Stary Staw

First topic message reminder :

Prawie na drugim końcu Magnolii istnieje jeden z najstarszych i zapomnianych przez czas. Już na wejściu w oddali widać tafle wody, a dookoła niej powbijane pieńki drzew. Od wejście prowadziła wydeptana dróżka wokół stawu. Świetliki oświetlały to miejsce zawsze w nocy.


I nastał wieczór, stara latarnia obok jeziorka oświetlała ledwo jeden pieniek, gdzie siedziała mała, żaba. Jednak nie zwykła, bo z lutnią i słomianym kapeluszem oraz błękitnym kimonem. Po cichu grała na nim jakąś japońską piosenkę nucąc przy tym. Chyba czekał na kogoś.

- Miło mi poznać, nazywam się Hotaru Gordwig - w końcu musiała się przedstawić. Dziwnie by to wyglądało, gdyby nikt na misji nie znał jej imienia. Ma zostać żabią bohaterką, więc musi wtopić się w tłum. Spojrzała się na Garo i kiwnęła na znak, że zrozumiała. Wydawał się całkiem dobrym przewodnikiem. W końcu doprowadził ją tutaj. Chwila, a gdzie ten krasnal, co był z nią? Wzdrygnęła ramionami, nie miała zamiaru się nim przejmować. Widocznie stchórzył. Dzieci nie powinny chodzić na misję, a on wyglądał jakby miał mniej niż dziesięć lat.
Gdy usłyszała demony lekko wzdrygnęła. Z czymś takim jeszcze nigdy się nie biła. Gorsi od inkwizycji przecież nie mogli być, no nie? Da sobie radę, nawet bez Princa. Przeżyła już naprawdę dużo, nie da się złamać przez demony. Wszystko tylko nie to! Już mogłaby kolejny raz zapomnieć o Pheamie, ale obroni żabią społeczność.
- To muszą być naprawde straszne - powiedziała Gordwig, wyobrażając sobie te stworzenia - okej, a powinnam robić coś wyjątkowego by wmieszać się w tłum? Musisz zrozumieć, Królewski Kapłanie, nigdy wcześniej nie byłam żabą.

- Wtrąć czasami "kum" na koniec zdania i będzie dobrze, kum. Tylko się przebierz - powiedział Garo, w sumie nie nie wydawało mu się by żaby miały jakieś specjalne zachowania poza tym robieniem kum - Chłopaki, zróbcie koleżance miejsce, kum - i w tym momencie kijanki przyniosły parawan dla Hoci, by ta się mogła w spokoju przebrać w kimono.
Kapłan wstał w krzesła i wręczył Garo dwa talizmany.
- Gdy wyjdziecie, załóżcie je na siebie, pomogą wam zwalczyć demony jeśli dobiorą wam się do skóry, kum - jednak nie skończył - Jak znajdziecie te w okolicy, idźcie przeszukać pałac... mam wrażenie, że król coś ostatnio ukrywa, ale nie wydaje mi się, że jest demonem - powiedział sam nie wierząc zbytnio w swoje słowa po czym wyszedł z pokoju zamykając za sobą drzwi.
- To gdzie chcesz zacząć? Kum, w okolicy jest parę barów, może coś znajdziemy, kum - zaproponował takie tam wyjście, w końcu chyba najlepiej zacząć od knajp? Chyba.

Hotaru kiwnęła tylko głową.  Przeszła za karawan i przebrała się w kimono. Miała nadzieję, że dostanie takie w jej rozmiarze. Pewnie nawet żaby posiadają różne rozmiary ubrań. Ubrała się w miarę sprawnie, chciała jak najszybciej odzyskać swoją dawną postać. Gdy przebieranie zakończy się, wychodzi z parawanu i spojrzy po zgromadzonych.
- Tyle wystarczy? - spytała Hocia, a po chwili dodała - kum.
Przysłuchiwała się całej rozmowie między kapłanem, a Garo. Właściwie nie miała zielonego pojęcia jak się do tego odnieść. Wydawało jej się, że to jest bardzo poważna sprawa. Po chwili zastanowienia spojrzy na przednią prawą kończynę w poszukiwaniu znaku gildii. To mogłaby być jedyna rzecz, która zdradziłaby ją tutaj. Odprowadziła jeszcze kapłana wzrokiem, gdy wychodził, po czym spojrzała na Garo.
- Możemy pójść do baru, kum. Prowadź mnie tam gdzie chcesz. Będę twoją, żabią towarzyszką, kum.

