Wielki Port

First topic message reminder :

Jeden z głównych portów Neverbeen, położony niedaleko Splendoru. To tutaj dowożone do stolicy zaopatrzenie, które potrzebuje oraz przybywają tutaj imigranci i turyści. Wywożą za to kosztowności i różne wyroby z tutejszych manufaktur. Z tego powodu ten port jest bardzo duży i ruch w nim panuje nieustanny.
__________________________________________________________
PERSPEKTYWA NEVERA
- HAHAHA! Nareszcie przybyliśmy na miejsce!
Wykrzyknąłem, wyskakując ze statku na ląd. Miałem przygotowaną zbroję, zawieszoną tarczę na plecach i młot przy pasie. Czas było wyjść na nową przygodę... I to w nowym państwie! Tak jak prawdziwy superbohater!
- Czas pokazać złu na co potrafi Never Winter!

Postanowiłem, kierując się w stronę miasta.

PERSPEKTYWA GREY
... Ech. Mój bohater był bardzo, ale to bardzo hałaśliwy. Nic się nie zmieniło poza tym, że tym razem miał powody aby nazywać się bohaterem. Co prawda ostatnie wydarzenia mnie nie pocieszyły... Ale jeszcze nic straconego. Jeszcze dorwę tego drania Mefista i będzie mnie błagał o szybką śmieć. Póki co jednak należało zdobyć moc. A gdzie można było lepiej to zrobić, niż w Splendorze - mieście, w którym moc Never-kuna najlepiej działała. Poza tym...
-...
Byłam wiedziona instynktem. Nie wiem jeszcze co, ale COŚ miało się stać, co było potrzebne. Cóż... ze szczęściem chyba mojemu bohaterowi nic nie powinno się stać, prawda? Wciąż jednak blisko niego lecę żeby sprawdzić czy żaden kieszonkowiec nie próbuje mu podwędzić portfela... w którym zresztą po ostatnich zakupach nie ma wiele.

Kevan... czy też raczej jego klon spoglądał na "Emi", choć gdy ta się uderzyła w policzki wyglądał na zaskoczonego. Koniec końców westchnął.
-Zamykać w subwymiarach... co? - powtórzył smutno, jakby sama ta koncepcja sprawiała mu ból. -Nie do końca. - wyjaśnił, a jego wyraz twarzy był przepraszający. -Jako jedna z heroldów masz prawo do pełnej wiedzy, zwłaszcza, że Pieczęć Dawnego Świata została przełamana. Normalnie pewnie nie byłoby potrzeby by informować cię o wydarzeniach, które specjalnie zataiłem przed światem... przed tobą... - mówił powoli, po czym westchnął -Nie, żebym miał możliwość przywrócenia ci wspomnień. Może mój oryginał... - stwierdził po chwili analizy. -Tak czy inaczej, nie zmienię już przeszłości. Obecnie czasy się zmieniły i zrobię wszystko by pomóc mojej młodszej siostrze. Tak więc... co tu robisz Emi? - spytał raz jeszcze spokojnie, uważnie się wpatrując w Siódmą.

Superbohater był w sytuacji, gdzie myślenie (nie żeby na ogół mu to wychodziło), mogło być tylko przeszkodą. Trzeba było walczyć przy pomocy instynktu. Był w nieciekawej sytuacji i zdecydował się na atak zamiast obrony. Mroczna wersja Escanora jednak użyła swojego miecza nie tylko po to by zblokować atak, ale także i po to, by zniszczyć oręż Nevera. Syturacja w pełni nieciekawa. Jednak wtedy... coś odrzuciło jego "nauczyciela". Dawny członek Pegazów był pozbawiony broni, jedynie tarcza była jego osłoną. Ale tuż obok niego znajdował się topór. Rękojeść była dość długa by dzierżyć go zarówno oburącz, jak i jednorącz. Ostrze było jednak tylko z jednej strony, zaś sam jego wygląd wskazywał raczej na broń mimo wszystko jednoręczną. Na rękojeści znajdowały się niewielkie złobienia w kształcie run, jednak przy samym ostrzu, gdzie był on osadzany na drzewiec, znajdowały się dwa kryształy. Zapewne po drugiej stronie też. Na samym ostrzu wyrzeźbione zostały tajemnicze ścieżki, niczym w jakimś albumie gwiazd. A Never, czuł niezwykłą bliskość z tym orężem. Wystarczyłoby, że zachciał, a topór przyciągnąłby się do jego dłoni niczym u prawdziwego Jedi albo telekinetyka.

