Wielka biblioteka

First topic message reminder :

Olbrzymi, start budynek znajdujący się we wschodniej części Shirotsume. Znajduje się tu gigantyczny księgozbiór, jeden z największych we Fiore, jeśli nie największy. Można tu znaleźć pisma nie tylko dotyczące magii, ale też i na każdy inny temat. Za przykład może posłużyć chociażby regał poświęcony w całości wyłącznie tematyce broni białej.

Melior tym razem by przeprowadzić trening postanowił wczesnym rankiem wybrać się do biblioteki. Cóż postanowił się dokształcić bo nie miał pewności w paru kwestiach, a tworzenie czarów na niepełnej wiedzy mogło prowadzić do niespodzianek, niekoniecznie mile widzianych. Tak więc studiując książki o imaginacji przestrzeni trójwymiarowej, matematycznej translacji oraz kreacji map, również tych trójwymiarowych spędził dobre kilkanaście godzin na próbie połączenia tej wiedzy w spójną całość. Naturalnie robił sobie przerwy na jakieś przekąski i inne potrzeby fizjologiczne, bo inaczej nie dałoby rady usiedzieć. Parę razy też wyjrzał przez okno, by się oderwać w innym wypadku zdawało mu się, iż mózg mu się przegrzeje. Tak czy siać w wcześniej wspomnianym terminie odniósł sukces, a przynajmniej od strony teoretycznej, ponieważ nim sprawdził to w praktyce zamykano już bibliotekę i musiał wrócić do siebie. Następnego dnia po porządnym śniadaniu wrócił do tego miejsca wiedzy, aby sprawdzić czy osiągnie sukces. Co takiego chciał zrobić? Ano na misji od rady stało się coś dziwnego z czarem Conteggio (z wł. Policzenie), niby wiązało się to z paroma nieciekawymi rzeczami, lecz sam efekt wydawał się ciekawy. Naturalnie chciał tego dokonać bez ducha i przyciemnienia, ale żeby za to wyświetlało mu wszystko co się w danym znajduje. Cóż może nie było to do końca z jego zakresu magii ale zawsze warto spróbować. Niby teorię już miał ale wiedza by zabrać się za to w praktyce to już inna sprawa, więc postanowił zacząć tak jak kiedyś trenował Conteggio (z wł. Policzenie). Usiadłszy wygodnie na krześle zamknął oczy, po czym począł skupiać się na drugim piętrze, a raczej tym co chciał tam dostrzec. Póki co ograniczał się do samych pomieszczeń, gdyż przedmioty i ludzie byliby tylko dodatkowym utrudnieniem. Naturalnie w próbę tej wizualizacji wkładał magię i kierował się opracowaną teorią, lecz przez pierwsze dwie godziny jedyne co widział to ciemność. Odrobinę zniechęcony postanowił wówczas zrobić sobie przerwę, bo w końcu ile można się męczyć, nie? Skonsumowawszy co nieco, naturalnie z deserem postanowił wrócić do ćwiczeń. Niestety marne byłe rezultaty przez pierwsze półgodziny, gdyż później pojawiły się pierwsze przebłyski obrazów, jednakże były one tak krótkie, że nawet nie dawało się stwierdzić kształtu. Taki stan trwał aż do popołudni, gdzie wizje zaczęły utrzymywać się do sekundy, co pozwalało już coś zobaczyć. Największy postęp, a zarazem szok nastał jednak pięćdziesiąt minut przed zamknięciem. Mianowicie wtedy udało my się utrzymać czar dłuższą chwilkę i obejrzeć wszystkie pomieszczenia na drugim piętrze, nawet te na ogół niedostępne dla czytelników. Zachęcony tym spróbował również dostrzec przedmioty i po chwili ludzi. Trzeba przyznać że sprawiło to trud, jednakże udało się to wychwycić w obrazie. Niestety problem nastał później. Mianowicie czar nie chciał się wyłączyć, a mana sama z siebie dalej się zużywała, na szczęście jednak nastąpiło zerwanie zaklęcia gdzieś przy połowie zasobów. Uznając to za wypadek z powodu zmęczenia siwowłosy postanowił na tym zakończyć trening i wrócić po przespanej nocy i dobrym śniadaniu. Gdy to się stało jeszcze cały poranek ćwiczył prawie opanowany czar, lecz obyło się już bez wcześniejszych niespodzianek, No po za tym, iż miał jeszcze przez jakiś czas problem z uchwyceniem ludzi na swej "mapce". Dlatego też jeszcze przez pierwsze 2 godziny próbował ich "złapać", a jak mu się udało, to przez następne kilkadziesiąt minut dopracowywał szczegóły, po czym uznał, że skończył trening i czas to uczcić. Niedługo później opuścił tą budowlę.

