Dróżka na zachód od Berdaki

First topic message reminder :

Minęło sporo czasu, nim Tora wreszcie dotarł na terytorium Pergrande, choć sama podróż też nie była przyjemna. Toczona wojna z wielką wprawą utrudniała spokojne przemieszczanie się, a i sam Byakuton zmuszony był wielokrotnie nadkładać drogi, by ominąć obszary, w których jego obecność tylko i wyłącznie by utrudniała mu przedostanie się dalej. A jego celem było Pergrande. Kraj wojenny, rozrastający się niczym rak, konsumujący powoli kolejne kraje, jak nowotwór narządy. Niestety, z politycznego punktu widzenia, powstrzymanie tego kraju nie interesowało nikogo, kto nie byłby w bezpośrednim sąsiedztwie Pergrande. Zresztą wojna to idealna okazja dla wielu, by się wzbogacić. Kraje wycieńczone wojną często muszą polegać na wszelkiego typu okazjach, a takowe chcą wykorzystać kupcy... najczęściej z krajów, nie toczących obecnie wojny. Dlatego Pergrande stanowiło swoiste zagrożenie. Może i niektórzy zdawali sobie z tego sprawę, ale opinia niewielu, nie zmieni leniwego nastawienia mas. Ludzie nie pójdą walczyć za cudzą sprawę. Nie pójdą walczyć o coś, co im się nie opłaca. Dlatego to zagrożenie było realne...

A Tora sam by o nim w sumie nie wiedział, gdyby nie zaginięcie Takary. Od razu po wizycie w siedzibie Rady Magii udał się na zakupy. Tak naprawdę potrzebował tylko i wyłącznie słownika, podręcznika i książki o kulturze Pergrande. I to je czytał przez wielotygodniową podróż do, a potem przez ten daleki i rozległy kraj. Jak już było wspominane, nie dostał się tutaj łatwo, a i potem często unikał większych miast. Uczył się języka cały czas, chcąc móc chociaż porozumieć się z miejscowymi. W tym celu nawet zakupił sobie specjalną kredę, za pomocą której zmazał sobie znak gildii. Szkoda, że pojawiał się on jednak za każdym razem po umyciu, przetarciu bądź nadmiernym spoceniu się, gdy pomagał w jakiejś sprawie okolicznym mieszkańcom, by móc zarobić na nocleg i wyżywienie. Wolał bowiem nie szaleć z pieniędzmi, a i nie wydawać się takim wyjątkowym przyjezdnym. W tym też czasie zakupił sobie ciemno-brązowy płaszcz z kapturem. Nawet zdążył się już lekko zetrzeć u dołu z powodu długich wędrówek. Ale za to przynajmniej dobrze chronił przed deszczem, a w zimne noce dobrze grzał. Również znalazł sobie kij. W sumie taki prawie kostur. Tylko bez magicznych właściwości. Około dwumetowy, w miarę prosty i twardy kij, służył mu jako podpora w podróży, a także i ramię dźwigni przy różnych siłowych pracach. Na nogach miał porządne, wysokie buty, dobrze usztywniające mu kostkę. A na plecach miał... plecak. W nim schował tak naprawdę ubrania na przebranie, trochę żarcia oraz Witkę Wieczności. Do tego kamień, którym mógłby się "skontaktować" z gildią. Chociaż... teraz był praktycznie na końcu kontynentu. Nawet on może poprawnie nie działać. Nie licząc więc gałązki i kamienia, wszystko wydawało się w miarę normalne. No i jeszcze książka z notatkami jego mistrza i pierścień, będący jego Sacred Relictem. Tak wyglądało jego wyposażenie.

