Sala tronowa

First topic message reminder :

Wielka sala w podziemiach Kardii, wymiary 20x30m i dach 10m nad głową robią monumentalne wrażenie. Do tronu w pod ścianą prowadzi dywan z wejścia naprzeciw, dywan ma szerokość 2m, 2m w każdą stronę od niego znajdują się marmurowe kolumny w liczbie sztuk 8, oddalonych o 2m, szerokość kolumny to 1m. Pomieszczenie oświetlają pochodnie.

MG

W ciszy, E wysłuchał tego co ma Affuro do powiedzenia. Pogładził się lekko po brodzie i westchnął, krążąc jeszcze bez słowa po pomieszczeniu.-Mylisz się w kilku kwestiach, ale to nie istotne. Wysłucham twej opowieści Affuro i masz me słowo, że krew się nie poleje, bez względu na to, co powiesz.-Skinął mu głową i usiadł ze skrzyżowanymi nogami na gołej ziemi, co w gruncie rzeczy nie przystało osobie z jego rangą, tym bardziej że w tej chwili zniżał się, przed stojącym Affem. Widać jednak że ceremoniały i inne tego typu sprawy, nie były dla niego szczególnie ważne. Nie licząc kultury, jednak Aff aktualnie był dość niepewną kartą, więc E nie odsłaniał jeszcze swoich.

Affowicz przełknął ślinę, trzeba przyznać, iż E był intrygującą osobą, ciężko było wyczaić co dokładnie kroiło się w tej jego wiele wartej głowie i zdecydowanie nie było na to teraz czasu, dlatego też, chłopak przestał nad tym rozmyślać i zasiadł po turecku naprzeciw radnego, szczerząc się dobrotliwe w jego kierunku.
- Rad jestem to słyszeć Drogi Panie. Postaram się przedstawić naszą sytuację jak najlepiej. Otóż: Należę do nielicznych osób którzy przeżyli co najmniej kilka spotkań w wampirami. Oznacza to jak może się Pan domyślić, znam parę ich sekretów całkiem dobrze, oraz mam znajomych którzy również mogą się poszczycić informacjami na temat tych przerażających istot. Oczywiście, nie marnował bym Pańskiego czasu, gdybym wiedział tylko tyle co te drogie memu sercu jednostki. Ma wiedza już dawno przerosła ich, bądź jakiegokolwiek informatora któremu ufała by NASZA rada. Dlaczego? Co mnie tak odróżnia od reszty? Otóż: me informacje pochodzą z pierwszej ręki - mej własnej ręki.
Przerwał nagle blondasek, biorąc głębszy oddech i spoglądając swymi spokojnymi, krwistymi brylancikami w oczy E.
- Tak. Zgadza się - jestem wampirem, cieleśnie. Aczkolwiek sercem i umysłem dalej jestem sobą. Wiedźmą, człowiekiem któremu zależy na ludzkości. Znam słabe strony tych krwiożerczych istot, wiem co je boli, wiem co może je zabić, znam ich sposób myślenia oraz ich wewnętrzne struktury. Jak ktoś mądry kiedyś powiedział: Ogień trzeba zwalczać ogniem - najlepiej takim który sam przychodzi i uniżony oferuje swoje usługi. By zabić potwora potrzebny jest udomowione, piękne i przyjacielskie monstrum. Wystarczy że dacie mi szansę i środki a stanę się NASZĄ najlepszą linia obrony przed nowym, WSPÓLNYM wrogiem. Oto co wam oferuję, pragnę jedynie miejsca między wami, poważania, szansy na godne życie.. To niewiele prawda? Czy nie każdy CZŁOWIEK marzy o czymś takim? Proszę to przemyśleć Drogi Panie, taka okazja nie może się zbyt szybko powtórzyć. Mógłbyś co prawda złamać swą obietnicę i spróbować mnie zabić, jednak czy śmierć jednego osobnika który sam składa broń jest warta stracenia szansy na zyskanie potężnej broni?
Odparł cały czas wpatrując się w twarz E, sam Afuro wydawał się spokojnym jednak sytuacja wcale nie była dla niego zbyt dobra, z pewnością gdyby nie jego silna wola, już dawno zalał by się potem.

