Trakt handlowy Wschód-Zachód

Głos kapłana brzmiał poważnie. Widać, że się przejął, co zwróciło uwagę bladego chłopaka.
-Niedobrze...-powtórzył słowa kompana w myślach widząc jego zakłopotanie. Z jednej strony mógł nic nie mówić, zaoszczędziłby sobie kłopotów. Z drugiej jednak to dobrze, bo komu innemu mógł o tym powiedzieć. Oprócz kapłana i Spinebreakera o całym zajściu wiedziało jeszcze tylko dwie osoby. Dopiero nagłośnienie sprawy z Kardii nagłośniło sprawę, pozwalając chłopakowi połączyć fakty. Co by było, gdyby zabrakło mu wtedy energii na odnowienie tej cholernej pieczęci...
-Na misji w Bosco. To była otwarta wojna ludzi z demonami. Był tam ktoś... dorównujący siłą najsilniejszemu z naszych, choć nie jestem pewien... Nie każda silna osoba musi być demonicznym księciem...-tutaj się zamyślił, próbując przypomnieć sobie coś o tajemniczym osobniku.
-Ciemna postać. Demony, które tam były do niej nie podchodziły. Kiedy się stamtąd ewakuowaliśmy, nie zabrał jednego z naszych - chłopaka z dziwną, czerwoną ręką, który walczył z naszymi dziewczynami z oddziału...-reszty nie wiedział, nie było kiedy się dopytać, kiedy zjednoczone siły magów oraz wojska w pośpiechu wycofywały się z tamtego terenu.
-Kogo pierwszego... Najpierw ta czarna postać z Bosco, potem Mefistofeles.*-odparł, a następnie słysząc krótki opis świata za bramą przez dłuższą chwilę się zamyślił.
-Więc oni jeszcze tam walczą, albo padli. Ta czarna energia z jaskini nie wyglądała jakby była pokonana, bardziej, jakby chciała uciec, wydostać się stamtąd.-pech, że trafiła Sammy'ego, choć z drugiej strony biedak mógł nieświadomie uratować świat, jeżeli energia pod wpływem rozbłysku Klejnotu Sol została z powrotem wciągnięta do miejsca bitwy Czwórki Jeźdźców z demonami.

*Nie wiem, jak robimy z chronologią, bo obydwa wydarzenia były w tym samym czasie. W przypadku pierwszej misji, a potem eventu robimy odwrotną kolejność. Twoja decyzja.

Kapłan słuchał spokojnie słów maga eksplozji, a potem zabrał się do tłumaczenia.
-Z tego, co udało mi się zrozumieć, można uznać, że demony czwartego kręgu dorównują siłą magom S. Piątego - magom S+, natomiast Szóstego - Świętym Magom. Książęta są w siódmym kręgu. - wyjaśnił na spokojnie, po czym dodał -Jednak też zwróć uwagę, że też ich rozmiar i masa ma wpływ na wiele czynników. W tych niższych kręgach. - rzekł wzdychając, po czym przysłuchał się opisowi. -Władał kosą? I tak jakby otoczony był duszami? - spytał, po czym wystawił lekko dłoń przed siebie, a jasna postać, jakby utkana z samego światła. Ot, kapłan stworzył figurkę. I gdyby nie przeciwny kolor, to byłoby to dokładne odwzorowanie. Gdyby Raekwon potwierdził, że to go widział w Bosco, wówczas duch powiedziałby -Iblis. Najsłabszy z demonicznych książąt, a zarazem jedyny, który ma potencjał by stać się najsilniejszym. - podsumował, po czym znów się zamyślił. -Jak dawno tamta czarna energia uciekła przez bramę? Przed zaginięciami w Calthcie i w Depr? Czy później? - spytał po chwili ciszy.

//Na potrzeby Ryu w Plain Sette Fogile ustaliliśmy, że Kardia była przedtem

/Git/

Krótki opis demonów z poszczególnych kręgów wystarczył. Ill nie kwalifikował się nawet na czwarty krąg i uświadomił sobie, że pomimo ciągłego obmyślania planów i taktyk, taki demon piątego kręgu mógłby go zmieść z powierzchni ziemi jednym pierdnięciem. Skrzywił się, widząc ile jeszcze roboty go czeka. Podniósł blady łeb w górę, znowu doszukując się czegoś w koronach drzew.
-Najsłabsze wydawały się czerwone, grube i tępe, miotające szarym ogniem na prawo i lewo. Potem były szare - chudsze, wyższe, potężniejsze, równie tępe co czerwone grubasy, lub białe, choć z białym nie walczyłem. Tych białych było najmniej.
Istota, którą przedstawił mu kapłan nawet pasowała.  
-Miał kosę, co do dusz nie jestem pewien.-dopiero w tym momencie powoli obrócił łeb, patrząc na figurkę stworzoną przez kapłana.
-Ten...-odparł krótko, dodając jeszcze po chwili -... nie wiem nic o żadnych zaginięciach. Może kilka miesięcy...-był zbyt zajęty wyjazdami za granice i lataniem po misjach, a o porwaniach nawet nie słyszał. Z tego powodu nie chciał podawać konkretnej daty.[/b]