A jak wyglądał Tora? Był zmęczony, ale jednocześnie widać było, że trudy podróży odcisnęły na nim swoiste piętno. Troszkę przybrał na mięśniach, choć nie była to znacząca różnica. Twarz nabrała bardziej dojrzałych rysów, a na brodzie widniał kilkudniowy, krótki zarost. Niestety, niezbyt często miał okazję się golić. Miał bystry, choć zmęczony wzrok, ale hej! Przynajmniej widział już cel swojej drogi! Berdakę... miasto, gdzie mieszka informator Lorda E. To on był jego celem, ale nawet taka bliskość celu, nie pozwoliła mu stracić równowagi. Uważał wciąż na wszystko. Na patrole, podejrzane odgłosy itp. itd. Nie mógł dać się złapać na jakiejś bzdurze. Nawet zbytnio magii nie ćwiczył. Nie miał ku temu zbytnio okazji, a i tak nie chciał się jakoś wyróżniać. Jeśli już to robił, to w nocy i po cichu, tak, by na pewno nikt go nie dojrzał. Musiał dostać się do miasta i znaleźć swój cel. A przede wszystkim... coś zjeść. I się umyć. Tak... to były dla niego teraz priorytety.

P.S. Proszę o ewentualne wyceny wspomnianych w poście przedmiotów, chciałem lekko przyśpieszyć akcję, a niczego aż tak wyjątkowego chyba nie kupowałem. W razie, gdybym nie mógł, to trudno, yolo, bez danego itemu. Również ewentualny stopień nauki itp. itd. Pergrandzkiego, gdyby się dało. Nawet jeżeli oznaczałoby to np. rozpisanie dłuższe nauki lub kilka postów "dalszej" nauki.

Każdy lubi co lubi. Niektórzy lubią cycki, inni peniski. Tora należał do tych pierwszych osób. No i cóż, peszek. Dowiedział się za to czegoś ciekawego. Choć może nie dla niego. Ale może Inieta będzie z tej informacji usatysfakcjonowany. Gdy ten skończył wróżek przez chwilę myślał, a po tym rzucił z wyraźnym zażenowaniem:
-Że niby to miało nam wystarczyć? Kochanie! Chyba on nie wie w jakiej jest sytuacji! - stwierdził podduszając lekko Yamadę i patrząc uważnie na dziewczynę, licząc, że ta będzie współpracować i razem zmuszą tego głupiego dzieciaka do lepszej współpracy. Bo w sumie to nawet ładnie im ta współpraca szła. Wszyscy żyją i są szczęśliwi. Prawie. Ale kto by się tam przejmował mniejszościami...

MG

Kate przewróciła oczami widząc że Tora jak typowy osiłek, trochę gorzej z myśleniem i wyciagnąć odpowiedniej informacji nie umiał. A może wina dobrego charakteru? W każdym razie zostawiła penis w spokoju-Niedawno uprowadzono moją siostrę. Słyszałam że współpracujesz z pewnymi odpowiednimi do takich zadań ludźmi. Chcę listę każdej uprowadzonej kobiety. Zdobędziesz ją dla mnie, prawda misiu?-Powiedziała przejeżdżajac mu palcem po klacie.-A teraz ubieraj się i uciekaj na przyjęcie. Po listę odwiedzę cię pojutrze. Ah i jeszcze jedno. Pan Konatsu przesyła pozdrowienia i ma nadzieję na ciepłe relacje w przyszłości.-Powiedziała słodko, dając Torze znak by puścił chłopaka.

No cóż. Pani karze, Kufel musi. Jakoś tak to leciało. Grunt, że prawdopodobnie coś z tego wyniosą. I nie chodziło tu o przyrodzenie Yamady. Tora puścił go bowiem, a następnie patrzył jak się oddala. Miał lekkie wątpliwości, czy ufać nieznajomemu, że ot tak grzecznie przygotuje listę czy nie, ale cóż. Postanowił zaufać Kate. I liczył, że to się opłaci.
-To wracamy? - mruknął spokojnie do dziewczyny, niezbyt wiedząc czy powinni dłużej błąkać się po przyjęciu. Już i tak dramę zrobili, ptaszka prawie jednemu chłopakowi odcięli, więc trudno określić, czy powinni dalej zostać i się bawić, czy jednak... nie. No cóż. Pozostało czekać na werdykt Kate i się podporządkować.

