Wyspa Endor

First topic message reminder :

I tak trójka naszych bohaterów wylądowała razem z przewoźnikiem na wyspie. W trakcie podróży była względna cisza, słychać było ledwie szum fal, kołyszący jacht morze i plusk wody, który odbijał się o burtę. Słońce świeciło. Fajna pogoda jak na rejs. Wiatr też był w miarę.
Po kilku godzinach dotarliście. Na piękną, można by rzec rajską wyspę. Żadnych wiosek na pierwszy rzut oka nie było. Wy samotni zostaliście na wyspie. Może i ona skrywała więcej tajemnic, niż myśleliście? Spokojne ziemię zostały zakłócone przez jedną aferę, która pogłębiła wioski w ciemności.

Tesune zmroziło...dosłownie. Patrzyła na chłopaka z przerażeniem i nie wiedziała co zrobić. Pozostało jej tylko jedno...tajna strategia małych dziewczynek. Wzięła głęboki oddech, wstrzymała najdłużej jak potrafiła i zaczęła w międzyczasie trzeć oczy i szczypać się mocno w policzek. Już po chwili przyszedł oczekiwany skutek. Mianowice łzy. Zaczęły powoli skapywać, a ona nie marnując okazji, zaczęła mówić zrozpaczonym i załamanym tonem jak kilkuletnie dziecko, któremu zabrano zabawkę:
-Proszę mnie puścić! Proszę mi nie robić krzywdy! Przepraszam, przepraszam , przepraszam, że na pana nakrzyczałam...proszę mnie nie traktować jak przedmiotu-po czym zaczęła, łkać w niebo głosy. Oczywiście przez cały czas patrzyła na twarz, "ciamajdy". Być może zmięknie i postawi ją na nogi. Gdyby ów chłopak, postawił ją na nogi i był milszy postanowi pójść z nim i czegoś się dowiedzieć. Jeśli natomiast, nie będzie miał zamiaru być milszy i łatwiejszy. To od razu używaSabatu Babilonu(B) i patrzy mu głęboko w oczy nakładając Kaftan Żelaza(B). Oczywiście Kaftan nakłada po Sabacie, ponieważ jeśli przeciwnik uwolni się z więzów to atakuję go kolczastym osądem(C), co aktywuję kaftan. Po tej akcji od razu bierze nogi za pas w tył zwrot. Podczas ucieczki, jest w miarę czujna i stara się biec jednocześnie, jak najszybciej.

Morrigan: Morcia zaczęła działać jak na morświnkę przystało! Wyrzuciła kostki i nagle nastąpiło bum. Garnek wraz z zawartością przewrócił się, a że mimo tego przewrotu zdarzeń tubylcy w większości byli cali zwrócili się ku Mor. W tym czasie klaun i człowiek uciekli. Uratowała dwójkę dziwnych ludzi, ale sama za to stała się mięsem armatnim. Kto wygra?

Tesuna: Gdy dziewczyna zaczęła krzyczeć chłopak po prostu ją ignorował, aż w końcu na tyle się zdenerwował, że wbił dziewczynie w bark sztylet.
- Słuchaj gówniaro. Zamknij twarz, albo naszpikuje cię moimi sztyletami, które blokują twoją magię to raz, a dwa boli prawda? Może mocniej jak się nie zamkniesz...- powiedział podczas marszu. Zostawił swój sztylet w dziewczynie i póki, co go nie wyjmował.

Lavi: W każdym razie Lavi ruszył za dziewczyną, która w ramach odpowiedzi, tylko się uśmiechnęła. Szliście.. Dziesięć, dwadzieścia, a może trzydzieści minut? Aż w końcu dotarliście do wioski. Cały widok był nadzwyczaj uroczy. Kilka wiejskich domków, świątynia, stajnie, zagrody, ogródki i jeden większy budynek, do którego po chwili udaliście się. Ów budynek był niezwykły. Cały zbudowany z marmuru. Pełno było przeróżnych zdobień, kolumn, obrazów, a w sali, która mogła wyglądać na królewską duży tron, na którym siedział dosyć stary mężczyzna z brodą.
- Nina, czemu znowu kogoś przyprowadzasz? - krzyknął starzec, a dziewczyna wydawała się zakłopotana.
- N-no bo.. On przyszedł wykonać zadanie, dziadku ...

