Biblioteka miejska

First topic message reminder :


Tora wszedł z czerwonym stworkiem do biblioteki w Magnolii. Westchnął, patrząc na ilość dostępnych tu książek, ale za to liczył, że w którejś z nich znajdzie potrzebne mu informacje. Nie wiedział fakt faktem jeszcze, w której dokładnie, ale liczył, że niedługo uda mu się to ogarnąć. Miał jednak lekki dylemat na temat tego, gdzie zacząć szukać, a wolał nie wypuszczać na razie swojego nowego przyjaciela pomiędzy regały, coby w razie czego nie straszyć innych, żądnych wiedzy gości tegoż przybytku. Dlatego też wzrokiem szukał jakiejś pracowniczki bądź pracownika biblioteki, by następnie zadać mu dość konkretny zestaw pytań:
-Witam, poszukuję książki dotyczącej Lu. Żył w czasach Kreatora Kenkona Mahou, okres ciemnych wieków, jakieś 400 lat temu. Podobno potrafił zabijać smoki. Ewentualnie zadowolę się jakąś książką o samym Mahou. - w sumie tak... to było to, co najbardziej go teraz obchodziło i co chciałby tutaj odnaleźć. Pozostało więc mieć tylko nadzieję, że były w tejże bibliotece odpowiednie pozycje, które zaspokoiłyby ciekawość maga Fairy Tail.

Kolejny rozdział zdawał się już prowadzić znacznie bliżej poszukiwań prowadzonych przez Illa. I jak choć część zawartych tam informacji średnio go interesowała (jak np. te o świątyniach), tak wszelakie relikty czy artefakty, a także i ewentualne magiczne przedmioty się tam pojawiały. Niestety, nie było zbytnio niczego, co przypominałoby Oko Aratara. Były wszelakie różdżki, amulety, pierścienie, z różnymi symbolami, ale nic chociażby kształtem zbliżonego do Oka. A wśród artefaktów nawet i łańcuch się znalazł. A coś takiego nie. Warto jednak zauważyć, że wiele z nich miało jakieś plany, opisy, cele wykorzystania, a w przypadku magicznych właściwości także i ich opis, o ile takowy się zachował lub jakieś teksty sugerowały posiadanie kiedyś takowych przez przedmiot.

Wybacz za opóźnienie, musiało mi nie pokazać posta. Przepraszam za to.

Chłopak przeglądając kolejne strony księgi nie mógł doszukać się informacji a temat oka. Czas nie działał na jego korzyść. Niebawem miał wyruszyć na kolejną wyprawę w głąb minstrelskiej kultury i religii. Wyglądało na to, że Oko było na tyle specjalnym przedmiotem, by z jakiegoś powodu nie znaleźć się na kartach tejże księgi.
Blady mag ziewnął, spoglądając na kolejne strony wypchane informacjami na temat różnych pierścieni, amuletów oraz przedzierając się przez tony informacji na ich temat.
-Przecież nie będę tego wszystkiego rył...-pomyślał, oglądając kolejny długi opis artefaktu. Schował notesik do torby, przeglądając niektóre z ważniejszych, zdaniem Ill'a, magicznych przedmiotów.
Następnie przewrócił książkę na ostatni pożądany rozdział.
-Świątynia Ósemki...-mruknął, otwierając na stronie rozpoczynającej rozdział i zagłębiając się w lekturze. Gdy natrafił na ważne, bądź ciekawe informacje na temat oka, czy samej kultury, czy religii, spisał je. Następnie odłożył książkę na półkę i opuścił budynek nie zwracając uwagi na gburowatą babę pożerającą koleje ciastko za ladą. Chciał jeszcze wypocząć przed wyjazdem, zjeść coś dobrego i wyspać się.

[zt]

Coś się działo w Magnolii. Sama nie byłą pewna. Może jakieś derby, bo to kto tam wie co wyczyniają ostatnimi czasy fani magicznego futbolu. Coś też się działo wokół budynku Wróżek, ale Anka nie była Wróżką, a przyszła tutaj w kompletnie innym celu niż rozwiązywanie problemów Fairy Tail. Jej gildia miała własne, ona też miała własne i w zasadzie przyszła tutaj poszukać informacji o takiej fajnej magicznej książce, która wcale nie miała w nazwie nic z ogrodami. A co się dzieje w Magnolii - dowie się później. Nie było to aż tak istotne. Póki co wzrokiem poszukała jakiegoś pracownika. A jak nie będzie, to cóż... Może go zsummonuje swoim pytaniem. - Gdzie znajdę informacje na temat magicznych grimoire? - jasne, mogła szukać za pomocą własnych zaklęć. Ale nic, doprawdy nic nie jest w stanie zastąpić obcowania z makulaturą. To było coś, dla czego byłą w stanie przejść pół Fiore byle dostać się do tutejszej biblioteki.