PERSPEKTYWA GREY
Geeez, oczywiście klon niczego nie wiedział. Ciekawiło mnie, gdzie podziewa się w takim wypadku oryginał. Jak tylko go znajdę, to połamię mu wszystkie kości, obiecałam sobie. Póki co mogłam się jedynie zadowolić klonem. Tak więc...
- Powiedzmy że na razie szukam powrotu do świata, z którego tak nieuprzejmie mnie porwano i zamknięto w innym wymiarze. Oraz może znalezienia twojego oryginału - rzuciłam nieufnie do "klona". - Skoro jesteś w stanie zrobić wszystko aby mi pomóc, to może zająłbyś się pierwsze zdradzeniem mi, czemu tak naprawdę zostały wymazane mi wspomnienia? Może nie masz możliwości przywrócenia mi wspomnień, to może zdradzisz chociaż CO zostało wymazane. Oraz gdzie można znaleźć oryginał. Chciałabym mu powiedzieć kilka zdań bezpośrednio... zaraz, młodszej siostry?
To już robiło się irytujące. Tak naprawdę mogłam się dowiedzieć bez problemu, gdybym miała pełnię mocy... Ale dlaczego mnie, Siódmej, pieczętuje się wspomnienia... to jest poza mną. Zwłaszcza że podobno Kevan był "starszym bratem" (ha ha ha - przyp. Grey). Co jak co, ale mimo zdefiniowania losu starałam się nie ingerować zbytnio w równowagę... Sama nie chciałam mieć później do czynienia z resztą.

PERSPEKTYWA NEVERA
- UGH!
Niestety atak okazał się pomysłem złym. Mimo że starałem się przeszkodzić w jak się wydawało zabójczym ataku na mnie, skończyło się na tym że jedyna broń, młot, została zniszczona. Daaaaaaaaaaaaamn! Już miałem heroicznie rzucić się na wroga chociażby z pięściami, gdy nagle...
-... Huh?
Przeciwinik został odrzucony. Nie wiedziałem jak, nawet tego nie planowałem. Ale możliwe... że to była moja...
-... HUH?
Moja myśl przerwała się w połowie, gdy obok siebie zobaczyłem broń. Topór. I to nie bhyle jaki. Wyglądał... wielce oszałamiająco. Plus czułem od niego coś. Tak... to musiała być moja...
- UKRYTA MOC! UOOOOOOOOOOOOOOW!
Krzyknąłem, bez zastanowienia chwytając za topór, a następnie podniosłem go wysoko.
- Bohater zawsze ma ukrytego asa w rękawie! Tak więc gotuj się, zło, na wielką karę! UOOOOOOOOOOOOOW! NEVERAR ATTACK!
Chwyciłem mocno jedną ręką topór, a następnie zaszarżowałem na kopię Escanora, celując dokładnie w to co on mi zniszczył przed chwilą (czyli broń - przyp. Grey), po czym z całej siły zadałem cios (poziomy, trudny do uniknięcia, za to łatwy do sparowania - ale jak trafi w broń, można powiedzieć że Never-kun osiągnął swój cel - przyp. Grey).

Klon słuchał dzielnie, a gdy Grey skończyła zaczął tłumaczyć i opowiadać:
-Mogę pomóc ci wydostać się stąd. To nie będzie problemem. - zapewnił wróżkę, po czym dodał -Niestety, nie wiem gdzie obecnie przebywa mój oryginał. Jest to poza moimi informacjami. - rzucił, uśmiechając się zakłopotany. -Usunęliśmy ci wspomnienia, byś mogła żyć życiem, jakie chciałaś... jakim chciały żyć wróżki. Przed wielką pradawną wojną, świat był zgoła inny a dom wróżek to był istny raj na ziemi. Po wojnie, nic z niego nie zostało. Widzieliśmy jak setki wróżek są załamane, płaczą, niektóre nawet próbowały odzyskać to co straciły, co sprawiało, że raniły się same. Także ty, młodsza wtedy, nie mogłaś tego znieść. Zdecydowaliśmy się usunąć wspomnienia o wojnie, o stratach, tak by wróżki mogły żyć nowym życiem. W świecie, jaki będą chciały. Bez skazy i bólu po błędach przeszłości. - powiedział dość smutno, po czym lekko się uśmiechnął na ostatnie pytanie -Tak, jesteś młodszą siostrą Kevana. Twój ból, był dla niego o wiele większy, niż jego własny. Wolał usunąć z pamięci siebie, nieudolnego, starszego brata, niż patrzeć jak cierpisz. - to wyjaśnił.

