Grzybiasty las

W tym lesie, nie ma drzew. Są za to grzyby. Masa grzybów, wielkich niczym drzewa. I pewnie dla tego mówią na to las, bo w sumie nie ma określenia na wielkie skupisko wielkich jak drzewa grzybów.
~~

MG

Na skraju tego niezwykłego lasu, stała sobie chatka. Chatka jak to chatka, jaka jest, każdy wie. Trochę drewna, trochę kamienia, jakaś studnia nawet i zagroda z owcami. A i poletka z warzywami się znajdą. Jagoda na magów czekała cierpliwie. Chociaż kręgosłup już nie ten co za dawnych lat, to wciąż gibka staruszka, machała motyką próbując wyrwać wielką jak arbus kalarepe z ziemi. Miała jakieś 120cm, acz gdyby usunąć garb, to doszła by może do 155. Ubrana w czarną wyłataną suknię wyglądała jak typowa babcia w żałobie, ale gdyby dodać jej wiedźmi kapelusz, to byłaby i wiedźmą. Dookoła chatynki, latały zaś kozy, na wylatujących z ich tyłków, tęczowych gazach. I tak zmęczona babcinka ocierając pot z czoła czekała na przybycie dzielnych magów. A swar był, skwar, bo to południe było.

- Heej, babuniu~ Ty jesteś Jagoda? - zakrzyknęła Cass machając łapkę jak tylko zobaczyła chatkę, a obok chatki coś jakby wygrodzone poletko i staruszkę z zapałem wymachującą na nim jakimś narzędziem. Była dość daleko, biedna staruszka mogła nawet jej nie słyszeć i nie widzieć. Wiadomo jak to ze staruszkami bywa. Więc dziewczyna przyspieszyła kroku, aby szybciej znaleźć się przed babunią. Ponownie zakrzyknęła wcześniejszą kwestię kiedy była już bliżej (chyba, że babunia usłyszała za pierwszym razem, wtedy nie). I skoro już potwierdziła, że faktycznie znalazła swojego zleceniodawce mogła się wreszcie przedstawić. Właściwie powinna to zrobić na początku, ale mniejsza ze szczegółami.
- Jestem Cassanda Dusthert. Widziałam twoje ogłoszenie i przyszłam ci pomóc. - rzuciła wesoło. Była ciekawa czy jako jedyna zdecydowała się pomóc staruszce, w końcu już w ogłoszeniu wspomniane było, że babunia bogata nie jest. A w nagrodę można było spodziewać się co najwyżej jakiegoś magicznego gadżetu. Cass to jednak nie przeszkadzało, więc pewnie znajdzie się ktoś jeszcze.

Regina postanowiła się złapać jakieś roboty, tak żeby zgarnąć jakieś gadżety, no bo czemu nie? Jednocześnie nie miała ochoty na jakieś wielkie narażanie własnego życia, dlatego podjęła się tej, a nie innej roboty. Przyszła punktualnie w miejsce, w którym to kazał się wstawić pracodawca.
– Regina Nachtigall, ja w sprawie ogłoszenia – powiedziała, przytakując głową na przywitanie zarówno babci, jak i Cassandrze. Cóż innego mogła dalej robić? Po prostu czekała, aż przybędzie ewentualna reszta ekipy i wysłuchać tego, co pani Jagoda miała do powiedzenia.

Ach cóż za cudowny dzień, słońce świeci, ptaszki śpiewają, grzyby rozkwitają, a on sam nie miał pojęcia dlaczego znalazł się w tym miejscu. Bo wątpił by dorobił się tutaj kolejnych funduszy na badania, skoro pracodawczyni była biedna. Może skusiła go w takim razie perspektywa magicznych przedmiotów? Heh, zapewne to było przyczyną. Takie przedmioty mogą mieć wartość, więc nawet jeśli mu nie przypasuje, zawsze może spróbować takowy przedmiot sprzedać.
Dlatego też spokojnymi krokami kierował się w kierunku domu Jagody. Musiał przyznać, że mieszkając w takiej lokalizacji nie trudno było wyjść do lasu na grzybobranie co z pewnością owa kobieta wykorzystywała codziennie. Zwrócił szczególną uwagę na dwójkę kobiet, które obecnie znajdowały się na działce, starszą kobietę, zapewne pracodawczyni oraz latające kozy. Ciekawe w jaki dokładny sposób się unoszą? Może są efektem magii, bądź ich pasza tak na nich wpływała? Kto wie...
- Pozdrawiam wszystkich w ten jakże upalny dzień. Moje imię Sadaharu i jestem tu ze zlecenia. Miło mi wszystkich poznać. - Oznajmił do obecnej trójki, kłaniając się uprzejmie. W końcu był w towarzystwie kobiet. Etykieta tego wymagała, by przywitać je w stosowny sposób, choć on nigdy się do tego nie stosował to jednak pozory mógł stwarzać. Nikt mu przecież tego nie zabroni, prawda?

