Motel przy plaży

First topic message reminder :

Motel ten znajduje się około 500m. od plaży w Akane resort, którą często odwiedzają różni turyści. Nic więc dziwnego, że hotel jest dość często zajmowany, a rezerwacji należy dokonywać nieco wcześniej. Jeżeli chodzi o samą jakość motelu to jest to wręcz podręcznikowy przykład średniej jakości. Normalne pomalowane na kremowo ściany elewacji zewnętrznej z położonym barankiem, trzy kondygnacje, 8 osi okiennych. Pierwsze piętro lekko na podwyższeniu, które prowadziło po kilku betonowych stopniach. Po lewej stronie od wejścia była recepcja, a potem klatka schodowa. Parter zajmowała kuchnia, stołówka oraz pomieszczenia administracji. To wyżej znajdowały się pomieszczenia gościnne. Razem było ich 25. Łazienki z prysznicami znajdowały się na korytarzach. Układ pomieszczeń był korytarzowy. Pokoje 1,2,3,4 osobowe wyposażone były w stoliki, łóżka, radia i telewizory. Nic więcej nie było potrzebne. Zamontowane było CO, choć przy obecnie panującej temperaturze raczej nie było konieczności korzystania z tego luksusu.
--
To właśnie tutaj zgodziła się przyjść dziewczyna, którą znalazł nad brzegiem morza, wyrzuconej przez fale. Dostali pokój dwuosobowy z łożem małżeńskim. Nie to, żeby nie było pokoi dwuosobowych z osobnymi łóżkami czy dwóch różnych pokoi jednoosobowych. Po prostu chłopak uznał, że tak będzie zabawniej, a dziewczynie wytłumaczył potem, że niestety wszystkie inne pokoje były zajęte i tylko ten jeden pokój mieli wolny. Cóż takie niewinne kłamstwo. Kiedy weszli do środka Asthor walnął się na łóżeczku tak, że sprężyny wręcz zapiszczały pod nim.
- Okej rozbieraj się - powiedział uśmiechając się, ale po dłuższej chwili dodał - Jesteś cała mokra po tej wycieczce w morzu. Jeżeli długo tak będziesz w końcu się przeziębisz. Powinnaś wziąć prysznic. Oczywiście nic nie mam przeciwko jeżeli weźmiesz mnie ze sobą. Z pewnością będziesz czuła się wtedy bezpieczniej.
Nie myślcie jednak, że Asthor jest tak miłym facetem, który zaproponowałby dziewczynie kąpiel i zapewnił ją o swoich dobrych zamiarach. Jeżeli dziewczyna nie zgodzi się na wspólną kąpiel zamierzał oczywiście podglądać. Dla niego było to bez różnicy. Ale o tym podglądaniu nie musiała za szybko się dowiadywać.