Atak był możliwy do wykonania. Tym bardziej, że topór wręcz samoistnie dopasował się do ręki superbohatera. Zalśnił na biel i błękit, gdy Never dawał z siebie wszystko w tej szarży. Ofensywa naturalnie, została zablokowana. Nie było to problemem. Jednak to co zauważył, to to, że miecz Escanora zaczął pokrywać się szronem i powoli zamarzać. Sam "nauczyciel" także podczas oddechu wypuścił obłok pary, odepchnął od siebie oręż Nevera, wykonał krok w tył, szykując się do pchnięcia.

PERSPEKTYWA GREY
- Zaraz zaraz... Pradawna wojna? Kto walczył? Wróżki? Ale z kim? Bogami? Kiedy to się w ogóle wydarzyło? Przed sformułowaniem mojego systemu? Czy już po?
Zapytałam się, nie mogąc powstrzymać swojego zdziwienia. Poza tym jedna kwestia była dla mnie bardzo ważna, która nagle mi wpadła do głowy.
- Tylko mi nie mów również... że poza usunięciem wspomnień dodaliście jeszcze dodatkowe. Czyżby... czy fakt tego że zostałam uznana heretykiem oraz wygnana za stworzenie systemu i zostanie Siódmą to było kłamstwo?
Co prawda, istniała jeszcze opcja że klon po prostu ściemnia... Ale wtedy miałam kolejne powody, aby znaleźć Kevana i wypytać się go powoli i spokojnie o wszystko... Po czym złamać mu kark za całe to zamieszanie.

PERSPEKTYWA NEVERA
Uooooooooow! Udało się! Trafiłem w broń... I okazało się, że ma ona potężne moce! Tak jak mogłem się tego spodziewać po sobie i mojej ukrytej sile! Mwhahahahaha!
Ten topór był piękny! Definitywnie broń która leżała mi w ręce jak gdybym zawsze się nią posługiwał! Jednak wtedy Esanor-sensei zareagował, odpychając moją broń! Wtedy jednak postanowiłem z tego skorzystać!
- UOOOOOOOOOOOOOOOW! NEVERAR CONTINUATION DURANDAL!
Krzyknąłem, zadając cięcie z obrotu!
(otóż tutaj Never-kun wiedziony "nabytymi" umiejętnościami oraz instynktem, jako że broń została odepchnięta, to wykorzystuje siłę nadaną przez to pchnięcie, aby wykonać piruet, który od razu sprawi że ustawi się bokiem do pchnięcia tworząc trudniejszy cel i możliwe że atak "Esanora" spudłuje, jednocześnie ta siła pozwala mu nadać od razu pęd broni i zadać poziome cięcie z drugiej strony, jak tylko się uda - przyp. Grey)

Klon był bardzo empatyczny. Jak na klona. Czy też AI. Ale w sumie pomagało to nawiązać jakąś rozmowę czy też... łączność.
-System? Jeśli chodzi o wytworzenie losu, jest to przeszłość, którą twój charakter dla Ciebie utworzył, przeszłość, w którą chciałaś wierzyć, którą chciałaś posiadać. - powiedział spokojnie, po czym westchnął -Wojna pomiędzy wszystkimi rasami, a demonami. Wiele tysiącleci temu. - następnie uważnie przyjrzał się Grey, jakby zastanawiając się, czy podzielić się z nią także tą wiedzą. -Te wspomnienia zostały zmodyfikowane. Zarówno Ty, jak i Kevan oraz Anifandes jesteście najgorszymi zbrodniarzami z rasy wróżek, ze względu na to, że to wasza moc w głównej mierze ogołociła wróżki ze wszystkiego co kochały. A tytuł Siódmej pewnie odwołuje się do twojej hierarchii wśród heroldów Czterech Jeźdźców, gdzie byłaś siódma pod kątem samej mocy. - wyjaśnił na spokojnie. Przynajmniej fakt bycia "rodzeństwem" jakoś wyjaśnił te uczucie nostalgii, tęsknoty, które Grey posiadała względem drugiej "wróżki".

Never odwalił piruet. Całkiem sensownie i intuicyjnie, gdyż wykorzystując ten moment obrotowy mógł nadać większej siły swojemu uderzeniu. Jego przeciwnik jednak nie był w ciemię bity, jednak jego pozycja utrudniała mu wykonanie sensownego bloku, przez co atak, choć zablokowany trafił także w bok tego złego klona, niemalże natychmiastowo zamrażając fragment jego płaszcza oraz ostrza. Na twarzy "Escanora" pojawił się grymas niezadowolenia, gdy lewą ręką sięgnął w stronę Nevera, łapiąc go za fraki i waląc z główki prosto w nos, czym go najpewniej złamał, a samego bohatera - ogłuszył wręcz na krótki moment.

