Gorące Źródła

Notatka od MG:

Na dzień dzisiejszy część wspólna jest zamknięta z powodu remontu po zniszczeniach. Korzystać można jedynie z części przeznaczonej dla kobiet lub z części przeznaczonej dla mężczyzn.
Korytarz prowadzący do łaźni również znajduje się w remoncie.

Co było złego w podglądaniu? Przecież to takie ciekawe i interesujące! To prawie jak oglądanie filmów, tylko, że na żywo i bez scenariusza! Kto by tak nie chciał? No ale widać każdy miał inne upodobania. Bo na przykład Wakamano mógł przeżyć bez ludzi. Nie potrzebował kontaktów aby żyć, jemu wystarczyło obserwowanie innych, ale jak widać nowa koleżanka miała inne poglądy.
- A co robicie? -zadał pytanie aby podtrzymać ten mały płomyk rozmowy, ale po chwili coś go trafiło. Tak, uwaga dziewczyny zabolała jego serduszko, no bo zboczony? To nie on nagi zaczepiał innych ludzi… - Ejj, ja nie jestem zboczony! Przecież to nie ja cię dotykam! No i to, że się powiększyłem o te dwadzieścia dwa centymetry to przecież normalne... -dodał swoje wytłumaczenie, no bo nie był zboczeńcem! Bo chyba zboczeńce robią coś innego niż on, nie no na pewno robią coś innego i na pewno robią to inaczej, na pewno!
Wakamano otworzył buzię ze zdziwienia, bo jak to był za młody? No ale jak to!? Co to miało znaczyć? Co to miało być? Czy przypadkiem teraz nie był molestowany!? Bo skoro był za młody to, po co ona go macała i kusiła? Tak dla zabawy? No i kto tu jest zboczony! Tak jest Wakamano nie mógł wytrzymać i cały czas z rozdziawioną buzią zadał jakże inteligentne pytanie, a w jego głosie można było dosłyszeć lekki zawód wymieszany ze zdziwieniem.
- Ale jak to?

Wakamano nie wiedział już co się dzieje. Tak jest jego móżdżek nie potrafił przerobić tylu rzeczy na raz. Tak to było w świecie ulicy, znaczy tak nie było. Bo na ulicy to było prosto i jasno wpierdolka lub spierdloka. A nie jakieś problemy czy inne podejścia, ale przynajmniej potwierdziła kto tu jest zboczony, no prawie potwierdziła. Bo w sumie Bane nie podglądał notorycznie, jedynie okazjonalnie, a to zmieniało już sprawę!
- Dwadzieścia jeden. -burknął i spojrzał na siebie. Bo w sumie zastanawiał się czy przypadkiem nie ma gdzieś wypisanego wieku. No bo jednak ciężko ocenić wiek po wyglądzie od tak! No chyba, że ma się jakiś radar lub inne cudo, no ale Wakamano tego nie miał i zawsze miał z tym problem. Elementu z doświadczeniem też nie zrozumiał, bo mu się wydawało, że ma wszystko co mu potrzeba i nawet nadwyżkę! No a co do technik to racja, on nie znał tylko dwóch znał całe trzy i była to buła, łokieć i kołowrotek. Zabójcze combo, które potrafili przetrwać tylko najtwardsi…
- Szkodniki? -powtórzył, bo się teraz musiał poważnie zastanowić. Sam kiedyś usuwał robale i wiedział, że to była nieprzyjemna robota. Bo cały dzień w tej masce i kombinezonie, no i smród tego specyfiku. Nic fajnego, w sumie wtedy też zawsze po pracy wpadał do gorących źródeł aby odpocząć i wymoczyć ten smród chemikaliów. - No to chyba sporo roboty przed wami. Bo jednak robali to może być dużo, w sumie nawet bardzo dużo. Chociaż ja się nie znam, kiedyś coś i tyle, ale bez przesady specjalistą nie jestem. No a co do zachowywania paru okazów to raczej chyba spoko. Ale raczej zoo bym z tego nie robił. Oczywiście może trafić się jakiś wyjątkowy okaz, ale robak to prawie zwierze, więc nie lepiej by dać jakieś te no na T, takie szklane wyleciało mi z głowy. No ale wsadzić go tam i niech robi za domową maskotę czy tam inne zwierzątko? Mój znajomy miał tak mrówki, tylko szkoda, że jak to szklane pękło to go te mrówki pogryzły, ale traktował je jak zwierzątka, tylko takie małe. -wytłumaczył i w sumie rozwinął mu się język. Chociaż bardziej by pasowało, że stał się bardziej wylewny, bo jednak ten jego język to się cofnął. Ale przynajmniej otworzył się na Sheve, może to dlatego, że całe napięcie seksualne nagle uszło? Tak jest jego ptaszek znowu stał się małym kurczaczkiem, tylko że nie był puszysty, ale właśnie był miękki no i mały. Tylko ciekawe dlaczego? Może Wakamano jakoś przestał odczuwać daną sytuację jak jakiś ekscytujący urywek ze świerszczyków, a zaczął traktować to jak zwykłą rozmowę? W sumie kto wie?