MG

E w milczeniu wysłuchał tego co ma Aff do powiedzenia. Nie przerywał mu, nie stroił głupich min, w jego spojrzeniu nie można było się doszukać pogardy czy nie dowierzania. Przyjął wszystko zupełnie spokojnie. Na koniec milczał jeszcze przez chwilę, myśląc nad czymś i patrząc w podłogę.-Dobrze więc... czy możesz jakoś udowodnić, to że jesteś wampirem?-Zapytał spokojnie, podchodząc do sprawy w najbardziej logiczny sposób.

Affcio nasz został nieco skołowany, nie tylko prośbą radnego ale i jego pokerowa postawą, która coraz bardziej irytowała młodzieńca, no ale cóż... to on tutaj rozdawał karty.
- Udowodnić...? No wie pan... najprostszy sposób to kogoś ukąsić, ale ja się brzydzę ludzką krwią, jestem jaroszem! Mógłbym również zademonstrować moje specjalne umiejętność, ale wtedy można by mnie posądzić o stosowanie prostej magii umysłu. Pomyślmy... Może mała zabawa? Taka zgadul-zgadula? Po pierwsze, dlaczego mam takie ostre ząbki?
Odparł zmieniając ton swego głosu na nieco bardziej... niepoważny po czym otworzył usta i pokazał swe perełki.
- Po drugie, dlaczego mam takie krwiste oczka i niezwykle bladą cerę? Oj... dwa pytania w jednym. Sorka, ale zresztą nieważne. Hmmm... chyba Panna nie przekonam taką prostą gierką, co? Dobrze.. zademonstruję me poświęcenie.
Dodał po czym ugryzł się z dużą siłą w własną lewą dłoń, następnie pokazując ranne radnemu.
- Jeśli mieliście do czynienia z ciałami ofiar wampirów, to zapewne widział Pan podobne obrażenia, racja? To... wystarczy? Czy może mam urządzić własną sesję, by wreszcie stał się szanowny Pan bardziej rozmowny?

MG

E słuchał i obserwował, poczynania Affuro. Dał mu jednak skończyć, nadal mu nie przerywając.-Oczy, skóra, zęby. Ślady po ugryzieniu będące właściwie wyjściową od "Zęby"... to wszystko może być efektem magii.-Powiedział spokojnie.-Poczekaj-I zniknął. No a Aff czekał. Po jakichś 5 minutach, E wrócił, pojawiając się tam, gdzie wcześniej, a na ziemi postawił... sztabkę srebra. Mniej więcej w połowie drogi między sobą a Affem.-Jeśli potrzymasz to chwilę w dłoniach, sądzę że to będzie wystarczającym dowodem, nie uważasz?-Zapytał, widocznie nie okazując współczucia Affowi. Skoro przyszedł paktować, musi dokonać pewnych... poświęceń.

Słysząc wątpliwość w głosie E, Aff wcale a wcale się nie zdziwił, szczerze gdyby bł po drugiej stronie sam by tak łatwo nie ufał nieznanemu przybyszowi, no ale niestety to on był tym niegodnym zaufania gościem. Gdy radny przybył z sztabka srebra twarz Afuro przybrała dość niezadowolony grymas.
- Auć. Widzę już co nieco o wampirach wiecie, mogę wiedzieć skąd? Skoro już i tak mam cierpieć, chętnie posłuchał bym Pańskiego melodyjnego głosu..
Odparł niechętnie łapiąc srebro w zdrową dłoń i unosząc nieznacznie nad ziemię, nie starał się jednak nawet ukrywać bólu jaki wydawało mu to przebrzydłe, drogie metalowe ustrojstwo.. zaraz srebro to nie metal....

MG

E patrzył jak Affuro podnosi srebro z ziemi krzywiąc się niezmiernie. po chwili ręka zaczęła pokrywać się bąblami, a Aff nie mogąc już dłużej utrzymać sztabki upuścił ją, w miejscu w którym ta stykała się z dłonią, skóra była czarna jak węgiel, otaczały ją żółtawe bąble. Rana bolała i pewnie długo jeszcze będzie się goiła.-Od Ebenezera.-Odpowiedział spokojnie E, po czym wykonał ruch dłonią, którego efektem było to, że ziemia otaczająca Affuro podniosła się owinęła wokół niego niczym płaszcz. Jedynie głowa, wystawała spod ziemi, zbitej na twardą skałę. Aff nie mógł poruszać niczym prócz właśnie głowy.-Jak obiecałem, krew się nie przeleje, nie pozwolę jednak wampirowi, błąkać się po Fiore.-Powiedział, z miną pozbawioną jakichkolwiek emocji. Nie siedział teraz wszak, naprzeciw człowieka.

