Wzgórza Teutunów

First topic message reminder :

Nazwane w ten sposób od starej nacji zamieszkującej te tereny. Po Teutanach nie pozostało już nic w tym miejscu prócz groty omijanej przez mieszkańców tej dzielnicy szerokim łukiem. Zwykli ją nazywać nawet ścieżką umarłych gdyż podobno była nawiedzona i to właśnie tam znajdują się krypty Teutuńskich władców. Jest to północny masyw Clover, okalający miasto łukiem, nachodząc delikatnie na wschodnią część. Na niższych partiach znajdują się domki na wyższych winnice, na samym zaś szczycie jest właśnie osławiona ścieżka umarłych.
~~
MG

Pheam i Dax dotarli pociągiem do Clover a dalej spokojnym spacerem do małego jednorodzinnego domu. Białe ściany domku porastała zielona latorośl, czerwona dachówka ładnie komponowała się z całością a dębowe drzwi zapraszały podróżnych. Na oknie znajdowała się rabatka pelargonii a w małym ogródku widać było grządki z marchwią. Wyglądało to jak dom jakiejś staruszki, gdy jednak magowie zapukali, otwarła im młoda i ładna dziewczyna. Ubrana była w zwiewną błękitną sukienkę, miała długie do pasa blond loki, kilka kosmyków włosów zaś niesfornie opadało jej na czoło, które marszczyło się z zainteresowaniem, gdy dziewczyna przypatrywała się swoimi błękitnymi oczyma podróżnym.
-Wy musicie być tymi magami? Proszę, wejdźcie.-Powiedziała delikatnym głosem i otworzyła przed wami drzwi. Mogła mieć jakieś 165-166cm wzrostu, poprowadziła was ładnym korytarzem do salonu, w którym prócz regałów z książkami i czerwonym dywanem, była też beżowa sofa i fotel, stoliczek, komoda, Lacryma telewizyjna oraz ciastka. Tak ciastka na stole były chyba najważniejsze. Prócz tego na sofie spał też rudy, gruby kot. Dziewczyna usiadła obok kota, wskazując jednemu z magów miejsce koło siebie a drugiemu na fotelu.
-Moja sprawa jest dość.. ekhym... nietypowa, pozwólcie więc że zanudzę was krótką historią, zresztą streszczę to jak się da, raczej was nie zainteresuje.-Powiedziała cicho, zaciskając ręce na kolanach i prostując się jak struna.-Dawno temu, żył pewien kowal, Bernhold Darksworth, może o nich słyszeliście? Tak więc był to prekursor tego świetnego rodu. Miał on żonę Mishę, ale nie o niej ta historia. Prócz żony miał też... kochankę. Devorę Firegod. Przez całe swoje życie Bernhold wykuł wiele wspaniałych mieczy, ale dwa z nich zasługiwały na największy szacunek, można je uznać jego największymi dziełami. Jeden z tych mieczy Izanagi wykuty został jako prezent dla Devory, który później przechodził z matki na córkę, aż do mnie. Jeszcze tydzień temu byłam posiadaczką Izanagi, dopóki nie zostało mi to ostrze skradzione. Z początku próbowałam załatwić to po dobroci ale mój sąsiad nie chciał przyznać się do tego czynu. Mój sąsiad nazywa się-Tu westchnęła-Take Darksworth. I jest dalekim potomkiem Bernholda oraz, posiadaczem Izanami, bliźniaczki Izanagi. Od zawsze uważał jednak że Izanagi należy się rodowi Darksworthów a nie Firegodów. Dlatego nie mam wątpliwości że to on ukradł ten miecz i proszę was, byście go odzyskali.-Zwiesiła głowę i nieco się rozluźniła po czym nagle poderwała twarz do góry i spojrzała na was rozszerzonymi oczami.
-Gdzież moje maniery, jestem Edea Firegod, Potomkini Devory. Miło mi gościć was magowie w moim domu.- Skłoniła się lekko i delikatnie uśmiechnęła, jak by niepewna jak postępować z "Wielkimi magami".