Wakamano dostał wodą po twarzy i lekko się wzdrygnął, bo dziewczyna lekko wybuchła. A to raczej do niczego dobrego nie prowadziło, znaczy tak mu się wydawało. Tak Wakamano wolał jak była taka figlarna i lekko tajemnicza, to otwieranie się nie dodawało jej uroku, chyba nie dodawało…
- Eee, szkodnik nie brzmi za użytecznie, więc może jak nazwiemy to zwierzątkiem to wtedy może być użyteczne? -zaproponował, z nutą niepewności w głosie, bo jednak słowo szkodnik kłóciło mu się ze słowem użyteczne. Ale po chwili nadeszło kolejne pytanie, ale tym razem Wakamano był pewny swojej odpowiedzi, bo sam nie raz bywał elastyczny jak guma w gaciach, więc jedyne co powiedział to to. - No a jak, nic nie jest stałe przecież.
Kolejne pytanie lekko zaskoczyło mężczyznę, który powoli chyba zaczynał łączyć końce liny i wychodziło mu, że dziewczyna ma go za takiego szkodnika, który tylko podgląda babeczki. No po części miała rację, chociaż to nie było dziwne bo sam się do tego przyznał, ale żeby od razu sprowadzać do poziomu szkodnika? No bez przesady przecież nikomu tym nie szkodził, chyba…
- No umiem stać się niewidzialny, więc szału nie ma. -i jak powiedział to tak zrobił. Oczywiście nie zniknął cały a jedynie jego prawa ręka, która zniknęła a następnie instynktownie dotknęła dziewczyny. Tak jest ręka sama powędrowała w kierunku jej ciała, aby pokazać jak to działa, w sumie niepotrzebnie ale taki już był Wakamano. - Czujesz jak się dotykam, ale tego nie widzisz, w sumie to mało przydatne, ale mam co maaa... -przerwał bo nagle zorientował się, że złapał za złą część ciała, a jego oczy oraz sam wyraz twarzy wyrażał mieszankę strachu oraz zdziwienia.
W sumie na początku mu nie pasowało, że coś nie tak jest pod jego dłonią, ale dopiero teraz zauważył, że trzymał swoją prawą dłoń na jej piersi. Oczywiście zachował się jak dżentelmen i najpierw lekko ją zacisnął, a dopiero później ściągnął ją z ciała dziewczyny, starając się zachować spokój i wracając do tematu rozmowy przypomniał sobie o jeszcze jednym pytaniu! Tak to ostatnie pytanie, które teraz idealnie ratowało go z tej opresji, stwierdził, że odpowie na nie szczerze i tak też zrobił mówiąc tylko...
- W miarę.

Kolejna uwaga, która raniła dumę oraz duszę chłopaka, na szczęście oszczędzała dupę, bo wiadomo dupy zawsze szkoda. No ale wracając do tematu. Wakamano może nie płakał, może jeszcze nie teraz, ale dziewczyna po raz kolejny pocisnęła biednego facecika. Chociaż Bane wiedział, że jego magia do jakiś super-hiper-extra nie należała, ale pasowała mu. No kurde jakby mu nie pasowała to by jej nie wybrał, co nie?
- No chyba tak. Jestem normalnym facecikiem, który potrafi zniknąć. Zwykłym, normalnym człowiekiem... -odpowiedział odrobinę smutniejszym głosem. Bo prawda bolała, nawet jego, tak nawet kogoś takiego jak Bane Wakamano! Tego mężczyznę, który wierzył, że jest w stanie zrobić wiele i jeszcze więcej. Ale prawda byłą brutalna, bo Wakamano niczym się nie wyróżniał tylko i wyłącznie magią, lichą magią…
- W walce? -odpowiedział zdziwiony. Bo w sumie nei rozumiał o co jej chodzi. Czemu miałby z nią walczyć i tym bardziej kiedy? No bo chyba nie teraz, no chyba że to miała by być inna walka, ale takich walk nie nazywajmy walką, tylko pojedynkiem przyjemności!

