Gabinet mistrza Lamia Scale

Nie ma co komentować sytuacji w szpitalu, gdyż kto by tam przejmował się rozwydrzonymi bachorami. Rosalie zareagowała na pieszczoty mnicha bardzo przewidywalnie. Z tego co już wie o dziewczynie to nie jest to jakaś pzewrażliwiona małolata co każdy dotyk bierze na chęć gwałtu. Jest to młoda kobieta, która zdaje sobie sprawę ze swojej kobiecości i ją eksponuje. Lubi też grać, jest znana w całej ze swoich zabaw z mężczyznami. Nie obchodziło to naszego łysego bohatera, gdyż on lubił osoby interesujące a pomarańczowłosa na pewno się do nich zaliczała. Jemu również nie była obca kokieteria, gdyby chciał się wiązać to na pewno umiałby zdobyć każdą kobietą włącznie z naszą zmysłową osóbką z językiem ostrym jak katana. Nawet nie zorientowałem się kiedy doszliśmy do siedziby gildii, na całe szczęście szpital leży blisko tak ważnego budynku dla tutejszych magów. Celem podróży dwójki z LS był oczywiście gabinet mistrza. Przed wejściem oczywiście trzeba było zapukać. Kultura zawsze jest w cenie prawda? Zwłaszcza jak chce się zawracać gitarę tym, którzy są wyżej w hierarchii. Znając charakter mistrza Ragny również trzeba uważać. Nie ma nic gorszego jakby zaczął narzekać zanim jeszcze wdalibyśmy sie z nim w rozmowę. Po zapukaniu i odczekaniu stosownych 5 sekund otworzyłem drzwi. Po wejściu od razu trzeba się godnie przywitać.
-Witaj mistrzu przyszliśmy złożyć raport. Ja z misji i z tego co się niedawno dowiedziałem a Rose chyba z kimś tam walczyła i również chciała o tym donieść.
Jeśli mistrz zaproponował nam byśmy spoczęli to oczywiście zostawiłem fotel Rose gdyż sam wolałem sobie postać oparty o ścianę. W szpitalu się już należałem i nasiedziałem wystarczająco.
Gdy już wszyscy zajęli wygodne pozycję zacząłem swój raport.
- Może ja zacznę raport. Otóż razem z Donem wykonaliśmy powierzoną nam misję. Nie sądzę by ten debil zdał raport więc sądzę, że mistrz chce wiedzieć, iż nam się udało. Misja trudna nie była chociaż ślady zostaną, cóż nauczka na przyszłość. Ciekawszą rzeczą jest to co usłyszałem w szpitalu od paru rozwydrzonych dziewczyn i gadającego kota. Z tego bełkotu, którego z siebie wydawały zrozumiałem, iż chyba są magami z jakiś innych gildii. Były na misji na której spotkały osoby nazwane Inkwizytorami. Podobno oni nazywają siebie ludźmi wybranymi do walki z magami. Mają chyba magom coś za złe i zajmują się ich zabijaniem. Z tego co słyszałem to są bardzo silni i mają dziwne moce, które oczywiście są pochodnymi naszej magii. Podsumowując jacyć psychiczni magowie nie uznajacy siebie za magów i trudniący się zabijaniem innych magów. Tacy ludzie mogą być niebezpieczni. Mistrz kiedykolwiek zetknął się z tą ciekawą nazwą "Inkwizycja". Może mistrz może powiedzieć nam o nich coś więcej? Jeśli tak to zamieniamy się w słuch gdyż dobrze wiedzieć coś o takim wrogu, jeśli nie to tutaj mój raport sie kończy i oddaję głos Rosalie.
Jeśli Ragna ma coś do powiedzenia to niech mówi, gdyż niewiedza członków LS może mieć dla nich bardzo nieprzyjemne nawet śmiertelne skutki. Jestem też ciekawy co ma do przekazania Rose z jej twarzy wynikało, że jest to coś równie ważnego, ciekaw jestem co..

