Szpital

MG:

Laen był w śpiączce. Ile czasu minęło? Nie wiedział. Nie miał świadomości by była ona zaprzątnięta takimi rozmyślaniami. Po prostu sobie leżał. Po jakimś czasie jego ciało zaczęło dawać znaki. Po prostu jego ręka drgnęła. Dokładniej to dłoń, a jeszcze bardziej uściślając - mały palec prawej dłoni. Raz. I potem długo... długo nic.

Potem nastąpiło drgnięcie lewej powieki. A mag prędkości odzyskiwał powoli świadomość. Gdy otworzył oko, dostrzegł nad sobą jakąś kobietę. Delikatna, niemalże wątła z wyglądu o jasnoniebieskich włosach. Ze skupieniem spoglądała na ciało maga, najwyraźniej używając jakiejś magii.
-Obudziłeś się? - spytała spokojnie, acz bez większych emocji. Była ubrana elegancko. Zupełnie nie jak lekarz. -Jesteś najemnikiem i zająłeś miejsce w szpitalu publicznym obcego kraju. Jesteś świadom tego, że w wyniku tych działań, musisz opłacić swój pobyt tutaj, prawda? - poinformowała go spokojnie, po czym dodała -Normalnie pewnie nie opłacilibyśmy twoich usług najemniczych, ale możesz odwdzięczyć się przysługą. Zlecenie, równoznaczne z opłatą za pobyt w publicznym szpitalu obcego kraju. - poinformowała go spokojnie, czekając na reakcję. Niestety... jego stan nadal nie pozwalał Magowi Prędkości na jakikolwiek większy ruch. A to był już problem.

Chłopak odzyskał świadomość, po nieznanym mu czasie. Przez mgłę pamiętał jak wylądował w takim stanie. Pamiętał starcie z kimś potężnym i ranę, która bardzo krwawiła. Najpewniej, to ona była powodem jego obecności tutaj. Słysząc i widząc jakąś kobietę, przyjrzał jej się starając ją rozpoznać. Nie miał pojęcia czy jej nie znał, czy nie był sobie w stanie w tym momencie przypomnieć. W końcu, wyglądało na to że spał dość długo. A bynajmniej do takiego wniosku doszedł. Słysząc jej pytanie, nie odpowiedział od razu. Pierw spróbował ruszyć każdą częścią ciała, żeby móc mniej więcej określić w jak chujowym stanie był. I postarałby się podnieść swój tors do góry, żeby bardziej siedzieć niż leżeć. Nawet, jeśli sprawiałoby mu to ból, zdeterminowany był by chociaż usiąść. Słabość nie była cechą, którą lubił u siebie widzieć. Nawet jeśli w pewnym sensie czuł się jak inna osoba w tym momencie.
- Rozumiem. Nie byłem wystarczająco silny by powstrzymać świętego maga, co mogło zaważyć o losach bitwy. - odpowiedział spokojnie, sam nie będąc pewnym tego co mówi. Szczerze powiedziawszy, Święty Mag był silny. Ale czy na tyle by zmienić szalę bitwy tylko swoją obecnością? Krwistooki nie był tego pewny.
- Jakie jest to zlecenie? I kim jesteś, jeżeli można spytać? - zapytał się i przy okazji rozejrzał się w co jest ubrany, a także gdzie jest bronie się znajdują. Czy są tutaj, czy gdzieś je zabrali. Miał nadzieję, że jednak nie był w typowym szpitalnym ubranku. Wtedy czułby się całkowicie jak nie on.

