Bardżuruk

First topic message reminder :


MG

Tawerna "Pod Dziurawym Kuflem" jak zawsze o tej porze była cała zaludniona. Usytuowana nieco pod miastem zawsze nocą ściągała w swoje progi ludzi z okolicznych gospodarstw jak i z samego miasta. Tymczasem Finn, Pyza, Jamie oraz Kyle stali wokół niewielkiego stołu w pomieszczeniu przylegającym do sali głównej. Na samym stole stał kwadratowy skrzat przyodziany od stóp do głów czarnym płaszczem, kryjąc twarz w głębokim kapturze. Ta anonimowość. Widząc Pyzę pomachał do niej niepewnie, nie wiedząc, czy powinien się przywitać czy jednak samo to spotkanie jest zbyt oficjalnie i czy od razu nie powinien przejść do konkretów. - Ddzień ddobry. - przywitał się, po czym po chwili chrząknął, by kontynuować, tym razem bez jąkania się. - Cieszę się, że znaleźli się ochotnicy do tego dość ważnego dla mnie zadania.  Chcę, byście odzyskali dla mnie starą, magiczną planszę. Kiedyś do mnie należała, ale z dość zawiłych powodów już jej... nie mam. - posmutniał nieco na myśl o starej, ale jakże cennej zabawce. - Powinna być w Bardżuruku. To taki dość spory dom niedaleko. Nikt tam nie mieszka. Znaczy się... oficjalne. - oświadczył, siadając na brzegu stołu. - W samym domu jej na pewno nie ma, musicie zejść do piwnicy. Nie wiem dokładnie, gdzie leży. No i czy w drodze piwnicy nie pozastawiał pułapek.. - przerwał nieco zamyślony. - Dostaniecie mapy. Przynajmniej aktualne lata temu, mogło się tam pozmieniać. Sama planszówka powinna być w takim nieco dużym pudełku poznaczonego runami. I dopilnujcie, by były pionki. To ważne. - w końcu jak grać bez pionków? Będzie ciężko. - Jakieś pytania?

The member 'Finny' has done the following action : Rzut kością

'k6' : 1

Podszedł do Zoe, łapiąc ją za dłoń. Nie chciał by się tak to skończyło. To była niczym kara niebios za złe uczynki. Nie chciał stracić ręki! To było niczym...niczym koszmar.
- Panno Zoe...jeżeli jest jakiś sposób, to go znajdę, tylko proszę mi pomóc. Ja...proszę... - Rzekł nieco łamliwym głosem. Liczył na to, że da się coś jeszcze zrobić, a jeżeli się da to zrobi wszystko co w swojej mocy by to osiągniąć! No bo w końcu jak ma bronić Zoe z jedną ręką?

Lądowanie na stole nie było najprzyjemniejszym doświadczeniem w życiu Jamiego, zwłaszcza, że nie miał chwili czasu by przygotować się do takiej nagłej zmiany położenia. Na szczęście nic poważnego sobie nie zrobił, ale nagła dawka stresu, zdziwienia, a nawet lekkiego przerażenia pozostawiła po sobie znamię w postaci leżącego plecami na stole blondyna, który dłuższą chwilę wpatrywał się w sufit myśląc nad tym co też takiego właśnie się stało. Znowu coś wybuchło? Nie, nie słyszał huku. Chyba, że już od tego wszystkiego ogłuchł? Nieeee! Nie mógł być głuchy, tylko nie to! Musiał posiadać słuch i mowę, bo inaczej jego życie kompletnie ległoby w gruzach! - Raz, dwa, trzy... - powiedział na głos, niezwyczajnie spokojnym tonem, zupełnie jakby sprawdzał czy jego mikrofon dobrze wszystko nagrywa, a gdy uświadomił sobie, że słyszy swój własny głos odruchowo rozluźnił wszystkie mięśnie, wygodnie lokując kończyny na stole. Po jednym odetchnięciu postanowił zsunąć się z stołu, lewą ręką rozmasował nieco plecy, na ile tylko mógł a następnie zastał przed sobą dość dziwną sytuację, która mu się wcale nie podobała.

