Wzgórza Teutunów

First topic message reminder :

Nazwane w ten sposób od starej nacji zamieszkującej te tereny. Po Teutanach nie pozostało już nic w tym miejscu prócz groty omijanej przez mieszkańców tej dzielnicy szerokim łukiem. Zwykli ją nazywać nawet ścieżką umarłych gdyż podobno była nawiedzona i to właśnie tam znajdują się krypty Teutuńskich władców. Jest to północny masyw Clover, okalający miasto łukiem, nachodząc delikatnie na wschodnią część. Na niższych partiach znajdują się domki na wyższych winnice, na samym zaś szczycie jest właśnie osławiona ścieżka umarłych.
~~
MG

Pheam i Dax dotarli pociągiem do Clover a dalej spokojnym spacerem do małego jednorodzinnego domu. Białe ściany domku porastała zielona latorośl, czerwona dachówka ładnie komponowała się z całością a dębowe drzwi zapraszały podróżnych. Na oknie znajdowała się rabatka pelargonii a w małym ogródku widać było grządki z marchwią. Wyglądało to jak dom jakiejś staruszki, gdy jednak magowie zapukali, otwarła im młoda i ładna dziewczyna. Ubrana była w zwiewną błękitną sukienkę, miała długie do pasa blond loki, kilka kosmyków włosów zaś niesfornie opadało jej na czoło, które marszczyło się z zainteresowaniem, gdy dziewczyna przypatrywała się swoimi błękitnymi oczyma podróżnym.
-Wy musicie być tymi magami? Proszę, wejdźcie.-Powiedziała delikatnym głosem i otworzyła przed wami drzwi. Mogła mieć jakieś 165-166cm wzrostu, poprowadziła was ładnym korytarzem do salonu, w którym prócz regałów z książkami i czerwonym dywanem, była też beżowa sofa i fotel, stoliczek, komoda, Lacryma telewizyjna oraz ciastka. Tak ciastka na stole były chyba najważniejsze. Prócz tego na sofie spał też rudy, gruby kot. Dziewczyna usiadła obok kota, wskazując jednemu z magów miejsce koło siebie a drugiemu na fotelu.
-Moja sprawa jest dość.. ekhym... nietypowa, pozwólcie więc że zanudzę was krótką historią, zresztą streszczę to jak się da, raczej was nie zainteresuje.-Powiedziała cicho, zaciskając ręce na kolanach i prostując się jak struna.-Dawno temu, żył pewien kowal, Bernhold Darksworth, może o nich słyszeliście? Tak więc był to prekursor tego świetnego rodu. Miał on żonę Mishę, ale nie o niej ta historia. Prócz żony miał też... kochankę. Devorę Firegod. Przez całe swoje życie Bernhold wykuł wiele wspaniałych mieczy, ale dwa z nich zasługiwały na największy szacunek, można je uznać jego największymi dziełami. Jeden z tych mieczy Izanagi wykuty został jako prezent dla Devory, który później przechodził z matki na córkę, aż do mnie. Jeszcze tydzień temu byłam posiadaczką Izanagi, dopóki nie zostało mi to ostrze skradzione. Z początku próbowałam załatwić to po dobroci ale mój sąsiad nie chciał przyznać się do tego czynu. Mój sąsiad nazywa się-Tu westchnęła-Take Darksworth. I jest dalekim potomkiem Bernholda oraz, posiadaczem Izanami, bliźniaczki Izanagi. Od zawsze uważał jednak że Izanagi należy się rodowi Darksworthów a nie Firegodów. Dlatego nie mam wątpliwości że to on ukradł ten miecz i proszę was, byście go odzyskali.-Zwiesiła głowę i nieco się rozluźniła po czym nagle poderwała twarz do góry i spojrzała na was rozszerzonymi oczami.
-Gdzież moje maniery, jestem Edea Firegod, Potomkini Devory. Miło mi gościć was magowie w moim domu.- Skłoniła się lekko i delikatnie uśmiechnęła, jak by niepewna jak postępować z "Wielkimi magami".