MG

Fem i Dax ruszyli schodami w dół, przepychając się między stojącymi w kolejce co spowodowało grymasy nie zadowolenia i pomruki wnerwionych dusz. Po kilku męczących minutach dwójka magów dotarła na sam dół, gdzie na przejściu granicznym stał nieco osiwiały staruszek.-Oj, to panowie... gdzie wy żeście poszli! Na obwodnicy żeście źle skręcili i w ogóle to wy nie do miasta a na wieś. Mc Donalda nie widzieli? Za nim to trzeba było w prawo, do burdelu u Lilith a stamtąd stopem albo z buta jeszcze z 2km. A teraz... oj, żeście panowie sobie drogi nadłożyli. Dobra, przejdziecie tędy, i pójdziecie wzdłuż ściany aż dojdziecie do takiego przygłupiego cyklopa który pilnuje przejścia. No i wtedy sru, znak że musicie cofnąć się o dokładnie 14 kroków i wejść w ścianę, a potem panowie to już prosto jak w mordę strzelił. Ale tam, oj radzę uważać. Na wsi tubylców, często sru do kotła, albo w ogóle na kiełbaski was przerobią.-Wytłumaczył staruszek otwierając przejście dwójce magów.

Fem odpowiedział Daxowi jedynie uśmiechem i wzruszeniem ramionami. Nie bardzo orientował się, co tu się działo. Mieli iść na ścieżkę umarłych i szukać grobowca... Całkiem inaczej sobie to wyobrażał. Miał się bać, a to miejsce... było raczej śmieszne. Zachowanie kotła, czy też diabełka pewnie by go rozbawiło, gdyby nie fakt, że musiał wyławiać Daxa z ich zupy. W końcu obaj dotarli do przejścia granicznego. Chłopak aż złapał się za głowę, kiedy usłyszał to wszystko. Nigdy nie był za dobry w zapamiętywaniu drogi.
-A wiem, już go wyławiałem z kotła, bo ktoś wziął go za bez pańską duszę... Więc jeśli tam pójdziemy, trafimy do owego Grobowca? A nie ma jakiejś krótszej drogi aby się tam dostać? Zależy nam na czasie.-zapytał Fem, gładząc brodę.-W każdym bądź razie, dziękujemy.
Jeśli ten nie dał im żadnych wskazówek dotyczących krótszej drogi, po prostu idzie z Daxem i próbuje trzymać się instrukcji, których dostali.

-Powiem ci, że myślałem, iż to wszystko będzie bardziej tutaj poważne. Ale wszędzie burdele, Mc Donaldy i inne pierdoły... Oczywiście absurd absurdem pogania- Zaśmiał się tylko nie myśląc zbytnio o przerobieniu na obiad przez mieszkańców tej jakże to pięknej krainy! No w sumie, co mu tam zostanie obiadkiem? Zupą już był, a i tak naprawdę jest chodzącym lodem na patyku. No to, by nie przedłużać bo czasu za bardzo nie ma (serio, nie mam czasu o 20 mam wylot, a nie jestem spakowany ._.) po prostu poszedł trzymając się instrukcji, która była wyjaśniona dość łopatologicznie, że aż tak mógł zrozumieć!

