Trybuny

First topic message reminder :

Ogromne trybuny, na których zebrali się wszyscy widzowie kibicujący magom, biorącym udział w Pierwszych Igrzyskach Magicznych. I choć nie są to zawody gildyjne, powstały nieoficjalne sektory, w których to kibicuje się albo jednemu czarodziejowi, albo i wszystkim, którzy pochodzą z jednej gildii. Oczywiście, istnieją też loże dla zamożniejszych, umiejscowione wyżej, na specjalnych balkonach, acz jest ich niewiele i są w większości pozajmowane przez rodzinę królewską, dyplomatów i innych ważnych polityków. Tak czy inaczej, najniższy poziom trybun umiejscowiony jest zaledwie 10 metrów nad piaskami areny i odgrodzony poprzeczką, która uniemożliwia wypadnięcie przezeń. Same trybuny w swej strukturze nie różnią się zbytnio od innych. Od rzędy krzeseł umiejscowione niejako na 3 piętrach, poprzedzielane schodkami, które umożliwiają przemieszczanie się na wyższe i niższe rzędy, a z każdego miejsca jest tu doskonała widoczność, poprawiana dodatkowo przez lacrymy ukazujące zmagania oraz genialne rozchodzenie się dźwięku po całym Domus Flau.

Och, więc była ich tutaj trójka. Cała trójka policjantów miała zastąpić jednego tylko przeziębionego policjanta? To kim on niby był, Robocopem? Hikari Keiko spojrzała z lekkim zdziwieniem na dinolicjanta, zastanawiając się nad tym, czy na pewno był na odpowiednim stanowisku w tym momencie. Nie, nie zamierzała być dla niego niemiłą czy podkopywać jego autorytetu, więc zostawiła tego typu myśli dla siebie. Hikari Keiko była ogólnie dużo bardziej wyrozumiała dla innych policjantów, bo wiedziała, że wszyscy (w teorii) działają w dobrej wierze i chcą pomagać innym, samemu przy tym ciągle się rozwijając. Dlatego właśnie zdecydowanie łatwiej przychodziło jej wybaczyć członkom Policji różne niedociągnięcia. O tego jednego policjanta musiała jednak zapytać.
- Trójka policjantów zastępuje jednego? - zdziwiła się na głos spoglądając na zarządzającego tu dino. Następnie odwróciła się do swoich towarzyszy, by tak na wszelki wypadek podać im swoje miano, gdyby jakimś cudem jeszcze go nie znali. - Hikari Keiko, Policja Magiczna, oddział w Hargeonie. Mam nadzieję, że będzie nam się dobrze współpracować. -

Chłopak, który na imię miał Kiirobara zadał całkiem sensowne pytania, więc Hikari przynajmniej na czas obecny zwolniona była z obowiązku myślenia za całą grupę. Poczekała spokojnie na odpowiedź dinolicjanta, a następnie nie miała problemu z udaniem się w patrol, gdyby na taki wyruszyli.

Wcale przypadkowo nie dowiedział się o trwającej imprezie policjantów i wcale z tego powodu nie miał zamiaru się w nią wpychać. Tak więc wcale przypadkowo nie stwierdził, że oderwie swoje pośladki od barierki odgradzającej najniższe rzędy trybun od głównej areny, gdzie aktualnie tłukło się jakiś dwóch nobów i ruszył sobie na spacerek wokoło. No bo przecież czasem trzeba się ruszyć i rozruszać kości, poza tym chyba ten ostatni kebsik wcale nie poszedł w cycki i wypadałoby go spalić. A jak już o paleniu mowa, to dawno w mordzie nie miał papierosa .
Tak więc szedł sobie i przypadkowo trafił na znajome stroje. O! Inne policjanty! Jak fajnie. Zenuś zatrzymał się na chwilę w bezpiecznej odległości, by zlustrować wszystkie osobistości stojące w grupce, po czym przyklepał sobie włoski na ślinę i pohasał wesoło w ich stronę.
- Witam, witam i o zdrowie pytam ~ Co to za zbiorowisko? - rzucił z bananem na mordce. Dopiero po chwili zorientował się, że stał z nimi dinożarł. Jak on go wcześniej nie zauważył!? Oh nie. - O gurwa. - wymskło mu się. W te pędy czmychnął za plecy Hikari, wcale się nie przejmując, że to była ona. Ej no, miał plana, no nie?
- Bierz dziewice, ale nas oszczędź! - palnął wreszcie, popychając blondynę w stronę stwora w hawajskiej koszuli. Plan dobry i zarazem prosty. Każdy wiedział, że dinożarły lubią dziewice. A może to były smoki...? Hmmm, właściwie jeden pies. Ale skąd wiedział, że szeregowa jest no, ten... ej no, wystarczy na nią spojrzeć i człowiek już wie, że bez porządnego i ciężkiego taboreta, to by nikt jej nie tknął. Zenuś był geniuszem.