[zt]

Cóż rozmowa jakoś szła i wychodziło na to, że z Alexandrem całkiem nieźle się dogadywali. Jednakże kwestia spróbowania wszystkiego wydała się dość niepokojąca, no przynajmniej, póki nie dodał ostatniej kwestii.
- Raczej mało istnieje aż tak niepoczytalnych ludzi. Pewnie też bałbym się spotkać skłonnego do tego człowieka. - Mówił spokojnym tonem, choć zakończył nieco żartobliwie.
Widząc, która godzina uznał że najwyższa pora się zbierać.
- Heh, przy ciekawych rozmowach czas leci szybko. Niestety muszę już iść, mam nadzieję, że będziemy mieli okazję jeszcze porozmawiać. Do widzenia. - Odparł uprzejmie z lekkim uśmiechem.
Na pożegnanie podał jeszcze rękę, po czym skierował się w stronę wyjścia.

[zt]

MG

- Większość takich ludzi już siedzi- powiedział dość pewnie siebie. Wziął książkę do ręki, po czym wstał i zasunął krzesło - Prawda, czas szybko leci- odpowiedział Meliorowi, po czym sam skierował się w celu wypożyczenia owej książki.
- Też mam nadzieje, że się spotkamy ponownie Meliorze- mruknął.

Mel +3pd

Potrzeba informacji, nyah? To informacji się poszuka, a takich zazwyczaj najlepiej szukać w bibliotekach, nye? - z takimi właśnie myślami i wieloma podobnymi Kuro zmierzał do Shirotsume, a dokładnie do budynku przepełnionego opasłymi tomiszczami i cienkimi książeczkami, ot wielkiej biblioteki. Jaki miał w tym wszystkim cel kotowaty? Co skierowało go tak bardzo na północ względem Magnolii? Koci rubin, nyah. Właśnie z tego powodu zakapturzony, koci amigo musiał znaleźć się w tym miejscu i właśnie też dlatego nie chciał tracić czasu, licząc że dziewczyna się niedługo może obudzi. Ot co! W końcu żyła, prawda? Żyła... Chyba. Nie zabił jej, nya? W każdym bądź razie...
- Nyah... Znalazłoby się coś o, nya, kocim rubinie? - rzuciłby tylko Kuro w recepcji biblioteki, licząc, iż takowa persona siedząca najpewniej za biurkiem wie więcej o księgozbiorach, jak on i będzie skora do pomocy Exceedowi w potrzebie, nyah...

Uciążliwe? Niepomocne? No cóż... Kuro musiał sobie poradzić z tym elementem wykazującym spore pokłady niedorozwoju jeśli nie nawet wykluczenia z drogi ewolucji umysłowej. Tak. Zdecydowanie owa persona nie należała do bystrych, a i mocy magicznej był szkoda na nią, a przynajmniej w nadmiarze... Dlatego też Kuro zrobił w sumie to, co ona chciała by zrobił i... Zniknął? Zastosował Cheshire Neko, ażeby stać się niewidzialnym i... no cóż, samemu zacząć poszukiwania informacji. W pierwszym kroku miał zamiar odnaleźć jakiś dział powiązany z religiami i wierzeniami, ażeby tam spróbować odnaleźć nawiązań do kotów, czy czegoś... Może jakąś taką książkę znajdzie? Przy okazji też oczywiście przyjrzy się innym tytułom, bo przecież może jakiś zaintryguje bądź, co bądź bystrego kotowatego. W razie konieczności oczywiście wspomoże się Aerą.