Czyli miała racja, że był z gildii. Cóż tak obstawiała, większość magów chyba była z gildii. W końcu misje dla magów są w gildiach... dla magów. Samej parę razy zdarzyło się załapać na jakieś, więc tyle wiedziała. Kiedy jednak pokazał jej symbol początkowo nie miała zielonego pojęcia co to jest i o co mu chodzi. Nastrój Ezry nagle jednak się drastycznie zmienił, jakby zasmucił się faktem, że poruszyła temat gildii. Cholera wiedziała, że tak będzie. No ale musiała spróbować. By potem nie żałowała.
Kiedy wstał i zaczął się sprawnie ubierać, spojrzała na niego zaskoczona. Aż tak mu śpieszno? A może temat tej gildii jest aż tak ciężką sprawą, że przecholowała tym pytaniem? Chciała już coś powiedzieć, ale wtedy on rzucił w nią neutralną groźbą, która zirytowała ją mocno, ale to uczucie szybko zniknęło kiedy wypowiedział nazwę gildii. Jej oczy rozszerzyły się w szoku. Grimoire. Grimoire Heart. Mroczna Gildia i to taka sławniejsza. Swego czasu słyszała, że członkowie tej gildii to potwory z którymi się nie zadziera. A ona właśnie się z jednym przespała.
Wychyliła się w stronę komody w której była torba i z niej wyjęła butelkę Grogu z którego wzięła konkretny łyk. By jakoś przetrawić tą informacje. Wpatrzyła się w niego bacznie. W jej głowie odbywała się mała burza mózgowa, nad tym co zrobić. To nie była sytuacja którą mogła sobie wcześniej przewidzieć, a jej dar o dziwo był cicho(i dobrze). Pociągnęła jeszcze jeden łyk, po czym westchęła głośno.
- Jasne, nie musisz mówić dwa razy. Zrozumiałam za pierwszym razem, że się nie nadaję. Mówi się trudno. Widzę, że jesteś w pośpiechu to nie przeszkadzam. - Powiedziała z wyraźnym niezadowoleniem, a następnie swój wzrok skierowała w stronę okna i uwiesiła go tam. Po krótkim przemyśleniu stwierdziła, że nie robi jej to większego znaczenia. Facet by jak chciał to już by ją zabił skoro jest z tej całej złej gildii, ale tego nie zrobił. Był intrygującym mężczyzną, ale najwyraźniej jej pytanie zniszczyło jego incognito więc dawał nogę za pas. Cóż, przynajmniej traktował ją jak należy. To zawsze jakiś plus. Jednak nie zmieniało to faktu, że czuła się obrażona.
Nadal będąc w pozycji siedzącej pod kołdrą, wzięła ze stolika koło łóżka gumkę do włosów oraz spinki by związać sobie wygodny i praktyczny kok jaki ma prawie zawsze po czym wróciła do oglądania okna. Z butelką jedynie jako wiernym towarzyszem.

Mag założył już spodnie i podnosił górę kimona, kiedy dziewczyna odpowiedziała. Jej słowa sprawiły, że zamarł w miejscu. Spojrzał ponownie na Mikoto, oceniając ją ponownie. Nie umknęło mu wyraźne niezadowolenie w jej głosie. Nie strach. Nie niedowierzanie. Zupełnie tak, jakby nie obchodziło jej to, że Ezra jest w mrocznej gildii. Jakby była to drobna niedogodność, a dla niej liczyło się tylko to, że ją zostawia. Al Sorna przestanie się ubierać i usiądzie na łóżku, szukając wzrokiem jej wzroku.
- To nie tak, że nie chcę być z tobą Miki. - powie, wyraźnie mając trudności z uzewnętrznianiem swoich myśli. - Do cholery, to że nie zaczęłaś od razu krzyczeć, sprawia że czuję do ciebie jeszcze większy pociąg. Ale... Nie chcę cię w to mieszać, właśnie dlatego że mi na tobie zależy. Chciałabyś być postrzegana jako kryminalista, tylko przez to że należysz do GH? Nawet jeśli jedyną twoją zbrodnią będzie uczucie jakie nas łączy?
Szermierz sięgnie do jej dłoni, chcąc złapać ją lekko za rękę, w pełni gotowy do tego, że dziewczyna może się odsunąć, albo go uderzyć. Nie zamierzał się uchylać.
- Nie wszyscy w gildii są podobni do mnie. A i ja robiłem w życiu paskudne rzeczy. Naprawdę chcesz związać się z mordercą? - powie cicho. Może chciał, żeby potwierdziła jego słowa? Może potrzebował kogoś, kto zapewni mu chociaż minimum uczucia, którego tak brakowało mu przez większość życia? Może odtrącał ją dlatego, żeby znowu ktoś go nie zranił? - Jesteś dorosła Miki. Nie będę cię powstrzymywał jeśli się na to zdecydujesz, ale... Boję się o ciebie. I boję się tego, że spojrzysz na mnie jak na potwora.