PERSPEKTYWA GREY
A więc tak jak się spodziewałam, klon powiedział że stworzenie losu to była zmodyfikowana przeszłość. Wciąż jednak pozostało kilka nieścisłości. "Wielka wojna" zdarzyła się zaledwie wiele tysiącleci temu. Jeśli rzeczywiście od tego momentu moja pamięć była zmodyfikowana, to wciąż nie wyjaśniało to tego, że do tego czasu mogłam swobodnie manipulować losem, a także wpływać na wszelkie podsystemy w każdym świecie. Przynajmniej kilka razy w taki sposób pokonałam samozwańczych "władców". Oraz fakt że byłam ścigana przez Sabat...
Ale nie sądziłam, że klon kłamał. Może miał też zmodyfikowane wspomnienia, aby mnie zmylić. Nostalfia mogła wypłynąć, ale z zupełnie innego powodu. Postanowiłam jeszcze jednak wyciągnąć trochę informacji z klona.
- Anifandes? Nie słyszałam tego imienia. Zresztą wszyscy mówią mi o heroldach. Ile w sumie ich było? Kim są Czterej Jeźdźcy? Co to była ta Pieczęć Dawnego Świata? I wiesz może, kto mógłby znać informacje gdzie można znaleźć twój oryginał?
Sigh, nie wiedziałam ile czasu minie... ale każda jego odpowiedź rodziła nowe pytania. Tylko jednak dzięki tej wiedzy będę wiedziała.

PERSPEKTYWA NEVERA
- MWHAHAHA! TO BYŁ ATAK PRAWIDZWEGO SUPER- AŁA!!!!
Krzyknąłem, zaskoczony nagłym kontratakiem wroga. Ugh... Pociemniało mi przed oczami, ból był obezwładniający.... Ciemno było... Ugh...
(tutaj ja wejdę do akcji, bo trzeba to jakoś opisać. Never-kun po uderzeniu w nos oczywiście jest ogłuszony, ale zdając się na szczęście cofa się, jednocześnie na ślepo wymachując w toporem, aby przynajmniej odstraszyć "Escanora". Byleby minęło ogłuszenie i ból oraz mógł zacząć porządnie działać. Czyli wciąż jedziemy na szczęściu - przyp. Grey)

Klon Kevana spokojnie odpowiadał na pytania wróżki:
-Trzeci. - lakoniczna wypowiedź, jednak bardzo szybko została rozbudowana -Tak jak ty dzierżysz tytuł Siódmej, tak jemu wówczas należy przyznać tytuł Trzeciego. W rzeczywistości był trzecim pod kątem siły heroldem. - po czym skupił się na innych pytaniach. -Podczas pradawnej wojny zarówno demoniczni książęta jak i przywódcy czterech ras zdecydowali się wybrać swoich podkomendnych. W przypadku demonów, każdy z nich wybrał jednego. W przypadku pozostałych ras, każdy z dowodzących miał po dwóch przedstawicieli swoich ras. Jeźdźcy z kolei to inny tytuł na właśnie tych czterech przywódców. Na przestrzeni lat, stali się oni symbolem końca, gdyż ich pojawienie się oznaczać będzie, że zbliża się koniec świata. Czterej Jeźdźcy Apokalipsy. Kevan, Wojna, który przywiódł ją do Avalonu i odebrał wróżkom im stolicę oraz jego dwóch heroldów, Anifandes oraz Ty Grey byliscie częścią rasy Wróżek tamtego sojuszu i zarazem przywódcami swojego ludu. Po zakończeniu wojny zostaliście oskarżeni o straty i zdradę i wygnani. - Wspaniałe backstory, by po nim nastąpiła jeszcze ciekawsza część -Pieczęć Dawnego Świata to specjalne zaklęcie utworzone przez Kevana tylko w celu uwięzienia demonów. Jest to zaklęcie wymagające mocy Czterech Ras i to do takiego stopnia, że jego użycie nadało Jeźdźcom odpowiednie Tytuły: Wojna przez zebranie wojennego żniwa w siedzibie wróżek, Śmierć, za rozpoczęcie śmiertelności rasy ludzkiej, Głód za doprowadzenie do wielkiego upadku niegdyś najpotężniejszych gigantów oraz Zaraza za wyniszczenie ciał i rasy Bogów. Energia zebrana w wyniku tych Przestępstw była w stanie całkowicie oderwać Avalon od tego świata i uwięzić w nim cały ród demonów. W ostatnim czasie pieczęć zaczęła słabnąć, jednak nawet teraz demony nie są w stanie w pełni uwolnić swych pobratymców i do tego potrzebują mocy więcej niż jednego demonicznego księcia, a i tak działa to tylko chwilowo.

