Szpital w Crocus

First topic message reminder :

Jedna z placówek wybudowanych od nowa na zgliszczach starej stolicy. Przywracając miastu dawną świetność, nie można było zapomnieć o niezbędnej infrastrukturze dla opieki medycznej.
Ten budynek nie jest zbyt duży, ma trzy skrzydła o lekko skręcających ścianach zewnętrznych, z góry miał przypominać koronę kwiatu. Elewację utrzymano w beżowo-białej kolorystyce i przyozdobiono prostymi płaskorzeźbami, lecz wnętrze nie jest w żaden sposób stylizowane. Wygląda prosto i schludnie - dosyć nowocześnie. Wokół szpitala rośnie niewielka zasłona z drzew liściastych.

---

Co w ogóle tu robię, skoro jestem zdrowa? Obserwacja... A czemu jestem w miarę zdrowa, to nawet nie wiem. Być może starszy pan, poświęcając życie, "przy okazji" zagoił nasze obrażenia, a może nie pamiętam, co się działo później...

W tymczasowej, lekkiej, białej szacie, siedzę koło szpitalnego łóżka w salce pooperacyjnej. Operacji chyba nie przeszłam, ale najwyraźniej chcą mnie gdzieś mieć na oku. W dłoni obracam niewielki kawałek magicznej biżuterii. Oko Aratara, które otrzymałam za bycie bezużyteczną przez dwie godziny, a potem narażenie nas na katastrofę.

Ani trochę nie rozumiem wydarzeń z katedry. Czemu dziadek zginął? Skąd się wziął ten potwór? Czy to oczko to wszystko, czego szukaliśmy?

- Ech. - Kontynuuję wpatrywanie się w okno. Czuję się okropnie po tym wszystkim. Na pogrzebie oczywiście musiałam stracić nad sobą kontrolę...

Chwilka minęła i dziewczyna postanowiła zostawić Lindowa w spokoju. Chyba już i tak nie obchodzi ich obojga, co się stanie z tym drugim. Wróciła do swojej sali i pozostało tylko zabijać czas do pojutrza. Czy i co miało wyniknąć z umówionego spotkania - może już na zawsze pozostać nieopisane.

z/t

Pędząc przez kraj, na swym dzielnym wierzchowcu, wiernym Bucefarlixie, Gołomp przybył do przybytku medycyny, by kupić trochę sera. Został tam trochę na dłużej, ponieważ nie tak dawno temu ktoś próbował z Gołompa zrobić pieczeń, lecz szczęśliwie dumny przedstawiciel dumnego gatunku wyszedł z tego cało. No... Prawie cało... Kilka oparzeń miał, dlatego zaleczyć je musiał, ale wszystko, dzięki opiece weterynarzy wróciło do normy i Gołomp niebawem znów mógł ruszać w świat szeroki, długi, czy też daleki...