MG

Glinozaur popatrzył na kwiat Fioryjskiej policji a łezka zakręciła mu się w oku. Z takimi żółtodziobami, Fiore może spać spokojnie!-Był jakiś problem z psami ale ponoć załatwili sprawę, nie, nie, nasz cel jest prostszy!-Zauważył spokojnie Dinozaur.-Znajdziemy się w podziemiach i będziemy pilnować Lacrym! Chcemy uniknąć sytuacji która miała miejsce na poprzednich igrzyskach, dlatego w razie awaii albo ataku terrorystycznego lub co gorsza, pojawienia się Pheama Darkswortha, musimy być na posterunku moi kochani.-Zamerdał ogonem.-To tylko pretekst. Skoro jeden zachorowal to przyokazji zastąpienia go, poproszono o wsparcie, bo wiecie. Ludzi nigdy dość.-Mrugnął. Zaraz potem na scenę wkroczył Zenek. Słysząc okrzyk Zenka Glinozaur pisnął i szybko się odwrócił.-Dinozaur? Gdzie? OBRONIĘ WAS-I zawarczał na powietrze, dopiero po chwili ogarniając że mowa była o nim. Odwrócił się więc z dość smutną miną.-Nie wolno oceniać po wyglądzie. Ja ciebie od ludzi nie wyzywam-Powiedział do Araia.-A pan to przepraszam, kto?-Zapytał Glinozaur Zenka.

Świetnie… Brakowało tu jeszcze jednego genialnego rudzielca. Po włosach już widać, że będą z nim problemy i jakżeby inaczej. Może dobrze byłoby mu powiedzieć, że ten dinozaur boi się bardziej jego, niż on tego dinozaura, ale ze wzgląd na wykonywany w ten chwili zawód wstrzymuję się od wszelkich komentarzy. Jedynie rozmasowuję sobie brwi, w oczekiwaniu na jakieś ogarnięcie.
- Rawr… - Qilin jednak nie potrafi się wstrzymać przed daniem głosu i posyła krótkie warknięcie do rudzielca. Nie zwracam jednak na to jakiejś większej uwagi. Dopijam kawę do końca, biernie się przyglądając następującym zdarzeniom. Potem jeszcze poprawiam krawat i ze skrzywioną miną zwracam się do dinozaura.
- Ktoś już próbował coś nad nimi majstrować, bądź ktoś podejrzany kręcił się w ich pobliżu? Zresztą… Skoro mamy ich tylko pilnować, to dobrze byłoby wiedzieć gdzie są i od razu tam się udać. No chyba, że należałoby zrobić coś jeszcze? – pytam, spokojnie czekając na odpowiedź.
Coś czuję, że będzie to o wiele bardziej problematyczne niż się wydaje i skończy się na tym, iż sam będę musiał pilnować dzieciaków, rudzielca, a przy okazji jeszcze lacrym. Jejku… czemu zawsze mnie spotykają takie kłopoty? Mam nadzieję, że nie znajdą się idioci, którzy ryzykowaliby wejście w konfrontację z Rudo-rudym oddziałem, by narobić na igrzyskach trochę zamieszania. Jeżeli zaś chodzi o samo pilnowanie, to najpierw należałoby się tam udać, a później obmyśliłoby się jakąś stosowną taktykę, rozstawienie, by żaden dureń nie zbliżył się do tych lacrym bliżej, niż powinien.

