechodzili jakoś obok, wtedy Vill skupia swoją uwagę na węchu. Może wyłapie jakiś dziwny zapach, który pomoże mu rozwinąć ową zagadkę? Dowiemy się później. Jak na razie czekała ich konfrontacja ze zleceniodawcą. Rozmowę pozostawił Sam, w końcu wiedziała co robić... kiedy ten vce-gubernator wspomniał o miłej podróży, walczył ze sobą by nie wybuchnąć śmiechem, na szczęście mu się udało. Czekał na reakcje pracodawcy. Pytanie Sam, o błąd w nazwisku lekko zaniepokoił wilka, znów zaczął nie ufać tym ludziom. Może to tylko odstawiona szopka by zwabić ich tutaj no i pojmać? Możliwe... dlatego też, Villen powoli zaczął rozglądać się po pomieszczeniu i lekko pociągać nosem. Strzeżonego bóg strzeże nie? Oczywiście te rozglądanie było jak najbardziej dyskretne. Mag był oczywiście gotów rzucić się na vce-gubernatora gdyby ten zrobił coś głupiego, bądź też próbował uciec i takie tam...

Wysłuchał wszystkiego co powiedział ich zleceniodawca, wyglądało na to że wszystko tutaj było w porządku, przynajmniej na pierwszy rzut oka. Kiedy dostał chusteczkę, to zdziwił się nieco, ale cóż... wziął i schował ją. Ogólnie zaniepokoił go swąd za drzwiami "Infekcji" czyżby rozkładające się mięso? Możliwe... czyżby to był gubernator? Całkiem prawdopodobne... No teraz trzeba było skupić się na zadaniu, mieli pozbyć się przywódcy bandytów... więc się go pozbędą.
- Zrobimy to... po to tu przybyliśmy... - powiedział zwyczajnym tonem - Więc mów jaki macie plan... im szybciej się tym zajmiemy tym lepiej.
Definitywnie stracili za dużo czasu na te całe ganianie się po lesie z żołnierzami, a w końcu to nie był ich cel. Przybyli tu wykonać powierzone zadanie, a cała ta sytuacja z transportem pokazywała na dramatyczną pozycję mieszkańców, wojska i samego vce gubernatora, o gubernatorze nie wspominając, bo równie dobrze mógł być na tą chwilę martwy.