Korzystając z pomocy Mejirona doczłapała się jakoś do szpitala. Złapała go w magicznym za łapkę i opierając się jakoś w miarę sprawnie się tu znalazła. Kwestię bólu... No był przyjemny, jednak utrudniona mobilność była iście irytująca. Szczególnie, że wtedy czuła się nieco bezbronna. Jej magia nie była na razie tak bardzo rozwinięta jak chciała, więc uniki są bardzo potrzebne albinosce. Ale dosyć już o tym i przechodząc do białowłosego towarzysza. - Nie wiem. Mogę chodzić, boli, ale to jest strasznie irytujące. Dobrze byłoby pozbyć się słabości przed Romerum. Na ostatnie dwa słowa spoważniała.
~~~Jak znajdzie się w szpitalu, podejdzie do kogoś wyglądającego jak z personelu spytać o możliwość przyjęcia z sprawą skręconej kostki.

Shinji pomógł białowłosej dostać się do szpitala. Może nie wyglądało to na coś poważnego, ale przecież się na tym nie znał, lepiej żeby rzucił na to okiem jakiś specjalista.
- Masz rację. - zgodził się z dziewczyną. Czekała ich prawdopodobnie bardzo ciężka misja. Lepiej było zająć się jej nogą nawet jeśli to był tylko irytujący ból. Więc przyszli do szpitala gdzie pewnie ktoś dość szybko zajął się Melody. A kiedy jakiś doktorek czy inna pielęgniarka badała jego towarzyszkę on usiadł sobie w poczekalni, żeby tam poczekać. Trochę się niecierpliwił, ale chyba głównie z powodu chęci sprawdzenia swojego nowego magicznego przedmiotu w praktyce. Miał zamiar poprosić właśnie Melody o pomoc w przetestowaniu bransolety.

Nucąc pod nosem przez teren szpitala przedzierał się nietypowy drapieżnik, który zapewne dla innych wyglądał po prostu na najbardziej stylową osóbkę jaką ujrzą w tym miesiącu. Cóż... niektórzy po prostu mają ten gust, prawda? Blondas jednak nie przejmował się dziś żadnymi przechodniami, przybył tu w zupełnie innym celu, a pomagał mu w tym nietypowy prezent, niegdyś otrzymany od pewnego białowłosego. Dla wielu był to po prostu głupi kamień, nasz wiedźmak jednak był wstanie dzięki niemu znaleźć owego chłoptasia nawet na drugim końcu świata. Wiedział, że ten jest gdzieś w budynku, wystarczyło tylko odnaleźć jego nietypowa czuprynę. Po drobnych poszukiwaniach w końcu go znalazł, powoli podszedł go do tyłu uśmiechając się złowieszczo niczym jakiś złodziej słodkich bułek i położył dłon na jego lewym ramieniu.
- 'Sup, bro~.
Rzucił nadzwyczajniej w świecie dość donośnym, wysokim głosem a jego twarz z powrotem przybrała jego typowy(udawany bo udawany, ale jednak!) głupkowaty uśmieszek.
- Czyżbyś przybył na poród małżonki? *Gasp* No wiesz, i własnej udawanej siostry na ślub nie zaprosiłeś? ...Zaraz! Kiedy się odbył? Czy weselisko było ładne?
Zażartował, chcąc jeszcze bardziej rozluźnić atmosferę swego przybycia, ciekawiło go cóż też takiego porabiał jego brachol Mejiro przez ostatni czas, kto wie może naprawdę się ożenił? Auć... to by znaczyło, że znalazł sobie kogoś szybciej niż nasz Affciu. Auć! No... ale może chociaż nazwie córkę na jego cześć?

Mejiron siedział sobie w poczekalni zupełnie nieświadomy faktu, że w pobliżu kręci się znajoma twarz. Zupełnie się nie spodziewał zobaczyć swojego przybranego brata, czy siostry jak mówił sam Aff. Toteż czując łapkę na ramieniu przekonany, że to Melody najpierw zapytał jak tam noga.
- Całkiem szybko poszło, z nogą w porządku? - nie zastanowił się nad słowami wampira. Dopiero kiedy się odwrócił zorientował się w swojej pomyłce.
- Aff? - zamrugał kilka razy jakby chciał się pozbyć omamu sprzed oczu, ale on dalej tam stał. - Nie no, Aff jak się patrzy~ - podniósł się kładąc dłonie na jego ramionach. Już chciał zapytać co on tutaj robi, ale wampir go w tym pytaniu ubiegł. I w swoim stylu wysnuł dość niespodzianą historyjkę.