Wakamano nie rozumiał czemu miałby się nauczyć grać na gitarze? No na kij mu takie coś? Przecież można robić masę innych ciekawszych rzeczy. No i o jakim malowaniu była mowa? Chociaż malować to potrafił, ale to chyba każdy wiedział jak się maluje, no bo to nie było przecież nic skomplikowanego.
Tak samo z walką. Facet nadal nie rozumiał czemu mieli by walczyć? No bo po co walczyć? Znaczy czasami trzeba, ale jednak walka to nie jego żywioł. Oczywiście treningowa zabawa w kiślu to co innego, ale nie taka serio, serio, taka czasami go przerastała.
Wystraszony facet spojrzał w kierunku z którego dochodził głos. No dobra może nie był wystraszony, ale na pewno zdziwiony, bo znów jakaś babeczka go zacznie napastować! Czyżby to dzisiaj był jego prawie szczęśliwy dzień? Nie jednak nie, bo jak tylko zobaczył zieloną to wiedział, że coś jest z nią nie tak i to bardzo nie tak. Bo kto normalny siedzi w gorących źródłach w ubraniu!?
- Emm. Tylko, że cennik jest dość złożony i zależny. -powiedział i podrapał się po policzku, bo coś zaczęło go zastanawiać. No bo jednak on był nagi, a ktoś chciał go wynająć i musiał dodać jedną ważna informację. - Ale usługi seksualne liczone są ekstra.

Cena padła a cisza zapadła! Czy jakoś tak, ale jedno było pewne Wakamano z wrażenia rozdziawił gębę. Bo w sumie nie spodziewał się takiej kasy. Tak tylu zer to on nigdy w życiu i to nigdzie nie widział. Znaczy się na żywo, bo kiedyś na ulotce z loterią widział więcej, ale to chyba i tak było wtedy z siedem, na pewno nie więcej. Ale wracając do tematu! Bane powoli dochodził do siebie, bo w sumie szok wywołany ilością zaproponowaną przez nieznajomą zrobił w nim większe spustoszenie niż całe spotkanie i rozmowa z Shevą, w sumie teraz nawet nie pamiętał kim była tamta dupeczka, teraz widział tylko dwójkę i pięć zer, PIĘĆ ZER!
- Ale to w klejnotach, tak? -zapytał dla pewności, no bo jednak musiał wiedzieć. Bo gdyby okazało się, że w jakiejś innej walucie, a w sumie innych walut nie znał to by musiał to przemyśleć i to najlepiej w jakimś kantorze czy innym banku. Jednak jeżeli to klejnoty, to naprawdę było dużo kaski i to tak dużo, że Wakamano dla tej kaski był w stanie zrobić wiele. Bo oczywiście nie wszystko, ptaszka by sobie nie dał odciąć, no chyba że było by o jedno zero więcej…
- Bane Wakamano, mam nadzieję, że będzie nam się miło współpracowało, bo biorę tą robotę! -powiedział wstając i wyciągając rękę w kierunku nieznajomej. Tak Bane tak się podniecił tą ilością gotówki, że w sumie to zapomniał że jest nagi. Tak zapomniał o tym, bo jeszcze nic mu się nie uniosło, ale pewnie mu się uniesie jak zobaczy te pieniążki, no ale o tym to może kiedyś… - Eee, tylko co mam zrobić lub my mamy? -zapytał się jeszcze o taką pierdółkę, no bo jednak chyba pieniążków nie dostanie z nieba za ładną buzię? Chociaż by mógł, ale to raczej nierealne...

