Główna ulica

First topic message reminder :

Chyba najdłuższa ulica w całym mieście, nią można przejść przez całe miasto bez potrzeby chodzenia po mniejszych uliczkach. Jej szerokość to prawie 70 metrów, więc do małych nie należy. Można z niej dojść na rynek obok którego przechodzi oraz do Wielkiego Teatru



Zlecenie jak zlecenie, wszystko działo się powoli, aktorzy i ludzie zbierali się na ulicy w makijażach oraz ciuchach polanych ketchupem, sokiem malinowym oraz innymi mającymi przypominać krew. Właściciel teatru czekał na początku drogi i wypatrywał ludzi, którzy zechcieli podbrudzić swoje łapy podczas tej roboty. Był wysokim człowiekiem, miał na głowię elegancki kapelusz i twarz posmarowaną farbkami w białym i czarnym kolorze, nigdzie miały przypominać dziury w ciele. Ubranie miał lekko podziurawione. Od czasu do czasu patrzył na złoty zegarek swoimi brązowymi oczami (PS. był łysy). W końcu ludzie zaczęli do niego przychodzić, a dokładniej ci co wzięli misję.
- Oh, dzień dobry. Nazywam się Timur i ja prowadzę wydarzenie- tak się wam przedstawił - Panowie i pani do ochrony jak mniemam?- uśmiechnął się szeroko i ukłonił się.

No i tak też minęła noc, a po nocy nastała noc. Taki trochę problem logiczny, ale starczy że piwniczaki ogarniały żargon. W każdym razie, Roland przybył wcześniej niż się go Yaki spodziewał, ale chłopak już nie spał. Nowe wdzianko było spoko, policja go nie pozna.-Ninja... super-To w sumie była jedyna fajna rzeczy. Zawsze chciał być jak Bambuko, wielki Sokage z wioski ukrytej w cebuli. Brakowało tylko kunai i tych, ninjutsu. Ale zawsze miał swoją magię którą mógł... kogoś... nabawić przeziębienia na przykład. Dlaczego nie mógł mieć bardziej emocjonującej magii? Ah to życie przegrywa. Tak wiec ubrał się i polazł za Rolandem.

MG

Ronald siedział z Fafikiem nad dość sporą mapą całkiem sporego lasu, ale w sumie to była mapa podziemi. Tylko tak jakoś durnie narysowana, jakby ktoś chciał zmieścić na niej podziemia i tereny wokół domu. I do tego ktoś to w ogóle zrobił kredkami świecowymi więc normalnie quality 12/10. A żeby było lepiej, tam gdzie powinien być plan piwnic była w sumie czarna plama. Bo planu piwnic tak na prawdę nie mieli. Zastanawianie się nad logiką tego, co popełniono na tej kartce było chyba daremne. Ale Ronald i Fafik zdawali się widzieć w tym rzeczy niewidoczne dla ludzkiego oka. Byli albo geniuszami w czytaniu takich map albo zwyczajnymi durniami. W każdym razie kiedy Yaki wszedł, ci coś dyskutowali nad tym dziełem Picassa. Szop przywołał Yakiego bliżej machnięciem łapą. - Patrz i słuchaj, taki plan mamy. To prosty plan, więc niczego nie popsujesz. Zachodzimy domek od wschodu - pokazał wschód. W sumie tam chyba było wejście do piwnicy jak dobrze pamiętał. - Fafik zostaje na górze, my schodzimy na dół. Z tym workiem. - Wskazał na łatany worek. - Wchodzimy, wrzucamy do niego wszystko co nie jest przymocowane do ziemi, nie ważne czy żywe czy nie i wychodzimy. Czaisz? - tak, to brzmiał jak bardzo prosty plan. Tylko czy Yaki zrozumiał?

Ronald, który tak naprawdę był Rolandem, chociaż z szopami kłamczuszkami nigdy nie wiadomo, zdecydowanie nie umiał w mapy. Fafika w ogóle o to nie podejrzewał - miał autyzm. Wiedział jednak jedno, to byli dobrze złodzieje. W końcu, ukradli cały zamek. Jednak ten plan zakładał wejście do piwnicy pełnej niedźwiedzi, czyli odpadało.-Słuchaj, ale co jak pojawi się wiedźma? Fafik nie ma szans. A ja, jako mag, odwrócę jej uwagę i pomogę wam uciec. Więc lepiej będzie, jak to fafik pójdzie z tobą.-HA. I CO TERAZ ROLAND? OGRANY!