MG

No i jak na magów przystało ruszyli, przeszli przez szlaban i szli wzdłuż skały, oglądając miejscowe arcydzieła sztuki nowożytnej, bowiem cała ściana była usiana graffiti. To jakiś kutasek, tam naga rozkraczona demonica Częstsze były jednak napisy, typu "Chuj w dupe diabłowi", "Diabłe to pedał", "Lucyferowi walą stopy", "Bóg był we mnie, teraz ja jestem w nim" etc. Ogółem anarchia, chaos, brak kultury i wszędzie dresy. Stadko dusz, przypominających Kacpra z czerwonym "K" na czole, wieszało na krzyżu czarną owłosioną duszę. Banda dusz w kapturach na głowie piła "Belzebuba" z puszki oglądając jak ich kolega napierdziela kilofem w jakiegoś ciecia w okularkach. Ogółem całkiem miłe miejsce, w którym każdy chciałby zamieszkać. Po dłuższej wędrówce, magowie dotarli do cyklopa, ubranego w rushoffe stringi, płaszcz ze skóry Lemuro-pingwina oraz ciemne okulary które średnio mu pasowały przed posiadanie jednego oka, ów Cyklop siedział właśnie na wielkim sraczu, który był jednocześnie bramą i czytał "Panią Jaskini" nowy numer, jubileuszowy, z półnagim Polifemem na rozkładówce. Magów nawet nie zaszczycił spojrzeniem więc ci cofnęli się o 14 kroków i weszli do... jaskini. Tu design był bardziej "Staroświecki" widać wieś, była tu 100 lat za murzynami, którzy byli jakieś 200 lat za zurbanizowanym miastem. Tabliczka informacyjna stojąca przy wejściu głosiła że Dax i Pheam znaleźli się w Zaświatkach małych. Korytarz był szeroki na jakieś 110cm, co sprawiało że magowie musieli iść gęsiego, a droga zdawała się ciągnąć w nieskończoność. Magowie zauważyli jednak dwie ciekawe rzeczy, po pierwsze że mimo iż nie było świateł w jaskini panował półmrok, a po drugie ziemia usłana była kośćmi. Na szczęście lub nie, powód drugiego szybko się wyjaśnił, albo raczej mógł wyjaśnić jeśli był taki jak się wydawało. A co się wydawało? W sumie nic ważnego, tylko gwizd i odgłos zbliżającego się pociągu za plecami dwójki magów...

W sumie to Dax czuł się prawie jak w domu, w sensie, że dusze w kapturach to takie powierzchniowe dresy. Czasem zdarzało mu się łazić i pić z takimi, gdyż nie miał innego towarzystwa. Piekło jednak nie jest tu takie złe, a jeszcze widział, że pili "Belzebuba"... Szkoda, że na powierzchni sprzedają tylko Samaela w butelkach... W końcu doszli do tego głupiego cyklopa. Dax spojrzał na niego i jedynie z tępym spojrzeniem wykrztusił z siebie dość krótkie, ale treściwie "Eeeee...", bez dalszego gadania po prostu cofnął się o te 14 kroków i wszedł do tej całej jaskini. Ciasno... ciasnota to jest problem... Spojrzał pod siebie i zobaczył dość długą kość udową. Odwrócił się w stronę Pheama, trzymając ją cały czas w rękach.
-Fem, poznaj mojego wujka Zenka... A, nie... to tylko dziadek- uniósł trzon delikatnie do góry, po czym się uśmiechnął i zachichotał. Szedł tyłem przez moment, ale nagły gwizd wzbudził jego zainteresowanie. Spojrzał za swojego kolegę, a po chwili powiedział tylko...
-O kurwa...- Tak... zauważył światełko... Co pozostało mu do zrobienia? A no zaczął spierdalać jak Murzyn z Kenii przed siatką. Rasowy czarnuch goniący uciekający mu koszyk z bawełną. Odwrócił się i rzucił się do ucieczki. Niestety Daxiu nie chce skończyć jako pasztet, a kto wie, co wybierze Fem... Ale na pewno będzie spieprzał dość szybko. Jak będzie możliwość ucieczki na bok, czy coś to raczej wiadomo nie? Spieprzy jak to tylko możliwe. Niestety przed pierdzielnięciem go snow body nie uratuje... o ile to na prawdę jest kolej.