Wszystko na tej wyspie wydawało się dziwne, a zagadka faktycznie nie była do tej pory rozwiązana. Najciekawsza była odpowiedź na pytanie czy jego sygnał został dojrzany przez jego towarzyszy wskazując jego położenie. Miał nadzieję, że tak dzięki temu łatwiej byłoby rozwiązać tajemnicę tej wyspy.

Teraz Lavi stał przy wodzu wioski, do którego przyprowadziła go dziewczyna.
-Witaj przywódco tej wioski - powiedział mag skłaniając się lekko - Nazywam się Lavi i jestem magiem gildii najemniczej DHC. Przybyłem, aby wykonać misję, która męczy sojusz trzech tutejszych wiosek. Mam nadzieję, że domyślasz się o jakie zadanie chodzi? Możesz udzielić mi więcej wskazówek?
Lavi specjalnie nie podał dokładnych informacji o misji. Nie podobało mu się to wszystko, a chciał sprawdzić czy wódz wie o zadaniu, które zostało mu powierzone. Z ogłoszenia sprawa wyglądała naprawdę poważnie, na pewno dużo groźniej niż sraczka tego staruszka. Ciekawiło go, czy będzie wiedział o zadaniu jeżeli nie pomoże mu w tym swoimi informacjami.

Oczywiście Lavi nadal uważa, aby nie zostać zaatakowany podobnie jak jego klon. W razie ataku obrona opisane jest w wyższym poście.

Świetnie. Lepiej być nie mogło, co ? Nie dość, że Dama, naraża się dla dwójki niewychowanych mężczyzn, to ci jeszcze olali ją, nie mają zamiaru nawet podziękować. Świnie. Jak można być tak cholernie niewychowanym mężczyzną? Dziewczyna szanowała powszechnie znane buractwo, jednak nigdy nie przyszło jej spotkać się z czymś takim osobiście. No cóż, mówi się trudno, co? Miała teraz jeszcze ważniejszy problem. Przez czyjeś niewychowanie była właśnie w zagrożeniu. Czemu? BO BANDA MURZYNÓW CHCIAŁA JĄ ZAATAKOWAĆ. Ba, oni już zbierali się do ataku. Czy jednak banda bezmózgich stworzeń o czarnej skórze mogła jej coś zrobić? Pewno... tak... Mniejsza. Musiała szybko wymyślić jakiś plan. Cóż, atak "na pałę" byłby chyba najskuteczniejszy. Możliwości, które zastosuje. Zasada taka sama w każdym innym wypadku. Kości, których wyrzuci, będą tymi wybuchającymi, z jej zaklęcia rangi B. Jeżeli któreś murzyniątko spróbuje się zbliżyć, nie będzie obawiać się zaatakować, czy w ostateczności zakończyć jego żywot swoim ukochanym rapierem.

"Nie wierzę...Po prostu nie wierzę !"-mówiła sobie Tes w chwili, gdy mężczyzna wbił jej sztylet w bark...jak to możliwe, że ktoś, kto z początku wydawał się miłą osobą był, tak naprawdę, okrutnym, bezlitosnym draniem. Ale z drugiej strony, Tesuna miała za swoje. Płaczem wszystkiego nie załatwisz. W każdym razie teraz ten gość, nosi ją na barku i jeszcze dodatkowo, wbił jej po chamsku sztylet w bark. Nie bacząc na to, że ma 13 lat i nie należy do najwytrzymalszych. W każdym razie dziewczyna postanowiła, się jednak poddać. Lepiej niech póki co nie ryzykuję. Oczywiście jeśli będzie ku temu okazja to muszę wyciągnąć sztylet i uciekać. Ale co się stanie, gdy on pobiegnie za nią i będzie chciał ją ponownie schwytać i potraktować jak przedmiot od awansu ? Wtedy zrobi mu rzeź niewiniątek. Bez wahania używa Sabat Babilonu i Kolczasty Osąd. Oczywiście tą strategie wykorzysta dopiero w momencie, gdy będzie na to odpowiedni moment. Jednak również nie próżnuję w chwili bezczynności. Gdy chłopaczyna oddaję się spacerowi, lub zamyśleniu, ona w międzyczasie w ukryciu stara się wyciągnąć sztylet z barku. Ma również głęboką nadzieje, że ujrzy kogoś z drużyny.