No tak. Tego się nie spodziewał. Ale z drugiej strony jak to sobie wyobrażał? Że znajdzie się w jakimś labiryncie i tam będzie musiał rozwiązać zagadkę i znaleźć drogę do duszy ostrza? No, ale do jasnej cholery, dlaczego akurat wulkan? Czym był ten miecz. Darksworth przeraził się lekko. Stał w miejscu i bał się ruszyć. Co jeśli wpadnie w tą lawę i jego dusza się roztopi? Umrze? Czy obudzi się tylko z krzykiem? Spojrzał na Abdula i z trudem przełknął ślinę... O ile w czasie snu da się to zrobić. Pheam rozejrzał się po okolicy, w poszukiwaniu czegoś, co mogło nadawać się do odnalezienia. Bo tych ognistych harpii to on jakoś nie chciał spotykać. Wyglądały bardzo... nie gościnnie. Właściwie co one tutaj robiły? Odzwierciedlały duszę miecza? Jeśli tak, to nie był on zbyt dobrze nastawiony do przybyszy... W ogóle wulkan nie był dobrą wiadomością. Dlaczego to nie mógł być las albo już ten cholery labirynt? Darksworth zadumał się na chwilę. W sumie nie, labiryntów to on nie lubił, więc może i dobrze. Co nie zmienia faktu, że ten wulkan go nie cieszył. Ani trochę. Mruknął coś pod nosem. Miał ogromną ochotę zapalić.
-Mamy iść do centrum... tego czegoś? A nie spalimy się aby?-zapytał Darksworth, patrząc z niepewnością pod swoje nogi. Ale jeśli Abdul ruszył w stronę wulkanu to pójdzie za nim. Sprawdził jeszcze, czy w tym śnie miał ze sobą miecze. Jeśli tak, to złapał za rękojeść, aby poczuć się chociaż trochę pewniej.

MG

Niestety ale Pheam nie miał przy sobie swoich mieczy. Ale miał lepsze rzeczy! W trzech pochwach przy pasie wisiały mu: Wielka drewniana łyżka, wielki grzebień oraz ogromny lizak! Dokładnie tak. Potężne uzbrojenie.-Nie wiem, to sen, więc chyba nie?-Stwierdził Abdul ale i tak szedł dalej, zupełnie jak gdyby nie przejmował się potencjalną śmiercią. Harpie jednak nie atakowały. Bardziej zdawały się ignorować podróżnych. Jak się szybko okazało większym problemem był fakt, że niezależnie od ilości kroków, podróżnicy wcale się nie zbliżali. Zupełnie jak gdyby stali w miejscu, mimo że szli i "Męczyli" się. Bo tak, pomimo że to sen, Fem czuł zmęczenie.

No tak, bo wielka drewniana łyżka, grzebień i lizak, to to co każdy podróżnik zabiera ze sobą na wyprawę. Co za chory umysł stwierdził, że to akurat mu się przyda? Nie chciał jednak w to dociekać, bo bardzo możliwe, że to właśnie jego własna podświadomość o tym zdecydowała. Nie zdziwiłby się... W każdym razie westchnął i ruszył za Abdulem, chociaż przestawało mu się to podobać. A spędził tu dopiero... kilka minut. Szli, szli i szli, jednak drogi im nie ubywało. Wydawało się, że stali w miejscu. W dodatku Darksworth zaczął się męczyć. Zgrzytnął zębami.
-Wydaje mi się, czy w ogóle się niezbliżany?-zapytał Abdula i zatrzymał się na chwilę, aby złapać oddech. Może musiał coś zrobić? Nagle do głowy wpadła mu myśl- ciekawe czy w śnie mógł używać magii? Nie chciał jednak tracić mocy magicznej, więc narazie nie chciał tego sprawdzać. Rozejrzał się po otaczającym go świecie... Może coś zauważy.

MG

Abdul w pewnym momencie doszedł do podobnych wniosków co Fem. No ile by nie przeszli nie zbliżali się. Sprzedawca podrapał się po brodzie i pogrzebał w połach swej tuniki, szukając ratunku, znalazł jednak tylko różowe dildo.-To nie tak jak myślisz-Powiedział do Fema chowając przyrząd i siadając na kamieniu.-Co teraz, co teraz...-Zastanawiał się na głos przygryzając paznokcie. Sam Fem odkrył że strasznie bolą go plecy z jakiegoś powodu. Co gorsza - otoczenie nie dostarczało dosłownie żadnych wskazówek. Przynajmniej jakichś totalnie oczywistych. Widocznie tutaj, trzeba było bardziej pogłówkować.

Darksworth też usiadł na kamieniu. Z jakiegoś powodu cholernie bolały go plecy... sięgnął ręką do tyłu, aby rozmasować bolące miejsce.
-Może to coś pomoże...-mruknął i wskazał na swój ekwipunek.-Chociaż nie widzie tutaj żadnej możliwości użycia grzebienia, lizaka, albo... łyżki.-westchnął i zaczął grzebać po kieszeniach w poszukiwaniu papierosów, których oczywiście jego umysł już nie zabrał. Dobra, będzie trzeba się nad tym trochę zastanowić - pomyślał- co tu mamy... lawę, harpie no i jakieś chmurki. Czy któryś z przedmiotów da jakiś efekt? Może zaproponuje harpiom, że je uczeszę w zamian za podwózkę? Nie był to jednak za dobry pomysł, więc szybko go odrzucił. Wyjął grzebień i dokładnie mu się przyjrzał. Może mam na nim... zagrać czy coś? Albo pomachać lizakiem nad głową? Albo go zjeść?
Spojrzał na Abdula, ale jednak zaraz stwierdził, że lepiej nie zastanawiać się nad tym, jak mógł użyć różowego dildosa. Chociaż ciekawe, czy te ogniste harpie miałyby miejsce, co by tego falusa tam wcisnąć.