O kurwa.-pomyślał Fem, dokładnie w tej samej chwili, kiedy jego towarzysz to powiedział. Wwalili się do tunelu pociągowego? Serio? Nie wiele myśląc, zaczął biec zaraz za Dax'em. Tak szybko jak się tylko dało, w między czasie rozglądając się, aby w razie czego uskoczyć w bok - jeśli znajdzie się jakieś szersze miejsce, bo na razie to pozostawało im tylko biec. Jeśli jednak po pokonaniu kilkunastu metrów nie znajdzie takiego miejsca, a pociąg dalej będzie ich gonił, próbuje w jakiś inny sposób uniknąć zderzenia z pociągiem tak jak np. przyciśnięcie ciała do ściany, zamykając przy tym oczy i mając nadzieję, że pociąg jest mniejszy, lub też... użycie czaru teleportacyjnego, aby znaleźć się... w pociągu. Różnie. Właściwie to Fem może i spróbować położyć się na torach, między jedna drugą szyną, aby pociąg go minął. Może też spróbować ... przejść przez ścianę, skoro jest duchem. Lub też po prostu biec cały czas do przodu, może w takim tempie znajdzie koniec jaskini. Wszystko. Byle tylko nie dostać pociągiem w twarz.

MG

No więc? Tak, tak, działo się i to ostro. Dax wraz z Pheamem uciekali przed goniącym ich pociągiem, aż im się z tyłków kurzyło. Po dość długim i wyczerpującym biegu... pociąg ich dogonił. No prawie pociąg, bo z przodu faktycznie nim był, ów przód jednak szybko ich minął okazując się jedynie "Duchem" pociągu, zanim zaś niespiesznie sunęła drezyna, wraz z dwoma kłócącymi się szkieletami, które uciekających obrzuciły jedynie chłodnym spojrzeniem. Więc? Skąd te wszystkie kości w tunelu?
-Cholera, nie spodziewałem się kolejnych tak szybko.-Powiedział jakiś głos, nie wiadomo skąd.-Pszyszli po Kamiuń. Żodyn nie dostonie Kamiunia, żodyn!-Powiedział drugi głos z ziemi, gdzie Dax i Pheam dostrzegli wściekłego zaślinionego buldoga na smyczy, smyczy trzymanej przez... przez niewidzialnego ducha. Fajny patent, biorąc pod uwagę że magowie tak nie umieli.-Paszon won, bo pogryże jak kuści. Jusz!-Wywarczał na magów pies, blokując przejście przez tunel. Czyżby pierwszy "Poważny" przeciwnik?

Pieprzone szkielety i ten caly pociag duch. Mozna bylo sie tego spodziewac po zaswiatach. Widocznie szatan robil ich w chuja. Chcialoby sie ich wszystkich tutaj wyklnac, ale nie mozna bo jakis burek sie tutaj pojawil. Ciekawe, czemu zawsze to Daxa spotyka. Jakie ma chlopak przeczucia? A no, ze pierwszy zostanie ugryziony... Do tego jeszcze tamto widmo, które równiez mówilo. Przypadek? Nie sadzie. Zawsze moze sie okazac, ze jest to niewidzialny dres z bajsem bo po psie mozna sie tego spodziewac, ale spokojnie... Czarnowlosy ma glupi plan. Pamietacie, ta kosc, która trzymal poprzednio? No to teraz sie przyda. Moze to jednak bedzie dobry piesek i pobiegnie za nia?
-Em... Aport!- Rzuci w tym momencie kosc z psa. Zapewne nie przyniesie to wiekszego efektu, a Daxa wezma po prostu za kretyna, ale to dobrze bo przeciez to jest kretyn i ma sprawiac takie pozory. Jaki jednak jest jego plan? A no to pierw chlopak przy pomocy PWM’ki stworzy sobie sniezke, która rzuci, tez za psa. Jednak przy pomocy nastepnej PWM’ki po prostu specjalnie nie trafi. ALE! Nie pozwoli jej upasc na ziemie, o nie. Sprawi, ze bedzie tylko tak wygladac, a potem uniesie ja do góry nad Ducha i psiura, by nastepnie uzyc na niej Roll ou(B)t, by zaczela rosnac... Ma ich zmiazdyc! Cóz, ale jest szansa, ze ta akcja sie nie uda i beda musieli spierdalac po raz kolejny. Niedlugo Dax chyba wyrobi sobie nowy rekord w biegu na 24 godziny przez pieklo. Cóz, jesli sie ze zloszcza to pewnie trzeba bedzie walczyc, sol... Na poczatek poleci Lodowy Podmuch(B), by zdeczka ich zwolnic, pies wyglada na groznego, wiec Dax wykorzysta katane(tak, zapomnialem, ze ja mam xd) By wbic mu ja w glowe. Jesli jednak on ugryzie ostrze i zablokuje mu te mozliwosc to natychmist poleci prawa noga w jego bok, by go odrzucic. Podobno psa i rekina najlepiej byc w nos, ale niestety tutaj jest to prawie niemozliwe... Coz, Dax stoi przed Femem, a tunel pewnie dalej jest tak samo ciasny, wiec jak bedzie trzeba zrobic miejsce Femowi to mag od razu sie skuli, by towarzysz mógl go przeskoczyc i zamienic sie miejscami. Ciezko walczyc w takim miejscu... Jesli jednak piers sie rzuci na Daxa, gdy ten sie skuli to... to wtedy chlopak spróbuje zlapac go za gardlo, by go udusic, wtedy tez stworzy na nim Ice Coffin(B), by zrobic mu ciesna obrózke, która go udusi przez sciskanie. Jak to nic nie da to spróbuje chwycic pierwsza lepsza kosc i wepchnac mu do pyska jak najglebiej sie da, by nie dac sie ugryzc.

