Główny plac Magnolii

First topic message reminder :

Wielki plac Magnolii. Jest to duża niemalże pusta przestrzeń między budynkami, tuż przed ratuszem. Na placu znajdują się 4 fontanny rozstawione po kątach placu, oraz jedna największa w samym centrum. Znajdują się tu też ławeczki coby można było sobie spocząć. Co jakiś czas odbywają się tutaj różnego rodzaju wydarzenia, typu pokazy, wystawy i tym podobne.
~~~~~~~~
~

MG
Wszedłeś na plac główny, zazwyczaj wolna przestrzeń wypełniona była strażnikami. Wszystko ze względu na niedawną wizytę artysty. Po jego zabójstwie ta część miasta została "odcięta" do czasu zakończenia sprawy. Mniej więcej na środku widziałeś duże podwyższenie, na którym najwidoczniej występował artysta. Stało tam kilku strażników wraz z kapitanem. To właśnie do niego miałeś udać się po dalsze informacje. Jeśli ukazałeś strażnikom zlecenie, przepuszczając Cie dalej. Pozwalają dość do podwyższenia. Kapitan gdy tylko Cie zobaczył skinął lekko głową i podszedł do Ciebie.
- Jak sądzę jesteście tu by pomóc nam w rozwiązaniu tej sprawy? Doskonale! - mężczyzna w średnim wieku gestem wskazałbyś poszedł za nim. Podprowadził Cie do niedokończonej rzeźby, pod którą leżało zakrwawione ciało mężczyzny. Nie miałeś żadnych wątpliwości, że to był ten artysta. Jeśli chodzi o stan, to jego oczy były wytrzeszczone, usta zastygłe w panicznym strachu i bólu. Gdy tylko spojrzałeś na ten widok, mogłeś wręcz usłyszeć jego krzyk. Idąc niżej, zauważyłeś potwornie rozszarpane gardło, jakby pazurami. Czy to wszystko? Możliwe... a może coś jeszcze trzeba sprawdzić?
- Oczywiście to jest jedynie cielesna iluzja na potrzeby śledztwa. Jednak ona jest odwzorowana w 100%. Prawdziwe ciało znajduje się w rękach naszego lekarza który, prosił by zabrać Cie do niego gdy skończysz oglądać miejsce zbrodni... - Powiedział spokojnie kapitan - oczywiście jeśli masz jakieś pytania... pytaj.

- Ma racje, widziałeś, co mi się stało - dopowiedział dorzucając swoje trzy grosze do słów Westa. Bo w sumie prawił dobrze, miał trochę racji w swoich słowach. Dlatego też mężczyzna spojrzał na Jabłko, które w sumie przed chwilą przemówiło, o tym do czego prowadzi.
- Hm... - mruknął Ryudogon, gdy postanowił delikatnie przyłożyć rękę do jabła, ale nie dotykając go spróbował przelać trochę energii magicznej (Tak z 10-20), by je doładować.
- Jabłuszko, powiedz nam czy działasz - a jak to nie zadziała to po prostu je dotnie, a gdy ból zacznie być nie do zniesienia, to odstawi na miejsce.

Był zdenerwowany i obolały, choć przez wściekłość nie czuł bólu, jako pełnego cierpienia, ale jako nakręcającą moc. Zignorował jednak adrenalinę płynącą przez żyły.
"Przysięgam na Styks, że nie powiem tej trójce o co chodzi w głównej mierze z Jabłkiem. Dowiedzą się tylko podstaw i tego co nie jest zbyt ważne według mojej oceny." wypowiedział najbardziej wiążącą przysięgę na Olimpie i w miarę grzecznie odpowiedział na jego komentarz.