// Na Merlina, Huang, co ty tu wypisujesz... XD

Droga z szpitala do Gildii na szczęście była krótka, bowiem silnie wiejący wiatr nie sprzyjał miłym spacerkom. Co prawda, towarzysz był na poziomie i chętnie mogła by się z nim wybrać na parę dłuższych spacerów, ale przy zdecydowanie lepszej pogodzie. Co prawda, w pochmurne dni, takie jak ten, można by było wybrać się do jakiegoś lokalu, czy po prostu porozmawiać w gildii. Właśnie, gildia. Z ciepłym uśmiechem omiotła spojrzeniem budynek. Darzyła go sympatią, w końcu to był jej dom, gdzie jadła i wynajmowała pokój. Rzadko w nim spała, bowiem większość nocy przebywała poza domem, znaczy.. khem. W każdym bądź razie, dwójka magów szybko dotarła pod drzwi Mistrza Lamia Scale, w które mnich kulturalnie zapukał. Odczekali i weszli, przy czym dziewczyna dokładnie, jak to miała w zwyczaju, łapała każdy szczegół wszystkimi zmysłami. Przezorny zawsze ubezpieczony, choć Rosalie szczerze wątpiła, iż w gabinecie Ragny spotka ją coś nieprzyjemnego. Jeśli im pozwolono, to kobieta zajęła fotel przed biurkiem mistrza, zakładając nogę na nogę i uważnie wsłuchując się w raport Huanga. Wieści były istotnie ciekawe i cenne. Nie dziwić się, że te dzieciaki były w takim stanie po takim czymś (walić powtórzenie! /dop.aut.). Naturalnie błękitnooka odczekała, aż Ragna wpierw się wypowie, by potem sama skomentować wydarzenie.
- ..jacyś szaleńcy polujących na magów.. nieciekawie.. - mruknęła pod nosem. Wieści na bank nie były tymi dobrymi, pora nie szlajać się po nocach samotnie i uważać na siebie. Gdy wątek Inkwizycji został zakończony i gdy dziewczynie pozwolono zabrać głos, ta przemówiła:
- Co prawda, moje wieści nie są aż tak cenne jak Zhena, ale myślę, że też warte uwagi.. Podczas pobytu w cukierni w Magnolii z Muramasą Kenshiro, zostaliśmy zaatakowani przez maga Grimorie Heart, który chciał koniecznie panu coś przekazać.. Znak gildii miał na tęczówce, ubrany elegancko dorosły mężczyzna w okularach przeciw słonecznych.. Jakiś aspekt jego magii pozwalał mu na posiadanie nadprzyrodzonej siły, wyraźnie doświadczony w walce wręcz. Kenshiro wyszedł z walki z ciężkimi obrażeniami, obecnie leży w tutejszym szpitalu, a maga Grimorie Heart zgarnęła policja. Prawdopodobnie też ona zgarnęła ów list, który tak dociekliwie chciał panu dostarczyć.. - zakończyła. Raport jak raport, wygłoszony suchym, rzeczowym tonem. Dziewczyna jednak ciągle obserwowała mistrza i jego reakcje. Ciekawe, czy plotki o poczynaniu mistrzyni GH były prawdziwe..