MG

Na miejsce przybyła jedynia trójka z zapowiedzianych czterech magów. Ale czy czwarty się spóźni czy nie, Jagoda nie zamierzała specjalnie czekać na obiboka.-Ano ja rzech jest Jagoda. No choć tu ino z kalaperpo staruszce pomóż.-Krzyknęła w kierunku Sadaharu, a jeśli podszedł, wcisnęła mu do rąk motyke, by wykopał za nią uparte warzywo.-Oja biedna, oja stara-Chlipnęła.-Też kiedyś byłam taka ładna.-Powiedziała nieskromnie do Reginy.-No ale dobrze dzieci kochane, bo trzeba jeszcze zwierzęta nakarmić. W lesie jest potwór, co to mi życie już moje stare i smutne uprzykrza. Zróbcie z tym porządek kochaniutcy.-I tyle było z informacji.

Ptaszki śpiewają, kozy sobie latają, ale jakoś specjalnie Regina nie zwracała na nie uwagi. Bądź co bądź, ale to był świat magiczny, a kobieta, z którą mieli przyjemność do czynienia wydawała się być wiedźmą ze sporym stażem, więc cholera wie, do czego była zdolna. Słuchała uważnie pani Jagody, rejestrując słowa w swojej pamięci. Aczkolwiek zbyt wiele informacji nie uzyskali. Renia jednak uśmiechnęła się do kobiety i skinęła głową w podzięce za komplement (bo w jakimś tam stopniu on był, chyba). Mimo, że pięćdziesiątka coraz bliżej, to panna Nachtigall trzymała się całkiem nieźle, jak na swoje lata.
– Mogłaby pani powiedzieć coś więcej o tym potworze, jak wyglądał… Jakieś jego zachowanie zwróciło pani uwagę? – zapytała, spoglądając na Jagodę. Po Reginie było słychać, że nie jest z Fiore, dosyć mocno zaciągała akcentem isenberdzkim. No ale jakoś specjalnie się tym nie przejmowała.

- Cześć. - rzuciła tylko wesoło do kolejno pojawiającej się Reginy i Sadaharu. - Jestem Cassanda, może być Cass. - dodała jeszcze kiedy obydwoje się już zjawili, żeby nie powtarzać dwa czy więcej razy. Uśmiechnęła się widząc jak wręcza motykę Sadaharu, to dopiero wesoła babunia. Oczywiście wysłuchała też babuni kiedy tamta mówiła o potworze, tyle że... no wcale za wiele się nie dowiedzieli.
- Huh? Tylko tyle? A co jak ubijemy nie tego potwora co trzeba? - raczej zastanawiała się na głos. Z resztą to chyba i tak niemożliwe, żeby trafili na jakąś inną maszkarę, bo ile potworów mogło być w jednym lesie. Chociaż dla pewności można było się dowiedzieć jak to coś wyglądało, więc pokiwała energicznie głową na słowa Reginy. W sumie wpadło jej do głowy jeszcze jedno pytanie.
- A babunia nie wie chociaż gdzie tego potwora szukać? W którą stronę iść? - taka informacja mogłaby trochę sprawę przyspieszyć. Tylko czy babunia wiedziała? Jak nie to trzeba było zagadnąć towarzyszy misji. Z reszta jakby Jagoda coś tam jednak powiedziała to i tak można było to rozważyć więc... Więc zapytała Sadaharu i Reginę.
- Może powinniśmy poczekać na tego potwora tutaj? - tak jest, zasadzili by się, zastawili pułapkę. Chyba lepsza opcja niż leźć do jego leża. Chyba, bo w końcu Cass nie znała się na polowaniu na potwory.