Czy powietrze tutaj źle na nią działało? Co prawda vice-gubernator odpowiedział na pytanie o nazwisko, ale czy na pewno? Jakoś trudno jej było ogarnąć, dlaczego mężczyzna nie używa tego miana bo i...nie widziała szczególnej odpowiedzi. Zupełnie tak jakby dostać odpowiedź, bez odpowiedzi...huh...Widać jednak miał coś do ukrycia i temat ten był drażliwy, więc w tejże chwili Marone postanowiła go odpuścić...ale będzie o tym pamiętać!
Po tym nastąpiły przeprosiny i wyjaśnienia co do wyspy...Problemy wewnętrzne...Słuchała go uważnie...każdego najmniejszego słówka w nadziei, że wątpliwości wszystkie zostaną rozwiane. Niestety tak nie było nawet w połowie...Właściwie sama nie wiedziała, dlaczego, ale była na tej wyspie strasznie podejrzliwa...O dziwo większość podejrzeń zachowała dla siebie.
- Powiedział pan, że nie wiecie, dlaczego tak się dzieje, ale i tak chcecie wyeliminować przywódcę wroga...jak mniemam próby pertraktacji nic nie dały? - specjalnie pytała o to delikatnie by nie zapytać wprost czy w ogóle rozmawiali - ...Nasze przybycie było tak rozpowszechnione? Rozumiem, że pańscy podwładni o tym wiedzieli, ale po drodze tutaj, dwójka osób chciała nas odbić. W dodatku doskonale wiedzieli o tym, że jesteśmy magami. To nie było specjalne tajne?
No co? Zastanawiało ją to. Skoro bandyci wiedzieli, że nie tylko na wyspie są goście, ale i posługują się magią to niby skąd to? Przecież Marone użyła czarów dopiero później. Swoją drogą skoro wiedzą kim są przybysze to niestety nie będzie żadnego zaskoczenia, gdy...jeśli dostaną się do przywódcy. Uh...to też jej się dalej wydawało podejrzane i ogólnie...czy do takich robót nie powinno być wymagań dla nielegalnych gildii? Zabijanie kogoś nie leży w naturze Fairy Tail. Czy vive-gubernator o tym w ogóle pomyślał? Jasnowłosa nie miała nikogo zamiaru zabijać...Tak tak - ona będzie próbowała rozmawiać. Zwłaszcza, że dalej nie miała pewności czy dobrze robią i nie znali powodu, dla którego bandyci robią to co robią, prawda? Tak więc...jakby nie obecni towarzysze to kto wie czy w ogóle by się zgodziła, a tak...po prostu nie odpowiedziała czy się zgadzają czy nie. Villen już to zrobił, może Ill potwierdzi, ale ona sama nie mogła obiecać, że kogoś zabije...Ugh, zleceniodawca powinien pomyśleć nim wydał swe ogłoszenie o misji...wróżki zabijające ludzi...karygodne.
W dodatku wypowiadając swe słowa postanowiła sama się przekonać co jest tak bardzo niedaleko czyli po drugiej stronie drzwi z napisem 'Infekcja'. Cóż takiego zrobiła? Miała zamiar użyć ponownie zaklęcia 'Sumienie', tak by Świerszcz od razu pojawił się w tamtym pokoju. Wszak wiedzieli, gdzie leży, więc i nie powinno być z tym problemu. No i oczywiście 'telepatycznie' przekazywałby od razu dziewczynie informacje o tym co tam widzi. Dzięki temu nie narażą się gospodarzowi ani nikomu - wszak jasnowłosa nic nie robiła strasznego, prawda? Zwłaszcza, że nie dawała nic po sobie poznać. Ot, była zajęta pogawędką i słuchaniem zleceniodawcy.

Zadanie wprost dla niego. Znaleźć i zabić przywódcę gangu terroryzującego wyspę. Czy Spinebreaker słuchał lamentów Quena, Foche, czy jak mu tam było? Nie specjalnie. Do chwili, kiedy starzec zaczął tłumaczyć trójce magów o wyspie, jej przeszłości i obecnym problemie, Ill wolał spoglądać na krajobraz za oknem. Dopiero kiedy do uszu chłopaka doleciały słowa: "I tu wchodzicie wy., Raekwon otrząsnął się i skupił na słuchaniu vice-gubernatora. Kiedy skończył, do głosu doszedł Villen, który prawdopodobnie tak samo, jak Ill, miał dosyć łażenia po wyspie bez celu. Nastawienie wilka spodobało się magowi w czapce. On również chciał zakończyć to wszystko szybko i z pompą, najlepiej jednym, potężnym ciosem, który wprowadzi chaos w szeregi wroga i załatwi ich szefa.
-Jednak czy po zabiciu obecnego "władcy", tamci nie wybiorą następnego?-przeszło chłopakowi przez myśl. Zaraz jednak doszedł do wniosku, że jego bomby w połączeniu z tornadem Sam i zdolnościami Villena nie będzie co zbierać.
-Dobra.-zaczął.
-Potrzebujemy dokładnych danych o tej organizacji i ich szefie. Na pewno macie jakieś akta dotyczące tej sprawy. Musimy mieć do nich pełny wgląd i swobodę użycia. Planu też chętnie wysłuchamy.
Nadszedł czas działania, jednak nie mogli po prostu rzucić się na wroga i zasypać go śmiercionośnymi pociskami. Przypuszczenia Ila zaczęły się potwierdzać.

