Biblioteka

- Ph, nie trzeba! - warknęła Nim, totalnie ignorując komentarz Sadaharu dotyczący nadchodzącej misji. Przecież ona dobrze o niej wiedziała! Właśnie dlatego siedzi w bibliotece, szukając wiedzy! Co za... Co za człowiek, no! A niech idzie! Byleby mu się nic nie stało... Bo tego Nim by już mu nie wybaczyła. Co tam chamskie zachowanie, co tam niedocenianie jej, jakby coś mu się stało to nie dość, ze on byłby martwy, to jeszcze ten co go skrzywdził byłby martwy jeszcze bardziej! Tak na śmierć! I byłby rozdupczony po całym mieście! A krew jego byłaby nowym ulubionym napojem rudzielca! Ha! Nie uszkadza się jej... Jej... Przyjaciół jej! Tak! 
Ale jakby nie patrzyć, ten dziad ma trochę racji. Przecież ta ich misja jest już-zaraz, a jeszcze trzeba się dostać na to całe Hakobe. Gdziekolwiek to jest. Dlatego też, zgarniając książki których jeszcze nie przeczytała, Nim ruszyła w stronę swego nowego domku, gdzie następnie zaczęła przygotowania do podróży.

[zt]

Minęły z dwa dni. Dwa dni, przez które niebieskowłosy zastanawiał się, do której biblioteki się udać. Próbował przeanalizować wszelkie dostępne mu informacje, jednak wybór ostatecznie padł na to właśnie miejsce. To tutaj zawędrował karzełek, który po przekroczeniu bibliotecznych progów postanowił jak najszybciej zlokalizować jakąś panią, bądź pana z obsługi. W tym też celu podszedł do lady. Odziany był w swój standardowy zestaw do unikania tłumów, jednak teraz to się nie liczyło. - Dzień dobry, czy znalazłyby się jakieś książki dotyczące... magicznych tygrysów? - spytał się stosunkowo prosto, mając nadzieje, że coś się znajdzie i nie będzie musiał zbyt długo czekać.

MG

To z pewnością nie była wymarzona praca dla Angeliki. No bo nie po to siedziała tyle czasu na humanie na studiach by teraz siedzieć w jakiejś podrzędnej bibliotece na stażu! Znaczy dla niej każda była podrzędna prócz archiwów Rady Magii, gdzie chciała pracować. Ale nie. Bo nie. Wylądowała tutaj... A tutaj zawsze coś się działo. Ostatnio całą noc przeganiała z piwnicy jakieś zmory, które wyskoczyły z jednej z magicznych ksiąg. Może nie miałaby takich problemów, gdyby została szympansem? Obecnie jednak siedziała przy ladzie wypełniając sudoku jadąc jednocześnie na szóstej już dzisiaj kawie. A przecież był dopiero ranek. Nic dziwnego, że nie była więc zadowolona pojawieniem się Sory. - Na prawo schodami w dół a następnie trzecie drzwi po lewej... Tylko nie wypuść żadnych tygrysów z książek! - ryknęła na chłopaka, wracając poddenerwowana do sudoku chwytając przy okazji za pączka. I to z jakąś dziwną furią. Tak, zdecydowanie gryzła owego pączka tak, jakby ten jeszcze chwilę wcześniej zabił jej rodzinę, wypatroszył kota i spalił dom.

...życie bywało dziwne. Nie do końca rozumiał zwykłych ludzi, a co dopiero dorosłych. Prawdopodobnie istniały ciągle nieskończone pokłady wiedzy, które pozostawały do odkrycia dla samego karzełka. Niebieskowłosy z tego powodu ruszył przed siebie, zastanawiając się tylko, o co mogło chodzić ze zwierzętami. W końcu istoty w książkach zazwyczaj są namalowane, a nie żywe, nie? Dlatego też kierował się tam, gdzie mu powiedziano, aby to następnie rozejrzeć się za odpowiednią literaturą i uważać na dzikie zwierzęta, które... mogły być w bibliotece?

MG

No i ruszył w poszukiwaniu książek. Droga w zasadzie wyszła dłuższa niż się spodziewał, a same książki był ciekawie ustawione. W dużej odległości od siebie, w szklanych gablotach każda. Drzwiczki jednak każdej wyglądały na otwarte, wiec gdzie tu zabezpieczenie. No i w momencie kiedy z jednej z książek wyskoczył mały, czarny duszek uderzył tylko o drzwiczki, nie mogąc ich nijak otworzyć. A pewnie starczyło zwykłe lekkie pchnięcie. Książek znalazło się kilka. Przynajmniej trzy na początku, ale były to na tyle opasłe księgi, że nie bardzo było sensu biegać po resztę. Były to kolejno "Tygrysy Śnieżne", "Atlas tygrysów świata" i "Fiore Tygrysów". Teraz tylko zależało od Sory, którą przejrzy, a były dość spore.