Jak na miasto pogrążone w czymś dziwnym, to nie licząc osobliwej pogody nad całą Magnolią i lekkiego mroku spowijającego miasto, to niczym wielkim się nie różniło to miasto od Magnolii wieczorem tylko dziwnie... opuszczonej. Praktycznie ludzi nie było widać. Nawet w bibliotece. Anka szukała i szukała, ale nikogo nie widziała, aż nagle usłyszała głos. Męski, acz miły, wprost młodzieńczy i sympatyczny. Mówił cicho, ale wyraźnie, tak jakby zdawał się dobiegać zewsząd, a zarazem... znikąd.
-Witaj... będziesz... oryginalna. - powiedział, wyraźnie zastanawiając się nad słowami, a potem rozległ się lekki śmiech, prawie że rozbawienia dziecka... czy też młodzieńca. Chichot, ale jednocześnie jakiś dziwny. Anka odczuła nagle dziwne uczucie, jakby coś utraciła, coś, czego jednocześnie jakoś się... obawiała. Tylko nie wiedziała czego. Nagle jednak usłyszała jakieś kroki. Donośne, choć była to raczej zasługa podłogi i specyficznego obuwia. Szpilki? Chyba pasują do bibliotekarki. Dochodziły kilka alejek pełnych książek dalej.

Anka definitywnie nie była zadowolona. Znaczy pewnie lepiej by było, gdyby nie dostała odpowiedzi, niż odpowiedź kompletnie odbiegała od tematu. Rozejrzała się niepewnie nie bardzo rozumiejąc, co się w zasadzie stanęło się. Jakieś głosy zewsząd, znikąd i kompletnie gadające coś od czapy. Anka mogła więc tylko unieść jedną brew do góry, rozejrzeć się jeszcze raz i westchnąć. - Pytałam o coś innego. Jeżeli nie jest...pan? Niech będzie.. Jeżeli nie jest pan mi w stanie pomóc odnaleźć książki, to może... pan... równie dobrze zapomnieć o mojej egzystencji. - stwierdziła po czym machnęła ręką, a było to o tyle dziwne, że nie wiedziała dobrze, z kim rozmawiała. Odgłos z alejki ją nie specjalnie zdziwił. To była biblioteka. Ludzie z reguły przychodzą tutaj czytać książki. Bardziej martwiące było to dziwne uczucie które pojawiło się przed chwilą. Coś tutaj nie grało. Nie wiedziała co, ale nie grało. I nawet, jeżeli miała zamiar pójść szukać książki na własna rękę, to jedna właśnie z tych rąk trzymana była zaraz przy rękojeści sztyletu. Przezorność jeszcze nikogo nie zabiła, a jeżeli coś miałoby jej wylecieć na twarz, wolała być gotowa do odskoczenia czy zablokowania ataku.

Annie była ostrożna i gdy tak sobie szła zobaczyła nagle... wysoką kobietę, chyba lekko wstawioną, a na pewno z butelką piwa w ręce. Miała krótkie, purpurowe włosy i skórzaną zbroję osłaniającą jej ramiona, piszczele i klatkę piersiową. U pasa miała maczugę jednoręczną. Mimo wszystko, dużo jej ciała było odsłoniętego... czyżby przez alkohol? Leżące w tle butelki mogły to potwierdzać.
-Ojej. Kto się nam tu zagubił? A guci guci gu. - rzuciła widocznie zadowolona z widoku niewielkiej dziewczynki i podeszła, jakby chciała ją popuciać w policzek -Cio taka maluśka dziwćińka robi tutaj sama? - mówiła wyraźnie ucieszona swoim małym gościem, pochylając się do niej.

