Biblioteka

MG:
- Nie, nie kojarzę go jakoś... Chociaż czekaj, coś mi się powoli przypomina... Gdzieś chyba widziałem ten garnitur.. - zaczął mówić Hideo po chwili po tym jak już opuścił swoje ręce widząc, że jak na razie książko-człowiek nie robić nic dziwnego i niebezpiecznego oraz zaczął drapać się po brodzie, gdy młodszy z braci zadał mu jedno proste, ale mające spore znaczenie pytanie.
Po raz kolejny podczas pobytu w tym niezwykłym dziale z księgami miały miejsce pewne warte uwagi rzeczy, która mogły zaskoczyć, pomimo przebywania w świecie pełnym magii. Jedną z pierwszych rzeczy było to, że osobnik w garniturze błękitnym, nie miał żadnego śladu ugryzienia na tyłku, niczego co by na to wskazywało, gdy rudy stworem go puścił. Można powiedzieć nawet więcej, w tamtym miejscu spodnie w ciągu ułamku sekundy samoistnie się wyprostowały, jakby właśnie przeszło w tamtym miejscu żelazko. Mężczyzna w skierował swoją głowę w tamtym miejscu, nadal mając zamknięte oczy, jakby chciał sprawdzić czy wszystko w porządku, nie odrywając swoich rąk od pisania na kartach. Wtedy też, gdy podnosił ją do góry, skierował ją w stronę trójki osób, po czym postanowił ujawić co się kryje pod jego powiekami. Z punktu widzenia braci oraz Badacza Ksiąg, lewe oko tego mężczyzny było zielone, natomiast prawe które posiadał było brązowe. Przyglądał się nimi tej trójce przez krótką chwilę, po czym skierował swój wzrok na kartki, które coraz bardziej wydawały się zapełniać tekstem, przy pomocy jego ręki. Ręki, która po papierze poruszała się bardzo szybko tak, że wydawało się być to nienaturalne lub pod wpływem magii. Miała również wpływ na coś innego, gdy Kiirobara zbliżał się w stronę mężczyzny, policjant nagle jakieś dwa metry od swojego celu, natrafił na jakąś niewidzialną ścianę. Qilin również jej doświadczył, jednak na nieco inny sposób, powoli i delikatnie został odepchnięty do tyłu, tak aby znajdował się również dwa metry od niedawno gryzionego.
-... zatrzymanie zgodnie z prawem, próba unieszkodliwienia celu, starając się zbytnio go nie ranić, powiedzenie o prawach jakie posiada zatrzymany, oraz to gdzie zostanie on przetransportowany... Mądre wykorzystanie zdolności znajdujących się w najbliższej okolicy cywili, bez użycia siły, działanie przemyślane... Prośba o wpisanie tego do akt... - powiedział niezbyt głośno, ale jednak słyszalnie tak jakby do siebie ten osobnik dalej przelewając to co miał w głowie na papier.
Sora natomiast dowiedział się sporo o tym mężczyźnie dzięki swoim umiejętnością, nie miał zbyt wiele z tym trudności, gdyż jego cel obserwacji ciągle stał w jednym miejscu. W tym samym, którym pojawił się po tym jak dym zniknął, a ten człowieko-książka pokazał swoje ludzkie oblicze.

Informacje zdobyte przez Sorę:

Stan postaci:
Sora: 126 MM,
Kiirobara: 35 MM;  Rośnij C 1/2.

Sytuacja z pewnością nie wyglądała zwyczajnie. Niecodziennie widuje się takich osobników, którzy swoją przeciętnością w biurowym ubiorze, zdawali wyróżniać się z tłumu jakąś innością. Uważnie obserwował poczynania tego mężczyzny, a nawet spróbował odrobinę podejść, aby jakoś odczytać część zawartości kartek.
- R-Radny? - pojedyncze słówko w końcu dobyło się ze strony Sory, który nawet nie krył zaskoczenia. Prawdopodobnie spodziewał się włamywacza, czy może nawet jakiegoś nielegalnego imigranta, bądź jakiegoś członka jego własnej gildii, który chciałby dowiedzieć się czegoś o zawartości tego działu, jednak nie spodziewał się radnego. Nie miał pojęcia, dlaczego ktoś taki próbował inwigilować księgozbiory, do których to raczej członkowie Rady Magii mieli dostęp. Mały nieporządek zdawał się rosnąć z każdą sekundą, w których to napływały pytania. Sam chłopaczek widząc jakąś niewidoczną przeszkodę w dotarciu do garniturowego osobnika, aktywował Out-of-Sight(D), aby wychwycić działania magii i potencjalnie dostrzec barierę i/lub lukę w niej. Wszystko po to, aby odkaszlnąć, jakby chciał skupić tym uwagę i korzystając ze swoich mówczych zdolności zadać dość istotne w tej chwili pytania: - Dlaczego ktoś z pana statusem, magicznymi zdolnościami oraz nieprzeciętną sprawnością fizyczną postanowił przedostać się do biblioteki em... nielegalnie?
Proste pytanie, które w przypadku braku odpowiedzi, zostałoby wysłane do osobnika za pomocą Transfer(D). Wszystko dlatego, że może ten nie słyszał ich przez własny bełkot, to niebieskowłosy uderzyłby pytaniem prosto w jego myśli.