- Owszem, wiedziałem ale zamiast opowiedzieć nam co się działo w poprzednim wypadku, wy bez słów kazaliście nam dotknąć Jabłka... Dotknąłem go, bo chciałem zobaczyć o co chodzi, a że istnieje więcej Jabłek... Tylko, że ja wiem jeszcze jeden fakt, którego wy nie możecie wiedzieć i będziecie sobie badać tą sprawę. Ja jestem objęty przysięgą, która zabrania mi powiedzenia tajemnicy Jabłka... - miał ochotę się z nich śmiać, lecz był zdenerwowany, przez co miał chłodny wyraz na twarzy. Był on wręcz zimny jak kostki lodu wytworzone ciekłym azotem, do tego trzymane pod mocą Boskiego Zabójcy Lodu. Nawet gdyby chciał, to od tej pory nie mógłby powiedzieć im co się dowiedział. Złożył przysięgę pradawnych praw pomiędzy Hadesem, a Olimpem... Czy to nie był powód do strachu, zwłaszcza że żył w silnym przekonaniu, iż Bogowie Olimpijscy są najważniejsi? To był jego czysty wybór, więc szansa na to spadła, zaś oni nie mogli wiedzieć, że przysiągł tajemnice przed własnymi bogami, którzy mieli w nim oblubieńca... Spojrzał jeszcze na nich i skierował wzrok na Jabłko.
- Jedyną rzeczą jaką mogę zrobić, to powiedzenie iż przede mną Jabłko szybciej ofiaruje swą wiedzę, niż przed Hectorem. Rodzaj mojej magii jest sam w sobie na tyle wyjątkowy, iż wnioskuję, że Jabłko wyczuło ze mną połączenie, gdyż moc moich patronów jest podobna do mocy jego stworzyciela... Podejrzewam także, że gdyby nie to, to moja dusza szybciej by została zniszczona... Miałem dosyć spore szanse na brak powrotu. - powiedział ostatnie słowa z kamienną miną, by wiedzieli dlaczego był taki wściekły po powrocie. Czekał na to co się stanie po czynie Hectora.

Panowała dość napięta atmosfera, do czasu, gdy Ryuudogon zdecydował się naładować Jabłko swoją mocą, w międzyczasie jednak zdążył się wypowiedzieć Daeril, co najpewniej West z Jonesem uznali za gniew, spowodowany wybuchową reakcją wyższego mężczyzny. Jednak... stało się coś dziwnego, wraz z jego zdaniami, mówiącym o wiedzy Jabłka i jego twórcy.
-Twoja moc nie ma nic wspólnego z mocą mojego stwórcy. - rzekł głos z Jabłka, które teraz lśniło złotawą aurą. Po chwili, biała energia wyszła z kuli i uformowała się naprzeciwko Hectora w postać humanoidalną, jednak daleko było jej do jakiegoś konkretnego krztałtu -Jednak twoje ciało, przez bycie w mym Rdzeniu nadało ci zaiste częściowej odporności na pierwotny rodzaj mojego zasilania. - wyjaśniło Jabłko swym głosem wypełnionym tajemniczą melodią, po czym kontynuowało -Jabłko nie ma tajemnic. Jabłko skrywa wiedzę, którą tylko nieliczni potrafią wydobyć. I wreszcie... Tak... działam... - odpowiedziało ostatecznie na słowa Ryuudogona, który poczuł... że złoty artefakt zaczął czuć się pewnie, silniej wysyłając ilość energii, jaką początkowo mag chciał mu oddać.

Ryuudogon - 90MM
Daeril - czujesz się już lepiej niż ostatnio, acz wciąż masz to dziwne uczucie zmęczenia

- Mówiłeś coś synek o ofiarowaniu wiedzy szybciej? - jedynie spojrzał na chłopaka, gdy tylko postać jabłka się zmaterializowała. Uśmiechnął się jedynie w hejterskim stylu do owego chłoptasia od wróżek. Następnie przerzucił swój wzrok na jabłko.
- Miło mi to słyszeć - odpowiedział do "działania jabłka - Wyglądasz jak żywa istota, mówisz, ale czym tak dokładniej jesteś mój przyjacielu? - zapytał się tego czegoś, co wyszło z jabłka. Kompletnie nie okazał żadnego zdziwienia, przy tym jak coś wyszło, jedynie pomyślał "Jestem pierdolonym geniuszem".