Lavi:
- Witam, witam wielmożny magu - powiedział staruszek, lekko się uśmiechając jednak wszystko wydawało się dziwne. Jego zachowanie, mimika etc. Może po prostu staruszkowie tak mieli, albo coś się za tym kryło?
- Ale zaraz, zaraz o której misji mówisz? Chodzi Ci, że ludzie giną tak? Hym.. Powiedziałbym Ci troszkę więcej, ale czy tylko ty się zgłosiłeś? Sam nie podołasz swojemu zadaniu... - odparł, opierając się o swoje siedzenie.

Morrigan: Murzyny nie zbierały się póki co do ataku. Stały i nic nie robiły. Znudziła im się Mor, czy może znaleźli kogoś lepszego? Otóż nie! Nagle małe dziecko zaczęło płakać, dając tym samym Morrigan możliwość to ucieczki.  Co robił kotek?  Podbiegł do dziewczyny i pchał ją w stronę ucieczki pozostałych ludzi.

Tesuna: W tym czasie Tesuna wraz ze swoim ukochanym kompanem weszli do wioski, do której jeszcze niedawno wszedł Lavi ze swoją, nowo spotkaną towarzyszką. Po krótkiej wędrówce oni też weszli do sali wodza i tak oto Tesuna z Lavim się spotkali. Jednak jej towarzysz nie puszczał dziewczyny i cały czas miał ją na swoim barku, razem ze sztyletem.
- Yo - tylko przywitał się z wodzem i pomachał zgromadzonym.

Murzyny są głupie. Jak widać. Cóż, lepiej dla Syrenki, która w tym momencie postanowiła dać nogę, udając się z kotałkiem w stronę przeciwną do tej, z której przyszli. Takie urocze stworzenie. Cóż, może dałoby radę go później przemycić. Jakby nie patrzeć, to nie dość że był on kochany, to jeszcze taki pomocny. Rozglądała się cały czas, patrząc za jakimkolwiek zagrożeniem ze strony otoczenia czy czarnoskórych. Kto wie, co takiemu w głowie siedzi? Jeżeli będzie potrzeba szybszej ucieczki, wtedy złapie kotka w łapki, przytuli do siebie i pobiegnie. Nie wiedziała co robić, gdzie iść ani co począć. Cóż, trzeba było czekać na jakiś cud...

W ten sposób trafił po wielu zawirowaniach do wodza wioski, który mógł wytłumaczyć im zadanie. Nareszcie, chociaż sam Lavi liczył, że nastąpi to nieco szybciej to lepiej późno niż wcale. Widać staruszek wiedział o jakie zadanie chodziło i mógł dostać kilka niezbędnych informacji. Zobaczył też w końcu Tesunę, z którą rozpoczął misję.
- Nie przybyłem sam tylko coś nas w pewnym momencie omamiło i rozdzieliło - powiedział Lavi - Widzę, że przynieśliście jedną z moich towarzyszek, to właśnie ona, dzięki, że się o nią zatroszczyłeś - zwrócił się do chłopaka, który ją przyniósł - Powinna być z nami jeszcze jedna dziewczyna, ale również się zgubiła. A właśnie wodzu, może ty wiesz co mogło naszą trójkę tak niespodziewanie omamić? Poza tym naszej dwójce chyba możesz już co nieco powiedzieć. Razem poszukamy naszej towarzyszki i jak tylko się znajdzie poinformujemy ją o wszystkim
Cóż lavi nieco ucieszył się, że jednak nie uległ iluzji i ponownie zobaczył swoją przyjaciółkę. Chciał szybko skończyć misję, ale już od początku pojawiały się trudności. Dopiero po dłuższym czasie dotarli dopiero do wioski. Teraz czekali na informacje, które w końcu mogły popchnąć zadanie na przód.

