Biblioteka miejska

First topic message reminder :


Tora wszedł z czerwonym stworkiem do biblioteki w Magnolii. Westchnął, patrząc na ilość dostępnych tu książek, ale za to liczył, że w którejś z nich znajdzie potrzebne mu informacje. Nie wiedział fakt faktem jeszcze, w której dokładnie, ale liczył, że niedługo uda mu się to ogarnąć. Miał jednak lekki dylemat na temat tego, gdzie zacząć szukać, a wolał nie wypuszczać na razie swojego nowego przyjaciela pomiędzy regały, coby w razie czego nie straszyć innych, żądnych wiedzy gości tegoż przybytku. Dlatego też wzrokiem szukał jakiejś pracowniczki bądź pracownika biblioteki, by następnie zadać mu dość konkretny zestaw pytań:
-Witam, poszukuję książki dotyczącej Lu. Żył w czasach Kreatora Kenkona Mahou, okres ciemnych wieków, jakieś 400 lat temu. Podobno potrafił zabijać smoki. Ewentualnie zadowolę się jakąś książką o samym Mahou. - w sumie tak... to było to, co najbardziej go teraz obchodziło i co chciałby tutaj odnaleźć. Pozostało więc mieć tylko nadzieję, że były w tejże bibliotece odpowiednie pozycje, które zaspokoiłyby ciekawość maga Fairy Tail.

Członkini Lamii uniknęła ataku, po czym rzuciła bronią. Kobieta, z którą walczyła, widząc atak Anki na nią, wystawiła lekko przed siebie dłoń, a w niej pojawiła się tarcza. Obleczona chyba kozią skórą z jakimiś greckimi literami nań napisanymi. Tak czy inaczej, wystarczyła, by przyjąć nań rzucony sztylet. Po chwili jednak obuch, którym dotychczas walczyła zniknął w lekkim blasku, a na jego miejscu pojawił się młot jednoręczny. Nie był długi, sama rękojeść miała zaledwie 35 centymetrów. Posiadał jednakże na sobie nordyckie zdobienia. Anka jednak, mimo załączonego Oka, musiała skupić się na obronie, gdyż kobieta ruszyła biegiem do przodu. Tarczę miała z przodu, uważnie obserwując poczynania swojej przeciwniczki, by móc w razie czego zablokować nią atak. A trzeba przyznać, że ten prawie metr średnicy jednak swoje robił. Na razie jednak Oko pozwoliło Ance dowiedzieć się, że kobieta się uśmiecha...

Annie: 125 MM | Oko 1/3

Info dla zapominalskiego MG, jak nie chcemy spoilerów, nie czytamy ^.^:

Mało miejsca, oj mało. Pomiędzy regałami ciężko walczyć, chociaż z drugiej strony Anka była całkiem mała, więc dla niej to tam pół biedy. Gorzej, że nie bardzo wiedziała, jak ma uniknąć niewiasty z młotem, ani tym bardziej, czy czasem gdzieś przez przypadek nie skończy jej się miejsce i nie uderzy w ścianę. Póki co mogła więc się tylko bronić. A tarcza akurat wydawała się być całkiem w porządku do obrony. Dlaczego by jej nie zarekwirować? Dlatego też tym samym okiem obserwatora stara się skopiować tarczę. Póki co tyle. Jeżeli Ta będzie chciała się na nią zamachnąć młotem, stara się znowu odskoczyć w tył. Gdyby nie było to możliwe bo #ściana, wtedy używa transferu, próuje przywołać sobie tarczę, a następnie rzuca się do przodu za ów tarczą się chowając, a chcąc przewrócić niewiastę. Gdyby tarcza nie byłą specjalnie ciężka, w drugiej ręce stara się dalej dzierżyć sztylet i wbić go jej w brzuch z jak najmniejszej odległości. Gdyby jednak nie mogła wtedy unieść tarczy, sztylet chowa, i tylko stara się ją powalić i własnym ciężarem przykuć do ziemi.

Oko niestety nie wspierało funkcji walki. Samo wykorzystanie zaklęcie było już bardzo uciążliwe i ograniczało zdolności, a jak jeszcze przy okazji próbowano przyswoić cudze zaklęcie, to wtedy było już trudniej. Po chwili oczekiwania jej przeciwniczka widząc brak reakcji Anki, ruszyła na nią i potężnym kopnięciem w brzuch posłała ją na regał, który zatrząsł się. Czarodziejka upadła na ziemię. Ale za to, gdy podniosła się, na spokojnie dokończyła analizę jej tarczy Okiem.
-No co jest mądralińska? To wszystko? - rzuciła oponentka rozbawionym tonem, spoglądając na Ankę z jakichś 2 metrów odległości.

