Stepy Kharu

First topic message reminder :

Rozległe tereny stepowe, ciągnące się przez dużą część zachodniego Pergrande. Wielu ludzi zamieszkujących te tereny, tworzy jedynie niewielkie osady lub prowadzi koczowniczy tryb życia, poruszając się całymi taborami rodzin wraz ze zwierzyną hodowlaną, zawsze w poszukiwaniu lepszych warunków. Wielkich miast tu nie wiele. Często można spotkać tu konnice Pergrandzką, tym bardziej że to na stepach Kharu znajduje się najwięcej stajni z Pergrandzkimi kucami.
~~

MG

Gorąco i sucho. Tak przedstawiały się stepy Kharu. Lecz nawet w nocy nie panowały tutaj przymrozki. Minęło już kilkanaście dni od czasu opuszczenia Lon Lao Lei. Odciski na nogach podróżników, zdążyły wyhodować już sobie swoje własne odciski. Samael z niesmakiem patrzył na pękającą skórę, która nie tak dawno wystawiona na mroźne temperatury, teraz bombardowana była tymi wysokimi. Na dodatek tam UV odbite od śniegu, tu normale UV i takim oto sposobem, Samael nabawił się opalenizny. Całkiem nieznośnej opalenizny. Spękane usta a i włosy w nieładzie. Tak prezentowała się Samaelowi podróż w spartańskich warunkach przez Pergrande. Byli na stepach cztery dni i jak dotąd nie spotkali żywej duszy. Tylko czasami jakiś sęp przeleciał, sprawdzając czy podróżni wciąż dychają. Problemy były jednak dwa, takie główne. Kończyła się woda i niespecjalnie wiedzieli gdzie iść, poza faktem że na wschód.

MG

Widząc chwilową niemoc Samaela, Senjin nic nie mówił. Widać było że mężczyzna faktycznie nie wiedział. Na dodatek Ching też wydawał się nieco zszokowany tą informację i nie wydawało się, by wiedział o tym wcześniej. Dlatego też Senjin dał im chwilę na zebranie myśli. No a potem białowłosy rzucił swoją prośbą.-To nie takie proste. Naprawdę uważasz że ot tak, możesz spotkać się z głową klanu?-Mężczyzna westchnął.-Nawet gdybym powiedział ci, gdzie go znaleźć, nie został byś dopuszczony przed jego oblicze.-Zauważył spokojnie, sprowadzając Samaela na ziemię.

Białowłosy można powiedzieć, że był wdzięczny stojącemu przed nim mężczyźnie, że dał mu tyle czasu na zebranie myśli i nie przeszkadzał mu w tym. Również był trochę zły na siebie, że podejrzewał swojego przewodnika, że wiedział coś tak ważnego, a nie podzielił się z nim tą informacja. Ching wydawał się być zszokowany tym co właśnie usłyszał, a Sam uważał, że to nie była udawana reakcja, że tak samo jak on nic o tym nie wiedział.
- Ty jak sam powiedziałeś, jesteś głową klanu, a jakoś stoję teraz przed tobą i rozmawiam. Więc może ja jestem takim typem człowieka, któremu w jakiś sposób łatwiej spotkać osoby, które są ważne jak i sporo mogą zrobić ? - postanowił odpowiedzieć Senjinowi, przemyślając to co on sam mu powiedział. - Jeśli... Jeśli ci powiem, że po rozmowie z tą głową klanu, opuszczę Pergrande, powiesz mi wtedy coś więcej o tej osobie oraz pozwoli mi na spotkanie się z nią ? - taką swoja propozycję na rozwiązanie tej sytuacji zaproponował mag błyskawic. W obecnej sytuacji, która niezbyt podobała się Wróżkowi i z dużą ilością myślenia, takie coś wydawało mu się być najlepszym rozwiązaniem. Nadal nie wiedział, co może zrobić w sprawie Takary, jednak mógł za to zrobić coś, a przynajmniej spróbować w kwestii swojego młodszego kolegi z gildii.