Lavi się pojawił ! Moje wybawienie ! W końcu jakaś znan buźka ! I w tym momencie wiara czyni cuda...przynajmniej tak narazie wierzyła.
Patrząc po wszystkich, chyba tylko twarz Laviego dawała jej otuchy. Była ranna, bezsilna i jeszcze do tego nie może się ruszyć przez "ukochanego towarzysza". Eeeech...no cóż. Tesuna poprawiła kosmyk włosów i postanowiła coś powiedzieć do starszego człowieka, który od początku wyglądał na nieco poirytowanego...tylko, żeby jego nie zdenerwowała...
-Przepraszam...czy mógłby pan jemu powiedzieć, aby ten człowiek postawił mnie na ziemie?-odrzekła Blonduna najsłodszym głosem, na jaki ją było stać. Patrzyła na niego błagalnym spojrzeniem, próbując mu przekazać, jaka to udręka, gdy trzyma cię ktoś taki jak ta "Ciamajda"( to określenie pewnie na długo jej pozostanie). W każdym razie po prośbie postanowiła isę zwrócić do Laviego:
-Dowiedziałeś się może czegoś ciekawego? I czy nie wiesz może co się stało z jak jej tam...Moriger, Morigor...O o Morrigan !-Zapewne trochę go zasypała pytaniami ale co tam...najwazniejsza jest misja. Ale...zapewne bez szpitala się nie obejdzie...

Lavi i Tesuna: Król rozsiadł się na swoim tronie, a prawą rękę podparł swoją głowę. W tym czasie Raven, bo tak miał na imię "towarzysz" Tesuny zajął się jej barkiem i puścił ją. Sam odszedł gdzieś podeprzeć się ściany, a chwilę  potem podeszła do niego towarzyszka Laviego.  Szeptali coś. Czasami pojedyncze słowa mogli nasi bohaterowie usłyszeć, jednak zlepienie ich w coś sensownego, ciekawego raczej nikomu by nie wyszło.
- Proponuję wam w tym momencie usiąść, bo to będzie dosyć długa, nudna i nieciekawa historia dotycząca - wyprostował się nagle  i wzrok padł na dwójce magów.
- Zacznę od tego, że jesteście we wiosce klanu Rumot. Od pradawnych czasów nasz klan wyróżniał się na tle innych. Bawimy się w magię duszy i ciał. Dlatego bez problemowo możemy radzić pomagać właśnie w tych sferach. Jednak nawet ja umrzemy w dziwny, niezwykły sposób nasze dusze zostają na ziemi, a przynajmniej złych ludzi z naszego rodu. Dobra, a wracając do poprawnego tematu waszej misji. Kilka tysięcy lat temu mieszkaliśmy jeszcze w Hosence, jednak przez kilka nieprzyjemnych wypadków znaleźliśmy się tutaj, no i żyjemy Na wyspie już od roku panuje wojna, trudno w to uwierzyć, nie? A nasze relacje jeszcze bardziej się zaostrzyły z powodu tych wszystkich morderstw. Nie za bardzo lubię wojnę i w ogóle nie trawie jej jako rozwiązania problemów... Ostatnio poza tym wioskę nęka dziwne fatum, a moi mieszkańcy mówią o pewnej czerwowłosej  kobiecie, która przypomina faceta, być może to właśnie ona.. Jeszcze jakieś pytania? - spytał z uśmiechem władca lekko się wiercąc.