Dwa do jednego...Może to i lepiej, że towarzysze wyrazili chęć wykonania misji bo jakby to miało zależeć od całej grupy to pewnie Marone by się tego nie podjęła. Nie dlatego, że nie potrafiła, a dlatego, że legalne gildie nie zabijają...a przynajmniej nie wykonują zleceń na zabójstwo - w samoobronie czy coś takiego to co innego, ale w tym wypadku...ugh...jak ona zda raport z misji?
Tak czy inaczej okazało się - tak jak można było przypuszczać - iż nie było żadnych rozmów ze stroną przeciwną. Chociaż vice twierdził, że próbowali się z początku dogadać...a Samantha zastanawiała się jaki jest powód 'rebelii'.
- ...Sądzi pan, że gdyby nas wtedy odbito to co by z nami zrobiono?
Właściwie spodziewała się dość jasnej odpowiedzi, więc pewnie 'zabiliby' akurat nie byłoby żadnym zaskoczeniem. Uh...to chyba źle, że trudno jej było uwierzyć zleceniodawcy i chciała wysłuchać drugiej strony? A może to dobrze? Zlecenia na zabójstwo dostają gildie nielegalne! Właśnie głównie z tego powodu nie powinno jej tutaj być...no, ale ktoś najwyraźniej zapomniał to zaznaczyć...W takim razie niech się teraz nie zdziwi, że Marone wykona misję po swojemu i pomoże stronie, która będzie miała lepszy...wiarygodniejszy powód. Obawiała się, że problemem mogą być towarzysze...huh...wszak zgodzili się już wykonać misję...hm...Prawdę mówiąc jak rebelia okaże się faktycznie niebezpieczna to i lepiej, że się zgodzili - wtedy to ona by się myliła, a tak...tak wpierw spróbuje porozmawiać z ich celem.
- Hm? Macie tam agenta, a mimo to nie wiecie, dlaczego chcą obalić Wasz rząd?
Zapytała nienachalnie i spokojnie, ale fakt faktem...czy to nie trochę dziwne? Skoro ktoś tam może wejść, a w dodatku jest poważny to powinien wiedzieć co się dzieje, prawda?
- Czy...mógłby nam pan podać imię i nazwisko naszego celu? Oraz jeśli jest znane to owego człowieka o celności absolutnej?
No to chyba wiedzieli? Chcą zabić człowieka to chyba wiedzą kogo, prawda? A skoro wiedzieli też o kimś o celności absolutnej - co swoją drogą brzmiało niebezpiecznie - to możliwe, iż również znają jego dane. Oh...jeśli dostaną tylko imię lub nazwisko, a drugiej części nie to Marone zostaje i dopytuje o drugą część - wszak to ich cel, a skoro mają jeszcze tam szpiega to wróżka nie widziała powodu by nie znali jego imienia i nazwiska. Tak tak - opisali im wygląd przywódcy, ale jej zależało aktualnie na imieniu i nazwisku.
Tak więc JEŚLI otrzymała swe odpowiedzi to miała zamiar skorzystać z zaproszenia i udać się do jednego z pokoi by odpocząć. No, ale jeśli nie dostała odpowiedzi to siedziała dalej i czekała...
Tymczasem u Świerszcza było...niespodziewanie. Nawet okno było zasłonięte, że tak ciemno? No, ale skoro jeszcze chwilkę istniał to Marone nie miała zamiaru go marnować. Co więc miał zrobić? Iść na dotyk! Tak, iść powoli przed siebie - czy też raczej najlepiej przy ścianie, ale skoro wiedzieli po której stronie jest gabinet vice to miał dotrzeć do ściany przeciwnej...i tam spróbować wymacać okno...tzn. pewnie długie firany, zasłony albo coś...jak nic takiego nie znajdzie na ścianach to miał chodzić tak po pokoju. Kto wie - może coś znajdzie łapkami?