To, co zobaczyła Ania sprawiło, że kompletnie automatycznie w jej żyłach zaczął płynąć wrzątek. Dla niej biblioteka byłą czymś, czym dla ludzi mniej ateistycznych jest świątynia. Czy kościół. Czy ogólnie jakieś miejsce kultu. Tam oddają cześć bogom. W bibliotece zaś, cześć oddaje się wiedzy. Tymczasem jakaś stara, pijana torba zrobiła sobie libację. Chciała znaleźć jakieś informacje i Picatrixie, ale na ten widok zapomniała o antycznej księdze. Zero uszanowania dla miejsca jak to. Obserwowała niewiastę wzrokiem, jakim obdarza lew człowieka dźgającego go kijem. Tak. Była takim lwem. Fioletowowłosa była takim człowiekiem. A cały ten bajzel i to, w jakim była stanie było takim wielkim, metafizycznym kijem, którym dźgała Anko-lwa w oko. Kiedy ta próbowała dotknąć jej policzek, automatycznie chwyciła ją za nadgarstek w chwycie tak mocnym, że koledzy z podstawówki by pozazdrościli. Znaczy, jakby miała przyjaciół. I chodziła do podstawówki. - CZY MASZ TY FLĄDRO ROZUM I GODNOŚĆ CZŁOWIEKA!? ALBO CHOCIAŻ SAMĄ GODNOŚĆ!? - wydarła jej się prosto w twarz siłą woli powstrzymując się przed zastosowaniem dyplomacji bardziej bezpośredniej, jak i bardziej namacalnej. Nie aprobowała jej jednak. Nie mniej widząc to, co się poczyniło w tej bibliotece musiała zaprowadzić porządek. - ZERO SZACUNKU DLA WIEKOWEJ WIEDZY ZEBRANEJ W TYM BUDYNKU! LUDZIE TUTAJ PRZYCHODZĄ ZDOBYWAĆ WIEDZĘ, A TY ZROBIŁAŚ SOBIE Z TEGO MIEJSCA ŚMIETNISKO! NIE WSTYD CI!? TO JAWNA OBRAZA DLA TYCH, KTÓRYCH DZIEŁA SIĘ TUTAJ ZNAJDUJĄ I DLA OSÓB, KTÓRE PRZYSZŁY JE STUDIOWAĆ! A TERAZ WYNIEŚ TE BUTELKI I MI SIĘ NA OCZY NIE POKAZUJ! OD CHLANIA SĄ KARCZMY I TAWERNY, NIE BIBLIOTEKI! - skończyła, drugą rączkę wskazując butelki w tle. Tak. Miało ich tutaj nie być. Była nawet gotowa puścić fioletowowłosą by naprawiła swój niecny uczynek, a sama mogła wrócić na poszukiwania. W każdym razie miała maczugę. Intuicja Anki kazała być czujnym i gotowym do ewentualnego odskoku od kobiety, gdyby miała wykonać ruch zagrażający zdrowiu czy życiu trzynastolatki.

FAJT! Na to się przynajmniej zapowiadało, gdyż Anka była wzburzona jak nigdy. Oj, będzie się działo, będzie. Kobieta była lekko zdziwiona jej zachowaniem, gdy ta "mocno" złapała ją za rękę, ale chociaż powstrzymało to jej dalsze działania. Gdy ta jednak skończyła się wydzierać, zrobiła lekko smutno-znudzoną minkę i stwierdziła co następuje:
-Jeny, naprawdę musisz być taka nudna? - rzuciła z wyraźną pretensją, niemalże jak obrażone dziecko, po czym odwróciła się do Annie plecami. Dookoła jej prawej ręki pojawiło się niewielkie światło, a z niego... butelka z piwem, które szybko otworzyła i zaczęła pić. -Przecież książki są nudne. Jeszcze za kilka lat ktoś odkryje coś nowego i nagle większość z tego to będą brednie. Po co się ich uczyć? - to powiedziawszy wzięła kilka łyków. Niestety, część trunku poleciała na podłogę... grunt, że książki tam nie było. -Poza tym, nie znajdziesz w książkach fajnego chłopaka, z którym będziesz mogła się kochać przez kilka godzin bez przerwy! Hihi! - rzuciła odwracając się z najszerszym uśmiechem do Annie i z palcem w górze w geście zwycięskiej myśli.

