Morski Brzeg

First topic message reminder :



Mira z wielką chęcią przybyła na plażę, chciała w końcu użyć swoich syrenich zdolności, których od dawien dawna nie używała, mogła by rzec, że zapomniała o nich, bo przystosowała się do swojego zwykłego człowieczego życia. W końcu usiadła na piachu, ściągnęła buty, jeansowe spodnie i będąc w stroju kąpielowym powoli zanurzała się w wodzie. Chciała się trochę do niej przyzwyczaić, gdyby użyła magicznych zdolności zrobiłaby to w trymiga, ale nie chciała marnować swojej energii na tak błahy cel. Gdy już zanurzyła się po szyje zaczęła sobie pływać żabką i podziwiać uroki morskiego życia. Nurkując, dostrzegła wiele odmian  wodnych stworzeń, od ryb, po meduzy, ośmiornice, a z roślin dostrzegła krasnorosty i zielenice. Co jakiś czas, oczywiście musiała wynurzać się by pobierać świeże powietrze, bo nie była w syreniej formie. Na prawdę, cieszyła się tym wszystkim wokół, jak i faktem, że jest w końcu sama w ciszy i spokoju

Raekwon już wiedział, że kompletnie spierdolił pierwsze pytanie. Dobrze, że tylko barman go usłyszał, inaczej ta miejscówka byłaby kompletnie spalona. Wiedział jednak, jak wybrnąć, może nie doskonale, ale wybrnąć:
-Racja, mój błąd.-na bladej gębie chłopaka pojawił się uśmiech, "upiększając" ją jeszcze bardziej. Zrobił z siebie małego idiotę, ale jeden maleńki idiota pośród całego baru mających totalnie wyjebane marynarzy wcale nie bolała.
-Szukam załóg, z których ostatnimi czasy ginęli marynarze. Dzisiaj rano kolejny został znaleziony. Ktoś puścił ferment, że to półrybki, a ludzie to łyknęli. - może jak sytuacja trochę się rozjaśni to i barmanowi rozwiąże się język. Ill wciąż stał w martwym punkcie, a czas nie działał na jego korzyść. Musiał pchnąć to gówno do przodu. Choć może coś już osiągnął...
-Gdzie znajdę informacje o tych syrenach? Jakaś biblioteka?- co mu szkodzi poszukać, gdy pojawi się Syal będzie miał już jakieś strzępy informacji, a Ill będzie mógł zająć się przyjemniejszą częścią zadania.

Zbłaźnić można się na wiele sposobów, jednak najwyraźniej spora część okolicznych marynarzy miała całkowicie w poważaniu jakiekolwiek zabiegi, które mogły dać Raekwonowi nalepkę ignoranta lub idioty. Nie. Ich po prostu nie interesował kolejny klient w knajpie i musiałby zrobić coś wielkiego, by ci go uznali za godnego uwagi. - Nie słyszałem o takich, a przynajmniej nikt się nie skarżył na braki - odpowiedział na pierwsze słowa mężczyzny, a i spojrzał na niego, jakby nie rozumiał do końca o jakich marynarzy chodzi, bo najwyraźniej stali klienci byli ciągle stałymi bywalcami, więc kasa napływała. - Pewnie ta, albo książeczka dla dzieci - dodałby tylko chyba zaczynając się nudzić pogawędką, bo zabrał się za polerowanie i tak czystych kufli, jakby to było o wiele bardziej fascynujące zajęcie.

Widząc po reakcji barmana, że w tym miejscu nic więcej już nie osiągnie, Ill kiwnął głową i zaczął się zbierać. Wyszedł przed drzwi baru, by kontynuować dalsze założenia obmyślonego planu. Prawdopodobnie zajdzie jeszcze do jednego, góra dwóch miejsc, potem szybko przeleci port i wróci na plażę poinformować Syal, że marynarze gówno wiedzą, a wszelki ślad urywa się na tym, że denat miał ryj podobny zupełnie do nikogo. Chłopak ruszył w stronę portu. Rozglądał się od czasu do czasu na boki, spoglądając na panoramę regionu, o ile w takim miejscu było co podziwiać. Dalej miał w głowie obraz oczu pomocniczki doktorowej. Być może sama posiadaczka oczu niebieskich niczym morskie głębiny będzie chciała opowiedzieć o nich nieco więcej, gdy się spotkają. Jeżeli natrafił na jakąś knajpę wyglądem przypominającą poprzednią spelunę, nie zawaha się do niej wejść, podejść do baru i rzucić to samo pytanie:
-Znasz członków załogi, w której ostatnio zaginęli marynarze?
i jeżeli uzyska jakieś informacje, będzie drążył temat dalej, a jeżeli nie, port czeka.