MG

- Znam taki jeden w okolicy - uśmiechnął się szeroko żabiak po czym podstawił szarmancko rączkę - Zapraszam - po czym poprowadził do Baru bez względu czy Hocia zdecydowała się iść z nim pod łapkę czy nie. Znak gildii był tam gdzie miał być. Po wyjściu z pomieszczenia zobaczyła że prowadziło przez herbaciarnie, gdzie żaby sączyło herbatkę.
- Jest to święte miejsce naszego kapłana, złe duchy nie mają tu wstępu - powiedział Garo i pokazał przed wejściem rozsypaną sól - Nie możemy rozsypać jej po całym mieście, żaby mógłby się przerazić, kum - wytłumaczył. Miasto wyglądało na dość duże i ciężko było dostrzec że znajdowało się w jaskini. Wszystko rozświetlały lampiony, a całość wyglądała jakby ktoś wyrwał Japonię z ery gdzie jeszcze nie wynaleziono czegoś takiego jak komputery i tym podobne, stara i kulturowa wioska. Wszędzie były stragany z jedzeniem i amuletami na szczęście.
- Zapomniałbym - powiedział Garo zakładając dziewczynie na szyje naszyjnik od kapłana i się uśmiechnał - Pasuje ci, kum - uśmiechnął się po czym zatrzymał się i wprowadził dziewczynę do baru, gdzie przy stołach siedziały ciemnoskóre żaby pijące sake. Atmosfera była dość przyjemna, pomieszczenie było lekko przyciemnione, a kadzidła dawały ładny efekt. Na scenie grała żaba grająca na flecie dość nastrojową, niezbyt żywą, muzykę.
- Witamy, kum, Garo, dawno się nie widzieliśmy, kum, ten stolik co zwykle? - spytał kelner, a sam słomiany kapelusz potrząsnął głową i poprowadził Hosię do miejsca gdzie mieli usiąść.

- W takim razie idziemy, kum - powiedziała z uśmiechem na twarzy. Do tego Hotaru zdecydowała się iść z Garo pod rączkę. Czuła się dużo bezpieczniej tak w tej żabiej spoleczności. Wyszła z pomieszczenia, jeju herbaciarnia. Dawno nie przebywała w takim pomieszczeniu. Wzięła głęboki oddech, aby poczuć woń herbat, która roztacza się w powietrzu. Kochała herbaciarnie głównie za to. Gdy usłyszała informację o świętym miejscu, kiwnęła głową. Wydawało jej się to bardzo logiczne. Właściwie sama chciałaby posiadać taką sól. Wtedy żaden demon nigdy by się do niej nie zbliżył.
Gdy wyszli Gordwig rozglądała się wszędzie. Chciała jak najwięcej zapamiętać z wyglądu samego miasta. Wioska wydawała się jej cudownym miejscem. Zawsze lubiła takie widoki. Z pewnością gdzieś w Fiore jest podobna wioska, tyle że zamiast żab stoją ludzie przy straganach. Gdy Garo wręczył jej naszyjnik, uśmiechnęła się i lekko zarumieniła. Takie sprawy zawsze wprawiały ją w stan osłupienia.
- Dziękuję, kum.
Wejście do baru wydało się czymś przyjemnym. Hotaru przyglądała się wszystkim. Po misji nie znajdzie się szybko w podobnej sytuacji. No, bo jaki mag FT mógł pochwalić się tym, że był żabą? Do kelnera tylko skinęła na przywitanie. Dalej poszła za Garo.

Garo prowadząc ominął praktycznie wszystkie żaby i zaprowadził gdzies pod kąt w miejsce, gdzie był stolik z czterema siedzeniami. Karta była na środku stołu, Garo kiwnął głową na kelnera, a ten również to zrobił. Otworzył on ją i wyciągnął kartkę z numerem 9. Zawołał on kelnera i wziął butelkę słabej sake. Kartę pokazał Hosi i popatrzył w stronę stolika numer 9 gdzie siedziała dość spora żaba paląca cygaro, a obok miała katanę. Jej oczy były przekrwione, a kimono miało dość dziwny, wręcz przerażający wzór
- To demon, kum - szepnął - chłopaki potwierdzają, że widzieli zęby - Garo się nie rzucał, tylko czekał, a kelner przyniósł butelkę z sake, którą położył na stole, a kartę zabrał.
- Musimy poczekać aż wyjdzie, kum, nie możemy zacząć burdy tutaj, chyba że go spróbuje wyprowadzić, kum - zaczął Garo.

