Bardżuruk

First topic message reminder :


MG

Tawerna "Pod Dziurawym Kuflem" jak zawsze o tej porze była cała zaludniona. Usytuowana nieco pod miastem zawsze nocą ściągała w swoje progi ludzi z okolicznych gospodarstw jak i z samego miasta. Tymczasem Finn, Pyza, Jamie oraz Kyle stali wokół niewielkiego stołu w pomieszczeniu przylegającym do sali głównej. Na samym stole stał kwadratowy skrzat przyodziany od stóp do głów czarnym płaszczem, kryjąc twarz w głębokim kapturze. Ta anonimowość. Widząc Pyzę pomachał do niej niepewnie, nie wiedząc, czy powinien się przywitać czy jednak samo to spotkanie jest zbyt oficjalnie i czy od razu nie powinien przejść do konkretów. - Ddzień ddobry. - przywitał się, po czym po chwili chrząknął, by kontynuować, tym razem bez jąkania się. - Cieszę się, że znaleźli się ochotnicy do tego dość ważnego dla mnie zadania.  Chcę, byście odzyskali dla mnie starą, magiczną planszę. Kiedyś do mnie należała, ale z dość zawiłych powodów już jej... nie mam. - posmutniał nieco na myśl o starej, ale jakże cennej zabawce. - Powinna być w Bardżuruku. To taki dość spory dom niedaleko. Nikt tam nie mieszka. Znaczy się... oficjalne. - oświadczył, siadając na brzegu stołu. - W samym domu jej na pewno nie ma, musicie zejść do piwnicy. Nie wiem dokładnie, gdzie leży. No i czy w drodze piwnicy nie pozastawiał pułapek.. - przerwał nieco zamyślony. - Dostaniecie mapy. Przynajmniej aktualne lata temu, mogło się tam pozmieniać. Sama planszówka powinna być w takim nieco dużym pudełku poznaczonego runami. I dopilnujcie, by były pionki. To ważne. - w końcu jak grać bez pionków? Będzie ciężko. - Jakieś pytania?

MG

Droga od wejścia do... gdziekolwiek dalej była całkiem spora, to i pukanie zdawało się mimo wszystko czymś, co może nie dotrzeć zbyt konkretnie do uszu gospodarza. Drzwi jednak uchyliły się jakby same z siebie, a Fin poczuł jakieś dziwne pociągnięcie za próg chociaż definitywnie nic go fizycznie nie popchnęło ani nie pociągnęło. Chociaż to też złe określenie, i lepiej pasowałoby bycie zwyczajnie przeniesionym z miejsca na miejsce niczym za pomocą jakiejś teleportacji. Znajdując się kilka metrów za wejściem zostało tylko ruszyć w dół. Tam z kolei w salonie siedział na krześle Osvald, który na widok Fina wstał z miejsca. Prócz niego w salonie była jeszcze kobieta w czarnym płaszczu i narzuconym kapturze, spod którego wypływały jeno kosmyki jasnych włosów. - Kawy? Herbaty? Rozgość się... - rzucił do Fina wyjątkowo miło i grzecznie w porównaniu do tego, jak ten stan rzeczy miał się normalnie. Póki co jednak chyba nie śpieszył się by mówić, o co chodzi.

