Główna ulica

First topic message reminder :

Chyba najdłuższa ulica w całym mieście, nią można przejść przez całe miasto bez potrzeby chodzenia po mniejszych uliczkach. Jej szerokość to prawie 70 metrów, więc do małych nie należy. Można z niej dojść na rynek obok którego przechodzi oraz do Wielkiego Teatru



Zlecenie jak zlecenie, wszystko działo się powoli, aktorzy i ludzie zbierali się na ulicy w makijażach oraz ciuchach polanych ketchupem, sokiem malinowym oraz innymi mającymi przypominać krew. Właściciel teatru czekał na początku drogi i wypatrywał ludzi, którzy zechcieli podbrudzić swoje łapy podczas tej roboty. Był wysokim człowiekiem, miał na głowię elegancki kapelusz i twarz posmarowaną farbkami w białym i czarnym kolorze, nigdzie miały przypominać dziury w ciele. Ubranie miał lekko podziurawione. Od czasu do czasu patrzył na złoty zegarek swoimi brązowymi oczami (PS. był łysy). W końcu ludzie zaczęli do niego przychodzić, a dokładniej ci co wzięli misję.
- Oh, dzień dobry. Nazywam się Timur i ja prowadzę wydarzenie- tak się wam przedstawił - Panowie i pani do ochrony jak mniemam?- uśmiechnął się szeroko i ukłonił się.

MG

Yaki
Alergia zdecydowanie była czymś złym i niechcianym. Roland nie wnikał w sumie, czy ten mówi prawdę czy nie. W rzeczy samej - przejął się bardzo biorąc słowa swego towarzysza za pewnik i wcale nie oponował przed przydzieleniem mu części ze słoikami. Tymczasem sam Roland wytrychami otworzył kraty wcześniej z worka wyciągając rybę. Ładną rybę. Dużą Rybę. - Odsuń się i patrz. - rzucił do Yakiego widocznie nakazując mu zaprzestanie roboty. Sam zaś podszedł do niedźwiedzi, pokazał im ładną rybę, a następnie cofając się patrzył, jak te podążają za nim. Aż do worka. A następnie wrzucił rybę do worka, uniósł jego krawędź i zarówno Roland jak i Yaki mogli patrzeć, jak te kilka niedźwiedzi samo pcha się do środka. Po tym zaś Roland podniósł worek i potrząsnął nim kilka razy. - Pakuj dalej. - rzucił biorąc się za pomaganie ze słoikami.

Merodi
Sprawiedliwości nie ma na tym świecie. Nawet w sądzie. Sędzia cierpliwie wysłuchał słów Merodi, jednak kiedy skończyła, rozległ się kolejny "sprzeciw". - Czy masz jakieś dowody na to, że nie zrobiłaś tego celowo? - zapytał, po czym rozległo się buczenie z trybun. Ej, ale czy czasem nie powinno rozpatrywać się sprawy na korzyść oskarżonego!? O co chodziło z tym upośledzonym sądem? Merodi nie wiedziała. I za pewne nie miała pomysłu na to, jak inaczej z tego wybrnąć niż próbować jakkolwiek udowodnić swą niewinność.

Pakowanie słoików było czymś, co nawet Yakiemu specjalnie problemów nie sprawiało. Kiedy został zawołany, odsunął się na bezpieczną od niedźwiedzi odległość i patrzył na złodziejski kunszt Rolanda. To niewątpliwie był król złodziei. Przy nim to nawet Ronin Good wypadał słabo. Czapki z glów szopie Roland. Zdecydowanie trzeba było uczynić Rolanda królem i zdetronizować Macie- zaraz, zaraz, ale po co Yaki w ogóle się tym zajmował? Przecież miał uciec? Jak by tak teraz przypadkiem... wrzucić Rolanda do worka... Tak też Yaki dalej dzielnie pracując, wyczekiwał momentu w którym będzie mógł niby to "Przypadkiem" wpieprzyć Rolanda do worka. A potem ten worek związać. To się musiało udać. Musiało.