Na szczęście przeciwnik nie atakował. Może zadane mu obrażenia, a może wymachy toporem go skutecznie zniechęcały do działań, jednak gdy tylko Never się ogarnął na tyle by chociaż go widzieć (co niestety doprowadziło też do trochę mniejszego machania na oślep toporem), dostrzegł tylko kopnięcie, które odepchnęło go kilka metrów w tył i doprowadziło do wyplucia krwi z ust pod wpływem samej siły. Z tego co widział, jego przeciwnik jednak nadal nie odtajał.

PERSPEKTYWA GREY
-...
A teraz historia totalnie mi nie pasowała do tego, co sama pamiętałam. Demony... One były silną, ale nie wszechpotężną rasą. Co prawda, książęta i królowie demonów mieli dużą siłę, jednak to nie był poziom międzywymiarowy, gdzie mogli wybić połowę życia za pomocą pstryknięcia palca. Te istoty jednak chyba ostatnio sobie pozwalały na dużo. Czy to moment żeby przeprowadzić eksterminację? Po co pieczętować rasę skoro można ją wyeliminować? To pytania do Kevana.
- W każdym wypadku, na moje pytanie jeszcze nie odpowiedziałeś - wiesz może kto może wiedzieć gdzie szukać twojego oryginału? Albo kogokolwiek z heroldów? Bądź Czterech Jeźdźców?
Zapytałam się jeszcze. To w sumie wszystko to chciałam klona zapytać. Najchętniej bym wróciła, zbierając tyle mocy, ile można, aby odblokować przynajmniej część swoich zdolności.

PERSPEKTYWA NEVERA
Ugh... Trochę minęło zanim doszedłem do siebie. Na szczęście przeciwnik nie atakował.... Przez to.... PRZEZ TO!... MIAŁEM PRAWDZIWĄ OKAZJĘ! ZWŁASZCZA ŻE MÓJ ATAK OSTATNI BYŁ EFEKTYWNY I EFEKTOWNY! (tylko efektywny - przyp. Grey)
Ale trzeba było się śpieszyć, inaczej znów sytuacja mogła się znów odwrócić! Czas! Na! Mój! Prawdziwy! Ostateczny atak!
- Uoooooooow! NEVERAR CRISMON CRESENT CUTTER!
Wykrzyknąłem, używając swojego najpotężniejszego ataku jak do tej pory (z siłą to Never-kun próbuje jak największą uderzyć, teraz jednak nie celuje w tułów, a na nogi. Dzięki temu może unieruchomić przeciwnika sprawiając że on już totalnie zamarznie. Plus jeszcze nie atakował tego miejsca, więc to jest okazja. A gdyby przeciwnik próbował odpowiedzieć kontratakiem, to stara się ominąć atak... albo odtrącić broń, jeśli jest to możliwe - przyp. Grey)

Nie wszystko wydawało się logiczne. Może też były kwestie, których Grey nie brała pod uwagę, elementy, które pozwoliłyby jednej rasie walczyć na równi z pozostałymi? Istniała też szansa, że sztuczna inteligencja, w postaci klona jej "brata" miała zwyczajnie braki.
-Jedynie Jeźdźcy lub Heroldzi mogą wiedzieć, gdzie znajdują się inni. Przy czym też... nie jestem w stanie tego obiecać. Ale wyczuwam od ciebie, że całkiem niedawno miałaś styczność ze Śmiercią. Mężczyzna, ponury, czarne oczy, miecz zdobiony, wydający się obojętny, może nawet wrzód na tyłku, a przynajmniej wszystkich tak traktujący, ale koniec końców pomocny. - powiedział spokojnie.

Walka Nevera trwała. Ten zaatakował, przeciwnik był gotowy do sparowania, choć nie spodziewał się ataku na nogi. Został unieruchomiony i choć próbował się walczyć, to z ograniczoną mobilnością i będąc "schładzany" za każdym razem, w końcu... upadł. Never ocknął się na łodce, z toporem wbitym w deski siedzenia naprzeciwko niego. Grey nadal nie widział, natomiast z wody wynurzyła się powabna, delikatna kobieta. Jej jasna skóra, błękitne niczym morze szaty i szmaragdowe niczym jeziora górskie oczy spoglądały na chłopaka, z lekkim uśmiechem, a może nawet i zadowoleniem.
-Cieszę się, że udało ci się przejść tę próbę. Możemy jeszcze chwilę pogadać? - zapytała grzecznie.

