Jaśminowy park

Niewielki park, na który składa się połać zieleni, kilka ławeczek i różany ogród nad małym potokiem w którym pluskają się karpie. Część potoku jak i ogród z ławkami otoczony jest drucianym płotem i przynależy do herbaciarni leżącej obok "Jaśminowy raj"

~~
Mistrz DHC siedział sobie na krześle przy stoliczku, na tyłach "Jaśminowego raju". Obecnie czytał "Panią domu" co jakiś czas mrucząc coś do samego siebie. Co też taka wielka i szanowana osoba robiła od tak w innym mieście? Ano interesy, interesy zmusiły go do opuszczenia swojego lokum i przybycia tutaj. Trochę martwił się o swoje gąsiątka, ale wierzył że sobie podczas tej krótkiej nieobecności poradzą. Co swoją drogą sprawiało że martwił się w ogóle o swoją gildię która notabene podupadała, a to wszystko przez ten krótki okres jego "Focha" na świat. Chwilę się nie pokazywać i od razu gildia niszczeje. Ale teraz już był, zadba o swoje kaczuszki. Mruknął raz jeszcze przewracając stronę, z zapartym tchem czytając materiał o "Usuwaniu natarczywych plam z wykładziny". Zerknął jeszcze tylko na zegarek, niecierpliwie oczekując przybysza, przy czym jego wzrok zatrzymał się na leżącym na stole wydaniu FN, mina od razu mu zmarkotniała, jednakże pod maską nikt tego nie widział. Cóż, wiele się zdarzyło od kiedy ostatnio śledził zdarzenia światowe, teraz musiał zająć się wszystkimi problemami...

Właśnie kończył czytać list jakiejś gospodyni, której jagodowe babeczki nie były jagodowe tylko śliwkowe, kiedy to do jego stolika podeszła blondwłosa dziewczynka. Szybki rzut oka - Nie, nie dosłowny, a szkoda - Na ów osobistość, pozwolił P jasno stwierdzić że to Usami-chan.
-Prawda że śliczna? Myślałem jeszcze żeby przebrać się za świnkę, ale wiesz, to mogłoby być zbyt wyzywające- Wzruszył bezradnie ramionami i wskazał dziewczynie krzesło obok siebie.
-Ważnego, oczywiście ze ważnego. herbata pomaga oczyścić myśli, ukoić duszę... no i przede wszystkim świetnie wpływa na trawienie. Lepsza jest tylko "Kropla bez kitu" i "Dr. Salt". Zresztą już dla nas zamówiłem, mam nadzieję że pijasz Jaśminową?- Przekrzywił króliczy łepek, po czym usiadł nieco luźniej, opierając ramiona na krześle.-Nieco mnie nie było, jak zapewne wiesz. Ale teraz wróciłem. Całkiem sporo się dzieje... zamach w Magnolii, ta nowa, zła gildia. No i ktoś zabił jedną z moich kaczuszek... Nim przejdziemy do interesów, moja droga Tsu-chan, powiedz mi co sądzisz o ostatnich wydarzeniach we Fiore?- Mówił ciągle spokojnie, w ogóle nie denerwując się ani napiętą chwilowo atmosferą czy nawet tym jaka będzie odpowiedź Tsukiko. ba nie stresował się nawet rozmową z wielką mistrzynią GH. W sumie nie przyszedł tu walczyć, więc czego miał się stresować? Nim jednak Tsukiko zdążyła odpowiedź na pytania przyszedł kelner, przed Usami stawiając filiżankę Jaśminowej herbaty, a przed Mr. P ten sam napar... tylko w kubeczku będącym wielką... żabą.