Kiedy mag usłyszał słowa dotyczące wyglądu tajemniczego przywódcy i jego przydupasa z pukawką, poczuł się głupi. O ile ich twarze tamtych dwóch z dżungli były zakryte, Ill był w stu procentach pewien, że widział właśnie przydupasa, a gdyby im się poszczęściło, upiekliby dwie pieczenie na jednym ogniu. Ten strzał, który wystrzelony znikąd położył wtedy jednego żołnierza był tego niezaprzeczalnym potwierdzeniem.
-Kurwa...-zaklął w myślach podpierając brodę trzema palcami prawej ręki. Nie mógł uwierzyć, że posłuchał się pozostałej dwójki i czmychnął razem z nimi w las.
-No nic. Zdarza się...-chłopak starał sobie to jakoś wytłumaczyć, jednak wciąż podświadomie myślał o tej dwójce z dżungli. Pewnie ten ze strzelbą to jego osobisty ochroniarz. Załatwiliby sprawę nawet o niej nie wiedząc. Nie było jednak większego sensu bezczynnie siedzieć i gdybać. Równocześnie mogli zabić żołnierzy i przyłączyć się do rebeliantów, choć to rozwiązanie było mało prawdopodobne. Samantha by na to nie poszła. Villen postąpiłby podobnie. Już wtedy ich drużyna mogłaby się rozdzielić i stanąć po przeciwnych stronach barykady. To rozwiązanie było jednak dalekie od dokonania. Ill wciąż siedział na swoim miejscu słuchając toczącej się w pomieszczeniu rozmowy. Co chwila leciały jakieś pytania, natychmiastowo odbijane przez odpowiedzi polityka. Początkowo nie był przekonany co do trafności pytania o dane tajemniczej dwójki, gdyż pomimo posiadania wtyki "ta dobra" część wyspy nie miała na nich zbyt wiele i mogła zwyczajnie nie znać imion szefa, jak i przydupasa. Potem jednak doszedł do wniosku, że może to być jednak przydatna informacja. O ile było wiadomo, że tamci wiedzą o obecności magów na wyspie, o tyle w takim tłumie żołnierzy dobrze ucharakteryzowana trójka nie będzie rozpoznana.
-Sam, jak dowiesz się danych tych dwóch, powiedz mi jutro. Ja idę się wyspać i coś zjeść. Wziąć Ci coś?-Ill zakończył cichą prośbę uśmiechem. Po czym zwrócił się do Foche'a:
-Panie gubernatorze, znajdzie się jeszcze jakaś strawa dla trójki wędrowców?-nie jedli cały dzień, a w brzuchu burczy. Kiedy otrzyma odpowiedź, wychodzi z pokoju, kierując się do kuchni/swojego pokoju, biorąc przy okazji kilka rzeczy dla dziewczyny. Jeżeli nie dostaną posiłku, chłopak idzie do swojego pokoju i udaje się na spoczynek, regenerując siły na jutrzejsze zabijanie.

Villen raczej nie miał innych szczególnych pytań. Przez chwilę zastanawiał się, czy aby nie zapytać o zamknięty pokój z napisem "Infekcja". Jednak jak się domyślał, albo dostanie odpowiedź mylącą, albo tak wymijającą, że odechce mu się zadawania innych pytań. Spokojnie odczekał aż zakończy się rozmowa, nie. Nie chciał iść do łóżka, nie czuł się zmęczony i zapewne przetrzyma z dzień czy dwa. Może później zdrzemnie się chwilę. Układał sobie mały plan który umożliwi mu sprawdzenie owego pokoju. Nie miał zawracał sobie też głowy zbędnym myśleniem kto tutaj jest tym złym, to się okaże później. On był tylko narzędziem, chociaż nigdy się do tego nie przyzna.
Kiedy to rozmowa się zakończy, uda się za resztą, by ich odprowadzili do pokoi, jednak do swojego nie wejdzie, a usiądzie obok drzwi opierając się o ścianę. Może to lekkie przyzwyczajenie? Na pewno nie upuści gardy, poprzez spanie w tym pokoju. Tam mógłby być łatwym celem, więc zostanie spokojnie przed drzwiami. Mając na oku pokoje pozostałej dwójki. Kiedy to już wszyscy się rozejdą, zamieni się w wilka i spokojnie zwinie się w tamtym miejscu (tutaj przemiana będzie tylko fabularna... więc nie wiem... liczymy normalnie czy też zaczniemy liczenie od działania czy cuś?) i przejdzie w stan czuwania... z pokoju chyba zrezygnuje... lub odwiedzi go przy najbliższej okazji.