PERSPEKTYWA GREY
-... Chyba wiem o kogo chodzi.
Mruknęłam, chociaż osobiście wolałam się z tą osobą NIE spotykać. Ten drań... Zatem on był jednym z Jeźdców, tak? Można było się tego spodziewać, że wiedział więcej niż powinien, ale żeby aż tak... Cóż, jedno jest pewne: po wypytaniu się go jest kolejną osobą którą warto złamać kark.
-... Dobrze. Dziękuję za informację - powiedziałam. - Sądzę że nie warto już przedłużać tego, czas brać się do powrotu. Jeśli wiesz, powiedz mi jeszcze, czy znasz imiona wszystkich książąt demonów? Kto wie czy mi się nie obiły o uszy.
Powiedziałam, chociaż generalnie jednego już znałam, to warto było wraz z pomocą klona Kevana spróbować powrócić do wcześniejszego świata. Jednocześnie... pożyczając tyle mocy ile można było wziąć (do nauki magii losu później, obviously - przyp. Grey).

PERSPEKTYWA NEVERA
- UOOOOOOOOOOOOOW!
Utrzymywałem ze wszystkich sił moce mrożące, aż przeciwnik był w 100% pokonany (a przynajmniej tak mu się wydawało - przyp. Grey). I nareszcie... I NARESZCIE!
- WYGRAŁEM! DOBRO ZAWSZE ZWYCIĘŻA! MWHAHAHAHAH-ech!
Nie miałem nawet czasu, aby nacieszyć się zwycięstwem dobra ze złem, bo znów znalazłem się w łodzi. I z Panią Jeziora... Co sprawiło że nieco się speszyłem.
- Ech, ehehehe, dziękuję bardzo, to nic takiego, spełniłem tylko swój obowiązek - odparłem. - Oczywiście możemy porozmawiać, tylko można się zapytać jednego: czemu w tej próbie przeciwnik miał twarz Escanor-senseia?
Zapytałem się, przekrzywiając głowę. (tak, nie ma to jak zdradzać nieznanej osobie takie dane, good work, Never-kun - przyp. Grey)

Czasami prosta logika i chęć mordu niekoniecznie idzie w parze. Mimo wszystko Grey miała jeszcze jedno pytanie, na które klon mógł odpowiedzieć.
-Jest 13 książąt. Każdy z nich miał herolda, jednak po Pradawnej Wojnie większość z nich została zabita wedle moich informacji. Ich imiona to Baal "Król Opętań", Lilith "Królowa Upadłych", Lucyfer "Cesarz Piekieł", Astaroth "Władca Mutacji", Belial "Pan Zaprzedań", Mefistofeles "Cień Istnienia", Iblis "Powiernik Dusz", Tamiel "Pisarka Rzeczywistości", Belzebub "Zwiastun Końca", Asmodeus "Oręż Zagłady", Focalor "Mroki Historii"... - nagle zamilkł -C-co jest? - zapytał sam siebie zdziwiony. -Nie mogę sobie przypomnieć pozostałych dwóch... Jakby coś mnie blokowało... albo moja pamięć jest niekompletna, albo sanktuarium jest w jakiś sposób uszkodzone. - powiedział wyraźnie zdziwiony tym faktem.

Kobieta wyglądała na sympatyczną, jednak imię jego nauczyciela sprawiło, że przez jej twarz przemknął mrok. Taki, że sam Never mógł poczuć się nieswojo.
-Escanor jest największą pomyłką rodzaju ludzkiego, który zadał waszej rasie olbrzymie cierpienia. Jest wrogiem, którego powinno się dążyć do unicestwienia, dlatego każdy z ludzi, który chce przejść moją próbę, musi go pokonać. - wyjaśniła, po czym już się rozpogodziła -Ale to nie jest twoja misja. Jesteś superbohaterem, a superbohater musi uratować cały świat. A do tego... musisz uważać. - powiedziała pochylając się do Nevera -Twoja przyjaciółka, wróżka... też nie jest święta. Może próbuje odpokutować, ale też jest ogromną zbrodniarką. Musisz na nią uważać. Pilnuj, czy nie dąży do krzywdy dla innych za twoimi plecami. - powiedziała dość poważnie, a coś mówiło Neverowi, że nie żartowała -Widziałam to na własne oczy. Jak odbierała tym, których zwała przyjaciółmi, braćmi i siostrami ich dom i niszczyła go, pozwalała, by zalęgło się tam wszelkie plugastwo i wspaniały niegdyś świat strawiły płomienie i spaczenie. Dlatego została wygnana. - mówiła spokojnie, z wyraźną troską do chłopaka, który w tym momencie był pewnie nieźle zamotany. -Jednak ja wierzę w ludzi. Wierzę w Ciebie. Wierzę, że wybierzesz dobrą drogę. Tylko... uważaj. Nie daj się omamić.

