Aearonangulókë

First topic message reminder :




Na statku było od zatrzęsienia osób. Większość z nich odziana była w czarne płaszcze, wyszywane złoto-srebrnymi nićmi na kształt liści bądź drzew. Kilka osób nosiło jakieś bagaże bądź sprawdzało maszty, jeszcze inne spoglądały w morze. Cardil stał natomiast na podwyższeniu dla sternika i rozmawiał akurat z Luriel, a także i z jakimś z nieznanym Takarze mężczyzną. A właśnie, magini wróżek przybyła spakowana i gotowa na to, co jej się wydawało potrzebne. I stała na brzegu, oglądając ogromny statek, który stał w porcie na południu Fiore.

-Będę zbyt zajęty, by zająć się waszym treningiem. - stwierdził spokojnie Cardil spoglądając na horyzont. A statek? Zapierniczał. I to dość szybko. Rozwiany włos i inne tego typu sprawy to była norma. Tak czy inaczej prezydent w końcu westchnął i dodał -Istnieje szansa, że wybuchnie niedługo wojna. Ale spokojnie. Tego nauczyciela ona akurat nie obchodzi. A pewnie jest jednym z najlepszych nauczycieli magii ziemi na świecie. - dodał po chwili z lekkim uśmiechem, choć po chwili spoważniał i dodał coś po Minstrelskiemu, mówiąc bardziej do samego siebie, aniżeli do kogoś innego.

No wlasnie. Problem z wysoko postawionymi jest taki, że mają mało czasu. Niby zrozumiałe i człowiek wie na co się pisze ale jednak pozostaje Tasi takie dziwne wrazenie, jakby swiat od nich zbyt duzo wymagał. Z drugiej strony mamy drobny paradoka pod postacią Takary ktora sama nie ma na nic czasu a nikim waznym nie jest. Niby jest vice Wrozką ale w zasadzie i tak chyba niczego z tego tytułu od niej nie wymagają. I jeszcze ten kolejny nauczyciel. Przekazywanie jej z rąk do rąk jakos dalej jej się nie podobało. Najlepszy na swiecie... Dlaczego ten argument z czasem stracił u Tasi na sile i przestał byc przekonujący? Nic jednak nie powiedziała a jeno stała z tą samą zawiedzioną miną. Nie miała absolutnie nic do powiedzenia. Ostało się tylko jedno pytanie ktore po prostu musiała zadac. Za bardzo sie bała ze to moze byc prawda. Ze zaburzyła porządek swiata - Ta wojna... To nie z Pergrande, prawda? - zapytała niecierpliwie oczekując odpowiedzi. Czy ya zas nastąpi czy nie wroci lezec na tygrysie. Bądz co bądz zostało jej jakies 24h na opanowanie czaru...

Mężczyzna stał niewzruszony spoglądając na kontynent. Choć jego twarz nie wyrażała jakichś większych emocji, czuć było także i w zachowaniu członków załogi powagę.
-Z Midi. - krótko odpowiedział Cardil, po czym obrócił się w stronę Kamishirosawy i westchnął -Wiem, że miałem się zająć twoim treningiem. Jak ogarnę wszystkie polecenia, wrócę do tego. Na razie... - tu zaczął się zastanawiać, po chwili szukając czegoś w połach płaszcza, wyjmując ostatecznie jakąś szklaną tubę. Po jednej stronie był piach, po drugiej była woda, rozdzielone jakąś warstwą. -Przy pomocy nieznacznych ilości energii możesz próbować przesłać energię wody do piasku i pobrać energię ziemi z niego i przekazać do wody. W praktyce... powinnaś utworzyć błoto i jakiś osad rozdzielony błoną. Przyda się do tego zaklęcia. - to powiedziawszy podał Tasi przedmiot i spojrzał na nią wyczekująco, choć aura wciąż pozostawała niespokojna na statku. Nawet tygrys się spiął, co Kamishirosawa oczywiście odczuwała.