Ragna większość dzisiejszego popołudnia spędził przy biurku wypełniając jakieś dokumenty, bądź pisząc jakieś notatki, tak więc łagodnie mówiąc na nadmiar energii, już nie narzekał. Nie znaczy to jednak, że nie było innych rzeczy na które mógłby se całkiem wylewnie pozrzędzić. Przykładem mógłby być trefny ołówek, którego czubek złamał się dziesięć razy podczas ostatnich trzydziestu minut podczas pisania. Chyba nie trzeba mówić, iż białowłosy był zmuszony temperować go za każdym razem co było dość irytujące. Pomijając to parę nieciekawych wieści dobijało go, więc planował zrobić sobie drzemkę by nieco odsapnąć. Nieszczęśliwie para nieproszonych gości raczyła zapukać dokładnie w chwili osadzenia jego biednej głowy na poduszce. Z tego też względu Ragna był zmuszony wstać nim nawet zamknął powieki, co oczywiście nie poprawiło mu humoru. W drodze powrotnej na krzesło oznajmił, że mogą wejść. Nowo przybyłych przywitał swym spojrzeniem z serii "Co znowu tym razem?". Naturalnie pozwolił im się rozgościć, no bo w końcu skoro już wleźli to nie zamierzał podopiecznych wyrzucać. Na początek postanowił wysłuchać pana świątobliwego. Kwestię związaną z wykonaniem misji wysłuchał bez większego zainteresowania. Cóż uznał, że zadanie takiego pokroju nie powinno być żadnym wyzwaniem nawet jeśli uczestniczył w niej ktoś tak nierozgarnięty jak Don. Wysilił się na skupienie gdy usłyszało inkwizycji. Podniósł wzrok nieco poważniej spoglądając na Huanga.
- Ech, znowu oni... - Westchnął poirytowany. - Tak, miałem nieprzyjemność dowiedzieć się nieco o nich, gdyż mistrzyni Fairy Tail raczyła wysłać mi raport z pewnego zajścia u nich. - Rzucił niechętnie. - organizacja ta ma bodaj 10 kapitanów oznaczonych na ręku gwiazdkami. Ponoć im większa ich ilość to tym silniejsi, a od sześciu dorównują mistrzom gildii.- Odrzekł nieco obojętnie. - Ech, czy to prawda? Nie wiem, ale macie się z dala trzymać od najwyższych numerów. - Odparł poważniej, żeby było jasne, że pojedynków z najsilniejszymi se nie życzy.
Po tym temacie postanowił wysłuchać panienki, nie wiedząc, jakże koszmarnej sprawy jej słowa będą dotyczyć. Co prawda całej wiadomości wysłuchał dokładnie, no bo w końcu jego człowiek nieźle oberwał, lecz większość uwagi skupił na kwestii członka Grimore Heart i tego, że miała być mu dostarczona przesyłka.
- Nie... no, znowu... ona... - Mruknął dość niewyraźnie i cicho kładąc czoło na zamkniętej pięści prawej ręki opartej na biurku.
W takiej pozycji po przebywał trochę w ciszy. Chyba łatwo można było określić, którą wiadomość odebrał najpoważniej. Jeśli, ktoś się dokładniej w niego wpatrywał mógł odnieść wrażenie, że Ragna odrobinę zbladł, ale czy to prawda, to już nie wiadomo.
- Ech, dziękuję za raport. - Rzucił trochę wzdychając, po minucie lub dwóch. - Lepiej byście unikali kogokolwiek z tamtej gildii przez jakiś czas. - Dodał zmęczonym tonem.

Raport Rose, również był interesujący. Czyżby mistrzyni tej potwornej gildii GH czuła mięte do naszego czcigodnego jęczybuły? Dość zabawna sytuacja, gdyż nigdy nie uważałem mistrza Ragny za typowego Casanove, jemu po prostu za dużo rzeczy przeszkadza by tak bezceremonialnie wyrywać panienki. Tutaj nagle dowiadujemy się takich rzeczy, psikus! Miłość widać nie wybiera, serce nie sługa i takie tam. Chociaż Ragna widać jest bardziej zażenowany tym uczuciem niż byłby zadowolony. Jedyne co mi zostaje to modlić się by również nigdy nie być celem takiej szkodliwej, jednostronnej miłości. Co do inkwizycji to po prostu trzeba sie ich wystrzegać i nie pałętać tam gdzie nie trzeba. Zrozumiałem teraz troszkę zachowanie dziewcząt w szpitalu. Chociaż to nie tłumaczy ich brak ogłady lecz cóż można poradzić na dzisiejszą młodzież. Widać, że mistrz jako "dusza towarzystwa" był już powoli zmęczony naszą obecnością, dlatego też nie było powodu by dłużej u niego przesiadywać.
- Będziemy się wystrzegać podejrzanych osobników z gwiazdkami na dłoniach. Nie chcemy mistrzowi przeszkadzać, dlatego już pójdziemy. Dziękujemy za informację i do widzenia.
Rzuciłem na odchodne. Korciło mnie żeby rzucić jakimś komentarzem a propo jego prześladowczyni lecz znam swoje miejsce i nie uczynię tego. Mam tutaj na względzie moją kulturę a także szacunek do mistrza Ragny.