- Dobrze, czy mógłbyś się z nami podzielić tą wiedzą skoro mówisz, że jesteś kroniką? Gdy cię dotknąłem, a właściwie tamtą kulę to miałem wizję, która mi pokazała jakieś miasto. Możesz mi o tym opowiedzieć? Jestem zaciekawiony. O ile będę cię mógł o to prosić, wybacz, że tak bezczelnie. Przy okazji, stwórca nadał ci jakieś imię, czy zwracać się do ciebie Japko*? -

*Specjalny błąd

Zaskoczenie prawie pojawiło się na jego twarzy, lecz opanował się. Miał być zimnym draniem, by nikt nie znał prawdy. Chciał, być kimś kim wewnętrznie nie był. Ale jednak miał w sobie coś, co pragnęło władzy, więc co się oszukiwać? Czuł się już o wiele lepiej niż kilka chwil wcześniej, ale to pewnie dlatego, że jego dusza wróciła do ciała...
Słuchając słów Hectora, miał ochotę wybuchnąć śmiechem.
- Wybacz mój drogi, ale powiedziałem tylko, że to są moje podejrzenia i wnioski, a że Jabłko nie wszystko tłumaczyło składnie i ładnie, to nie moja wina. - prychnął mu przed nosem. - Miło mi to wiedzieć, bo według moich słów wyszło tak naprawdę na identyczną sytuację i mimo wszystko mogę się dowiedzieć łatwiej. A skoro przeżyłem pierwszą wizytę w rdzeniu, to według słów Rdzenia jestem jednym z nielicznych. A teraz... Panie Rdzeniu...
Spojrzał na niego w pełni świadomym wzrokiem, by zastanowić się nad czynem, który teraz było pora dopełnić... Postanowił zrobić sobie kilka sekund medytacji, podczas których przetworzył to co odczuwał podczas pierwszego dotknięcia Jabłka i podszedł do niego.
- No to panie Rdzeniu, powtarzamy wycieczkę, co Ty na to? A My widzimy się za jakiś czas... - i nie czekając na odpowiedź, ani artefaktu, ani pracodawców i Hectora, zorganizował sobie wycieczkę duszą, przed tym siadając na przeciwko Jabłka. Miał tylko nadzieje, że Jabłko go nie odrzuci, bo jego "dusza" znajduje się poza nim...

-Rdzeniem Jabłka. - odpowiedział spokojnie jaskrawobiały twór, po czym zabrał się za wyjaśnianie kolejnych kwestii... tym razem jednak chronologicznie. -Dotknąłeś mnie, gdyż jestem zarówno Jabłkiem jak i Rdzeniem. - rzekł spokojnie, po czym nastała chwila ciszy i... komunikat -Nie jestem zobligowany do udzielenia tych informacji. - po chwili jednak "mówił", jakby nigdy nic -Jestem Jabłkiem, dziełem mojego stwórcy. Jeżeli chcesz mi nadać imię proszę cię bardzo. - powiedział spokojnie, gdy nagle wtrącił się Daeril, który również zaczął dotykać biedny świetlisty twór w jego kulę... czy coś takiego. Jednak... nic się nie stało, co szybko wyjaśnił sam "dotykany" -Obecnie jestem zasilany energię magiczną przekazywaną mi przez Shoze Idane, która wystarcza na moje potrzeby. Nie ma potrzeby zasilania się energią ludzkiej duszy. Na dodatek, twoja dusza obecnie jest w zbyt słabym stanie, by przetrwała ponowne przeniesienie się do rdzenia. - powiedziało spokojnie Jabłko, gdy nagle odezwał się West
-Co zabiło Sammy'ego?! Byłeś tam przecież! - rzucił podniesionym tonem. Na moment zaległa cisza.
-Nie jestem zobligowany do udzielenia tych informacji. - ponownie rozległ się komunikat, w którym ton, choć wciąż melodyczny, tracił na jakiejkolwiek emocji.