Brak większych informacji? A może tych ważniejszych? A może raczej... niewłaściwe podejście do nich? W każdym bądź razie Rae wyszedł z baru ruszając dalej, jednak knajpek chłopak nie znalazł. Nie. Jedyne co, to znalazł jakąś skromną restauracyjkę, w której widział grupkę osób ubranych w marynarski strój, a za ladą siedziała... kobieta. - Coś podać? - spytała tylko nim Raekwon zadał jakiekolwiek pytanie, najpewniej licząc, iż coś zostanie zamówione. - Zaginęli marynarze? Nic mi o tym nie wiadomo, a i im zapewne też. Jakby nie spojrzeć, to w tej okolicy marynarze są jak em... tania siła robocza i tyle. Najbardziej liczą się handlarze i kupcy, a potem... Potem kolejno reszta i no... marynarze. Prędzej przejmą się zaginionym kotkiem. - powiedziała niebieskooka, poprawiając ciemne, niemalże czarne włosy do ramion. - Ponoć jednego z właścicieli sklepów nie było widać już od tygodnia, ale wiele więcej mi nie wiadomo. - dopowiedziała tylko, czekając na potencjalne słowa mężczyzny, jak i... zamówienie?

Chłopak wchodząc do każdego baru spodziewał się podobnej odpowiedzi.

"Nie wiem, nie znam się, zarobiony jestem, przyjdź pan kurwa jutro."

I w sumie nie było w tym nic nadzwyczajnego, bo kogo obchodzi jakiś człowiek, który wypłynął na brzeg i całe miasto ma go kompletnie w dupie. Raekwona też nie obchodził, ale któryś bar z rzędu bez informacji był już lekko irytujący.
-Pięćdziesiątkę czystej.-odrzekł, po czym po podaniu jednym ruchem wlał wszystko do gardła. Lekkie pieczenie w gardle spowodowało, że Raekwon w końcu mógł odrobinę wyluzować.
-Wraz z miejscową doktor, Evą oraz jej podopieczną Syal prowadzimy śledztwo dotyczące marynarzy wyławianych po kutrach. Ci, którzy przeżyli pamiętają jedynie muzykę. Jeszcze jedną pięćdziesiątkę.- i kolejna porcja wódki poszła do gardła. Więcej nie będzie. Ill rzucił kilka diamentów na ladę, po czym podziękował i zaczął zbierać się do wyjścia. Skoro nie wiedzą nic po barach, czas kierować się prosto do portu i szukać statków, które wyławiały tych typów.
-A swoja drogą, gdzie jest kurwa Syal?-Ill kiwnął głową na pożegnanie, po czym ruszył w dalszą drogę.

Zamówienie ostatecznie zostało podane, jednak najwyraźniej nie było potrzebne, by niektóre treści nie docierały do odpowiednich narządów w celu przeanalizowania ich. No cóż... Tacy byli ludzie i tyle. - Żadni marynarze nie zaginęli. - powiedziała tylko kobieta, ale kto wie czy Raekwon nie wiedział lepiej. Pomijał coś? Brnął wokół niczego? A może wiedział więcej? W każdym bądź razie ruszył dalej... Dalej, a dokładniej to przed siebie, przechadzając się uliczkami miasta i najwyraźniej... po prostu sobie chodząc.

Raekwon szedł w stronę portu, spoglądając raz na prawo, raz na lewo, ogólnie rozglądajac sie po porcie, próbując odnaleźć statki, które wyłowiły poprzednich rozbitków. Na razie nie miał nic, ale może marynarze pomogą mu do czasu przybycia pomocy w poszukiwaniach, czyli niebieskookiej Syal. Do tego czasu mógł nawet wrócić do baru i walić kieliszek za kieliszkiem, jednak wolał poodychać świeżym nadmorskim powietrzem, bogatym w cenne dla organizmu pierwiastki i inne zdrowotne pierdoły.
W pewnym momencie jednak przystanął, obrócił się na pięcie i ruszył w stronę plaży, na której spotkał doktorową i niebieskooką. Jeżeli będzie musiał poczekać, to poczeka. Gdy jednak Syal się pojawi, rzuci tylko -Nikt nic nie wie. i poczeka na dalsze instrukcje. On nie mógł nic wymyśleć, więc może tamte dwie dostarczą ciekawszych informacji.

