Aearonangulókë

First topic message reminder :




Na statku było od zatrzęsienia osób. Większość z nich odziana była w czarne płaszcze, wyszywane złoto-srebrnymi nićmi na kształt liści bądź drzew. Kilka osób nosiło jakieś bagaże bądź sprawdzało maszty, jeszcze inne spoglądały w morze. Cardil stał natomiast na podwyższeniu dla sternika i rozmawiał akurat z Luriel, a także i z jakimś z nieznanym Takarze mężczyzną. A właśnie, magini wróżek przybyła spakowana i gotowa na to, co jej się wydawało potrzebne. I stała na brzegu, oglądając ogromny statek, który stał w porcie na południu Fiore.

Miała użyć Softeningu na tym piasku co lata nad nią/wokół niej by ją oblepił ale whatever. Fluktuacje magii na otwartym morzu czy coś w ten deseń. Ważne, że miała tylko chwilę by ją wykluczyć z walki. Ogólnie dostawanie spellami w miedzyczasie jest złe, wiec nieco lekko poirytowana Tasia postanowilą zrobić taką śmieszną, może wredną, rzecz. Mianowicie centralnie przed Luriel postawić Shielda. Najbliżej jak się da, najlepiej by strzelił ją w szczękę. A Shield szeroki na metr, gruby na pół metra i wysoki na 2m. A tyle powinno starczyć, by sensownie utrudnić jej ciskanie spellami (bo w zasadzie nie powinna zbytnio widzieć Tasi, a nawet jeśli - ściana stankuje. A Tasia co? A Tasia obiega Luriel w jej lewej. Już nie bawi się we wchodzenie jej na tyły. Kiedy tylko wyjdzie zza Shielda, Luriel się pewnie odwróci. A jak nie to z tym Shieldem przy głowie średnio będzie miała jak się bronić. A Tasia ma zamiar wylecieć już gotowa by oddać cios prawą pięścią w głowę dziewczyny. W bok, w skroń... Gdzie może. Jak będzie chciała kucnąć, to w sumie będzie ją czekało uderzenie z kolanka lewego. A to w żebra, a to w głowę - zależy gdzie da radę i jak szybko kucnie. A dla pewności, ze w końcu to skończy, jak tylko będzie mogła - strzela jej Stone Missile ze Shielda celując prosto w tchawicę. Z jednej strony głupio jej było takie akcje odwalać. Z drugiej - to walka. I tak się nie zabiją. Boleć poboli, tak jakby dola maga. I przy okazji odda jej za tego fajerbola prosto w plecy.

Tasia użyła Shielda, jednak tak perfekcyjne wycelowanie nim było... trudne. No i Kamishirosawa nie wiedziała czy Luriel dostała czy nie. Bo ściana. Ale cóż. Zaczęła ją obiegać. Tyle, że piasek dość łatwo daje odgłosy. Tylko Luriel nie do końca wiedziała z której strony Tasia atakuje. Dlatego, gdy tylko uznała, że jest tego pora... użyła i kuli ognia, i pocisku kinetycznego w obie strony, jak najszybciej mogła. Los chciał, że Takara znalazła się na linii tego drugiego. A jakby tego było mało... Luriel rozbłysła jasnym światłem oślepiając chwilowo Kamishirosawę. Pocisk trafił Takarę w prawy bark odrzucając ją do tyłu, a ta nic nie widziała. Choć już po chwili, leżąc widziała, jak Luriel poczuła, że ziemia trochę zmiękła i zaczynała próbować się wyrwać.