-Shoze Idane? - zapytał West zaskoczony, patrząc na Hectora.

Ryuudogon - 60 MM
Daeril - czujesz się już względnie normalnie

Dotknął artefaktu i nic. Nawet "dotknął" tej świetlistej materii, co absolutnie nie dało, zaś na słowa Rdzenia się trochę oburzył, lecz po chwili podśmiewał się pod nosem. Co go obchodziło, że nie może wejść w Jabłko. Było duuuużo czasu na najbliższe poszukiwania, dlatego się nie przejmował. Słuchał słów dwóch imbecylnych "agencików" i w międzyczasie usiadł sobie na krzesełku za wszystkimi, bo miał dosyć tych krzyków. Przed chwilą jeszcze był w stanie półżywym, ponieważ jego dusza była pomiędzy ciałem, a rdzeniem Jabłka, dlatego nie zamierzał się przemęczać. Postanowił słuchać co mówi Jabłko, gdyż chwilowo nie chciał pytać się przy tych ćwokach o główny temat. Wypoczywał i się koncentrował. Nawet przywołał sobie granat modląc się najwspanialszymi słowami o dar od Persefony, by zjeść coś co ma naturalne właściwości wzmacniające, bo ma wiele witamin. Gdy tylko się pojawia, zjada owocka i nic nie gada, bo po co? Wypełnił większość swojej misji. Obudzili z tamtym rdzeń, a gdyby nie jego wejście do środka, to rdzeń nie ukazał by swojej duszy, na co pobrał moc z jego duszy... Czy powinni mu mało płacić? Nie, sam uznawał, że to było cholerne zagrożenie życia i poziom misji był nieprofesjonalny.

- Ale przecież pobierasz energię ode mnie - odwrócił lekko głowę, spojrzał na Westa - Nie mam pojęcia kim jest Shoze Idane - wytłumaczył się krótko - Jabłko, kim jest Shozo Idane - zapytał się tej białej postaci. Kompletnie nie miał pojęcie, kim była osoba, o której mówiło jabłko. Może to jego stwórca i Ryu go tylko przypomina? Nie ma zielonego pojęcia.
- A właśnie, co do imienia... Będę ci mówił Emil, tak, wydaje się być okej - uśmiechnął się lekko mężczyzna. Złapał się lekko za głowię zastanawiając się nad tym imieniem. W sumie pasuje, jeszcze tylko zagadkę stanowił dla niego wspomniany pan Idane. Kto do cholery mógł się tak nazywać? Może to sam Ryudogon? W końcu niby nie pamięta swojego imienia, a do tego wywołuje ono u niego lekką gęsią skórkę.
- Tak więc... Emilu, ile jest jabłek? - spojrzał na niego, po czym skinął ręką do pozostałej dwójki - Zadawajcie pytanie, nie zostało mi zbyt dużo energii magicznej, a mi się kończą pomału pomysły - skierował do Westa.
- Jak odczytać w tobie zapisaną historię skoro jesteś Kroniką? Oraz czemu dotykanie cię powoduje taki wielki ból u magów? -

-Jesteś Shoze Idane. - spokojnie odpowiedziało Jabłko, nie przejmując się słowami Hectora. Nijako też zareagowało na nadanie mu imienia, choć coś drgnęło w tej... białej plamie świetlistej energii... czyżby kiwniecie głową? -Razem ze mną istnieje osiem Jabłek. Żeby odczytać z nich wiedzę, wystarczy wiedzieć, czego się szuka i zadać pytanie. Odpowiem na każde, jeśli mój stwórca nie nakazał inaczej. - tutaj nastąpiła krótka chwila ciszy, po której ponownie Rdzeń się odezwał -Nie zostałem przystosowany do bycia stosowanym przez nieuświadomionych ludzi. Mimo wszystko, zostałem zaprojektowany, by działać pomocą każdemu, kto wyciągnie rękę po moją pomoc. Jabłko pobiera wtedy nie energię magiczną, ale część energii życiowej, co pierwotnie objawia się u ludzi bólem głowy. Z racji ochrony waszej rasy, nałożone są ograniczenia, że dłuższy kontakt chwilowo przenosi umysł bezpośrednio do Jabłka, które dostosowuje się do ciała użytkownika, przez co nabywa on odporności na efekty uboczne tego rodzaju zasilania, a także jest ono bardziej efektywne. W wyniku końcowym, ból pojawia się dopiero po dłuższej chwili obcowania z Jabłkiem.