Hotaru spoglądała z nieukrywaną ciekawością na wszystkie zgromadzone tutaj żaby, uśmiechała się sama do siebie. Hotaru usiadła przy stoliku. Patrzyła na wszystko, co działo się wokół niej. Dziewiątka? Zlustrowała osobę, która tam siedziała i poczuła aż włosy stają jej dęba. Nie przepadała za takimi osobami, źle się jej kojarzyły.
- Każdy demon wygląda jak gangster, kum? - spytała z czystej ciekawości, a po chwili przyszło jej kolejne pytanie do głowy - Wiecie z iloma demonami musimy się zmierzyć, kum?
Po pytaniu Garo musiała się chwilę zastanowić. Sama nie do końca wiedziała, co będzie dla nich lepsze. Wolała poczekać, aż ropuch wyjdzie. Nigdy nie wiadomo jak mógł zareagować na jej towarzysza.
- Poczekajmy, aż wyjdzie. Kum.
Jeżeli demon postanowi wyjść, to po chwili Gordwig ruszy za nim.

- Plotki mówią, że około 10, nie jestem w stanie stwierdzić, kum - powiedział, po czym słuchał dalej i lekko się zaśmiał - Ten tylko przybrał postać stałego bywalca, kum - nikt nie powiedział, że to miasto nie ma własnej Yakuzu, ale Garo to nie przeszkadzało jak ten demon wyglądał. Na wiadomość, że poczekają Garo tylko skinął głową i polał po trochę sake na dobry początek wieczoru.
- Jest słabe, kum - po czym podał Hoci kieliszek w kształcie kijanki - Zdrowie, kum - powiedział i przechylił. Od razu do dna bez gadania. Demon jedynie siedział i oglądał jakiś stolik, gdzie siedziała samotna żaba, też kobieta patrząc po wymalowanych ustach i peruce.
- Chyba wybiera ofiarę, kum - powiedział - Nie powinien zaatakować w lokalu, chyba kum -

Kiwnęła tylko głową, słysząc ilość demonów, która panoszy się po tej społeczności. Sporo, w głębi serca miała ogromną nadzieję, że jest ich paru. Stałego bywalca? Czyli jakiś demon mógłby równie dobrze zamienić się w nią? Trochę ją to przeraziło. Dobrze się w takim razie kamuflowały, a ludzie z wioski potrafili ich rozpoznawać. To było dziwne.
- Właściwie jak to się stało, że demony tutaj przybyły, kum? - zastanawiała się, czy podczas rozmowy z Kapłanem ktoś jej o tym powiedział. W końcu takie istoty jak demony nie pojawiają się znikąd.
- No to zdrowie, kum - przechyliła i wypiła pierwszego łyka na próbę, popatrzyła jak Garo wypija jednym duszkiem. Poszła za przykładem i stała się postąpić tak samo jak on. Nie chciała wyjść w końcu na gorszą. Sama jednak nie przepadała w ogóle za alkoholem.
- W takim razie, gdy tylko wyjdzie za nią, idziemy, kum.

MG

- Jest o tym stara legenda, kum - powiedział i podrapał się po głowie starając sobie przypomnieć jak ona szła - Było w niej coś o czasie, że demony powrócą i przejmą władze wtedy, gdy żaby będą się najmniej tego spodziewać, kum. Spytamy kapłana jak go spotkamy najwyżej - gdy tylko toast poszedł od razu polał następną kolejkę. To sake było dość słabe, ale za to dość smaczne jak na %, nie paliło nie nic. Po paru minutach Garo zaczął się zastanawiać o czym w ogóle mógł rozmawiać.
- Więc... jak ci się tu podoba? Kum - jednak nim skończył kobieta obserwowana przez demona wyszła, a ten tuż za nią. Garo zostawił pieniądze na stole i zebrał się od razu, gdy tylko Demon się odwrócił.
- Idziemy, kum -

Kiwnęła głową. Nie miała apropo tego za dużo pytań, czy wątpliwości. Jej ciekawość została wypełniona. Najmniej odpowiedni moment? W sumie wszystko by się zgadzało. Zastanawiała się, tylko czy Garo będzie jej pomagać w trakcie walk. W końcu drugi mag zniknął. Może Gordwig go nie polubiła, ale mógł posłużyć chociażby jako mięso armatnie.
- Porozmawiamy o tym po demonie, kum - stwierdziła Hotaru - niedługo będzie już jeden z głowy, kum.
Zerwała się. W końcu czeka ją akcja, chociaż na razie będzie to tylko spacer. Podczas niego stara się nie wyróżniać, idzie po prostu za demonem. Stara się trzymać taki dystans by mieć demona na oku.