Kobiety niestety nie kojarzył... przynajmniej z wyglądu. Próbował wstać, jednak ból o mało nie pozbawił go przytomności.
-Nie polecam teraz się ruszać. - stwierdziła tylko spokojnie, bez większych emocji, po czym wysłuchała jego słów, lekko unosząc prawą brew na wspomnienie o Świętym Magu, ale koniec końców była chyba ukontentowana odpowiedzią maga prędkości, tak też coś zanotowała w kajeciku, a następnie powiedziała -Sabotaż. Podpiszesz tak zwaną wieczystą przysięgę i udasz się do Midi przeprowadzić sabotaż ich portów. Oczywiście, będzie to niezależna działalność piracka. Przysięgę podpiszesz tylko w jednym celu. By nikomu nie powiedzieć, że działasz na zlecenie Minstrelu. Wojna ta jest wojną morską. Nie można przenieść ją na kontynent. - wyjaśniła spokojnie plan działania po czym przedstawiła pożądane efekty -Póki Midi nie będzie w stanie wesprzeć swoich sił na froncie, póty będziemy ukontentowani wynikami. - Stwierdziła spokojnie, po czym się przedstawiła -Aurora Gilȇg, Wiceprezydent Minstrelu. - sam tytuł Laenowi może niezbyt wiele mówił. Ale to imię i nazwisko już tak. Członkini 10 Świętych Magów, 2 najpotężniejszy czarodziej na kontynencie.

Chłopak zasyczał z bólu, kiedy próbował wstać. Nie cierpiał swojej bezsilności, a w tym momencie wdawała mu się ona we znaki. Starał się jednak panować nad swoją chwilową nienawiścią do siebie, bo w tym momencie była ona zbędna i oboje to wiedzieli. Słysząc co ma zrobić, nie rozmyślał zbytnio nad odpowiedzią.
- Zrobię to. Nigdy nie miałem do czynienia z sabotażem, ale postaram się jak najlepiej wykonać zadanie. Mimo wszystko, jestem najemnikiem. Może to też być dobre doświadczenie dla mnie. Do kiedy mam czas na wykonanie tego zadania? Skoro aktualnie mam problemy z ruszeniem się, nie mogę go wykonać natychmiastowo. - zapytał się dziewczyny i oczy mu się poszerzyły lekko słysząc jej imię. Laen osobiście nie spodziewał się że spotka podobno najsilniejszą kobietę na kontynencie. A już na pewno nie w takiej sytuacji. Z tego też powodu, uznał że dodatkowa informacja się przyda.
- Prawdopodobnie już to wiesz, ale i tak to powiem. Podczas bitwy spotkałem maga, który niedawno zajął pozycję 8 wśród waszego grona. Był on po stronie Midi. Nie wiem czy w najbliższym starciu też się pojawi, ale jest to możliwe. - poinformował dla pewności. Wolał, by jednak kobieta wiedziała z kim walczą. Mimo wszystko, wyleczyła go to ma u niej dług wdzięczności. Wypada go spłacić. Zauważył, że nie było widać jego broni, dlatego też dopytał się dziewczyny gdzie ona może się znajdować.

Kobieta spokojnie wysłuchała słów Laena,
-Miesiąc. Wyjdziesz najwyżej pojutrze. - poinformowała kobieta spokojnie, niezbyt się rozgadując. -Twoją zapłatą, jest ten szpital. - powiedziała jeszcze, by nie myślał, że cokolwiek dodatkowo zarobi. Nie zareagowała też zbytnio na dodatkowe uwagi o Świętym Magu, poza lakonicznym -Wiemy. - następnie przez kilka minut kontynuowała leczenie, by na końcu dodać -Jutro przyjdzie do ciebie zaklinacz dusz. Podpiszecie pakt i dokończą cię leczyć. Twoje rzeczy są w depozycie szpitalnym. - i wszystko jasne. Po chwili wstała skinęła głową na pożegnanie i wyszła.

Następnego dnia zaś przyszedł do niego mag. Z wyglądu - szalony naukowiec. Przy sobie miał pergamin, nóż i podejrzany uśmiech. Treść pergaminu była następująca:
Mężczyzna podał Laenowi nóż i powiedział:
-Podpisz krwią. - po czym zatarł ręce z oczekiwania. Chyba nawet mu się to podobało.

