Główny plac Magnolii

First topic message reminder :

Wielki plac Magnolii. Jest to duża niemalże pusta przestrzeń między budynkami, tuż przed ratuszem. Na placu znajdują się 4 fontanny rozstawione po kątach placu, oraz jedna największa w samym centrum. Znajdują się tu też ławeczki coby można było sobie spocząć. Co jakiś czas odbywają się tutaj różnego rodzaju wydarzenia, typu pokazy, wystawy i tym podobne.
~~~~~~~~
~

MG
Wszedłeś na plac główny, zazwyczaj wolna przestrzeń wypełniona była strażnikami. Wszystko ze względu na niedawną wizytę artysty. Po jego zabójstwie ta część miasta została "odcięta" do czasu zakończenia sprawy. Mniej więcej na środku widziałeś duże podwyższenie, na którym najwidoczniej występował artysta. Stało tam kilku strażników wraz z kapitanem. To właśnie do niego miałeś udać się po dalsze informacje. Jeśli ukazałeś strażnikom zlecenie, przepuszczając Cie dalej. Pozwalają dość do podwyższenia. Kapitan gdy tylko Cie zobaczył skinął lekko głową i podszedł do Ciebie.
- Jak sądzę jesteście tu by pomóc nam w rozwiązaniu tej sprawy? Doskonale! - mężczyzna w średnim wieku gestem wskazałbyś poszedł za nim. Podprowadził Cie do niedokończonej rzeźby, pod którą leżało zakrwawione ciało mężczyzny. Nie miałeś żadnych wątpliwości, że to był ten artysta. Jeśli chodzi o stan, to jego oczy były wytrzeszczone, usta zastygłe w panicznym strachu i bólu. Gdy tylko spojrzałeś na ten widok, mogłeś wręcz usłyszeć jego krzyk. Idąc niżej, zauważyłeś potwornie rozszarpane gardło, jakby pazurami. Czy to wszystko? Możliwe... a może coś jeszcze trzeba sprawdzić?
- Oczywiście to jest jedynie cielesna iluzja na potrzeby śledztwa. Jednak ona jest odwzorowana w 100%. Prawdziwe ciało znajduje się w rękach naszego lekarza który, prosił by zabrać Cie do niego gdy skończysz oglądać miejsce zbrodni... - Powiedział spokojnie kapitan - oczywiście jeśli masz jakieś pytania... pytaj.

Sei liczył, że drugi on odpowie na jego pytania i wszystko się wyjaśni. I faktycznie Seishuu #2 odpowiedział, ale wcale to farbowanemu blondasowi nie pomogło zrozumieć o co w tym wszystkim chodzi. Zdawało mu się, że rozumie co czarnowłosy do niego mówi, ale... ale może tylko mu się zdawało. W końcu to nie było do końca normalne i miał coraz więcej pytań w miarę tego jak Sei #2 opowiadał o tym wszystkim.
- Ale przecież mnie tutaj nie było kiedy to wszystko się zaczęło, więc czemu tu jesteś? - zaczął, bo wydawało mu się to dziwne. Chyba, że ten cały stwórca cały czas tu był i tworzył kolejne klony. A co do tego twórcy... - A tak właściwie to po co ten stwórca was przywołał? I skoro to sprawka podobnych do ciebie to czemu im nie pomagasz? - zapytał prostodusznie blondas. Może był naiwny, ale nie widział w drugim sobie wroga, bo przecież ten wszystko ładnie mu wyjaśniał. A że tamten kłamie nawet mu do głowy nie przyszło. To też liczył, że Sei #2 pozwoli mu zrozumieć dlaczego to wszystko się dzieje i jak to powstrzymać.
- Czemu akurat do biblioteki? - zapytał. Ale nawet jeśli jego bliźniak nie wyjawił mu dlaczego ruszył za nim, bo skoro tam będzie mógł lepiej to wszystko zrozumieć to czemu miałby tam nie iść.

