Masyw Hiett

W tej właśnie okolicy znalazły się - trzy? - Syrenki. Niewielka ilość śniegu pod ich stopami, czy też lekko opadający biały puch, sprawiający, iż mroźna warstwa powoli przybierała na sile. Poza tym ich przyszłą potencjalną ścieżkę otaczały... martwe drzewa? Nie ma to, jak przyjemny start wędrówki.

Było dokładnie tak jak powiedziała mistrzyni, gdyby dziewczęta przybyły tutaj w takich strojach w jakich spotkałby się przed fontanną to miałyby teraz mały problem. To jest sama Cass nie miała by problemu i pewnie pomogłaby tez pozostałym. Jednak nie było takiej potrzeby, bo mistrzyni wręczyła im po małym prezencie.
Więc dziewczęta szły, dookoła biało. Wszędzie śnieg, a do tego wciąż padało. Cass starała się jak najbardziej skurczyć i schować się w płaszczu od pani Sophie. łapki obowiązkowo w kieszeniach, usta wdmuchiwały ciepłe powietrze pod płaszczyk. Ale tego było stanowczo za mało. I przez to w jednej chwili szła sobie lekko przygarbiona z głową wciśniętą w płaszcz, a w następnej miała ciepłą czapeczkę i szalik w takim samym kolorze jak płaszcz. Wyglądało to jakby to był cały zestaw kupiony w jednym sklepie. Ale ważniejsze od tego było to, że dawał ciepełko. Przyjemne ciepełko. Aż uśmiechnęła się wesoło. Po chwili ściskała i roztwierała piąstki przed twarzą, aby rozruszać skostniałe palce. Na łapkach miała już rękawiczki.
- A wam dziewczyny nie potrzeba czegoś? Czapka, albo szalik? - zaproponowała to zerkając na Lorie to na Andree. Jeśli któraś wyraziła chęci, aby coś od srebrnookiej coś pożyczyć to Cass z uśmiechem odparowuje jej pancerz przed mrozem.
- Naprawdę paskudna pogoda, że też pani Sophie wysłała nas w takie miejsce. - zaczęła nagle narzekać. Naprawdę ta dziewczyna nie przepadała za mrozem. Dobrze, że może tak się opatulić ciepłymi ubrankami.


PWM Przyzwanie Stroju: Jak sama nazwa skazuje umiejętność pozwalające przyzwać każdy strój. Czy to bikini czy ciepły kożuch, w mgnienie oka może pojawić się na lub przy Cassandrze. (Żadne zbroje ani nic takiego, tylko zwykłe ubrania)

Szła nieco z  tyłu, mając na sobie ciepły płaszczyk, który dostała od Mistrzyni. Myślała nad tym wszystkim dość intensywnie. Westchnęła ciężko i zaczęła myśleć o misji. Ich zadaniem było sprowadzenie do gildii jakiejś kobiety. Cholera wie, po co medyka z tak daleka ściągać, ale Sophie miała pewnie ku temu powody. Było troszkę zimno, ale nie narzekała, bywało gorzej. Płaszczyk od Mistrzyni dobrze grzał, jednakże troszkę w szyję jej wiało. Nie narzekała na zimno w dłoniach, bo kieszonki też były ciepłe. A czapek nie nosiła.
Przystanęła przed Cass, która zapytała o coś ciepłego. W sumie trochę głupio było jej o to prosił, ale z drugiej strony mogłoby się to przydać. Uśmiechnęła się delikatnie do dziewczyny. Musiała być miła. I zrobić dobre wrażenie. Obiecałaś Jamiemu, że będziesz próbowała normalnie żyć, więc dopełnij tej obietnicy!- pomyślała i wzięła głęboki wdech.
- Etto... nie pogardziłabym szalikiem i rękawiczkami, jeżeli tylko można... - Uśmiechnęła się, tym razem troszkę szerzej. Dawaj Lorie! Byłaś przecież przy Jamiem taka wesoła!- Pewnie to ktoś ważny, jeżeli Mistrzyni tak zależy na tej całej Avaline czy jak jej tam było.- Podeszła do Cass, uśmiechnęła się i położyła jej rękę na ramieniu.- Tak w ogóle to witaj w Mermaid Crest. Mam nadzieję, że nie uciekniesz od nas.

