Główna ulica

First topic message reminder :

Chyba najdłuższa ulica w całym mieście, nią można przejść przez całe miasto bez potrzeby chodzenia po mniejszych uliczkach. Jej szerokość to prawie 70 metrów, więc do małych nie należy. Można z niej dojść na rynek obok którego przechodzi oraz do Wielkiego Teatru



Zlecenie jak zlecenie, wszystko działo się powoli, aktorzy i ludzie zbierali się na ulicy w makijażach oraz ciuchach polanych ketchupem, sokiem malinowym oraz innymi mającymi przypominać krew. Właściciel teatru czekał na początku drogi i wypatrywał ludzi, którzy zechcieli podbrudzić swoje łapy podczas tej roboty. Był wysokim człowiekiem, miał na głowię elegancki kapelusz i twarz posmarowaną farbkami w białym i czarnym kolorze, nigdzie miały przypominać dziury w ciele. Ubranie miał lekko podziurawione. Od czasu do czasu patrzył na złoty zegarek swoimi brązowymi oczami (PS. był łysy). W końcu ludzie zaczęli do niego przychodzić, a dokładniej ci co wzięli misję.
- Oh, dzień dobry. Nazywam się Timur i ja prowadzę wydarzenie- tak się wam przedstawił - Panowie i pani do ochrony jak mniemam?- uśmiechnął się szeroko i ukłonił się.

Zjechała po zjeżdżalni, a gdy była już na dole, zarzuciła jakże pociągająco swymi włosami, odsłaniając mniej przyjemnego dla oczu towarzysza.
- Mamy rannego. To wygląda na krwawienie. - bynajmniej nie zdawała sobie sprawy z mówionych oczywistości, zachowując konkretny i rzeczowy ton - Przydałby się lekarz.
Miała świeczki w oczach, ponieważ czuła się taka bezradna i przestraszona. Nie wiedziała, co powinna robić i nie była w stanie nawet wymyślić jakiegokolwiek innego sensownego rozwiązania, niż proszenie kogoś o pomoc.
Zarzucając kolejny raz fryzurą, dostrzegła spotkanego już wcześniej szpetnego zbója.
- I dodatkowy problem jest taki, że te rany zapewne nie wzięły się same z siebie - dodała niepewnie, patrząc na rozwój sytuacji i obawiając się kolejnego rozlewu krwi.

Mężczyzna szybko zareagował biorąc rannego na swoje ręce. Kiwnął głową do kobiety mówiąc krótko - Zajmę się nim, idź pomóc reszcie - szybko popędził z tłumem tylko on od razu chyba do jednego ze swoich, może mają tu jakiegoś medyka? Tym czasem mężczyzna w czarnym ubraniu dobił się do Xakiego, Yoseia i ich nowego kolegi. Od razu wyciągnął w jego kierunku rękę, z której poleciał grot w głowę oponenta posyłając go od razu na glebę. Ludzie byli w szoku i... zaczęli klaskać, tak, pewnie myśleli, że to efekty specjalne i gra aktorka... ciekawe jak bardzo byli w błędzie. Niezbyt mądrzy ludzie i nic dziwnego...

Gdyby tłum widzów patrzył w tej chwili na Lady, niewiasta zaskoczyłaby wszystkich swą umiejętnością poruszania się w butach na obcasie, albowiem przysprintowała tak szybko, jakby na stopach miała specjalne adidasy przystosowane do biegania. Zręcznie slalomując między tłumem, pokazała grację swych umiejętności tanecznych, a także piękno swych rozbujanych piersi i pośladków.

Pomińmy jednak aspekty podniecającej estetyki i skupmy się na samych działaniach kobiety, opisując je poprzez zimną logikę.