MG

Samael zdecydowanie operował retoryką na dużo wyższym poziomie niż jakikolwiek inny wróżek. I nawet jeśli kłamał, trudno mu było nie zaufać. Senjin zaśmiał się na propozycję Samaela i bezradnie rozłożył ręce.-Doprawdy, żaluję że poznaliśmy się w takich okolicznościach.-Westchnął jeszcze trochę się podśmiechując.-Zabiorę cię tam, gdzie chcesz dotrzeć, ale!-Uniósł palec, jak zwykle było jakieś ale.-Nic zupełnie ci nie obiecuje. Może skończyć się na tym że i ty zostaniesz uwięziony, a ja będę musiał w tym uwięzieniu pomóc, choć zapewne nie będzie to nawet konieczne.-Dał tym samym do zrozumienia Samowi, iż wątpił by Sam był w stanie odbić Gonzalesa siłą, czy uciec wbrew woli panów Wasilei.-Wierzysz w swoje umiejętności na tyle, by wyruszyć?-Zapytał odbijając się od kamienia i przeskakując cały ten dystans by wylądować obok Samaela i Chinga. Ten drugi drgnął zaskoczony i lekko wystraszony tym ruchem.-Jeśli można, ja to bym wolał już jednak wrócić...-Jęknął, patrząc przepraszająco na Sama. Senjin kiwnął głową.-Zalecę komuś, odeskortować cię do granicy i klnę się na honor rodu Sai, że włos ci z głowy nie spadnie.-Senjin widcznie był szczerym i honorowym człowiekiem, gdyby tak wszyscy w Pergrande, tacy byli...

Białowłosy był jednocześnie zadowolony oraz nie, co pewnie wydawało się być czymś dziwnym dla zwykłej osoby, która nie wiedziała co się dzieje w głowie tej osoby. Z jednej strony był zadowolony, że stojący przed nim przed chwilą, a teraz obok mężczyzna postanowi chociaż tyle mu pomóc, jak i wydawał się w dalszym ciągu ciekawą osobą. Może również wyprawa do miejsca ich podróży może przynieść coś wartego uwagi, rozmowy, wymiana wzajemnych poglądów na niektóre sprawy, opowieści o kraju i o własnym życiu i może jeszcze wiele więcej. Z drugiej strony jednak nie był zadowolony z tego, że każdy z nich reprezentuje dwie zupełnie inne strony, przez co muszą kierować się pewnymi odgórnymi zasadami i prawami. No i nie wiedział, czy jego próba porozmawiania z osobą, która podobno przetrzymywała Gonza coś da, skutki tej rozmowy mogą być najróżniejsze.
- Czy wierze w swoje umiejętności ? Tak wierzę, jednak tutaj chodzi o coś innego, muszę po prostu spróbować coś zrobić - powiedział Sam do tek głowy rodu, tym samym pokazując mu, że jest gotowy do wyruszenia do tamtego miejsca. Swoimi tonem w jakim wypowiedział te słowa chciał pokazać, że wierzy iż Senjin doprowadzi właśnie tam gdzie przebywa właśnie tej jego "młodszy brat". Nadal nie wiedział czy cokolwiek robić w sprawie Takary oraz jeśli coś postanowi to właśnie co to ma być, zapewne jeszcze przez długi czas nie będzie znał odpowiedzi na to pytanie. Tak więc postanowił przestać się bardziej skupiać na tym, teraz priorytetem było dla niego wyciągnięcie pewnego konkretnego Wróżka z więzienia.
- Mam do ciebie jeszcze jedną prośbę, taką małą. Znam trochę pergrandzki, jednak bardzo słabo, tak więc pomożesz mi podczas tej podróży chociaż trochę poprawić swoją wymowę ? - powiedział po chwili mag błyskawic, oczekując na szybką odpowiedź od mężczyzny. Może i Sai potrafił bardzo dobrze fioryjski, jednak osoba z którą chciał się spotkać w sprawie Gonza mogła mieć zupełnie inne podejście do obcych języków. Próba porozumienia się z nim w jego ojczystym języku może mieć jakiś wpływ na tą samą rozmowę.