Morrigan: Dziewczyna biegła, razem z kociakiem. Czym prędzej dreptała przed siebie. Znów minęła kamień, wiele drzew. Wpadła w las i biegła przed siebie. W końcu się zmęczyła. Czarnowłosa oparła się o drzewo i głęboko dyszała.Kotek muskał swoją łapką dziewczynę po twarzy. Dziwne, a za razem romantyczne zjawisko.
Nagle dało się usłyszeć krzyki w języku, którego czarnowłosa na sto procent nie znała. Kroki, krzyki. Wszystko zdawało się być coraz głośniejsze i coraz bliżej naszej Mor. Znajdowały się wyjścia? A owszem, wejść na drzewo, do jaskini, czy schować się znów w jakiś krzakach.

// Od razu przepraszam za częstość moich odpisów mam nawał pracy w liceum, o dziwo.

Spotkanie z towarzyszką umożliwiło mu dalsze kontynuowanie misji. Poznał historię wyspy, dowiedział się wielu ciekawych informacji. Kilka rzeczy jednak wzbudziło podejrzenia alchemika. Być może to tylko zboczenie zawodowe wiecznego najemnika, ale kilka faktów po prostu była nieco inna niż w zgłoszeniu. Dziwne było choćby to, że panowała wojna. Według zgłoszenia powinna ona już ona minąć. No i nadal miał zagadkę z tym całym oddzieleniem od reszty.
- hmm jak przypuszczam oczekujesz zgodnie z twoim życzeniem, abyśmy zatrzymali to dziwne fatum. Myślę, że to akurat można zrobić, ale z wojną będziecie musieli poradzić już sobie sami. Czerwonowłosa kobieta mówicie... Nie masz może jakiejś informacji, gdzie może przebywać, gdzie ostatnio ją widziano? Szukanie jej na całej wyspie będzie jak szukanie igły w stogu siana - po pytaniach odnośnie samej misji postanowił dopytać się jeszcze o jedną rzecz. - A właśnie. Jak wspomnieliśmy zostaliśmy rozdzieleni zaraz po przybyciu na wyspę. Nawet nie wiemy w jaki sposób straciliśmy przytomność i ocknęliśmy w zupełnie innych miejscach. Znaczy ja ocknąłem się dokładnie w tym samym miejscu, na tej samej ścieżce, ale bez towarzyszy. Mieliście może już wcześniej takie przypadki. A i jeszcze jedno pytanie.. którą mamy godzinę i jaki dzień i rok? w sumie nie mam pojęcia ile spaliśmy w tym czasie.
Potem zwrócił się do Tesuny, którą na szczęście odnalazł. Może ona też stwierdzi, że znalazła się w tym samym miejscu co znikli. W tej chwili Lavi o tym nie wiedział, według niego stracili przytomność i nieznany sprawca przeniósł ich w inne miejsca. Nie wiedział, że każdy obudził się jakby na tej samej ścieżce.
- Nie mam pojęcia co z Morrigean. Wcześniej wystrzeliłem racę, ale pewnie jej nie zauważyła. Ogólnie nie dowiedziałem się nic ciekawego... No może poza tym, że ta wyspa jej w cholerę dziwna i coś tutaj jest nie tak... Nie wiem tylko co...
Oczywiście słowa wypowiedziane były półszeptem, aby pozostali tego nie usłyszeli. Sam też nieco zbliżył się do dziewczyny. W razie wywiązania się walki wolał mieć ją za plecami.