Rozmowa dwóch Seishuu trwała bez większych problemów i zgrzytów, mimo dość dużej ilości pytań, na które klon musiał odpowiedzieć.
-Bo jesteś tu teraz. - odpowiedział spokojnie bliźniak, jakby to była najbardziej oczywista rzecz na świecie, zresztą, odpowiedź na kolejne pytanie też wydawała się, przynajmniej drugiemu z nich, bardzo oczywista. -Bo najwyraźniej twoje drugie cechy nie służą temu, by się wzajemnie zniszczyć. Można być przeciwieństwami na wiele różnych sposobów. - wyjaśnił na luzie, przechodząc przez duże drzwi na prawo od schodów. Znaleźli się w niewielkiej biblioteczce, zapewne wybudowanej tylko i wyłącznie na potrzeby ratusza, gdzie klon wskazał miejsce przy jednym ze stołów -Jest tu dużo książek i dużo wiedzy, dlatego. - następnie sam ruszył w regały, zostawiając na moment rozmówcę, nie odpowiadając mu na wszystkie pytania.

- Aaa, czyli że nad Magnolią roztacza się jakaś bariera czy cuś i jak ktoś wejdzie pojawia się jego "drugie ja". - stwierdził, ale była to raczej myśl wypowiedziana na głos niż kolejne pytanie do Sei #2. Na kolejne słowa tylko pokiwał głową. I w sumie nawet go odpowiedź czarnowłosego ucieszyła, bo zrozumiał to tak jakby nie miał mrocznego, złego oblicza. Nie miał nawet gdzieś tam głęboko. Więc może faktycznie drugi Sei pomoże mu wpaść na to jak rozwiązać całe to zamieszanie wokół Magnolii. Wydawał się naprawdę w porządku. Tylko czy jeśli udałoby mu się rozwiązać tą sprawę to drugi Sei nie pufnie od tak sobie? Ta myśl była trochę zasmucająca. Ale może nie tak to działało? Taak, na pewno nie. Nie było sensu od razu zakładać czarnych scenariuszy.
- Hmm? Nawet takich na temat tego co się dzieje? To znaczy, że już wcześniej coś takiego miało tu miejsce? - zapytał zanim jego towarzysz gdzieś zniknął. I wcale nie było to ostatnie pytanie, bo jak tylko czarnowłosy się pojawił Sei wypalił z kolejnym.
- A tak w ogóle to jak się cię nazywać? Bo jakoś muszę się do ciebie zwracać. - w międzyczasie zanim jednak wrócił rozejrzał się po pomieszczeniu i rozłożonych na stole księgach. Co prawda nie wierzył, żeby czegokolwiek się dowiedział, zwłaszcza z ksiąg - bo z tymi nie trzymał się za dobrze - ale co mu szkodziło rzucić okiem.

Po chwili klon Seishuu wrócił z kilkoma dość grubymi książkami, które ostrożnie położył na stole.
-Ściślej rzecz ujmując, mój twórca wytwarza aurę, która sprawia, że wszyscy ludzie w Magnolii, są jednocześnie źródłem swoich przeciwieństw. Najczęściej różnią się charaktery, ale w przypadku magów przeciwieństwem są także magia. Inni z kolei mogą wyglądać zupełnie inaczej. - spokojnie wyjaśnił kwestię bariery, sięgając po jedną z książek i spoglądając na swój oryginał -Nie. Informacje o tym, co się tu dzieje przepadły, z tego co rozumiem. Mimo wszystko, zachowały się legendy i podania. Fakty z historii, przeniesione do legend i mitów. - mówił spokojnie wertując chyba tysiącstronnicową, jak nie większą księgę rozmiarów A4. Na pytanie o imię spojrzał na bliźniaka i rzucił -Wiesz jak mam na imię. - po czym wrócił do książki. -Coś szczególnego ciebie interesuje? - przeglądał książkę dość szybko, zupełnie jakby szukał jakiegoś terminu, opowiadania, rozdziału... czegokolwiek, co jakoś jasno dało się wyodrębnić, a sam mężczyzna wiedział plus minus, gdzie tego szukać.