Biegli przed siebie, uciekając od pociągu... który po prostu ich minął. Przystanął aby odsapnąć, kiedy usłyszał czyjeś głosy. Miał przed sobą Daxa, który był od niego wyższy, więc musiał zaglądać bokiem, aby w ogóle widzieć przeciwnika. Ich przeciwnikiem miał być pies? I ktoś, kogo nie widział? Westchnął cicho i szturchnął Daxa w plecy, dając mu znak, żeby robił co uważa za słuszne. Sam zapalił drugiego papierosa, patrząc przez ramię swojego towarzysza na sytuacje. Sam używa czaru Spada di Fumare, tworząc dymne ostrze i czekając na sytuacje. Jeśli pies rzuci się na Daxa, kieruje ostrzem nad głową towarzysza, a następnie próbuje wbić sztylet prosto w szyje psa, w miejscu gdzie powinna znajdować się tętnica szyjna. Jeśli jednak pies zrobi unik, wtedy po prostu dalej próbuje to zrobić, tym razem jednak próbuje wbić sztylet w jego psa. Jeśli Dax będzie próbował się z nim zmienić miejscami, wtedy bardzo szybko wyjmuję doujigiri z sayi i wykonuje cięcie w stronę gardła psa, próbując rozciąć mu pysk, następnie zmienia kierunek "lotu" ostrza i tnie od góry, próbując wbić ostrze w czaszkę. W razie czego odskakuje lub wyjmuje lewą dłonią Raikiri i próbuje obronić się od ataku kłami psa, wtykając mu ostrze między zęby. Jeśli jednak plan Daxa z wielką kulą się powiedzie, po prostu spierdziela. Jeśli pies przygniecie Daxa, lub coś w tym rodzaju, wtedy również wyjmuje Doujigiri i próbuje wbić jego ostrze prosto w cielsko buldoga. Również i w tym przypadku dalej korzysta ze Spady i dalej próbuje wbić ją w szyję psa, lub w bok, celując w jego serce.