Wakamano nie wiedział co się dzieje i jak ktoś może dawać tyle pieniędzy, no dobra może nie dawać a proponować a później jeszcze pytać się czy to dużo? Bane nie widział nigdy na oczy tylu pieniędzy, więc to było ogromnie dużo.
Ponowne zaskoczenie i ponowny cios nadszedł znów znienacka! Tak mężczyzna chciał dać jaką uwagę dotyczącą jej imienia, bo jednak Grin nie brzmiało damsko, ani trochę! Ale jak już chciał coś powiedzieć dzika kobieta rzuciła się na biedaka i wepchnęła mu ten jęzor głęboko w gardło.
Ból jaki zalał Wakamano był niczym fala, tak jest był jak jakieś wielkie tsunami, które nadeszło nagle i zniszczyło miasto, po którym nie zostało nic, a po samej wodzie pozostała już tylko cisza. Tak samo był z Banem. Facet otrząsnął się po chwilowym, ekstremalnym przeżyciu i spojrzał na swój nadgarstek.
- Ale to nie na stał co nie? Bo szczerze to troszeczkę pedalskie. -zapytał się Grin i poklepał się po nowej zdobyczy, która pulsowała na jego nadgarstku. Po czym spojrzał na kobietę i znowu otworzył gębę aby coś powiedzieć. - Jakiś czas? No i utrzymać? Umierasz? No i nie wiem czy ktoś ci mówił, ale Grin nie brzmi za kobieco. Nigdy nie myślałaś aby zmienić imię na Rebeka lub cokolwiek innego, nawet Małgosia nie była by zła patrząc na obecne. No i ściągniesz te ciuszki? Czy tak będziesz stała tutaj w tej zasłonce? Bo chyba nam się nie śpieszy co nie? A raczej jak w tym wejdziesz tutaj to później jak wyjdziesz to będziesz mokra i się zaziębisz.

Facet słuchał kobiety i sprawy powoli mu się układały w głowie. Po pierwsze pedalskie znamię samo zniknie, tylko czy nic się wtedy mu nie stanie? Po drugie Grin byłą leniwa i to bardzo leniwa, albo wstydliwa, w sumie mężczyzna jeszcze nie wiedział. No i ostatnie trzecie chyba najważniejsze, bo wiedział, że ma robić jako ochroniarz a nie jako jakaś pożywka dla wygłodniałego wampira lub innego cuda.- Ehh, no to w sumie słabo. -powiedział i położył się na wodzie. Tak on chciał jeszcze tylko odrobinkę odpocząć bo za chwilę będą musieli ruszać. Ale jeszcze chwileczkę chciał odpocząć, dosłownie chwilkę póki mógł. - Ale to coś, zniknie samo, co nie? Nie urwie mi ręki czy coś? Nie żebym chciał uciekać lub cokolwiek, ale tak pytam dla pewności. Bo wiesz , chociaż nie, w sumie nie ważne... -stwierdził, że lepiej nie poruszać teraz słynnej przypowieści z zaufaniem kobiecie i utracie ręki, bo to się mogło źle skończyć. Dlatego facet odetchnął po raz ostatni głęboko, będąc cały czas rozwalonym w wodzie i wstał! Tak wypoczynek się skończył i nadeszła pora na prawdziwą pracę!
- Chodź idziemy do szatni. Muszę się przebrać, a później ruszamy w pewne miejsce. -powiedział i ruszył w kierunku szatni. W międzyczasie dotknął jeszcze raz palcem dziwnej bransoletki i tchnął w nią swoją magię. Miał nadzieję, że to coś zniknie pod wpływem jego magii, bo jednak z czymś takim wyjść na osiedle to troszeczkę słabo…
W szatni Wakamano najpierw się dokładnie wytarł, a następnie ubrał w swoje łaszki. Nic szczególnego zwykły codzienny strój składający się z trampeczek, wąskich spodni, koszulki oraz rozpinanej bluzy z kapturem, tak wszystko było czarne.
- Wiesz może w jaki sposób potrafią cię wytropić? Bo skoro ktoś cię szuka to chyba nie szuka na ślepo, co nie? -zadał pytanie dziewczynie podczas tego gdy się przebierał. Bo w sumie skoro dawała tyle kasy, to ci jej prześladowcy musieli coś wiedzieć. Bo skoro mają nigdy ich nie spotkać, no to chyba Wakamano dostał najłatwiejszą robotę na świecie. Znaczy miał takie nadzieje, ale za dobrze znał swoje szczęście, które zawsze było przeciwieństwem jego nadziei...