- Ha, wiedziałem że o coś takiego chodzi! - zawołał zadowolony ze swojej przenikliwości Seishuu. Dopiero po chwili zrozumiał ostatnie słowa. - Zaraz, co? To znaczy, że masz magię wody? Nieźle~ Pokażesz mi? - zapytał wesoło i wyraźnie dało się poznać, że liczy na mały popis umiejętności Sei #2. Ale możliwe, że tamten nie miał zamiaru tego robić. W takim wypadku blondyn miał tylko jedno wyjście.
- No daaaleeej, co ci szkodzi? - miał zamiar go męczyć, aż tamten się zgodzi. Dopiero wówczas można było przejść dalej.
- No tak, ale to dziwne. Wyobraź to sobie. "Seishuu podasz mi to?.. Pewnie Seishu, zaraz ci podam..." To będzie dziwne. Mogę ci mówić Kuro Sei? Chyba, będzie okey, co? - to była bardzo ważna sprawa, przynajmniej dla niego więc trzeba było to rozwiązać. I dopiero przejść do wydawałoby się najważniejszej sprawy.
- Czyli, że nie zostało nic konkretnego, same pogłoski. - stwierdził kiwając głową. Nie wyglądał na szczęśliwego. - Pomoże nam to w czymś w ogóle? - zapytał. Z kolei na pytanie swojego bliźniaka czy chciałby dowiedzieć się czegoś konkretnego kiwnął twierdząco głową.
- Mhm... Będzie tam coś o tym jak to całe zjawisko powstrzymać? -

Rozmówca nie wydawał się jakoś wielce poruszony wszystkimi rewelacjami, które na pewno były źródłem wielkiego zainteresowania jego "bliźniaka". Nie odrywając wzroku od książki, spokojnie odpowiadał:
-Nie ma takiej potrzeby. - rzucił, nie dając się namówić prośbę na pokazanie jego magii, gdy zbliżał się prawie do końca tomiska. Dopiero przy imieniu spojrzał w oczy Seishuu, westchnął i dodał -Skoro tak wolisz... - po czym wrócił do kończenia przeglądania książki. Na tych stronach zatrzymywał się już dłużej, czasem palcem wyszukując różnych informacji -Zależy co rozumiesz przez pomoc. Czysto teoretycznie pokonanie mojego stwórcy, który jest źródłem tej aury, zlikwiduje tę aurę. Z drugiej strony to może przełożyć się na anihilację mnie i wielu mnie podobnych. A nie wiem jak oni mogą zareagować na chęć o zniszczeniu. Wydaje mi się, że rozumiesz. - po czym zapukał w książkę. -Jedyne co na razie znalazłem to jakieś historie o pokonaniu samego siebie. Stara legenda. Z terytorium dzisiejszego Midi. - rzucił spokojnie.

-Zaczęło się! Uciekaj z tego miasta, póki jeszcze możesz. I nie zbliżaj się do Kardii. - powiedział nagle klon do Seishuu. Sam natomiast zagryzł wargi zirytowany, po czym... udał się do wyjścia. Tak po prostu. Jakby coś go ciągnęło i nie mógł się temu sprzeciwić. No i nie podobało mu się to, widać to było po samej mimice jego twarzy. Opuścił on ratusz, a następnie skierował się prosto do Kardii, miejsca, przed którym przestrzegał on Seishuu. Szedł spokojnie, krok za krokiem, a w końcu... chyba pogodził się z losem. Czy coś. Bo całe napięcie jego ciała nagle zniknęło.

W razie chęci kontynuacji pisz od razu w Kardii (TUTAJ), jak nie to po prostu z/t
+10 PD