Nudna...? Ha! Tak, mogła być nudna. Dla kogoś takiego jak ona - z pewnością. Nie przeszkadzało jej to. Nie wszyscy musieli rozumieć, co właściwie robi czy jakkolwiek samemu kolekcjonować wiedzę. Ale liczyła przynajmniej na jakiś szacunek dla tego, co robi. - Po co? Żeby nie być niedouczonym durniem sądzącym, że Ziemia jest płaska, a dzieci przynoszą bociany. - stwierdziła, dalej gromiąc dziewoję spojrzeniem. - Ale w porządku, rozumiem. Masz to gdzieś. Twój argument jakoś mnie nie specjalnie przekonuje. Moje ciebie pewnie tez nie. W porządku. W takim razie po prostu opuść to miejsce i uszanuj tych, którzy jednak cenią sobie mądrość zawartą w tych woluminach... Tam są drzwi.- stwierdziła niezwykle uprzejmie, jednak po zarówno jej tonie jak i postawie można było wywnioskować, że nieuprzejmość dalej pozostaje otwartą opcją i nie zawaha wywalić jej... z... użyciem... siły... No ale mniejsza z tym, ze Anka to taka drobina. Ma siłę woli, siłę charakteru i siłę encyklopedii PWNu. Siła, z którą z pewnością trzeba się liczyć. Tymczasem dalej zachowywała ostrożność. Nieco zawiana niewiasta + maczuga to nie było bezpieczne połączenie. W każdym razie rączką faktycznie na drzwi wskazała gdyby miała wątpliwości, gdzie są.

Uuuu, było poważnie. Annie zdecydowanie nie była fanką takiego zachowania, a tym bardziej bezczeszczenia tego przybytku wiedzy i kultury. Nakazała więc opuścić to pomieszczenie, ale kobieta oczywiście, nie mogła tego wykonać w prosty sposób.
-HĘ!? - rzuciła nagle, wyraźnie oburzona, może nawet i wkurzona. -Byłam tu pierwsza, a ty mnie stąd wyganiasz? Za kogo się masz gówniaro? - spytała wyraźnie podirytowana. -Nie masz prawa rozporządzać ludźmi. - dodała, dobywając swojego oręża i stając -Jeszcze jedno słowo, a się pogniewamy. - dodała już ciszej, acz wciąż, z wyraźną nutką irytacji w tonie jej wypowiedzi. Stała spokojnie, nie chwiała się, ale jednocześnie, nie przyjęła jeszcze pozycji bojowej. Czyżby dawała Annie szansę na zmianę zdania? Czy też po prostu ją lekceważyła? Któż to wie...

Słysząc słowa nieznajomej jedynie prychnęła. I jak ma z takimi rozmawiać, skoro nawet nie rozumie swojego durnego błędu? W bibliotece się nie pije. Nie przychodzi mniej ubranym niż bardziej. Szanuje się takie miejsca. Ale ona tego nie rozumiała. Może było coś nie tak w formie przekazu, jaką zastosowała Ania? Albo, najwyraźniej, była po prostu głupia. I tyle. Albo pijana. Anka zas obstawiała, że oba. - Za maga Lamia Scale i Kolekcjonerkę Informacji - więc tak, mam jak najbardziej prawo. I właśnie to robię. Nie rozumiem tylko, co jeszcze tutaj robisz. - powiedziała z niekrytą dumą, unosząc nieco głowę. Nie ukrywała, że czuła się jako ktoś postawiony wyżej na tej hierarchicznej półce. Nie tylko w jej przypadku - czuła się położona wyżej nad niemal wszystkimi. Ale wiedziała, co to szacunek. Mniejszy bądź większy. Ale nie widziała powodu, by jakkolwiek szanować tę że niewiastę przed nią. Ale próbowała być miła! Gdzieś w kościach czuła, że jakby miała być nie miła, po prostu zrobiłaby jej krzywdę. I dalej - zachowywała czujność. Gotowa do wykonania uniku (jeżeli są pomiędzy półkami, to pewnie odskok w tył, ale Anka w sumie drobna dusza, więc może da radę odsunąć się po prostu w bok jeśli będzie trzeba - nie mniej wybierze najbardziej optymalną drogę ucieczki przed ciosem), a w miarę możliwości również dobycia sztyletu (przy której rękojeści trzymała bliżej dłoń) przeprowadzić kontratak ciskając w jej brzuch (jeżeli zakryty, to w odsłoniętą część ciała jak ramię czy ręka przewodząca) sztylet. Co prawda nie były one specjalnie przystosowane do rzucania, ale nie sądziła, żeby na tak małych odległościach robiło to większą różnicę. Zaraz po tym dobyłaby drugi sztylet.