Wiele mógł powiedzieć o tym miejscu. Posiadał z nim nawet kilka wspomnień. Niektóre z nich zdawały się milsze, inne niekoniecznie. Nie zmieniało to jednak jego sytuacji w żaden sposób. Dlaczego właściwie tu przyszedł? Dlaczego miał zamiar wysłuchać osoby, która to niekoniecznie chciała wysłuchać innych? Wiele pytań mogłoby się teraz napatoczyć policjantowi w myślach, jednak nie taki miałyby cel. Nie pozostawało więc nic innego, jak tylko podążyć za nurtem wydarzeń. Przynajmniej póki ten nie stanie się zbyt problematyczny.
- Nie trzeba. Nie chciałbym ZNOWU tracić twojego cennego czasu na mnie... - powiedział spokojnie, zaznaczając tym samym, że raczej nie będzie siedział tutaj godzinami. Nie zmieniało to jednak faktu, że spojrzał tylko krótko w kierunku rudzielca, aby ostatecznie utkwić swoje spojrzenie w zakapturzonej postaci. Nic więcej raczej nie musiał mówić, bo żadne z nich nie chciałoby się zajmować różnymi wyimaginowanymi tematami, jak wczorajszy podwieczorek, wizja idyllicznego pokoju na świecie, czy potencjalne dowodzenia, że w żeńskiej wersji Osvald dalej nie miałby duszy, a Finn skończyłby pewnie jeszcze niższy, a to nie byłaby jedyna rzecz, której to natura by mu wtedy pewnie poskąpiła.

MG

Atmosfera zdecydowanie nie zakrawała zbytnio o bycie miłą i przyjazną, chociaż Osvald w tym wypadku czuł, że ma czyste sumienie. Przynajmniej próbował. Słysząc odpowiedź policjanta jedna brew mimowolnie mu się uniosła. - Mam go ostatnio aż nadto, nie krępuj się. - stwierdził, dalej ciągnąć ten sam, miły ton. Fin jednak gdzieś podświadomie czuł, że nie do końca z tym czasem jest z nim szczery. Ale kto by się przejmował? - Jak pójdzie... z twojego punktu widzenia "dobrze", to nie będziesz musiał mnie już zbyt długo znosić. Bo mnie nie będzie. - machnął ręką, na co zakapturzona postać mimowolnie odwróciła wzrok w stronę rudego dłonie zaciskając na połach płaszcza. Osvald z resztą też na nią zerknął, nieco się skrzywił i z powrotem usiadł. - Ta urocza dama ma do ciebie sprawę. Masz prawo za mną nie przepadać, ale jej chyba wysłuchasz, co? - od razu tez zaraz po tym kobieta ściągnęła kaptur, ukazując twarz Finowi właściwie znaną. Zdecydowanie nie Konar i nie 24. Raczej ktoś, kogo obecność tutaj była najmniej oczekiwana, chociażby przez sam stan żywotnościowy. - Nazywam się Sever, a pan to z pewnością Finnian Jerome jak mniemam? - blondynka uśmiechnęła się pogodnie. Jak na kogoś żywego, była niezwykle blada. - Potrzebuję pomocy w odnalezieniu pewnej osoby. - wyjaśniła mocno skrótowo bez jakichkolwiek szczegółów.

Postanowił przemilczeć temat poczęstunku. Jakkolwiek by on nie wyglądał, policjant najzwyczajniej w świecie nie był nim zainteresowany. Niektórzy mogliby się dopatrywać tutaj pewnego rodzaju kapryśności, niczym u jakiegoś króla wszelkich bohaterów, czy posiadacza wszystkiego, co tylko należało do ludzkiej cywilizacji. Z pewnością ktoś o takim nastawieniu, a do tego z niemałą mocą, czy samą bramą Babilonu - która do nie dawna była jego świętym reliktem - zasługiwał na miano przesadnie rozdętego ego. Może w takiej sytuacji dałby radę dogadać się z Osvaldem? Pewnie nie. Problem znajdował się w zupełnie innym miejscu.
- Tak. Miałem okazję o pani trochę usłyszeć... - powiedział spokojnie, spoglądając przez krótką chwilę na problematycznego rudzielca, jakby ocenić jego poziom zainteresowania tą kwestią, czy samym spojrzeniem zasugerować to, że jednak dopiął swego. Przynajmniej po części, oceniwszy bladość cery dawnej vice-szefowej. - Bohaterska radna, która odkryła główną słabość jednego z Inkwizytorów, prawda? - dopytał się, wracając jednak głównymi pokładami uwagi do swojej aktualnej rozmówczyni. Czy chciał w ten sposób jakoś jej wytknąć jej wielką chwałę, albo klęskę z tamtego dnia? Raczej pozostawało mu to obojętne. Prawda była taka, że wiele więcej nie wiedział o niej. Jedynie z opowieści Sucharka, czy wzmianek rudzielca. Mimo wszystko nie tak miała wyglądać ta rozmowa. Westchnął, postanawiając tym samym przejść do jakiegoś konsensusu.
- Kogo dokładniej oraz... w jakim celu? - dopytał się jeszcze jasnowłosy, nie mając zamiaru zgadywać ani jednej, ani drugiej kwestii. W końcu opcji było nazbyt wiele, aby mógł ot tak trafić, a o niego raczej im nie chodziło. O Sucharka pewnie też nie, zważywszy na wiedzę pewnego utrapienia znajdującego się w tym samym miejscu, co on sam.