Chłopak zaczął zastanawiać się na miesiącem, który miał na przygotowanie się do ataku na porty. Nie był pewien, czy on wystarczy wliczając czas na podróż i przygotowanie. Nie miał jednak zbytniego wyboru. Poza tym, to mogło być ciekawe. Gorzej że jego specjalnością nie były wybuchy, które najbardziej przydałyby się do takiej akcji. Uświadomił sobie, jak przydatne może być wysadzanie rzeczy  w wojnach i tego typu rzeczach. Nie komentował wspomnienia o zapłacie, bo dobrze zdawał sobie z tego sprawę. Jedyne co otrzyma, to "rozwój własny". Jednak to już nie od Minstrelu, a od przeciwników jakich spotka w Midi.
- Zrozumiano. - odpowiedział pasywnym tonem, chociaż uniósł jedną brew na zachowanie wiceprezydent. Wyglądało na to, że należała do tych tak zwanych królowych lodu, które to nie są zbyt przyjemne. Cóż... szermierzowi to nie przeszkadzało. W końcu, bardzo możliwe że po tym zadaniu nigdy więcej się nie zobaczą. Taką opcję wolał krwistooki.
- Macie tu gdzieś jakiegoś technika lub stratega w bitwach? Kogoś kto znałby się na Midijskich portach lub statkach i mógłby mi o nich więcej powiedzieć. - zadałby jej takie pytanie nim wyszła, mając nadzieję na odpowiedź. W końcu, im więcej informacji mu dadzą tym lepiej będzie w stanie dokonać sabotażu. A z tego co wiedział, zależało im na tym by uszkodzić przeciwników.

Następnego dnia, kiedy otrzymał pergamin skrzywił lekko twarz. Nigdy nie ufał takim paktom, które podpisywało się krwią. Pewnie dlatego, że kojarzyły mu się z jego pobytem w świecie demonów. Czyli niezbyt przyjaznym dla niego czasem. Bez zbędnej czułości naciął dość lekko dłoń i podpisał zgodnie z życzeniem tego jakiegoś zaklinacza. Jeżeli przedtem wiceprezydent nie odpowiedziała mu na to pytanie zbytnio, to zapytałby się tego całego zaklinacza o to. Wyglądał jak świr, ale może coś wiedział.

-Hmm... znajdziesz kogoś w akademii wojskowej. - odpowiedziała mu jeszcze przed wyjściem Aurora.

Sam zaklinacz nie sprawiał wrażenia godnego zaufania. A może było to zwykłe uprzedzenie, spowodowane oceną po okładce? Tak czy inaczej, ledwo co Laen podpisał, zaklinacz położył pergamin na dłoń i... uderzył maga prędkości otwartą dłonią (z podpisaną umową) w klatkę piersiową, że temu aż zabrakło tchu. W tym samym momencie, kartka zalśniła bladym światłem i... została wchłonięta w ciało maga. Gdyby miał odsłoniętą klatkę piersiową, dostrzegłby na swojej lewej piersi okrąg z dziwnymi znaczkami. Po chwili zaklinacz zatarł dłonie z satysfakcją, coś powiedział w Sinya, po czym wstał i wyszedł. Za godzinę również przyszedł lekarz, ostatecznie wypisując maga i za niecałe 2h praktycznie Laen był przed wejściem do szpitala. Nawet powiedzieli mu jakimi tunelami tego podziemnego miasta udać się do akademii wojskowej.

Chłopak kiwnął głową w podzięce za odpowiedź. Był pewien że ta informacja się mu przyda. A przynajmniej miał taką nadzieję. Kto wie czy będą chcieli udzielić mu informacji.

Chłopak po tym jak dostał w klatkę miał przez chwile problem ze złapaniem równego oddechu. Mogli go chociaż uprzedzić jak to ma wyglądać. Z drugiej strony, sam się nie dopytał. Po części była to w takim wypadku jego wina. Westchnął kiedy ten wyszedł i poleciał pewnie robić inne, zaklinaczowe rzeczy. Czekał potem tylko aż go wypiszą, by mógł udać się odebrać swój ekwipunek. Z pewnością będzie mu potrzebny w nadchodzącym zadaniu. Na szczęście, miał takiego farta że nawet go poinformowali gdzie znajdowała się ta cała akademia wojskowa. Podziękował za tą informację i udał się w jej kierunku, mając nadzieje na znalezienie kogoś znającego się na portach lub statkach, których sabotażu miał dokonać. Dobrze by było jeżeli trafiłby na jakiegoś dowódce, który wcześniej przebywał na polu bitwy. W końcu, kto wie czy Midi nie miało żadnych szpiegów w tym terenie. Jeżeli jakiś się przedarł, to krwistooki musiał uważać by nie dać mu żadnych informacji. Jeżeli po drodze do akademii na nikogo by nie natrafił, to spróbował tam się rozejrzeć za kimś mogącym mu podać odpowiedni kierunek do jakiegoś działu technologicznego.