- Pomóc pani? Naturalnie! - Odezwał się duch chwytając motykę i starając się wyjąć tudzież wyrwać kalarepę z całej siły, z ziemi. Kiedy już wspólnymi siłami się to uda, powróci do dwójki towarzyszek z szerokim uśmiechem na twarzy, przyglądając im się uważnie. Obie były naprawdę ładne, wiele mężczyzn pewnie by też stwierdziło, że posiadają bardzo seksowne i pociągające ciało.
Jednakże Sad patrząc się na nie, nie odczuwał tego typu emocji. Bardziej interesowało go co potrafią i najważniejsze, jaką mają magie. Bo widział, że są magami, bardzo mało osób potrafi ukrywać swoją aurę. Szczególnie interesująca wydawała się aura otaczająca Regine. Wydawała się zbyt ułożona i mechaniczna jak dla człowieka.
Jego błękitne oko jednak skierowało się w stronę Cassandry, gdyż patrząc na nią oraz na jej aparycje mógł łatwo stwierdzić, że to z nią zaszłoby lepsze połączenie.
- Uważam, że nie ma co czekać na potwora, który nie wiadomo kiedy może przyjść. Dodatkowo gdybyśmy zaczęli walczyć z nim tutaj, mógłby doprowadzić do zniszczeń bądź skrzywdzić naszą pracodawczynie. Nie wspomnę już o tym, że może nas zaatakować stosując element zaskoczenia. Dlatego też proponuję go odnaleźć i spróbować zaskoczyć jego. - Zaproponował starając się by jego argumenty zabrzmiały logicznie i trafiły do towarzyszek. Jego wzrok z powrotem skierował się w stronę Cass, tym razem obarczając ją lekkim uśmiechem.
- Będę pełnił funkcję wsparcia, jednakże moja magia pozwala na wspieranie tylko jednej osoby za pośrednictwem połączenia. Czy pozwolisz, że będę udzielał wsparcia magicznego tobie Cassandro i utworzę połączenie między nami? - Spytał się uprzejmie, nie mogąc do końca ukryć podekscytowania jakie wiązało się z łączeniem duszy. To uczucie było nie do zastąpienia, tak jakby znajdowała się w nim pustka która w jednej chwili znika, gdy ma już osobę na której może polegać i odwrotnie. To było coś niesamowitego, zarówno dla niego jak i dla osoby połączonej.
Wokół ducha pojawił się łańcuch, którym zwykle dokonywał połączenia. Był w gotowości na decyzję dziewczyny. Jeżeli się zgodzi, wspomniany wcześniej łańcuch bez boleśnie wbiję się w dziewczynę, uniesie przez chwilę w powietrze i przy rozbłysku czerwonego światła połączy duszę, zmieniając kolor oka i włosów Sadaharu na czerwony.
Jeżeli jednak się nie zgodzi... no cóż to trudno. Wtedy tylko zwróci spojrzeń w kierunku Reginy, dając jasno do zrozumienia, czy nie mógłby połączyć się z nią.

MG

Staruszka obserwując cieżką pracę Sadaharu wcale nie zamierzała mu pomagać. Ona to stara była, jeszcze pomagać młodzikowi miała!? Niepoważne te gówniarze w tych czasach, oj niepoważne. W każdym razie skoro jedyne mężczyzna pracował, ona mogła wrócić do ploteczkowania.-A skąd mam wiedzieć jak wyglądał? No przecież w żebiska mu nie zaglądam. Zwierzęta znikają, płot rozwalony, ślady pazurów w ziemi. Jak nie potwór, to ja nie wiem.-Odparowała Jagoda.-W lesie tylko jeden jest, gdzieś, w środku pewno. Jeszcze ma babuszka powiadała, że tam Bolanos mieszka. Że dziewięć gęb ma i dziewięć dziewic sprowadzić mu co rok trzeba. Na pożarcie rzecz jasna.-Te stare legendy. Ale po Jagode to pewno i tak by nie przyszedł. Nie dziewica i po terminie. Tyle że stara, ale wciąż jara. Jakby w wiadomym celu przyszedł, to może by nawet ugościła.