Większość nocy minęła dość szybko i spokojnie. Czy też może mu się tak wydawało? No nic, grunt że gdzieś w nocy pojawił się jakiś człowiek na korytarzu, trzeba przyznać, że ubrany był dość niecodziennie i podejrzanie. Gdy krzyknął... zirytował jeszcze bardziej wilczka, przecież w końcu podszedł dość blisko. Kiedy ten sięgnął ręką za plecy, wilk automatycznie poderwał się i wyskoczył jakby chciał ugodzić intruza kłami prosto w szyję. Jednak podczas skoku przemienił się w człowieka, by już większą masą wpaść na napastnika i zrzucić go z nóg (sam szok powinien w tym pomóc). Następnie Vill łapie go za gardło i zaciska.
- Ani drgnij - warknął. Teraz wszystko zależy od reakcji kolesia. Jeżeli się podda, wilczek poluźnia uścisk, jeżeli będzie się szarpał to uderza go pięścią w twarz...
Dopiero jak zdoła go ogarnąć zaczyna przesłuchanie, czyli tradycyjne pytania... kto ty, czego chciał i te inne.

Jeżeli owy atak nie przyniesie zamierzanego skutku, czy też zostanie przytwierdzony do ziemi za pomocą siatki, wtedy stara się wyrwać z niej ze zmianą formy, ewentualnie będzie się starał wykonać jakiś unik. Jeżeli napastnik będzie chciał go zaatakować gdy będzie pod siatką, zmieni się w wilkołaka by przebić się przez siatkę i obalić przeciwnika, ale to tylko w ostateczności..

Cóż...wizje tego co rebelianci mogliby zrobić z magami, nie były szczególnie miłe i fakt faktem, nie napawały jasnowłosej optymizmem. Ba, nawet ją nieco odstraszyły! Z drugiej strony ciągle nie miała zaufania do vice-gubernatora i tego co się tutaj działo. Zwłaszcza, iż pokój obok był tak ciemny, iż biedny Świerszcz nic tam nie widział. Może i na coś natrafił, ale to o dziwo tylko jedna rzecz...jedna rzecz w całym pokoju...huh...czy to nie jest podejrzane? Dla Marone owszem...
W każdym razie dane na temat imienia i nazwiska celu zostały niestety odłożone na następny dzień. Nie bardzo jej się to podobało bo niby czemu nie mógł od razu odpowiedzieć? Wtedy przynajmniej Samantha mogłaby obejrzeć cel w swym lusterku i może dowiedziałaby się czegoś więcej, uh...Chcąc nie chcąc, udała się do pokoju, gdzie zjadła coś - niewiele, ale zawsze coś - na kolację. Wcześniej oczywiście życzyła towarzyszom dobranoc, nie wiedząc nawet, iż Villen zamiast iść do pokoju, zostaje na zewnątrz...a powinna się domyśleć! W domu też nie chciał spać w pokoju.
Tak czy inaczej noc była spokojna, więc i można było odpocząć po chodzeniu po lesie i całym tym zamieszaniu na wyspie. Tym bardziej nie spodziewała się, że obudzi ich okrzyk! Mimo wszystko, gdy tylko owy dźwięk dotarł do jej uszu, budząc ją tym samym, momentalnie się zerwała, ubierając buty na prędko i wypadając z pokoju, z nieco rozczochranymi włosami...no co? Nie ma czasu w takiej chwili na czesanie się! Ujrzawszy jakieś zamieszanie z kimś nieznajomym i Villenem, jasnowłosa momentalnie pobiegła w ich stronę.
- Co się dzieje?!
Jeśli obrona...atak wilka nic nie dał i został w siatce uwięziony to dziewczyna oczywiście od razu próbowała ów siatkę zdjąć...bo co to się wyprawia?! Swoją drogą...kto to był? Ktoś stąd? Włamywacz? Wszak jego okrzyk był dość zdziwiony, a chyba podwładni vice wiedzieli kim są goście? Chyba...
- ...Kim jesteś?
Miała zamiar zapytać, dość pewnym tonem i...w raczej każdej sytuacji. Nawet jeśli to ona zostałaby przypadkowo - lub nie - zaatakowana.