- He? Jaki znów poród żony? Ja w życiu dziewczyny nie miałem. - zaśmiał się z pomysłu wampirka. - Jestem ze znajomą, która skręciła sobie nogę czy coś. - wyjaśnił, aby zaraz samemu zadać podobne pytanie.
- A Ty Aff? Co tutaj robisz? - wyrzucił z siebie w pośpiechu, aby na koniec jeszcze dodać - Naprawdę niezły przypadek. Dobrze cię widzieć. - bo naprawdę dobrze było zobaczyć starego znajomego i móc z nim porozmawiać. Nawet jeśli był to ktoś trochę dziwny i nie wiadomo było czego się po nim spodziewać jak Aff.

// łaa chyba trochę chaotycznie wyszło. x_x //

Melcia znalazła się w szpitalu, trafiła szybko do sali, gdzie specjaliści w swoim fachu mogli wyleczyć jej skręconą kostkę. Doktor szybko nałożył jakieś magiczne maście, traktując zaklęciem. Po chwili albinoska nie czuła już tego ograniczenia ruchowego jak ostatnio. Była po prostu zdrowa. Podziękowała typkowi i wyszła z gabinetu. Jego oczom ukazały się dwie osoby, jedna jej znana, druga nie. Melody na pierwszy rzut oka oceniła ją na dziewczynę. Mogło ukłuć ją delikatne uczucie zazdrości, do którego na pewno się nie przyznała, więc zostawmy to gdzieś daleko za nią. Podeszła cichutko, znaczy planowała ciuchutko podejść do tego towarzystwa. Na razie się nie będzie odzywać, bo trzeba najpierw rozpoznać na czym się stoi.

Aff w dalszym ciągu się uśmiechał, dobrze było wiedzieć, iż Shinji ucieszył się na jego widok - choć chyba początkowo go z kimś pomylił, może z tą wymyśloną przez wampierza żoną? Huh. Niestety, interesująca w swych założeniach historyjka blondynka dość szybko została obalona przez brachola. Oczywiście, Tamotsu nie wierzył w te bzdury jakoby Mejiro nigdy nie miał dziewczyny, przecież bił od niego wielki napis "casanova"! Pewnie chłopaczyna po prostu nieco się zawstydził, albo z jakiegoś powodu nie chciał opowiadać swej udawanej siorce o swych podbojach miłosnych.
- W życiu? Hmmm, no niech ci będzie, powiedzmy, że uwierzę.
Rzucił nieco lekceważąco przypatrując się swemu braciszkowi, zwracając uwagę na jego dość ponure ciuszki, wyglądało to jakby bał się choćby odrobiny kolorów - tego Affciu w całej swej miłości do udawanego rodzeństwa nie potrafił zrozumieć.
- Co tu robię? Ohh.. tak sobie... na obiad wpadłem.
Zażartował - pomimo tego, że brzmiał niezwykle poważnie. Wiedział, iż Shinji zna już tego rodzaju żarty.
- Przy okazji też po prostu chciałem cię zobaczyć, sprawdzić jak sobie radzisz takie tam stalkowe pierdoły. Więc... cię wyśledziłem. Wykorzystałem bro-radar.
Dodał prezentując bracholowi podarowany przez niego kamyk po czym szybko schował go do kieszeni, mniej więcej w tym momencie, poczuł cicho zbliżającą się dziewczynę i w tym momencie aktywowała się jego psotna strona, błyskawicznie rzucił w stronę Mejiro telepatyczne.
"Kukuku~ chyba znalazłem tą twoją małżoneczkę, oj - przepraszam "znajomą". No niech będzie - masz moje błogosławieństwo."
Po czym niczym prawdziwy predrator, błyskawicznie spojrzał na dziewuszkę oceniającym, pełnym powagi i dramaturgi spojrzeniem - niczym jakaś wredna macocha, po czym po paru sekundach obdarzył ją swym najcieplejszym uśmiechem.
- Witaj, ma droga. Shin Mejiro - starsza siostra tego tu przystojniaczka. Gratuluję i... życzę szczęścia. Jestem pewna, że rodzice będą zachwyceni, gdy usłyszą te wieści~!
Rzucił melodyjnie, zasłaniając przy tym swe usta otwartą dłonią. Doprawdy, tego typu żarciki były jego ulubionymi.

Shinji kiwnął głową potwierdzając słowa Affa, ale ten mimo wszystko nie wydawał się przekonany wierzyć. Nie bardzo wiedział dlaczego wampir mógł uważać inaczej, ale cóż - chyba nigdy nie uda mu się odgadnąć co tak naprawdę chodzi mu po głowie.