MG

Grunt A zwany dalej jako Kufel, wraz z swoją towarzyszką skończyli to, po co przyszli. Kate skinęła mu z uśmiechem głową i łapiąc za dłoń ruszyła wraz z nim ku wyjściu. Następnie pokierowała go w jedną z bocznych uliczek, z której wciaż widzieli wyjście z rezydencji, stał tam powóz, do którego poprowadziła go Kate.-Musimy tu zaczekać na resztę.-Powiedziała wchodząc do środka.-Obserwuj, czy nie idą.-Powiedziała spokojnie do Tory a następnie położyła dłoń na jego kolanie i zaczęła przesuwać ją wyżej.

No i arbeit, arbeit i po arbeicie. Mogli teraz udać się do powozu i poczekać na resztę. W sumie ich nie poinformowali. Więc może mieli trochę czasu. Dla siebie. Czy coś. Bo Kate chyba postanowiła to wykorzystać. A Tora... cóż, początkowo lekko drgnął, bo zdziwił go taki ruch, a potem lekko się uśmiechnął i wyjrzał, czy nikt nie idzie. Gdyby ktoś szedł, to by jej powiedział, ale tak to... no cóż, niech się bawi. Na razie mógł to przemilczeć przez moment. A co się będzie! Jak się bawić, to się bawić, Tasię znaleźć, Khana zabić. Czy coś.

MG

Po krótkim seksie oralnym który mimo że dobry, nie pozwolił Torze skończyć, do powozu zaczęła się zbliżać pozostała dwójka, przez co zabawa musiała zostać przerwana, co raczej nie zadowalało ani Tory, ani Kate. Tak czy inaczej do powozu wsiadła jedynie Abigail. Moss zajął miejsce z przodu i poprowadził pojazd.-Chyba poszło nie najgorzej. Kiedy mijałam Oma wyglądał jakby zobaczył ducha. Całkiem pobladł chłopaczyna.-Zaśmiała się. Powóz jechał dość szybko i już po chwili znów stali przed "Bossem". Znaczy Tora z Kate, bo Abigail i Moss znów zniknęli.-Jak poszło?-Zapytał Inieta, pijąc whisky z lodem, rozwalony na krześle niczym jakiś narkotykowy baron. Tylko przykutych do krzeszła prostytutek brakowało.

No cóż. Było miło, ale się skończyło. Choć właściwie to nie w sposób, który by zadowolił maga. Ale cóż, nie można mieć wszystkiego. Tak czy inaczej uśmiechnął się lekko, gdy Abigail stwierdziła, że poszło w sumie nieźle. Choć to tak naprawdę Kate załatwiła całą sprawę. Tora... Kufel robił za tępego osiłka. Ale i tacy są potrzebni. Dlatego jakoś im to wyszło. No i wkrótce znaleźli się przed szefem. Który oczekiwał raportu. Więc w sumie, skoro najwidoczniej Kate się nie odezwała, to wróżek postanowił zrobić to pierwszy.
-Udało się go dorwać i nastraszyć. Możliwe, że za dwa dni też będziemy mieli listę, na której będzie moja znajoma. - stwierdził, kiwając w podziękowaniu głową w stronę Kate. I w sumie czekał. Bo, a nóż będą wolni.

MG

Inieta pokiwał głową, chociaż bardziej niż informacje dla Tory interesowały go te dla niego. Jakby nie patrzeć, pomagał odnaleźć Takarę, ale to nie musiało go interesować.-Jutro płyną na wyspę Jesionu.-Te informacje zdecydowanie bardziej go zainteresowały. Mężćzyźnie błysnęły aż oczy na tą wieść. Odstawił szklankę na stół i sięgnął po worek leżący za krzesłem.-Kate zostajesz. Kufel śpisz do góry. Jutro płyniemy na wyspę Jesionu. Ja, Ty, Moss, Abigail. Panna Kate zajmie się zdobyciem potrzebnej listy.-A następnie wyjął z worka monety które położył przed Kate i Kuflem.-U mnie nikt, nie pracuje za darmo.-Tym samym Tora, zarobił jakiś hajsik.

[Tora z/t do Wyspy Jesionu]

Nagroda: 350 Suezów[35.000 klejnotów], 15 PD