Spacer na świeżym powietrzu zdecydowanie wydawał się lepszą alternatywą, jednak mimo wszystko oczekiwanie trwało i trwało, a czas, czy otoczenie raczej nie wydawały się skore do pomocy. Przynajmniej do czasu, gdy... Do Raekwona podeszła Syal rzucając w jego kierunku paczuszke, jak mógł zauważyć z klejnotami. Wypłata? Ale co z zadaniem? - To nie sprawa dla zwykłych ludzi - powiedziała tylko cicho głosem jakby pozbawionym emocji, po czym zaczeła się oddalać od mężczyzny, jakby nigdy nic. Zero wyjaśnień, czy słów, ale... finanse były. Czego chcieć więcej?

Możesz napisać zt, bądź próbować jakoś ingerować w zachowanie npc, jednak późniejsze skutki mogą być... różne.
+10 PD i 15.000

Musiał się trochę naczekać, jednak w końcu jego oczom ukazała się niebieskooka Syal, i wręczywszy magowi małą sakiewkę zaczęła odchodzić. Raekwona lekko zamurowało, jednak z nikim nie umawiał się na konkretną stawkę. Hajs wpadł, nie trzeba było sie namęczyć. Brzmi jak robota idealna. Kiedy Syal odwróciła się na pięcie, Raekwon zrobił to samo, po czym skierował się wprost na stację kolejową w celu opuszczenia Haregonu.
[zt]

-Meh, szlag by to- rzucałem pod nosem przechodząc się Hargeońską plażą...
Wszystko mogłoby wydawać się idealnie... Narzeczona... chyba, dom na uboczu, z dala od zgiełku i gapiów, multum wolnego czasu...
A jednak jest coś, co nie daje mi spać po nocach, co nie daje choćby chwili spokoju...
Lamia Scale...
Gildia w całkowitej rozsypce, bez Mistrza... Dodatkowo chyba nic mnie już tam nie trzyma, ludzie porozchodzili się na wszystkie strony świata...
Usiadłem na ciepłym piachu, nie bardzo wiedząc w którą stronę iść... Nie chciałem jeszcze wracać do domu... Tutaj mogę przynajmniej swobodnie przemyśleć wszystkie sprawy...
Co już jednak nie jest prostą sprawą...

MG

I Pace tak sobie siedział na brzegu, rozmyślając o tym jakie to życie jest bez sensu i wszystko jest takie głupie, kiedy otoczyła go banda dresów. Sześciu chłopa, dwóch nawet baseballe miało.-Egregoris Pace. 16.000P prawda-Powiedział jeden z nich, a następnie spojrzał na kolegów. Tak to na pewno był Pace, a oni na pewno byli Greedersami. No, tak się przynajmniej wydawało po wielkim czerwonym G na ich koszulkach. Czyli Pace będzie musiał walczyć.-Zostań naszym szefem, szefie!-Powiedział nagle dres i cała szóstka skłoniła się przed Pacem. Nieoczekiwany obrót wydarzeń, w tym nieciekawym dniu

Kiedy usłyszałem za sobą głos wypowiadający moje imię, obróciłem się tylko na chwilę, by spojrzeć kim byli przybysze. Pod bluzą mocniej chwyciłem za rękojeść wakizashi. Słysząc jednak kolejne słowa, rozluźniłem chwyt i wróciłem do wpatrywania się w bezmiar morza...
Meh... Greedersi. Kolejna plaga najeżdżająca Fiore...
-Chłopcy, nie macie czegoś lepszego do roboty?-
Z tego co było mi wiadome, musieli zebrać mnóstwo punktów by cokolwiek osiągnąć, a tych tutaj nie wyglądało nawet tak, jakby mogli zabić tysiaczka.
-I naprawdę zależy wam na kimś takim jak ja? 16 000 punktów?-
Skrzywiłem się lekko na wiadomość jak mało jestem wart...
-Wracajcie do mamusiek i weźcie się do porządnej roboty, bo w Greedersach nic nie osiągniecie-
Mówiąc to, ponownie mocniej ścisnąłem za rękojeść wakizashi i byłem gotowy w każdej chwili się podnieść, by zablokować uderzenie któregoś z nich.