Prawie odetchnęła z ulgą. Niby nie Pergrande. Niby nie wojna z tym przeklętym krajem. Ale wojna to wojna niezależnie od przeciwnika. Na wojnie giną ludzie. Wojna nigdy nie jest czymś dobrym. Na wojnie nie ma wygranych i przegranych. Obie strony przegrywają już w momencie, kiedy wojna się rozpoczyna. Dlatego nie lubiła wojen. Były bezsensowne, krwawe, przynosiły więcej strat niż korzyści i stanowiły wylęgarnię najgorszych potworów. Bo czego człowiek nie zrobi, by wygrać~! - Nie zostaje mi chyba nic innego jak życzyć, by jednak do niej nie doszło. - odpowiedziała nieco zmartwiona całą tą sytuacją. No bo co będzie wygranej życzyć skoro lepiej, żeby w ogóle nie było jakiś starć? Nie no, walki są spoko. Dopóki nie są na śmierć i życie. Te nie są fajne. Wzięła w ręce szklaną tubę z drobnym zaciekawieniem, obracając ją i obserwując zachodzące w niej zmiany. Piasek... Woda... Wyglądało dość prosto. Tylko na co to jej? Spojrzała ponownie na Cardila. - W porządku... - odpowiedziała spokojnie, siadając po turecku, jedną dłonią łapiąc za jeden koniec i drugą za drugi. W sumie zadanie nie wyglądało na dość skomplikowane w porównaniu do tego, co już robiła. Dlatego też zaczęła za pomocą własnej energii wlanej w tubę zacząć przepychać energię wody działając na nią jak tłok, starając się ją przepchnąć w kierunku piasku. Wedle zaleceń. Nie wiedziała, jak to jej miało pomóc w zaklęciu, ale widocznie jakoś miało. A chyba nie było sensu się w tej kwestii wykłócać. Było nie było, dalej jakoś koniecznie nie umie zaklęcia wycastować jak należy. Wiec ją pcha. A to tylko po to, by w zamian za tą energię, wyciągnąć energię ziemi, którą już tyle razy wyciągała że nie sądziła, by był z tym jakiś problem. Ostrożnie, pomalutku, wedle wszelakich zasad by nic nie zrobiło kaboom. Następnie zaś tą skierować swoją energią w kierunku wody w tubie. Znowu zasada tłoku. Tam ją oddać, usadowić, zaimplementować czy co... No i patrzeć na efekty. Ewentualnie próbując ostrożnie do skutku, jeżeli takich efektów by nie było.

Mężczyzna tylko uśmiechnął się gorzko, mając ręce zaplecione na dłoniach.
-Mam nadzieję, ale wątpię. - skomentował, uważnie spoglądając na poczynania Kamishirosawy, gdy ta zaczęła bawić się tubą, ale... nic się nie działo. Cardil pozwolił Takarze chwilę samej pokombinować, ale coś nie szło zupełnie -Tutaj nie ma kamienia, który wspomaga pozbywanie się wody. Nie możesz najpierw pozbyć się, a potem pobrać. Jednocześnie. Spróbuj to zgrać. - podpowiedział czarodziejce ziemi, wciąż uważnie na nią spoglądając, acz nie odzywając się za wiele. Tasia usłyszała delikatny pomruk tygrysa, który smyrnął jej prawą rękę. A statek zapierniczał.

Dosc dziwna zabawka. I w zasadzie nic się kompletnie nie działo. Tak tez znowu robiła cos zle i ie wiedziała co to takiego. Ale w zyciu Tasi juz tak po prostu bywa ze nic jej nie wychodzi. Na moment przerwała jeszcze raz przygądając się tubie licząc na jakies oswiecenie w tej kwestii. To zas nadeszło pod postacią słow prezydenta Minstrelu. Zdawało się byc to dosc logiczne i serio nie rozumiała dlaczego wczesniej na to nie wpadła. Z drugiej strony była Tasią i jakos juz dało radę do niej dotrzec zw jest kompletntm bezmozgiem. Nie był to czas zeby jakos mniej lub bardziej rozpaczac teraz z tego powodu bowiem miała wazniejsze rzeczy na głowie. No na przykład jak opanowac op spella magii ziei w 24h. Wystarczająco zajmująca robota. Starając się zrobic wszystko wedle wskazowek Cardila w jednej i tej samej chwili zaczęła oddzisływac na oba konce tuby energią magiczną. Ostroznie i spokojnie przepychała obie energie własną maną. Jak tłok. Jedno w jedną drigie w drugą. Energia wody do piasku a ziemi do wody. Wszystko na raz jednak nic na siłę. Nie liczyła bowiem na jakis większy nie do pokonania opor ze strony... No, jakiejkolwiek w zasadzie. A to wszystko przy powiewającej w tle tasinej grzywie na statku pędzącym przez wody oceanu niczym przeciętny nigeryjczyk na maratonie.