Takara: 116 MM | Hardening 2/2, Shield | Mocno bolące plecy, irytują, nadpalone lewe ramię, lekko boli, boli prawy bark, możliwe, że wybity, lekko oślepiona

Jedno musiała przyznać - była irytująca. A przynajmniej miała niektóre lekko irytujące zaklęcia. Niespodziewanie po raz kolejny oberwała lecąc w tył, co nie obeszło się bez pewnego warknięcia wydanego wraz z przyjęciem na siebie ciosu. Coś musiała jej zrobić. Trochę mocno bolało, ale jednak nie było to coś, co wykluczałoby ją z walki. Widząc, jak Luriel próbuje się wydostać, po raz kolejny używa Hardeningu, co by jej tą czynność maksymalnie utrudnić. Po czym z kolei wstaje, podbiega do niej i po raz kolejny ponawia uderzenie pięścią (teraz lewą) w bok głowy tudzież jej skroń, drugą ręką próbując zatrzymać jej rączki na wypadek, jakby chciała się nimi zasłaniać bądź złapać Tasię. a robi to tak, że po prostu ją łapie gdzież za nadgarstek. Gdyby próbowała kucać, albo uderzenie pięścią byłoby niemożliwe/miało by małe powodzenie, to stara się jej uderzyć w głowę/żebra (gdzie lepiej kolanem) . Jeżeli nie da rady kolanem, to po prostu ją kopnie nóżką. Lewą. I lewą nóżką i lewym kolankiem, żeby nie było. Chyba ze lewą nie da rady, to wtedy prawą. Jeżeli jedno uderzenie nie poskutkuje, uderza do skutku. Byleby ją wykluczyć/straciła przytomność ale nie zabić. Tasia wkłada w tą walkę całe kokoro ale bez przesady~!

Tasia zaszarżowała. Oj ruszyła biegiem. Była ranna, ale walić to. Biegła. I już się zamierzała do ciosu, gdy do ich uszu dotarło gromkie:
-DOŚĆ! - tak... Cardil przerwał walkę i po chwili dodał -Takara wygrała. Nie masz już many i jesteś unieruchomiona, a w walce w zwarciu nie radzisz sobie najlepiej. Pójdźcie się teraz jeszcze raz umyć, odpocząć, za godzinę widzę was tutaj na treningu. - zakomenderował prezydent Minstrelu, po czym czekał, aż się wreszcie dwie kobieciny zajmą sobą tak, by były już na drodze do swojego pokoju. On tu miał jeszcze kilka rzeczy do załatwienia, acz z sprzątaniem ziemi i piasku postanowił poczekać aż Kamishirosawa z Meili ruszą do siebie do kajuty. No... chyba, że chciałyby zostać spakowane razem z ziemią do skrzyń.

Takara: +2 PD

I oto cudowne hasło padło, a skoro padło to nie musiała okładać Luriel. I dobrze, bo nie chciała. Znaczy i chciała i nie chciała. Oddałaby jej za fajerbola, ale coś czuła, że jakby się do niej "dossała", to niewiele by z Luriel zostały. Bo Tasia ma ten problem, że po prostu w walkę się wczuwa. Tymczasem zatrzymała pięść w połowie drogi od Luriel, jednocześnie się przy tym cofając.- No... ten... Wybacz za tą ścianę... Ale chyba ostatecznie nie trafiłam, nie? W każdym bądź razie w sumie to dobrze... - rzuciła cofając się do tyłu, po czym nie mając w sumie nic więcej do dodania wróciła do kajut, by po raz kolejny wziąć prysznic, ubrać się jakoś sensownie i wrócić na górę. Gdzieś jej umknął fragment z odpoczynkiem, ale w zasadzie i tak zanim pojawi się Luriel z Cardilem liczyła na pojawienie się tygryska i poleżakowanie na nim, które to leżakowanie uprzedziłoby podrapanie za uchem, a podczas wylegiwania się na kotałce oczywiście nie zapomniałaby o głaskaniu go po łebku. Kurczę, miał takie fajne futro że aż grzechem byłoby tego nie robić.

-Nie masz za co, walka to walka. Tak samo było na igrzyskach. Z mojej i twojej strony. Trzeba to zaakceptować. - podsumowała na spokojnie, po czym udała się razem z Tasią do kajuty, by skorzystać z łazienki. Tasia załatwiła swoje sprawy szybciej, gdyż jak wychodziła, słyszała jeszcze wodę w łazience Luriel. A na pokładzie Eärendila znalazła na rufie. Leżał sobie spokojnie i z cichym pomrukiem przyjął ofiarę z głasiania i pozwolił Tasi się na nim położyć. Niesłychane i niespotykane zwierzę.