Księżniczka starała się dotrzeć jak najszybciej do miejsca zamieszek, wedle możliwości wybierając taką drogę, aby ustawić się od frontu względem wroga. Zważywszy na fakt, że ten prawdopodobnie atakował kogo popadnie, przed potencjalnymi atakami z kuszy wykonywała jedynie odskoki na boki, uważając na to, aby nie biec przez dłuższy czas po tej samej linii. Dobiegając do miejsca z którego może przeprowadzić walkę wręcz, używa Low power Slow Mode i przeprowadza atak w punty witalne wroga*, w przypadku ataku od przodu: uderzenie otwartą dłonią w splot słoneczny, kopnięcie pod kolano i potem (podczas upadku wroga), walnięcie dłonią w nos lub gardło. W przypadku ataku od tyłu mamy następujące cele: kręgosłup, łydka, tył szyi. Jeśli nie uda jej się podczas biegu określić, kto jest rzezimieszkiem, przed dobiegnięciem we wskazane miejsce krzyczy "Ochrona/Co się dzieje?" lub inne krótkie hasła, mające zwrócić na nią uwagę atakującego i sprowokować atak na własną osobę. Po owym ataku, unik, dobiegnięcie na dystans 0,75-0,5m i Low power Slow Mode z wspomnianą wcześniej kombinacją ataków.

* = pod warunkiem, że zauważyła wcześniej, kto jest sprawcą zamieszek

Widząc brak reakcji (czytaj: brak odpisu), księżniczka pochwyciła za głowę potencjalnego rzezimieszka i trzepnęła nim z całą siłą o chodnik. Po rozwiązaniu problemu, sprawdziła jeszcze, czy w okolicy nie ma innych potencjalnych rannych, których mogłaby odesłać do medyka razem z naszym rozbójnikiem. Po zakończeniu wszystkich formalności udała się do zleceniodawcy, aby porozmawiać o nagrodzie. (czytaj: gracz przerywa zadanie. Całe zadanie się kończy, ponieważ nikt prócz wskazanego gracza nie gra).

// Note: Nic mnie nie wkurza na tym forum tak bardzo, jak czytanie KP, jak to jedni zgarniają po 300 exp w rok, a ja po 10-20. Więc nie chce mi się ciągnąć tego questa następne 3 miesiące, by dostać max 10 exp za najwyższy poziom średni, a potem czytać o Takarach, Meliorach i innych, napisać posta w propozycjach/skargach i dostać odpowiedź, że to wszystko moja wina, bo jestem cieńki. Więc proszę o ocenę zadania do tego momentu, ewentualnie jeśli nie mogę takiej dostać to rezygnuje z całej nagrody. Nie opłaca mi się pół roku robić zadania na "łatwym". //

(Meh, nawet człowiek mając nieobecność nie może mieć świętego spokoju xd Mówiłem ci, że rano ci odpiszę)

No więc coś się działo i działo, coraz bardziej waliło i waliło, aż tu nagle się księżniczka zdenerwowała. Powiedzmy, że zadanie wyszło i nie wyszło, bo większość roboty odwalił pan w czerni. Do końca był prawie spokój, gdyż ugryziony człowiek zaczął szaleć, gdy się go zabrało do karetki. Owa podczas jazdy do szpitala rozbiła się i człek wraz z swoimi nowymi kolegami po prostu uciekli... gdzieś. Oj tak, chyba raczej nie będzie miło...

Nagrody~~
Bez hajsu dla niektórzych~~

WK: 14 PD, 7,5 k
Xaki: 8 PD, 3,5 k
Yosei: 1 PD, bo w sumie gówno zrobił
Bejn: 3 PD~~

Odpoczynek 3 dni~~

Jakimś cudem znalazłem się w Onibusie. Nawet nie wiem po co tu przyszedłem i jak tu trafiłem. Zmierzałem gdzie indziej, w sumie to już nie wiem gdzie miałem zamiar iść. Zrobiłem sobie małe wakacje, które z czasem stały się długie, a teraz jestem bezrobotny. Mija już chyba trzeci miesiąc od ostatniego zlecenia. Czuję się przez to bezużyteczny. Może powinienem zainwestować w jakąś reklamę? Jej przewodnim hasłem byłoby „Zabijam na zlecenie i nie pobieram podatku”. Jednak aż tak zdesperowany nie jestem. Onibus to ostatnie miejsce, gdzie zamierzam szukać jakiegoś okazyjnego pracodawcy. W obecnej sytuacji podjąłbym się każdej możliwej pracy. Nie musi nawet chodzić o zabijanie, wystarczy coś, na czym będę mógł zarobić. Zawsze jednak mogę wrócić ze spuszczoną głową do gildii i tam czekać, aż ktoś łaskawie poprosi o pomoc. Póki co stoję z boku, na głównej ulicy, patrząc na przechodzących ludzi. Może wydarzy się coś ciekawego? Może ktoś zagada? Może ktoś będzie potrzebował pomocy? Opieram się o ścianę jednego z budynków, kładę dłoń na rękojeści Kagayaki i cierpliwie czekam.
---
Nagle zaczyna się robić zimno. Ile można stać pod tą ścianą? Chyba naprawdę nie ma tu nic ciekawego. Może gdzie indziej coś się znajdzie. Czas ruszyć w kolejną, wspaniałą podróż. Eegrh!