MG

Magowie obudzili się nagle, leżąc w rowie nieopodal Clover. Co się wydarzyło? Who knows, może to wszystko było tylko snem? Nigdy nie byli na żadnej misji, a po prostu urżnęli się na jakiejś imprezie, nażarli grzybków i mieli zbiorowe halucynacje po melanżowe? Tak, to wszystko było jakoś możliwe, prawdopodobnie, ewentualnie. Tylko dlaczego znaleźli przy sobie ładny zastrzyk klejnotów, Dax miał na lewym bicepsie wytatuowane "*3*" a Pheamowi ktoś na prawej dłoni napisał czarnym atramentem "Co jeśli ci których uważasz za swoich, nie są tak czyści jak byś chciał? Już wkrótce, Pheamie Darksworth". 

Dax: Nowy tatuaż, 5.000 klejnotów, 5 PD
Pheam: 5.000 klejnotów, 5 PD

MG

I tak Fem uzbrojony jedynie w dziwnie znajome imię "Take", znalazł się na wzgórzach Teutonów. Miejsce w którym już kiedyś był, wraz ze swoim partenerem od ciemnych zagrywek, Daxem. W zasadzie gdyby się nad tym zastanowić, to Take Darksworth, jego krewniak, mieszkał gdzieś w okolicy. On jednak, udać się miał gdzie indziej - do jaskini. Zapewne tej samej, w której ostatnim razem wylądował z Daxem, chociaż kto to tam wie? Tak czy inaczej, teraz należało jedynie odnaleźć Take'a. Tego jego, albo jakiego innego.

Pheam: 10 PD

Okolica zdawała się być jakaś znajoma. Darksworth szedł przodem, rozglądając się uważnie. W końcu skojarzył. No tak, tutaj przecież mieszkał jego krewniak. Zaraz, zaraz... Czy to możliwe, że Take do którego miał się zgłosić, to ten sam Take od którego dostali kiedyś z Daxem misje... W sumie średnio pamiętał cała ta sytuacje. W każdym razie miał nadzieję, że ten magikowal nie będzie jego krewniakiem, bo nie będzie mógł patrzeć, jak ktoś z jego rodziny stacza się ćpiąc. Dziwnie czuł się, idąc przez miasto z nielegalną substancją w kieszeni i niestabilną bronią magiczną w torbie. Całkowicie bezpiecznie. Skierował się w miejsca, gdzie miał nadzieję znaleźć jaskinie. Miał ogromną ochotę zapalić papierosa, ale spojrzał na Albe i mu się odechciało. Raczej nie była zadowolona z tego, że muszą tłuc się jeszcze po jaskiniach w poszukiwaniu jakiegoś magikowala na haju. No ale cóż... zamówienie Genrou. Darksworth ciekaw był, co takiego starzec zamówił, że sprzedawca miał z tym problemy. Miał nadzieję, że wkrótce się dowie.

MG

Droga do jaskini nie była specjalnie skomplikowana. Nie mniej z każdym krokiem, głowa Pheama pękała i pękała coraz bardziej. Wiedział, że zapomniał coś ważnego. Coś stało się na ostatniej misji z Daxem, ale nie wiedział co i tak bardzo niedawało mu to spokoju że glowa bolała go coraz bardziej. Do tego stopnia zatopił się we własnym bólu, że nie zauważył jak znalazł się w jaskini. Tam zaś dostrzegł trzy osoby i wszystkie trzy kojarzyl. Jaskinia była niewielka, może ze 25m promienia. W jednym jej końcu znajdował się na szybko postawiony piec hutniczy i rząd mieczy. Tam też z młotem na ramieniu stał Take, obserwując Pheama. Oprócz tego na polowym łóżku leżała blada, ciężko oddychająca kobieta. Kobieta którą Fem kojarzył. Edea? Chyba tak się nazywała. Ostatnią osobą której najmniej się tu pewnie Fem spodziewał, był nie kto inny jak niesławny Abdul ze sklepu magicznego.-A niech mnie licho, FEM.-Wydarł się Take rzucajac młot i pędząc na Darkswortha.-Czy ja wyczuwam wróżkowy pyłek?-Rzucił Abdul a Red z Albą cofnęły się, niepewne tego co planuje Take.