- Na obiad? - powtórzył białowłosy marszcząc brwi, doskonale wiedział czym Afcio się żywi, ale nie pomyślał nawet, że mógłby to robić w takich miejscach jak to. Dopiero po chwili rozkorzenił, że to żart. Chyba. Zaśmiał się, chyba trochę nerwowo.
- Więc teraz stołujesz w szpitalach? Nie powiem sprytnie, jedzonka masz pod dostatkiem. A i pewnie jedzonko nie opiera się ci za bardzo. - znów się zaśmiał taksując Affa spojrzeniem. Zaśmieje się również? Bo jeśli zachowa swój poważny wyraz to można pomyśleć, że faktycznie przyszedł tu coś zjeść.
- Bro-radar? - zdziwił się, a nawet jak wampirek pokazał mu kamień to nie bardzo wiedział o co chodzi. Chyba naprawdę zaczynał mieć problemy z pamięcią. Ale mniejsza z tym.
- W każdym razie jakoś tam mi się wiedzie, nie narzekam. - rzucił do swojej udawanej siostry. - W sumie nawet teraz to chyba jestem trochę sławny. Bo całkiem nieźle mi poszło na tych magicznych igrzyskach, słyszałeś coś? Czy może zaszyłeś się gdzieś w głuszy i nic do ciebie nie docierało? - poruszył kolejny temat.
I pewnie dalej by to jakoś tak szło, gdyby Aff nie uderzył do niego telepatią. Dopiero po tym Mejiro zauważył Melody. Nic nie powiedział na jego słowa, nie raczej myśli. Mniejsza, nic na to nie odpowiedział, ale zrobił minę mówiącą coś w stylu "nie, mówiłem ci, że to nie tak". Ale to na nic, wampir już zaczął taksować białowłosą, aby następnie przedstawić się jako jego siostra. Oczywiście nie mógł też dodać czegoś w swoim stylu. Shinji już nie wiedział czy Aff żartuje sobie z niego czy może raczej z Melody. W każdym razie wydawał się przy tym nieźle bawić. A sam Mejiron tylko westchnął spoglądając na Mel bezradnie. Taki właśnie był jego przybrana siostra.

Mel nie do końca wyszło podejście niezauważonej. Jej obecność została zbyt szybko ujawniona co nieco speszyło dziewczynę. Potem ten wzrok dziewczyny jeszcze bardziej utwierdził Melcie w tym, że jednak nie powinna podchodzić tylko poczekać... Ale skoro już podeszła, nie ucieknie. Pokaże, że jest dzielnym wampirkiem nie bojącym się rozmowy z ludźmi. Później jak się uśmiechnęła, Melody odetchnęła głęboko. Może tak źle nie będzie. Odpowiedziała delikatnym uśmiechem, lekko ukazując ząbki. - Melody Lanely... Zaczęła. Nie wiedziała, że miał siostrę, ale nie oszukujmy się, znała się z nim króciutko. Jednak dalsza część wypowiedzi "blondynki" znów wprowadziła odczucie zgrozy. O co jej chodziło? Albinoska mogła strzelić faceplam'a oficjalnie, tak więc skorzystała z tego przywileju. - Eeee... Co? Wydukała z siebie, bo no co tu się odjaniepawla.

Na potwierdzenie żartu z obiadkiem, Affciu postanowił zachować pełną powagę - dzięki temu żart wydawał mu się tym bardziej zabawny, choć Shinji oczywiście mógł uważać inaczej(całkiem słusznie zresztą). Poza tym nie było już co wracać do zeszłorocznego żartu, kiedy to blondasek znalazł sobie nową zabawę w postaci Melody. "Huh? Sławny? Wow.... nie miałem pojęcia, tak jak mówisz, byłem raczej z dala od cywilizacji ostatnimi czasy." Rzucił telepatycznie do swego przybranego brata, cały czas skupiając się na przybyłej Melody. Jej reakcja była dość ...wolna. Czyżby dziecię nie zrozumiało kontekstu? Biedaczynka, trzeba jej to prościej wytłumaczyć!
- Oh, no wiesz ...ślub? Ty, on ...stado małych bobasków za jakiś czas? Możecie nawet zamieszkać u naszych rodziców - na pewno nie będą mieć nic przeciwko! No i pomyśl o wieczorku panieńskim! Pozwól, że sama go zorganizuję~!
Odparł wampirek coraz bardziej się całą tą wizją ekscytując, oczywiście wszystko to było dla niego tylko żartem, ale miło było sobie wyobrazić tak szczęśliwe weselisko! Minęło naprawdę mnóstwo czasu odkąd ktokolwiek zaprosił Affcia na dobrą imprezę!