MG

Chłopaki wymieniły między sobą spojrzenia. Po chwili jeden z nich ruszył na Pace, przez co ten musiał się bronić. Był jednak gotów i sprawnie zablokował atak swoim Wakizashi. Wtedy rozległ się huk a Pace poczuł ogromny ból z boku. Spojrzał na plamę krwi rozlewającą sie po jego bluzce a następnie na chłopaka trzymającego pistolet w dłoni i z przerażeniem patrzącego na to co własnie uczynił. Chwilę potem Pace upadł, wydając z siebie ostatnie ciche westchnięcie...

Bryza znad morza ocuciła Pace. A może był to głos? Otoczyła go banda dresów. Sześciu chłopa, dwóch nawet baseballe miało.-Egregoris Pace. 16.000P Prawda?-Powiedział jeden z nich, a następnie spojrzał na kolegów. Tak to na pewno był Pace, a oni na pewno byli Greedersami. No, tak się przynajmniej wydawało po wielkim czerwonym G na ich koszulkach. Czyli Pace będzie musiał walczyć.-Zostań naszym szefem, szefie!-Powiedział nagle dres i cała szóstka skłoniła się przed Pacem. Nieoczekiwany obrót wydarzeń, w tym nieciekawym dniu. A może, wcale nie taki nieoczekiwany? Przecież przed chwilą jeden z nich go postrzelił, prawda...?

Nie myliłem się, dres pozostanie dresem...
Ucieszyłem się ze sprawnego zablokowania pierwszego ciosu... W sumie czego mogłem się spodziewać po kilku podrostkach z mlekiem pod nosem, którzy poczuli, że są już dorośli...
Uśmiechnąłem się do tego który mnie zaatakował i już miałem wymierzyć mu lewy sierpowy w twarz, ale...
Poczułem ból rozerwanych trzewi, który szybko zaczął promieniować na cały tułów.
Huk po wybuchu jeszcze chwilę krążył mi w głowie, kiedy wszystko zgasło...
Zdążyłem pomyśleć tylko "Czy to już koniec?"

Gdy ponownie otworzyłem oczy, siedziałem w tym samym miejscu, w którym upadłem.
Usłyszałem głosy tych samych dresów. Szybko spojrzałem na miejsce gdzie jeszcze... chwilę temu?... albo chwilę zaraz?... była rana postrzałowa...
Ani śladu...
Czy to przed chwilą, to była wizja? Czy widziałem przyszłość? Albo ktoś tam do góry dał mi drugą szansę na przeżycie? Nie miałem zielonego pojęcia ale mam zamiar to wykorzystać...
Odwróciłem się do przybyszy, szybko wyszukałem tego, który ma broń palną...
Spojrzałem na nich znudzonym wzrokiem...
-Tak, tak, to ja... Dobrze trafiliście, bo akurat miałem szukać sobie pomocników do rozwałki...-
Przerzucałem wzrok z jednego na drugiego, kiedy moje spojrzenie spoczęło na tym z bronią palną...
-Ty, podejdź tutaj, będziesz moim zastępcą...-
Teraz wypadałoby wyłudzić od niego broń...
-To co chłopaki, kto na pierwszy ogień? Może by się tak nie pieprzyć i od razu Torashiro zaszlachtować? Te Wróżki to istna plaga... Przyda się im nauczka...-
Zmieniłem wyraz twarzy na zamyślonego...
-To... macie coś poza kijami basebolowymi? Wiecie, kije mogą zostać. Ale jakbyście mieli... no nie wiem, broń palną, to podejta mi tutaj, sprawdzę, czy się na coś zdadzą przeciwko temu zarozumiałemu Wróżkowi... Walczyłem przeciwko niemu już kilka razy, wiem co na niego działa, spróbujemy coś na to poradzić...-
To chyba powinno być proste jak zabranie dzieciom cukierków... Tak przynajmniej myślę...

MG

Sytuacja wydawała się Paceowi dziwna. Ale jedno trzeba było przyznać - Bogowie go kochali. Dlatego też teraz stał mniej lub bardziej opanowany i postanowił wykorzystać posiadaną wiedzę.-Hehe, słyszeliście chłopaki?-Powiedział dres który sie odezwał. Następnie nieco zawiedziony że to nie on będzie zastępcą patrzył z zazdrością na ziomka.-E no, ale szefunciu, my to słabe chłopaki jesteśmy. Uczyć się, chcieliśmy, od szefa. No ale jak szef chce na Byakutona, to na Byakutona.-Powiedział jeszcze raz, dres który zawsze najwięcej gadał. Zastępca zaś nerwowo wyciągnąl pistolet.-Proszę, hehe-Powiedział z głupim wyrazem twarz, podając Paceowi swój pistolet.