Sukces? Po części w sumie racja, acz całe zamieszanie wokół persony Kuro nie było zbyt potrzebne, a jednak się pojawiło. No nic... Nie jego wina, prawda? To nie on zaczął panikować, jak jakaś stara dewotka, czy inne co. - Nyah... - westchnął tylko cicho pod nosem, zastanawiając się, które książki to właśnie te istotne... Potrzebne. Pewnie trwałoby to jeszcze dłużej, ale czy aby na pewno miał czas? Tego nie mógł być pewny, dlatego też postanowił zajrzeć po kolei do części z nich, a dokładniej: " Kocie Relikwie" -> " Oko kota" -> "Kot - studium przypadków religijnych", a na koniec jeśli by jeszcze nie znalazł informacji to za cel obrałby najogólniejszy chyba tytuł, a mianowicie "Magia, a koty". Oczywistym celem odnalezienia wiadomości był rubin, a dokładniej ten koci! Ba! Przed przeczytaniem owych książek pierw przejrzy spis treści oraz Indeks nazw własnych, czy tam Skorowidzu. Zależy oczywiście co w danym dziele znajdzie, a potem... Się już okaże.

Zbieranie informacji jakoś szło i nawet jeśli z pozoru mogło się to wydawać mozolne to... Czyżby Kuro znalazł właściwą informacje? Wszystko póki co się zgadzało, a przynajmniej tworzyło swoistą, spójną historię w głowie kotowatego, a co za tym idzie... Zyskiwało miano prawdopodobnego. Dlaczego? Czy wtedy to mogło znaczyć, że ten... ten ktoś ze świątyni? Nye... - myślał tylko Czarny, postanawiając czym prędzej przejrzeć pozostałe książki. Musiał sprawdzić, czy nie ma gdzieś innych informacji. Musiał wiedzieć, czy to aby na pewno nie zwykły religijny bełkot. Musiał się dowiedzieć, prawda?

Co mógł zrobić teraz Kuro? Informacje się potwierdzały, albo nie było ich w książce... Więc prawdą było, że mógł właśnie... W tamtej chwili... Że on... Nye. Nadal mimo wszystko nie mógł uwierzyć w scenariusz, który układała kocia główka. Przecież nawet jeśli to, to nie byłoby jego winą, nye? Nie wiedział, nie miał pojęcia, nie chciał. A może? To się teraz nie liczyło, bo nie dość, iż uświadomił sobie powrót do normy, to na dodatek powoli docierały też do niego inne głosy i chcąc, a raczej nie chcąc martwić się błahostką na miarę jakiejś tam staruszki... Kuro po prostu aktywował Aerę i miał zamiar ulotnić się z biblioteki, czy to oknem w suficie, czy przelatując poza zasięgiem ludzików do wyjścia. Ot znaleźć się daleko stąd! Właśnie tak...

zt?

Luthien wkroczyła do Wielkiej Biblioteki za instrukcjami Tila.
Duch kazał jej tu przyjść, ponieważ gdzieś tutaj miały być ukryte kluczowe wiadomości, dotyczące jej rodzimego domu w Minstrelu.
Tylko od czego zacząć. Miło by było wiedzieć, gdzie tego szukać.
Luthien usiadła tylko przy wejściu i zwyczajnie zaczęła się zastanawiać. Wiadomo, kto nie szuka, nie znajdzie. Ale najpierw trzeba było wszystko sobie rozplanować...

Dziewczyna długo rozglądała się za książkami, które ją interesowały. Albo raczej można by rzec, że wydawało jej się, że ją interesują.
Prawdą było to, że plotka o ważnych dla niej informacjach, była tylko i wyłącznie plotką. Nie znalazła tego, co spodziewała się znaleźć.
Zrezygnowana ruszyła do wyjścia. Tutaj i tak nie ma już czego szukać.
Podziękowała osobie, która pilnowała bibliotekę, jeśli taką oczywiście zastała i opuściła budynek.