P postanowił przemilczeć sprawę śmierci jego kaczuszki, przynajmniej na razie, wszak po części wiązało się to z jego sprawą. Niemniej jednak przysłuchiwał się uważnie słowom Tsukiko. Na pierwszy rzut oka, strasznie lała wodę, unikając pokazania jaki ma stosunek do tych spraw, jednakże jej mimika i dobranie słów, pokazywało znacznie więcej a jednocześnie udowadniało że młoda Usami jest świetną dyplomatką. Zabawne, zupełnie jak P. Chociaż on raczej po prostu był ekscentryczny. A kto rozumie ekscentryków? Jednego dnia, walczą ze złem, a drugiego rzucają kamieniami w babcie. Ekscentryka nie ogarniesz.
Przesłuchanie? Zabawne spostrzeżenie, wszak zarówno ty jak i ja, nie jesteśmy raczej mile widziani na posterunku, więc zabawny dobór słów moja droga. Nie to nie przesłuchanie, to rozmowa przy Jaśminowej herbatce, tylko pytania dość niecodzienne. Swoją drogą jak tam wasze stosunki z FT czy LS?- Rzucił niedbale specjalnie omijając temat Ragny, o tak, tak, Mr P. słyszał o nietypowej zachciance, młodej mistrzyni. Tymczasem przesunął kopertę po stole, prosto do Tsukiko. Po co wszak strzępić język, na niepotrzebne słowa?

P z uwagą obserwował rozmówczynię. Jej twarz, gesty, wszystko co robiła w trakcie czytania listu. Nie skwitował w żaden sposób aluzji o jego dyskrecji, czekając jedynie na decyzję dziewczyny, gdy ta powiedziała że się zgadza, pod maską wykwitł spory uśmiech
-Hahahhahahah Kwa Kwa hahahhaha- Zaśmiał się złowieszczo P, zwracając na siebie uwagę okolicznych ludzi, szybko więc odkaszlnął i przejechał dłonią po futerku jego maski.
-Wielce cieszy mnie twoja decyzja. Pora znów pokazać Fiore, co znaczy GH i DHC. Bo ostatnio sporo gnuśnieliśmy.- Znów przesunął coś po stole, tym razem dając dziewczynie trzy czerwone kamyczki
-Sądzę że trzy wystarczą + trzy moje. Ewentualnie dwa, zresztą sama możesz użyć mniejszej ilości. Kiedy te kamyczki się rozpuszczą, a właściwie skrystalizowana krew, to będzie znak. Od tego czasu po 5 dniach niech dojdzie do spotkania w tym miejscu. Dalej sprawy same się potoczą.- Mówił trochę skrótowo ale miał nadzieję że Usami-chwan zrozumie przekaz. W sumie, załatwił już nią co miał załatwić, niedługo będzie trzeba odwiedzić kaczuszki...

Świetnie, wszystko poszło po jego myśli. Dokładnie tak jak tego chciał. Uśmiechnął się pod maską po czym wyjął z kieszeni kilka klejnotów które rzucił na stolik, te zaś zniknęły gdy tylko dotknęły blatu. Ah ta magia... szybko inkasują za usługę.
-Interesy z tobą to prawdziwa przyjemność Usami-chan.- Powiedział i wstał z miejsca, wkładając ręce do kieszeni. Skłonił się jeszcze tylko lekko Tsukiko i powoli odszedł. Wszak wszystko zostało gadane...

[z/t]

Możliwe, że granie na fletni Pana w środku miasta mogło być uznawane za dziwne, ale Kawka jakoś specjalnie się swoją ewentualną dziwnością nie przejmowała. Już tyle razy robiła rzeczy uznawane w tym kraju za "dziwne", że gdyby teraz zaczęła się przejmować, to chyba byłoby z nią coś nie tak. Usiadła na trawie po turecku, grając dalej. W tym momencie try wróble podleciały do niej i zaczęły śpiewać swoją dość ubogą, wróblową nutą. Uśmiechnęła się mimowolnie i przestała an chwilę grać, by sięgnąć do kieszeni po trochę ziarna. Ptaki natychmiast rzuciły się na jej otwartą dłoń, zeskubując okruchy.