z/t z tego co wiem to razem z Rosalie

Słysząc, iż goście go opuszczają pomachał im od niechcenia na papa, by była jakakolwiek reakcja. Natomiast zaraz po tym rzucił się na sofę, by wreszcie zdrzemnąć. Cóż można było powiedzieć, że to była z niewielu przyjemności jakie miał w tym całym uciążliwym życiu. Niestety nie na długo było mu zasnąć tego błogiego snu, gdyż obudzono go niemal natychmiast, a przynajmniej on miał takie wrażenie. Z poirytowaniem spojrzał na swego "dręczyciela", który okazał się jednym z jego podopiecznych. Nim jednak wysłuchał jakże nieistotne wieści są mu przynoszone zrobił chłopakowi dziesięciominutowe kazanio-zrzędzenie o tym by nie uprzykrzać mu dodatkowo życia. Gdy skończył i poinformowano go o tym, iż jest proszony o przybycie w pewne miejsce westchną zmęczony już samą świadomością tego, że ten dzień będzie jeszcze gorszy.

[zt]

Czas by złożyć raport z mojej wspólnej misji z Rose. Nie widziałem jej ostatnio co prawda, lecz wydaje mi się, że Mistrzowi wystarczy moja relacja. Po puknięciu i usłyszeniu tego znudzonego "proszę", które było znakiem rozpoznawczym Ragny wszedłem do środka. Bez zbędnego gadania zacząłem od meritum.
-Witam mistrzu, wiem, że przeszkadzam lecz przyszedłem zdać szybki raport z misji na której byłem z Rose. Otóż badaliśmy sprawę tych dziwnych skamieniałych ludzi. Zbyt dużo to nie udało się dowiedzieć, lecz za wszystkim prawdopodobnie stała kobieta podająca się za niemą. Co ciekawe po pokonaniu okazało się, że ma ona na dłoni znak czarnego topora. Wie mistrz może co ten znak oznacza? Mieliśmy się strzec gwiazdek bo inkwizycja lecz takie czarne topory, czyżby jakaś kolejna organizacja? Bądź co bądź misja została wykonana i od teraz w mieście powinien być już spokój. Przynajmniej jeśli chodzi o brak zamienionych ludzi w kamień.
Mój raport był dłuższy niż się spodziewałem lecz raczej nie zamęczyłem na śmierć mistrza Ragnę. Jeśli zaś jest inaczej to niech bogowie mają mnie w swojej opiece...

Ech, i tym razem święty spokój Ragny został przerwany, niestety, ale ten świat bywa strasznie okrutny. Cóż skoro obudzono go zaledwie po 3 godzinach całkiem miłej drzemki, to już nie miał wyboru i musiał się zająć nieznośnym petentem, to znaczy swym podopiecznym. Huang już na dzień dobry mógł zauważyć poirytowany wzrok przełożonego, który akurat wstawał ze swojej kanapy. Gdy siadł na kanapie zaczął słuchać łysego duchownego. Ten jak zwykle wpadał jakieś na jakieś szajbnięte przygody, najwyraźniej rzeczywistość nie lubiła chłopaka, choć nie tak jak Ragny, który musiał tych bzdetów słuchać. Ech, kolejna szajbnięta organizacja... Czy oni nie mają komu zawracać głowy? Czy te wieści muszą do mnie przychodzić? - Skomentował w myślach zrezygnowany.
- Hmm, nie wiem, i chyba nie chciałbym się dowiedzieć. Co do samem misji dobra robota. Mam nadzieję że organizacja więcej się nie... - Mówił szybko i tonem od niechcenia, cóż najwyraźniej chciał spotkanie zakończyć naprędce, niestety przerwano.
Do gabinetu wbiegł jeden z członków informując od intruzie, na co białowłosy westchnął zrezygnowany.
- Huang idziemy przywitać nieproszonego, zidiociałego gościa, którego irytujący los nam zesłał. - Rzucił niechętnie kierując się z podopiecznym do głównych drzwi.