[z/t]

/// Wybacz Kiri, myślałem, że wezmę udział w evencie, ale zapomniałem, że jestem już zapisany na misje u Dona i umówiony tam z Kylem. Gomen////

Arevis przybył w końcu do miasta. Szczerze mówiąc spodziewał się, że jest spóźniony, w końcu z Magnolii do Shirotsume jest kawałek drogi, i że wszędzie dookoła będą płonące budynki oraz walki na ulicach, a wygląda na to, że nic takiego się nie działo. Chyba, że póki co kłopoty są tylko w jednej części miasta. Przypadkiem zawędrował przed wielką bibliotekę. No, trzeba było przyznać, że była naprawdę wielka. No cóż, jeśli atak jest dowodzony przez jakąś inteligentą istotę może chodzi jej między innymi o księgi w bibliotece? Kto to wie, miejsce dobre jak każde inne, by zacząć ratowanie miasta, równie dobrze dopóki nie usłyszy okrzyków rozpaczy dochodzących z innego miejsca może rozejrzeć się tutaj. Przeciągnął się i wyjął miecz. Skoro miasto wzywało pomocy, niebezpieczeństwo może czychać na niego wszędzie. Następnie stworzył małe lusterko (PWM) i wysłał je trochę kilka metrów do przodu, by lewitowało. Połączył obraz z lusterka z lustrzaną powłoką na mieczu (PWM) i tak przygotowany zamierzał wkroczyć do biblioteki. Jeśli przyjdzie mu tam spedzić więcej czasu, a niedajcie bogowie walczyć, to oznacza to dużą ilość regałów i zakrętów, a zawsze lepiej widzieć co będzie za takowym zakrętem wcześniej, na przykład dzięki magicznie poruszanemu lusterku.

MG:

Arevis wkroczył do biblioteki spokojnie i ostrożnie, tak jak przystało na osobę poruszającą się w strefie zagrożenia, jaką obecnie jawiło się Shirotsume. Jednocześnie już przekraczając drzwi zaczął odczuwać dziwną potrzebę, której do tej pory nie był świadomy, potrzebę, która kojarzyła mu się ze zdobyciem pewnej mocy, gdyby tylko udało mu się ją zrealizować. Potrzeba nie była jednak na tyle silna, by nie dało się jej zignorować, od Arevisa zależało więc czy ją wypełni, czy nie.

Gdy chłopak otworzył drzwi, jego oczom ukazało się widok, który zdecydowanie bardziej mógł odpowiadać jego początkowym wyobrażeniom. Najpierw jednak poczuł, że jego noga stąpała w jakiejś klejącej się cieczy, a jego wzrok, który szybko skierował się pod nogi, odnotował że ciecz ta jest krwiście czerwona i pokrywała całkiem spory obszar, aczkolwiek wzrokiem nie odnalazł on żadnego rozbitego szkła po butelce wina czy ciała. Po jego lewej znajdowało się coś na kształt recepcji, w tym momencie pustej, a przed nim całkiem spora komnata, w której półki uginały się pod ciężarem książek. Szafki z nimi tworzyły swego rodzaju korytarze, ale korytarz najbardziej po lewej był kompletnie zawalony. Tam też było sporo czerwieni. Natomiast chłopak wyraźnie słyszał jakieś dziwne odgłosy przypominające sapanie i mlaskanie z prawej. Musiałby pójść w tamtym kierunku, a następnie skręcić w jeden z korytarzy, by dojrzeć co taki odgłos wydawało. W bibliotece było stosunkowo ciemno, nie wszystko było widać na pierwszy rzut oka.

[Arevis]
[Potrzeba: przesączenie swej koszuli czyjąkolwiek krwią]
//Dorzuć w profilu linki do księgi zaklęć i do banku, będzie super wtedy!//