Po drodze Andree dowiedziała się co nieco na temat misji od reszty, dobrze było wreszcie wiedzieć w czym Sophie potrzebuje pomocy. Ale kto by przypuszczał, że Mistrzyni ma jakąś przyjaciółkę... zawsze wydawała się być typem całkowitej samotniczki. Co oczywiście nie wpływało na jej umiejętności rządzenia! Na nie niebieskowłosa nie narzekała!
- Nie, dziękuję Pa... Cass, ja mam własną szafę przy sobie. Choć zawartością różni się ona od twojej... mam mundury, zbroje... więcej mundurów... i... mundury. W każdym razie dziękuję.
Odpowiedziała nasza Blancheflour, po czym spojrzała na Lorie i lekko się uśmiechnęła, albo to tylko jej wrażenie, albo dziewczyna stała się nieco bardziej otwarta.
- Lorie. Wybacz, to moja winna, że wtedy podczas ataku Inkwizycji zostałaś zraniona, jeśli mogę ci jakoś zadość uczynić, powiedz. To haniebne z mej strony, iż na to pozwoliłam.
Odparła Andree, cały czas brnąc przed siebie, wracając jeszcze do przeprosin naszej rycerskiej Panny, czekała na ten moment od dawna jednak od czasu tamtej walki nie widziała się z strzeleckim asem syrenek i ta sprawa cały czas męczyła jej szczere serce.

  Oczywiście z uśmiechem na twarzy nowa wśród syrenek podarowała Lorie to o co poprosiła. To nie był żaden problem, a fajnie było komuś pomóc. A właściwie teraz Lorie nie była "kimś", a towarzyszką z gildii. Więc radość Cass była podwójna.
- Nie nie, nie planuje nic takiego. - odpowiedziała Lorce wesoło i swobodnie. Przecież gdyby miała od nich uciec to by w ogóle nie przychodziła. Złapała towarzyszkę za łapkę i potrząsnęła nią, od tak, bez powodu. Ale po chwili...
      Szkarłatnowłosa zmrużyła srebrne ślepia na Andree, kiedy ta miała już użyć po wielokroć zakazanego słowa. Znaczy, nie tyle Cass jej tego jak zabraniała jak prosiła by nie używała. I widać, że przyniosło to w końcu skutek, bo niebiesko-włosa powstrzymała się na czas. Aż syrenka na próbnej misji miała ochotę się na nią rzucić z radości. Powstrzymała się mając na uwadze jak formalną osobą jest panna Blancheflour. Ale kiedy zrozumiała co właśnie powiedziała. I faktycznie, jakby o tym pomyśleć to czy Andree wtedy przed szpitalem nie przywołała tamtej kociej zbroi?
- I co jeszcze i co jeszcze? - zapytała doskakując do niej. - Masz jeszcze inne ciekawe zbroje albo bronie? Pamiętam tą sprzed szpitala, nieźle ci w niej było... - mówiła uśmiechając się jakby to była dla Andree jakaś tajemnica, a ona ją znała. Przy okazji Cass nie powstrzymała się przed kilkukrotnym dźgnięciem niebiesko-włosej syrenki palcem wskazującym. Potem kiedy wspomniała o inkwizycji Dusthert ucichła na chwilę, aby po chili ponownie dać znać o swojej obecności.
- Hej hej, ja też tam byłam. - powiedziała wskazując na swoją niewielką teraz twarz. Wydawała się jakaś taka mała kiedy jej głowa skrywała się pod zimową czapką. - Pamiętacie? Nagle jakby coś sobie przypomniała.
- Właśnie Lorie... byłaś ciężko ranna. Jak to się stało, że już wszystko w porządku?  - zapytała robiąc wielkie oczy. Przecież to nie było tak dawno temu, a zielonowłosa jest jak nowa i nic jej nie dolega.