Jamie wiedział, że płacz nie był czymś fajnym. Czasami dawał ulgę, czasami pomagał, ale ogólnie lepiej byłoby go unikać kiedy tylko to możliwe. Widok płaczącej ile sił w drożdżowym ciałku Pyzy był mało przyjemnym widokiem od którego serce mogło się wręcz pokrajać. Finnian zajął się zadaniem pytań, które Jamie zamierzał zadać samemu, więc ten mógł tylko zwrócić się do Pyzy najłagodniejszym tonem jaki posiadał, starając się ją uspokoić. - Pyziu, nie płacz, pan Osvald jest odpowiedzialnym dorosłym i na pewno widzi, że żałujesz tego co zrobiłaś, więc pozwoli ci wrócić do gry... - trochę w tym było lekkiej dawki manipulacji, a i przemycony w zdaniu komplement wyraźnie miał zachęcić mężczyznę do przemyślenia swojego ruchu. Powinien był pewnie podziękować też Osvaldowi za pomoc, ale nawet nie do końca wiedział co się stało i za co miał dziękować więc powiedział tylko. - Poza tym, dziękuję. - z wdzięcznością wymalowaną na licach.

Dopiero gdy sytuacja się uspokoiła i jakaś decyzja zapadła - Jamie samemu rzucił kostką.

The member 'Jamie' has done the following action : Rzut kością

'k6' : 4

MG

Kyle
Zoe odsunęła od siebie słoiczki, po czym sięgnęła po mapę leżącą w pobliżu. Rozwinęła się, ukazując zawartość poznaczoną długopisem, niezrozumiałymi liniami i napisami, które niewiele magowi mówiły. Jedyne co rozpoznawał to kraje przedstawione na mapie i niektóre miasta. Palec dziewczyny powędrował nad Dessertio. - Akhir Padang Pasir. Kraniec Pustyni. - powiedziała, wskazując miejsce pomiędzy Dessertio a Bellum. - Podziemne miasto głęboko pod ziemią, którego istnienia nikomu nie udało się nigdy udowodnić. - stwierdziła, uśmiechając się do Kyle. - Tam się udamy za trzy dni. Do tego czasu masz udać się do szpitala, by cię porządnie opatrzyli. Tam mają więcej medykamentów niż ja tutaj. Ah, i przygotuj się dobrze, to będzie długa droga, może nie koniecznie ciężka. - stwierdziła, chowając mapę. - Jakieś pytania? - zapytała, wracając powoli do roboty.

Jamie Pyza Fin
Osvald mruknął coś niezrozumiałego, mierząc wzrokiem obecnych tutaj magów. - Nie pomagacie. - stwierdził, przenosząc wzrok na Pyzę, przez moment zastanawiając się, co z tym fantem zrobić. Westchnął ciężko, przenosząc rękę nad planszówkę. Co się jednak stało nikt w zasadzie nie zauważył, a jedynie tyle, ze ponownie pojawił się pionek Pyzy, jednak dalej jednego brakowało. Czerwony pionek wylądował gdzieś z boku. - Bądź już grzeczną Pyzą i nie rzucaj się tak na ludzi. - stwierdził, kierując się w stronę łóżka, na którym to usiadł i zaczął obserwować rozgrywkę. Tylko nie wiadomo, skąd wziął popcorn.

---

Kyle: 80mm twarz cała spalona. Zabandażowana, pokryta dziwną maścią. Przypalona ręka owinięta w bandaże, opatrunki, w temblaku. Mniej obolały niż zwykle. Poparzenia nieco zelżały | 22hp
Jamie: 117mm lekko poparzone nogi i ręce, możesz się ruszać, aczkolwiek skóra nieco piecze. Dalej w bandażach. | 29hp
Pyza: 16mm lekko poparzone ciałko, możesz się ruszać, aczkolwiek skóra nieco piecze. A teraz boli bardziej od oberwania pociskami. Dalej w bandażach.| 24hp
Finn: 80mm lekko poparzone nogi, możesz się ruszać, aczkolwiek skóra nieco piecze. Dalej w bandażach | 26hp

Najwyraźniej pomocna pomocność Finna okazała się ciutkę zbyteczna, a sam blondasek musiał się pogodzić z faktem, iż rudy nie chciał najwyraźniej grać. Mimo wszystko ciekawe mogło się okazać pewne spostrzeżenie, a dokładniej aktualna sytuacja pionków na planszy, które zdawały się być dziwne? - C-Czy... Czy pan...? - zaczął tylko pytać, jednak ostatecznie planując przejść do empirycznego poznania ów zasady gry, która zdawała się istnieć, a o której mogli nie mieć pojęcia, dlatego też korzystając z kostki, a zarazem spodziewając się kolejnej jedynki w paśmie nieszczęść postanowił wyrzucić ów sześcianem, a zależnie od wyniku em... podjąć odpowiednie działania.