No patrz pan, prawdziwy, żyjący Dinożarł. I do tego gadał! Niech go jasny pierun strzeli, jeśli nie śnił, ale no nie, nie śnił. To jawa. Faktycznie przed oczami miał gadającego, w hawajskiej koszuli gada. I najwyraźniej ten wydawał jakieś polecenia tym nubkom! Zenuś był tak zabsorbowany nowym dziwem, że nawet nie zwrócił zbytniej uwagi, że tuż obok stał gość o prawie, że identycznie czerwonych włosach. Zapewne gdyby nie Dinożarł, to nasz bohater, by jakoś połączył fakty, że niedawno gadał z Sorą o jego bracie, który miał czerwone kłaki i zapytał tego o nazwisko, no ale trudno. Nie zapyta. Jeszcze był ten dziwaczny zwierzak, ale on jeszcze bardziej zszedł na drugi plan (a Keiko to w ogóle była przy napisach końcowych), więc Zenko jeno odhaczył fakt, że tam był. Fufusiowi i tak do ogonka nie dorastał.
- Eeeee, no ale że jak od człowieka? - bąknął wreszcie, nie mogąc wysilić się na lepszą odpowiedź. Podrapał się bródkę, cały czas gapiąc się na rozmówcę i zastanawiając się o co w tym wszystkim chodzi. No ale przecież sobie nie pójdzie, skoro już podszedł, to niech się dzieje, co chce.
- Asy- Porucznik* Kapitana Erre, Arai Daiichi z Hargeon, oddział fioletowo-czarni, jak widać. - zasalutował na szybko, jednocześnie wskazując na swój ciuch, który wyraźnie wskazywał do jakiego oddziału przynależał. Kolor był, odznaka również - i to tak wypucowana, że aż psie jajca zazdrościły. - Skoro już się przedstawiamy, to może Pan również? I właściwie o co chodzi z tym spotkaniem? Jakaś narada? Patroluje stadion od początku, cisza i spokój. Nie licząc drobnych dilerów drożdżówek, ale już się tym zająłem. - powiedział ostatnie zdanie niemal od niechcenia. Co to dla niego jakieś dzieciaki handlujące nielegalnymi towarami, on takich zjada na śniadanie. Towar również.

* Wciąż nie wiem jak IM się mają do biesiady policyjnej, więc no. Jeśli się odbyła po IMach, to olać wzmiankę o Poruku.

MG

Świetnie, więc Zenek też był policjantem, to wiele ułatwiało. W każdym razie Glinozaur zamerdał ogonem.-Mam bardzo prosty i atrakcyjny plan. Z moich danych wynika że jest 5 pokoi z Lacrymami. Nas też jest pięciu, więc jak każdy z nas pójdzie pilnować jednego, to na pewno damy radę zapobiec jakiejś tragedii. Tylko jeszcze chwilka bo mi muszą mapę dostarczyć. Tak więc w zasadzie na 1,5 dnia utkniecie w jednym miejscu. Weźcie pączki i kawę.-Oznajmił swób wybitnie genialny plan Glinozaur. Normalnym patrolem przecież mogła zająć się ochrona stadionu.