- Radny?! - dopytuję wyraźnie zaskoczony, słysząc słowa Sory. Po czym odwracam się z powrotem do człowieka-książki, poprawiając krawat. Zapowiada się na bardzo niezręczną sytuację, a zarazem skomplikowaną. Biorę głęboki wdech i wydech, na uspokojenie. Cóż... Radny, nie radny, jego zachowanie zdaje się być lekko osobliwe.
- Liczę na to, że ma pan na to jakieś stosowne wytłumaczenie. Jeżeli jednak nie zastosuje się pan do zaleceń, lub nie udzieli stosownych argumentów, zapewne będę zmuszony do użycia siły, w celu zachowania bezpieczeństwa ogółu - oznajmiam tak niepewnie, iż czuję jak głos lekko zaczyna mi drżeć. Jeszcze by tego brakowało, żeby przerąbał sobie u radnego.
- Rawr? - warczy speszony Qilin, cofając się od niewidzialnej ściany.
Cóż samemu miałbym zrobić? Chyba powinienem wyczekiwać wytłumaczeń. Atak mógłby być teraz trochę nie wskazany. Tu już nie chodzi tylko o zadanie, ale prawdopodobnie o moją reputację! Wszakże Policja Magiczna podlega Radzie, a to oznacza, że ja też powinienem być podległy. Ale cóż jeśli ten osobnik nie działa z polecenia Rady? Albo coś go kontroluje? Albo to jakiś zdradziecki zdrajca?! Własciwie to wszystko mogłoby być w tej chwili możliwe...

MG:

Mężczyzna pochodzący z bardzo ważnej i równie wpływowej organizacji wydawał się słuchać tego, co dotarło do jego uszu, jednak nie widać było po nim reakcji. W dalszym ciągu patrzył na trzymane i wypełniane pismem kartki, a tym bardziej nie przerywał zapełniania ich kolejnymi wyrazami.
- Radny ? Nie, ale kto wie, może w przyszłości. Jestem asystentem pani Cecil Kaine i to właśnie z jej polecenia obecnie znajduje się w tym miejscu, przeprowadzam kontrole tego działu. Tego, o którym istnieniu wie niewielu cywili i najlepiej niech tak zostanie, ludzie mogą zareagować nieprzewidywalnie, gdyby dowiedzieli się jakie niebezpieczne obiekty bada Rada Magiczna. Nie mówiąc już o takich, do których trafiłaby taka informacja, a którzy od razu próbowaliby położyć rękę na znajdujących się tutaj magicznych księgach - powiedział Takao Nakata, po czym zaczął iść w stronę trójki ludzi i pewnego stworka, pokazując tym samym, że ściany które wcześniej stworzył już nie przeszkadzają w przemieszczaniu się.
- Jak myślicie, jaka byłaby reakcja pracujących tutaj osób, gdybym przybył tutaj oficjalnie niezależnie czy moja wizyta byłaby zapowiedziana czy nie ? Nawet gdyby była niezapowiedziana, starali by się mnie zająć, a w tym czasie poprawiali by wszystko, abym nie miał się do czego doczepić. A takie przybycie jest pozwala zobaczyć, jak funkcjonuje ten dział w zwykły dzień jak i jak reagujecie w razie problemów - powiedział, gdy zatrzymał się przed Hideo, po czym przerwał pisanie, kierując kartki jak i przyrząd którym dodawał nowe wyrazy w stronę pracownika biblioteki. - Podpis na potwierdzenie, że byłem tutaj - dodał kolejne słowa, gdy poczuł, że ten mężczyzna nie wie o co chodzi temu z Rady.
Sora natomiast dzięki swojej magii dowiedział się, że bariery który stworzy Takao Nakata były tylko dwie, które wyszły z jego ciała i odepchnęły delikatnie jego brata jak i jego chowańca. Jednak gdyby zostało wykonane silne uderzenie na nie, istniała szansa, że zostaną rozproszone lub chociaż możliwe byłoby podzielenie jej na dwie części. Natomiast kartki, które posiadał ten mężczyzna wskazywało na to, że był to raport na temat działa tego działu co by potwierdzało wypowiedziane przez niego słowa.