PERSPEKTYWA GREY
-... Hmmm, trudno. Nic jednak nie można na to poradzić. Zapytam się kogoś innego.
Odpowiedziałam... Może lepiej mu nie mówić, że jest prawdopodobieństwo że pieczęć została MOCNO naruszona. Poza tym co mógł zrobić z tym tak naprawdę klon?
- ... Dobrze, na razie poprzestańmy na tym, generalnie każde pytanie rodzi nowe, a mi za bardzo na razie nie zależy na nauce historii. Nie wiem jak czas tutaj płynie... Ale mam jeszcze jedną ważną rzecz do rozwiązania.
W końcu pozostawienie Never-kuna samego może sprawić, że wpadnie mu jakiś kolejny genialny pomysł do głowy... Jako że długo nie wracałam, to mógł nawet zanurkować w zbroi.
(czyli wtłaczanie planu przeniesienia - j. w. - przyp. Grey)

PERSPEKTYWA NEVERA
Wyjaśnienia Pani Jeziora sprawiły że strasznie byłem skonfundowany. Największa pomyłka rodzaju ludzkiego? Esanor-sensei? On w sumie mnie bardzo sforował, że zaatakowałem go... oraz pokazał drogę, żeby uratować Grey. Ale to by oznaczało, że pierwsze co zrobiłem to nie było złe... mimo że nie wiedziałem...
- Ugh...
To wszystko sprawiało... że miałem problemy ze zrozumieniem tego. (obviously Never-kun nie jest taki uzdolniony, żeby połapać się w oczywistych rzeczach. Jednak przegrzanie mózgu sprawia że nie da się tak prosto złapać w pułapkę Pani Jeziora - przyp. Grey). Kolejne jej słowa o Grey sprawiły że przekrzywiłem głowę.
- E? Grey zbrodniarką? Dąży do krzywd za moimi plecami? Ale przecież niemożliwe, aby przed ukrytym okiem sprawiedliwości coś takiego przeszło! Poza tym, zawsze ona mi pomaga w rozmowach... Zwłaszcza jeśli są trudne tematy... W końcu do czego służy pomocnik bohatera jak nie do pomagania mu w rzeczach! - odpowiedziałem zdecydowanie. - Ale jak będzie coś niedobrego kombinować, to ją zganię i naprowadzę na właściwą ścieżkę!
Zaśmiałem się! Bo nie było szans, aby coś się działo bez mojej wiedzy! Mwhahhahaha!
(taaa, już to widzę - skoro Pani Jeziora wprowadza cię w proste pułapki, a ona jest przecież nowicjuszem - przyp. Grey)
- W każdym wypadku... co teraz nastąpi?
Zapytałem się jeszcze Pani Jeziora.

Klon skinął głową, po czym pokazał obok siebie miejsce w przestrzeni. Ono zaczęło wirować, tworząc wkrótce niewielką anomalię, ostatecznie tworzącą jakiś rodzaj portalu.
-To droga do rzeczywistości, wylądujesz na środku jeziora, na szczęście, dla nas to nie problem, prawda? Uważaj jednak na Nimue. Może coś jeszcze kombinować jak zobaczy, że wróciłaś. Nie posiada mocy do tworzenia subwymiarów, jednak udało jej się zmanipulować moim. - przestrzegł jeszcze Grey, zanim zdecydowała się ona wyjść. A może coś jeszcze chciała powiedzieć?