Dziewczyna biegła ile sił w nogach, nie dziwne, że się zmęczyła. Popatrzyła na czarnego kitałka znajdującego się w jej ramionach. Ona musiała go zatrzymać. Był zbyt kochany, żeby zostawić go samego z tymi... świrami. Usłyszała kolejne krzyki. Nie była pewna, czy to ten sam język, który słyszała wcześniej. Jakby nie patrzeć, to znowu mogli być ci czarnoskórzy. Tylko czemu mieli by ją teraz gonić? Dobra, jakie miała opcje... Uciekać na drzewo nie wypada. Nie w tym stroju i nie takiej damie jak ona. Poza tym, czy ona wyglądała jak jakaś małpa? Nie, nie była pospolitym zwierzęciem skaczącym po wysokich drzewach. Kolejną opcją było schowanie się w krzakach. Nie. Kolejne, stanowcze nie. Nie miała zamiaru po raz kolejny chować się za jakimiś zawszonymi krzakami. Ostatnia opcja, to jaskinia, tak? No trudno, raz się żyje. Dziewczę wbiegnie tam, trzymając kotka przy sobie. Nie chciała go teraz zgubić. Jak tylko wejdzie do jaskini, postara się tam jakoś odnaleźć i schować tak, żeby inni jej nie zobaczyli. Nie miała żadnego źródła światła, więc nie miała zamiaru sprawiać sobie kolejnych kłopotów. W razie jakiegokolwiek ataku, użyje All In albo Heads or Tails w zależności od siły jak i sytuacji. Musiała to jakoś przeczekać, tak?

Po postawieniu na ziemie i opatrzeniu ran, Tesuna spokojnie usiadła na ziemi i zaczęła słuchać opowieści dziadziusia( tak jakoś skojarzył się jego wygląd, z starszym panem, który karmi ptaki, albo gada do lustra, mówiąc, jaki to dzień już minął). W każdym razie, dziewczyna była zaciekawiona dziwną postacią, która była zapewne winna tutejszym mordom. Lecz, w chwili, gdy spojrzała się przelotnie na Ravena, bo tak nazywał się jej "towarzysz" i na naga dziewczynę. Jej widok wzbudził dziwne emocje u Tesuny. Pewnie dla dzieci w jej wieku to zabawny widok, ale cóż...jej jakoś to nie bawiło. Szczerze to nawet nieciekawiłby ją widok, gdyby ów dziewczyna, byłaby naga i miała trzy cycki, albo cztery nogi( no dobra, trochę przesada, ale jakoś Tesuna nie znała tak dobrzetego świata i zdawało jej się, że po prostu to nic takiego). Wracając do staruszka, jedyne co przyszło na myśl Tesunie to tylko jedno, ale być może zasadnicze pytanie:
-Czy ludzie, którzy coś mówili o tej czerwonowłosej kobiecie, wspominali coś niezwykłego, no nie wiem, magie jaką się posługiwała, albo jakąś broń, coś co mogłoby scharakteryzować jej typ wali ?- Tak to pytanie było dla niej ważne. Chodziło głównie o to, że nasza bohaterka chcę wiedzieć i już powoli przygotowywać strategię, przeciwko ich być może wrogowi. |Ponadto nadal jednym okiem obserwuję dwójkę ludzi.


//Sorka za krótki wpis. Trochę czasu nie miałem, a chciałem móc jak najszybciej to zrobić.//

Lavi i Tesuna: Jak tylko Lavi zabrał głos wasi towarzysze, którzy jeszcze tak niedawno was tu przyprowadzili zaczęli się śmiać.
- Taa, byłoby miło - mruknął coś nosem  - Płaska ubrana na czerwono.. No i jeszcze okulary, a jej broń.. Nigdy jej nikomu nie pokazała, więc magowie mi się na ten temat nie pytajcie. Ostatnio była na plaży...
Na kolejne wypowiedzi niebieskowłosego wódź mruknął coś niewyraźnego pod swoim nosem. Wyraźnie był w pewien sposób zdenerwowany. Usłyszeliście coś o obiedzie, coś o żonie, coś że córka znowu się opierdziela, a nie ma dla magów jakoś super długiego czasu.
- Większość osób, która ją spotkała zginęła młoda damo, a ludzie, którzy ją zobaczyli nie za bardzo chcieli rozmawiać o niej - odpowiedział na pytanie blondynki, a zaraz potem spojrzał na niebieskowłosego chłopaka - Co do waszego rozdzielenia, naprawdę nie wiem jak się stało.. Jak widzicie jestem starym dziadkiem..  I raczej poza wioskę się nie ruszam, a takie omdlenia się raczej u nas nigdy wcześniej nie działy.  Czego można by się po mnie spodziewać - spytał dosyć sarkastycznie. No trzeba było przyznać jest staruszkiem. Z długa, białą brodą jak u św. Mikołaja. Oprócz tego obok jego wielkiego siedzenia można było zobaczyć także laskę.
- Mamy 5 maj X801 - odpowiedział od razu - Młodzieńcze... Tylko ja wśród trzech przywódców wiosek jestem facetem.. Wiesz jakie są kobiety.. Raz wojna, raz jej brak.. - powiedział wyszczerzając swoje kły.
- Dziadku, nie obrażaj mnie - nagle krzyknęła towarzyszka Laviego. Była zdenerwowana tym, co jej dziadek powiedział.