Czuję się… Lekko ignorowany… Chyba o coś zapytałem, a może też nie? Już mniejsza z tym. Co się będę narzucać. Jak nie chce się mu odpowiadać, to niech nie odpowiada. Skoro wiadomo co trzeba robić, to można się tym od razu zająć. To znaczy jak będzie mapa tych pokoików. Mam lekkie wątpliwości co do rudego policjanta, wyłapywacza handlarzy drożdżówek. W sumie to też jestem rudy, ale gościu nie najlepiej się zaprezentował. Chociaż może to być tylko jakieś ubzduranie. Dinozaur też jest trochę dziwny… Właściwie to wszystko wydaje się być dość niecodzienne. Mam nadzieję, że nikt nie odważy się ruszać tych lacrym, ponieważ z takim zespołem mogą się pojawić problemy, jeżeli coś miałoby się spieprzyć. Liczę na to, że jedynie skończy się na siedzeniu dzień cały, za co dorzucą coś do wypłaty. No bo, żeby tak marnować mój cenny czas, kiedy mógłbym sobie teraz spokojnie leżeć w łóżku… Niewybaczalne…
- To jakoś będziemy losować gdzie kto idzie, czy to nie ma żadnej różnicy? – dużo tych pytań się zbiera. No, ale raczej być o wszystkim doinformowanym, tak na wszelki wypadek. – Jeszcze sprawa, tego co jeżeli jakimś cudem lacrymy by się popsuły? Istnieje jakiś plan na taką ewentualność?
Tak… Można teraz zarzucać jakąś nadmierną przezorność, ale w końcu bezpieczeństwo obywateli, wspaniałych uczestników igrzysk jest najważniejsze i niefajnie by było, gdyby coś komuś się stało.
- Rawr – i to byłoby już chyba wszystko. Taką mam nadzieję. Pozostaje jedynie zaopatrzyć się w dużo kawy, zaczekać na mapkę, załatwić sobie krzesełko i przeczekać, aż kiedyś skończą się te igrzyska…

No właśnie, on też pytał. Rudy nie był osamotniony w tym, bo nasz rudy również został zlany ciepłym moczem Dinożarła. Poza tym czemu nikt nie zareagował na jego stopień?! NO HALO, PORUCZNIK TU JEST. PORUCZNIK. Naprawdę nikogo to nie obchodzi? Jakby nie patrzeć, był najstarszy stopniem, bo z tego co sobie przypominał, to ten krótkoręki nie był kapitanem, ani nikim takim. Więc no. Może autograf ktoś, coś? Nie? Hmmm, no trudno.
Również nie uzyskał odpowiedzi na dręczące go pytanie - o co tutej chodzi. Ale na szczęście Zenuś nie był taki głupi na jakiego wyglądał i wywnioskował ze słów gadziny, jak i rudzielca, że chodzi o pilnowanie lakrym. Tych lakrym, które nie pozwalały na zrobienie sobie śmierci podczas walk. To zdecydowanie najgłupsza rzecz jaką mogli wymyślić, no bo kaman, walka na serio bez możliwości odwalenia kity? Zero frajdy. No ale dobrze, wiele do gadania nie miał, był teraz policjantem i musiał wykonywać odgórne rozkazy... zaraz, że półtora dnia? Ma spędzić tyle czasu w zamknięciu? Nie, nie, nie, i jeszcze raz nie. Chociaż jeśli wolno im przytachać ze sobą pączki i rzecz jasna herbatę zamiast kawy, to może jakoś da się to przeżyć. Przecież nie mógł się teraz wykręcić, prawda? A może mógł?
Muto nie miał nic do powiedzenia, więc się nie odzywał. Nie obchodziło go pilnowanie lakrym, a tym bardziej to, co robić jak się zepsują. W sumie to nawet by się cieszył, jakby któraś rąbnęła. Albo wszystkie naraz. I jeszcze do tego podczas ostatniego dnia igrzysk! Tak, tak. Tak byłoby najlepiej. Nie mniej udawał, że słucha i nawet potakuje, coby sprawiać wrażenie, że bierze w tym wszystkim czynny udział. W końcu jednak nie wytrzymał i skupił swój wzrok na skrzydlatym stworku. Gapił się tak na niego dłuższą chwilę i nawet wyciągnął w jego stronę palucha, ale nie odważył się dotknąć. Fufuś mógłby być zazdrosny.
- Jak się wabi? - zapytał wreszcie rudego.