Kobieta prychnęła słysząc słowa Annie.
-HAH! Te tytuły nic nie znaczą. Tak samo jak twoje słowa i twoje wulgarne zachowanie. Znaj swoje miejsce w szeregu brzdącu. - to mówiąc dobyła buławy i jednym silnym uderzeniem... sprawiła że z trzy półki na książki się złamały i ich zawartość upadła na podłogę obok kobiet. -To miejsce jest moje, a twoje chęci nic nie znaczą. - oznajmiła, po czym dodała -Spadaj stąd nim stracę resztkę cierpliwości. - a po tych słowach zwyczajnie... splunęła na książki, które przed chwilą zrzuciła, spoglądając wyraźnie wkurzonym wzrokiem na Annie. Chyba się nie polubią. Raczej na pewno. Tak na bank. Tak czy inaczej kobieta stałą wyprostowana, broń miała w ręku, ale opuszczoną i przy udzie. Ot, spoglądała na "intruzkę" w jej królestwie.

Ania uważała się za osobę spokojną. Bardzo spokojną, którą dość ciężko zdenerwować, nieco łatwo zirytować... Po rękoczyny sięgała w ostateczności, kiedy było to potrzebne, albo czyjaś obecność dawała jej raka. I tym razem, zdawała się być dość spokojna. Ciężko byłoby po jej obecnej postawie stwierdzić, że jest dalej zła. Chociaż jeszcze moment temu krzyczała, teraz zachowywała niezwykłą ciszę, zerkając na sponiewierane przez kobietę książki. Mlasnęła niezadowolona. Słowa nieznajomej nijak ją nie obchodziły. Nic nie znaczące tytuły? Nie musiały nic znaczyć, nie na tym rzecz polegała. Określały, kim była. Nie musiały jej szczególnie przynosić profitów, +15 do autorytetu wśród bezmózgich, człekopodobnych istot. Ale było to coś, z czego najnormalniej w świecie była dumna i oczekiwała chociaż minimum zrozumienia dla misji, w której samotnie bierze udział. - Zmieniłam zdanie... - zaczęła spokojnie, po czym szybko chwyciła za sztylet po czym cisnęła go najbardziej odsłoniętą partię ciała kobiety. Sama zaś ruszyła zaraz po tym uważając na książki i maczugę próbując wbić jej drugi sztylet w udo. Jeżeli machnie w nią maczugą to postara się odskoczyć w bok przy okazji tnąc ją po grzbiecie dłoni/ nadgarstku zachowując odległość 1,5 metra od przeciwniczki. - Nie wyjdziesz stąd. - dokończyła, dalej spokojna, nie dbając specjalnie o wynik pierwszego natarcia.

Kobieta uśmiechnęła się pod nosem, widząc zmianę nastawienia Anki. Zanim jeszcze zaczęła się batalia zdążyła rzucić:
-Obraziła się nasza milusińska? - po czym cóż, gdy Anka zaatakowała, kobieta odskoczyła po skosie w tył i w bok. Może to alkohol, może to biblioteka, ale tak czy siak, sztyletu weń rzuconego uniknęła, a na nią spadło z regału, na który wpadła kilkanaście książek, tak, że średnio cokolwiek widziała, ale machała maczugą w tak skomplikowany sposób, że niestety, ale mała czarodziejka nie mogła się zbliżyć. Wkrótce jednak, gdy kobieta odzyskała trochę animuszu zamachnęła się i planowała wyprowadzić mocne, opadające uderzenie prosto w łeb Anki.

Anka nie postanowiła czekać. W zasadzie w momencie ataku byłą nieco odsłonięta, a uniknięcie tego ciosu nie wydawało się Ance zbytnio skomplikowane. Odskoczyła szybko do tyłu w międzyczasie wyciągając kolejny sztylet i miotając nim w brzuch niewiasty. Jeżeli miałaby go zasłonięty, to wtedy w twarz. Musiałaby zdecydować - albo się broni i szybko stara się zejść z drogi, albo przyjmuje uderzenie na klatę i kończy atak, który i tak miała zamiar uniknąć. Blokowanie go było bez sensu. Nie miała na tyle siły, by zatrzymać jednym sztyletem maczugę, a skoczenie do przodu tylko, by ją zranić, wydawało się Ance trochę zbyt yolo. Przede wszystkim musiała dbać o swoje bezpieczeństwo. Nie była czołgiem. Jeden potężniejszy atak mógłby ją w końcu połamać, a tego nie chciała. W każdym razie Dobywa od razu drugi sztylet i załącza Oko Obserwatora, by sobie dopomóc w walce, a sama przechodzi do pełnej defensywy.