Stan postaci:
Sora: 119 MM,
Kiirobara: 35 MM;  Rośnij C 2/2.

A więc to tak... Całkiem sprytnie to zorganizowane... Z poważaniem kiwam głową, aczkolwiek jest tu parę zastanawiających spraw. Niemniej jednak, wzdycham z ulgą. Nie wygląda na to, żeby trzeba było walczyć z Radnym, ani obawiać się przypału. Chociaż kto wiem... Może być tak, iż źle coś postąpiłem, za wolno zareagowałem, coś niegrzecznie powiedziałem i teraz z tego powodu będą problemy. Póki nie usiądę w domu i nie wypiję w ciszy kawy, nie będę mógł się uspokoić.
- Rozumiem. Wygląda na to, że chyba nie większego problemu. Przy okazji wykazał pan jak się łatwo do działu dostać, pod postacią książki. Niesamowite... Skoro tak to wygląda, to chyba już wszystko jest w porządku, czyż nie? - pytam uśmiechając się niepewnie, próbując sprawiać jak najlepsze wrażenie.
- Rawr... - warczy zdziwiony Qilin, prawdopodobnie nie ogarniając tego co się dzieje.
- I przepraszam za niego - mówię potulnie, wskazując głową na Qilina. - Ale konieczność działań - tłumaczę, cały czas zachowując uśmiech. No i to chyba by było na tyle.

Możliwe, że niebieskowłosy był dość przewrażliwioną osóbką. Możliwe, że szukał dziury w całym, jednak coś mu nie pasowało. Przygryzł tylko lekko wargę, zastanawiając się nad pewną kwestią. Mawiało się, że przezorna osoba powinna być zawsze ubezpieczona, dlatego też nie chciał pozwolić na jakąś nietypową oraz potencjalnie tragiczną w skutkach pomyłkę. Skoro miała to być tylko kontrola, dlaczego nasyłano na nich książki? To pytanie prosiło się o to, aby w końcu paść, jednak nie mógł go wypowiedzieć. Nie ot tak.
- Czyli nie będzie miał pan nic przeciwko naszemu towarzystwu? - proste pytanie, które mogło wiele rozwiązać. Może treść kartek na to nie wskazywała, jednak sam chłopak nie wiedział, co o tym wszystkim sądzić. Jeśli to miała być rzeczywista, magiczna kontrola, to nie powinno być z tym żadnego problemu. Skoro tu już są to zostaną do końca, a potem: - ...możemy przecież pomóc, a potem razem opuścić to miejsce. Nawet odeskortujemy pana do pani Kaine - zasugerował mag obserwacji, zaś plan wydawał się prosty. Jeśli to prawdziwy radny z prawdziwymi notatkami i to ważnymi, to powinni mu pomóc, aby te nie wdały się w niepowołane ręce, zaś jeśli to tylko dość zdolny uzurpator... wtedy będą mieli okazje to wychwycić i jakoś go powstrzymać.

MG:

Hideo jeszcze przez pewien czas nie wiedział czy ma podpisać się na kartce, która została skierowana w jego kierunku. Spojrzał na każdego z braci, spojrzał na uwięzione przez niego tymczasowo książki, jak i na miejsca, gdzie miały one być przez cały czas umieszczone oraz badane. Gdy skończył to robić, złapał za podany mu przyrząd do pisania po czym powoli i bardzo starannie podpisał się po czym oddał wszystkie już nie potrzebne przedmioty i skierował swój wzrok na przedstawiciela Rady Magicznej.
- Dziękuje bardzo za współpracę. A co do was, jeśli chcecie to nie mam nic przeciwko towarzystwu, trochę długo byłem pod postacią tej książki, nie mogąc się do nikogo odezwać, aby się nie zdradzić - powiedział do Sory mężczyzna w błękitnym garniturze po czym swój wzrok skierował w stronę policjanta. - Sądzę, że ich chęć odkrywania i badania była znacznie dla niż ważniejsza, niż upewnienie się czy nie może zdarzyć się coś takiego, co mi się udało. Uważam, że od teraz będą bardziej uważni, może i są inne zabezpieczenia jednak ostrożności nigdy za wiele. Co do twoje chowańca najważniejsze, że się ciebie słucha - powiedział  Takao, po czym razem ze wszystkim z czym przybył tutaj, czyli z kartkami już teraz zapełnionymi różnymi wyrazami jak i przyrządem do pisania, skierował się w stronę drzwi wyjściowych z tego pomieszczenia. Bibliotekarz również zaczął robić krowi w tym samym kierunku, widać był po nim, że jest nieco podenerwowany, może obawiał się tego co napisano w tym raporcie. A może po jego twarzy zaczął płynąć krople potu, gdyż zdał sobie sprawę, że ta ogromna chęć badania mogła przynieść mu nawet śmierć, o czym do tej pory nie myślał.