MG

Tak, to zdecydowanie byli "dobrze" złodzieje. A nawet "dobrzy". Roland, który jednak był Rolandem, spojrzał na Yakiego głęboko w serduszku wierząc, że również jest całym sercem przy planowanej akcji, zastanowił się przez chwilę. Dłuższą chwilę. Fafik szczeknął, chociaż raczej się udławił czymś... Albo faktycznie szczeknął. - Nie nie, Fafik da sobie radę. Ukradłem mu tamtą nogę i wiem, co potrafi. A nawet ukradłem ją, bo wiedziałem, co potrafi... - odrzekł z nieskrywaną dumą wskazując łapę na protezę Fafika. Po tym z kolei zwinął mapę, po czym ruszył w stronę wyjścia. - Także jeżeli nie ma więcej zastrzeżeń, to ruszamy. - spojrzał jeszcze na Yakiego, bo kto wie, może ma jeszcze jakiś sposób na wybrnięcie z całej tej sytuacji? No, Fafik nic więcej do dodania raczej nie miał. Wtedy chyba by przemówił jakimś ludzkim głosem, nie? No i było dość ciemno, co zauważył, jak tylko Roland otworzył drzwi. Zapowiadała się fascynująca podróż.

Zapowiadało się fatalnie. Wszelkie znaki na niebie i ziemi mówiły Yakiemu ze nie wybrnie z tego w zadowalający go sposób. Co zrobić w takiej sytuacji? Mógł zacząć panikować. Zwinąć się w pozycję embrionalną i udawać że to wszystko wytwór jego chorej wyobraźni. Mógł też, pójść za ciosem. Tak też westchnął i ruszył za Rolandem. Niech się dzieje wola nieba, dzisiaj rodzi się legenda. Athanthatsuyaki, złodziej-czarodziej do wynajęcia. Jak dobrze pójdzie to sobie zrobi jakieś fajne wizytówki i będzie rozdawał. Już i tak pewnie policja go ściga za gwałt na Melody. Co mu jeszcze szkodzi? Jego spokojne życie się właśnie skończyło. A jego miejsce w społeczeństwie? Jego i tak nigdy nie miał.

MG

W tym oto miejscu Yaki zaczynał nowe życie. Życie pełne przygód niczym w jego kolorowankach, tylko niestety bez dziewczynek w 2D, Cała elita, grupa do zadań specjalnych pod dowództwem Rolanda, ruszyła w drogę. Idąc tak ku celowi Yaki pojął jedną rzecz - chatka okazała się daleko. To mogło tylko sugerować, że albo błądził po lecie długo pierw sam, a później z szopem, albo chatka w magiczny sposób oddaliła się od miejsca, gdzie była poprzednio. W końcu jednak znaleźli się na miejscu - schowani w zaroślach dobrze widzieli o dziwo palące się jeszcze w domu światło oraz mężczyznę z wcześniej siedzącego na ganku. Trwało to jednak niezbyt długo, kiedy światła w końcu zgasły, mężczyzna wrócił do domu a trójka złodziejaszków czekała jeszcze dłuższy moment, nim zaczęła cokolwiek. Roland dał znak - znak dla Yakiego, by ruszyć dalej zaroślami, aż w końcu znaleźli się przy wejściu do piwnicy. Roland wyciągnął dwa pręciki otwierając cichutko kłódkę. Klapa delikatnie skrzypnęła przy otwieraniu. - To który pierwszy...? - zapytał niepewnie Yakiego chyba się trochę cykając. Wiadomo - nowe tereny, kto wie, co tam czycha! Ale nie wyglądał na takiego, kto stchórzy, kiedy tylko Yaki wszedłby do środka. Tylko czy w tej sytuacji to właśnie będzie coś, co mag będzie w ogóle brał pod uwagę?

Chodzenie po lasach nocom, było jedną z najmniej ulubionych czynności Yakiego. Na swoje szczęście - lub nie, dysponował wsparciem w postaci szopa kleptomana i autystycznego wilka. Normalnie drużyna marzeń. Nikt się nie spodziewał, Fioryjskiej inkwizycji, jak to mawiała słynna grupa komików Monte Boa. W każdym razie, koniec końców dotarli na miejsce. Po krótkiej przyczajce w krzaku, słynnej taktyce z gry planszowej Ligo lego, przyszła pora na akcję. Zgodnie z przewidywaniami Yakiego, nikt się ich nie spodziewał. Ale nie było co ich winić. Jeszcze wczoraj, Yaki też się ich nie spodziewał. Szop, człowiek kultury, dżentelmen urodzony, kleptoman z wyboru, zadał pytanie, na które Yaki jako również, prawdziwy dżentelmen, nie mógł pozostać obojętny.-Nie krępuj się-I wepchnął szopa do piwnicy.-I jak?-Szepnął konspiracyjnie, bo jak go niedźwiedzie wpierdolą, to jeszcze będzie trzeba jakoś fafika wykiwać. No i jak go potem Maciej znajdzie to też słabo. W sumie lepiej jak Roland przeżyje.