Kapłan spokojnie wysłuchiwał słów Illa. Oraz korygował, gdy byłaby taka potrzeba. A kilka się pojawiło.
-Wychodzi więc na to, że spotkałeś przedstawicieli już z 5 kręgów. Czerwone i szare są najsłabsze, to fakt. Później są białe. W Angeldrii spotkaliście czarnego. Był jednak w swojej osłabionej formie, gdzie próbował was zabić, by żerując na waszej energii i duszach odzyskać siłę. A wtedy chyba trzeba by ponownie odbudować katedrę... No i po tym mamy dwójkę książąt... albo trójkę. Spotkałeś więc cztery pierwsze kręgi oraz 7. I nadal żyjesz. A to już coś. - mruknął spokojnie, po czym się zastanowił. Było wiele niewiadomych. Czy był sens robić teorie? Których nie miał jak potwierdzić zanadto? -Bardzo możliwe, że to właśnie od tamtych wydarzeń się zaczęło. Eugenius Clauss tłumaczył, że został opętany. W wyniku tego działał wbrew swojej woli. Bardzo możliwe, że osobą odpowiedzialną za te wydarzenia był Sammy. A przynajmniej demon, który go opętał, gdy uciekł przez Bramę Avalonu. - powiedział po dłuższej chwili zastanowienia. -Wykorzystał wówczas porwanych ludzi i ich krew. Raporty policyjne wspominały właśnie o jakimś krwawym, podejrzanym rytuale...

-Cztery pierwsze kręgi i siódmy..-powtórzył słowa kapłana samemu nie wierząc, że jeszcze żyje. To już coś. Niby przeżył spotkania z dwoma demonami siódmego kręgu, jednak wyszedł z nich tylko dlatego, że jego fortel się udał i przy niewielkiej pomocy klątwy-błogosławieństwa nie był brany pod uwagę. Ilbis wolał walczyć z kapitanem piorunem i przyglądać się walce swojego nowego przydupasa z dziewczynami z oddziału. Mefisto z kolei mógł mieć całe GH pod swoim demonicznym pantoflem, jednak zamiast ofert wybrał sobie tamtego białowłosego.
-...-przez głowę przebiegła mu myśl, którą niemal natychmiastowo odrzucił. Dobrze, że miał ze sobą klątwę... Nie. Błogosławieństwo Al-Sahem. Po raz ostatni nazwał swój dar odpędzania demonów klątwą.
-A piąty i szósty krąg?-spytał, chcąc uzupełnić brakujące dwa numerki w wyliczance grubych, głupich i strasznych demonów. Jakie są, jak wyglądają, czy potrafią coś więcej, niż miotanie szarymi ognistymi kulami, a może są w stanie przyzywać tylko trochę słabsze wersje osób, z którymi w danej chwili walczył, jak Mefistofeles w Kardii. Ill chciał to wiedzieć. Chciał być przygotowanym na spotkanie, które prędzej, czy później, a biorąc pod uwagę szczęście Illa raczej prędzej, się przytrafi.
Następnie tylko słuchał opowieści o opętaniach i krwawych rytuałach, nie odzywając się ani słowem. Zrobiło mu się najzwyczajniej głupio. Ot szczęście Spinebreakerów. O mały włos od pozytywnego zakończenia, a tu jeb i nagle wszystko idzie się jebać, bo światełko w jaskini nie zawróciło demona z powrotem do walki ze Śmiercią, Głodem, Wojną i Zarazą.