Podziemne miasto, stolica Minstrelu, Erendel robiła wrażenie. Mimo bycia wykutym wewnątrz góry sprawiała wrażenie zaskakująco przestrzennego obiektu. Co dodatkowo potęgował fakt, że miasto było ogromne, ciągnące się wręcz kilometrami - także i wgłąb ziemi. Samo dotarcie do akademii wojskowej zajęło Laenowi prawie godzinę. Ale nie mógłby jej nie rozpoznać. Z zewnątrz przypominała wyglądem uczelnię, tylko otoczoną swoistym murem i gwardią przed wejściem. Czy była ona na pokaz, czy były to jakieś zajęcia, a może po prostu wcześniej został on już zapowiedziany, że przyjdzie? Niezależnie od przyczyny, nie powstrzymali go przed wejściem na teren akademii. Z drugiej strony, nikt też go bardziej po niej nie oprowadzał, ani najwyraźniej nie zamierzał. Jednakże, niezależnie od tego czy stał w miejscu próbując się odnaleźć, czy błąkał się szukając, czy też może wypytując tu obecnych o jakąś pomoc, po pewnym czasie odnalazła go kobieta. Na oko miała jakieś 30 lat, krótką, czarą spódniczkę, czarne rajstopy, czarne szpilki, białą koszulę z czarną marynarką, okulary na nosie, spięte (także czarne) włosy, wskaźnik w dłoni, na drugiej ręce książki.
-Ty jesteś tym najemnikiem, które przysłała Czcigodna Gilȇg? - spytała surowym, nauczycielskim tonem, a gdy ten odpowiedziałby twierdząco, kazałaby mu iść za nim do jednej z sal lekcyjnych. Najpewniej czegoś, związanego z geografią. -Podobno masz pytania. Jakie one są? - zapytałaby się, siadając na biurku i zarzucając nogę na nogę.

Krwistooki, już po chwili odczuwając jak długi spacerek go czekał, pozwolił sobie na lekkie rozejrzenie się po mieście. Głównie dlatego, że dawno nie odwiedzał innych krajów. Oczywiście, były momenty kiedy postawił swoją stopę w Minstrelu. Głównie kiedy szukał informacji na temat swojej siostry. Resztę spaceru poświęcił rozmyślaniu nad nią. Wydawało mu się, że widział ją w bitwie i była nie po tej właściwej stronie. A może to on był po złej, tego nie mógł być pewien. Jedno było pewne, była zdrowa. Krwistooki zacisnął pięść, zdając sobie sprawę że Hoshi najpewniej zamordowała ludzi w tej bitwie. Nie ważne jaka była ich ilość. W jego głowie, to nie tak miało wyglądać. Chciałby posiadała w sobie niewinność, dobre serce i troskę. Wszystko to, czego on nie posiada. Zaczął też zdawać sobie sprawę, że nie znał jej dobrze. Nie mógł nawet być pewien czy nie stała się psychopatką, jak to czasem Laen w trakcie bitwy. Nie znał jej, a to go bolało. Westchnął cicho, i nim się obejrzał dotarł do akademii. Na szczęście, szybko też jakaś kobieta go znalazła. Mimo było wiedzieć, że wiceprezydent miał ochotę mu pomóc z tym zadaniem. Kiwnął głową, potwierdzając że jest najemnikiem o którym mowa. Poszedłby za nią, zadowolony że nie musiał unikać jakichś szpiegów. W końcu, tylko Aurora wiedziała po co tu przyszedł. Tak więc ta kobieta musiała być kimś zaufanym. Spojrzał na nią i zastanawiał się jak najlepiej sformułować swoje pytanie.
- Chciałem zdobyć informację na temat portów Midi. Najlepiej wszelakie jakie jesteście w stanie mi udostępnić, a konkretniej, takie które przydadzą się do wzniecenia tam chaosu. Informacje o ich statkach i jak je najłatwiej zniszczyć od środka też byłyby mile widziane, ale nie wiem czy je posiadacie, i czy byście mi je przekazali. - odpowiedział, nie do końca wiedząc jak sformułować pytanie. Nie znał się tak bardzo na sabotażu, dlatego nie wiedział czego konkretnie będzie potrzebował. Mógł się tylko domyślać.