MG

Szop zdecydowanie nie spodziewał się, że jego podróż na dół odbędzie się tak szybko i to wszystko za sprawą nowego towarzysza. Yaki mógł usłyszeć, jak coś ciężkiego uderza o posadzkę na dole. Coś się ruszyło, zaszemrało... - Czysto! - rzucił do wielkiego maga szop z dołu, chyba dając mu znak, że jest bezpiecznie. A MOŻE TO NIEDŹWIEDZIE PRZEMÓWIŁY? W każdym razie z dołu mignęło blade światło latarki, a zaraz za nim rozległ się cichy zachwyt Rolanda. - Tu są małe loli! - rzucił nagle oczarowany. Ale kogo by tam obchodziły ludzkie dzieci? Płaczą, robią pod siebie, zalewają się obiadami... A fe! Chociaż w sumie lepsze to niż niedźwiedzie. Małe loli, nawet w 2D, go nie zjedzą. Chyba. I chyba też nie zrobią mu innych złych rzeczy, więc teoretycznie można było zejść na dół.

No i kurde co, miał tam zejść? Teraz? Po ciemku? Spojrzał czy autystyczny wilk patrzy na niego i czy ewentualnie Yaki dałby radę uciec. Jak nie, to no co... zejdzie do piwnicy. Na wieść o loli wcale się nie ucieszył. Wręcz przeciwnie - był przerażony.-Stary, jak oni trzymają loli w piwnicy, to myślisz że co robią z nagimi szopami, wilkami i chłopakami? Kradniemy i zbieramy się stąd szybko-O tak, tylko skończony zbok trzyma loli w piwnicy. I mimo że dziewczynki 3D Yakiego nie interesowały, to jako bohater i w ogóle super władca wszechświata, postanowił loli uwolnić. No chyba że Roland chciał je ukraść, to wtedy nie. No i chyba że byłoby to niebezpieczne. Inna sprawa - że szop mógł pojebać jakieś małe niedźwiedzie z loli. Kto tam szopy wie?

MG

Loli to gatunek, który nawet w 3D warto ratować. Z tym, że kiedy Yaki wyraził swoje obawy, Roland dość szybko odpowiedział. - Nie nie! To nie takie loli! - czyli może faktycznie niedźwiedzie? Albo to może szopy-loli? W każdym razie Yaki zszedł ostrożnie na dół, co pozwoliło mu ocenić, co wywołało u szopa takie poruszenie. Plakaty. Plakaty z dziewczynkami w 2D, które szop obecnie ładował do tobołka nucąc sobie wesoło. Gdyby jednak lepiej rozeznać się w swoim położeniu - szop z Yakim byli w niewielkiej rupieciarni i prócz plakatów były też jakieś meble, głównie starsze, podniszczone. Jakieś drobne przedmioty, które kiedyś były użyteczne, a teraz nie było pewności, czy znalazły się tam w całości. Prz jednej ze ścian były stare, drewniane drzwi prowadzące dalej. - Pomóż pakować. - rzucił Roland, dalej wszystko ładując do jednego worka. I nie wyglądało na to, żeby ten worek miał się jakoś szybko przepełnić.

Jak się okazało Loli były w 2D. I w ten sposób Yaki wiedział już, co będzie jego częścią łupu. Bo dostanie swoją część łupu prawda? Miał nadzieję że będzie tam zdjęcie Annki z Lamia Scale. Ostatnio zrobiła się dość sławna a nie miał jej jeszcze w kolekcji. Z tego co sprawdzał, to nie jaki rysownik 2D podziemia, pseudonim "ReJeŁ" rysował gołe loli. Może to była właśnie taka, goła 2D Anka? Kurde, to byłby istny skarb w jego piwniczakowej kolekcji. Ale, ale, teraz praca, potem marzenia. Więc zmotywowany, zaczął pakować do worka... w sumie wszystko. Jak się zagapi to i Rolanda wrzuci.