Cass wzruszyła ramionami. Tylko rzuciła pomysłem, że można by tutaj na potwora poczekać, zastawić pułapkę, przygotować się. Ale może faktycznie to słaby pomysł, jeszcze by babuni przypadkiem rozwalili chałupkę jakby doszło do walki.
- Okej, więc chodźmy go poszukać. - rzuciła, nie miała zamiaru przy swoim pomyśle się upierać. Sadaharu mówił z sensem, właśnie Sadaharu już zaczynał planować.
- He? Cass spojrzała pytająco na niego potem na Regine i znów na Sadaharu. O jakim połączeniu on mówił? Jak to miało wyglądać? - A o co chodzi w tym połączeniu? Jak to działa? Co robi?.. - zaczynała pytać bez zastanawiania się w ogóle nad tym co mówi, ale nagle machnęła łapką. Dobra, niech będzie. Wytłumaczysz mi o co w tym chodzi po drodze. Bo chyba będziemy się zbierać, nie? - zapytała ponownie zerkając na Reginę i Sadaharu.
- Chyba, że babunia ma coś jeszcze do powiedzenia? - tutaj zerknięcie na staruszkę. Niby nic konkretnego się od niej nie dowiedzieli, ale zawsze coś tam im powiedziała. Jak na przykład o tym, że potwór ma niby mieć 9 gęb. Więc jakby jednak nie miała nic do dodania to płomiennowłosa była gotowa wyruszyć w las na poszukiwania potwora.
- Już nie będzie trzeba mu co roku 9ciu dziewic sprowadzać, zajmiemy się tym. - takimi słowami by się z babunią pożegnała.

Babunia może i zbyt wiele nie wiedziała, ale nigdy nie zaszkodzi zapytać, a nuż się dowiedzą… Chociażby o tym dziewięciogębowym potworze, co zjadał dziewice. No zapowiadało się zaprawdę ciekawie, a to dopiero początek misji. Regina była ciekawa, z czym tak naprawdę przyjdzie im walczyć. Na wszystkie ewentualności trzeba być gotowym, tyle miała chyba samej sobie do powiedzenia. Przytaknęła jednak głową, na znak, że rozumie.
Sandaharu zaczął coś mówić o jakimś połączeniu się z Cassandrą. Reginie ciężko było pojąć jakieś głębokie, duchowe aspekty magii, biorąc pod uwagę fakt, że sama pochodziła z ateistycznego kraju. Ona nawet nie do końca uważała siebie za maga, a cyborga, któremu wszczepiono to i owo do ciała, przez co potrafiła modyfikować swoje ciało. No cóż, lata propagandy robiło swoje.
– Jeżeli nie będzie miała pani nic do dodania, to myślę, że możemy już wyruszać – wyraziła swoją opinię na ten temat. No bo ileż można stać w jednym miejscu? Robota sama się nie zrobi, niestety.

Zamknął oczy. Chciał by emocje płynęły przez jego ciało, by mógł lepiej je zrozumieć. Charakter, wspomnienia, specyfika jej magii. Zrozumienie tego wszystkiego przyjdzie z czasem. Póki co najważniejszym było utworzyć współpracę z Cassandrą.
Spojrzał na swoje włosy.
Czerwony, huh? No cóż, można było się tego spodziewać. Ręką przeczesał je do tyłu i uśmiechnął się dziarsko do partnerki. Jego karmazynowe oko spoglądało na nią z zainteresowaniem, jednak patrzył się nie tyle co na nią co bardziej w nią. Wyglądało to odrobinę psychicznie, ale sam nie wydawał się zbyt groźny. Choć mogło być to złudne dla innych wrażenie.
- Cóż, skoro już nasze duszę się połączyły to teraz krótko wyjaśniając. Połączeni jesteśmy za pomocą tego łańcucha i tak długo jak istnieje to połączenie, będziemy wiedzieć gdzie jesteśmy nawzajem. W razie potrzeby pojawię się żeby Ci pomóc. Głównie jednak mogę wzmocnić broń i najlepiej taką z długim ostrzem, później wyjaśnię dlaczego, oraz połączyć się z tobą bezpośrednio. Ta ostatnia opcja jednak jest niezwykle wycieńczająca dla organizmu ze względu na sporą dawkę wzmocnienia jaką oferuje. Dlatego lepiej jej użyć jak już dojdzie do walki. Póki co chciałbym, żebyś wyznaczyła broń którą wzmocnie i nadam parę fajnych właściwości. - Oznajmił pokazując najpierw łańcuch duszy który widzieli i czuli tylko oni, potem zaś prezentując niewielki symbol który pojawił się mu w dłoni(symbol duszy), którym by to oznaczył broń Cassandry.
Kiedy już wszystko zostanie wyjaśnione to zadowolony od ucha do ucha i pewnym siebie krokiem ruszy z towarzyszkami w głąb lasu. W czasie drogi będzie dalej próbował zrozumieć bliżej swoją partnerkę, jednocześnie nie zapominając o tym co się wokół niego dzieje. Może i był duchem, ale w drzewo nadal mógł przywalić jak się zamyśli.