MG

Senjin na prośbę Samaela skinął głową.-Ktoś sie tym zajmie. Przydzielę ci nauczyciela-Powiedział spokojnie, no bo przecież kto to widział, żeby takim czymś zajmowała się głowa rodu? W każdym razie Ching wyprawiony został do domu, a Samael wraz z Senjinem udali się w podróż. Z kamienia, dotarli do wioski, a stamtąd konno do jakiegoś miasta. Po małej libacji i noclegu, ogromny orszak ruszył w stronę Berdaki. Sama podróż trwała dość długo, ale w międzyczasie Samael raczony był luksusami, uczony języka a i nawet Pergrandzkie dziewki do swego łoża mógł zapraszać. Spali po zajazdach, więc i na brak wygód nie mogli narzekać.

Dostajesz: Retoryka lvl 1
[z/t do Mokrej Topoli]

MG

Wioska Danjin znajdowała się na południowych krańcach stepów. W zasadzie dlaczego tak "odbili" z trasy na zachód, nikt dwójce "braci" nie powiedział. Dopiero dzisiaj zostawli zawołani, do pokoju w którym znajdował się Senjin. Dwie poduszki ustawiono dla nich, przy wejściu, jedną zajmował Senjin na drugim krańcu pomieszczenia. Ubrany w zwiewne czarne kimono. Gdy Samael i Gonzales zostali sprowadzeni, czekał aż usiądą i się przywitają.-Gonzales, tak? Mam nadzieję, że czujesz się dobrze. Wybacz za brak poduszki dla twojego towarzysza, obawiam się że nie posiadamy małej wystarczająco, by czuł się na niej komfortowo.-Powiedział do Gonzalesa, patrząc też na przebywającego z nim Kasztana. Potem jednak znów odwrócił się do Samaela.-Zaimponowała mi twoja postawa i oddanie względem młodego Gonzalesa. Przypominasz mi mojego młodszego brata...-Zauważył Senjin przyglądając się Samaelowi.-Niestety jednak, nie zmienia to stanu rzeczy. Gonzales jest przestępcą, a ja obiecałem wyznaczyć wam karę, osąd... Nie wydaje mi się, byście mieli złe zamiary. Poza chęcią ratowania przestępczyni która może, lecz nie musi przebywać w tym kraju...-Powiedziała głowa rodu Sai, stukając palcem w deski podłogi.-Dobrze więc. Udacie się do Bastionu, znajdującego się nieopodal. Tam umrzecie, lub zwyciężycie, a jeśli się wam uda, odejść będziecie mogli wolno.-Tak więc niejako, Senjin nawet chyba dawał przyzwolenie na poszukiwania Takary.-Lecz. Jeśli usłyszę iż na szkodę tego państwa działacie, będę pierwszą i ostatnią osobą, jaką na swej drodze po ów szkodzie zobaczycie.-No, nie będzie zbyt prosto.

//Bo zapomniałem wcześniej
Gonzales: Hyewol-han-gye - Gonzales jest bardziej podatny na wszelkie zaklęcia działające na umysł, oraz na działanie umiejek takich jak retoryka czy zdrajca. Znacznie łatwiej wpada we wściekłość. Im dłużej walczy, tym większa szansa że straci całkowicie kontrole nad sobą. Jeśli wpadnie we wściekłość a nie walczy, podatność na maipulacje magiczne czy słowne ekstremalnie wzrasta. Nie da się wyleczyć konwencjonalnymi sposobami.