Niebieskowłosy musiał przyznać, że to miejsce z pewnością zasługiwało na miano nietuzinkowego. Z niemałym zdumieniem odmalowanym na twarzy przyglądał się pułkom, aby ostatecznie wybrać pozycję, która najbardziej go interesowała. Atlas tygrysów świata. Jakby nie spojrzeć, posiadał on największe spektrum, a więc istniała szansa, iż poznałby jakieś magiczne gatunki. Oczywistym było, że ów lektura skupiona była na znalezieniu interesujących okazów tygrysów, ciekawych historii z nimi związanymi, a przede wszystkim... miejscach występowania ich oraz sposobami oswajania, czy hodowli ów zwierząt.

MG

Pomimo najszerszego spektrum zdawac by sie moglo, że jednak nie ma ich jakos wielu opisanych. Były jednak opracowane niesłychanie porządnie. Tak przynajmniej można byłostwierdzić po pierwszych stronach, jednak Sora nie dał rady bardziej zagłębić się w treść. Pierwszy opisany tygrys z niejakiego państwa Goma Na'ru nagle wyskoczył z książki. Sora odruchowo odrzucił książkę, jednak nim ta zdążyła się zamknąć - ten wyskoczył. Sam kot był wielkości kuca. Łapy uzbrojone w pazury, puszysty ogon. Male, czarne oczka uwaznie obserwowaly Sore jak zwierzynę. Futerko zaś miał błękutne, niemal białe z czarno-granatowymi paskami. Powoli zblizal sie do maga i chyba nie miał dobrych zamiarów. Mial do niego jakies 6 metrów.

Wszystko zdarzyło się nagle. Nim się obejrzał, w jego kierunku zmierzała kilkumetrowa bestia, z którą raczej nie miał szans. Przełknął jedynie głośno ślinę, uświadamiając sobie, że nawet jeśli mierzył się z czymś większym, to tamte monstrum spało. Dlatego wyciągnąłby soczek pomarańczowy w kartoniku i ustawił przed sobą, aby następnie aktywować na sobie Forsaken(B). Liczył na to, że wielki, kotowaty stwór zapomni o nim chociaż na chwilę. Chwilę, którą wykorzystałby do przetransportowania się w ciche, bezpieczne miejsce, coby znaleźć informacje. Oczywiście wszystko to kosztem podstaw jego magii, a dokładniej - Erudition, czy Up-to-date. Za ich pomocą spróbowałby odnaleźć jakieś informacje o oswajaniu tygrysów, czy magicznych tygrysach wyskakujących z książek oraz ogólnych zachowaniach przy tygrysach na wolności. Wszystko po to, aby następnie postąpić zgodnie z zaleceniami.

MG

Plan Sory wydawał się być dobry. Znaczy tylko wydawał, bo faktycznie tygrys bardziej skupił się na soczku niż Sorze. Ale to jednak był soczek, i szybko stracił nim zainteresowanie. Trącił jeno kartonik łapą rozlewając jego zawartość. A Sora zaczął szukać. Tyle, że wszelakie atlasy wcale nie pomagały w rozwiązaniu zadania. Podręcznik oswajania tygrysów? Oh, czemu nikt nie wpadł na taki genialny plan! W każdym razie nic podobnego nie było. Mógł jednak się dowiedzieć, że są mięsożerne i agresywne względem zbyt ruchliwych obiektów. Heh, łatwizna. Więc wystarczy się nie ruszać. W tej też jednak chwili tygrys przewrócił kilka, gablot rozbijając je i nim Sora się obejrzał, całe pomieszczenie zalały kolorowe ptaki, ropuchy, list, szczury, koty, i inne cuda na kiju, które właśnie zaczęły biegać jak nawiedzone po pomieszczeniu a tygrys za nimi. Coś chyba poszło nie tak.

Przez krótki moment, przez głowę karzełka przeszła myśl, która nakazywała mu udanie własnej śmierci. W ten sposób z pewnością uniknąłby problemów egzystencjalnych, jednak sprawa nijak by się rozwiązała. Dlatego też postanowił zachować spokój i skorzystać ze swojej nieistotności, aby przedostać się do drzwi. Niczym rasowy komandos, skradałby się powoli w daną stronę, coby asekuracyjnie nawet zwiększyć swoją percepcję, a następnie... opuścić pomieszczenie. Wszystko po to, aby dostać się z powrotem na górę i zapytać, co należy zrobić w sytuacji, kiedy szwadron zwierząt szturmuje podziemia biblioteki, oczywiście w prostszy i ładniejszy sposób.