Aw, Darkswortha zaczęła boleć głowa i coraz trudniej było mu skupić się na myśleniu. W końcu było to już tak nie do zniesienia, że nie mógł na niczym się skupić i nawet nie bardzo patrzył na drogę. Dawno już nic takiego mu nie dolegało i zaczął się zastanawiać, co mogło to spowodować. Czyżby wypalił za dużo papierosów? A może to przez zgiełk panujący na tamtej ulicy i wszystkie te nerwy? Nim się obejrzał, znalazł się w poszukiwanej przez niego jaskini i... spotkał tam trzy osoby, które znał, ale niekoniecznie się ich spodziewał. Take na szczęście nie wyglądał na ćpuna, więc szermierz odetchnął z ulgą. Ale co tu się działo? Wyglądało to, jak gdyby się ukrywali czy coś... Dlaczego nie byli w swoim mieszkaniach? I co tu robiła ta kobieta?
-Take.-powiedział chłopak, na widok swojego kuzyna i uśmiechnął się szeroko. Raczej nie spodziewał się, aby kowal miał złe zamiary wobec niego, znając życie to chciał go objąć czy coś.-Co wy tu robicie?-zapytał ze zdziwieniem i z niepokojem spojrzał na kobietę na łóżku.-Albo, możesz ją obejrzeć? Nie wygląda zbyt dobrze.-zapytał kobiety, bo wiedział że ta zna się trochę na leczeniu. Spojrzał na Abdula, który w ogóle mu tu nie pasował.-Tak. Chyba jesteście ludźmi, których szukałem. Potrzebuje kowala, do przekucia tego miecza.-wyjaśnił i wyjął z torby pakunek, który wręczył mu sprzedawca.

MG

Tak jak Fem przewidywał, Take pochwycił go w uścisk i mocno przytulił. Szybko odstawiając na ziemię. Alba nawet nie czekała na pytanie Fema, dość szybko znalazła się przy łóżku z kobietą, chwytając ją za dłoń.-Powód?-Zapytała Take'a, ten spojrzał to na Fema, to na Albe i wzruszył ramionami nie pewien co i komu wpierw powiedzieć.-Trucizna chyba jaka.-Skrzywił się, bo nie bardzo wiedział jak kobiecie pomóc. Alba też chwilę jeszcze posiedziała, aż w końcu wpakowała się jej do łóżka i przytuliła mocno kobiete. Take spojrzał zdziwiony na Fema, z pytającym spojrzeniem, szybko jednak ogarnął, że też był o coś pytany.-Nie wiem w sumie. Jakiś czas po waszym odejściu, zaczęła nas nękać jakaś kobieta. Potem dopiero się dowiedziałem że to Kuvira, jedna z mistrzów miecza. Pewnie byśmy pogineli, ale tak się składa że akurat w okolicy był pan Abdul. A że łączy nas pewien wspólny interes, to nam pomógł. Teraz bronimy się. Całe te wzgórza przerodziły się w pole walki. Chociaż tej jaskini jeszcze nie znalazła.-Abdul mruknął coś pod nosem, dalej przyglądając się Femowi. Ten wyciągnął pakunek i podał go Takeowi. Ten odwinął go i zajrzał do środka, gwizdając przeciągle. Do paczki zbliżył się Abdul i również spojrzał co jest w środku. Tylko Fem nie widział. Nic prócz pomarańczowego blasku.-Trzeci stopień, masz ryciny.-Powiedział Abdul wyciągając z rękawa papiery i dając Takeowi, a Fema odciągając na bok.-Przekucie to początek. Tylko nadanie kształtu. Miecz nie będzie trwały póki nie okiełznamy jego mocy, a tym zajmiemy się potem. Należy się cały wróżkowy pyłek jaki masz chłopcze. I słuchaj, jak my tu będziemy kuć, masz bronić nas przed Kuvirą.-Mruknął Abdul, dalej wpatrując się w Fema jak sroka w gnat. Chciał swoje prochy.