Coś się zaczynało dziać. Mianowicie w części "wodnej" tuby wytworzył się jakiś osad, zaś sam piach zdawał się być jeszcze bardziej... suchy? Jeśli da się to tak nazwać.
-No już powoli, powoli... - skomentował Cardil, po czym dodał -Trudno ci oddziaływać na wodę, nie będąc magiem wody. Cierpliwości. - po czym wrócił do oglądania dalszych części Tasinych prób. Po dłuższej... naprawdę dłuższej chwili piach zaczął jednak wilgotnieć. -No... nareszcie! - skomentował prezydent Minstrelu, udając rozweselony głos, choć jego twarz nadal była pozbawiona emocji. Słońce było już jakoś w 1/4 swojej wysokości, powoli zapowiadając nadejście wieczora. Tylko na statku... i tak nie było tego aż tak bardzo odczuwać. Nie było drzew czy pagórków, które rzucałyby wydłużone cienie. Tylko maszty. Podłużne, stosunkowo wąskie maszty.

Ale wiedziała, ze będzie trudno. Wiedziała, że nie będzie miała "z górki" tylko "pod górkę", bo tak jest zawsze. Jednocześnie też wiedziała, że działanie na energię inną czy ziemi będzie upierdliwe. Bo ani jej, ani taka, żeby jej magia do niej pasowała. Trochę jak puzzle. Niby można próbować coś z tym zrobić ale ostatecznie to tak wszystko pasuje jak kwiatek do kożucha. - Powolutku... pomalutku... - powtórzyła za Cardilem cicho pod nosem w pełni skupiona na tym, co robiła. Tuba. Energia. Jedno w tę drugie we w tę. W tym samym czasie... I faktycznie coś się w końcu zaczęło dziać, chociaż na taki efekt było trzeba momencik zaczekać. - Pomalutku... Powolutku... Byle do przodu... - stwierdziła obserwując wilgotniejący piach w tubie. Tak. Chyba o to chodziło. Zupełnie nie zwracała uwagi na położenie słońca czy cienie. Pora dnia była dla niej nieistotna. Miała 24h i miała zamiar cały ten czas wykorzystać. Calusieńki. Odliczanie się rozpoczęło i nie zamierzała skończyć treningu dopóki nie wycastuje poprawnie zaklęcia albo po prostu dopłynie do stolicy. A akurat zgłębiła tajniki nie spania więc była w dużo lepszym położeniu niż mogłoby się zdawać. Tymczasem kontynuowała. Własną maną pchała jednocześnie z dwóch stron. Energia ziemi do wody, a wody do ziemi. Tak jak wcześniej. Pozwalała energii płynąć po wyznaczonych przez nią torach, przenosząc je z jednego końca tuby na drugi. Opornie, mozolnie, ale coś szło. I cały pic polegał na tym, żeby szło to lepiej i szybciej. Bo jakby nie było, podczas walki nie rzuci do przeciwnika "Ej, kolego, daj mi tak z kilka godzin bo muszę zaklęcie wycastować jedno zanim cię pokonam, okej?". Tak, to jest plan! Przeciwnicy na pewno zrozumieją. Tak...