[zt z Huangiem]

Coraz bardziej utwierdzała się w przekonaniu, iż to dobrze, że Anastazja znajduje się w LS. Były ku temu dwa powodu...po pierwsze, jakoś miała zaufanie do ich mistrza - może był marudny i kręcił nosem, ale skoro był mistrzem to potrafił co nieco. Po drugie - gildia mieściła się w tym samym mieście co posterunek Meliora, więc jakby nie patrzeć owe placówki miały do siebie naprawdę blisko.
W każdym razie po wizycie na posterunku, panna Carter pojawiła się w owej gildii. Przywitała się naturalnie z mistrzem po drodze, tłumacząc, że przyszła zobaczyć się z Anastazją - bo z kim innym? - po czym ruszyła do gabinetu mistrza, zastając tam dziewczynkę. Swoją drogą brązowowłosa czuła się tutaj dość swobodnie...Tak czy inaczej przywitała się tulaśnie z Golden oraz uśmiechem - starając się ukryć swe nie najlepsze samopoczucie - i...przeniosły się do pokoju obok. W końcu by im przeszkodził marudny mistrz i popsuł zabawę! Samej Colette nie bardzo się tym razem spieszyło, więc spokojnie sobie rozmawiały z Anastazją o wszystkim i o niczym - jak to dziewczyny! Głównie to radna wolała słuchać dziewczynki i jej przeżyć tutaj niż sama się spowiadać. Wszak dzieci zawsze miały więcej do powiedzenia, prawda? Po paru godzinkach rozmów, brązowowłosa wpadła na pomysł by nauczyć Golden...szydełkować! Skoro sama nauczyła się tego niedawno to czemu by nie podszkolić swej podopiecznej? Nie trzeba chyba mówić, że na tym również spędziły sporo czasu?
Mniej więcej w taki spokojny sposób, minął im niemal calutki dzionek - na uczeniu, rozmowie i dzierganiu! Nawet jeśli coś czasem nie wyszło to przecież nie znaczyło, że trzeba się poddawać - nie w jeden dzień Ere zbudowano...może ją zniszczono, ale odbudowa to jednak trochę potrwa...No nic...
- Wyszły piękne! - stwierdziła w końcu z uśmiechem, gdy obie 'damy' zakończyły swe prace - Na pewno się ucieszą.
Dodała równie wesoło, po czym wraz z uradowaną Golden, wzięły swe 'dzieła' i opuściły pokój.


<zt>

Don zapukał. Bo wbrew pozorów umiał to robić. Nie czekając jednak na pozwolenie wkroczył do gabinetu Rabarbarka, zapraszając też ponaglającym ruchem Yuuki i Lindowa.-Rabarbarku, parz, parz.-Wykrzyknął na wejście, wskazując na dwójkę którą przyprowadził.-Zobacz jakich fajnych ludzi znalazłem, przyjmiesz ich do gildii prawda, prawda?-Zapytał opierając się na biurku i przechylając w stronę mistrza. Oczywiście Rabarbarka szanował, chociaż przejawiał to w bardzo dziwny sposób. Chociaż że dwójka nie chciała z nim walczyć to i tak kobieta-półzombie i człowiek z przeepicką ręką byli nie lada rarytasem dla ich gildii. W sumie musi im wymyślić potem jakieś pseudonimy... może Zombie i Rąsia? Chociaż zazwyczaj wszystkich przezywał od owoców i warzyw... może... może... nie, na razie nie miał pomysłu. Ale jeszcze był czas, a oni jeszcze nie byli przyjęci.

- Jesteś niemożliwy - rzekła białowłosa piękność - Przepraszamy za najście - ukłoniła się Mistrzowi - Jestem Yuuki Redbird - rzekła z powagą którą można było usłyszeć w jej głosie. Zawsze traktowała innych poważnie, ale jej nowy znajomy zachowywał się jak dzieciak.. I to zapewne bardzo potężny dzieciak. Intuicja jej to podpowiadała, że mimo iż jest jakby ciut stuknięty to lepiej go nie wkurzać, bo inaczej można marnie skończyć.

Dwudziestolatek odkąd tylko wszedł do gildii, był bardzo niespokojny. Czuł potężnych magów, potęże moce skupione w jednym budynku. Było to jednocześnie ekscytujące, co przerażające. Odkąd Yuuki go puściła, ręka wrzała od całej tej magii. Miał wrażenie, że zaraz przepali płaszcz. Schował ją jak zwykle mocno za płaszczem.
Wchodząc do mistrza gildii, był cały poddenerwowany. Nie wiedział co tak wpływowy człowiek, mógł mu zrobić.
Zawstydził się jednak, słysząc tak prostolinijne obwieszczenie Ogrmana.
- No...nie, to znaczy...bardzo miło mi poznać. Nazywam się Lindow Amamyia. - Oznajmił kłaniając się przed magiem.