Kobieta prawie się nie ruszała, gdy chłopak zadał jej swoje pytania. Można by wręcz odnieść wrażenie, że przypominała kamienny posąg.
-Midi posiada wiele portów, jednak znaczna większość z nich jest niewielka i nie posiadają stoczni. Jeśli masz zrobić chaos, musisz zasiać chaos w Cel'ah'ub. Idealnym byłoby, gdyby udało ci się zniszczyć stocznię. Niestety, jesteś jeden i jest to wątpliwe byś to wykonał. Ten port jest jednocześnie miastem handlowym. Importują tam masę towarów, eksportują tysiące niewolników oraz kamieni szlachetnych. Nie mogą zaprzestać handlu, bo będą mieli kryzys gospodarczy, wystarczy więc, że uszkodzisz im stocznie oraz doki wojskowe. - stwierdziła spokojnie, po czym rozwinęła mapę i wskaźnikiem pokazała dokładną lokalizację miasta -Z tego co wiemy, miasto to znajduje się na wybrzeżu, więc musisz uszkodzić kładki, zatopić ileś staków by utrudnić manewry wojskowe. Oczywiście, wszystko będzie pilnie strzeżone. Jak dasz się złapać, umrzesz. - powiedziała spokojnie. Może z jej słów nie dało się wynieść wiele informacji, jednakże zawsze była to jakaś wiedza, a ta zawsze jest potrzebna. Może też jakieś bardziej doprecyzowane pytania ułatwiłyby jej znalezienie odpowiednich odpowiedzi dla maga prędkości.