Białowłosy oprócz rozmów z jego "młodszym bratem" oraz nauki języka kraju w którym obecnie znajdował się myślał sporo i przy tym równie dużo palił papierosów. Może momentami nawet na dużo, jednak może to było tylko i wyłącznie dlatego, że rozmyślał nad tym co zrobić teraz, gdy Gonzo jest już poza więzieniem oraz tym jaki osąd da Sanjin. Bo to, że jakiś na pewno wyda tego mag błyskawic był pewien, pomimo pewnej jakieś więzi czy zrozumienia, jaka między nim, a tym mężczyzną, zdawał sobie sprawę z paru rzeczy. Wróżek był wdzięczny, za to co zrobił w Wasilei, jednak zdawał sobie sprawę, że głowa rody Sai i on mają pewne zasady i starają się według nich żyć, to każdy z nich był z innego kraju. Także zastanawiało go to, że dlaczego udają się nieco bardziej na południe niż na zachód, czyli w stronę Fiorę, co udało mu się zauważyć. Nie wiedział dlaczego tak się dzieje, ale wydawało mu się, że ma to jakoś związek z tym co planuje dla nich Pergrandyjczyk.  Tak więc można powiedzieć, że Sam był nawet wdzięczny, że w końcu będzie mógł po opuszczeniu tamtego więzienia będzie miał okazję spotkać się twarzą w twarz z nim oraz porozmawiać. Wierzył też, a przynajmniej chciał, że to co powiedział o tym mężczyźnie Gonzalesowi sprawi, że ten nic nie zrobi nieodpowiednio podczas tego całego spotkania.
- Spokojnie, zdaje sobie sprawę, jak to ciągle wygląda, jednak muszę ci powiedzieć, że i tak jesteś wdzięczny. Wydaje mi się, że to co dla nas dwóch zaplanowałeś, będzie lepsze niż siedzenie w tamtym wiezieniu, bo coś mi mówi, że i ja bym tak trafił. A co do działania na szkodę Pergrande to powiem ci, że to nie jest i nigdy nie było czymś co planowałem robić. Tak więc dopóki mam możliwość, możesz mi powiedzieć coś więcej na temat tego Bastionu ? Od początku mojej podróży po tym kraju pierwszy raz słyszę tą nazwę - powiedział siedząc na poduszce do głowy rody Sai, gdy wysłuchał na spokojnie tego co on ma im dwóm oraz Kasztanowi do powiedzenia na temat tego co dla nich zaplanował.

Niby byli wolni. Niby był Kasztan. Niby był także i Samael. Jednakże Gonzales nie miał cichobiegów. I nastroju do żartów też zbytnio nie miał, bo w sumie nie było z czego. Kiedy zaś zostali wezwani i usłyszał, że dla Kasztana nie było poduszki, udał wielkie oburzenie.
- Na czym on teraz oprze swoje szanowne siedzenie? - zapytał, marszcząc brwi, a potem przeszedł do dalszych odpowiedzi. - Gonzales Gonzo Gick, ogólnie mówiąc. Może być jednak Gonzales, a także i Gonzo - odparł w kwestii imienia, po czym rozsiadł się na poduszce, starając się w sposobie siedzenia naśladować Samaela. Niezbyt słuchał tego co mówiono, zaledwie jednym uchem, ponieważ drugie go zaswędziało, więc uporczywie zaczął się po nim drapać, ze skrzywioną twarzyczką. Kiedy zaś wszystko zostało wyjaśnione, spojrzał na Starszego "Brata", potem na Senjina. Czy miał coś do dodania? Oczywiście, że miał!
- A mają tam dobre kanapki? I soczek. Soczek też by się przydał - zapytał. Wszakże od tego zależało z jakim nastawieniem ruszy do bastionu! Czy to z entuzjastycznym uśmiechem, czy ponuro z przygnębieniem. Walczyć o życie bez dobrych kanapek to tak średnio się Gonzalesowi uśmiechało, ale innego wyjścia chyba nie było.

MG

Senjin siedział spokojnie słuchając tego co mówią jego goście. Nawet na bezczelność Gonzalesa specjalnej uwagi starał się nie zwracać.-Potwory, dużo potworów.-Odpowiedział mu tylko. Może bedzie wolał to, niż kanapki i soczek? Ważniejszym rozmówcą był Samael.-To taki... wymiar? W którym znajdują się potwory z zamierzchłych czasów i przeklęty artefakt. Jak uda się wam go zdobyć, bastion zniknie. Jednak artefakt jest przeklęty. Prócz dania mocy, odmienia też ciebie. No i nie pozbędziesz się go.-Tak więc ten kto zostanie właścicielem artefaktu, będzie nim do śmierci. Tak przynajmniej twierdził Senjin.