Kapłan o nieznanym imieniu (wciąż) zamyślił się. Czy opowiadać o pozostałych kręgach? Czy nie opowiadać? Było to coś, co powinien wiedzieć. Jednak, czy mimo wszystko możliwe było dalsze funkcjonowanie w taki sposób? Bez jakiejkolwiek wiedzy? Gdy zbliża się zagrożenie, o którym nikt prawie nic nie wie?
-Ostatnie trzy kręgi, są najbardziej zbliżone do ludzi. 5 krąg jest z reguły zdominowany przez tzw. "handlarzy". Wiesz, pakty z demonami, demony z rozdroża. Wyglądem nadal przypominają bestie, ale... bardziej humanoidalne. I ich moce wynikają raczej z paktów i ludzkiej zapłaty za nie. Im więcej paktów posiada taki demon... tym większą potęgą włada... i bardziej losową. Dlatego, mimo zapieczętowania demonów, pakty nadal mogły być zawierane. Z kolei 6 krąg jest mało liczny. Są to demony o różnych mocach, podobnie jak książęta. Niektórzy nawet aspirują do tego tytułu. Zwykle pełnili funkcje dowódców. Lub heroldów. Niestety, ale hierarchię demonów znamy raczej z tego, co się widziało. Nigdy się o to nie pytano. Zwykle walczono. - stwierdził posępnie duch.

-Najwięcej informacji o przeciwniku zdobywa się właśnie podczas walki. Inaczej to nie jest przeciwnik.-stwierdził z wyraźnym przekonaniem w swoim zachrypniętym głosie. Dla bladego maga było to niczym innym jak typową wojskową hierarchią. Szara masa (huehuehue) była wysyłana na pierwsze linie, podczas gdy heroldowie, dowódcy i książęta czekali na wynik starcia. Rzadko który z wyższą rangą stawał ramie w ramię z mięsem armatnim. Morale wojska nic dla nich nie znaczyło. Byli jedynie mięsem prowadzącym do ostatecznego rozstrzygnięcia.
-Coś pusto dziś na szlaku...-mruknął cicho. Gdzie się podziali ci wszyscy kupcy i handlarze, którzy podobno przemierzali cały Earthland właśnie tą drogą. Od dłuższego czasu nie napotkał żywej duszy, a tym bardziej żadnego zjazdu. Gdzie się podziali?
Spinebreaker zatrzymał się,szukając wzrokiem kolejnego zacienionego drzewa. Wyciągnął z torby białe koło, po czym siadając w cieniu wielkiej rośliny przelał w przedmiot trochę energii, a następnie zerknął na mapę w poszukiwaniu Khazadu, swojej aktualnej pozycji i najbliższej ludzkiej osady, lub posterunku.
-A właśnie...-zamyślił się na moment.-...gdy już dotrzemy do Khazadu, albo jakiejkolwiek osady, w razie kłopotów z przejściem, na kogo mam się powołać. Jak Cię zwą, kapłanie?-spytał. Na nagrobku podczas pochówku nie widniało żadne imię. Jeżeli jego duchowy przewodnik był znany w świecie, nie powinno być problemu z przejściem przez te bardziej strzeżone odcinki trasy. Gorzej, jeśli nie był, choć i na to były sposoby.

-Zależy jakich informacji szukamy. - odpowiedział duch podczas wędrówki. Podróżowali z goła przez większość dnia, co jakiś czas mijając jakąś grupkę handlarzy lub wędrowców. Było ich jednak mało, wszak znajdowali się na zachodniej części szlaku. Wręcz jednym z jego końców. Zbliżyli się dość znacząco do granicy, jednak sporo jeszcze zostało. Widział to na mapie. Khazad trudno było odnaleźć. Był bowiem niewielki, ledwo na mapie oznaczony. Między Stellą, Icebergiem i Bosco. Takie państwo miasto. Do najbliższego zajazdu mieli jeszcze jakieś 10 km. Ale to wciąż jakiś czas do dyskusji. -Peter Riest. Tak się kiedyś nazywałem. - odpowiedział kapłan lekko się uśmiechając. Dawno już tego imienia nie mówił... no i złamano tabu, że on nie ma imienia.

-Przy takich przeciwnikach jak demony...-zamyślił się na chwilę zażywając odrobiny chłodu w cieniu drzewa i szukając odpowiednich słów.-...liczebność, potencjał bojowy, umiejętności i style walki. I tak już sporo wiemy.-sama hierarchia była istotnym elementem, a znajomość najsilniejszych istot również dawała przewagę. Było wiadomo, kogo z szerokiego wachlarza obrońców Earthladnu przed demonami posłać do walki. Mimo trudności w odnalezieniu Khazadu, głównie z powodu początkowych problemów z obsługą, Ill w końcu odnalazł na mapie niewielką kropkę, pomiędzy trzema większymi krajami. Przy okazji spojrzał na całość traktu chcąc ustalić przez które z trzech sąsaidujących krajów będzie musiał przejść.
-Gospoda za dziesięć kilometrów. Tam zrobimy chwilowy postój. Zna kapłan może rodowite języki któregoś z tych krajów?-spytał, starając się wyznaczyć szlak. Ułożył też sobie historię na wypadek kłopotów na posterunkach. Na mapie ich nie było, ale wolał być przygotowany i na taką ewentualność.