MG

Osvald siedział dość niespokojnie, jakby się czymś mocno niecierpliwiąc, czasem oglądając sie gdzieś na boki. Ale dyskretnie. W przeciwieństwie do Sever, która na słowa Finna sama nie wiedziała, co zrobić, więc utrzymywała uśmiech. - Gdzie tam bohaterska, tak wyszło... - stwierdziła skromnie widocznie zakłopotana. Dopiero kolejne sprawiło, ze rozmowa wróciła na tory jej znane, na których czuła się pewniej niż rozmawiając o tamtym pechowym dniu. Położyła dłonie na kolanach. - Interesuje mnie lokalizacja Hektora Jerome. Muszę go znaleźć w trybie pilnym. Okoliczności tego wymagają. - stwierdziła rzucając dobrze znane imię Finnowi. Czego jednak by chciała od jego ojca? To już była niewiadoma, tak samo jak te wszystkie okoliczności, o których wspominała.

Nie do końca wiedział jak powinien się zachować. Zaistniała sytuacja wydawała się ni to komiczna, ni przerażająca. Jakby na to nie spojrzeć - nastolatek rozmawiał teraz z duchem, albo zombie. Znaczy - wątpił, aby jej aktualny stan był aż tak tragiczny, jednak nie dało się zaprzeczyć, że radna dokonała już raz swego żywota. W tym tempie niedługo zza rogu wyjdą mu jeszcze Sucharek, Bahra, czy osoby poznane przez jego osobę tych kilkaset lat temu w czasach pewnego wampirzego lorda. Mimowolne ciarki przeszły mu po plecach, jednak zachowywał dalej względny, pozoryczny spokój. Przynajmniej udawało się to lepiej do momentu, aż padły dobrze znane mu dwa słowa.
- ...dlaczego? - mimowolne pytanie w końcu opuściło płuca jasnowłosego jak jakieś westchnienie, przerywając dłuższą ciszę z jego strony. Nie miał zielonego pojęcia jak zareagować w tej sytuacji. Mimo wszystko, chociaż jego głos wydawał się zaskoczony, same zgłoski, czy kolejna porcja milczenia zdawały się ewidentnie sugerować, że bez większych wyjaśnień nie powie ani słowa. Nie miał zamiaru pakować się w nic w ciemno, ani tym bardziej mieszać w to osoby, które jakoś liczyły się dla niego. Nie zmieniało to też pewnego, drobnego faktu, który to mogła mieć na uwadze, acz przeoczyć radna. W końcu niezależnie od odpowiedzi, czy od dłuższego milczenia obu stron, policjant w końcu dodałby jeszcze dość proste, acz nieco... zawiedzione, czy też zrezygnowane zdanie: - Niestety, ale em... nasze drogi się rozeszły? Tak można to chyba nazwać...
Wypowiedziawszy jednak ostatnią, nieco wątpliwą kwestię, zboczyłby wzrokiem gdzieś w inne miejsce. Wątpił, aby to adres zamieszkania się zmienił, albo ten wyjechał w podróż po świecie. Mimo wszystko, raczej nie powinien się mu teraz narzucać, czy zsyłać mu dość problematycznych ludzi na głowę.