Morrigan: Morrigan wbiegła do jaskini wraz z kotem. Biegła, biegła brakło jej tchu. Starała się znaleźć jakieś miejsce do ukrycia się. Nie mogła znaleźć żadnego. Nagle kot zaczął się mocno szarpać. Uciekł z rąk Mor i pobiegł jeszcze dalej wgłąb.. Czarnowłosa pobiegła za nim. Im dalej tym stawało się coraz ciemnej.. W końcu stało się jak w dupie u murzyna. Całkowita ciemność. Kilka metrów dalej dało się usłyszeć płynąca wodę. Nagle pojawiło się malutkie światełko - motyl. Świecił ciepłym, pomarańczowym światłem. Latał wokół kota, a zaraz oboje gdzieś podreptali. Im dalej się szło za nimi dało się wyczuć dziwną, mroczną atmosferę. Po chwili ukazały się pomarańczowe klejnoty, które oświetlały drogę.

Odpis albo w niedzielę, albo w środę.

Lavi uzyskał odpowiedzi na kilka pytań. Wydawało się, że nic więcej nie uda się wyciągnąć od staruszka, a jedynym sposobem, żeby w jakiś sposób rozwiązać zagadkę tej wyspy i dostać wynagrodzenie było odnalezienie czerwonowłosej dziewczyny. Cóż wydawało się, że czas rozpocząć poszukiwania. W tym celu Lavi wysłał swojego stworzonego wcześniej homunculusa w stronę plaży, na której podobno ostatni raz widziana była dziewczyna. Sam alchemik był połączony z homunculusem wszystkimi zmysłami i jeżeli homunculus napotkałby dziewczynę prawdziwy alchemik od razu wiedziałby do jakiej rozmowy między nimi doszło. Mógłby również odpowiedzieć w imieniu swoim, a odróżnienie tych obu osób było niemożliwe bez użycia magii. A odległość jak jest napisane w KP nie powinna stanowić żadnego problemu. Tak więc zamiast prawdziwego alchemika misją ma zająć się teraz homunculus i przekazywać na bieżąco Laviemu wszystkie interesujące informacje o wyspie. Udaje się on najkrótszą drogą w stronę plaży, a następnie stara się przebiec ją dookoła szukając jakichkolwiek oznak życia. A właśnie...
- Czy mógłbyś może wskazać palcem, gdzie znajduje się najkrótsza droga na plażę? - zapytał alchemik wodza, aby dać wytyczną klonowi - wysłałem na zwiad swojego homunculusa. Czy jest może możliwość, abym przed zabraniem się za misję samodzielnie dostał coś do zjedzenia? Jakiś rosół, albo schabowego? Z chęcią też zobaczę ogródek twojej wnuczki w międzyczasie
Laviemu ogólnie nie chciało się na razie ryzykować życia skoro mógł do tego wykorzystać swój twór. Sam się poobija, a na właściwą część misji pójdzie z większą już ilością informacji. Oczywiście na tej tajemniczej wyspie homunculus zachowuje wszelkie środki bezpieczeństwa będąc gotowym na uniki prostopadłe do trajektorii ataku.