Rzeczy dziejące się teraz, działy się nie za bardzo logicznie. Jak Melody niby miała brać ślub z chłopakiem, którego dopiero co poznała? Okej, polubiła go ale bez przesady. Jej twarzyczka mogła wyrażać szok wywołany przez słowa "siostry Mejira". Chyba ją tu ewidentnie trollują. Rzuciła zrozpaczone spojrzenie Shinji'emu pt. Co tu się dzieje?!. - E? Przepraszam bardzo, ale co? Ja go znam krótko, nie jestem z nim, nie będę miała z nim dzieci, ani tym bardziej nie zamieszkam u waszych rodziców. Już na wieczór panieński bym się wybrała, ale na pewno nie mój! Weź też coś powiedz. Poszukała wsparcia od maga przejęcia. No halo no, nie będzie mi się tak bezkarnie Melci trollować!

Affowi nawet powieka nie drgnęła na jego komentarz przez co Shinji nie bardzo wiedział co o tym myśleć. Ale to chyba nie był jego cel, nie jedyny w każdym razie. Przecież wspominał coś, że chciał się ze swoim bro spotkać. Ciekawe czy chodziło o coś konkretnego, czy miał jakąś sprawę. Mejiro postanowił wkrótce poruszyć ten temat, ale to później.
Póki co pokiwał energicznie głową na telepatyczną wiadomość Affa, bo uważał że faktycznie stał się trochę sławny. A wieść, że Aff ostatnio spędził trochę czasu poza cywilizacją? Nie specjalnie go to zdziwiło.
Odłożywszy tamtą sprawę na potem Shinji przyglądał się rozmowie pozostałej dwójki. Wampir zdawał się nieźle bawić, Melody już mniej. Nawet zwróciła się do niego, żeby też jakoś na to zareagował. Więc rozłożył łapki i wzruszył ramionami bezradnie.
- To bezcelowe. Tak to już jest z moją siostrzyczką. Nie przejmuj się za bardzo. - było jak mówił, nic nie można było z tym zrobić, znaczy można było ale to pewnie przyniosłoby odwrotny skutek. A tak jak się to wampirkowi znudzi to sam przestanie, chyba. - Mnie na przykład siostrzyczka na dzień dobry zapytała czy przybyłem tu na poród małżonki. - rzucił uśmiechając się wesoło. Naprawdę czasem pomysły Affa były rozbrajające. Oby tylko wampir nie miał mu za złe, że psuje zabawę.

Affciu wybuch szczerym śmiechem, biedne dziewczę było całkowicie skołowane, wręcz wyśpiewała całą synfonię przeciw idei poślubienia Mejiro. Auć... to musiało brachola zaboleć(A przynajmniej Aff w swej genialności tak uważał).
- Au, serio - nie musiałaś być, aż tak przeciw tej idei. Bro to bardzo dobry materiał!
Rzucił dalej rozbawiony, porzucając maskę planującej weselisko siostry.
- Ah~ Nie ma to jak rodzinne zjazdy. Milady, pozwól, że przedstawię się raz jeszcze - Afuro Mejiro, udawana siostra twego prawie-że-przyszłego-nie-męża. Przyjemność po mojej stronie.
Dodał po chwili szarmanckim głosem, udając jakiegoś dżentelmena kiedy to Shinji zakończył swoją kwestie, warto zauważyć, iz po raz kolejny nie podając swego rodzimego nazwiska. To już chyba taka nowa tradycja.
- ...Więc co teraz? Może przejdziemy się w jakieś milsze, bardziej odpowiednie miejsce? Kawiarnia, bar ...ołtarz? Ja stawiam!

Rzeczy co wywarło Melodyjne spojrzenie nie były zbyt pożądane przez tą białowłosą pannicę. Bezcelowe, nie przejmuj się za bardzo dźwięczało w jego ustach za głośno! Najlepiej, by w ogóle tego nie mówił, a wręcz pomógł biednej wampirzycy w potrzebie. Przecież ona nie umie w ludzi, w Affowe wampiry tym bardziej! Chyba zamiast walki powinna nauczyć się chodź trochę w rozmowę, by nie dać się żadnym Shinom, ani Afurom dać! A później została jeszcze bardziej rozbrojona. Poród małżonki? CZY MEJIRO MA MAŁŻONKĘ, ALBO TYM BARDZIEJ DZIEWCZYNĘ? Strzeliła faceplama znowu. I nie powiedział jej. Jej serduszko rozdrobniło się na tyyyyyle kawałków, by po chwili uświadomiła sobie sprawę, że to o niej. Ups. Welp, zaraz się przywróciła do w miarę normalnego wyglądu twarzy, tak. - Okej, ogólnie to ja nie będę przeszkadzać, miło mi i w sumie zmykam już. Do zobaczenia na sterowcu! Tak więc taktyczny odwrót i wampirek popyyyyylił w dal!
z/t