No proszę, jednak go to ruszyło bo przestał się zbierać do ewakuacji i przysiadł do niej. Przez minutę skutecznie unikała kontaktu wzrokowego, ale potem zaczęło robić się to zbyt męczące więc się poddała i z grymasem na twarzy odwzajemniła spojrzenie. Wysłuchała go w całości nie wtrącają się mu w słowa i pozostając cicho. Kiedy tylko chciał złapać ją za dłoń pacnęła go w nią by sobie odpuścił. Niech sobie teraz nie pozwala. Pociągnęła kolejny łyk z butelki i westchnęła po raz kolejny. Rany jak uczuciowo do niej podchodził. Fajnie było razem się napić, spędzić noc i nie miałaby nic przeciwko by to kiedyś jeszcze nastąpiło, ale nie zapędzajmy się za daleko. Znali się może tylko jakieś pół doby.
- Baaaaka. W ogóle nie rozumiesz kobiet. Owszem jesteś świetnym partnerem do spędzania razem czasu i to na wiele sposobów, i fajnie byłoby to rozwinąć w coś więcej. Nie obchodzi mnie czy jesteś członkiem mrocznej gildii, seryjnym zabójcem czy nawet kurwa jakimś demonem. Jak Ci na kimś zależy to robisz wszystko co w twojej mocy by tego nie zepsuć. A nie rozpaczasz nad sobą i problemami. - Powiedziała naburmuszona, po czym wstała z łóżka sięgnęła po swoje ubrania i zaczęła się przed nim ubierać. Zajęło jej to chwilę więc przez ten czas nic nie mówiła, tylko raz zerknęła na niego by się upewnić czy sobie nie poszedł. Dopiero kiedy dopieła na końcu suwak od sukienki sięgnęła po resztke rumu i wyzerowała go. Jej wzrok ponownie skierował się na chłopaka.
- Jak nie GH to może dołącze do innej gildii. Mi to obojętnie, ale tobie niepowinno być. W końcu coś mi obiecałeś. - Dopowiedziała po czym zaczęła pakować swoje rzeczy, nie żeby miała tego dużo i zbierała się do wyjścia. Jednak wciąż czekała na jego odpowiedź. Głupio byłoby to zakończyć w taki sposób, ale nawet jeśli to by sobie jakoś poradziła. W końcu nie urodziła się wczoraj.

Ezra siedział na łózku, obserwując ubierającą się Mikoto i rozmyślając nad jej słowami. Cóż, musiał przyznać jej rację co do jednej rzeczy - znowu użalał się nad sobą. Ostatnimi czasy zdarzało mu się to coraz częściej. Ale też nie ma co się dziwić. Nadal był tylko człowiekiem. Może i Mistrzem mrocznej gildii, ale i on posiadał uczucia. Stracił dwie bliskie sobie osoby, z czego jedna z nich była połączona z nim na poziomie nie tylko ciała, ale i duszy. Mimo wszystko, właśnie teraz, po odejściu Nanayi z gildii, powinien wziąć się w garść. Doskonale zdawał sobie sprawę z tego, że nawet jeśli wmawia sobie, że nie zależy mu na jakichkolwiek związkach, to gdzieś tam głęboko w nim tkwi potrzeba posiadania kogoś, dla kogo będzie ważny nie ze względu na jego pozycję czy umiejętności, ale przez to jaki jest jako człowiek.
- Kiedyś trzeba znaleźć chwilę nawet na to. - rzucił cicho pod nosem. - Zwłaszcza, że jak do tej pory nigdy jeszcze sobie na to nie pozwoliłem. A przynajmniej nie na długo. Ale rozumiem twój punkt widzenia. W takim razie... Chyba lepiej będzie jeśli zrobię to oficjalnie, co?
Al Sorna wstanie z łóżka i założy resztę odzieży, a następnie odwróci się do Mikoto i spojrzy jej poważnie w oczy.
- W tej sytuacji lepiej będzie trzymać cię przy sobie. - powie neutralnym tonem. - Nie tylko ze względu na wiedzę o mnie, ale i twoje umiejętności. Nie ukrywam też, że przyda mi się w otoczeniu osoba, której mogę zaufać. A zatem... Mikoto, jako Mistrz Grimoire Heart przyjmuję cię w szeregi gildii. Jednocześnie informuję cię, że zawarliśmy sojusz z Księciem Piekieł Mefistofelesem, o którym mogłaś słyszeć. To on zaatakował Kardię. Niedługo rozpoczniemy też działania wojenne wymierzone w Radę i Policję Magiczną. Od teraz będziesz grała jedną z ról w przygotowaniach do ataku. Nie będę od ciebie oczekiwał walki na froncie, ale z pewnością znajdę dla ciebie jakieś zadanie.
Mag spojrzy na dziewczynę, obserwując jej reakcję:
- A co do tego demona, to nie byłaś tak daleko od prawdy. Jestem półdemonem. - powie kierując się do drzwi. - Daj mi chwilę. Zabiorę swoje rzeczy i zapłacę rachunki. Spotkamy się przed wejściem za...10 minut?