MG

Ręka Angeliki z dość głośnym plaśnięciem przywarła na moment do jej czoła, I weź mów człowiekowi, żeby uważał. - Ty KREEETYNKO! - ryknęła kompletnie niezadowolona obecnym stanem rzeczy. - Mówiłam, żebyś niczego nie wypuszczała! Aghr... dlaczego wy wszyscy jesteście takimi idiotami?! - oparła głowę na rękach intensywnie myśląc. Kurczę, i co mieli zrobić? Na dole mieli zoo.. Znowu. - Słuchaj. Pójdziesz teraz na piętro, Tym oto kluczem otworzysz drzwi na prawo i weźmiesz stamtąd takie coś co wygląda jak krzyżówka odkurzacza i plecaka. A później z tym tutaj przyjdziesz, dobra? - zapytała, siląc się na przyjazny ton, chociaż szczerze powiedziawszy chyba ostatnimi siłami podtrzymywała się przed zrobieniem Sorze krzywdy. Dała mu klucz i cała czerwona na twarzy wróciła do rozwiązywania sudoku.

- A-Ale... - spróbował tylko zaoponować karzełek, jednak nie było ku temu czasu. Z tego powodu wolał się odsunąć, coby nie ryzykować potencjalnego spotkania z wściekłą kobietą podczas - być może - tych dni. Ruszył we wskazanym kierunku, aby następnie pozyskać ten przedmiot, o którym była mowa. Nawet wyleciało mu z głowy, coby sprostować pewną niejasność, ale nie było na to czasu. Dlatego też postanowił przynieść urządzenie podobne do odkurzacza, o ile takowe odnalazł. Choćby było ciężkie jak diabli, to on spróbuje podołać temu zadaniu. Z jakiegoś powodu dołączył do takiej, a nie innej gildii, ale nie w tym rzecz... On nabałaganił, więc on powinien wziąć za to odpowiedzialność, prawda? Dlatego schodząc ze sprzętem - jeśli go znalazł - dopytałby się, co dalej robić.

MG

Zadanie wydawało się proste. Sora ruszył na piętro, spojrzał w prawo i nagle się zaczęło komplikować, bo w zasadzie drzwi nie było. Sam klucz jednak wskazywał, ze faktycznie raczej został stworzony do otwierania zwyczajnych, prostych zamków. Tymczasem jedyne, co zobaczył Sora to dość szeroki korytarz. Biegł on w lewo, gdzie faktycznie były jakieś drzwi, zaś po prawo była ściana. Pomalowana na biszkoptowo, może nieco nadgryziona zębem czasu - farba nieco z tynkiem miejscami odpadała, ale w zasadzie prezentowała się całkiem nieźle. Tylko kurczę, Sora nie szukał ściany, tylko drzwi.

...nie wyglądało to najlepiej. W żaden sposób ściana nie przypominała drzwi. Przynajmniej tak było, chyba że pomylił strony, co zdawało się mało prawdopodobne. Z tego też powodu karzełek rozejrzał się dookoła, a nawet dotknął kilkukrotnie ściany, jakby szukał przejścia. Następnie postukał o nią kluczem, jakby to miało pomóc, aby w końcu - aktywować własną magię. Skorzystałby ze swojego zaklęcia Scan(C), coby poznać okolicę i dowiedzieć się, w którym miejscu w tym budynku znajdują się drzwi. Wszystko po to, aby intuicyjnie je odnaleźć, albo posiłkować się czymś na kształt ślepego fartu w trafianiu kluczykiem do zamka. Poza tym... bez planu ciężko było o dalszy plan działania. Well, takie już życie łowcy informacji.

MG

W zasadzie obyło się bez używania magii, a stukanie kluczem w ścianę chyba przyniosło w miarę oczekiwany efekt. Co prawda nie znalazł do końca drzwi, ale tynk odpadł w jednym miejscu ukazując dziurkę od klucza. Tyle, że bez drzwi. A może ściana była drzwiami? Cóż za pokrętna logika! W każdym razie Sora nie ociągał się. W piwnicy zrobił safari - trza było coś z tym zrobić. W momencie jednak, kiedy włożył klucz di dziurki mógł odczuć, ze ta go wciąga. Pierw pochłonęła klucz, później rękę Sory aż w końcu też samego chłopaka chociaż fizycznie nie miał prawa się tam zmieścić. Ale cóż no, magia. Obudził się po drugiej stronie. Było ciemno, ale światło wpadające przez dziurkę pozwalało stwierdzić, że jest w dużym pomieszczeniu z jakimiś półkami poustawianymi w rządku, jak w bibliotece. W zasadzie to był w bibliotece. Kurz, pajęczyny... Co prawda tego wszystkiego nie widział do końca. Ale wyczuwał. Za to widział jakiegoś stworka wyglądającego jak muk. Taki glut, chyba go przywlokło ze ścieku. No i był zielony, a nie fioletowy. w każdym razie obserwował Sorę nie bardzo wiedząc, co z nim zrobić. W każdym razie nie wyglądał na zbyt inteligentnego. Że glut, nie Sora.