Białowłosy uważnie słuchał tego co ma do powiedzenia na temat głowa rodu Sai, gdyż każda rzecz, która może on powiedzieć na temat tego miejsca, może okazać się być warte zapamiętania. Tak więc mag błyskawic wraz z magiem ognia mieli zmierzyć się z potworami i to dużą ilością, a przynajmniej tak zostało mu powiedziane. Walka z takimi istotami nie przeszkadzała Wróżkowi, walczył z może powiedzieć, że dosyć dużą ich ilością, nawet walczył z kimś, kto potrafił przybrać takie formy. Można było powiedzieć, że to będzie jakaś forma zlecenia, jakie miał okazję podejmować w Fiore, tylko tym razem nagroda za wykonanie jest znacznie inna niż w tamtych przypadkach. Pokonanie kolejnych zawsze było jakiś nowym doświadczeniem i czymś co interesowało Sama, oczywiście dotarło do niego, że chodzi o jakieś z zmierzchłych czasów. Zastanawiało go o co z tym określeniem chodzi, jak i z tym całym artefaktem o którym powiedział Senjin, który jak on sam określił był przeklęty. Można powiedzieć, że zapewne sporo będzie działo się w tym całym Bastionie, pojawi się tam przecież dwóch członków Fairy Tail, a tak gdzie oni pojawiali się w większej grupie, chyba zawsze coś się działo.
- Wiesz może coś na temat tego, jak bardzo duże jest to miejsce ? Jeśli tak jest, to jest szansa na otrzymanie jakiś zapasów w postaci jakiegoś prostego jedzenia ? - zadając swoje dwa pytania, Białowłosy również poprosił mężczyznę z którym tutaj razem z swoim "młodszym bratem" rozmawiał. Wiedział, że całkowite zaprzestanie przez Gonza mówienia jest niemożliwe, jednak postanowił spróbować chociaż nieco go pohamować na chwilę podczas tej rozmowy. Tak więc Sam na chwilę spojrzał na młodszego Wróżka w taki sposób, aby dać mu do myślenia, żeby chociaż trochę się powstrzymał.

Usłyszawszy o potworach Gonzales zrobił skrzywioną minę i lekko wzruszył ramionami. Niby to nie kanapki, ale potwory też całkiem spoko. Jednak prawdziwy entuzjazm w niego wstąpił dopiero gdy usłyszał o artefakcie. No było tak od razu!
- Woah! Zgarniemy artjefekta! - nie mógł się powstrzymać, ale kiedy poczuł na sobie spojrzenie Samaela, nieco złagodniał. To znaczy ten... Zaszczyt to dla mnie ogromny, móc podjąć się tego chwalebnego zajęcia jakim jest podróż do bastionu i walka z potworami w celu odnalezienia artefaktu i odzyskania wolności własnej - oznajmił rozradowany, aczkolwiek wstrzymywał się przed zbyt gwałtownym okazywaniem tej radości, więc spokojnie siedział na swej poduszce, zamiast skakać i biegać dookoła Senjina, zasypując go pytaniami.
Niby przybył po to, by ratować Takarę, ale z epickim artjefektem powinno pójść o wiele łatwiej. Zresztą i tak ponoć to miała być jakaś tam kara, ale Gonzales traktował to bardziej jako nagrodę. W końcu mógłby zdobyć legendarny jakiś tam artefakt, którego co prawda broniły jakieś tam potwory, ale to nic dla magów z Fairy Tail! Był z nim Samael i Kasztan. Mogli ruszać nie tylko na podbój bastionu, ale również na podbój całego świata. Tak to przynajmniej wyglądało w imaginacji Gonzalesa.

MG

No, nawieść o artefakcie to się nawet i Gonzales ożywił, choć teraz trochę wyblakł w blasku Samaela i niespecjalnie zwracana na niego uwagę, nie to co na Samaela. A to się trochę nie podobało Kasztanowi.-Więcej szacunku powinien nam okazywać, to rzadkość widzieć dwóch przedstawicieli szlachetnej nacji Kasztanów.-Szeptał niezadowolony do Gonzalesa.-Dostaniecie wszystko prowiant i ubrania, jak tylko będziecie gotowi ruszać. Bastion znajduje się na północ stąd, na szczycie wielkiego głazu jest wejście. Nie wiem jak wielki jest.-Odpowiedział Senjin na pytanie a Samaela, a nawet powiedział gdzie jest Bastion. Choć i tak zostaną tam zaprowadzeni. Jak tylko będą gotowi by ruszać.