Szła do budynku, który wyglądał niczym świątynia. Jej kroki były ciężkie i powolne domyślając się, że po przekroczeniu progu nie będzie odwrotu. Nie żeby w tamtej chwili miała jakąkolwiek szanse, ale później to już totalne dno. O dziwo jednak nie chcieli jeszcze jej składać w ofierze jakiemuś paskudnemu bogu czy bożku. Otworzyła szeroko oczy, a jej usta same się rozchyliły. Zdecydowanie nie jest dobrze, ilość czarnych kulek zniszczenia była przytłaczająca. Wyszła na środek areny czując uważnie ich wzrok. Ku jej zdumieniu kulka stojąca przed mikrofonem odezwała się w jezyku zrozumiałym dla dziewczyny. Ona oskarżona? Skąd to wie jak się nazywa? Skąd wie że jest magiem GH? Te pytania nurtowały ją, ale nie miała czasu się teraz na tym skupic. - Tamten stwór? To było w obronie własnej! Powiedziała i wskazała na swoją twarzyczkę na której prawdopodobnie mogli dostrzec ślady po zabawie ich "brata".

MG

Wyglądało na to, że i Yaki będzie miał z działalności przestępczej jakiś profit. Teraz jednak faktycznie zaczął pakować wszystko. Od plakatów w ilości hurtowej do mebli i innych sprzętów, które jakimś cudem mieściły się do worka. Może Yaki też taki dostanie czy coś, jak się wykaże? W końcu jednak pomieszczenie opustoszało, a dwójka weszła do kolejnego. Tam z kolei było mnóstwo słoików, przetworów, a na końcu w ścianie były kraty. I małe, urocze niedźwiadki. - Zajmę się słoikami, a ty wyprowadź niedźwiedzie. - rzucił krótko biorąc się za dalsze wrzucanie wszystkiego do worka.

Merodi miała... nie wiadomo, czy sytuację bezpieczniejszą czy nie, jednak widząc tyle uporczywych, czarnych kulek, gdzie już nawet jedna była wrzodem na tyłku specjalnie nie działał pokrzepiająco. Z resztą - kto by się spodziewał rozprawy sądowej!? Merodi jednak nie poddawała się i zaczęła się bronić. - SPRZECIW WYSOKI SĄDZIE! - rzucił głos zza biurka po lewo od Merodi. Chyba prokurator. Tylko w takim razie gdzie obrońca Merodi? - Są świadkowie, którzy widzieli, jak ta oto Melody sama zaatakowała biednego Hoza stając na nim butem! - oświadczył patrząc na kulkę-sędziego, a kulka-sędzia czekał na czy, jak odpowie na takowy zarzut sama oskarżona.

Nagły brak plakatów z Loli a zamiast tego pojawienie się włochatych drapieżników, sprawiało że zwyczajnie, odechciało mu się dalszej pracy. W każdym razie na pewno nie zamierzał podchodzić na niedźwiedzie.-Nie ma szans, jestem uczulony. Zacznę psikać tak głośno że obudzę cały Onibus-W którym nawet nie byli! Dokładnie tak będzie, dlatego to Roland musiał zająć się niedźwiadkami. I w zasadzie nie prawda. Yaki nie był uczulony na niedźwiedzie.-Ja się zajmę słoikami, a ty bierz niedźwiedzie-I kompletnie nie słuchając sprzeciwów szopa, zaczął ładować do worka konfitury.

Gdyby któraś z tych kulek została wzięta do nieznanego sobie miejsca, oskarżana za samoobronę i otaczana przez nieprzyjaciół też by mieli jakiś problem z poczuciem bezpieczeństwa. Szczerze tak uważała, chociaż to nie miało zbyt dużego wpływu na jej osobę. W końcu przeżyła tyle ryzykownych chwil, może i tą przeżyje? Gdy odezwał się sprzeciw poczuła ukłucie furii. Czy oni nie wiedzą co to przypadek?! Przecież chciała przeprosić, ale nie zdążyła, a on zaczął krzywdzić jej twarz. Apropo niej, nie było widać na niej emocji, przynajmniej starała się nic po sobie nie pokazywać. Właśnie dobre pytanie, gdzie jest jej obrońca? Przecież to się tak nie godzi... - Przecież to był przypadek! Każdemu się zdaży wpaść na kogoś... Chciałam za to nawet przeprosić, ale jego zachowanie mnie powstrzymało! Myślałam, że dając tego cukierka pokazywał, że nie był zły... I co? I skończyłam przywiązana w jakimś lesie, gdzie ten mnie ciał kamieniem to się broniłam! Nie chciał puścić, wcześniej się poprostu szarpałam! Powiedziała jednym ciągiem nieco poddenerwowana.