Stan postaci:
Sora: 119 MM,
Kiirobara: 35 MM.

Dzisiejsze przeżycia mogły przynieść niejedną lekcje dla nastolatka, co pozostałych zebranych. Z pewnością ciekawość nie zawsze popłacała, jednak coś dalej nie pasowało chłopcu. Niebieskowłosy miał dziwne przeczucie, które mimo potencjalnej błędności kazało zadać mu te jeszcze jedno pytanie zanim to mogliby zakończyć ich zadanie. Zachowując bezpieczny odstęp towarzyszył panu radnemu, aby ostatecznie rozjaśnić te jedną, malutką wątpliwość.
- Skoro to tylko inspekcja, to nie byłoby korzystniej ujawnić się na początku? Bez prób wyrządzenia szkody? Co jeśli archiwum by ucierpiało z pana winy? - te drobne niedociągnięcia, które mogłyby kosztować dość wiele nie tylko magów, co samą instytucje rady. Z pewnością plan zakładał jakieś opcje w takim przypadku, jednak Sora nie potrafił za bardzo czytać w cudzych myślach bez zgody właściciela. Jednak musiał raczej dostać te odpowiedzi, aniżeli gdybać i snuć teorię. Jednak, jeśli wszystko było w porządku, to najpewniej pozostawało już załatwić formalności z panem Hideo, aby później odprowadzić pana radnego do odpowiedniej placówki.

Ach! Mój braciszek jest taki mądry i sprytny! I zadaje takie mądre pytania, nie musząc się nawet przejmować degradacją! Istny geniusz! Co ja bym bez niego zrobił?!
Dumnie kiwam głową, kiedy zadaje swe pytania, rzekomo radnemu, samemu niezbyt mając na myśli, by takowe zadawać. Pomysł odprowadzenia Radnego zdaje się być bardzo w porządku.
- Dokładnie - odpowiadam z uśmiechem w kwestii Qilina. - To bardzo mądre stworzenie.
- Rawr! - warczy Qilin, dumnie wypinając pierś.
Skoro już jestem przy przechwalaniu się, to jeszcze warto wspomnieć, o innym, mądrzejszym uczestniku tej misji.
- A to Sora, mój młodszy braciszek. Prawda, że bardzo zdolny i mądry? Oraz bystry! Bez niego nie rozwiązalibyśmy tej sprawy. Także bardzo troszczy się o społeczeństwo i uwielbia książki, stąd też jego pytania - tłumaczę zachowanie Sory, żeby w razie czego radny nie pomyślał sobie, że jest natrętny albo coś i lepiej, żeby grzecznie odpowiedział na te pytania. Bo w razie niegrzeczności wobec Sory, mogłoby się to dla niego źle skończyć... Nawet pomimo bycia radnym...
- W sumie... Spytam jeszcze tak profilaktycznie, czy nie zabrał pan przypadkiem niczego z biblioteki? Tak dla pewności pytam, żeby potem nie było jakiegoś problemu - bo jeszcze tego by brakowało, żeby okazało się, iż wykradł jakiś zakazany wolumin, a potem przyzwie stado demonów... Chociaż to chyba już lekka przesada! Po co miałby niby to robić?