Białowłosy w dalszym ciągu słuchał uważnie każdego wypowiedzianego przez głowę rodu Sai słowa, gdyż wszystko co on może powiedzieć może im się przydać w najbliższej przyszłości. Mag błyskawic nie potrzebował jakoś dużo czasu na przygotowania do tego, tak samo zapewne był z Gonzalesem, chociaż on może potrzebował więcej czasu. Poczuł się zadowolony w duchu, że chociaż przez na pewien, zapewne nie krótko, ale jednak udało mu się wpłynąć na młodszego Wróżka widząc jak nieco zmienił swoje podejście do tej sprawy. Skoro udało mu się teraz, to może uda mu się w przyszłości częściej, na dłużej i bardziej widoczniej zmieniać zachowanie Gonzo, a może uda mu się naprawdę go jakoś zmienić, chociaż trochę. Może to było tylko marzenie i do tego takie bardzo mało realne, jednak kto wie, może ta sztuka jakoś uda mu się, wszystko może się zdarzyć. Również to, że próba zmiany maga ognia uda się, jednak zamiast na dobre, będzie to zmiana na gorsze, jaka to byłaby zmiana tego teraz starszy Wróżek nie wiedział. I starał sobie tego nie wyobrażać, nie miał na to teraz czasu, najpierw chciał udać się do tego całego Bastionu i z niego wrócić.
- Tak z ciekawości takich Bastionów w Pergrande jest dużo ? Znasz kogoś, kto wyszedł z takiego miejsca ? Wiesz może co tam spotkał ? - czarodziej z Fiore zadał mężczyźnie kolejne pytania, licząc na otrzymanie odpowiedzi na nie oraz na to, że jego "młodszy brat" w dalszym ciągu będzie zachowywał się nieco spokojniej jak to miało miejsce jeszcze przez chwilą.

Nie mógł się Gonzales nie zgodzić z Kasztanem co do jego mądrości, ale też nie mógł mu odpowiedzieć wprost, że ma rację ze względu na grzeczność, którą mu wypadało zachować. Dlatego jedynie pokiwał twierdząco głową, powoli, z mocno zaciśniętymi wargami.
A skoro Kasztan, jego przyboczny, wierny, towarzysz, przydupas tak rzekł, to Gonzales jako dobry Władca Kasztanów wziął sobie głęboko do serca jego słowa i postanowił również mniej szacunku okazywać Senjinowi, od tej pory się do niego bezpośrednio nie zwracając, co najwyżej za pośrednictwem Samaela, tudzież Kasztana. A skoro nie miał nic do powiedzenia, to jedynie mierzył pozbawionym szacunku wzrokiem Senjina. Jedynie słysząc pytania zadane przez Samaela postanowił na jedno z nich odpowiedzieć.
- Zapewne ktoś stamtąd wrócił, skoro wiadomo, że są tam potworki. Bo właśnie je chyba spotkał. Tylko, że co to za potworki konkretnie mogły być? - to pytanie skierował do Samaela, ale jeżeli Senjin, by je usłyszał, to mógłby odpowiedzieć. Chociaż na tym Gonzalesowi niezbyt zależało. Taki wyniosły, wspaniały, szlachetny Władca Kasztanów nie mógł się bratać ze zwykłym, pozbawionym szacunku dla Kasztanowej Monarchii, plebsem.

MG

Samael miał więcej pytań a Kasztan z Gonzalesem czuli się bardzo niezadowoleni z tego jak ich tutaj traktowano. Szlachta powinna być traktowana lepiej, a Gonzales jako Władca stał przecież wyżej niż taki Senjin(I Samael).-Kilka jest. 23 dokładnie choć niektóre już pewnie podbite. I byli tacy co wyszli, choć nie z tego konkretnego. Zazwyczaj mają wielkość sporego miasta a spotkać możesz tam wszystko. Słyszałem o wielkich jaszczurach czy żywych trupach.-Wymienił jako przykłady. Tak więc członkowie FT mogli spodziewać się niemal wszystkiego.