The member 'Finny' has done the following action : Rzut kością

'k6' : 1

PJONEK! NAJUKOCHAŃSZY, NAJPJONKAWSZY PJONEK! Radość, szczęśliwość, wesele, pogoda ducha i w ogóle bal-szał. PJONEK!
-Puciuuuu~ - czy właśnie... Pyza... tulił pionka? Tak, właśnie tak. Bardzo mu brakowało tego niewielkiego obiektu, będącego w gruncie rzeczy jego wzrostu. To... w ogóle była dziwna sytuacja, ale bądź co bądź takie są właśnie Pyzunie. Słodkie aż do bólu, dziecinne i w ogóle kjut. No po prostu sam se... nie, podchodziłoby to pod pedo... albo pyzo... albo w ogóle... nieważne, złe tematy. Tak czy inaczej jeśli ktoś spróbowałby skrzywdzić Pyzę miałby mamusię i gargantuicznych rozmiarów Pyzunię na łbie... nawet dosłownie. Tak czy inaczej... PJONEK! Tak, a jak pionek to trza i kostką rzucić przypadkowo jej nie połykając. Tak więc... -Puuuciuuu~! - rzuciła, rzucając kosteczką.

The member 'Pyza' has done the following action : Rzut kością

'k6' : 1

Zadowolony z biegu zdarzeń Jamie uśmiechnął się tylko widząc radość Pyzy i to, jak łatwo przyszło przekonanie Osvalda do pozwolenia ich mniejszej części drużyny na powrót do zabawy. Obawiał się trochę, że mężczyzna zechce trzymać się swoich zasad i w całej tej zasadności Pyza stanie na kompletnie straconej pozycji, na szczęście jednak tak się nie stało. Zastanawiało go tylko czemu Osvald przestał grać, a w przeciwieństwie do Finniana postanowił swoje zdziwienie wyartykułować wspomagając się pełnym zdaniem pytającym. - Miło widzieć, że pozwolił pan na powrót Pyzie do gry, ale dlaczego sam pan z niej zrezygnował? - tak, zdanie było o tyle proste, co konkretne. Być może Osvald był tym wszystkim zmęczony i miał już to wszystko gdzieś, a może w grę weszły jakieś konkretne zasady pokroju "raz zdjęty z planszy pionek nie może na nią wrócić"? Kto wie, ci dzisiejszy twórcy planszówek mieli dziwne metody ich tworzenia.

I dopiero po tym pytaniu Jamie rzucił kostką, z rozbawieniem notując, że koledzy coś niewiele szczęścia do rzutu mieli. I byłby rozbawiony jeszcze bardziej, gdyby zauważył, że i jemu nie poszło zbyt dobrze, ale to dopiero można było ocenić po samym rzucie.

The member 'Jamie' has done the following action : Rzut kością

'k6' : 2

- Akhir Padang Pasir... - Wymówił słowa na głos, patrząc się na mapę. Dessertio...to ta pustynia chyba, w sumie sama powiedziała, że to na pustyni. Wygląda na to, że będzie go czekała spora kuracja i spora podróż. Nie przeszkadzało mu to, od zawsze...zaraz...czy ona powiedziała, że pójdzie z nim? Będzie miał okazję zostać sam na sam z Zoe, swoją miłością!? JUUUUUUHUUUUUU!!!!!!!
Kyle uśmiechnął się do siebie szeroko, na myśl o wszystkim wyjątkowych chwilach jakie mógłby spędzić z nią na pustynii, ach co z tego, że będą trudne warunki, to może być najwspanialsza wyprawa w jego życiu.
- Tak oto Kyle toczył bitwę z własnym rozumem, który o dziwo posiadał i który nie do końca popierał jego pomysł. Zdał sobie sprawę, że rozmyśla tak już dłuższą chwilę tak więc spojrzał na Zoe, po czym uśmiechnął się do niej szczerze.
- Tylko dwa panno Zoe: Gdzie się spotkamy za 3 dni i co mam ze sobą zabrać? - Spytał, a gdy już otrzymał odpowiedź zaczął zbierać się do wyjścia, całując szarmancko w rękę Zoe na pożegnanie. Kiedy już chciał wyjść, przypomniał sobie co właściwie robił w Bardżuruku. Planszówka...no tak.
- Jeszcze jedno...gdzie jest wyjście? - Spytał się nieco zawstydzony brakiem wiedzy na ten temat. Kiedy otrzymał także na to odpowiedź, ukłonił się wdzięcznie(ile mógł) i ruszył do pokoju w którym był, a gdzie była planszówka.