MG

Problem polegał na tym, ze w sumie to wszystko to nie była bajka Yakiego i chyba tak trochę dał się w to wszystko wciągnąć. W każdym razie pakował i pakował, aż w końcu "przypadkiem" wepchnął do torby również Rolanda, który zaskoczony próbował dać jeszcze znać, że on to on i jego wpychać nie powinien. A tu cóż, worek się domknął i po Rolandzie ani śladu. A to oznaczało chyba, że Yaki jest wolny i może iść gdziekolwiek. No, tylko jeszcze Fafik był na zewnątrz, ale to w końcu tylko autystyczny wilk, prawda? Jakoś się go ogra, tak jak ograł Rolanda.

W sumie kappa. Wrzucił Rolanda do worka, ale wciąż pozostawał wilk. Był autystyczny więc na pewno by go jakoś oszukał ale... ale... w sumie to Roland był spoko gościem. Czy powinien go tak traktować? A może jednak, nie? Może spróbuje życia wraz z Rolandem i resztą paczki? A może nie... nie był już pewien czego chce a czego nie, ale na pewno nie chciał krzywdzić Rolanda wiec odwiązał worek. i krzyknął do niego.-Ups-No-Jak cię stamtąd wyciągnąć?-Błędy się zdarzają prawda? Miał nadzieję że Roland nie będzie zły o tą małą wpadkę.

MG

No i problem, bo Roland był w worku, a Yaki nie do końca opanował sztukę wyciągania czegokolwiek z worka bez dna. Zdecydowanie ciężko było powiedzieć, żeby była to optymalna sytuacja dla kogokolwiek. Nie mniej Yaki odwiązał worek i zadał swoje pytanie do szopa oczekując zezłoszczonego ssaka, jednak... - O rany! Ukradłeś szopa-złodzieja, ziom! Słuchaj, czapki z głów! Szanuję mocno! - rzucił na prawdę pod wrażeniem wyczynu Yakiego, którego zupełnie się nie spodziewał, ale jako król złodziei potrafił docenić dobrze wykonaną robotę tego typu. - Okej, dobra... Nie wiem, jak się wychodzi z tego worka. Umiem z niego wyciągać, ale nie z niego wychodzić... Ale nie wiem, czy jestem w stanie ci wytłumaczyć stąd, jak to się robi... - stwierdził nieco niepocieszony, Za słowami Rolanda podążało echo. - Ale zróbmy tak! Zabierz mnie do kryjówki. Tam Maciej z resztą mnie wyciągną. W każdym razie - dobra robota! - pochwalił jeszcze, chociaż w sumie Yaki to chciał go tak uwalić... Ale to chyba nie było dla niego jakkolwiek istotne.

Może Roland też miał autyzm? Może jak był małym szopem praczem to mu na głowę upadła jakaś bardzo ciężka szyszka? To było bardzo możliwe, biorąc pod uwagę to, co wygadywał. Znaczy jasna sprawa, duma Yakiego połechtana, ale co dalej? Miał ten worek targać? Co to, to nie.-Ok-Odpowiedział, a następnie wyjdzie z workiem i poszuka wilka, by mu ów worek do ogona przywiązać.-Roland kazał, nie chcący go ukradłem. A teraz jazda, wracamy do bazy-Wyszepcze, co by go zła wiedźma i jej przydupas pedofil nie usłyszeli. No i co... kierunek baza Macieja.

MG

Albo może to takie spaczenie zawodowe było? W każdym razie cel był prosty - dostać się z powrotem do bazy. Z tym, że jak wyszedł, to Fafika nigdzie nie było. Ba! Drzwi od domu były otwarte, chociaż Yaki był pewien, że pomieszczenie było puste (no, może mogła być tam jeszcze Merodi?). Czyżby złapali Fafika?! W każdym razie psa nie było tam, gdzie się go spodziewał, a dopiero po przebrnięciu z workiem kawałka drogi do bazy znalazł wilka przyczajonego w krzakach. Całe szczęście to był wilk z autyzmem, tak dobrze Yakiemu znany. Wywiesił jęzor na wierzch widząc kompana, po czym szczeknął radośnie po obwąchaniu worka. Fafik nie pytał. Fafik rozumiał. Znaczy rozumiał tyle, że oboje wyszli z piwnic i nic więcej do szczęścia nie były po potrzebne. Nie dał sobie jednak zawiązać worka do ogona, a zamiast tego chwycił worek w zęby. W końcu też dotarli do bazy. Tam nastał podział łupów i tak jakby inicjacja Yakiego na pełnoprawnego złodzieja została zakończona. Ba! Skoro akcja została zakończona sukcesem, został puszczony wolno. Jednak kto wie, kiedy ponownie piwniczak zostanie ponownie wezwany przez nowych "przyjaciół"?