Ech, pechowo Ragna nie miał dziś nawet do okazji do odpoczynku. Tak, obowiązki biedakowi nie dały okazji, by się zdrzemnąć w ciągu ostatnich godzin. Jakiemuś idiocie z rady zachciało się dociążyć mistrzów gildii i nakazać pisać dodatkowe raporty. No i właśnie przy tym białowłosy siedział bez chwili wytchnienia, tak jakby nie miał już wystarczająco dużo na głowie. Co gorsza całkiem niedawno Bianca wyjechała na misję więc Ragna z tymi papierzyskami został całkiem sam. Żeby tego jeszcze mało, to los lubił robić niespodzianki, czasem dobre, czasem złe. Właściwie przeważnie te drugie, w sumie tylko tamte, a przynajmniej tak uważał białowłosy. Wszystko jednak się potwierdziło, gdy usłyszał pukanie do drzwi, a następnie te bez zezwolenia zostały otwarte. Mimo wszystko, ta sytuacja nie byłaby taka straszna, gdyby nie to, że w progu pojawił się Don. Nie yo, żeby mistrz gildii miał coś do niego, po prostu z jakiegoś powodu, gdy ten się pojawiał Ragna dostawał migreny. Naturalnie wszystkich gości przywitał dość niechętnym tonem.
- Ech, zobaczymy. Najpierw muszę z nimi pogadać. - Westchnął, swą ręką odpychając głowę podopiecznego od siebie by ten zlazł mu z biurka.
Gestem wskazałby goście siedli na fotelach na przeciwko niego, a Donowi by usadowił się póki co na kanapie.
- Ragna Kezuma, miło mi. - Rzucił spokojnym tonem, choć ostatnie dwa słowa mogły wydać się przymuszone. - Cóż skoro jesteście zainteresowani dołączeniem do mojej gildii to pozwolicie, że zadam parę pytań? Między innymi byłbym wdzięczny za wymienienie mniej więcej tego czym zajmowaliście się w przeszłości. Mała prezentacja magii też by nie zaszkodziła. - Odrzekł bez większych chęci spoglądając to na dokumenty, to na pretendentów na nowych członków gildii.

Jaaaa Rabarberek może ich przyjmie! To były świetne informacje, dlatego ucieszony Don czym prędzej rzucił się na najbliższą, w zasadzie jedyną, kanapę i merdając nogami czekał na wynik tego posiedzenia. Tak, chyba faktycznie miał w sobie coś z dziecka, ale za to, dość silnego dziecka. Ciekawiło go w sumie co powiedzą jego nowi znajomi, pozna ich dzięki temu nieco bardziej. A to zawsze pomagało. W sumie znał też już magię Yuuki i wiedział że w walce tylko by sobie przeszkadzali. Jego magia mimo że wszechstronna i zazwyczaj współgrająca z magiami innych, była zbyt ofensywna dla magii Yuuki, której włosy mogły by ulec uszkodzeniu. Za to jaką magią dysponował Lindow? I czy to miało jakiś związek z jego ręką?-Dacie radę!-Krzyknął jeszcze uśmiechnięty do nowych znajomych.

- Nie mam w planach przedstawiania autobiografii, bo by to zajęło zbyt wiele czasu - rzekła Yuuki ze stoickim spokojem w głosie - Zatem przedstawię siebie krótko. Yuuki Redbird, mam siedemnaście lat i moja magia to magia włosów - w tej samej chwili jej włosy zaczęły zmieniać kształt i kolor - Pochodzę z daleka, do miasta dotarłam niedawno dzisiaj. A swojego pochodzenia nie znam. Wychowałam się w środowisku kościelnym, lecz potem wyrz.. znaczy odeszłam - zmieniła swoją wypowiedź bardzo szybko. Niedostrzegalnie dotknęła ręki Lindowa pod spodem, aby się nie denerwował. Polubiła go.