Pani Jeziora czekała grzecznie aż Never się wypowie. Był strasznie skonfundowany, jednak to sprawiło, że kobieta uśmiechnęła się ciepło i koniec końców pogłaskała Wintera po policzku. To było miłe.
-Mówię ci tylko, jaka kiedyś była. Ilu superzłoczyńców dopiero w pewnym momencie zrozumiało swój błąd i próbowało naprawić krzywdy? Na pewno słyszałeś*. Może już taka nie jest, dlatego proszę, byś uważał. I miał ją na oku. Pamiętam, jaka była dwulicowa. Jeśli się zmieniła, to dobrze. A mając takiego superbohatera przy niej, jestem pewna, że na pewno nie zboczy na właściwą ścieżkę. Tylko... nie zapomnij. Proszę. - powiedziała te słowa z lekkim smutkiem, który naprawdę chwytał za serce. Na pytanie Nevera spojrzała na topór. -Grey zanurkowała w jeziorze. Jednak jest to zaczarowane jezioro, w którym dzieją się cuda. Jak sam widziałeś. Uwierz w swoją p...przyjaciółkę, a na pewno wkrótce wróci. W końcu... ona się raczej nie zgubi, prawda? - zapytała, po czym wskazała ręką na brzeg, a łódka powoli zaczęła płynąć w tamtym kierunku.

*Np. Doctor Octopus, bazując na Spider-Man 2

PERSPEKTYWA GREY
- Nimue? Kto to jest?- zapytałam się jeszcze. Wyglądało na to że kopia coś wiedziała więcej... Nieważne jednak, jaka padła odpowiedź, to rzuciłam. - Oczywiście, będę uważać... W końcu na tym polega moje główne zadanie - zaśmiałam się sucho, a następnie odwróciłam się w stronę portalu... I jakby mnie coś tknęło, jeszcze się zapytałam "kopii" Kevana. - Zapewne będę niedługo wizytowała zarówno Śmierć, a jak się uda, to też natrafię na "oryginał". Czy mam coś im przekazać?
Zapytałam się jeszcze. W końcu ten tutaj osobnik, nawet jeśli był jedną z kopii, nieco się mi przysłużył. Mogłam dla niego coś zrobić. W końcu do tego śmiertelnicy najczęściej mnie wzywali - do spełniania życzeń. A tak drobną przysługę mogę spełnić. Oczywiście, wciąż planowałam zgarnąć po wyjściu jak najwięcej energii... Może wtedy udało by mi się to odblokować.
(przy wyjściu Grey oczywiście uważa na tą Nimue, zawsze gotowa aby rozproszyć jej działania, jakiekolwiek by one nie były - przyp. Grey)

PERSPEKTYWA NEVERA
Hoee... Naprawdę wiedziała co mówiła. Oraz okazała mi czułoś. To było ważne!
- Mwhahaha! Jestem prawdziwym bohaterem, oczywiście że zrobię wszystko co Pani Jeziora poprosi! Co prawda wydaje mi się to nieprawdopodobne, ale skoro mówisz, że potrzeba uwagi, to teraz Grey będę trzymał na oku - powiedziałem, podnosząc palec ku górze. - Ze mną na pewno będzie kroczyć ścieżką sprawiedliwości! Zawsze będę w nią wierzył! Dziękuję bardzo za słowa otuchy i uznania dla mnie, Pani Jeziora! Wiele dla mnie znaczą!
Powiedziałem, a następnie... cóż, zamknąłem oczy i spróbowałem przywołać Grey ze wszystkich sił. To była moja droga towarzyszka, która zawsze mnie wspierała w trudnych chwilach. Niech przyjdzie nareszcie!

Klon spojrzał zdziwiony na Grey, najwidoczniej nie spodziewając się tego pytania.
-Nimue... możesz porównać do bogini tego jeziora. Była wielką przyjaciółką wróżek do czasu Przestępstwa. - wyjaśnił, wskazując, że może nie być optymistycznie nastawiona do dziewczynki. Chwilkę się zamyślił na ostatnie pytanie -Ewentualnie, że Sanktuaria są odwiedzane, a artefakty zyskują nowych właścicieli. Ale raczej Kevan jest tego świadomy. Nie wiem jak Śmierć. - podsumował.

Pani Jeziora uśmiechnęła się do Nevera, po czym wstała, żegnając się z nim pocałunkiem w czółko.
-Będę już wracała. Uważaj... cie na siebie. - powiedziała przyjaźnie, po czym jej ciało delikatnie wpłynęło w jezioro. Never zaś zamknął oczy i spróbował przywołać Grey. Czy to jego silna wolna, tajemna moc superbohatera czy czysty przypadek usłyszał pluśnięcie.

Grey zmaterializowała się na środku jeziora. Widziała w oddali łódkę, w której był Never z zamkniętymi oczyma. A łódka sama z siebie płynęła do brzegu. Piękna rzecz. W sensie Never. Nie łódka. Dla Eminence.