+ 1lv Retoryki
+ Członkostwo w BTSZ - Bardzo Tajnym Stowarzyszeniu Złodziei. Zna ich miejsca kryjówek oraz niektórych członków. Osoby z półświatka spoglądają na niego bardziej przychylnym wzrokiem
+ Worek bez dna - wersja dla nowicjusza. Zmieści w sobie jeden przedmiot dowolnej wagi, jednak nie większy niż podwójna wysokość Yakiego. Nigdy nie będzie cięższy niż tyle, ile Yaki jest w stanie udźwignąć sam z siebie. Jest wielkości sakiewki, jednak jeśli wymiary przedmiotu tego wymagają, może się poszerzyć na tyle, na ile trzeba, by obiekt wszedł cały. Bez względu na to, co w niej umieści, sakiewka zawsze będzie wielkości sakiewki.
+ plakaty z dziewczynkami w 2D
+ 10pd

Wolnyś. Merodi nie.

To co się działo w tym miejscu to żart, jak najbardziej żart. Przez przypadek stajesz na jakąś kulkę, później odurzają cię jakimiś cuksami, budzisz się w ogóle w innym miejscu przywiązana i jeszcze Cię przed sąd ciągną, co chyba nie do końca zaznajomiony jest z ludzkim prawem. Tak nie powinno być, dlatego musiała działać szybko, zastosować się do wszystkich możliwych środków.
- Nie mam powodu. Nigdy wcześniej go nie spotkałam, nie zdawałam sobie nawet sprawy z tego, że istniejecie. W sumie nie wiem czym jesteście. A jakbym miała robić to na specjalnie to bym tak po prostu przyjęła cukierka? Albo po prostu stanęła, a nie na przykład skoczyła? Patrząc na to logicznie jakbym zrobiła to umyślnie, czy byłaby taka sytuacja jak jest teraz? Zresztą, jakby tak patrzeć, równie dobrze on też jest winny, że wszedł mi pod nogę. Szłam głównym traktem, dobrze widoczna byłam dla niego, nie jak on dla mnie, mógł w każdej chwili dać znak, a na pewno bym się zatrzymała. - Powiedziała Mel, starając się wybrnąć z tej niezbyt prestiżowej sytuacji.

MG

Merodi łapała się czego mogła, wysnuwała jakiekolwiek teorie i wnioski z tego, co miała pod ręką, a to wszystko ze strachu przed mrocznymi kulkami zniszczenia i zagłady. Te z kolei wybuczały biedną Merodi, po czym rozległ się dźwięk stukania sędziowskim młotkiem. Dziewczyna miała wrażenie, że nikt, absolutnie NIKT jej nie słucha i każą jej mówić tylko po to, bo tak wymagają procedury. - Cisza! - zawołała kulka-sędzia, postukał jeszcze chwilę młotkiem po czym rozległa się cisza. Ale nie na długo. - W świetle przedstawionych dowodów uzaje się cię winną popełnionego czynu i skazuje na... - fanfary - Koło Płaczu! - z trybun rozległo się takie zdziwione "Woooow". Ciężko było powiedzieć, czy są zaskoczeni "srogością" kary czy może oczekują, że stanie się coś ciekawego. Z podziemi wyrosło też koło jak w Familiadzie Kole Fortuny z sześcioma pozycjami:
1. Stajnia Augiasza;
2. Arena Gladiatorów;
3. Mrocznokuleczkowa Ruletka;
4. Obżarstwo;
5. Wisielec;
6. Beeeczenie Owiec;
...Niespecjalnie cokolwiek z tego brzmiało pewnie zachęcająco. Albo przyjemnie. Albo bezpiecznie. Kulka jeszcze raz trzepnęła młotkiem:
- Niech los zdecyduje!

//Na dole masz rzut kością Weź K6, 1 roll i zobaczmy co wyjdzie.