Annie: 122 MM | Oko 1/3, + Tarcza | Obolałe mocno plecy i brzuch

Tarcza:

Info dla zapominalskiego MG, jak nie chcemy spoilerów, nie czytamy ^.^:

Ups... Coś nie pykło. Przynajmniej nie tak, jak chciała tego Aneczka, Zabrakło sekund. Ale to nic, bowiem i tak zrobiła to, co właściwie chciała zrobić. A to było najważniejsze. Nie mniej jej obecny stan stawiał ją w niekorzystnej sytuacji. Nie była fioryjskim czołgiem, a właśnie dostała kopa z półobrotu i uderzyła o ścianę. Wstała na nóżki nie ukrywając grymasu bólu który to wdarł się na twarz Anki. - Spóźniłaś się. - odpowiedziała jej krótko, pewnym siebie głosem jakby chcąc dać jej do zrozumienia, że jest o co najmniej kilka kroków przed nią. W sumie to nie była. No, może o jeden, tak optymistycznie. Ale ona wiedzieć o tym nie musiała. W każdym razie zamierzała poczekać, aż ta znowu na nią ruszy, by zaraz zrobić dokładnie to samo. Z tym, że Anka będzie próbowała minąć ją bokiem (po tej stronie, gdzie ma tarczę), a następnie spróbuje wbić jej sztylet w plecy. Tym razem jednak uważa - jeżeli będzie to zbyt niebezpieczne, spróbuje uskoczyć w bok/tył (zależy, jak będzie najoptymalniej). Jeżeli się nie da, to wtedy troszkę yolo - przywoła tarczę, zasłoni się nią na tyle na ile da radę, a sama spróbuje przebić dziewoję sztyletem starając się rąbnąć jej jak największą ranę.

-Tak? - rzuciła kobieta lekko znudzonym głosem, opuszczając tarczę i młot wzdłuż boków. Czekała tak moment, ale do cierpliwych nie należała. Zaszarżowała na Ankę, która to na to czekała. Udało jej się nawet wyminąć ją bokiem, a także i zadać pchnięcie. To było łatwe... za łatwe. Gdy bowiem pchnięcie miało trafić w plecy przeciwniczki, dookoła niej pojawiła się sfera, która powstrzymała atak. Oko Anki łatwo pozwoliło jej dostrzec, że jej źródłem była właśnie tarcza, którą posiadała kobieta. Zrozum dziecko, nie masz żadnych szans. Gdybym chciała, nie pozwoliłabym ci nawet mnie wyminąć. Lepiej sobie stąd idź. No już. Sio. Idź do klocków lego. - mruknęła wyprostowując się i obracając powoli w stronę Anki, która widząc nieudane swe natarcie odskoczyła w tył zwiększając dystans. -Nie mam przyjemności z pokonywania dzieciaków.

Annie: 122 MM | Oko 3/3, + aktualka tarczy | Obolałe mocno plecy i brzuch

Tarcza:

Info od MG za oczko:

Info dla zapominalskiego MG, jak nie chcemy spoilerów, nie czytamy ^.^:

Zmieniły się dwie dwie rzeczy. Pierwsza była taka, że to nie ona miała teraz ścianę za plecami. Druga zaś taka, że miała wiedzę. Problem polegał na tym jednak, że nie była buldożerem, a buldożer to by się jej teraz przydał. Dlatego między innymi nie była bitewną loli. Nic nie odpowiedziała. Miała szanse i w zasadzie już prawie wygrała - poniekąd dzięki ignorancji przeciwniczki. Nie narzekała. Wszystko albo nic, miała zamiar skończyć walkę w tej turze. Anka właśnie miała bowiem zamiar sięgnąć po swojego spella-złotko. Ruszyła na dziewoję od razu używając Transferu na sobie i przywołując najlepszego spella jaki świat ten widział - TARCZĘ. Cel był bardzo prosty - doskoczyć do niej i przywołaną tarczą rąbnąć ją w podbródek. Pierw jednak wiedziała, ze musi minąć młot. Tego tez stara się go uniknąć przechodząc pod nim (jak nim sieknie to ciężko będzie troszku zniżyć tor lotu, a Anka akurat mała kruszynka ze skryto na 3, więc czemu by nie spróbować?), skoczyć w jej kierunku z tarczą i szybkim, pewnym zamachem uderzyć ją w podbródek. Korzystając oczywiście z uzyskanego pędu (nie ma bowiem w planach się zatrzymywać) nim zrozumie, że tarcza jednak swoje waży. Pomaga sobie przy tym ręką drugą. Gdyby jednak widziała wcześniej, że nie da rady uniknąć - tarczę przywoła wcześniej i skorzysta z tej potężnej bariery. Po tym zaś ma zamiar chwycić wolną ręką sztylet i przebić jej krtań nim zdąży się połapać, co właśnie Anka poczyniła.