[z/t]

MG

Red nie była już pijana. Niestety wszystko pamiętała i większość czasu spędziła wtulona w Albe chyba płacząc. Zresztą Alba też była zdrowa. Teraz kiedy wysiedli, wciąż czerwona jak burak Red, unikała wzroku swojego "Rycerza" i trzymała się nieco z tyłu, zła na siebie o to co zrobiła. No bo przysporzyła sporo problemu i jeszcze robiła tak zawstydzające rzeczy.-Koniec ulicy.-Powiedziała Alba. A ta ulica była długa, bardzo długa, więc czekał ich spacer.

Darksworth strasznie zmęczył się psychicznie wypadem do Mangolii. Na szczęście jego miecze były całe i zdrowe. Trochę bał się, że ktoś mógł się włamać i je ukraść, pomimo tego, że dość dobrze je ukrył. Ale na szczęście wszystko się zgadzało. Miał przy sobie trzy miecze Darksworthów i był bardzo szczęśliwy. W sumie, był w posiadaniu czterech z siedmiu legendarnych dzieł jego przodków... Jeszcze tylko trzy! Uda mu się, na pewno. Może pod czas poszukiwania świętego miecza natknie się na jakieś wskazówki co do położenia Kashagiri, Kannagiri i Kogarasumaru? Fajnie by było. Teraz miał jednak gorszy problem. Po całej tej sytuacji, Red dziwnie się zachowywała... Fem to rozumiał, po dziewczyna była bardzo wstydliwa, a w Magnolii robiła rzeczy nie do końca zgodne z jej naturą, ale nie bardzo wiedział jak ją pocieszyć. Wydawało mu się, że jeśli pokaże jej, że jemu to nie przeszkadzało i to może jej przejdzie... Z drugiej strony, mógł inaczej reagować kiedy byli tam. Był zirytowany przez Przemka, w dodatku martwił się o obie kobiety i chciał jak najszybciej się stamtąd wydostać. Westchnął. Ta podróż coraz mniej mu się podobała. Ale na szczęście zostało tylko ostatnie miejsce. Kiedy znaleźli się w Onibus, Fem szedł z tyłu i uważnie rozglądał się po okolicy. Gdzie prowadziła ich Alba? Ulica się skończyła, a oni dalej szli... Spojrzał na Red.
-Nie przejmuj się tym co działo się w Mangolii.-powiedział do niej, siląc się na lekki uśmiech pomimo bólu gardła. Następnie zwrócił się do Alby:
-Kogo szukamy?

MG

Ulica się nie skończyła, bo byli na jej początku a na przeciwległy kraniec szli. Uwaga Fema dotycząca Red wywołała jeszcze większego buraka a Alba zgromiła Fema spojrzeniem.-Sklep.-Odpowiedziała krótko, nie wyjaśniając za bardzo Femowych wątpliwości. Tak też szli sobie dalej, uliczką na które ludzi trochę było, ale nie zadużo bo to wiocha w sumie była, kiedy nagle ktoś zaszedł ich drogę.-Dzień dobry uprzejmie, nazywam się Józef Ah Puchałowicz i pracuje dla Radia Onibus, konkurencyjnej rozgłośni. Czy odpowiedziałby mi pan, panie Darksworth, na kilka pytań?-Powiedział niechudy jegomość z burzą czarnych loków, tworzących coś co chyba miało udawać Afro. W dłoni trzymał Lacrymę nagrywającą. Był niższy od Fema, więc nieco się wysilał by przyłożyć mu Lacrymę do buzi.