Cóż pewnie można się było tego spodziewać, Aff choć strudzony bólem wymusił na swej twarzy nieco zadziorny uśmiech.
- Auć, Wielmożny Panie - ranisz. Ja to Pana z otwartym sercem, dobrymi chęciami a Pan każe mi dokonać samookaleczenia, by potem bez pomocy medycznej zamykać w... właściwe czy to jeszcze kalkuluje się do słowa "podłoga"? W każdym bądź razie, uprzedzenia są złe. Jak już mówiłem jestem jaroszem i przybyłem tu by wam pomóc, jakie tu inne zagrożenie we mnie widzisz? Doprawdy, łamiesz me serce. Bądźmy bardziej... cywilizowani.

MG

E pokręcił głową, nieco ze współczuciem.-Niewiele wiesz o polityce prawda?-Zapytał Affa i wstał, by przespacerować się po pokoju.-Nie ma znaczenia czy jesteś jaroszem czy nie. Dla mediów, króla i reszty świata jesteś bezwzględnym i krwiożerczym potworem. Czymś co trzeba usunąć z tego świata. Mało tego, nawet jeśli byśmy całemu światu oznajmili że z nami współpracujesz... ludzie i tak by się ciebie bali, nie chcieliby cię, bo nie jesteś człowiekiem. Dla nich, już zawsze będziesz potworem. Najlepsze co moglibyśmy zrobić, to zamknąć cię w jakimś rezerwacie.-Powiedział spokojnie.-Oczywiście mógłbyś też na zawsze zamknięty siedzieć w jakimś budynku i z nami współpracować, nie mniej nie ma nawet mowy o twojej 100% wolności. No i to wszystko i tak tylko wtedy jeśli król nie postanowi wydać wyroku, by cię zgładzić. Jak by nie spojrzeć, ty już nie jesteś człowiekiem.-Powiedział składając ręce z tyłu.-Oczywiście te hipotetyczne sytuacje i tak aktualnie nie mają racji bytu, albowiem ja nie mam 100% pewności że stoisz po naszej stronie i nie stanowisz zagrożenia. Jedyne co mam to twoje słowo, przeżyłem jednak już zbyt wiele czasu, by ufać słowom... HA, i to człowieka, a ty, jesteś wampirem.-Westchnął i znów usiadł.-Na razie cię nie zabijemy. Zostaniesz zamknięty, jeszcze nie wiem gdzie, no i będziesz pilnowany, na pewno przez kogoś wysoko postawionego. Wcześniej jednak, powiedz mi wszystko co wiesz, jeśli chcemy w ogóle rozmawiać o jakichkolwiek ustępstwach.-Cóż... sytuacja Affa, do najciekawszych nie należała.

Mina Afuro dalej się nie zmieniała, cały czas się uśmiechał. Dlaczego? Mozę miał jeszcze jakiegoś asa w rękawie, był na to gotowy od początku czy może po prostu nie rozumiał powagi sytuacji.
- Proszę cię, nie jesteś szczery sam z sobą. Od kiedy to opinia publiczna wie wszystko o tym co się dzieje za tymi murami? Czego nie widzą to ich nie boli. Dobrze wiesz, ze nie jesteśmy tu od tego by nas lubili - od tego są sławne gwiazdy - my zaś jesteśmy od tego by zapewnić im BEZPIECZEŃSTWO. Możesz śmiało ograniczyć mą wolność, zostawić ze mną jakiegoś przystojniaka do kontroli, jednak martwy bądź zamknięty w więzieniu na nic ci się nie przydam. Współpraca natomiast przyniosła by olbrzymie korzyści. I nie... w tej chwili nie powiem ci nic więcej, jak do tej pory robiłem co nakazałeś i co mi z tego przyszło? Plecy już mnie od tego wszystkiego bolą. Nie tak powinno się traktować człowieka który z własnej woli pragnie uratować wiele istnień, nie tak... Pozbądź się uprzedzeń i innych złych głosów dudniących si w głowie, myśl trzeźwo.