MG

Jamie Finn Pyza
Rozgrywka dalej trwała, nawet po nieco nieoczekiwanym zwrocie faktu jak odejście jednego z zawodników i powrót innego. Uśmiechnął się nieco widząc reakcję Fina na to, co przed chwilą zrobił - Możliwe. - odpowiedział, chociaż pytanie dobrze nie padło i nie bardzo było wiadomo, czego mag Gwiezdnych Duchów chciał się dowiedzieć. Ale co tam... Przy pytaniu Jamiego jednak musiał przez chwilę pomyśleć. Niewygodne pytania są niewygodne. - W zasadzie z wielu powodów. Ostatecznie jednak zostańmy przy tym, że was sprawdzam. Kto wie, może mi się kiedyś przydacie. - stwierdził, nie wyjaśniając zbyt wiele, a pytań wydawało się przybywać niż ubywać. Tymczasem nie mniej ciekawsze rzeczy działy się na planszy, bowiem Fin ruszył pionkiem. Pionkiem Pyzy. O jedno pole do tyłu, przez co ta znalazła się na polu walki. Osvald zaś nic na ten temat nie powiedział, tylko dalej przyglądał się rozgrywce. Następnie zaś pionek Pyzy wylądował na kolejnym polu walki. Z Pionkiem Jamiego fenomenów nie było.

Kyle
Zoe schowała mapę na miejsce, zastanawiając się jeszcze przez moment. - W sumie nie będzie nas około miesiąc.... może dwa. I najlepiej weź sobie rzeczy na każdą pogodę. W grudniu może tam mocno padać... - stwierdziła, dalej myślami będąc gdzieś przy temacie trasy. -  I spotkamy się w Akane Resort. Pojedziemy dorożką. - zawyrokowała, po czym nastało pytanie o wyjście. No tak, drzwi. Oni tutaj sami nie weszli. -  Wyjdziesz stąd i pójdziesz w prawo. A później już zorientujesz się, którędy. - Po ukłonieniu się (co sprawiło mu już mniej problemu, niż jakby to miało miejsce wcześniej) ruszył w drogę powrotną, po czym po kilku minutach na powrót znalazł się wraz z resztą teamu, która to właśnie sobie grała.

---

Kyle: 80mm twarz cała spalona. Zabandażowana, pokryta dziwną maścią. Przypalona ręka owinięta w bandaże, opatrunki, w temblaku. Mniej obolały niż zwykle. Poparzenia nieco zelżały | 22hp
Jamie: 117mm lekko poparzone nogi i ręce, możesz się ruszać, aczkolwiek skóra nieco piecze. Dalej w bandażach. | 29hp
Pyza: 16mm lekko poparzone ciałko, możesz się ruszać, aczkolwiek skóra nieco piecze. A teraz boli bardziej od oberwania pociskami. Dalej w bandażach.| 16hp
Finn: 80mm lekko poparzone nogi, możesz się ruszać, aczkolwiek skóra nieco piecze. Dalej w bandażach | 26hp

Blondasek ostatecznie mógł stwierdzić, iż chyba nie mylił się w swoich kalkulacjach względem planszówki, a przynajmniej względem ułożenia niektórych pionków przed, czy też po pewnym zamieszaniu! Nie ma co, ciekawe spostrzeżenie, jednak w dalszym ciągu pozostawiało to Finnowi wiele do życzenia, czy nawet nie dawało nadziei na jakąś wygraną, ot co... Mimo wszystko pamiętał, co ostatnio zrobiło drożdżowe coś, a i że próbowało zaatakować ich, a przynajmniej tak można było wywnioskować ze słów Osvalda. Tak. W każdym bądź razie - uważając na to, co zrobi Pyza, Finn miał zamiar rzucić kolejny raz kostką, aby to sprawdzić ile tym razem oczek wypadnie - oczywiście pewnie będzie to 1 - a następnie podjąć kolejne działania, które mogłyby wytracić życia przeciwników.

The member 'Finny' has done the following action : Rzut kością

'k6' : 3