Riest spokojnie lewitował obok Raekwona, pozwalając mu spokojnie zastanowić się nad trasą. A ta wiodła przez Seven, Bosco i Iceberg. Szczęśliwie, omijali dość sporym łukiem Norgath - utracone tereny Bosco po bitwie na Plain Sette Fogile. Sam duch spokojnie wędrował razem z Illem i gdy zadawano mu pytania - odpowiadał:
-Znam chyba wszystkie języki obecnie używane w Earthlandzie. W razie czego pomogę. Ale nie mam sił objawiać się wszystkim. Będziesz musiał po mnie powtarzać ewentualnie. - stwierdził spokojnie.

Po pewnym czasie trafili do Gospody. A ta była zatłoczona. Trudno było znaleźć miejsce, ale może nocleg się uda znaleźć. Ogólnie była taka całkiem wesoła atmosfera - grał jakiś zespół, ludzie śpiewali, pili i rozmawiali. A karczmarz był zajęty sporą ilością zamówień.

-Daleko...-spojrzał jeszcze raz na mapę, patrząc na trzy kraje, przez które będzie przechodził. Szczęście, że miną plac ostatniej wielkiej bitwy z demonami. Teraz pewnie roiło się tam od wszelkiego demonicznego pomiotu, zaczynając od czerwonych grubasów, a na demonach siódmego kręgu kończąc. Wtedy sobie nie poradzili, choć mogliby zabawić tam dłużej, gdyby nie wybryk jednego z jego kompanów. Co raz częściej napotykał osoby, które nagle podczas starcia zmieniały strony. Najpierw ten koci pajac w Górach Południowych, teraz Shozo i jego ustawki z tamtą dziewczyną. Mimo faktu, że jeden i druga byli mu obojętni i mogli się na wzajem powyrzynać, mogli to zrobić po wszystkim, nie zaś stojąc twarzą w twarz z Ilbisem. Mógł zareagować inaczej i zafundować im wybuchową przypominajkę, jednak wtedy miał za mało informacji i przede wszystkim energii na takie zabawy. Nie wiedział, o co poszło, kto zaczął i tym podobne. Zarówno dziewczyna, jak i jego znajomek mogli być po działaniem zaklęcia wroga i jedynie odpierać ataki. Raekwonowi nie chciałoby się potem tłumaczyć komukolwiek, dlaczego shuriken "przypadkowo" znalazł się pomiędzy głowami dwójki osób z jego oddziału. Zamierzony atak? Tak, choć miałby przygotowaną historyjkę... Rykoszet? Najprawdopodobniej. Celował w ciemną postać, z którą napierdalał się dowódca oddziału... Teraz to nie ważne. Liczył, że ich więcej nie spotka, a patrząc na dystans, jaki będzie musiał pokonać w jedną... i drugą stronę jedynie westchnął z rezygnacją.
Humor poprawił mu się dopiero, gdy usłyszał, że ma ze sobą kumpla poliglotę.
-Świetnie.-odparł krótko, po czym ruszył w stronę gospody.
-Wpadamy tylko po jedzenie. Spać jest gdzie.-po czym wyjął z torby metalową słomkę, którą pokręcił w palcach i z powrotem schował. Z mapy wynikało, że znajdowali się jeszcze w Fiore.
Wchodząc do środka gospody Ill liczył, że nie znajdowało się tam zbyt dużo osób, jednak spodziewał się, że o tej porze dnia każdy będzie raczej szukał łózka do spania, niż nocnych wrażeń na szlaku i gospoda będzie pełna. -Tutaj się wszyscy podziali...-pomyślał. Nie lubił tłoku, ale coś zjeść musiał.
Ill rozejrzał się po ścianach w poszukiwaniu menu, po czym podszedł do baru, siadając przy ladzie.
-Poproszę średni kawałek wypieczonego mięsiwa, do tego ze dwie pajdy chleba i coś ciepłego do picia. Dwa razy. Jedno na wynos.-zamówił i czekał.