Chłopak wysłuchiwał wszystkiego w spokoju, rozmyślając przy okazji nad uproszczonym planem działania. Ucieszył go fakt, że dowiedział się jakie miejsce jest najistotniejsze dla Midi. Miał dzięki temu dość jasny cel, a to zawsze było mile widziane. Fakt, że miasto było miastem handlowym był dość istotny dla chłopaka. Z tego co wiedział, do takich łatwiej się dostać ze względu na ilość handlarzy w nim przebywającą. Podszedł bliżej mapy, kiedy kobieta ją wyciągnęła i słuchał dalej co ta mówiła, czekając chwilowo ze swoimi pytaniami. Niestety, nie wiedział o Midi wystarczająco by móc samemu plan działania ułożyć. Potrzebował do tego pomocy, jeżeli chciał przeżyć.
- To muszę nie dać się złapać. - powiedział, jakby to było proste. Ale wiedział że takie nie było. - Wiadomo jak dobrze strzeżony jest port w nocy? Chciałbym wiedzieć czy dostanie się po cichu łódką do portu pod osłoną nocy byłoby ciężkie. Inną opcją którą widzę jest dotarcie do miasta i udawanie handlarza lub kogoś podobnego. Chyba że ma pani pomysł lepszego dostanie się, to chętnie słucham. Mimo wszystko amator ze mnie. Poza tym. Wiadomo może coś o niewolnikach których eksportują? Czy nadają się do walki, w tym sensie. Może wprowadzili by zamęt w mieście lub nawet pomogli w niszczeniu portu. Hmm... może ma się tam odbyć jakiś festiwal? Jest szansa, że straż wtedy będzie bardziej rozluźniona... lub wręcz przeciwnie. - zatrzymał się w tym momencie na chwilę z pytaniami, rozmyślając nad nimi dokładniej. Pierwszy raz wykonywał taką misję. W takim wypadku, dodatkowe informacje nigdy nie mogły zaszkodzić, nawet jeśli ostatecznie okazałyby się bezużyteczne. Takiego zdania był krwistooki, który chciał do tego profesjonalnie podejść.
- I najważniejsza kwestia dla mnie. W jaki sposób najlepiej zatopić Midyjskie statki? I czym? Niestety, nie specjalizuje się w wybuchach. Chciałbym wiedzieć, czy będę musiał zakupić lacrymy wybuchowe, czy obejdzie się bez nich. Skoro już o tym mowa, wiecie może czy w ich porcie znajduje się magazyn, z którego mógłbym ukraść parę bomb lub lacrym wybuchowych? Posiadają jakiś czuły punkt, który mógłbym dobrze wykorzystać to zatopienia ich? I gdzie mógłby się on znajdować? Nie chciałbym latać po całym statku w poszukiwaniu jednego pomieszczenia. Byłoby to niezbyt efektywne. Chodzi mi o rzeczy typu magazyn z łatwopalnymi rzeczami lub pomieszczenie w którym jest cała maszyneria odpowiadająca za poruszanie się statków. - chłopak sam nie był pewien ile rzeczy które powiedział było zbędnych, a ile faktycznie się przyda. Dla niego jednak były na ten moment istotne. Domyślał się, że kobieta może nie znać odpowiedzi na większość z nich. Kazali mu jednak pytać, to pytał. Nie było co nad tym zbyt bardzo rozmyślać, póki mógł się zapytać ekspertów. W najgorszym wypadku, po przedostaniu się do miasta sam będzie musiał zdobyć informacje na ten temat.

Kobieta spokojnie wysłuchała pytań Laena. A tych było wiele. Bardzo wiele. I na co tylko mogła, starała się odpowiedzieć możliwie bezpośrednio po, coby nie utracić ani jednego wątku.
-Strasznie strzeżony. Midi słynie z eksportu drogich kamieni szlacheckich. Miasto jest otoczone strażami i pilnie strzeżone. Są patrole zarówno w mieście jak i na wodzie. Zakradnięcie się do miasta będzie więc horrendalnie trudne, o ile w ogóle możliwe. - rzekła dość spokojnie i rzeczowo. -Najlepiej będzie jak zatrudnisz się w Dessertiańskiej karawanie zmierzającej do Midi. Jako handlarz musisz znać język. Obcokrajowcy na terenach Midi nie są zbyt mile widziani. A tym bardziej nie próbuj dostać się tam przez naszą granicę. Umrzesz jak tylko spróbujesz ją przekroczyć. - zasugerowała jedno z rozwiązań, które przyszło jej na myśl. Następnie westchnęła. -Niewolnicy w Midi tracą człowieczeństwo. To okrutne, ale potrafią oni zabić w ludziach chęć jakiejkolwiek własnej woli. Są traktowani jak bydło, jak psy czy koty. Pewnie nawet kilka razy zauważysz, jak nieposłuszny niewolnik jest mordowany na ulicach przez swoich właścicieli. Mało jest zadbanych niewolników, zdolnych i w pełni sprawnych do walki. Jeszcze mniej z wolą i chęcią do niej. Najszybciej takich znajdziesz w ich "nowych nabytkach". Jeńcach naszych ludzi, dzieciach pierwszego pokolenia niewolników, niewolników zza granicy. Choć nie rób sobie wielkich nadziei. - tak to niestety było. Po chwili westchneła. -Czy ja wyglądam na szkutnika. Nie znam się na budowie okrętów, ale pewnie jak zniszczysz ich poszycie lub rozszczelnisz pokład to się zatopią. To port handlowy oraz wojskowy. Pewnie mają magazyn ze sprzętem wojskowym, jak bomby i inne takie. - stwierdziła. Widać ona też miała granicę swojej wiedzy.