Darksworth wzruszył tylko ramionami. Oczywiście, czego się spodziewał? Że Alba powie mu coś więcej? Właściwie to tak... Cały czas zapominał, że dziewczyna nie jest wcale skora do rozmowy. Z drugiej strony, jeśli jej małomówność, była związana z Sylkht, to się wcale nie dziwił. Pheam sam wpadł w te sidła i teraz każde słowo kosztowało go ból gardła. Postanowił więc zachować milczenie i poczekać grzecznie, aż dotrą na miejsce. Niestety, to wcale nie okazało się takie łatwe. Na jego nieszczęście, ktoś jeszcze pamiętał o Pheam Darksworthcie, ponieważ zaczepił go jakiś koleś... reporter. Czarnowłosy spiorunował mężczyznę spojrzeniem i lekko odsunął od siebie lacryme.
-Nie.-odpowiedział tylko, po czym minął go i ruszył dalej. O ile była taka możliwość. Ostatnie co chciał, to udzielać wywiadów... Ciekawe o co by go spytali? Jak się pan czuł, kiedy ścinał pan głowę temu człowiekowi? Czy to prawda, że FT trzyma morderce?... Po tym wydarzeniu słyszał wiele złego o swojej osobie, dlatego nie miał zamiaru gadać o tym z kimś z pracy. Pewnie i tak przeinaczyli by jego słowa i wyszło by coś bardzo złego.

MG

Zimno bijące od Darkswortha każdego by przeraziło, ale nie było to problemem, przy Puchałowiczu. Pucołowatemu jegomościowi w oczach zebrały się łzy, a potem rzucił z całej siły Lacrymą trafiając Fema w plecy.-JASNE. MIEJ MNIE W DUPIE.-Jęknął Józef.-Jak by to był Gwiazdek, to byś sam biegł wywiadu udzielać, ale mnie to nie lubisz, gardzisz mną bo co, bo mam afro?-Załkał zdejmując perukę pod którą miał całkiem normalne włosy. Drogę Fema zaszedł potężnie zbudowany łysy kark, z maczetą w dłoni.-I co ty myślisz że robisz? Mam cie dojechać z kolegami z Magnolii?-Zapytał kark popychając Fema.-Sapiesz się do mojego ziomeczka?-Wskazał maczetą na Józefa.-Dawid, daj spokój.-Powiedział Józio.-KFC ONIBUS PANY.-Warknął Dawid i zamachnął się maczetą na zdezorientowanego tym kabaretem Fema. Alba tylko westchnęła, a Red zasłoniła oczka, nie chcąc widzieć co Fem zrobi Dawidowi.

Darksworth nawet nie zdążył zareagować na akcje tego dziwnego reportera, kiedy drogę zaszedł mu dres. Westchnął. Czy on nie może normalnie pójść i załatwić jakiejś sprawy, bez wpakowania się w kłopoty? W Magnolii sobowtór gej, tu reporter i teraz to. Jakiś łysy kibic... Darksworth nie miał ani czasu, ani ochoty się z nimi bawić. Najlepiej to wszystkich by pozabijał, ale był w środku miasta i już widział te nagłówki gazet... "DARKSWORTH ZNOWU MORDUJE.". No tak. A tego przecież nie chciał. Najlepiej, gdyby wszyscy zapomnieli o jego istnieniu... Przynajmniej na jakiś czas. Obawiał się, że sprawa z WTM była jeszcze zbyt świeża. Kiedy kark się na niego zamachnął maczętę, Darksworth miał tylko chwile na zereagowanie... Nie chciał zabijać tego człowieka. Nie tutaj. Nie na środku miasta, gdzie każdy mógł go zobaczyć. Ale nie miał zamiaru dać się zranić. Szybko sięgnął po sztylet, który znajdował się przy pasie, którym zbił cięcie maczety, tak, aby broń wyleciała dresowi z ręki, po czym wolną ręką uderzył chłopaka pięścią w brzuch, następnie przykłada mu sztylet do gardła.
-Tylko EKS Drabinka.-mruknął do niego, po czym zabrał sztylet i odsunął się od dresa. Tak serio to nie pamiętał, czy w ogóle był taki klub. A już na pewno mu nie kibiocował.-Uspokój swojego kolegę.-zwrócił się do Józefa.-Nie chce kłopotów.-mruknął jeszcze, po czym westchnął głośno i dał znać Albie, żeby poszli dalej.