No tak. Niby racja. Niby Luriel dobrze mowiła, jednak dla Tasi oczywiste było mniej oczywiste. Walczyła za mało razy "nie na powaznie", zeby teraz nie zabijać podczas takowej. Dla niej nie było czegos takiego jak pojedynek for fun.
- Nie w tym rzecz. Sparing. Nie walka. Jak ja walczę to z reguły do ostatniej kropli krwi. Albo ja kogos ubiję albo on ubije mnie. I cięzko mi się przestawic na "nie ubijanie"... Z drugiej strony smieszna sprawa, bo chyba ostatecznie oberwałam bardziej. - wyjasniła pokrotce powod przeprosin lekko się przy tym usmiechając. Bo w sumie ostatecznie chociaz nie chciała jej większej krzywdy zrobic to celowała w punkty, w ktore uderzenie faktycznie morduje. I po prostu chyba nie powinna w takim pojedynku tego robic. Bo w sumie polegał na czyms lekko innym.

Po ogarnięciu się znalazła się na rufie. Tam tez ponownie wylądowała na tygrysku leząc sobie i głaskając zwierzaka po łbie. Spac jej się poki co w sumie nie chciało jednak pokusiła się o zamknięcie oczu i przelezenia tak tej godziny.

-Dlatego są lacrymy zabezpieczające. - podsumowała spokojnie Luriel, po czym dodała -Ale twoja wytrzymałość pozwoliła ci wytrzymać większość moich zaklęć. A w zwarciu nie jestem silna, a nie mając many praktycznie zostałam bezbronna. Winnam była zaatakować szybciej i w części miękkie. - zakończyła swą wypowiedź Meili.

No i Tasia se leżała. I leżała. Aż nagle nie usłyszała jak coś upada obok niej na deski pokładu. Skądś znała ten kształt... kamień z wgłębieniem z jakąś niebieskawą kulką w środku.
-Do treningu. - rzekł spokojnie Cardil, patrząc na Kamishirosawę, po czym postanowił udać się na dziób, gdzie z kolei znajdowała się Luriel.

Lezenie wydawało się byc ok. W Dessertio w sumie raz przyszłi jej na to narzekac ale jak szybko mozna zmienic swiatopogląd! Odpoczywała z głową złozoną na tygrysie ciesząc się morską bryzą i grzejącym leniwie słoneczkiem. I cały obraz został zakłocony przez Cardilla. Najpierw zerknęła na znajomy jej kamien by po tym przeniesc spojrzenie na prezydenta. Tak... Trening. Niby po to tu przyjechała jednak miała drobne problemy ze wstaniem. Lezało jej się poprostu za wygodnie. Ostatecznie jednak stanęła w odpowiedniej pozycji na kamieniu. Jeszcze jedna proba. W koncu się uda. W koncu musi je opanowac. Inaczej nie byłaby Tasią. Wzięła głęboki oddech, zamknęła oczy po czym zaczęła się skupiac. Ponownie to samo. Zaczęła wypychac swoją energię magiczną wraz z wodą oddziaływując na to drugie maną z gory niczym tłok. Jednoczesnie wypychajac wodę do kamienia przystąpiła do powolnego i ostroznego pobierania energii ziemi. Ile własnej many wypchnie tyle wezmie energii ziemi w zamian. Zas energię tą stara się wepchnąc na miejsce wody. Nie na tyle by ją jakos wypchnąc ponad skorę a po prostu zastąpic jedno drugim. Magio, działaj!