Macabraś powinna dostać order. I to taki duuuuuuży za bycie dzielna dziewczynką. A nawet większy, bowiem Mac przeżyła misję z licznymi obrażeniami ale idzie dalej do przodu. W tym twki prawdziwa siła, w nie poddawaniu się~! Co tam jakieś ludki mogą wiedzieć o sile... Dziecko pobić łatwa sprawa. Tak też Mac dzielnie maszerowała z myślą, że może i tamtejszą walkę przegrała ale w tej wojnie to ona prowadzi! Szła sobie zadowolona przez park zwany jaśminowym co by sobie odpocząć. Fakt, mało kreatywne zajęcie noale... Do Shirotsume kawałek był. Na całe szczęście Macabraś nie wylądowała sama, bowiem na trawie siedział jeszcze ktoś, a raczej jakaś ktosia. Bez większego zastanowienia usiadła zaraz przed nią słuchając sobie gry na flecie. Nawet ładniutka melodia. Stety niestety, grac przestała, rozrzuciła trochę ziarna ale to nie stanęło na przeszkodzie żeby się mimo tego usadowić zaraz przed nią.
- Ładnie... baldzo ładnie. Zaglaj coś jeszcze!
Taka tam prośba małego dziewczęcia uśmiechającego się od ucha do ucha. Po macabrosiowemu prośba ale raczej zrozumie.

Spacerek był bardzo dobrą rzeczą, zwłaszcza ten odbywany codzienne i długi. Lusye szła raźnym krokiem, starając się nie zwracać uwagi na mijanych przez nią ludzi. Choć, niektórzy byli po prostu wybitnie straszni. Dlatego park wydawał się być idealnym rozwiązaniem! Cichy, ładny, do tego niewielu człowikowatych... Usiadła na ławeczce, niedaleko dwóch kobiet. Chociaż jedna była malusia, druga była niczym ona, ale wyglądała na starszą. I właśnie ta starsza grała przyjemną dla ucha melodię. No i wróble~
- To chyba twoi znajomi~~ - zażartowała, zwracając się do wróbla na jej ramieniu, delikatnie głaskając go po łebku. Choć dla postronnego obserwatora mogło to wyglądać niczym głaskanie powietrza, to już dawno przestała się tym przejmować.
Nie żartuj sobie tak...
Burknął, ale dał się pogłaskać. Uśmiechnęła się delikatnie. tak... Nie namyślając się dłużej, wstała z ławeczki i podeszła bliżej dwóch nieznajomych, po czym usiadła na trawie, niedaleko, podkulając kolana i przypatrując się im, słuchając melodii lub ich głosów.

Początkowo niezbyt zwracała uwagę na dwie mniejsze dziewczyny, które się do niej przysiadły. To wróble okazały po chwili pewien niepokój i pofrunęły wysoko w górę, by za chwilę powrócić, zaciekawone nowym zjawiskiem, jakim był ich "pobratymiec" siedzący na ramieniu Lucye. Kiedy usłyszała głos wróżbitki, uśmiechnęła się lekko. Chyba nawet zrozumiałą, co tamta miała do powiedzenia, więc przyłożyła ponownie fletnię Pana do ust i zagrała jedną z bardziej skocznych melodii. Zleciało się ciut więcej ptaków niż poprzednio, tym razem jednak przysiadły na niższych gałęziach drzew, przysłuchując się dokładnie. Kiedy skończyła, odgarnęła włosy z czoła.
- Imię moje Kawka - przedstawienie się należało z pewnością do lepszych pomysłów.

Zagrała~! A Macabraś słuchała. Może też zacznie grać na czymś? Zobaczy się... Kiedy tylko skończyła zaczęła klaskać jako wyraz podziwu i uznania albo prościej... po prostu jej się podobało, o~! I doszedł jeszcze jeden człowiekowaty. Milusio... Im więcej duszyczek tym lepiej.
- A ja jeztem Macabra~!
Przedstawiła się ładnie po czym skierowała wzrok na nowoprzybyłą. W sumie była trochę starsza od samej Mac noale... - A ty jak zie nazywasz? - Zapytała, co by już poznać wszystkich. Im więcej znajomych tym lepiej, ne? - Kto cię uczył grać, Kawko? Ładne imię... Jak nazwa tych... tych... fluwajek...~! - naraz zapomniała słowa, to i trza było zastapić je innym, ne?Trochę nie po ludku powiedziane noale... Ostatnio coś jej zaczęło zbytnio powieka drgać a i z pamięcią było różnie. Czyżby nastąpił przyśpieszony proces starzenia u Mac? Oby nie...