-Czym są złote punkty na mapie? - zapytał się Jones, pamiętając, że ogromnych rozmiarów hologram nie pokazywał ośmiu punktów, acz znacznie większą ich ilość.
-Są przybliżoną lokalizacją innych dzieł mego stwórcy. - spokojnie odpowiedziało Jabłko.
-Innych dzieł? - zapytał West, po chwili dodając -Kto jest twoim stwórcą?
-Odpowiedź na pierwsze pytanie zajęłaby zbyt wiele czasu, podczas którego Shoze Idane straciłby cały swój obecny zasób energii. - powiedział "Emil" na pierwsze pytanie, po czym nastąpiła chwila ciszy i kolejny komunikat -Nie jestem zobligowany do udzielenia tych informacji.

Ryudogon - 30 MM

- Meh, w takim razie mam imię jak jakiś idiota - powiedział Ryudogon drapiąc się po głowie - Myślałem, że ten pieprzony rudzielec wymazał to wszystkim z głowy. Jak widać tylko moim bliskim - powiedział jakby nic czując lekkie zmęczenie związane z wysysaniem energii przez jabłko/Emila.
- Strasznie manożerny jesteś - westchnął ciężej. Po chwili puknął się w głowę i wstał nagle jakby czymś poruszony - Skoro wiesz jak się nazywam to może też wiesz gdzie znajdę swoją siostrę..? Albo czy istnieje przedmiot, który mi z tym pomoże? - spojrzał na rdzeń.

Słysząc słowa Hectora, czy Shizune, zaśmiał się z niego, gdyż idiotą to on był. Siedział na krzesełku grzecznie i obmyślał sobie jak odnaleźć Jabłka... Została mu tak naprawdę tylko jedna rzecz do zrobienia, ale to na chwilę obecną nie było jeszcze do końca możliwe, dlatego czekał. Zastanowił się jakimi to mogły być przedmiotami te twory nieznanego... Boga? Jego myśli krążyły przy tym temacie jak mucha nad mięsem, ponieważ był cholernie ciekawy. Mogły to być dowolne artefakty, które on mógł zyskać...

-Wymazał istnienie twojej osoby w pamięci kogokolwiek, kogo istniała. - sprostowało Jabłko, po czym odpowiedziało na kolejne pytania Hectora... czy też może Shozo -Nie posiadam tej informacji w swoim zbiorze. Acz jeden z tworów mojego stwórcy mógłby posiadać odpowiednie informacje.
-Który z tych punktów na mapie? - spytał się Jones?
-Punkt o współrzędnych: 51°10′44,85″ stopni szerokości północnej i 1°49′35,13″ długości zachodniej. - odparł Rdzeń.
-Co to za miary? Względem czego? - kontynuował Jones.
-Miary używane przez mojego stwórcę z czasów... - tu na moment Rdzeń urwał wypowiedź, po czym... -Nie jestem zobligowany do udzielenia tych informacji.

Nagle... światło zaczęło blaknąć, a Ryu czuł, że jego energia magiczna była już na wykończeniu. Jabłko zgasło, a wraz z nim zniknęła humanoidalna, świetlna mgła. Obecnie Hector nie miał już mocy, by cokolwiek zrobić z Jabłkiem, przez co, ostrożnie podszedł do kuli West, który w kilku szybkich ruchach zawinął obiekt, chcąc schować go do torby.