MG

Abdul spojrzał na ekwipunek Fema i po chwili wyjął znów różowego dildosa. W sumie skoro Fem nie wstydził się swojego ekwipunku to dlaczego Abdul powinien!? Sam nie wiedział jak go użyć, no, prócz dogodzenia sobie. Ale na pewno kiedyś się przyda. W każdym razie samo otoczenie nie dostarczało żadnych wskazówek. Nie było większego powiązania między przedmiotami które mieli a tym co ich otaczało. Wyglądało na to że jedyną wskazówką jaką mieli była ich przeszkoda. Czyli fakt że nie ważne ile szli, nie mogli dotrzeć do celu.-Hmh. Szybko utknęliśmy.-Zauważył spokojnie Abdul. Niespecjalnie przejmował się ich sytuacją jak na razie.

Czyli Abdul sam nie bardzo wiedział co robić, albo wiedział tylko nie chciało mu się dzielić ta informacją. No tak, dobry przewodnik, nie ma co. Darksworth myślał, że jako magiczny kowal znalazł się już w takich sytuacjach i będzie wiedział co zrobić. Chociaż z drugiej strony, mężczyzna nie wyglądał na zmartwionego. Czyli najwidoczniej takie rzeczy to chleb powszechni. Wyjął lizaka, z zamiarem sprawdzenia jaki to był smak. A co. Skoro mieli już siedzieć w miejscu i główkować, to chociaż mógł sobie polizać. Miał nadzieję, że będzie to smak arbuzowy, albo truskawkowy czy coś. A może ten lizak dawał jakieś super moce? Bo to jedyna rzecz, która mogła jakoś się przydać w tej sytuacji. Bo co miał zrobić z łyżką i grzebieniem? Uczesać się?

MG

Lizak był o smaku anyżowym. Tak więc lizać go mogły tylko największe koksy i ludzie pozbawieni kubków smakowych. I tak im wesoło czas mijał na lizaniu lizaka, zabawie fallusem i ogólnie siedzeniu na kamieniu. W większości przypadków prawdopodobnie nie miałoby to żadnego znaczenia i nie posunęli by się nawet o krok ku rozwiązaniu zagadki, jednak charakter tego konkretnego miejsca nie mógł dopuścić do tej sytuacji. Dlatego przed Abdulem i Femem pojawił się ognisty ślimak.-Przepraszam ale musicie iść do wulkanu.-Stwierdził, obwieszczając rzecz nader oczywistą. Próbował wyglądać przy tym poważnie, ale przez te słodkie lawowe czułki średnio mu wychodziło.

Tfu, anyż. Cholera, kto wymyślił coś tak piekielnego? Czyżby znalazł się w piekle, albo to był jakiś koszmar? Dlatego ten lizak był tak ohydny? Od razu przestał go lizać, dodatkowo plunął na ziemię... problem w tym, że ten smak tak czy siak pozostawał i nie mógł się go pozbyć. Krzywiąc się, odłożył lizak i spojrzał na... ślimaka. Nie no, strasznie im pomógł, nie ma co. Bardzo dobrze wiedzieli, gdzie mieli iść, tylko problem był taki, że nie mieli pojęcia jak to zrobić. Szli i stali w miejscu. Westchnął.
-Wiem, że mamy iść do wulkanu. Ale nie wychodzi nam poruszanie się z miejsca.-mruknął Darksworth, po czym wstał i na próbę spróbował zrobić kilka kroków do przodu. Spojrzał na harpie... skoro sami nie mogliśmy się tam dostać, to może... A co tam, najwyżej będzie musiał walczyć.
-Haalo, przepraszam panie!!-krzyknął do harpi, machając do nich rękami.-Czy nie mogłyby nas panie zanieść do wulkanu?-zapytał z nadzieją w głosie. To chyba jedyna rzecz, jaka przyszła mu do głowy w tym momencie. Bo jak miał przedostać się do wulkanu przy użyciu łyżki i grzebienia? Bo lizak nie wchodził w grę.

MG

Anyż był wrogiem ludzkości i wszystkiego co żywe. Monstrum stworzonym przez najbardziej spaczone, wrogie dzieciom umysły. A także jako broń przeciw pedofilom, którzy nie mogli kusić przecież dzieci na anyżowe cukierki! W każdym razie gdyby ślimak miał rączki to strzeliłby facepalma a tak to tylko obserwował jak Fem drze paszcze a harpie go ignorują.-Nie możecie pójść dalej bo nie chcecie pójść dalej, to przecież jasne jak świat. Przecież śpisz. W śnie można wszystko. Nawet jak to sen Kagutsuchi.-Zauważył mądrze ślimak. Przynajmniej jak na ślimacze standardy była to wielka filozofia. Zalążki Ślimacyzmu. Może to był wielki Ślimateles z Wulkanu!?