MG

Gdy tylko wyszli nie było nic ciekawego, po prostu demon idący jak prawdziwy stalker za kobietą dopalający swoje cygaro jakby nigdy nic. Wyglądał tak okropnie naturalnie, nikt nawet się w jego kierunku nie odwrócił. No i tak sobie szli... i szli... i szli... Jednak po jakiś 10 może 15 minutach kobieta zniknęła, a demon tuż za nią w jakiejś ciemnej uliczce. Nikogo dookoła nie było, ale jakby się tak przysłuchać... Może to był stłumiony krzyk? Tego nie wie nikt... Garo poszedł pierwszy i już z daleka widział czerwone oczyska dociskają kobietę do ściany.
- Puścią ją, kum - ale demon jedynie spojrzał po czym dalej kontynuował swoje przygotowania do uczty.

W tym momencie myślała tylko o uratowaniu biednej żabki płci żeńskiej. Demon nie będzie panoszył się na warcie Gordwig tutaj. Cała ta droga nużyła ją. Dziwiła się, jednak że nikt nie zwrócił na tego goryla uwagi. Był starym bywalcem. Pewnie żaby po prostu omijali go. Nie zdawali sobie sprawy z tego, co za chwilę się stanie. Trochę to było smutne. Westchnęła cicho w duchu. Całą drogę nie potrafiła się skupić i szła za Garo.
Krzyk? Boczna uliczka? Aż Gordwig pojawiła się na skórze gęsia skórka. Wzięła głęboki oddech i wbiegła tam. Hotaru od razu puściła swoje ostrza [C] w stronę demona. Oczywiście, starała się puścić je tak by nie trafić w Garo, ani w żabią ofiarę.

No i Hocia puściła swoje zaklęcie, które trafiło demonowi w łapę, którą praktycznie... ucięło, ale ta odrosła jakby nigdy nic. Demon się jedynie uśmiechnął i wyszczerzył ostre zębiska puszczając kobietę.
- I co mi zrobicie? - spytał jedynie stając pewnie po czym wyrwał sobie rękę, która znowu się pojawiła - Nie da się mnie zabić - stanął pewnie z rozwartymi rękoma. Garo lekko się wycofał i sięgnął ostrożnie po sól - Masz racje, kum, jesteś za silny dla naszej dwójki - po czym szybkim ruchem ręki posypał go solą, która zaczęła od razu działać - Ale chyba już nie, kum - i w tym momencie żabiak wystawił rękę do przodu - Musisz go zająć, ja przygotuje się kum - co jednak się działo z demonem? Otóż wyglądał jakby się topił przez chwile, a jego forma zaczęła się zmieniać. Urósł tak trochę i jakby przeliczać na ludzkie to z 2,5 metra by miał. Na jego czole pojawiło się 3, przekrwione od soli oko, do tego wyrósł mu ogon. Wyglądał bardziej jak jaszczurka niż żaba.
- Jesteście egzorcystami - syknął dość nieprzyjemnie po czym od razu rzucił się na Hocie i Garo, który coś mamrotał pod nosem.

Stan:
Hotaru: 120 MM

No, przypau. Nie myślała, że jej ostrza kiedykolwiek utną komuś rękę, tak samo nigdy nie myślała, że komuś może odrosnąć ręka. Głośno przełknęła ślinę. No to był kłopot. Nigdy nie słyszała od Garo o żadnym planie. Jednak to co zrobił zadziałało. Podniosło ją to trochę na duchu. Hotaru kiwnęła głową. Właściwie, nie miała żadnego planu, ale ruszyła na demona. Gdy był metr od niej używa strefy [C]. Z nadzieją, że utrzyma ona potwora z daleka od niej oraz od Garo.