MG

E uśmiechnął się pod nosem, po czym spojrzał wprost na Affa, a jego oczy pozbawione były jakiegokolwiek współczucia.-Chyba nie rozumiesz swojej sytuacji wampirze. Wszelkie sekrety wampirów możemy poznać, po prostu przeprowadzając twoją sekcję. Wyobraź sobie długie dni spędzone pod skalpelem uczonych. Poszukiwania odpowiedzi na to jak cię zabić.. wykorzystać... długie, długie godziny istnych tortur. Nie muszę pytać cię o to jak z nimi walczyć i nie muszę wstawiać się za ciebie u króla. Robiąc to wykazują swoją dobrą wolę, chęć współpracy. Dlatego nie jesteś w sytuacji w której wolno ci się targować. Teraz możesz jedynie przyjąć wyciągniętą do ciebie dłoń... lub nie.-Chłodny profesjonalizm. W tej pracy nie było mowy o pomyłce, nie było mowy o kierowaniu się uczuciami. Na barkach E, leżała przyszłość Fiore.

Teraz to już Affcowi minka zbrzydła, przypuszczał, że E będzie bardziej rozsądną osobą, niemniej jednak nie żałował swego przybycia w to miejsce. Na własne oczy mógł się przekonać czy warto wierzyć w ludzką rasę. Jakże rozczarowujące było to, że... nie warto w tą bandę robaków wierzyć, ehh. No ale było już za późno by tak po prostu sobie odejść, dlatego dobrze by było udawać potulnego i wyczekać właściwą porę, na spierniczenie, no nie?
- Ehh, już dobrze, już dobrze. Wiedz jednak, że zupełnie straciłem szacunek do twej osoby. No ale dobra, kontynuujmy naszą rozmowę...
Odparł blondyn po czym zaczął opowiadać o swym pierwszym spotkaniu z żywym wampirem(Zaznaczając wyraźnie jak to był gościny dla innego gatunku w przeciwieństwie do niektórych), pominął wizyty w przeszłości i opowieści o przyjaciołach którzy mu w tym wszystkim towarzyszyli, potem przeszedł do imprezki w Os i przemiany która wyspowodziła go od śmiertelności.
- Coś jeszcze chcesz wiedzieć w tej chwili? A może przeniesiemy się w wygodniejsze miejsce, proszę~?

MG

E w spokoju drapał się po brodzie, aż w końcu odezwał się po raz kolejny, już po wysłuchaniu odpowiedzi i narzekań Affa.-Jak was zabić, jakie macie słabe i mocne strony. Wszystko co wiesz o pijawce, historii i pochodzeniu twojej rasy... chce wiedzieć wszystko wampirze.-Jak na razie jakiekolwiek wzmianki o wygodniejszym miejscu zignorował. Wpierw obowiązki, dopiero potem przyjemności.

Affciowi dalej było niezwykle niewygodnie, no ale chyba nikogo to nie obchodziło.
- Co nas zabija? Wiesz.. zdaje mi się, że znasz odpowiedź na to pytanie a jedynie próbujesz sprawdzić jak wiarygodny jestem, ehh... No to jak sam sprawdziłeś - srebro działa skutecznie, dobrze działa również ogień - ale to może dlatego, że w poprzednim życiu byłem wiedźmą. Wiesz, ogień i wiedźmy niezbyt się lubią. Dodatkowo słońce nas rani - wydaje mi się że te stare wampiry znoszą je lepiej. Poza tym dość łatwo się przed nim chronić. Pochodzenia, pijawka, historia... ja też jestem tylko ofiarą wiesz? Biedna dziewica złapana przez wampira. Myślisz, że miał czas opowiadać mi o cały pochodzeniu? Może gdybym miał wygodniejsze miejsce przypomniał bym sobie coś o pijawce... chyba.

MG

-No i co Ja mam z tobą zrobić?-Zapytał E, raczej samego siebie i zniknął. Aff nie wiedział ile czasu spędził w podziemiach. W pewnym momencie przyzwyczaił się do tego miejsca i swojego stanu, ręka przestała piec, nawet wygodnie się w tej kamiennej trumnie zrobiło. Na dodatek co jakiś czas ktoś karmił go krwią wołu, może zbyt dobre nie było ale zawsze. Czuł się jak bydło na wypasie. Jeśli karmili go raz dziennie, to spędził tu już jakieś... DWANAŚCIE DNI. No i w końcu owego dwunastego dnia, pojawił się E.-Jak się czujesz?-Zapytał, choć w jego głosie nie było słychać choćby cienia troski. Usiadł naprzeciw Affa i siedział tak w spokoju, nic nie mówiąc, tylko patrząc gdzieś w przestrzeń za Affem.