MG:

Osobnik który właśnie zakończył inspekcję zatrzymał się, gdy znajdował się dosłownie metr przed drzwiami wyjściowymi. Zostały mu zadane kolejne pytania, a najwyraźniej należał do tych, którzy chętnie udzielają odpowiedzi, tak więc obrócił się w stronę braci. Zapisane kartki papieru schował do dużej kieszeni od wewnętrznej strony jego garnituru, a wydawało się, że w niej zmieści jeszcze więcej różnych rzeczy.
- Jak chcesz mnie przeszukać to proszę bardzo. I tak nie ma tutaj nic co by mnie interesowało. Jestem tu z powodów służbowych, a nie dlatego, że naszła mnie ochota na zwiedzanie - powiedział pierwsze słowa do policjanta, swoje ręce natomiast kierując podniósł i kierował na boki, tak aby ułatwić starszemu z braci przeszukiwania, jeśli ten postanowił by je zrobić.
- Kiedyś ktoś mi powiedział, że najlepiej ujawnić swoją obecność czy coś zrobić wtedy, kiedy da to najlepszy efekt, a uważam, że sporo w tym jest racji. Jak widzisz oprócz tamtych trzech ksiąg, które zostały nieco unieszkodliwione, nie ma więcej zniszczeń. Uwolniłem te które mają najmniejszą siłę oraz wartość, prawda Badaczu Ksiąg ? Są przecież tu takie obiekty, do których przecież wchodzicie tylko i wyłącznie w pełnym składzie i tylko na kilka chwil... W sumie to te uszkodzenia możemy wpisać w straty jakie pojawił się podczas tej inspekcji,  był to także sprawdzian Działu Wiedzy o Magach i tego czy przyślą tutaj odpowiednią lub odpowiednie osoby - powiedział po chwili mężczyzna z Rady Magicznej nadal stojąc w wcześniej obranej pozycji ułatwiającej przeszukanie go, słowa które były skierowane w stronę Sory.

Stan postaci:
Sora: 119 MM,
Kiirobara: 35 MM.

Początkowo nastolatek skupiał się na zadaniu, a przynajmniej tym, co uważał za swój obowiązek. Wysłuchał słów potencjalnego-pana-radnego, aby wszelkie skupienie szlag trafił wraz ze słowami pewnego członka rudo-rudego oddziału.
- ...Kii-chan, n-nie... - zawstydzone zgłoski padły ze strony młodszego Hoshino, który nie do końca wiedział, jak powinien zareagować na słowa brata. Niby gwiazdka powinna przywyknąć do masy pochlebstw, jednak te zdawały się przybierać na sile, kiedy padały ze strony kogoś, na kim mu zależało. Odwrócił jedynie ciut speszony wzrok i mimowolnie pozwolił twarzyczce na przybranie odcienia, któremu niewiele brakowało, aby dorównać czuprynie starszego z nich. Mimo wszystko, przybyli tutaj w celach zadania, dlatego też nastolatek spróbował zdusić jakoś wewnętrzne rozważania i odrobinę radości na słowa policjanta, aby następnie jeszcze dopowiedzieć tylko cichutkie słówko: - Rozumiem.
Wydawało się, że nie musieli drążyć jakoś tematu, a przynajmniej nic na to nie wskazywało. Chyba, że policja miała tutaj odmienne zdanie.

Skoro pan Radny daje się przeszukać, no to pobieżnie zerknąłbym do kieszeni, bez większego obmacywania rzecz jasna, żeby wszelkim formalnościom stało się zadość i by móc być pewnym, iż wszystko jest w porządku.
- Zdaje się, że wszystko jest w porządku - rzekłbym, o ile by było.
Nie mam już żadnych zastrzeżeń co do radnego. Jak to oznajmił, to książki nie były jakoś szczególnie szkodliwe. Zresztą, w razie gdyby pojawiły by się problemy, to sam by zapewne zdołał nad nimi zapanować. Ewentualnie w bibliotece narobiłby się taki bajzel, że całe miasto by na tym ucierpiało, ale chyba wszystko raczej było pod kontrolą. Nie mniej jednak, ostrożność w takim dziale chyba powinna zostać zwiększona, przynajmniej według mnie. To bardzo niebezpieczne miejsce i jakby wymknęło się spod kontroli, to byłoby słabo... Ale na szczęście nic takiego się nie stało.
- Rawr! - warczy dumnie Qilin. Zadowolony, jakby wszystko zgodnie z myślą.
- W ogóle, to całkiem interesująca zdolność, móc zamieniać się w książkę -  dopowiadam nieco żartobliwie. Może należałoby czegoś takiego nauczyć Qilina?