Powinna chyba na starcie zażądać sądu dla ludzi, a nie jakiś kulek. Teraz już jednak było za późno, a te małe, wredne potwory skazali ją na jakieś koło płaczu. Co to ma w ogóle być, tego Melody nie wiedziała, a że mieli przewagę liczebną, a sama miała problem z jednym do pokonania. Zemści się kiedyś na nich, tak się pocieszała, gdy buczeli. Przekupstwo sądów i stronniczość też jest karalne, więc powinni siebie też osądzić. Gdy wyrosło dziwne koło, po skórze albionski przebiegł dreszcz, a to co tam było wypisane wcale nie wróżyło dobrze. Tylko co zrobisz jak nic nie zrobisz. Może się tylko modlić, że przeżyje.

The member 'Melody' has done the following action : Rzut kością

---

'K6' : 5

wild MG appeared!

Koło Płaczu poszło w ruch, a małe kulki patrzyły z wyczekiwaniem na nie chcąc jak najszybciej poznać wynik. I kiedy ten był już wiadomy, nie wydawały się zbyt pocieszone. Merodi chyba wylosowała najmniej emocjonującą karę. Albo najszybszą. - W-I-S-I-E-L-E-C! - zakrzyknął sędzia, zaś za nim pojawiła się tablica, taka szkolna, wraz z kredą. Na salę weszły też trzy inne kulki niosące drewniane deski, młotki, gwoździe i linę. - Zasada jest prosta! Piszę na tablicy kreski. Jedna kreska - jedna litera. Litery tworzą konkretne słowo, które musisz zgadnąć. Albo zgadywać po kolei litery. ALE! Jeśli nie zgadniesz słowa lub litery, ci panowie będą budować szubienicę. Jeśli przegrasz - zawiśniesz. To będzie twoja kara! A jeśli zgadniesz zostaniesz uznana za niewinną popełnionego czynu. - po czym też zeskoczył z piedestału, chwycił w usta kredę i narysował 14 kresek. Zdecydowanie to było jakieś jedno słowo. Długie słowo. Tylko czy Merodi znała aż tak długie słowa?

//Możesz zadecydować, czy grę chcesz przeprowadzić pisząc posty, wymieniając pw czy via FB głównie przez to, że pewnie byłoby szybciej i mniej upierdliwie. Albo poprzez edycję twojego posta co by nie martwić sie limitem słów

wild MG appeared.... again!?

Bitwa z zagadką nie trwała długo, ale z pewnością była emocjonująca. Czternaście pozycji do odgadnięcia mając tylko 6 możliwości pomyłek brzmiało w obecnej sytuacji jak piekło. Bądź co bądź czy nie ważył się właśnie los Merodi? Ta jednak straciwszy pięć prób nie popadła w rozpacz, a tylko odgadła zagadkowe słowo. Probabilistyka, bo tak ono brzmiało, zdawało się być kluczem do sukcesu. Kulki były zawiedzione. W końcu ta ich ograła, prawda? Merodi zaś w nagrodę obudziła się w chacie, gdzie została opatrzona i doglądano jej fizycznego ciała. Nie zostało więc nic innego jak ruszyć w drogę, a Merodi czuła, jakby było jej w pewien sposób lżej. Ale tak lżej bardziej na duszy niż fizycznie.

Wolnaś.
+ 20pd
+ odblokowane 3MM

Gra w wisielca jest naprawdę stresująca, szczególnie gdy na szali postawiono twoje życie. Jeden błąd, jedno życie zostało albinosce, ale wpadła na pewny pomysł, ten wyraz pasował. Udało jej się odgadnąć, zarazem mogła znowu oddychać w normalnym tempie rozluźniając napięte mięśnie. Mówiła im że jest niewinna, więc nic dziwnego, że udało jej się przeżyć! Żartuję, tylko dzięki dużemu szczęściu udało jej się ujść z życiem. Obudziła się w końcu, była w jej kochanym świecie bez kulek. Zerknęła na swoją rękę i usta. Wydawały się opatrzone, więc pora była w drogę. Trzeba było wracać na sterowiec, by po drodze wróżka doleczyła do końca jej rany.
z/t