Stepy Kharu

First topic message reminder :

Rozległe tereny stepowe, ciągnące się przez dużą część zachodniego Pergrande. Wielu ludzi zamieszkujących te tereny, tworzy jedynie niewielkie osady lub prowadzi koczowniczy tryb życia, poruszając się całymi taborami rodzin wraz ze zwierzyną hodowlaną, zawsze w poszukiwaniu lepszych warunków. Wielkich miast tu nie wiele. Często można spotkać tu konnice Pergrandzką, tym bardziej że to na stepach Kharu znajduje się najwięcej stajni z Pergrandzkimi kucami.
~~

MG

Gorąco i sucho. Tak przedstawiały się stepy Kharu. Lecz nawet w nocy nie panowały tutaj przymrozki. Minęło już kilkanaście dni od czasu opuszczenia Lon Lao Lei. Odciski na nogach podróżników, zdążyły wyhodować już sobie swoje własne odciski. Samael z niesmakiem patrzył na pękającą skórę, która nie tak dawno wystawiona na mroźne temperatury, teraz bombardowana była tymi wysokimi. Na dodatek tam UV odbite od śniegu, tu normale UV i takim oto sposobem, Samael nabawił się opalenizny. Całkiem nieznośnej opalenizny. Spękane usta a i włosy w nieładzie. Tak prezentowała się Samaelowi podróż w spartańskich warunkach przez Pergrande. Byli na stepach cztery dni i jak dotąd nie spotkali żywej duszy. Tylko czasami jakiś sęp przeleciał, sprawdzając czy podróżni wciąż dychają. Problemy były jednak dwa, takie główne. Kończyła się woda i niespecjalnie wiedzieli gdzie iść, poza faktem że na wschód.

Kasztanów Władca Kasztanów podrapał się po głowie, usłyszawszy odpowiedź Kasztana. Uświadomił sobie bowiem, że sam właściwie niewiele tańczył i śpiewał. Dużo śpiewów słyszał, ale żeby samemu próbować, aż tak szalony to nie był. Możliwe, że wynikało to właśnie z tego, iż dorastał w innym środowisku.
- Coś w tym jest Kasztanie. Nas to jednak nie dotyczy! My zostaliśmy przeznaczeni do większych celów! I nie ma co z nimi zwlekać! Tylko, przydałoby się jeszcze coś zjeść - rzekł i spojrzał w kierunku Samaela. - Przed wyruszeniem w drogę, należy zebrać drużynę - powiedział, ruszając w kierunku swego starszego brata w siwych włosach.
- Aniki! Pakujemy plecaczek i lecimy dalej?! - zawołał pytająco i pomachał ręką, na znak zwrócenia na siebie uwagi.

MG

W końcu znalazł się jakiś żołnierz który miał się nimi zająć jak się obudzą. Szybko wytłumaczył im to i zabrał ich z pomocą koni do Tehany. Podróż trwała długo, ale chociaż była. Po drodze im wytłumaczył że owa Frederica Kikuta to osoba której szukają. Podróż miała też dodatkowe pozytywy bo dwójka magów z FT nauczyła się jeździć konno i teraz będą mogli szpanować przed Alezja. W każdym razie zarówno WK jak i Samael dotarli w końcu do Tehany gdzie mieli odnaleźć osobę której poszukują.

oboje z/t
+ Um. fabularna - umiecie jeździć konno