Powoli szło coraz lepiej, gdyż osadu powstawało coraz więcej, a i piach był wilgotniejszy.
-Dobrze. - skomentował spokojnie Cardil, podchodząc bliżej Takary, by móc lepiej przyjrzeć się efektom jej pracy. Patrzył tak przez kilka chwil, po czym dodał -Trudniejsza część za tobą, teraz łatwiejsza. Zrób to... na odwrót. Zabierz tą energię ziemi, co oddałaś ją wodzie i energię wody z ziemi do wody. - polecił, po czym podszedł bliżej barierek i spojrzał na horyzont, po czym dodał -Niedługo dostrzeżemy Haln. - rzucił niby od niechcenia, acz raczej była to informacja przeznaczona dla Tasi, gdyż sam tą wiedzę posiadał, a i nie wyglądał na takiego, co gada sam do siebie. Nawet w obliczu takiej sytuacji, jaka nastąpiła.

Czas mijał. Nie miała zupełnie pojęcia, ile faktycznie czasu poświęcała na dokonanie pewnych no... dokonań. Miała wrażenie, że odczuwa go inaczej niż normalnie. Chociaż wydawało jej się, że przecież nie spędziła aż tyle czasu na przenoszeniu energii, tak w rzeczywistości musiało już jej zejść spory kawałek czasu. Pewnie, czasami jej się dłużył, jednak przesuwające się słońce jak i słowa Cardila nieco ją zaskoczyły. Wiedziała, ze zasuwają przez oceany z prędkością światła, ale teraz bardziej wydawało jej się, że odbywała się jakaś teleportacja statku i zabawy czasem jak akurat nie patrzyła. - Czyli teraz już powinno być tylko prościej...? - zapytała, chociaż w zasadzie nie musiała. Tak wychodziło z tego, co mówił Cardil. Trudniejsze zrobiła. Teraz łatwiejsza część. Jednak coś jej kazało się upewnić, że dobrze zrozumiała. Bo jeśli dobrze zrozumiała, to chyba się wyrobi czasowo. Nie czekając jednak na ową odpowiedź, po prostu przystąpiła do działania. Wyciągnąć energię wody z ziemi i energię ziemi z wody i przenieść je w odpowiednie miejsca. Tak... W ich pierwotne habitaty. O ile można mówić o habitacie jakiejś energii. Jednocześnie zaczęła oddziaływać własną mocą magiczną na obie te energie, pchając je - ponownie niczym tłoczek - w odpowiednie kierunki. W tym samym czasie. Obie na raz. Tak, by energię wody, którą ulokowała w piasku przepchnąć do wody, zaś energię ziemi ulokowanej w wodzie przepchnąć do piasku. Czy to oznacza, ze piasek wyschnie a woda się oczyści? W końcu wykonuje coś zupełnie odwrotnego, przenosi energie tam, gdzie były, odwraca cały proces... Efekt jednak wydawał jej się mniej ważny w porównaniu z tym, że te energie ma najnormalniej przenieść. Nie wywołać jakiś konkretny efekt. Prawdopodobnie wywoła się sam, a tymczasem mogła się skupić tylko na przemieszczaniu obu z pomocą własnej many.

No i zaczęło się. Ledwo Tasia sprawiła, że woda stała się bardziej mokra... a przynajmniej osad zniknął, a piach wysechł, a Cardil kazał jej zaczynać wszystko od początku. I tak w kółko. Aż w końcu słońce odbijało się nisko od widnokręgu nad oceanem. Kamishirosawa była tak zajęta tym procesem, że nawet nie zauważyła upływającego czasu, ale za to, dostrzegła teraz na horyzoncie jakieś kształty. Bardzo dalekie i odległe, ale kształty.