MG

//Sadaharu, oznaczaj których PWM/zaklęć, używasz, bo ja muszę więcej czasu poświęcić na wertowanie księgi zaklęć a i twoi towarzysze mogą mieć problem. Tu nie ma drzew, to las monstrualnych grzybów. DT wypada z misji, robicie ją w trójkę, dostaniecie więcej fantów//

-Oj kości mnie bolo, więc pewnie będzie padać. Albo po prostu mnie bolo.-Łknęła jeszcze staruszka, żegnając pomagających jej magów. Ci zaś raźnym krokiem wkroczyli do tajemniczego lasu. Była to podróż bardzo dziwna. Przede wszystkim dlatego że powietrze, przez wzgląd na grzyby, było bardzo wilgotne. Na dodatek roztaczający sie dookoła zapach był nieco niepokojący. Słodki i gęsty, raczej nie przypadał do gustu. Co zaś najgorsze, to zarodniki. Te, widoczne były gołym okiem. Złotawe, nieco fosforyzujące, unosiły się na wietrze a ich wdychanie mogło być średnim pomysłem. Na szczęście było ich statystycznie nie wiele. W każdym razie wyraźnej drogi nie było, dlatego grupa kierowała się całkiem na ślepo. Do momentu w którym różne całkiem kolorowe grzyby, zostały zastąpione przez coś, co przypominało przerośnięte wersje kurek. Kurki te, miały pod kapeluszami białe kokony wielkości strusich jaj. I gdy drużyna zapuściła się w gąszcz kurek, kokony zaczęły pękać.

Cass kiwała głową na tłumaczenia Sadaharu. Acz przy jednej kwestii postanowiła zatrzymać się na chwilę.
- Połączenie bezpośrednie? - zapytała może nie zaniepokojona, ale jednak wolała wiedzieć coś więcej o tym całym połączeniu bezpośrednim zanim do niego w ogóle miało dojść. Tak, żeby wiedzieć czego powinna się spodziewać i w ogóle. Potem poruszyła inną kwestię, o której Sadaharu mówił, tą odnośnie broni.
- Broń z długim ostrzem... Może być zwykły miecz? - zapytała, a w jej łapce zaraz pojawiło się najzwyklejszy w świecie miecz o prostym obusiecznym ostrzu (PWM: Alternatywna Przestrzeń). - Niby mam też magiczne bronie, ale ten zwykły mieczyk ma najdłuższe ostrze. Więc no... nada się? - spojrzenie na Sadaharu. Jeśli taka broń odpowiadała jego wymaganiom to nawet jej nie odwoływała z powrotem, mieczyk pozostał w łapce. A to dlatego, że uwagę Cass przyciągnęły jakby kokony przy grzybo-drzewach. Kokony, które właśnie zaczynały pękać.
- Oho, coś mi się zdaje że to zwiastuje problemy. - rzuciła wskazując ostrzem na kokony. Oby tylko nie były to jakieś pająki, miała dość pająków po swojej poprzedniej przygodzie. W drugiej łapce Cass pojawiły się dwa noże do rzucania (PWM: Alternatywna Przestrzeń).

Regina bez słowa ruszyła do przodu wraz ze swoimi towarzyszami. Całe te połączenie jej nie dotyczyło, więc nie zamierzała się jakoś specjalnie rozwodzić na ten temat. Może po misji sobie poplotkują bardziej dokładnie na to, na czym to polega, teraz wolała się skupić po prostu na swojej robocie, której wcale mało nie mieli.
Trzeba przyznać, że te zarodniki trochę ją zaniepokoiły, jednakże, na całe szczęście, była posiadaczką Superodporności (PWM), przez co trudniej łapie wszelkiego rodzaju syfa. Miejmy nadzieję i że tym razem układ immunologiczny Reni sobie z tym poradzi.
Zaś jeżeli chodzi o same tajemnicze kurki… Czy Baza danych (PWM), którą dysponowała Regina była w stanie jej coś powiedzieć o tych grzybach? Czy są trujące, czy raczej nie? Może się czegoś dowiemy, we’ll see. Jednocześnie przy pomocy Analizy (PWM), zamierza przebadać otoczenie. Czy coś wydawało się być bardziej podejrzane? Jakiś szczegół, który na pierwszy rzut oka nie wydaje się wcale istotny, a taki jest? Na razie nie zamierzała niczego niszczyć, dopóki nie zbierze jakichkolwiek informacji. Jednakże Cass postanowiła już to zrobić i gdyby z kokonów coś wyszło, użyje Tytanowych dłoni (D), by mieć w razie czego małą pomoc przy ewentualnej walce.