MG:

Przeszukanie w wykonaniu policjanta na osobie należącej do tak ważnej organizacji jaką była Rada Magiczna nie spowodowało odkryciem niczego niepokojącego czy dziwnego. Oprócz wcześniej widzianych kartek oraz przyrządu do pisania, został znaleziony jedynie stary jednak nadal działający złoty zegarek na krótkim łańcuszku, który wydawał się być zwykłym bez jakiś specjalnych dodatkowych zdolności.
- Posiadane przez ciebie zdolności są bardzo interesujące, nigdy nie zastanawiałeś się nad pracą w policji ? Gdybyś chciał mógłbym ci pomóc w dostaniu się do niej, a może udało się sprawić, że dołączysz do dywizji twojego brata, co o tym sądzisz ? Wiem, że to raczej nie jest decyzja, którą można podjąć w ciągu chwili, ale posłuchaj się mojej rady i przemyśl to na spokojnie - powiedział Takao, po czym zwrócił się do osoby, która należała to organizacji o której sam wspomniał. - To prawda, jest to bardzo interesujące, właśnie dlatego Rada Magiczna zainteresowała się kiedyś moją osobą. Potrafię przybrać formę jeszcze wielu innych przedmiotów jednak bywa, że przynosi to wiele problemów. A o swoich innych możliwych formach, jakie mogę przyjąć, wybacz ale nic nie powiem, to tajemnica  - powiedział do starszego z braci, po czym cała czwórka opuściła bibliotekę, w której później zaczęło huczeć od plotek,  co tak wynikło z tej całej niespodziewanej oraz nietypowo wykonanej inspekcji . To raczej już nie dotyczyło Sory i jego starszego brata, który rozwiązali problem  do jakiego młodszy z nich został wezwany. Co warto dodać,  przedstawiciel Rady Magicznej wraz z tymi braćmi, którzy towarzyszyli mu w jego podróży, został odeskortowany do miejsca, gdzie znajdował się budynek ten organizacji. Sama ta podróż minęła tej trójce w przyjaznej atmosferze, podczas której wymienili wzajemnie swoimi poglądami na różne rzeczy, jak i wiadome było, ze asystent radnej był ciekawym człowiekiem. I tym samym zadanie tej dla tej dwójki można było powiedzieć, że zostało ukończone.

Koniec Misji.
Sora: 21 PD, 10.000 , 4 dni przerwy od misji.
Kiirobara: 21 PD, 10.000   , 4 dni przerwy od misji.

Przedostanie się do Onibus z Hosenki zdecydowanie było czasochłonne, a wiec też czymś, czym można byłoby się zająć dopiero kolejnego dnia. Po cóż jeździć pociągiem w środku nocy, skoro można się wyspać i ruszyć rano? Z drugiej strony mogła wybrać bliższą bibliotekę, jednak ze swoich źródeł wiedziała, że literatura, której szuka, prezentuje się w nich co najmniej licho. W końcu jednak koło południa można było podziwiać gmach biblioteki, a co najlepsze - wejść do samego budynku kierując się do odpowiedniego działu. Tutaj jednak już zaczęło robić się trudniej. - Wiesz, czego szukać. Jak znajdziesz - przejrzyj dokładnie i zapisz to, co potrzebne. - wyciągnęła notesik i długopis, podając swojemu słudze. Tylko jak, nawet we dwójkę, przejrzą tyle tomiszczów? Tego nie wiedziała, ale cóż, ile dadzą radę, tyle będzie. Może nawet nie będą musieli długo szukać? Zerknęła raz jeszcze na multum książek przeróżnej maści, pośród których winna znajdować się szukana literatura. - Ile dałbyś radę przejrzeć? - zapytała z ciekawości, zastanawiając się jeszcze, od której strony winna sama zacząć szukać. No i gdzie drabina? Przeglądanie wyższych pólek zapewne będzie dla niej dość problematyczne.

Dlaczego Karuna zadawała takie trudne pytania? Pamiętał że mieli sprawdzić jak się naprawia łódki ale to wcale nie oznaczało że Jo wiedział czego ma szukać. Przecież on nawet nie wiedział jak się profesjonalnie nazywało naprawianie łódek, a to że ktoś nazwał to po prostu "Łódko naprawianie dla głupich i mądrzejszych" było czczym marzeniem. No i ile da radę przejrzeć... tego też nie wiedział. Ledwo czytał. Jedną książkę? Dwie? Nie no, dwie to już trochę dużo, pewnie jedną.-...-Powiedział a jego wzrok utkwił w obwolucie jednej z książek. Wyjął ją i zaczął przeglądać. O, lisek. Książki z obrazkami to są jednak najlepsze. I ze zwierzątkami.-Wszystkie.-Odpowiedział na pytanie, oglądając wszystkie! Obrazki w tej książce.