Czas poganiał. Nie miała czasu zjeść obiadu, nie miała czasu patrzeć na horyzont czy podziwiać widoków. Nie obchodziło ją nic, co się działo wokół. Miała jeden cel i miała zamiar go osiągnąć cokolwiek by się nie działo. Tylko, że w sumie było coś, na co warto było na moment przerwać trening. - Przepraszam... Dostałabym może kawy? - tak, tylko na to pytanie. Nie była jakaś śpiąca, ale kawa dobra zawsze i wszędzie. Tymczasem sama zaraz po tym pytaniu ponownie przystąpiła do treningu. Na zmianę przepychała własną energię energię ziemi do wody, a energię wody do ziemi. Powolutku, powolutku a jednak co raz szybciej i sprawniej. Z co raz większą wprawą, by zaraz zrobić coś zupełnie odwrotnego przywracając i wodę i piasek do ich pierwotnego stanu. Czyli z piasku wyciągnąć energię wody i przepchnąć ją do wody, a z wody wyciągnąć energię ziemi i przepchnąć ją własną energią do piasku. Wszystko jednocześnie. Z co raz większą wprawą, szybciej i sprawniej. Tylko ile tak się miała z tym bawić? Nie wiedziała. Wiedziała, ze Cardil pewnie wtedy jej powie, kiedy ma skończyć, a tymczasem nie zostało nic innego jak kontynuować i ewentualnie poczekać na kawę, co by się napić filiżanki. Kawa zawsze dobra, zwłaszcza przy tak energożernym zadaniu. Niby bierze jej mało takie przerzucanie energii, ale jak to się robi ciągle od kilku godzin nie wierzyła, że się niebawem nie zmęczy. Nawet castowanie kamyczków w Dessertio na dłuższą metę było męczące.

-Hmm? - rzucił najpierw Cardil wyraźnie wyrwany z zamyślenia, po czym dodał -Udaj się pod pokład. Powinno tam być dla ciebie coś do jedzenia, kawa to keahl, taka zwyczajna, czarna. Jeśli chcesz jakieś dodatki to może Luriel tam będzie, choć miała ćwiczyć u siebie. Zjedz. Odzyskasz trochę siły i spróbujesz znów sił z zaklęciem. - poinformował, po czym pozwolił Tasi udać się do jadalni, gdzie rzeczywiście dostała posiłek, kawę i chwilę odpoczęła. Potem zaś udała się na górę, gdzie mogła zacząć ćwiczyć zaklęcie na znanym jej kamieniu. Co się okazało... szło jej... tak samo jak wcześniej, przy czym teraz nie było tego magicznego, małego, niebieskiego urządzonka, co tak ładnie wspierało Kamishirosawę w wyciąganiu z niej wody. Ale za to, po kilkunastu próbach i podejściach, nawet jej to zaklęcie wychodziło. Była już ciemna noc i tylko kilka lamp oraz tygrys oświetlały Tasi okolicę. A ta ćwiczyła i ćwiczyła. A gdy brakło jej sił kładła się na białym, wyrośniętym kocie, który rozświetlał mrok. Gdzieś na dziobie widziała sylwetkę Cardil wpatrującego w coraz bardziej zbliżające się góry na horyzoncie. Ale za to... tak! Udało się jej w końcu w miarę opanować to zaklęcie. Wciąż trochę do perfekcji jej potrzeba, ale trochę już potrafiła. Teraz mogła albo to potrenować do większej perfekcji, albo pójść spać. Wszak zaraz mieli być w stolicy. Choć na razie... z dość dużą prędkością płynęli wprost na skały...

Takara: Nowy spell: Skin of Gaia
Skin of Gaia (A) - poprzez wypompowanie z siebie większości wody i zastąpieniu jej energią ziemi, Takara staje się nieziemsko twarda. Jej skóra jest w stanie na spokojnie przetrzymać ataki wręcz, a także i obrażenia obuchowe są wytrzymywane. Cięcia już są łatwiejsze do przebijania się. Umiejętności wzmacniające obrażenia w walce (np. Łamacz Kości) na 3 poziomie się przebiją, acz pojedyncze. Innymi słowy, miejsce zranione i osłabione po chwili znów się utwardza. Dodatkowo zyskuje także i zwiększoną odporność na obrażenia oparte na ogniu, powietrzu i ziemi, przy czym odczuje np. ciepło płomieni, acz w znacznie mniejszym stopniu, a także i uderzenie potężnym zaklęciem powietrza czy ziemi może ją przesunąć, acz na pewno nie zranić (np. cięcie wiatru może przesunąć Kamishirosawę, ale nie przetnie jej). Dotyczy to zaklęć do rang B, zaklęcia rangi A działają słabiej (z tych 3 magii). Po skończeniu działania, Tasia jest praktycznie niezdolna do walki, gdyż jest odwodniona i wycieńczona. Czas trwania: 3 posty (acz pod treningiem można wyszkolić dalej)
Kontynuacja: Ulmondae