Tasia spróbowała i już po kilku chwilach doszła do etapu z wczoraj. Wciąż ją lekko bolała skóra, ale obecnie nie było przy niej Cardila, więc chyba miała chwilkę czasu, by popracować nad tym elementem Skin of the Gaia. Tygrysa obecnie nie widziała, pewnie się jakoś za nią ustawił i obserwował jej wysiłki na kamieniu. A jak się jeszcze o tym pomyśli w ten sposób, że ten kamyk w zagłębieniu jakoś pomaga Tasi w nauce, no to jest już trochę mniej ciekawie i mniej epicko... ale tak czasami też musi być.

Moze i mniej ciekawie i mniej epicko ale na dobrą sprawę jezeli da sobie radę z kamieniem, to mając jakiekolwiek pojęcie jak to wycastowac - zostanie tylko dopasowanie go pod warunki batalistyczne. Więęc w zasadzie jakies takie kwestie koncowe. Niemal meta na maratonie. Wracajc jednak do głownej zainteresowanej tym czarem - cos jeszcze nie grało. I nie grało dokładnie ulokowanie energii ktora jednak wciąz była za blisko granicy. A przynajmniej tak wnioskowała po bolu. Idąc tym tropem nalezało by ją poprzesuwac tak, by ten jej nie doskwierał ale jednoczesnie by zaklęcie działało. Dlatego znowu skupiając się na energii przesuwa trochę wgłąb organizmu energię ziemi. Jezeli minie punkt OK znowu postara sięmpchnąc ją bardziej do zewnątrz blizej skory. W koncu powinna trafic na odpowiednie miejsce gdzie winna byc z załozen zaklęcia co by był z niej jak największy pozytek.

Tasia kombinowała... raz w tę, raz we wtę i zorientowała się, że... w sumie boli tylko jak na siłę wysyła tę energię do ciała. Chyba był to albo niepotrzebny element Tasinych innowacji, albo robiła coś źle. Ale kombinowała i balansowała, próbując coś osiągnąć, aż w końcu, po kilku godzinach... opadła z sił. Nie dość, że już wody nie miała w organizmie, to jeszcze mana jej się skończyła. Legł na śnieżnobiałym, minstrelskim tygrysie ciężko oddychając, gdy Cardil do niej akurat podszedł po tych kilku godzinach treningu. Już miał coś mówić, gdy jakiś orzeł wylądował na barierce przy prezydencie. Miał do nogi przyczepiony niewielki pojemnik z jakimś listem. Boatbuilder odebrał go od niego i zaczął czytać. A Kamishirosawa zyskała... negatywne odczucie. Miała wrażenie, że zaraz znajdzie się w samym oku cyklonu, choć tak naprawdę twarz starszego mężczyzny przybrała beznamiętny wyraz twarzy, pozbawiony jakichkolwiek emocji. Ale... ta aura dookoła niego. Zwiastowała coś złego.

Przerwa. Definitywnie jej się należało. No i w sumie już chyba powoli łapała, co jest źle. A przynajmniej powoli dostawała jakieś wskazówki od samej siebie, niczym info od boga, w którym kierunku z tym zaklęciem podążyć. Ostatecznie jednak nie zostało nic innego, jak opaść z sił. Grawitacja zadziałała sama ciągnąc nią na deski okręgu, chociaż tygrys jak zwykle znalazł się w odpowiednim miejscu i we właściwym czasie. Utonęła w sierści tygryska nie wysilając się na jakikolwiek inny ruch. Musiała odpocząć. I w zasadzie napiłaby się czegoś. Czegokolwiek. Odwodnienie to zły objaw. Chociaż w tym wypadku był najnormalniejszym skutkiem przy próbie wycastowania spella. Zapowiadała się przerwa. Taki spokojny okres czasu, gdzie poleży, zregeneruje siły i normalnie Hawaje. Tylko wszystko zmieniło się, kiedy podszedł Cardil. Zmieniło się, kiedy podleciał orzeł. W sumie sama nie wiedziała jak to możliwe, że poczta ptasia funkcjonuje. Specjalne tresowane ptaki. Zawsze myślała, ze takie cuda to w książkach, ewentualnie lacrymy bo szybciej sprawniej i w ogóle. Oczywiście wiedziała, że przecież magia może wszystko, ale żeby faktycznie głowy państw posługiwały się takim sposobem przekazu informacji? No w sumie.. Na statek listonosz kutrem nie dopłynie. Ale nie to było ważne. Ważne było to, że pomimo tego, ze Cardil słowem się nie odezwał, atmosfera zrobiła się jakaś taka ciężka. Nie była pewna, ale coś było na rzeczy. Coś nie grało. - Stało się coś...? - wychrypiała, katując nieco zaschnięte gardło. Sama się nieco skrzywiła słysząc swój głos, który na dobrą sprawę nieco ranił uszy, chociaż nie na tyle by okna pękały. - Od kogo..? - drugie pytanie, równie ważne i równie tym samym tonem, jednak mniej bolącym. Głównie dlatego, ze wypowiedziane ciszej, wydawało jakiś lekki turkot. Dalej jednak nie było to przyjemne odczucie. Jednak prawdopodobnie może być jeszcze niemilej w zależności do tego, co jest w liście.