O kurwa.
Mikoto słuchała z niedoważaniem nie mogąc do końca zrozumieć co właśnie się tu stało. Próbowała sobie desperacko poukładać to w głowie, ale do tego potrzebowała dodatkowego wspomagacza, którego szybko sięgnęła do torby i jak na bimber przystało dał jej odpowiedniego kopa do myślenia.
Ezra był MISTRZEM gidlii Grimore Heart, tej mrocznej gildii co pragnie zniszczyć radę i... coś z tym zrobić. Teraz chce ją oficjalnie przyjąć w swoje szeregi by pomogła w wojnie z radą, wcześniej jak gdyby nigdy nic mówiąc, że gildia jest w pakcie z jakimś KSIĘCIEM PIEKIEŁ. I na dodatek jej żart w kwesti demona był prawdziwy. Tego się nie dało spodziewać.
Wzięła kolejnego łyka. Spojrzała się na niego, a jej mina okazywała niemałą powagę z sytuacji.
- A co jeśli się nie zgodzę? - Zapytała mówiąc powoli i z wyraźnym cynizmem. Patrzyła się na niego spod nieco przymrużonych oczu, dodając atmosferze niespodziewanego napięcia, zupełnie jakby miała zaraz wyciągnąć zza pleców sztylet i rzucić się na niego. Stała tak przez chwilę chcąc zobaczyć jak zareaguje, ale zanim Ezra coś powie dziewczyna wybuchnie gromkim śmiechem.
Zgrywam się tylko. To do zobaczenia za 10 minut przed budynkiem... Mistrzu Eziu. - Powiedziała do niego z uśmiechem uderzając go koleżeńsko w bark, po czym zaczęła pakować swoje rzeczy, zastanawiając się czy czegoś z tego hotelu po cichu nie zwędzić. Może ręczniki?

Mag zatrzymał się w połowie drogi i odwrócił w stronę Mikoto, słysząc jej pytanie. Nie powiedział ani słowa, jednak i tak już napięta atmosfera zgęstniała jeszcze bardziej. Wydawać by się mogło, że nagle temperatura spadła o kilka stopni. W powietrzu zawisło coś, co zwiastowało, że za chwilę dojdzie w tym pokoju do tragedii.

I wtedy Mikoto się zaśmiała, a Al Sorna drgnął lekko. Ta zwykła czynność sprawiła jednak, że cała atmosfera nagle znacznie się ociepliła. Ezra uśmiechnął się lekko i podjął przerwaną wędrówkę do drzwi. Dziewczyna nie mogła więc zobaczyć, że chociaż uśmiechał się, to uśmiech ten nie sięgnął jego oczu, które dalej pozostały zimne i wyzute z wszelkiej litości. Nieludzkie.
- Nie spóźnij się, Miki.

z/t

Zaczynał się nowy scenariusz w życiu Mikoto, może taki który na zawsze pozwoli jej zerwać z przeszłością i przyniesie jej życiu jakiś sens. Albo po prostu dobrze się zabawi będąc członkiem najgroźniejszej gildii w kraju. Cóż na nudę raczej nie będzie narzekać.
Wzięła co należało do niej, przemyła się odrobinę przed podróżą, zawędziła dwa małe ręczniki i zszedła na dół, gdzie czekał na niej Mistrz Gildii.
- No to się będzie działo!


z/t