Chłopak wysłuchał w spokoju słów kobiety, notując co miało potencjał wyjść, a co było zdecydowanym samobójstwem. Słysząc o tym jak bardzo jest strzeżony, na jego twarzy pojawił się grymas. Krwistooki nie był mistrzem infiltracji, skrytobójstwa i sabotażów. A jego celem było jedno z miejsc, których straż była bardzo dobra. Jego szczęście było niesamowite w tym momencie. Słysząc jak ta powiedziała coś o szkutniku, wzruszył ramionami.
- Nie wyglądasz, ale może wiesz. Mówią by nie oceniać ludzi po okładce. Nie szkodzi próbować. - powiedział krótko z lekkim uśmiechem. Niewolnicy też nie mieli zbyt wielkiej szansy by mu pomóc. No, i poza tym musiał nauczyć się jeszcze języka. Przynajmniej w stopniu wystarczającym by móc udawać handlarza. Z pewnością nie miał czasu na przerwę, biorąc pod uwagę że miał tylko miesiąc na wykonanie tego zadania. Spojrzał kątem oka na swoje ostrze i miał nadzieje, że będzie ono wystarczające by częściowo poprzebijać statki. Przynajmniej na tyle by dało się je zatopić. A w najgorszym wypadku zawsze pozostawało mu boom. Kiwnął lekko głową kiedy ta skończyła odpowiadanie na jego pytań.
- Dziękuję. Tylko dwa pytania jeszcze. Macie tutaj kogoś, kto byłby w stanie nauczyć mnie Midyjskiego? Lub przynajmniej gdzie znajduje się tu jakaś biblioteka, w której będą książki mogące mnie nauczyć go. Skoro mam udawać handlarza, przydałoby się znać go w... w miarę dobrym stopniu. Poza tym, wiesz może z którego miasta w Dessertio wyjeżdża karawana? Czy nie zajmujecie się tym? - podziękował i zapytał się, by wiedzieć co obrać za swój następny cel. Gdyby nie mieli zbyt wielu informacji o karawanie, to musiałby poświęcić trochę czasu na zdobycie ich. Czyli czegoś, co było bardzo cenne w jego aktualnym przypadku. Jeżeli był w tym miejscu ktoś mogący go Midyjskiego nauczyć, krwistooki ruszyłby zapytać się tej osoby o przyśpieszony kurs na temat tego języka. W innym wypadku, została mu podróż do biblioteki i nauka na własną rękę.

Kobieta słuchała i nie komentowała. Tak czy inaczej były jeszcze dwa pytania, więc musiała mu odpowiedzieć:
-Nie masz czasu na naukę języka. Jako kupiec powinieneś mówić dość płynnie, ale tak kośliwy język jak Midijski jest trudny. Zatrudnij się w karawanie jako ochroniarz. - zasugerowała. Na pytanie o bibliotece podała mu jedną z książek -Domyślałam się, że się przyda. To słownik Midijski oraz podstawowe zasady wymowy. Nie nauczysz się z niego mówić, ale chociaż może cokolwiek zrozumiesz. Jest napisany w Wspólnej Mowie. - powiedziała spokojnie, po czym rozwinęła drugą mapę, tym razem na biurku, z którego wcześniej musiała przez to zejść. -Dessertio posiada trzy miasta: Stolicę Państwa Kh'oglun, Miasto-Grobowiec Minasz Akhlun oraz Królestwo Hazardu i Zakazanej Rozrywki Khalaman. Z Kh'oglun wypływają pewnie okręty do Midi, jednak znacznie bliżej naszej granicy jest Khalaman. Pewnie sprzedają do Dessertio jakieś narkotyki by zabijać osobowości niewolników. Kto wie, może nawet sprzedają tam niewolników, którzy w zastaw pokera postawili swoją wolność. - stwierdziła trochę smutnym tonem. -Poza tym możesz szukać plemion nomadów oraz ich osad. Ci też mogą chcieć handlować z Midi, acz raczej nie zapuszczą się do Cel'ah'ub. - wyjaśniła spokojnie, oczekując na dalszą reakcję czarodzieja.