Dziewczyny najwyraźniej były zajęte własnymi sprawami, a przynajmniej własną rozmową, która ostatecznie zeszła na - Inkwizycję. Czy to stanowił jakiś problem dla tego otoczenia? Raczej nie, acz każdy krok dalej, każde kolejne minione obumarłe drzewa zdawały się raczej oddalać, niż zbliżać do celu, zwłaszcza, że teraz znalazły się na rozdrożu. Jeden ze szlaków prowadził na lewo i był oznaczony czarnym kolorem, a drugi w stronę przeciwną i mienił się niebieską barwą, ale... Dlaczego mapa wskazywała lewy kierunek? Na dodatek ten, który mógł ułożeniem flory przypominać jakieś cmentarzysko roślin? Jakaś pomyłka? Źle trzymana mapa? A może... tak miało być?

Czas do 31.01.2014r. - godzina 15:00
Ogółem możecie póki co jeszcze pisać bez żadnej kolejki, czy postów mg.

Była tam...? Była? Hmm... chyba... powiedzmy, że tak - nie chce przecież nasza Andree obrazić nowej znajomej!
- Oh tak, tak rzeczywiście byłaś tam, jak mogłam zapomnieć! Hee-hee-hee... Odparła cały czas posuwając się do przodu wraz z resztą ekipy kiedy to ognistowłosa wspomniała o zbroi użytej podczas "potyczki" z Panną Alezją. Uhh, dlaczego tak ją wtedy poniosło?
- D-d-dobrze? Żartujesz sobie z mnie! Ta odkrywająca za dużo ciała kocia zbroja z pewnością wyglądała by lepiej na tobie bądź Ariel-sensei... wy lubicie takie niechlubne stroje, jednak... muszę cię ostrzec, ona jest przeklęta, przynajmniej dla mnie. Przeistacza mnie w kota, ehh jak to głupio brzmi. W każdym razie, nie posiadam zbyt dużo wspaniałych zbroi - broni tym bardziej, specjalizuję się w zaklętych, magicznych zbrojach.
Odparła bez zastanowienia ruszając lewą ścieżką, jak wskazywała mapa wiec tak miało być, prawda? Zatrzymywanie się i kombinowanie nie było niczym właściwym!

Cass zmrużyła oczy spoglądając na twarz Andree. Przechyliła nawet głowę wciąż się w milczeniu w nią wpatrując jakby chciała ją przejrzeć czy coś. Sama nie wiedziała dlaczego to zrobiła, jakoś tak to zaśmianie się syrenki na końcu wypowiedzi ją do tego sprowokowało. Przyglądała się, a można nawet powiedzieć, ze gapiła aż Andree nie zareagowała na temat poruszony przed chwilą przez Cassandrę - kocią zbroję.
- Dobrze już dobrze. Nic nie mówiłam. - odpowiedziała niebieskowłosej uśmiechając się przepraszająco.
- Ale i tak uważam, ze ci w niej dobrze. - dodała pokazując pani rycerz język. Nie żeby ją zdenerwować czy robić na złość. Tak po prostu mówiła co myślała i tyle, ale...
- Może faktycznie na pani Ariel wyglądałby lepiej - dopowiedziała po chwili zamyślania.
- Ale nie ma się co martwić. - mówiła powstrzymując się jednak od klepnięcia towarzyszki w plecy. - Są też tacy mężczyźni dla których "to" nie ma zbyt dużego znaczenia. - i znów puściła niebieskowłosej oczko.

Kiedy doszły do rozdroży zatrzymała się na chwilę. Zerk na mapę, potem zerk na drogę. Co to znaczyło? Czyżby już tutaj zaczynały się komplikacje? Może jakaś sztuczka mistrzyni, która chciała je w ten sposób sprawdzić? Cass nie miała czasu dłużnej się zastanowić, bo jej towarzyszka/i już zadecydowały. A ona postanowiła udać się za nimi. One mają więcej doświadczenia, znaczy... Ona jest nowa w gildii. Właśnie, musi się nauczyć jak załatwia się gildyjne sprawy. Zadecydowała, że wyciągnie z tej misji jak najwięcej, nauczy się tyle ile tylko będzie mogła.