Aura stał się ciężka i nagle... gwałtowne uderzenie posłało Takarę wprost o barierki na rufie. Gdy spojrzała, co to spowodowało, to dostrzegła jak wielka wodna fala napiera na statek, gwałtownie go przyśpieszając.
-Zmieniamy trasę. Do północy będziemy na wodach Minstrelu. O świcie będziemy w Erendel. - rzucił spokojnie, po czym podszedł do Kamishirosawy, przyłożył jej dłoń do czoła, a ta poczuła, jak woda ponownie wypełnia jej ciało. -Tam zaprowadzę cię do nauczyciela i tam dokończysz szkolenie, jeśli do jutra nie opanujesz Skin of the Gaia. Będę musiał zająć się kilkoma sprawami. - to powiedziawszy odwrócił się w stronę pokładu i krzyknął po Minstrelsku kilka słów do swojej załogi. Też dość szybka wypowiedź, więc chyba szczegółów im nie podał.

Początkowo nie wiedziała, co się dzieje. Na początku leżała na tygrysku, by zaraz po tym uderzyć o barierki. Nie odczuła co prawda bólu w pełnym wymiarze, ale i tak był upierdliwy, zaś sama Tasia przez moment miała problem z wstaniem i zobaczeniem, co się dzieje. Aha, czyli nie dość, że mag ziemi, to mag wody. Fajnie... stwierdziła w myślach bez większego entuzjazmu. Dlaczego oni muszą być tak silni? To kiedy ona ma ich dogonić? W następnym tysiącleciu...? Westchnęła tylko po czym dźwignęła się na nogi już nawodniona. Aha, czyli normalnie tłuklibyśmy się tydzień, ale ostatecznie jednak włączymy nitro. Ok... skomentowała średnio zadowolona, jednak sama odpowiedziała mu tylko ciszą słuchając dalej. Oh, kolejny nauczyciel. O nie. Znowu ktoś inny ma ją przejąć? Dlaczego tak przekazują Tasię z rąk do rąk? Jak jakiś mityczny artefakt z pokolenia na pokolenie, ale ona nie była artefaktem i nie była przekazywana z pokolenia na pokolenie. Mówimy tu o mniej wartościowym obiekcie przekazywanym w niewielkim okresie czasu. - Znowu... - rzuciła tylko zawiedziona do Cardila. Dlaczego jedzie do Minstrelu? Dlaczego normalnie nie mogła zostać w domu? Ostatecznie i tak wyląduje u kogoś obcego. - Mogłabym chociaż znać powód tej nagłej decyzji czy to tajemnica państwowa, tajne przez poufne i takie tam...? - zapytała nie licząc szczególnie na odpowiedź. Zapytała, bo jednak liczyła, ze może coś się dowie. Bo może tak było trzeba i wypadało spróbować. Bo jak zwykle nic nie wie. A po za tym i tak póki co średnio może kontynuować trening bo się wypompowała z many, więc nie zaszkodzi zdobyć rozeznanie w sytuacji.