Ale Anka w sumie zna lepiej swoje spelle i jak będzie wiedziała, że później nie zdąży przywołać to ją przywoła odpowiednio wcześniej.

Annie, szykowała się do natarcia, gdy przeciwniczka była już wyraźnie znudzona i niemrawa. Jednak, gdy ta wykorzystała jej własne zaklęcie, ta się zdziwiła. Anka to wykorzystała szarżując dość mocno i przybijając swoją przeciwniczkę do regału, zrzucając kilkanaście książek na ziemię. Jednak próba poderżnięcia gardła się nie udała. Bariera zasłoniła kobietę przed tym atakiem, ona zaś sama wolną ręką wykonała potężne uderzenie młotem. Normalnie, powinno ono zostać przyjęte przez tarczę, co też się stało, ale Anka dostrzegła coś jakby iskierki w momencie uderzenia. Kobieta następnie odepchnęła od siebie czarodziejkę i mruknęła z lekkim uśmiechem.
-No, no, no. Postarałaś się. Ale to za mało. - skomentowała nieco rozbawiona tą próbą, choć teraz stała wciąż w gotowości. Już rąk nie opuszczała. Ba, Tarcza nawet niezbyt zdawała się wadzić Ance.

Annie: 82 MM | Tarcza -> Egida | Obolałe mocno plecy i brzuch

Egida:

Info dla zapominalskiego MG, jak nie chcemy spoilerów, nie czytamy ^.^:

Mlasnęła niezadowolona. Tak na prawdę nic jej nie zrobiła a to oznaczało, ze to może być ciężka walka. Z drugiej strony ona sama też się wybroniła. Nie mniej powoli zaczęła czaić jak to wszystko działa. - Nie, wydaje ci się. Tyle wystarczy. - stwierdziła całkiem pewna siebie mając zamiar sprawdzić jedną teorię. Teorię, którą nasunęły jej iskry od tarczy. Mając tarczę w rączce znowu ruszyła na dziewoję, znowu mając zamiar sparować jej młot swoją tarczą. Właściwie to w momencie, kiedy ta spróbuje ją zaatakować, miotnie w jej kierunku sztylet co by się w nią wbił. Zaraz po tym zaś dobędzie drugi sztylet i rzuci się w jej kierunku, celując w brzuch/splot słoneczny/ kark (gdzie wygodniej i gdzie nie ma tej śmiesznej zbroi). Ot, proste pchnięcie, które jeżeli da radę, to powiększy poprzez szarpnięciem nim w dół. Jeśli zaś się nie wbije, ponowi atak raz jeszcze. Od razu, najszybciej jak da radę, byle tamta nie dała rady jej odepchnąć (w sumie ma w jednej tarczę a w drugiej młot, więc no good luck).

No i czarodziejka Lamii ruszyła do ataku. Jednak gdy jej przeciwniczka uderzała młotem, zablokowała rzut podnosząc tarczę. Ance jednak w to graj. Nie miała co do tego żadnych problemów, gdyż taki był plan. Jednak nie spodziewała się, że w momencie, gdy jej przeciwniczka trafiła w powierzchnię tarczy wytworzyło się wyłądowanie elektryczne o dostatecznej sile, by zaskoczyć Ankę, a także porazić lekko jej ramię. Co ją zszokowało do tego stopnia, że po chwili kobieta potężnie kopnęła obrotowo, znów w tarczę, a z powodu osłabionej ręki, Anka przeleciała troszkę w prawo. Nic poważnego jej się nie stało, ale ogólnie troszkę tu nie szło.

Annie: 82 MM | | Obolałe mocno plecy i brzuch, porażone i obite lekko lewe ramię

Info dla zapominalskiego MG, jak nie chcemy spoilerów, nie czytamy ^.^:

Rozumiała działanie zaklęć. I to bardzo dobrze. Wiedząc takie rzeczy mogła działać. A teraz doszedł jej jeszcze jeden skill młotka, dzięki czemu wiedziała już, co robić. W każdym razie walka zaczęła wchodzić na etap, gdzie Anka zaczynała kombinować. Właściwie co dziwnego - to nie jest mag bitewny. Właśnie miała zamiar wygłosić monolog. Długi monolog. Taktyczny monolog. Monolog, przed którym miała zamiar wycastować dwa razy Pchełki i cichaczem wysłać je w stronę dziewoi. To były tak bardzo taktyczne Pchełki, że nawet nie miała zamiaru wysyłać ich do zbierania informacji. One miały walczyć! Na śmierć i życie! Być Pchełkami! Dlatego chciała dać im czas na przewędrowanie na ciało dziewoi w celu znalezienia sobie nowego domku na te kilka chwil. W międzyczasie też próbowała rozruszać porażone ramię. - Przegrałaś. Przegrałaś w momencie, kiedy postanowiłaś ze mną zadrzeć. Przegrałaś w momencie, kiedy znieważyłaś wiedzę. Kiedy znieważyłaś tak potężną broń jak czystą, surową informację. Przegrałaś, bo wiem więcej od ciebie. Wiem, jak walczysz. Znam twoje umiejętności. Ty zaś nie masz pojęcia, z kim się mierzysz. Poddaj się, a może daruję ci życie. Opuść to miejsce i nigdy więcej nie pokazuj się w okolicy bowiem ja, Annie, czuwam na straży! - nie, nie macie pojęcia, jak bardzo głupio się teraz czuła. Ale czego się nie robi, by rozkwasić komuś twarzy? W każdym razie jeżeli się nie poddała, to ma nadzieję, że Pchełki dosięgnęły celu. Miała je zamiar skierować pod pachy niewiasty i w okolice głowy dzieląc je mniej więcej po równo. Atak tak na prawdę przeprowadza tak samo, jak wcześniej - mknie w stronę dziewoi chcąc pierw sieknąć ją tarczą, a później wbić sztylet w kark jednocześnie unikając młotka. Z tą różnicą, że teraz się z nią nie bawi, a gdy tylko spróbuje unieść młot, Pchełki mają za zadanie zrobić swoje czyli to, co pchełki umieją najlepiej chodząc po niej i gryząc, co by wywołać u niej jakiejś odruchy obronne na małe, chodzące istotki przyprawiające człowieka o nerwicę. Jednocześnie zaraz po tym by aneczkowej sprawiedliwości stało się za dość, używa Transmisji, chcąc przetransmitować właśnie teraz całą encyklopedię. Pierwszy w historii odnotowany atak ścianopostem na fabule. A Anka byłą już zaprogramowana - uderzenie tarczą w podbródek z wyskoku, a następnie zdezorientowanej przejechać sztyletem po karku z taką siłą, jakby chciała jej odciąć głowę. Czysta formalność. Atak z kierunku, którego nie przewidziała. Tak, to mogło się udać.

Anka miała plan. Chory plan. Powalony plan. Kto mógłby pomyśleć o takim planie? O takim zastosowaniu takich zaklęć? No kto! No nikt. I dlatego miał on rację bytu. Chociażby częściową. Monolog Anki pozwolił kupić jej trochę czasu na przygotowania, a potem... ruszyła do ataku. Pchełki zdekoncentrowały trochę jej przeciwniczkę, ale to transmisja dała jej więcej czasu. Fakt faktem, przesył encyklopedii nie był możliwy, ale gwałtowna komunikacja i przekazywanie w formie długiego monologu aktualnie zdobywanych informacji zdekoncentrował oponentkę. Dlatego dostała mocno tarczą. W twarz. Ogólnie to musiało boleć. Ale potem, atak sztyletem zbiła trudem aurą wytworzoną przez tarczę, a następnie jej ciało zalśniło i jej zbroja się zmieniła. Była to lekka zbroja, chroniąca przedramiona i klatkę piersiową, ale przy okazji... po chwili zniknęła i pojawiła się kilka metrów dalej.
-Heh, zaskoczyłaś mnie. - mruknęła, ocierając twarz z krwi, sączącej się jej z nosa. Zdawała się teraz uważnie oglądać Ankę, a pchełki... cóż, musiały znów wędrować w jej stronę, ale niedługo powinny znów być u celu.

Annie: 61 MM | Pchełki x2 1/3 | Obolałe mocno plecy i brzuch, porażone i obite lekko lewe ramię

Info dla zapominalskiego MG, jak nie chcemy spoilerów, nie czytamy ^.^:

Meh... Było niefajnie. Co z tego, ze trafiła, skoro właśnie warrior tłukł się z nie-warriorem? Co, załoskota ją na śmierć piórkiem? Zabije tyradą o wyższości surykatek nad lemingami? Anka nie umiała w walkę. Co by nie powiedzieć - była tylko kolekcjonerkę informacji, nie rozdawaczem wpierdolu. Wtedy po prostu zostałaby dresem. Nie mniej walczyła i obecnie powód tej walki zdawał jej się mniej istotny. Po prostu miała walczyć i wygrać. Na pewno miała co do tego dobry powód o którym na pewno pamiętała, tylko teraz nie bardzo jej zależało, żeby sobie przypomnieć. - Ludzie mają głupi zwyczaj niedoceniania mnie... - rzuciła spokojnie, ponownie włączając Oko Obserwatora kopiując zbroję przeciwniczki. Następnie zaś użyła Transferu na samej sobie, by wycastować spella licząc na to, że wersja dla loli zakrywa trochę więcej niż dla... no, kobiet o bardziej rozbudowanych płucach. Ostatni transfer. Jeżeli tyle nie starczy, by ją uwalić to Anka nie wie sama. W każdym razie wiedziała, ze musi mieć oczy dookoła głowy będąc gotowa na uniki czy to w bok (przy atakach z góry) czy w tył (przy horyzontalnych). Jeżeli zniknie jej z oczu automatycznie uzna, ze jest za nią i wypruje w tym momencie też do przodu (by w razie czego uniknąć ewentualnego ciosu zza pleców) próbując w międzyczasie odwrócić się do przeciwniczki twarzą, nie plecami. Woli ją widzieć.

No i Anka skopiowała spella. Ba! Nawet się odziała! W zbroję błysku! Niby troszkę przydużą i odsłaniającą gdzieniegdzie za dużo, ale w sumie, jej nie przeszkadzało. Może dlatego, że skopiowała zaklęcie dla kobiety o innych aparycjach? Czy coś. Tak czy inaczej przez moment się bawiły w taką wymianę ciosów, uników i innych takich, aż kobieta westchnęła.
-Długo jeszcze planujesz unikać? Uznaj, że zdałaś test. Sio do Kardii. Znudziło Mu się czekanie. Ja sobie odpocznę! - powiedziała dość spokojnie, biorąc kilka głębszych wdechów, ale wciąż uważnie spoglądając na niewielkich rozmiarów dziewczynkę z Lamii.

Annie: 13 MM | Pchełki x2 2/3, Oko Obserwatora 1/3, Zbroja Błysku | Obolałe mocno plecy i brzuch, porażone i obite lekko lewe ramię, zmęczona.

Zbroja Błysku (C):

Info dla zapominalskiego MG, jak nie chcemy spoilerów, nie czytamy ^.^:

Co? Jaki kurna test? Ale że jak? Ona tutaj przyszłą szukać knigi, ostatecznie kończąc na obijaniu niewiasty, która to śmiała znieważyć jej święte miejsce. A tymczasem stała mocno zdezorientowana. Wymierzenie sprawiedliwości nie miało większego sensu. Zmęczyła się, a brnąć w to na siłę nie zamierzała. Ok, remis. Powiedzmy, że przymknie na to oko. Ale.. -... dlaczego mam iść do Kardii? Czy... On wie, gdzie znajdę Picatrix? Bo w sumie przyszłam tutaj tylko po informacje o książce. Nie mój cyrk, nie moje małpy. To miasto Wróżek, niech Wróżki je ratują. - wzruszyła ramionami, nie mając zamiaru przerywać działających zaklęć. No, bo może się okazać, ze On faktycznie wie coś o jej książce, a co gorsza - może będzie musiała wyciągnąć od niego te informacje siłą. A wtedy bez aktywnych zaklęć niewiasty to będzie trochę nijak.

Bo w sumie pokój - nie wojna, miłość - nie nienawiść. I jak zaczęły, tak skończyły swoją długą wojnę. A przynajmniej potyczkę. Przeciwniczka Anki usiadła na ziemi i przywołała sobie kolejną butelkę piwa, ale jeszcze jej nie otwierała. Spojrzała jeno na Ankę i dodała:
-Pewnie wie. Bo to nie moje rzeczy. Jego może tak. No i czeka. Już trochę. I się chyba znudził. Miłej zabawy! - to powiedziawszy otworzyła piwo i zaczęła pić. A Ankę coś podkusiło, żeby mimo to iść do Kardii. Do tego "kogoś", kto może coś wiedzieć o Picatrixie. No i ewentualnie coś więcej. I w ogóle. Więc byłoby fajnie. Chyba... może.

Annie: 13 MM | Pchełki x2 3/3, Oko Obserwatora 2/3, Zbroja Błysku | Obolałe mocno plecy i brzuch, porażone i obite lekko lewe ramię, zmęczona.

Zbroja Błysku (C):

Info dla zapominalskiego MG, jak nie chcemy spoilerów, nie czytamy ^.^:

Kontynuuj bezpośrednio TU