Grupka dalej rozmawiała, a zarazem dziewczyny nie zamierzały raczej stać w miejscu. Krok po kroku, ostrożnie po... czarnym szlaku przepełnionym dość ostrymi kamieniami na podłożu, a co gorsze... śliskim i jakby oblodzonym. Tak miało to wyglądać? Potykanie się i ślizganie po dość niebezpiecznej drodze? Najwyraźniej, a przynajmniej tę drogę obrały Syrenki, a co za tym idzie... łatwego odwrotu nie było? W każdym bądź razie grupka mijała właśnie jakąś jaskinie, z której dochodziły jakieś odgłosy, acz... miały iść dalej.

Czas do 06.02.2014 - godzina 12:00

Lorie spojrzała zdziwiona na Cassandrę. Okazało się, że dziewczyna wtedy, podczas ataku inkwizycji, także była w różanym parku. W sumie to średnio ją pamiętała, ale wolała nie mówić tego Cass. Jeszcze by się jej smutno zrobiło czy coś, dlatego jedynie przytaknęła głową, zgadzając się. Potem syrenka zaskoczyła Guide jeszcze bardziej, bo ta zapytała się o jej stan zdrowia. W sumie to było bardzo miłe z jej strony. Jednakże po chwili doszła do niej jeszcze wiadomość od Andree, co całkowicie zbiło ją z tropu. Zamrugała zaskoczona oczami i najpierw spojrzała na Kwiat Rycerstwa Fiore.
- To nie Twoja wina, Andree. Ja zawiniłam, nie zareagowałam na czas. Nie wiń się, proszę.- Uśmiechnęła się delikatnie, a potem spojrzała na Cassandrę.- Um... dziękuję, wszystko gra. Nerka sprawna i ma się dobrze.
Jeżeli chodzi o rozmówkę dotyczącą zbroi, do Lorie nie brała w niej udziału, bo po prostu nie widziała jej w życiu na oczy. Jednakże się przysłuchiwała uważnie. Przeklęta zbroja? Ciekawe, ciekawe.
Loire szła uważnie, by przypadkiem się nie poślizgnąć. Nie chciała doprowadzić do nieszczęścia. Jak jej się stanie krzywda to pół biedy, gorzej gdy jej towarzyszkom coś się stanie, albo (broń boże!) Andree będzie się obwiniać, że skręciła sobie kostkę czy coś. Westchnęła ciężko i nagle usłyszała jakiś odgłos... z jakiejś jaskini. Zatrzymała się i zapytała:
- Dziewczyny, słyszałyście?

   Cass pokiwała głową.
- Też coś słyszałam. - potwierdziła spoglądając w ciemne wejście do jaskini, którą mijały. Byłą pewna, że właśnie stamtąd dochodził dźwięk. Tylko, że co to było? Pojęcia nie miała, po prostu coś słyszała ale co? Podobnie jak Lorie Cass przystanęła na chwilę. Ciekawość, znów ciekawość chciała zaciągnąć ją do tej ciemnej jamy. Ale to nie to było celem ich misji, miały sprowadzić do gildii jakąś dziewczynę, nie badać jaskinie. A Dusthert chciała dobrze wypaść w oczach mistrzyni, w końcu jest na okresie próbnym.
      Spojrzała po Lorie i Andree. Co one o tym myślą? Czy tak jak ona wolały myśleć o misji czy jednak ciekawość wzięła nad nimi górę?
- Chodźmy dalej. - powiedziała w końcu łapiąc Lorie i ciągnąć delikatnie za sobą. Jednak jeśli dziewczyny będą koniecznie chciały sprawdzić jaskinię to czerwonowłosa ustępuje. Usprawiedliwia się tym, że może to właśnie tam znajduje się ich cel. Tak tak... - przekonywała się w myślach. Tak może być.