MG

Sever czekała cierpliwie na odpowiedź Finna dając mu tyle czasu na przetrawienie tego, co usłyszał, ile tylko potrzebował. Nie śpieszyła się. Czasu miała pod dostatkiem. Mimo wszystko po usłyszeniu pytania nie miała zamiaru zwlekać z odpowiedzią. - Dzieją się pewne rzeczy, którymi powinnam się zająć skoro już wróciłam, a jego mogą zainteresować. A nawet powinny. Powiedzmy, że ważą się losy kraju. - stwierdziła pogodnie, by znowu mina jej nieco zrzedła. Tak, to zdecydowanie był problem. Nieznajomość miejsca, w którym ktoś jest stwarzał potrzebę szukania. - Rozumie. Czy mimo wszystko mógłbyś pomóc mi go odnaleźć? Prawda, może to zająć nieco więcej... czasu, niż przypuszczałam, ale to dalej wykonalne, prawda? Dopóki żyje, można go znaleźć. - gdyby nie żył to pewnie też, ale wtedy nie miałoby to większego sensu.

Z całą pewnością nie podobała mu się zaistniała sytuacja. Nie miał zbyt wielu konkretów, a do tego dochodził jeszcze fakt drobnego niezrozumienia. Co mogłaby mieć wspólnego dawna radna wraz z jego rodzicielem? Na domiar złego - brakowało tutaj znacznie więcej informacji, czy też te zwyczajnie zostały niedopowiedziane.
- Kraju? - dopytał się białowłosy policjant, z ledwością kryjąc coś na kształt szoku, czy niedowierzania. Nie zmieniało to jednak faktu, że niedługo później jego nastrój zdawał się spochmurnieć jeszcze bardziej, aniżeli na samą wzmiankę o rodzinnych stronach, czy myśli o powrocie w nie. - ...dopóki żyje... - powtórzył tylko za radną, przymykając przy tym oczy, aby zastanowić się nad czymś przez chwilę. Czy samemu na pewno był gotowy, aby się tam udać? Czy rzeczywiście powinien się plątać w coś, od czego się odciął? I czy w ogóle wypadało mu udać się gdzieś, skąd samemu wybył, nie dając nawet najmniejszego znaku życia? - Adres wystarczy? - dopytał się jeszcze, jakby próbował zbyć potencjalną, niewygodną podróż, która by mogła wszystko pogorszyć. Nie mógł przecież raczej na to pozwolić.

MG

Pośród tych pytań Fina Sevar zdała sobie z pewnym trudem sprawę, że to, jak wszystko ujęła mogło zostać w pewien sposób zrozumiane nie w ten sposób, w jaki chciała. Wzruszyła ramionami chociaż z nieco zakłopotanym uśmiechem. - Kraju, ale nie Fiore. A dopóki żyje... Nie ma sensu szukać martwych, prawda? A każdy prędzej czy później umiera. Taka kolej rzeczy. - spróbowała szybko się poprawić nie chcąc w takim momencie zostawiać miejsca na przekłamania. - Tylko, jeżeli znajdziemy go na miejscu. W innym wypadku... kto wie? Jeśli nie znajdziemy tam wskazówki, gdzie go szukać, będziemy w tym samym miejscu, co teraz. - odpowiedziała, chociaż pewnie nic z tego nie było zbyt odkrywcze. Wstała z miejsca poprawiając płaszcz po czym wyciągnęła zegarek - kieszonkowy, złoty, na cieniutkim łańcuszku. Sprawdziła godzinę. - Nie chciałbyś poszukać z nami? Dowiedzieć się nieco więcej o swoim pochodzeniu? - zapytała przenosząc wzrok ze wskazówek na twarz policjanta.