A Keiko sobie po prostu słuchała i nie posiadała żadnych pytań. Mniej więcej rozumiała co należało zrobić i czego bronić, a była na tyle fantastycznie inteligentna, że wiedziała, iż poradzi sobie z każdą nietypową nawet ewentualnością. Nie oznaczało to jednak, że nie mogła posłuchać tego co do powiedzenia mieli inni. A nuż się okaże, że w jakimś stopniu mogło się to jej przydać? Oni też byli policjantami, a to oznaczało, że w przeciwieństwie do pospólstwa mieli coś w głowie. Być może był to nawet olej. Tak czy siak, Keiko spokojnie słuchała, odsuwając się nieco na bok od całego zgromadzenia, ale pozostając w odległości, która pozwalała na to, by słyszeć co było mówione.

Czułem się trochę dziwnie w tym towarzystwie. Glinozaur, dwóch z czarnego oddziału i jeden z grupy szturmowej. I w tym wszystkim, ja, Duch. Ech. Kiedy przyszedłem, przedstawiłem się tak jak reszta:
-Evan. Oddział Duchów Era.
Potem tylko się przyglądałem. Ciekawiła mnie ich osobowość, większości z nich nie znałem, słyszałem tylko o Keiko i to same plotki. Nie chciałem jej oceniać tylko po nich. W sumie była nawet ładna... Pokręciłem głową i odepchnąłem od siebie te myśli. Nie nie. To praca. Zajmij się ważniejszymi sprawami. A więc mieli pilnować Lacrym. No dobrze. Ale co, jeśli nawiąże się walka? Czarni albo Szturmowiec mogli coś zrobić, ale on? Duch? Nie miał zbyt wielkich umiejętności walki, a nie potrafił też przy pomocy swoich czarów skomunikować się z resztą drużyny. Mieli tam siedzieć aż tak długo? No dobra, siedziałem i na gorszych wartach, ale... Ech. Będę musiał zrobić jakieś zapasy. Bym był zapomniał... Przekopiowałem wygląd wszystkich zebranych policjantów do Maski Pamięci. Może się kiedyś przydać.

MG

No i grupka ruszyła bo przyszła mapa. A co za tym idzie. Grupka mogła ruszyć do podziemi pobawić się w policjantów. I tak też właśnie zrobiła, ruszyła do podziemi gdzie z dużą dozą prawdopodobieństwa mogło wydarzyć się całe nic, ale co jeśli wydarzy się całkiem sporo? W każdym razie pierwsze godziny warty minęły im dość nudno i tak naszedł siódmy dzień, który już tak nudny miał nie być...

[z/t na korytarze, czekajcie tam na mój post]

Nie do końca rozumiał powagę sytuacji. Ponadto nie wiedział też, jak powinien postąpić. Słysząc jednak ton dziewczyny, postanowił przystanąć na jej prośby, odsuwając się trochę. Dłuższą chwilę stał w miejscu, aby ostatecznie pójść w swoim kierunku. Z pewnością musiał kiedyś do tego wrócić, jednak obawiał się, że rozmyślanie nad tym tematem teraz tylko mu zaszkodzi. Bał się, że zrobi z tego powodu coś, czego nie powinien. Dlatego też postanowił to przemyśleć na spokojnie z myślą, że jeszcze będzie miał coś do powiedzenia... jakoś...

zt

Idąc sobie po trybunach Dax rozglądał się tu i tam zastanawiając się co ma zrobić. Poszedł więc tam gdzie poszedł każdy znudzony typ, po piwo, bo jakże by mógł zrobić inaczej? W końcu przy czym można lepiej oglądać cały ten finał. Złapał do tego jakieś chipsy i sos serowy. Usiadł sobie gdzieś i chciał zapalić papierosa siadając obok jakiegoś białowłosego typa (Aka Bane'a).
- Sorry kolego, masz może ognia? - zapytał zastanawiając się gdzie właściwie zgubił swoją zapalniczkę, pewnie mu wypadła gdzieś jak kupował żarcie czy coś w tym rodzaju. Zaraz po tym przypomniał sobie twarz tego gościa.
- A to czasem nie Bane? - no oczywiście, że to on, w końcu nie raz w jednym barze na piwie byli, jakże by inaczej.
- Wieki cię nie widziałem, co tam u ciebie mordo? -