Więc Lorie jej wybaczyła? Bogom niech będą dzięki! Życie z poczuciem winny jest straszne, bez takowego ciężaru jest o niebo lepiej. Choc oczywiście nie zmienia to wygody podróży a raczej jej braku. Droga nie była zbyt przyjemna, z całą pewnością nie był to spacer, no ale w końcu to zadanie, nie? Zbyt łatwo być nie może. Wtem z jaskini dobiegł hałas... ale co może być w tak odludnym miejscu? Jakiś zwierz? Hmm...
- Sprawdźmy to, jeśli to jakaś bestia nie możemy pozwolić by się tu pałętała, a jeśli to jakiś człowiek, to może potrzebować ratunku.
Odparła nieco rozkazująco Andree, powoli i ostrożnie kierując się do miejsca z którego dobiegł hałas..

Sprawdzanie jaskini zdecydowanie do najprzyjemniejszych nie należało, jednak ostatecznie Andree skusiła się na ową czynność, ażeby to zbliżyć się w kierunku owej ciemnej groty, z której dochodziło... powarkiwanie? Zdecydowanie coś, co przynajmniej przypominało psie odgłosy, a na pewno już takie mocniejsze, twardsze, acz... odległe? Jakby niesione drobnym echem. Co jednak zrobią teraz Syrenki, a może co postanowi niebieskowłosa, która była zdecydowanie najbliżej mrocznej, skalnej otchłani? Czas w końcu dalej mijał... a droga - była drogą.

Cassandra była sceptycznie nastawiona co do pomysłu Andree i zbadania jamy oraz tajemniczych odgłosów z niej dobiegających, przynajmniej na początku. W końcu przecież nie taką misję dostały od pani Sophie. Przecież miały sprowadzić do Akane Resort jakąś dziewczynę, a nie przeszukiwać jakieś groty z niewiadomych powodów. Ale ostatecznie słysząc słowa niebieskowłosej nie mogła powiedzieć, że nie ma racji. Dlatego bez szemrania zdecydowała się wraz z pozostałymi ruszyć w ciemne korytarze, aby zbadać źródło tajemniczego dźwięku. Potraktowała to jak małe urozmaicenie w żmudnej misji, jako taką dodatkowa przygodę. Lubiła przygody, lubiła kiedy coś się działo, a prawdę mówiąc powoli zaczynało zalatywać nudą, kiedy tak szły i szły i nic się nie działo.
Tak więc wraz z pozostałymi i Cass weszła do jaskini. Tajemnicze dźwięki sprawiały, że wszystkie zmysły były wyostrzone do granic możliwości, a ciało gotowe do działania. Dziewczyna była przekonana, że jest przygotowana na wszystko. Tak się jej przynajmniej wydawało...

Lorie także nie bardzo podobał się fakt, że Andree chce zejść ze ścieżki. Miały przyprowadzić jakąś kobietę, a nie włóczyć się po jaskini, z której na dodatek dolatywały jakieś warczenia, które wcale nie brzmiały przyjaźnie. Spojrzała na niebieskowłosą. Miała do Andree duży szacunek, była jej starsza koleżanką z gildii, jednakże nie mogła jej ulegać za każdym razem. Wzięła głęboki wdech i położyła dziewczynie rękę na ramieniu.
- Z całym szacunkiem do Ciebie, Andree, jednakże uważam, że powinnyśmy iść dalej. Nie możemy narażać się na potencjalne obrażenia, a przed nami długa droga... jednakże, jak nadal będziesz chciała iść, to pójdę z Tobą.
Guide miała wielką nadzieję na to, że uda się przekonać niebieskowłosą do dalszej wędrówki. Jednakże gdyby ta nadal szła w zaparte, to przywołuje za pomocą PWM Gun of modes swoją broń, a potem zmienia jej tryb na Mode: Twin Pistols. Zanim wejdą do jaskini używa PWM Shot: Lighting bullet, by zobaczyć co się kryje w środku jaskini.