Raekwon musiał chwilę poczekać na obsługę, nawet gdy obecnie trójka szynkarzy pracowała dzielnie. Młody mężczyzna kiwnał głową, a następnie policzył sobie 50 za tę przyjemność. Miejsca za wiele jednak nie miał, by zjeść w spokoju, trochę tu tłumów było mimo wszystko.
-Hej, przepraszam. Kieruje się Pan może w stronę Stelli? - zapytał się go nagle mężczyzna, z wyglądu przypominający trochę kupca - ot, lekko przy kości, z sakiewką przy pasie i bystrym wzrokiem. -Pan nie jest jednym z tych... Bohaterów Magnolii? Nie chciałby Pan przypadkiem nająć się do ochrony naszego powozu? - zaproponował Raekwonowi, skłoniwszy mu głową.

-50

Chwilę to zajęło, jednak Ill wreszcie miał okazję zjeść coś porządnego. Owoce były dobre, jednak od czasu do czasu trzeba było wciągnąć coś ciepłego. Rozgrzać żołądek. Kiedy blady mag dostał talerz z zamówionym mięsem, siadł gdzie było wolne i zaczął pałaszować. Musiał jeszcze znaleźć miejsce do rozłożenia namiotu.
-Mhm...-odpowiedział niemal instynktownie, pochłonięty pochłanianiem posiłku, w pierwszej chwili nawet nie spoglądając na mężczyznę z sakiewką przy pasie. Dopiero na słowa "Bohater Magnolii" na kilka sekund przestał się ruszać, trzymając w górze widelec z kawałkiem mięsa. Uniósł blady łeb w górę, chcąc zobaczyć, kim była osoba, która ewidentnie czegoś od Ill'a chciała. Wyglądał na typowego kupca... który jednak pewnie umiał czytać gazety i widział "Fiore News"
-Szybko się rozeszło...-język chłopaka powędrował w wąską szczelinę między zębami, nieudolnie próbując wyłuskać stamtąd zagubiony kawałeczek mięsa. Dopiero widelec pomógł.
-Tso pszefozisz, panieee ...-spytał, przeżuwając chleb z mięsem, unosząc lekko ręce w górze, chcąc poznać imię mężczyzny? Jako Bohater Magnolii powinien pomóc w ochronie, a jedna fucha większej różnicy nie zrobi, tym bardziej, że jest po drodze do Khazadu.

Mężczyzna wyciągnął rękę, chcąc uścisnąć ją z tak znanym magiem, jednocześnie mówiąc:
-Nazywam się Edward Bal, przewożę meble i narzędzia do ich składania. Po ostatnich wydarzeniach w Bosco boję się o bezpieczny przewóz. W końcu ludzie stamtąd musieli się gdzieś przemieścić i znaleźć nowy zawód. Nie byłoby problemu byś nam towarzyszył do Stelli? - zapytał, po czym dodał -Mogę się dosiąść?
W międzyczasie Riest spojrzał na kupca i nagle coś sobie uświadomił.
-Ludzie utracili fragment ziemi na rzecz demonów?! - wyraźnie się przebudził, jakby zszokowany tą wiedzą. Chyba śmierć jednak sprawiała, że zapominał się dopytywać o kilka szczegółów. Albo zbyt skupił się na innych faktach.

Nie wypadało nie podać ręki człowiekowi, który go rozpoznał. Ill odłożył nóż, po czym uścisnął dłoń kupca i zaprosił go do stołu. Wysłuchał jego krótkiej historii. Na jego miejscu też nie chciałby sam podróżować przez obcy kraj, w którym szaleją demony. Musiał chwilę pomyśleć przed odpowiedzią. Wszak musiał odpowiedzieć nie tylko Edwardowi, ale i Peterowi.
-Mhm, zajęli fragment przy granicy. Po naszemu to jest Równina Siedmiu Liści. Bosco zorganizowało nabór dla magów z zagranicy do walki. Radziliśmy sobie całkiem dobrze... do pewnego momentu.-tutaj zrobił przerwę na kolejny kawałek mięsa przegryziony chlebem i łyk herbaty. Poruszył oczyma w lewą i prawą stronę szukając duchowego przewodnika. Przełknął mięso, przepił herbatą, po czym spytał:
-Gdzie dokładnie jedziesz? Może lepiej będzie jechać przez Seven i przedostać się przez północne Bosco do Stelli. Może zejść trochę dłużej, ale na pewno będzie bezpieczniej.-na razie nie było żadnych raportów na temat aktywności demonów w innych krajach poza południowo zachodnim Bosco, choć z drugiej strony cholera wie. Może zahaczą jeszcze o Iceberg i dotrą do Stelli od północy.