- Jeśli nie będzie go na miejscu to na niewiele zda się moja pomoc... - dopowiedział jeszcze równie odkrywczą kwestię, co sama radna. W końcu mógłby szukać poszlak, jednak te najpewniej wiele by mu nie dały. Przynajmniej nie więcej jak zebranemu tutaj duetowi. Chociaż mogli być spokrewnieni, byli z pewnością różni. A przynajmniej na tyle różni, aby nie pasować do siebie inaczej jak na rodzinnym zdjęciu. - Wiem o niej na tyle, na ile mogłem się dowiedzieć. Co innego można powiedzieć mi ktoś, kto ukracał wszelkie tematy o rodzinie, czy krewnych? Ktoś 'zwyczajny', nie mający kontaktu z żadną rodziną? - dopytał się jeszcze, acz dało się w jego głosie wyłapać nutkę... goryczy? Zdenerwowania? A może zwyczajnie ktoś trafił na jakiś czuły punkt. Nie. Zwyczajnie jego familia skupiała się na matczynej części, zaś rodzina jego ojca... nie istniała. Umarła lub odcięła z nimi kontakty. Ale... to było normalne?
- To wszystko? - dodał jeszcze trzy grosze, jakby chciał ukrócić dalszą pogawędkę, a przynajmniej nie chciałby tego pogłębiać. W końcu jego rodzina nie miała raczej jakiś chodów w innych państwach. Chyba...

MG

Sever zdecydowanie wielu rzeczy nie była do końca świadoma, a bycie martwą zdecydowanie nie przyniosło jej odpowiedzi na każde możliwe pytanie. Śmierć nie była zbyt wylewna w pewnych kwestiach. Kobieta zdawała się myśleć, dość intensywnie z resztą. - Istnieje 90% szans, ze jeżeli nic nie znajdziemy konkretnego, to jednak coś znajdziemy. Coś... bardziej konkretnego. Umiem to i owo. - uśmiechnęła się odgarniając włosy za ucho. - Możesz się dowiedzieć jeszcze więcej. Moja obecność wiele zmienia... W każdym razie jeśli mam być szczera, twoja osoba będzie mi potrzebna bardziej, kiedy już znajdziemy twojego ojca. Jest ktoś, komu chcę pomóc. Pan Jerome ma coś, co będzie mi do tego bardzo potrzebne. Nie mniej, wolałabym mieć cię obok już podczas poszukiwań. Jeżeli dalej odpowiedź brzmi nie, to prosiłabym tylko o adres... bratanku. - wzruszyła ramionami niepocieszona ostatnią opcją. Tak, zdecydowanie ostatnia opcja była mocno nie na rękę.

Niejednokrotnie życie zaskakiwało policjanta. Śmiertelne trucizny, czy mroczne gildie zdawały się jego codziennością, a przynajmniej tak bywało dawniej. Nie potrafił skomentować tych słów. Nie potrafił też odpowiednio podejść do tej sprawy. Z jednej strony chciałby to wszystko wyjaśnić, a z drugiej... Brzmiało to jak jakiś kiepski żart. Normalnie na poziomie zaklęcia leczącego, które zostało użyte tylko po to, aby dokładnie taka sama rana uszkodziła uleczony obszar. Wszystko po to, aby czas zaklęcia, czy włożona w nie energia poszły w siną dal. Dlatego też samodzielne zaklęcia leczące były niepraktyczne. Musiały mieć w sobie coś więcej, albo nie nadawały się do zwyczajnego użytku.
- Procenty nic nie znaczą... - wydusiłby z siebie w końcu te kilka słów, aby chwilę później zanotować coś na kartce świeżego notatnika. Wszystko po to, aby odłożyć go na miejsce, które do tej pory zajmował. Przy okazji wstał też z miejsca, spoglądając raz jeszcze z niemałym zaskoczeniem na twarzy w stronę byłej radnej. - Pójdę już. Dokończymy tę rozmowę innym razem... - dodał jeszcze, spoglądając na pozostawiony notesik, aby chwilę później udać się w stronę wyjścia i jeśli nikt go nie zatrzymywał, opuścić to miejsce i odpocząć od tego... tego wszystkiego. W notesiku oczywiście znajdował się odpowiedni adres, czy data, w której to mieliby się spotkać, ale kto wie, co z tego wyjdzie.

zt?