MG

-Te ziomuś, na żartach się nie znasz, ej?-Zapytał przerażony Dawid. Fem jednak nie miał na takich czasu. Widział jak jeszcze mały blodyn z kręconymi włosami i w okularach, podchodzi do Dawida i kopie go w kostke, następnie rozcierając lody waniliowe na jego spodniach.-Tylko North Fish Onibus, polingloto-Powiedział chłopiec zachrypniętym głosem. Gdzieś z okna dobiegło jeszcze.-Radziuuuu obiadeeeeek-I mały Radziu uciekł do bramy. Jednak spokój Fema nie trwał za długo bo jego drogę zaszedł członek czarno-fioletowych. Niby chudy ale z nabrzmiałym od piwska brzuskiem, o czarnych włosach, z koprem pod nosem.-A witam, witam. Funkcjonariusz Wawrzyniak. Co tu się odlusihertfilia?-Zapytał patrząc na Fema i uderzając długopisem w notesik.

Darksworth nie wiedział co tu się działo. Schował sztylet z powrotem za pas. Ta ulica była tak pełna ludzi, że co krok kogoś spotykali. Los chciał, że wszyscy mieli ochotę zaczepić akurat Pheama. Ale teraz to dopiero trafił... Funkcjonariusz? No ładnie, tego dresa to się nie czepił, jak próbował go zaszlachtować maczetą, ale akurat Pheama to wyłapał tak? Dlatego nie przepadał za policją... Zmierzył go wzrokiem i zaczął się zastanawiać, skąd oni biorą takich ludzi. Ten wyglądał... dość nietypowo. Darksworth przez chwile stał, przyglądając się mężczyźnie i zastanawiając się, co on od niego chce. No bo, o co mu mogło chodzić?
-Hm?-zapytał Darksworth, rzucając mu nieprzyjemne spojrzenie i dając mu szansę, żeby się wycofał, zanim się wkurzy. Swoją drogą nie do końca zrozumiał jego pytanie, ale co tam.-Nic.-dodał już spokojnym głosem.-Zupełnie nic.-dorzucił po chwili i czekał na reakcje funcjonariusza. Miał nadzieję, że nie będzie mu wystawiał mandatów czy coś takiego... Dresa mógł pozbyć się przy użyciu siły, ale z funkcjonariuszem policji magicznej nie będzie tak łatwo. Bo przecież go nie zaatakuje, bo zaraz będzie miał cały oddział na głowie. A on i tak miał zbyt dużo kłopotów. Westchnął cicho.

MG

Funkcjonariusz Wawrzyniak zdawał się niezbyt przekonany zeznanianimi Fema. Już zapewne by go skuł i wpakował do jakiejś nory, gdyby nie nagłe pojawienie się wybawienia w postaci krótko ściętego młokosa z tunelami w uszach. W zasadzie oceniając tak na oko, Fem zapewne mógłby mu przez uszy przełożyć własne miecze. Cóż za potężna zdolność kontrowania szermierzy! Styl walki dziurami w uszach. W każdym razie, młokos ubrany w koszule i w spodnie opuszczone niemal do kolan, zawstydził Red, a u Alby wywołał niesmak. Inaczej jednak zachował się Funkcjonariusz na widok chłopaka.-Oho, Pan Tarecki.-Fem został na chwilę zignorowany jednak krótką bo Tarecki poklepał Fema po plecach.-No weź Wawrzyniak, zostaw pana, przecież widać że nowy na głównej.-Wyjął ze swojego plecaka paczkę wafli ryżowych i porozumiewawczo mrugając do Warzyniaka, wręczył mu paczuszkę. Wawrzyniak mruknął coś niechętnie ale schował towar pod bluzkę i się wycofał.-No widać że nowi na głównej. Może wskazać wam drogę?-Zapytał Tarecki, pstrykając jeszcze palcami i wyjmując z plecaka paczkę papierosów.-Ryżowe. Sprzedam tanio. No poratujcie, nie mam na FioreDonalda.-Jęknął żałośnie, próbując naciagnąć ich na pieniądze.-Sklep z bronią.-Jęknęła też i Alba, chcąc jak najszybciej opuścić tą obłąkaną ulicę. Chociaż w tym się z Femem zgadzała.