Po sowitej kolacji Raekwon spał jak zabity. Śnił o pięknej wyspie, która w ułamku sekundy zniknęła pod wpływem potężnej eksplozji, zaś masywny grzyb dymu unosił się pod chmury, przysłaniając Słońce. Co jakiś czas przekręcał się na drugi bok. Jednak oczywiście coś musiało przerwać mu senną sielankę. Zza drzwi dobiegały dziwne odgłosy oraz pytający głos Samanthy.
-No kurwa mać. Nie dadzą człowiekowi pospać.-nigdy nie denerwuj rozespanego maga eksplozji, gdyż w większości przypadków kończy się to szpitalem i poważnymi urazami. Chłopak przetarł zaklejone oczy. Ubrania były blisko, wiec mag szybko narzucił na siebie koszulkę oraz spodnie i buty. Nie idzie przecież daleko, jednak na coś takiego trzeba było być w pełni przygotowanym. Już z torbą na ramieniu doczłapał się do drzwi, jednak nie wychodząc jeszcze na zewnątrz:
-Do kurwy nędzy, niektórzy próbują tutaj spać, więc spać kurwa, albo ta chata wyleci w powietrze.-dopiero po ponownym przetarciu oczu Ill spostrzegł szamoczącego się wilka w sieci oraz zdziwiona Sam.
-No ja pierdolę, co znowu...-mag eksplozji był przekonany, że tej nocy już się nie wyśpi. Klnąc pod nosem jeszcze bardziej, niż dotychczas, Ill podbiegł w stronę tajemniczej persony, by przyłożyć jej pięściami w okrytą kapturem twarz. Niech blondynka męczy się z siecią. On miał obecnie gdzieś zarówno Sam, Villena oraz sieć. Ten człowiek sprawił, że Raekwon się nie wyspał i zapłaci za to.

Uh, co za zamieszanie się zrobiło...jedni wystraszeni, inni zdenerwowani i każdy z obecnych, oprócz Samanthy, 'dostał z siatki'. Obawiała się, że nawet po tym co powiedział nieznajomy mężczyzna, Villen i Ill, mogą nie być zadowoleni z takiej pobudki...Właściwie wcale by się nie zdziwiła...Swoją drogą, która to godzina była? Skoro mieli ruszać według planu to...miało być to z samego ranka? Czy może jeszcze nawet to nie był ranek? No nieważne. Teraz należało się skupić na chwili obecnej, więc...Marone podeszła ostrożnie do 'zaplątanych' by spróbować im pomóc w wydostaniu się z siatki, nie dostać przy tym przypadkowo od szamotających się, a i sama się nie zaplątać. Wtedy też miała zamiar upewnić się co do przewodnika.
- Jak powinniśmy się do Ciebie...pana, zwracać? - nawet nie wiedziała w jakim jest wieku przez kaptur, więc niestety nie miała pojęcia nawet jak mówić... - Tak właściwie to...em...co się tutaj stało? Jak mniemam nie spodziewano się wilka? - co jeśli zostanie potwierdzone będzie nieco dziwne, zważywszy na fakt, że żołnierze widzieli Villa w postaci wilka w lesie - ...Nic Wam nie jest?
Zapytała po chwili troskliwie...tak naprawdę całą trójkę bo fakt faktem wszystkim mogło się coś stać - choćby małe siniaki. Nie żeby uważała ich za kogoś kto łatwo sobie nabija takie rzeczy, ale w tej grupie najlepiej znała tylko wilka. Poza tym już taki miała charakter, że wolała się upewnić jak się czują.
W każdym razie dopiero po tym jakby wszyscy się z siatki wydostali, jasnowłosa miała zamiar od razu i bez problemu zapytać o to samo co ją interesowało dnia poprzedniego...chociaż korciło ją by poprosić o pokazanie twarzy, ale może zrobi to potem? Lub sam nowo poznany się pokaże? Po co chodzi w kapturze po budynku...uh...znowu podejrzenia się odzywały - ale co się dziwić skoro tak ich zbudzono?
- Możemy poznać dane, o których wczoraj rozmawialiśmy?
Zapytała niepewnie i nienachalnie, gdy już wszyscy wolni byli. Nasuwała się też setka innych pytań, ale sama jeszcze się dobudzała, więc po co zarzucać 'przewodnika' tak wszystkim od razu? Chociaż pewnie i tak długo z tym nie zaczeka.