-Dobra... to by było na tyle. Skontaktujemy się z... wami... - zaczął mówić szybko, na moment jednak urywając, jakby nie chciał być chamski względem jednego z obecnych tu magów, lecz mimo wszystko kontynuował -By lepiej przyjrzeć się sprawie artefaktów... jakieś pytania?

Ryudogon - 0MM

Jedynie przejechał rękę po swoim czole udając odruch zmęczenia, po czym zrobił "huuuh". Był kompletnie wyprany z magii, a teraz jak się dowiedział dokładniej od Jabłka o tym pieprzonym rudzielcu, o zrobił to no...
- Zapisaliście współrzędne tego ostatniego obiektu? - zapytał spokojnie - Możemy porównać je do miejsca, gdzie znaleźliście kulę, albo możemy pogadać z jakimś gościem znającym się na geografii, który nam wytłumaczy i porówna te współrzędne do jakiś tam czasów. Emil mówił, że za czasów jego twórcy, więc powinien ktoś je umieć rozczytać - po chwili spojrzał na Daerila - Masz kogoś w tej swojej śmiesznej gildii kto zna się na wyczytywaniu współrzędnych? - rzekł, po czym się delikatnie przeciągnął.
- Zmęczyłem się kapkę - ziewnął, od razu zasłonił swoje usta - Na kuli nie ma żadnych inicjałów albo wygrawerowanych inicjałów twórcy? Możliwe, że ktoś o nim słyszał, a wielkie umysły lubiły podpisywać swoje dzieła jakąś sygnaturą -

Chłopak był gotowy. Gotowy na coś strasznie głupiego, szalonego, odważnego i tępego zarazem. Podszedł do Westa, niby z wyrazem twarzy osoby chcącej uścisnąć rękę, lecz zrobił coś jeszcze gorszego... W czasie drogi wymówił szybko proste, a zarazem magiczne słowa: O wielki Panie Olimpu, udziel mi cząstki swoich umiejętności, by zwyciężyć w twym imieniu mego wroga. [B] - po tym przykłada szybko Westowi dłonie na klatce piersiowej, by dosięgnąć serca. Facet nie powinien się tego spodziewać, ale mówiąc kolejną inkantacje: Niech święty jeleń Artemidy, Elmir, pozwoli mi zwyciężyć, zaś jej łaska niech na mnie spłynie. [A] - kieruje przybyłego jelenia na pozostałych dwóch mężczyzn w pokoju i zabiera zapakowane w materiał Jabłko, by wybić okno i skierować się za nie wykrzykując słowa: O Jutrzenko w tęczę przybrana, przez lud Prometeusza Iris nazwana, ześlij na mnie dar swych skrzydeł, bym odlecieć mógł w stronę wschodu słońca. [B] - i ucieka jak najdalej z tamtego miejsca na skrzydłach... Czy mu się udało?

-Zapisaliśmy. - potwierdził Jones, patrząc na Hectoro-Shoza, jednak... dalsze kwestie nie mogły zostać rozwiązane, gdy nagle... Daeril poraził Westa, niemalże posyłając go kilka metrów w tył, czym całkowicie zaskoczył wszystkich, jednak mężczyzna, który zdążył się wypowiedzieć szybko zgarnął kulę do torby i odsunął się do tyłu, gdy ten przyzwał ogromnego jelenia, który rozpoczął swoją szarżę... która jednak nie skończyła się aż tak dobrze. Hotelik bowiem nie należał do tych, które wytrzymają pół tony patatującego na wrogów szczęścia. Istota szarżując bowiem na Ryu wbiła nogę głęboko w ziemię, skutecznie się na moment unieruchamiając. -Jesteś taki sam jak on... - stwierdził Jones zaciskając zęby, widząc, że mag FT ze swoim przywołańcem uniemożliwiają im dotarcie do drzwi, ale jednocześnie wszyscy znaleźli się w impasie.

Ryudogon - 0 MM
Daeril - 77 MM, uzupełnij w profilu ilość MM i link do zaklęć, Jeleń 1/3 posty