No cóż, faktycznie ślimak gadał trochę z sensem. Nie mogli iść dalej, bo nie chcieli iść dalej. Tak, to na pewno był ich problem. Na sto procent. Dokładnie to im przeszkadzało. Darksworth miał ochotę jebnąć sen kamieniem. Gdyby sen miał cielesną formę, to właśnie by go uderzył. Boże, czy to musiało być takie upierdliwe? I jeszcze ten anyżowy lizak. Wziął lizak i rzucił nim w lawę. Wstał.
-Dzięki za radę.-mruknął do ślimaka.-Idziemy.-zwrócił sie do Abdula. Po czym ruszył przed siebie, myśląc z całych sił, że bardzo chce dostać się do wulkanu. Że potrzebuje dotrzeć w tamto miejsce, aby zmierzyć się z duszą tego miecza. Myślał o tym, że jest wstanie to zrobić. Miał te moc, miał te moc! I cały czas się w tym fakcie utwierdzał. No skoro ślimak tak mówił, to na pewno było prawdą. I musiało zadziałać! Inaczej wydłubie sobie łyżką oczy.

MG

Na szczęście Fem nie musiał wydłubywać sobie oczu albowiem zaczął się nagle do wulkanu zbliżać i to nawet trochę szybciej niż powinien, widać dobra motywacja to jest dokładnie to czego było im potrzeba. Abdul schował dildo i postanowił że to dobra pora na zacieśnianie więzi międzyludzkich.-Masz chłopaka?-Zapytał spokojnie, zupełnie jak by pytał o kostkę cukru. Tak czy siak Fem był właśnie podrywany przez brodatego sprzedawcę magicznych przedmiotów, noszącego przy sobie różowe fallusy.

Uf. Udało mu się ruszyć z miejsca. Darksworth nie posiadał się ze szczęścia. Pokonali przeszkodę, która była umiejętność nie-przemieszczania się. Epicko. Po prostu epicko. I to wszystko dzięki dzielnemu ślimakowi. W każdym razie, szli, więc było dobrze. I wtedy Abdul zadał mu pytanie, które za zszokowało. Że co? Znaczy, jak odpowie mu, że nie, to ten zrozumie że nie ma chłopaka, więc może go podrywać czy coś. Jak odpowie tak, to będzie jeszcze gorzej.
-Mam dziewczynę. Ta czerwono włosa z jaskini.-skłamał palacz, chociaż w pewnym sensie była to prawda. Właściwie to tylko trochę naciągnął fakty. W końcu kierując się jakąś pokrętną logiką była jego, nie? Nawet się całowali i w ogóle zawarli pakt. I dopiero teraz Pheam przeraził się faktem, że Abdul się nim interesował. Jeżu, co się tu działo. Chciał jak najszybciej znaleźć duszę tego miecza.

MG

Niestety mimo że droga do miecza powoli się skracała, to jednak wciąż pozostało jej dość dużo by zachęcić Abdula do dalszej dyskusji.-Nie mam nic przeciwko trójkątom.-Zapewnił Pheama, żeby ten nie pomyślał przypadkiem że mu Red przeszkadza.-Trochę paskudna ta twoja, ale starczy że będę zajmował się tylko tobą. Nie jestem zazdrośnikiem, podzielę się z nią.-Dokładnie tak. Od kiedy nie było Helgi i Gertrudy, Abdul był trochę samotny. A i dawno kozy nie widział! Im bliżej wulkanu byli, tym goręcej było, a więc i coraz bardziej mokrzy byli.

Boże, w co on się wpakował. Już wolał tą walkę na śmierć i życie z typiarką od trucizny, albo nie wiem, walczyć z inkwizycją z mała szansą na zwycięstwo. Ale w takich sytuacjach nie bardzo wiedział jak się zachować. No bo co miał zrobić? Bo Fema jakos nie bardzo ciągnęło do chłopców, tym bardziej do TAKICH jak Abdul. Musiał mu więc w jakiś miły sposób odmówić.
-Dzięki, ale nie. Nie jestem zainteresowany, wybacz.-odpowiedział, po czym zastanowił się co by powiedziała na to wszystko Red. Jak Abdul wróci i wypali do niej o ich związku, co zrobi? Pewnie spali buraka i nic nie powie. Ale cóż... taka sytuacja. Gorąc zaczął mu już doskwierać, ale nie przeszkadzało to Femowi w dalszej drodzę. Po za tym, skoro ślimak powiedział, że to sen w którym może wszystko, to Darksworth pomyślał sobie, że w sumie całkiem tu przyjemnie i chłodno.